Ομιλητής ο Πρόεδρος, Καμπίτσης Σπύρος.
Το ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα αντιπαλεύει από θέση αρχής τη χρήση όλων των
ναρκωτικών όπως και τον κάλπικο διαχωρισμό τους σε “σκληρά” και “μαλακά”. «Σε
θέλουν σκλάβα να χτυπάς το κούτελο στο χώμα! Χασίσι αν θες μετά χαράς, αλλ’ όχι
ελεφτερία!» έγραφε ο μεγάλος κομμουνιστής ποιητής της εργατιάς Κ. Βάρναλης και
δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρος. Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις του
ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, με τους κάθε φορά εταίρους της, όπως το ΛΑΟΣ, τη
ΔΗΜΑΡ, τους ΑΝΕΛ και διάφορους άλλους, με τον πιο χυδαίο και αντιεπιστημονικό
τρόπο δικαιολόγησαν την αποποινικοποίηση της χρήσης, προμήθειας, κατοχής όλων
των ναρκωτικών ουσιών, της καλλιέργειας ινδικής κάνναβης και την παράδοση της
πρόληψης – απεξάρτησης – κοινωνικής επανένταξης στους ιδιώτες. Ποιοι τα έκαναν
όλα αυτά; Οι ίδιοι φυσικά που έχουν εμπλέξει το λαό μας βαθιά στο άρμα του
ΕυρωΝΑΤΟϊκού ιμπεριαλισμού, που γίνουν γη και ύδωρ στα γεράκια του πολέμου.
Αυτοί που έχουν βάψει τα χέρια τους με το αίμα του λαού της Γιουγκοσλαβίας, της
Υεμένης, της Παλαιστίνης, των Ουκρανών και τόσων άλλων. Αυτοί που διαχρονικά
ρημάζουν τα εισοδήματα και τις ζωές μας, που καταργούν με ένα νόμο και μια
διάταξη, όχι τα μνημόνια, αλλά το 8ωρο, τις υπερωρίες, τα ρεπό, τα ασφαλιστικά
μας δικαιώματα. Αυτοί που από το 2014 ως σήμερα δεν έχουν κάνει το παραμικρό για
την αποκατάσταση των καταστροφών των σεισμών προς όφελος των λαϊκών αναγκών αλλά
αγκαλιασμένοι και τραγουδώντας πανηγυρίζουν που το μεγάλο κεφάλαιο και στην
Κεφαλονιά θα λάβει πάνω από 40 εκ ευρώ ζεστό χρήμα. Αυτοί που και πριν την
πανδημία αποψίλωναν συστημικά τις δημόσιες δομές υγείας μέχρις του σημείου να
μην υπάρχει παθολόγος στο ΓΝΚ ή παιδοανασθησιολόγος στο Καραμανδάνειο. Αυτές οι
πολιτικές δυνάμεις, που αποδεικνύουν καθημερινά ότι μόνο τους μέλημα είναι να
λαμβάνουν μέτρα αντιλαϊκά για να διασφαλίζουν την απρόσκοπτη κερδοφορία του
κεφαλαίου είναι οι ίδιες που επιχειρούν να “θολώσουν” το λαό και τη νεολαία με
τα “ναρκωφεστιβάλ” και τους νόμους τους. Με βάση και την πρόσφατη Έκθεση της ΕΕ
για τα Ναρκωτικά, στοιχεία του ΟΗΕ αλλά και τις Εκθέσεις Προγραμμάτων
απεξάρτησης, μέσα σ’ αυτά τα 2,5 χρόνια της πανδημίας υπήρξε κατακόρυφη άνοδος
στη χρήση και εξάρτηση από ναρκωτικά καθώς και μείωση των ηλικιών των νέων που
έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με αυτά. Την ίδια στιγμή, τα “στεγνά”
θεραπευτικά προγράμματα και η Πρόληψη απαξιώνονται συνειδητά με ευθύνη της
κυβέρνησης και βάσει κατευθύνσεων της ΕΕ. Άλλωστε, αυτή είναι η πολιτική που με
ευλάβεια έχουν υπηρετήσει και αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, πολιτική
αποποίησης κάθε κρατικής μέριμνας και ταυτόχρονα σμπαραλιάσματος της Πρόληψης –
της Θεραπείας – της Επανένταξης με χαρακτηριστική τη μεθόδευση αλλοίωσης του
χαρακτήρα και της φιλοσοφίας του ΚΕΘΕΑ με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Την
ίδια ώρα, ξεκίνησε τη λειτουργία του ο πρώτος Χώρος Εποπτευόμενης Χρήσης,
ενισχύοντας ακόμα περισσότερο την πολιτική της “μείωσης της βλάβης” και της
διαχείρισης του προβλήματος. Πλέον η “μείωση της βλάβης” στηρίζεται και με νέα
επιχειρήματα στην Πρόληψη (πχ καθυστέρηση της έναρξης χρήσης – και όχι στόχευση
στη μη χρήση), στη Θεραπεία (πχ “ατομική επιλογή να επιλέγεις εσύ το πρόγραμμα
που σου ταιριάζει” – και όχι ολοκληρωμένη επιστημονική προσέγγιση ανάλογα με τις
ανάγκες του κάθε χρήστη). Με γνώμονα το κέρδος και αναζητώντας νέα πεδία
κερδοφορίας παρουσιάζουν τα ναρκωτικά ως το νέο “ιατρικό θαύμα” για μια σειρά
ασθένειες, νομιμοποιούν στις νεανικές συνειδήσεις την κάνναβη και επιδοτούν την
καλλιέργεια και επεξεργασία της στο όνομα της δικής τους «πράσινης ανάπτυξης».
Εκεί, άλλωστε, στοχεύουν και τα ιδεολογήματα περί “λειτουργικού – μη
λειτουργικού” χρήστη με αποθέωση της ατομικής ευθύνης για «συνετή» τάχα χρήση,
αποσιωπώντας σκόπιμα τις κοινωνικές παραμέτρους του πολυπαραγοντικού κοινωνικού
φαινομένου της τοξικοεξάρτησης. Τα επίσημα στοιχεία του ΕΠΙΨΥ δείχνουν το
τραγικό στοιχείο ότι η Κέρκυρα κατέχει την πρώτη θέση πανελλαδικά και έπεται η
Θεσσαλονίκη στη χρήση κάνναβης στους μαθητές, σχεδόν 1 στους 4 εφήβους αναφέρει
πως είχε κάνει χρήση κάποιας παράνομης ουσίας, με μακράν δημοφιλέστερη την
κάνναβη (22%). Στην Κεφαλονιά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία πάλι, το 8,7% των
μαθητών κάνει χρήση κάνναβης σε όλη του τη ζωή με ηλικία πρώτης δοκιμής τα 16,6
έτη. Τα στοιχεία για τις ουσίες αυτές, τις απενεχοποιημένες κατά τα άλλα, είναι
συντριπτικά. Η διαχρονική αύξηση της χρήσης ουσιών τι είναι; ένα ουρανοκατέβατο
φαινόμενο; – είναι απλά μόδα; – δεν είναι μια άλλη διαπίστωση – αλλά η
διαπίστωση αυτή έχει και αιτίες. Αλήθεια δεν έχουν ευθύνες διαχρονικά οι
Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ , του ΣΥΡΙΖΑ που ο καθένας από τη μεριά τους
συμπλήρωνε το παζλ της δήθεν αναγκαιότητας για τη νομιμοποίηση της κάνναβης; Δεν
έχουν ευθύνες αυτά τα κόμματα και οι Κυβερνήσεις τους που έχουν αποξηλώσει την
Πρόληψη, με υποστελεχωμένα και υποχρηματοδοτούμενα Κέντρα Πρόληψης, ότι ακριβώς
κάνουν και με τα θεραπευτικά προγράμματα. Σύμφωνα με την επίσημη έκθεση του
ΕΚΤΕΠΝ το 2019 (πριν την πανδημία) σε πρόγραμμα πρόληψης ενάντια στις εξαρτήσεις
συμμετείχε μόνο το 4% των μαθητών Γυμνασίων και Λυκείων. Αυτό θεωρούν πρόληψη οι
αστικές κυβερνήσεις για τους νέους ανθρώπους; Για το εργατικό λαϊκό κίνημα, δεν
υπάρχει άλλη θέση πέρα από αυτή που παίρνει υπόψη την εμπειρία που υπάρχει από
τη χρήση άλλων ναρκωτικών ουσιών -όπως τα οπιοειδή- στην ιατρική κλινική πράξη,
αλλά και τα επιστημονικά δεδομένα που είναι διαθέσιμα γύρω από την κάνναβη και
τις ουσίες (τόσο φυσικές, όσο και συνθετικές) που προέρχονται από αυτή. Για
παράδειγμα, η φυτική κάνναβη, λόγω του μεγάλου αριθμού δραστικών ουσιών που
περιέχει (για τη συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν γνωρίζουμε τις δράσεις –
αλληλεπιδράσεις – παρενέργειες που έχει η κάθε μία από αυτές, αλλά και οι
συνδυασμοί τους), δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή καθ’ αυτή ως φαρμακευτική –
θεραπευτική ουσία. Αντίθετα, συγκεκριμένες δραστικές ουσίες που απομονώνονται
από την κάνναβη ή και μπορούν να συντεθούν ακόμη και τεχνητά, θα μπορούσαν να
χρησιμοποιηθούν για φαρμακευτικούς – παρηγορητικούς σκοπούς, σε πολύ όμως
συγκεκριμένες περιπτώσεις ασθενειών, όπου τα ήδη υπάρχοντα φάρμακα δεν επαρκούν.
Βασική προϋπόθεση, όμως, είναι ότι πρέπει να αντιμετωπίζεις αυτές τις δραστικές
ουσίες ως φάρμακα, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τη μελέτη και την έρευνα, ώστε
να μπορούν να παρέχονται στους ασθενείς με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια και
αποτελεσματικότητα. Φυσικά, αυτό σημαίνει πολύ αυστηρό έλεγχο, από το ίδιο το
κράτος, της παραγωγής, επεξεργασίας, διάθεσης, χορήγησης, τέτοιων φαρμάκων με
αυστηρά επιστημονικά κριτήρια. Για να μπορέσεις τελικά να διασφαλίσεις πρώτα απ’
όλα την ασφάλεια και την υγεία των ασθενών. Επίσης, η νομοθεσία ανέκαθεν
επέτρεπε τόσο την παραγωγή, όσο και τη διάθεση κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς,
προβλέποντας για αυτήν τη διαδικασία όμως μόνο κρατικό μονοπώλιο. Μάλιστα αυτή η
νομοθεσία επικαιροποιήθηκε με το νόμο του 2013, στον οποίο αναφέρονται
συγκεκριμένοι όροι για την παραγωγή και διάθεση των ναρκωτικών ουσιών. Το
σύγχρονο επιχείρημα του διαχωρισμού σε “σκληρά – μαλακά” μοιάζει φριχτά με το
πιο παλιό, αυτό του διαχωρισμού των χρηστών σε λειτουργικούς και μη, αλλά πιο
προσαρμοσμένο και πιο καλά συνδεδεμένο με την ίδια την οικονομία και τις
επενδύσεις γύρω από τα ναρκωτικά (…) Η εμπειρία από την κάνναβη έδειξε στα
μονοπώλια ότι η ψυχαγωγική χρήση ναρκωτικών μπορεί να είναι πολύ κερδοφόρα.
Οπότε είναι λογικό τα βλέμματα να στρέφονται και προς άλλα είδη ναρκωτικών (…)
Οταν μιλάνε για λειτουργικό χρήστη ουσιαστικά μιλάνε για “υγιή χρήση
ναρκωτικών”, δηλαδή για μία χρήση η οποία υποτίθεται ότι θα αποτελεί μέρος της
καθημερινής ή λιγότερο καθημερινής ρουτίνας ενός ανθρώπου. Υποτίθεται, δηλαδή,
ότι η χρήση επιτρέπει μια φυσιολογική μέρα χωρίς βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες
επιπτώσεις (…) Για την πρόληψη θα σημαίνει ουσιαστικά εκπαίδευση στη σωστή και
λάθος χρήση, δηλαδή στο πώς μπορείς να χρησιμοποιείς σωστά μια ουσία. Ποια ουσία
ταιριάζει στο προφίλ σου με βάση την προσωπικότητά σου; Στις ΗΠΑ η λιανική
πώληση κάνναβης, τόσο της φαρμακευτικής, όσο και της ψυχαγωγικής της χρήσης, το
2019, ξεπέρασε τα 12 δισ. δολάρια, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 35%. Μέσα στη
δεκαετία 2008 – 2018 η νομιμοποίηση της κάνναβης σε όλο και περισσότερες
Πολιτείες των ΗΠΑ, είχε σαν αποτέλεσμα να αυξηθούν 17% οι καθημερινοί χρήστες
κάνναβης και φυσικά στη συνέχεια, την ίδια περίοδο, να τριπλασιαστούν όσοι
ζητούν απεξάρτηση από την κάνναβη. Την ίδια στιγμή μελέτες για την Ευρώπη, που
έχει τραβήξει την προσοχή των επενδυτών, προβλέπουν για την ευρωπαϊκή αγορά
κάνναβης, έως το 2028 να φτάσει στα 60,3 δισ. ευρώ η χρήση της ως ναρκωτικό, στα
55,2 δισ. ευρώ η φαρμακευτική της χρήση και στα 180 εκ. ευρώ η βιομηχανική της
αξιοποίηση. Όλα αυτά βέβαια με προϋπόθεση, να προχωρήσει η νομιμοποίηση της
χρήσης κάνναβης σε περισσότερες χώρες της ΕΕ. Στην ίδια την ΕΕ, στα κράτη που
είναι νόμιμη ή συνταγογραφείται ως «φαρμακευτικό» προϊόν, σχεδόν οι μισοί από
τους 16χρονους μαθητές κάνουν χρήση κάνναβης. Στις ΗΠΑ 1 στους 3 μαθητές Λυκείου
κάνει χρήση κάνναβης με εκτροπή ιατρικής συνταγής, ενώ στη χώρα μας οι μισοί
16χρονοι θεωρούν ακίνδυνη τη δοκιμή της, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του
Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά. Καταλαβαίνει,
λοιπόν, κανείς πως η απελευθέρωση της καλλιέργειας κάνναβης, με όποιο πρόσχημα,
δεν υπηρετεί κάποια κοινωνική πραγματική ανάγκη, παρά μόνο τις ανάγκες
μονοπωλιακών ομίλων να επενδύσουν τα συσσωρευμένα τους κεφάλαια. Καταστρέφονται
όμως έτσι σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες για τη χώρα μας. Ενώ η Ελλάδα θα
μπορούσε να παράγει μεγάλη ποικιλία απαραίτητων αγροτικών προϊόντων, σήμερα δεν
έχει επάρκεια σε βασικά προϊόντα. Για να μην πω πάλι, τι καλλιέργειες σε βασικά
προϊόντα ξεριζώθηκαν και λόγω των δεσμεύσεων της ΕΕ, όπως για παράδειγμα το
βαμβάκι ή τόσα άλλα… Και τώρα φτάσαμε να καλλιεργούμε χασίς! Μεγάλη πρόοδος,
πραγματικά, τον 21ο αιώνα! Το εργατικό λαϊκό κίνημα, σε συνεργασία και με φορείς
που μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά στο πρόβλημα, το ΚΕΘΕΑ, το ΕΣΥΝ, ο Απόπλους
κλπ, Αγωνιζόμαστε για την αληθινή ουσία της ζωής, ένας αγώνας που δεν είναι
εύκολος ούτε γρήγορος. Ενας αγώνας όμως που μας δημιουργεί αισιοδοξία γιατί
είναι δίκαιος και αναγκαίος. Στα σχολεία, εκεί που όλα τα στοιχεία δείχνουν πως
η σχολική διαρροή, η δυσκολία ενός παιδιού να ανταποκριθεί στις μαθησιακές
ανάγκες, η δυσκολία απόκτησης επιβεβαίωσης μέσα στο σχολικό περιβάλλον, η
κοινωνική περιθωριοποίηση διαμορφώνουν ένα ευάλωτο υπόβαθρο προκειμένου ένα
παιδί να οδηγηθεί πιο εύκολα στη χρήση ουσιών αλλά και συνολικότερα στην
υιοθέτηση εξαρτητικών συμπεριφορών. Στους χώρους δουλειάς και τις
εργατογειτονιές, εκεί που τα στοιχεία μάς δείχνουν πως η ανεργία, η
εντατικοποίηση, η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια, η ένταση της εκμετάλλευσης του
εργαζόμενου μπορούν να αποτελέσουν ενισχυτικούς παράγοντες στη χρήση. Εκεί που η
χρήση γίνεται η λησμονιά μιας κουραστικής μέρας, το αντίδοτο στην ανία, το
υποκατάστατο των ψυχικών αντοχών ή η απόλαυση της στιγμής όταν οι υπόλοιπες
απολαύσεις στερεύουν. Στο γυναικείο κίνημα, την πάλη για τη γυναικεία ισοτιμία.
Στους αθλητικούς και πολιτιστικούς φορείς διεκδικώντας την πρόσβαση στο δωρεάν
αθλητισμό και πολιτισμό για όλους. Με τις επεξεργασίες και τις θέσεις μας,
ορθώνουμε μέτωπο ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά – ενάντια σε όλες τις εξαρτήσεις –
ενάντια στον ατομικό τρόπο φυγής από μια ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει ο
άνθρωπος – ενάντια στην πολιτική της αστικής τάξης που και στο φαινόμενο των
ναρκωτικών απλά προσπαθεί να διαχειριστεί την χρήση και την εξάρτηση, μια
πολιτική που συντηρεί συνειδητά το φαινόμενο της τοξικοεξάρτησης Παλεύουμε για
να αποκτήσει η εργατική τάξη, οι αγρότες κοκ συνείδηση του ψυχισμού και της
ηθικής των νέων ανθρώπων μας, ώστε να αντιμετωπίζουν με αγωνιστική στάση τη ζωή
και τα αδιέξοδα που γεννά ο καπιταλισμός. Σήμερα διεκδικούμε πρόληψη – θεραπεία
– κοινωνική επανένταξη και έρευνα οι οποίες θα συνδέονται με μια λεπτή κόκκινη
γραμμή – που είναι οι αιτίες του φαινομένου. Οι θέσεις μας όμως έχουν και στο
επίκεντρο τον χρήστη σήμερα, και γι αυτά η Θέση μας πατά στο τρίπτυχο:
Πρωτογενής Πρόληψη – θεραπεία – κοινωνική επανένταξη
