Τελικά ο Αίολος και ο Ποσειδώνας δεν έβαλαν το χέρι τους. Έστειλαν οι εξ'ορισμού αθεόφοβοι έναν διαολεμένο αγέρα στους Βαρδιάνους και το έκαναν το αγιοκάραβο σανίδια.
Έλειπε και ο Κεκάτος στας Ευρώπας, ο Άγιος Ουσακώφ φαίνεται δεν πολυασχολήθηκε, πάει το καραβάκι και να΄ταν κι άλλο.
Για την μεγάλη γκαντεμιά των ουσακόφιλων πανηγυριωτών του Δήμου, έχουμε ήδη γράψει και δεν χρειάζεται να τα ξαναλέμε. Οι άνθρωποι έχουνε κάνει τον Μητσοτάκη χάχαλα.
Όχι μόνο το καρφώσανε το καραβάκι στους Βαρδιάνους, αλλά είδε και απόειδε και ο εγκέλαδος από το χάλι τους, του έδωσε μια νταντανισιά κάτωθέ του και το αποτελείωσε.
Έτσι χάσαμε το «ιστορικό ιστιοφόρο» Άγιος Πέτρος όπως έλεγε και ο λατρεμένος μας Δήμος, αυτό ντε, το «ιερό πλοίο» που όπως παραμύθιαζαν οι δημοτικοί φραμπαλαντήδες «ανήκε στον στόλο της Μαύρης θάλασσας».
Έσπασε όμως ο διάουλος το ποδάρι του και ναυάγησε το καραβάκι. Πάει το Λιμεναρχείο όπως όφειλε να επιληφθεί του ναυαγίου και εκεί πλέον αποκαλύπτεται ότι το άτυχο το πλοίο, είχε τόση σχέση με τον «στόλο της Mαύρης Θάλασσας», όση σχέση έχει και ο δήμος με την αλήθεια και την σοβαρότητα.
Ιδιωτικό ήταν το καραβάκι, φτιαγμένο όπως λέγεται στην Τουρκία, το έτος 2002, όπως φαίνεται από τα χαρτιά του. Όσο για τα «κόκκαλα του Αγίου Ουσακώφ», αυτός αγιοκατατάχθηκε ως άγιος το 2004 από την Ρωσική Εκκλησία, κοιμήθηκε το 1817 και ενταφιάστηκε στο μοναστήρι του Sanaxarsky, όπου φυλάσσεται το κατά την ρώσικη εκκλησία άφθαρτο λείψανο του.
Άραγε με ποια πράξη της Ρωσικής Εκκλησίας παραχωρήθηκαν λείψανα αγίου σε ιδιώτη;
Ποια κόκκαλα προσκύναγε ο ταξιδευτής αντιδήμαρχος, σε δήθεν ιερό πλοίο που όμως ανήκε σε έναν ιδιώτη;
Πως γίνεται ένα καράβι που κατασκευάζεται το 2002 να αποκαλείται από τον αντιδήμαρχο«ιστορικό ιερό πλοίο»;
Το ναυάγιο του «Αγίου Πέτρου», είναι συνάμα ναυάγιο του αντιδημάρχου και επειδή έχει πάρει αμπάριζα και προσκυνά αβέρτα, οφείλει να είναι προσεκτικός. Χρειάζεται ρέγουλα στο προσκύνισμα, γιατί οι Ρώσοι στους αγίους είναι μανούλες. Μόνο το 2000 η ρώσικη εκκλησία ανακήρυξε 200 αγίους και 800 νεομάρτυρες και με το βιολί που έχει πιάσει ο περιηγητής Βαγγέλης θα του πέσει το νεφρί στην γονυκλισία.
Αλλά το ναυάγιο του πλοίου και η κατοπινή αντιμετώπιση του, είναι ναυάγιο όλων μας. Το πλοίο έπρεπε να έχει σωθεί, κανείς δεν αντέδρασε σοβαρά, κανείς δεν συνέβαλε στην σωτηρία του, υπηρεσίες, φορείς και άτομα. Ανεξάρτητα από την «μαιμού» ιστορικότητα του πλοίου, τις μπαρούφες του δήμου περί «πλοίου του στόλου της Μαύρης Θάλασσας», περι ιερού πλοίου κατασκευής του 1780 κ.λ.π,το πλοίο έπρεπε να σωθεί,όμως ξεχάσαμε ότι είμαστε απόγονοι του μεγαλύτερου ναυαγού της ιστορίας, του Οδυσσέα.
Αντιγραφη απο :http://www.kefalonitis-onos.blogspot.gr/
