Η Κεφαλλονιά από την αρχαιότητα ήταν Τετράπολις. Τέσσερις πόλεις ανεξάρτητα κράτη. Κράνη, Πρόννοι, Σάμη και Πάλη.
Η Σάμη ανέκαθεν υπήρξε το επίνειο της Κεφαλλονιάς, γιατί βρίσκεται περίπου στη μέση της, στα ανατολικά της και είναι αναλογικά το πιο κοντινό λιμάνι σε όλα τα σημεία του νησιού, βρίσκεται δε σε μια οριζόντια ευθεία από την Πάτρα.
Ο γράφων, γεννημένος το 1930, αν εξαιρέσουμε την κατοχή, δεν θυμάται ποτέ τη Σάμη χωρίς καράβι.
Κι όμως, στην εποχή της πλήρους διάλυσης των πάντων, με την πλήρη κυριαρχία της ιδεοληψίας της θαυματουργής ιδιωτικής πρωτοβουλίας με αποκλειστικό σκοπό το ατομικό κέρδος κι ας πάει να κουμπουριαστεί η κοινωνία, όλα μπορούν να συμβούν:
Με τον καταστροφικό, μετά τον "Καποδίστρια", "Καλλικράτη", οι επτά δήμοι της Κεφαλλονιάς,Αργοστολιού, Παλικής, Λειβαθούς, Ελιού - Πρόννων, Σάμης, Πυλάρου, Ερύσσου και ηΚοινότητα Ομαλών, έγιναν ένας Δήμος. Όλο το νησί ένας Δήμος. Ο "Δήμος Κεφαλλονιάς" με δύο (λ), αναζωογονώντας και την παλιά αντιδικία / αντιπαράθεση γι' αυτό το ζήτημα: Το Κεφαλληνία με δύο (λ), το Κεφαλονιά με ένα ή και τα δύο με δύο (λ).
Κάποιοι από τους δήμους αυτούς είχανε προσφέρει σημαντικό έργο. Κάποιοι άλλοι τίποτα. Και το νησί της Ιθάκης, το Θιάκι, που ανήκει κι αυτό στον νομό Κεφαλληνίας και Ιθάκης, "ιμπεριαλιστικό" νομό που επεκτείνεται ώς τις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας, συμπεριλαμβάνοντας και όλα τα νησιά και τις βραχονησίδες των Εχινάδων Νήσων, που τώρα τα ξεπουλάνε μπιρ-παρά, αποτελεί κι αυτό, το Θιάκι, τον Δήμο Ιθάκης. Τώρα, ο ένας δήμος έχει κάμει εκ των πραγμάτων όλο το νησί πρωτευουσιανοκεντρικό. Για το παραμικρό ζήτημα θα πρέπει να πας στο Αργοστόλι.
Οι πρώην δήμοι, που κάποιοι λειτουργούν και ως τοπικές εκπροσωπήσεις του ενός νέου δήμου, υπολειτουργούν, με ελάχιστο προσωπικό και σχεδόν χωρίς καθόλου μέσα.
Και ερχόμαστε στο μεγάλο πρόβλημα του καραβιού της Σάμης.
Εδώ και πολλά πολλά χρόνια, από προπολεμικά, μετά την "Πύλαρο", την "Άσσο" και τον"Πολικό" και το ιταλικό άσπρο καράβι, που πέρναγε μέσα από τον πορθμό, τα δειλινά, κάθε Σάββατο, μέχρι λίγο πριν απ' τον πόλεμο, και σφύραγε λυπητερά μοιρολογώντας τους δύο ψαράδες που είχε πνίξει παρασέρνοντας τη βάρκα τους, μπροστά από τον Σταυρό της Ιθάκης, μεταπολεμικά υπήρχε ο "Γλάρος", το "Κωστάκης Τόγιας" και κάποια άλλα και εδώ και αρκετά χρόνια το "Κεφαλονιά" των Στρίντζηδων, που έκανε δυο δρομολόγια την ημέρα, Πάτρα - Σάμη - Ιθάκη και αντίστροφα. Έφευγε το πρωί μετά τις 8.00 από τη Σάμη, έφτανε γύρω στις 12.00 στην Πάτρα, έφευγε από εκεί στις 12.30, έφτανε στη Σάμη μετά τις 15.00, πήγαινε στον Πίσω Αετό της Ιθάκης και επέστρεφε κι έφευγε στις 17.00 από Σάμη για Πάτρα. Έφτανε εκεί κατά τις 20.00, έφευγε ξανά για τη Σάμη και έφτανε πάλι εκεί κατά τις 23.00. Πήγαινε και διανυκτέρευε στην Ιθάκη και το πρωί γύριζε στη Σάμη, απ' όπου έφευγε στις 8.00 για την Πάτρα.
Έτσι το καράβι αυτό κάλυπτε πλήρως τις βασικές συγκοινωνιακές ανάγκες και των δύο νησιών.
Το καλοκαίρι πιάνανε στη Σάμη στο πήγαινε - έλα στην Ιταλία και ιταλικά καράβια, που επίσης εξυπηρετούσαν και τοπικά ή και ελληνικά εξωτερικών γραμμών, Μπρίντιζι, Μπάρι. Υπήρχε επίσης γραμμή Κυλλήνης - Πόρου και το καλοκαίρι μπαίνανε εξτρά πλοία και για Αργοστόλι και Ληξούρι.
Εκτός από αυτά υπήρχαν και οι τοπικές "παντόφλες", μικρά φέρι-μποτ, Σάμη - Αστακό, Σάμη - Πισαετό - Φισκάρδο - Λευκάδα κ.λπ. Έτσι η Κεφαλλονιά είχε τις καλύτερες θαλάσσιες συγκοινωνίες. Όμως, μετά τον "Καλλικράτη" το "Κεφαλονιά" αγοράστηκε από τον επιχειρηματία, πρώτον σε σταυρούς σύμβουλο του συνδυασμού του εκλεγέντος δημάρχου Κεφαλλονιάς και πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Αλέξανδρου Παρίση, Διονύση Λυκούδη, λέγεται δε πως και ο δήμαρχος έχει κι αυτός μετοχές στην εταιρεία του αγοράσαντος το πλοίο.
Ο κ. Διονύσης Λυκούδης είναι αντιδήμαρχος Αργοστολίου και Σάμης. Έτσι, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του, φρόντισε για το βασικότερο: Να μείνει η Σάμη χωρίς καράβι, για να μπει αυτό Κυλλήνη - Πόρο, που έχει -λόγω μικρότερης απόστασης- αρκετά κέρδη, δεδομένου ότι η απόσταση Πάτρας - Σάμης είναι υπερδιπλάσια: 53 ν.μ. Πάτρα - Σάμη, 23 ν.μ. Κυλλήνη - Πόρος Κεφαλλονιάς. Σε καμιά περίπτωση λοιπόν, δεν συνέφερε το καράβι του να παραμείνει στην παλιά του γραμμή, που χρειαζόταν διπλάσια και παραπάνω καύσιμα. Ενώ Πόρος - Κυλλήνη μπορεί να κάνει διπλά δρομολόγια και να έχουν σημαντικά κέρδη.
Πέρσι είχαν βάλει στη γραμμή Πάτρα - Σάμη δυο ζακυνθινά καράβια, το "Κάλβος" και το "Σολωμός", καθώς και το "Ionian Star". Φέτος τίποτα. Κανένα καράβι στη Σάμη για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Προς το τέλος του περασμένου καλοκαιριού, κάτι ακούστηκε για κάποια συζήτηση στην Πάτρα απ' τους αρμόδιους για το θέμα, χωρίς καμιά συνέχεια.
Και ο λαός και οι επαγγελματίες της Σάμης, με την τουριστική περίοδο χωρίς καράβι, που σημαίνει καταστροφή, τσιμουδιά. Δεν αντέδρασαν σχεδόν καθόλου. Ανεξήγητα πράγματα.
Και ενώ πρώτα έφτανε κανείς από την Αθήνα στο Νιοχώρι της Ερύσσου σε πέντε ώρες, τώρα θέλει δέκα. Θα πρέπει να διασχίσει επιπλέον όλη τη βορειοδυτική Πελοπόννησο: Πάτρα - Μιντιλόγλι - Κάτω Αχαγιά - Βάρδα - Λεχαινά - Κυλλήνη και όλη την Κεφαλλονιά από Νότο προς Βορρά, ανεβοκατεβαίνοντας με το λεωφορείο βουνά της οροσειράς του Αίνου.
Εκτός από τη Νότια Κεφαλλονιά, όλη η άλλη, η μεγαλύτερη έκτασή της, ανατολική, κεντρική, βόρεια και βορειοδυτική, είναι χωρίς καράβι, κατάσταση που κάνει εμάς τους Κεφαλλονίτες να το ξανασκεφτόμαστε πολύ αν θα ξαναπάμε στο χωριό μας, ή μήπως αυτό είναι το επιδιωκόμενο;
Κι ακόμα, αυτό είναι καταστροφικό για τον τουρισμό όλου του νησιού.
Κάποιος έλεγε πως μας γυρίζουνε με τα λεωφορεία και τα 366 χωριά του νησιού, για τουριστικούς και εγκυκλοπαιδικούς λόγους, για ν'αποκτήσουμε γνώσεις πατριδογνωσίας. Όπως είναι γνωστό, τα χωριά της Κεφαλλονιάς είναι όσα και οι μέρες του χρόνου.
Το άσχημο είναι πως πολλοί έχουν συμβιβαστεί με τη λογική πως, αφού οι πλοιοκτήτες δεν βγαίνουνε με τα καύσιμα, τι να γίνει; Θα το υποστούμε.
Το γεγονός πως για τις θαλάσσιες συγκοινωνίες σε μια νησιώτικη χώρα είναι υποχρέωση και ευθύνη του κράτους η άψογη λειτουργία τους κι ότι θα πρέπει να λειτουργούν απρόσκοπτα, να βελτιώνονται και ν' αναπτύσσονται διαρκώς φαίνεται πως δεν περνάει καν απ' το μυαλό τους.
Έτσι βλέπουν σαν τετελεσμένο δεδομένο, σχεδόν σαν αυτονόητο γεγονός, το σημαντικότερο λιμάνι του Ιονίου μετά την Πάτρα και την Ηγουμενίτσα να μένει χωρίς καράβι.
Η πρώτη ενέργεια του πρώτου σε σταυρούς του πλειοψηφήσαντος νεοδημοκρατικού δημοτικού συνδυασμού κ. Δ. Λυκούδη, αμέσως μετά την επιτυχία του και τον ορισμό του από τον δήμαρχο ως αντιδήμαρχο Αργοστολιού και Σάμης, ήταν ν' αγοράσει και να βγάλει το καράβι "Κεφαλλονιά"από τη γραμμή της Σάμης. Κι αυτό μάλιστα, όταν ο Δήμαρχος κ. Α. Παρίσης είναι Ρυσσιάνος, δηλαδή από την Έρυσσο, τη βόρεια Κεφαλλονιά, το πιο απομακρυσμένο μέρος της από τον Πόρο.
Αποτελεί σκάνδαλο πρώτου μεγέθους, όταν μέλη της δημοτικής αρχής Κεφαλλονιάς, για ίδιον όφελος, αγοράζουνε και βγάζουνε το καράβι από το βασικότερο επίνειο του νησιού, τη Σάμη, δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στους κατοίκους, στον τουρισμό και στους επισκέπτες του νησιού, ενώ βασικό τους καθήκον είναι η επίλυση των μεγάλων και δραματικών προβλημάτων του: σεισμόπληκτοι, άνεργοι, κατεστραμμένοι επαγγελματίες κ.λπ.
Όλη η Κεφαλλονιά, με μια κραυγή, θα πρέπει να απαιτήσει: Αμέσως καράβι στη Σάμη
Αναδημοσιευση απο : Εφημεριδα ΑΥΓΗ http://www.sppantelios.blogspot.gr/
