Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2021

Αποχαιρετισμός σε έναν ευπατρίδη της Κεφαλονιάς


 



Ο αγαπητός σε όλους συμπολίτης μας Γεράσιμος Σταματάτος έφυγε σήμερα για το τελευταίο του ταξίδι αφού έζησε και έδρασε πάνω από ένα ολόκληρο αιώνα !. Μια περίοδο διαρκείας τεσσάρων σχεδόν γενεών… Μια ολόκληρη ζωή γεμάτη από κοινωνική και πνευματική προσφορά στην ιδιαίτερη πατρίδα του.

Διατήρησε την πνευματική του διαύγεια μέχρι τέλους και επέδειξε αξιοθαύμαστη υπομονή, καρτερία και στωικότητα καθ’ όλη τη διάρκεια της τελευταίας περιπέτειας της υγείας που έμελλε να είναι μοιραία.

Υπήρξε πραγματικά ένας ευπατρίδης του νησιών μας με την έννοια της πνευματικής καλλιέργειας και της ανιδιοτελούς διαχρονικής προσφοράς στον τόπο του. Μια ξεχωριστή φυσιογνωμία, από εκείνες που αφήνουν ευδιάκριτο το αποτύπωμά τους στην κοινωνία μας.

Ο Γεράσιμος Σταματάτος ήταν ένας κυριολεκτικά ‘εγγράμματος άνθρωπος’ κατά την έκφραση του Αντώνη Τρίτση, ο οποίος σημειωτέον, ως υπουργός παιδείας και θρησκευμάτων, τον είχε «διορίσει» άτυπο πλην ουσιαστικό σύμβουλό του στα εκκλησιαστικά θέματα.

Αλλά και η Νίκη Γουλανδρή στο ταξίδι της στην Κεφαλονιά το 1993, για θέματα του ΙΚΙ, γοητεύθηκε από την ευγένεια, την καλλιέργεια και τις γνώσεις του Γεράσιμου. Δεν τον ξέχασε ποτέ και διαρκώς ρωτούσε από την Αθήνα πως είναι και τι κάνει..

Προσωπικά κρατώ στη μνήμη μου τις περιηγήσεις μας στη δεκαετία του ’70 σε διάφορα μέρη και οικισμούς του νησιού μαζί με τον τότε δήμαρχο Αργοστολίου Μαρίνο Κοσμετάτο για τη φωτογράφηση μνημείων σε μια εποχή που ακόμα δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον από το ευρύ κοινό.

Τις τελευταίες δεκαετίες ο αειθαλής Γεράσιμος παρακολουθούσε τις εκδηλώσεις του ΙΚΙ και όλων των τοπικών (και όχι μόνον) πολιτιστικών φορέων και όσο του επιτρέπαν οι δυνάμεις του συμμετείχε ενεργά με ερωτήσεις και τοποθετήσεις. Ένας ενεργός πολίτης με όλη τη σημασία της λέξης.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την θαρραλέα του στάση – απέναντι σε ποικίλα ιδιοτελή συμφέροντα – για να υπερασπιστεί το μνημείο της παλαιοχριστιανικής Βασιλικής στο Φισκάρδο από τους κινδύνους καταπάτησης και καταστροφής του, υποβάλλοντας σχετική αναφορά-καταγγελία στον εισαγγελέα.

Ούτε τις μακρόχρονες προσπάθειες του για το μοναστήρι της Άτρου μέσω του ομώνυμου πολιτιστικού συλλόγου στη δημιουργία του οποίου που είχε συμβάλλει πρώτος και είχε υπηρετήσει ως πρόεδρος για χρόνια. Ούτε τις τόσες άλλες παρεμβάσεις του σε θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς. Και βέβαια, χωρίς να λογαριάζουμε την πολυετή και δωρεάν παροχή των υπηρεσιών του στο Κοργιαλένειο Διοικητικό Συμβούλιο.

Για τους παραπάνω λόγους το Ίδρυμα Κεφαλονιάς και Ιθάκης (ΙΚΙ) τίμησε τον Γεράσιμο Σταματάτο πριν δύο χρόνια το Μάρτιο του 2019, σε ειδική εκδήλωση στην κατάμεστη Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη στην οποία αναλύθηκε η προσφορά του από τον συγγραφέα- εκπαιδευτικό Ηλία Τουμασάτο με μια εμπνευσμένη ομιλία.

Αποχαιρετώντας τον σήμερα, αισθάνομαι την ανάγκη να τον ευχαριστήσω ακόμα μια φορά, για την βοήθεια του και τις συμβουλές του στα διάφορα θέματα και προβλήματα που υπήρχαν στο ξεκίνημα του ΙΚΙ στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στους δικούς του και ιδιαίτερα στην κόρη του Καίτη και στο γιο του Σπύρο που στάθηκαν δίπλα του μέχρι την τελευταία του στιγμή.

Καλό ταξίδι Γεράσιμε

Ηλίας Μπεριάτος

Προέδρος ΔΣ ΙΚΙ

Αθήνα 22-2-2021

Αναδημοσιευση απο : Kefaloniapress.gr

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2021

Αργοστόλι: Η ιστορική “Βλαχοπούλα” & η “dream team” της


 

Είναι Κυριακή απόγευμα. Ένα χειμωνιάτικο απόγευμα στις αρχές της δεκαετίας του 80 με ψιλόβροχο. Η ώρα γύρω στις 6, 6 και κάτι…Κατηφορίζεις τον κεντρικό δρόμο και βρίσκεσαι στην πλατεία. Μπροστά σου η “Βλαχοπούλα”…Σπρώχνεις την πόρτα, μπαίνεις μέσα…Γεμάτο κόσμο…Εμ, Κυριακή απόγευμα, έχει αγώνες και όλοι έχουν πιάσει στασίδι μπροστά στην έγχρωμη τηλεόραση. Στα τραπέζια το χαρακτηριστικό σκούρο γυάλινο σερβίτσιο του καφέ που μόνο εκεί έπινες…Σήμερα έχει βάρδια ο Θανάσης…Τον καλησπερίζεις και προχωράς προς τον σκοπό σου…Στο ταμείο ο κ. Τάκης…Ρωτάς με αγωνία…”Έχουν βγει;”…”Σε 5 λεπτά είναι η απάντηση”…Χαζεύεις την βιτρίνα με τα γλυκά…Τι να πρωτοδιαλέξεις…Τα γλυκά του ταψιού; Εκείνο το απίστευτο γαλακτομπούρεκο ή μήπως τον μπακλαβά που σου έτρεχαν τα σάλια; Μήπως την απίστευτη σεράνο ή το εντυπωσιακό και χορταστικό προφιτερόλ; Και τι να πεις για εκείνη την κρέμα…Αχ αυτή την κρέμα…Πόσα βράδια, μετά από ξενύχτια, δεν περίμενες στις καρέκλες της πλατείας να την γευτείς ζεστή και φρέσκια που μόλις είχε βγει!!! Η φωνή του κ. Τάκη διακόπτει τις σκέψεις σου: “Βγήκαν! Να βάλω δύο μερίδες;”…Γνέφεις καταφατικά και σου τρέχουν τα σάλια στη θέα των υπέροχων λουκουμάδων που μόλις έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Και φυσικά νοιώθεις ευλογημένος που θα τους γευτείς για μία ακόμη φορά…

Αυτή ήταν η Βλαχοπούλα. Ένα κατάστημα, σήμα κατατεθέν του παλιού Αργοστολίου και μίας εποχής που έχει πλέον περάσει στο παρελθόν. Και ευτυχώς, πέρα από τις αναμνήσεις, έχουν μείνει και κάποιες φωτογραφίες να μας θυμίζουν εκείνη την υπέροχη περίοδο και αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους, τον Θανάση, τον Παναγή, τον Γιώργο, τον Χριστόφορο, τον Αποστόλη κ.α. που δικαίως αποτελούσαν την “dream team” ενός μαγαζιού που γνώρισε μεγάλες δόξες και μεγάλωσε πολύ κόσμο…




Οι φωτο είναι από το fb του Θανάση Καψαμπέλη και το έναυσμα για αυτό το νοσταλγικό κείμενο

Αντιγραφη απο : https://kefaloniamagazine.gr/

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2021

Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος της Κεφαλονίτικης Προόδου.


Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος της Κεφαλονίτικης Προόδου και περιλαμβάνει τα:
• Αμαλία Αντ. Βουτσινά. Μέρες λοιμού – και λέω να μείνω με τα παιδιά,
με τη γιαγιά, με τα χελιδόνια
• Γεώργιος Ν. Μοσχόπουλος. ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ. Ένα ταξίδι 45 χρόνων… 1975-2020
• Επιστολές
• Ανδρεάς Τραυλού-Μεσσάρη. 102 χρόνια πριν…
• Θέματα και προβληματισμοί. Γράφει η Αμαλία Αντ. Βουτσινά
• Νίκη Ευθυμιάτου-Κατσούνη. Μνήμη Μνημείων.
Αφιέρωμα στη σταδιακή απώλεια μιας ταυτότητας
• Σταματούλα Καλλιβωκά. Συνοπτική παρουσίαση του ρόλου του
αρχαιοελληνικού παρελθόντος στη συγκρότηση της ταυτότητας
της πόλης του Αργοστολίου
• Λάμπρος Γ. Σιμάτος. Βαπορίσιοι εξελληνισμένοι αγγλικοί ναυτικοί όροι
• Διονύσης Σέρρας. Ντίνος Κονόμος και π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός.
Δύο αξιομνημόνευτοι Επτανήσιοι φίλοι
• Πρωτοπρ. Ιωάννης Δ. Μεσολωράς. Οι ληξουριώτικες λιτανείες
που δεν είδε ο Ανδρέας Λασκαράτος
• Νικόλαος Α. Δεσιμόνας & Ανδρέας Ν. Δεσιμόνας. Διονύσιος Σ. Γαλάτης.
Ο Ιθακήσιος δήμαρχος της Λάρισας
• Φαράνδος Γ. Χοϊδάς. Γεράσιμος Μυτάκης - Ανδρέας Χοϊδάς
• Τάκης Δεσαλέρμος. Ο αρχαιολόγος Σπυρίδων Μαρινάτος
Έχασε τη ζωή του στο έργο της ζωής του
• Ράνια Φραγκισκάτου. Άννα Ζαπάντη.
Η ψυχή του Δημοτικού Γηροκομείου Αργοστολίου
• Βαρβάρα Ν. Κοσμάτου. Λαογραφία.
Η λάτα του Νικόλα του γαλατά στο Αργοστόλι
• Θεοδόσης Μοσχόπουλος. Ληξούρι, έναν και πλέον αιώνα πριν.
Γάμος στο χωριό
• Έφη Σπηλιώτη. Σούλα Σπηλιώτη Κωστοπούλου
• ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
• Γεράσιμος Σπ. Μπάλλας. Στα λιμάνια και στις στεριές της Γης
• Αλίκη Πάνου. Η ποσειδωνία (Posidonia oceanica)
• Νίκος Θωμάς & Γεράσιμος Θωμάς. Μια σμίλη, μια πένα, μια παλέτα
με έμπνευση τους Κεφαλληνιακούς βράχους
• Μιχαήλ Ξανθάκης & Χρήστος Μαρούλης. Η βιοποικιλότητα
του Όρους Αγία Δυνατή της Πυλάρου
• Πολυτίμη Λυκιαρδοπούλου. Ο κήπος
• Σπύρος Συνοδινός. Το Λησμονητήριο του Τζέρη και η σπονδή με βοστιλίδι