Βόμβα από Ζάκυνθο:Ο ΘΡΟΝΟΣ του Βασιλιά ανήκει στον Οδυσσέα;

• Ένα νέο εύρημα μπορεί να δώσει απαντήσεις σε πολλά αναπάντητα ιστορικά ερωτηματικά. • Βρίσκεται στο Καστέλι Γερακαρίων • Συνδέεται άμεσα με τον κρυμμένο αρχαιολογικό θησαυρό στην υποθαλάσσια περιοχή του Αλυκανά • Στην αρχαιότητα ήταν το μοναδικό φυσικό και απάνεμο λιμάνι στο νησί μας • Ο Αίνος αποτελούσε την ασφαλέστερη πυξίδα τους • Η Ζάκυνθος ευρισκόμενη στο κέντρο της Μεσογείου αποτελούσε την αφετηρία των εξορμήσεων τόσο του Οδυσσέα, όσο και των υπόλοιπων ναυτικών της εποχής ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Σπύρος Καμπιώτης – Ντιάνα Χαϊκάλη Το γύρο της Ελλάδας και του κόσμου έκανε η είδηση για το βυθισμένο αρχαίο οικισμό στον κόλπο του Αλυκανά, με επακόλουθο να βρεθεί το νησί μας στο επίκεντρο του παγκόσμιου επιστημονικού ενδιαφέροντος, ως σημαντικός αρχαιολογικός χώρος. Όλες οι μεγάλης κυκλοφορίας αθηναϊκές εφημερίδες και τα site στο διαδίκτυο είχαν ως κύριο θέμα τις ενάλιες αρχαιότητες, οι οποίες, σύμφωνα με τις πρώτες επιστημονικές εκτιμήσεις, πρόκειται για σημαντική ανακάλυψη, η οποία να συνδέεται, κατά πάσα πιθανότητα με το ομηρικό βασίλειο του Οδυσσέα. Όπως προκύπτει από την αυτοψία που πραγματοποίησε ομάδα της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων στον κόλπο του Αλυκανά, αποτελούμενο από την αρχαιολόγο Μάγδα Αθανασούλα και τους δύτες Μανόλη Τζεφρόνης και Γρηγόρη Οικονομόπουλο, εντοπίστηκαν ίχνη αρχαίας πόλης και μεγάλο δημόσιο κτήριο. Αμέσως μετά την σπουδαία αυτή ανακάλυψη, επανήλθαν στην επικαιρότητα και όλα τα σενάρια για το πού βρισκόταν η Ιθάκη, δηλαδή η έδρα του βασιλείου του Οδυσσέα, για την οποία ερίζουν, εδώ και πολλά χρόνια, η Κεφαλονιά, η Λευκάδα, η Ιθάκη, ακόμα και η Ακαρνανία, δηλαδή όλες οι περιοχές που βρισκόταν στην επικράτεια του πολυμήχανου Οδυσσέα. Ωστόσο, εκτός από την Ιθάκη, εγείρεται και ένα άλλο θέμα: το πού ακριβώς ήταν το αρχαίο Δουλίχιο, κράτος με βασιλιά το Μέγη, αντάξιο του Άρη, όπως αναφέρει ο Όμηρος. Μήπως τα βυθισμένα ερείπια στο βυθό της Ζακύνθου είναι η Ιθάκη, το Δουλίχιο ή ακόμα η αρχαία πόλη Αρκαδία, στα Γερακαρία, για την οποία αναφέρει ο ιστοριοδίφης και λόγιος Αντώνιος Σ. Μπισκίνης: “Ο γήλοφος ούτος καλείται Παληοχώρι, η κορυφή αυτού καλείται Κάστρον, τα κατωτέρω αυτής μέρης προς Βορρά καλούνται Ριζόκαστρον και Καστέλι. Καθ’ όλην σχεδόν την επιφάνειαν και παρά τους πρόποδας αυτού εις θέσιν «Μεγάλη Ελιά», (ένθα υπάρχει κατά την παράδοσιν μέγας θησαυρός!) ανευρέθησαν κατά καιρούς κτίρια διάφορα, οίον θεμέλια οικιών, τειχών, λουτήρων, αρχαίοι αμφορείς, τάφοι και εντός αυτών ξίφη και δακρυδόχα αγγεία, νομίσματα κτλ. Μόνον επιγραφή μέχρι τούδε ουδεμία ευρέθη ενταύθα, η δε εγχώριος παράδοσις διασώζει ότι ενταύθα υπήρχε μεγάλη πόλις. Παρά τους Βορειοαναρολικούς πρόποδας του λόφου τούτου πλησίον του ναού της Θεοτόκου Βαρκωτίσσης και παρά την άμαξιτήν οδόν Αλυκών υπάρχαι αρχαία πηγή διαυγεστάτου ποσίμου ύδατος καλουμένη νυν του Μπούρνου, εις μικράν δ’ απόστασιν ταύτης εις Τεταρτίαν υπάρχει η πηγή των θειούχων υδάτων του Καρρέρη καλουμένων. Κάτωθεν της πηγής Μπούρνου εκτείνεται η κοιλάς Βαρκά προς βόρεια της οποίας υψούται λοφοσειρά απολήγουσα προς την θάλασσαν καλουμένη Καστέλια. Eις Μυγδάλην υπήρχεν, ως εικάζομεν, ναός ειδωλολατρικός […]. Η παράδοσις διέσωσεν ότι εις Παληοχώρι υπήρχε τον παλαιόν καιρόν το Κάστρον, όπερ και το όνομα διαμένει μέχρι του νυν, και ότι οι Τούρκοι εχάλασαν αυτό. Το τοιούτον επαληθεύεται και υπό του χρονικού του Θεοδώση Γεωργιλά. Επειδή λοιπόν ούτε πλησίον της πόλεως Ζακύνθου, ούτε εις άλλο μέρος παράλιον της νήσου υπάρχουσι δείγματα τοσαύτα και τοιαύτα όσα εις το Παληοχώρι Γερακαρίων προς επιβεβαίωσιν της υπάρξεως «οχυρού χωρίου παρά θάλατταν», επειδή «έναντι του Κατασταρίου και πλησίον των Αλυκών οι Τούρκοι τω 1571 εχάλασαν ένα κτίριον παλαιόν αξιέπαινον εκ θεμελίων» αποδεικνύεται σαφέστατα ότι ενταύθα υπήρχε το οχύρωμα «Arcadia Castellum», και το τοιούτον επιβεβαιούσιν όχι μόνο τα ευρήματα και η παράδοσις, αλλά και τα διασωζόμενα ονόματα Κάστρον, Ριζόκαστρον, Καστέλι, Παληοχώρι και περαιτέρω τα Καστέλια. […] Το Παληοχώρι λοιπόν των Γερακαρίων υπήρξε το κατά το Διόδωρον «οχυρόν χωρίον Αρκαδία» και πρωτεύουσα του Δήμου Νήλλου, τούτο εσώζετο όχι μόνο μέχρι της εποχής των Ρωμαίων, αλλά και μέχρι της πρώτης εκατονταετηρίδος των Ενετών, ότε κατεστράφη εντελώς υπό των Τούρκων (τω 1571) κατά το χρονικόν Γεωργιλά και σήμερον ουδέν ίχνος υπάρχει εξ αυτού”. Σημαντικός κόμβος η Ζάκυνθος τη μυκηναϊκή εποχή Εκτός από τη γεωγραφική φυσιογνωμία του νησιού, η ίδια η θέση του μέσα στο χώρο του Ιονίου έχει σπουδαία σημασία για την κατανόηση των θέσεων οίκησης και των επιρροών που δέχτηκε. Το θαλασσινό πέρασμα των 10 περίπου ναυτικών μιλίων, που χωρίζει τη βόρεια Ζάκυνθο από το νότιο άκρο της Κεφαλληνίας, αποτελεί μία από τις φυσικές διεξόδους του Κορινθιακού κόλπου προς τη Δύση, δηλαδή έναν από τους ναυτικούς δρόμους προς και από την Κάτω Ιταλία (κόλπο του Τάραντα) και τη Σικελία. Το ότι ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί αυτό το ταξίδι της ανοικτής θάλασσας το γνωρίζουμε και από φιλολογικές πηγές. Ο Δίων ο Συρακούσιος, π.χ., στα μέσα του 4ου αι. π.Χ., αφού χρησιμοποίησε τη Ζάκυνθο ως ορμητήριό του κατά του Διονυσίου του νεότερου των Συρακουσών, διέπλευσε με μικρό στόλο το ανοικτό πέλαγος από την πόλη της Ζακύνθου μέχρι τη Σικελία. Από την άλλη πλευρά, η Ζάκυνθος χωρίζεται από την Ήλιδα, στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, με ένα θαλάσσιο δίαυλο περίπου 8,5 ναυτικών μιλίων. Η στενή αυτή σχέση ίσως δικαιώνει και την παράδοση που διασώζει ο Θουκυδίδης ότι άποικοι από την Αχαΐα αποίκισαν στα παλιά χρόνια και τη Ζάκυνθο. Επιπροσθέτως, για εκείνους που περιέπλεαν την Πελοπόννησο, η Ζάκυνθος ήταν το πρώτο και νοτιότερο νησί του Ιονίου που συναντούσαν μετά τα Κύθηρα, είτε έρχονταν από το νότο, δηλαδή την Κρήτη, είτε από την ανατολή, δηλαδή το Αιγαίο. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τις επικοινωνίες, καθώς και της μεταφοράς ιδεών και των πολιτιστικών υλικών αγαθών, ιδιαίτερα κατά τη μυκηναϊκή εποχή, που η ναυσιπλοΐα δεν ήταν ακόμη τόσο ανεπτυγμένη. Δεν πρέπει να είναι τυχαίο ότι τα πρωιμότερα μυκηναϊκά ευρήματα του Ιονίου διαπιστώνονται γενικά στη Ζάκυνθο, και ειδικότερα στο νότιο τμήμα της, γύρω από τον κόλπο του Λαγανά. Η υστεροελλαδική ή μυκηναϊκή εποχή, ως γνωστόν, καλύπτει χρονικά, στην κυρίως Ελλάδα, το δεύτερο μισό της δεύτερης χιλιετίας π.Χ., δηλαδή από το 1550 π.Χ. περίπου μέχρι το 1100 π.Χ., και δείγματα αυτού του πολιτισμού έχουν βρεθεί στη Ζάκυνθο. Η Ζάκυνθος επαναστατεί κατά του Οδυσσέα Η Ζάκυνθος κυριεύθηκε από τον Αρκείσιο, απόγονο του βασιλιά της Κεφαλονιάς, Κεφάλου, η επικράτεια του οποίου περιελάμβανε την Κεφαλονιά, την Ιθάκη, τη Ζάκυνθο και ένα μέρος της Ακαρνανίας, με πρωτεύουσα την Ιθάκη. Όταν πέθανε ο Αρκείσιος, βασιλιάς έγινε ο γιος του Λαέρτης (1226 π.Χ.), ο οποίος έλαβε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία (1207 π.Χ.). Ο Λαέρτης, μετά την περιπετειώδη εκείνη εκστρατεία, επανήλθε στην Ελλάδα και, θέλοντας να επεκτείνει τα όρια της επικρατείας του, εισέβαλε στην Ακαρνανία και κυρίευσε το όρος Νήριτο, πόλη της αρχαίας Λευκάδας, η οποία συνενωνόταν τότε με την ηπειρωτική Ελλάδα, όπως αναφέρει ο Όμηρος. Αργότερα, παντρεύτηκε την Αντίκλεια, θυγατέρα του Αυτολύκου, γιου του Δαιδαλίωνος και γιος τους ήταν ο Οδυσσέας. Η Ζάκυνθος με τα άλλα νησιά περιήλθαν στην εξουσία του Οδυσσέα, υπό την ηγεσία του οποίου Κεφαλλήνες, Ζακύνθιοι, Ιθακήσιοι, Ακαρνάνες ή Επειοί, Λευκάδιοι και λοιποί από τα μικρότερα νησιά, υπό το όνομα Κεφαλλήνες, συμμετείχαν, με δώδεκα πλοία, στην εκστρατεία κατά της Τροίας, οι οποίοι επέδειξαν μεγάλη ανδρεία. Είναι άξιο, δε, παρατήρησης, ότι η συγγένεια των Ζακυνθίων με τους Τρώες, από τους οποίους έλκουν την καταγωγή τους, δεν τους εμπόδισε καθόλου να συμμαχήσουν με τους άλλους Έλληνες στον πόλεμο της Τροίας. Οι ταλαιπωρίες, όμως, και ο θάνατος των συντρόφων του Οδυσσέα, κατά την περιπλάνηση της επιστροφής από την Τροία στην Ιθάκη, η εικοσαετής απουσία του και η πεποίθηση ότι είχε πεθάνει στον πόλεμο, η επιστροφή του στην Ιθάκη και ο φόνος των μνηστήρων της συζύγου του Πηνελόπης, εκ των οποίων οι σαράντα τέσσερις ήταν από τη Ζάκυνθο, αποτέλεσε αφορμή για τις άλλα νησιά να αποχωρήσουν από το κράτος του Οδυσσέα και να επαναστατήσουν εναντίον του, εκλέγοντας Διοικητή τον Νεοπτόλεμο, ο οποίος συμβίβασε τις αντίπαλες πλευρές, υπό τον όρο ο μεν Οδυσσέας, ως δολοφόνος, να εγκαταλείψει το βασίλειό του, οι δε συγγενείς των μνηστήρων να στέλνουν, ετησίως, δώρα στον οίκο του Οδυσσέα, ο οποίος, αφού μετέβη στην Τυρρηνία, πέθανε εκεί. Διάφορα, εν τω μεταξύ, γεγονότα, και κατά την απουσία του Οδυσσέα, όπως η ανικανότητα των επιτετραμένων στη διοίκηση του κράτους του αλλά και των διαδόχων μετά το θάνατό του, καθώς η κρίση του θεσμού της βασιλείας και η βαθμιαία επικράτηση του δημοκρατικού πολιτεύματος, είχαν ως αποτέλεσμα να παραλύσει το κράτος του Οδυσσέα και κάθε νησί να γίνει ανεξάρτητο. Κατόπιν τούτων, η Ζάκυνθος αποσπάστηκε από το βασίλειο του Οδυσσέα, σταμάτησε να κυβερνάται δεσποτικά, έγινε ανεξάρτητη και διατήρησε το δημοκρατικό πολίτευμα για αρκετά ακόμη χρόνια. Οι 44 Ζακύνθιοι μνηστήρες της Πηνελόπης Οι μνηστήρες της Πηνελόπης ήταν 136, εκ των οποίων οι 12 Από την Ιθάκη, 57 από το Δουλίχιο, 23 από τη Σάμη και 44 Ζακύνθιοι, οι κάτωθι: Ευρύλοχος, Λαομήδης, Μάλεβος, Φρένιος, Ίνδινος, Μίνης, Λείκριτος, Προνόμος, Νίσσας, Λαήστορας, Αρχίστρατος, Ιππόμαχος, Ευρύλαος, Περίαλλος, Ευηνορίδης, Κλύτιος, Αγήνορας, Πόλυβος, Πολύδωρος, Θαδύτιος, Στράτιος, Φρένιος, Ίνδιος, Λαισήνορας, Λαομέδων, Λαόδικος, Άλιος, Μάγνης,, Ολοίτροχος, Βάρυας, Κήθρος, Σύμης, Θεόφρονος, Αλκάροπας, Αντήνορας, Κέλτος, Όρμενος, Ανδρομήδης, Νισσαίος, Περικλύμης, Πέλλος, Περιφάς, Πολύβος, Κλείος. Οι ανασκαφές στη Ζάκυνθο από το 1943 έως σήμερα * 1934: Η Αγγλίδα αρχαιολόγος Sylvia Benton πραγματοποιεί ανασκαφές στη θέση Καλογέρα, στο Βασιλικό, όπου ανακαλύπτει τεμάχια πήλινων αγγείων (16ος – 13ος αιώνας π.Χ). Τα ευρήματα φυλάσσονται στο προσεισμικό Μουσείο Ζακύνθου και καταστρέφονται από τη λαίλαπα του 1953. Σημειωτέον ότι στην περιοχή του Γέρακα έχει αναφερθεί ότι υπάρχει ένας μικρός μυκηναϊκός θολωτός τάφος. Την ίδια περίοδο, οι έρευνες της Sylvia Benton, στην περιοχή του Κατασταρίου, φέρνουν στο φως ένα κλειστό πηγάδι, γεμάτο με τεμάχια μυκηναϊκών αγγείων, καθώς κι ένα τμήμα μυκηναϊκού σπιτιού στο Ακρωτήρι. Επίσης, ανακαλύπτει, στον Αλυκανά, ένα κτιστό θολωτό τάφο δύο γυναικών, διαμέτρου 6 μέτρων, ασύλητο. Εκεί ανασκάπτονται μια χάλκινη πόρπη, ένα χάλκινο δακτυλίδι, ένα περιδέραιο από κεχριμπάρι, μια χάλκινη περόνη και χάντρες από ήλεκτρο, τα οποία χρονολογούνται το 13ο αιώνα π.Χ. Το ήλεκτρο μαρτυρά επαφές με χώρες της Βαλτικής, ενώ ο χαλκός εμπορικές επαφές με τις ακτές της Ιταλίας και της Αδριατικής. * 1937: Πραγματοποιούνται ανασκαφές στη σημαντική αρχαιολογική θέση, Καστέλλο, στο Βασιλικό, όπου ανακαλύπτονται ευρήματα οικισμού της πρώιμης εποχής του Χαλκού, αλλά και λίθινα εργαλεία και τμήματα προϊστορικής χειροποίητης κεραμικής, τα οποία φυλάσσονται στη συλλογή της Αγγλικής Αρχαιολογικής Σχολής. *1958: Ανασκάπτεται κιβωτόσχημος τάφος του 2ου – 3ου αι. π.Χ., στην πλαγιά του Κάστρου, και έρχονται στο φως μια μικρή πρόχους με τρίβολο στόμιο, πήλινοι λίχνοι και ατρακτοειδή αγγεία, που φυλάσσονται στο Μουσείο Ζακύνθου. Εν τω μεταξύ, δεν αποκλείεται, στα ιστορικά χρόνια, να είχαν ιδρυθεί διάφοροι μικροί οικισμοί στις περιοχές Μπόχαλη (Αρίγκος), Γαϊτάνι, Βαρρές, Κυψέλη, Καληπάδο, Γερακαρίο, Σκουλικάδο, Λιθακιά, Μαριές, Βολίμες, Ορθωνιές, Παλαιόκαστρο και Βασιλικό, οι οποίοι μαρτυρούν την ευρεία εποίκηση του νησιού μας, λόγω της εξαιρετικής γεωγραφικής του θέσης. * 1959: Ανακαλύπτεται μικρός κτιστός τάφος, στο Κερί, κατά τις εργασίες διάνοιξης αγροτικού δρόμου. Βρίσκονται δύο πήλινα αγγεία, τα οποία φυλάσσονται στο Μουσείο Ζακύνθου. Επίσης, ανασκάπτονται δύο σκελετοί – ο ένας ανήκε σε παιδί – οι οποίοι μαρτυρούν την ύπαρξη οικισμού, που σχετίζεται με την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πίσσας στην περιοχή. * 1971 – 1972: Η αρχαιολόγος Πηνελόπη Αγαλλοπούλου, διενεργεί ανασκαφές στην πλαγιά του λόφου Βίγλα, στο Καμπί, και ανακαλύπτει δεκατέσσερις λαξευτούς και κιβωτιόσχημους τάφους, από τους οποίους οι περισσότεροι είναι συλημένοι. Έρχονται στο φως πήλινα αγγεία, ένα χάλκινο μαχαίρι κι ένας σφραγιδόλιθος, όπου μαρτυρούν ένα σχετικά φτωχικό οικισμό. Τα ευρήματα φυλάσσονται στο Μουσείο Ζακύνθου. Επίσης, σημαντικά θεωρούνται τα ευρήματα ανασκαφών στις περιοχές: Κάστρο, Μπόχαλη, Παλαιόκαστρο, Μουζάκι, Εξωχώρα, Μαριές, Καταστάρι και Γερακαρίο, όπου αποδεικνύουν τη συνεχή ανθρώπινη παρουσία στη Ζάκυνθο. * 1974: Ανακαλύπτεται τάφος του 15ου αιώνα π.Χ., στον Πλάνο. Ανήκει σε άνδρα και ανασκάπτονται ένα πλατύ χάλκινο ξυράφι, με τρία καρφιά στη λαβή, ένα ημισφαίριο, μία φιάλη, δύο πήλινα αγγεία και χάντρες από σάρδιο λίθο. Τα ευρήματα σώζονται στο Μουσείο Ζακύνθου. Επίσης, ιδιαίτερα σημαντικά θεωρούνται τα 171 νομίσματα, που ανασκάπτονται στην πόλη της Ζακύνθου, τα οποία χρονολογούνται μεταξύ 4ου και 3ου αιώνα π.Χ. και ανήκουν στις πόλεις των Οπουντίων Λοκρών, Ήλιδας και Αρκαδίας. Ο μικρός αυτός θησαυρός φυλάσσεται στο Νομισματικό Μουσείο Αθηνών. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει τη σημαντική γεωγραφική θέση της Ζακύνθου, την ανάπτυξη του εμπορίου και την ευμάρεια των κατοίκων της. 2005: Αρχίζουν οι επιφανειακές αρχαιολογικές έρευνες του Ολλανδικού Ινστιτούτου, υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Σωτηρίου Προϊσταμένου της ΛΕ΄ ΕΠΚΑ και του Gert Jan van Wijngaarden καθηγητή αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ στις περιοχές του Βασιλικού, του Παλαιόκαστρου, του Μουζακίου, του Κερίου και της Λιθακιάς, με σημαντικά ευρήματα, τα οποία έχει δημοσιεύσει αποκλειστικά η εφημερίδα μας. 2012: Ο Gert Jan van Wijngaarden πραγματοποιεί ανασκαφές στη Λιθακιά, όπου ανακαλύπτει μυκηναϊκό οικισμό. Βιβλιογραφία: • Λεωνίδα Ζώη, Ιστορία της Ζακύνθου, Β΄έκδοση – Αναστατική, 2005 • Ντίνου Κονόμου, Ζάκυνθος – Πεντακόσια χρόνια, Ύπαιθρος Χώρα, 1979 • Π. Καλλιγάς, Οίκηση στην αρχαία Ζάκυνθο, Πρακτικά του συνεδρίου της εταιρείας Ζακυνθιακών Σπουδών «Οι οικισμοί της Ζακύνθου από την αρχαιότητα μέχρι το 1953», Αθήνα 1993  http://imerazante.gr/2013/06/10/66163

Αναδημοσιευση απο Kefaloniapress 

 

Απίστευτες ΕΙΚΟΝΕΣ βαρβαρότητας από… “πολιτισμένους” Δανούς!

6

Δολοφονία δελφινιών

Κάθε χρόνο, αυτή η σκληρή αιματηρή σφαγή επαναλαμβάνεται στα Feroe, που ανήκουν στην Δανία ”πολιτισμένο κράτος” υποτίθεται, και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πολλοί λίγοι στον κόσμο είναι σε γνώση αυτού του τρομακτικού γεγονότος, που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.

Αυτή η αιματηρή σφαγή, υλοποιείται από νέα άτομα, των οποίων η βαρβαρότητα είναι η μεγαλύτερη απόδειξη (?) πως ενηλικιώθηκαν….

Είναι εντελώς απίστευτο, που δεν έχει γίνει τίποτα μέχρι τώρα, έτσι ώστε να σταματήσει αυτό το έγκλημα.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΑΡΒΑΡΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ ”CALDERONES” – ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΠΟ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ.

ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΝΟΗΜΟΝΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΣΦΑΓΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ Ι, ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΤΕΙ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ.

ΣΑΝ ΝΑ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ……..

Ας μη σκεφτούμε ότι δεν θα αλλάξει τίποτα, με την αποστολή αυτού του μηνύματος. Είναι σίγουρο πως κα αλλάξει τουλάχιστον θ συμπεριφορά αυτών των αναίσθητων ανθρώπων.

Δεν πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι μόνο με τους ανθρώπους, αλλά και με κάθε μορφή ζωής!!!!

Ο χρόνος σου δεν κα πάει χαμένος αν αφιερώσεις 1 λεπτό για να προωθήσεις αυτό το μήνυμα σε όλους τους γνωστούς σου!!!

Πως να μην καταγγείλεις ένα τέτοιο γεγονός ?

Ας διαδώσουμε λοιπόν όσο μπορούμε περισσότερο αυτές  τις εικόνες!

ΔΑΝΙΑ!!!!!!!! – Η ΞΕΔΙΑΝΤΟΠΗ

Μοιάζει απίστευτο, είναι όμως αληθινό!

Ionion Center for the Arts and Culture

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σαν ομάδα του KefaloniaToday ψάχνουμε περισσότερες λεπτομέρειες έτσι ώστε να μπορέσουμε να έχουμε μια πιο σφαιρική άποψη ακούγοντας και την άλλη πλευρά

“ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ” του Κεφαλονίτη Π.Καρούσου σε Ληξούρι & Ιθάκη

0

Ο «Προμηθέας»

Ο μουσουργός Παναγιώτης Καρούσος χρησιμοποιεί στη μουσική του την πυθαγόρεια θεωρία της αρμονίας των σφαιρών.

Σύμφωνα με την πυθαγόρεια διδασκαλία, οι ήχοι των ουράνιων σωμάτων συνθέτουν μία κοσμική μουσική, γιατί οι αποστάσεις και οι ταχύτητες των πλανητών και των απλανών αστέρων διέπονται από τους ίδιους αριθμητικούς λόγους που παράγουν και τη συμφωνία των ήχων.

Ο Όμιλος UNESCO Κεφαλονιάς και Ιθάκης σας προσκαλεί στην παρουσίαση της όπερας «Προμηθέας Δεσμώτης» του μεγάλου Κεφαλλονίτη Ελληνοκαναδού συνθέτη Παναγιώτη Καρούσου βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου σε μετάφραση Ιωάννη Γρυπάρη.

Οι συντελεστές του έργου είναι από τις καλύτερες φωνές της Ελλάδος και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Η μουσική του έργου πρόσφατα θεωρήθηκε σε παρουσίαση του Τρίτου Προγράμματος της ΕΡΤ θεϊκή.

Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 15 Ιουνίου και ώρα 21:00 μμ στο Δημοτικό Θέατρο Ληξουρίου, και Κυριακή 16 Ιουνίου στο Δημοτικό Θέατρο Ιθάκης ώρα 21:00μμ.

Ο «Προμηθέας» πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά το 1994 και παιζόταν κατά διαστήματα στα γαλλικά μέχρι το 2000. Το 2008 ανέβηκε στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον, στα αγγλικά, με πρωταγωνιστές από την όπερα της Νέας Υόρκης υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Grant Gilman. Στην Ελλάδα ο «Προμηθέας» ανέβηκε στο Δημοτικό Θέατρο του Χολαργού, στο Δημοτικό Θέατρο Αργοστολίου, στην αίθουσα της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, στην αίθουσα συναυλιών «Παρνασσός», στην Παλαιά Βουλή, στο Θέατρο «Βεάκειο», στον Πολυχώρο του Δήμου Αθηναίων και στη Χαλκίδα.

Είσοδος Ελεύθερη

Συμμετέχουν:

Προμηθέας: Βασίλης Ασημακόπουλος, μπάσος

Ιώ – Αθηνά: Κωνσταντίνα Στράνη, μεσόφωνος

Ωκεανός / Ερμής: Χρήστος Δεληζώνας, τενόρος

Βία: Χαρά Σπυράτου, ηθοποιός

Βιβή Κλεισούρα, πιάνο

Σκηνοθεσία: Βασίλης Ασημακόπουλος

Κοστούμια: Ελληνοαμερικανικό Κέντρο των Τεχνών

Πηγή άρθρου: ΚefaloniaToday Team

Θυμάστε τους Ραδιοπειρατές; – «Οι εραστές του ραδιοφώνου»

0

Ραδιοπειρατές

Παρά τα τεχνικά ραδιοφωνικά προβλήματα της Ελλάδας, μιας αναπτυσσόμενης και με τα τραύματα του πολέμου ταραγμένης χώρας, στη δεκαετία του 1960 «ραδιοπειρατές» ή «ραδιοπειραματιστές» ή «ραδιοερασιτέχνες» ή «ραδιόφιλοι» ή «εραστές του ραδιοφώνου» εκπέμπουν παράνομα στις περισσότερες γειτονιές της Αθήνας, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στην Καβάλα, στη Χαλκίδα, στο Ναύπλιο, στην Κρήτη, στα Νησιά και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας, στα μεσαία κύματα.

Ένας από τους πιο θρυλικούς ραδιοπειρατές της εποχής είναι ο Geronimo Groovy, που οι εκπομπές του ακούγονται πολλές φορές από την Αίγυπτο μέχρι την Ιταλία και που παίρνει κάθε χρόνο χιλιάδες γράμματα αλληλογραφίας φανατικών οπαδών του σε διάφορες γλώσσες.

Οι ερασιτεχνικοί ραδιοσταθμοί πολλαπλασιάζονται στις δεκαετίες 1960 και 1970 με τους απόφοιτους των ραδιοτεχνικών και ραδιοηλεκτρολογικών Σχολών, που πειραματίζονται με αυτοσχέδιες ηλεκτρονικές κατασκευές και φτιάχνουν ιδιοκατασκευασμένους ραδιοφωνικούς πομπούς. Οι περισσότεροι από τους μουσικούς ραδιοπειρατές προέρχονται από τα μαθητικά νεανικά δρώμενα και εκπέμπουν ξένα ροκ και λαϊκά ελληνικά τραγούδια, προσπαθώντας με επιμονή να φτιάξουν το δικό τους επικοινωνιακό χώρο με τις τηλεφωνικές αφιερώσεις ενάντια σε μια αρνητικά δικαστική και αυστηρά αστυνομευόμενη κοινωνία.

Ένας από τους ιστορικούς ραδιοπειρατές είναι και ο Γιώργος Κυρλάκης, που λειτουργούσε με το ψευδώνυμο Easy Rider (Ελεύθερος Καβαλάρης) και που είναι ο δημιουργός του «ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» κατασκευάζοντας έναν πρόχειρο αλλά κατάλληλο ραδιοπομπό μεσαίων κυμάτων στους 963 χιλιοκύκλους, που ήταν η φωνή της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 στην Αθήνα.

ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΣ “ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ”

Το ‘ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ’ είναι ένα Ραδιοφωνικό Μετέωρο στην ιστορία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και ίσως παγκόσμια πρωτοτυπία που μια εξέγερση σπουδάζουσας και εργαζόμενης νεολαίας ενάντια στη δικτατορία της 21 Απριλίου είχε το δικό της Ραδιοσταθμό. Ο Γιώργος Κυρλάκης, μετέπειτα τεχνικός της ΕΡΤ, μιλάει πάντα για το “δικό του Πολυτεχνείο”. Είναι ο ηλεκτρονικός ραδιοπειρατής EASY RIDER, που έφτιαξε σε χρόνο ρεκόρ λίγων ωρών, το πομπό του ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ μέσα στα εργαστήρια της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων.

Ώσπου να ακουστεί καλά το “ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ” με (4) λυχνίες 807 στην έξοδο και με πρόβλεψη για μια ενδεχόμενη ισχύος 813 χρειάστηκε να γίνουν ηρωϊκές τεχνικές προσπάθειες. ΄Αριστος ραδιοτεχνίτης ο Γιώργος Κυρλάκης πραγματοποίησε την ιδέα να αποκτήσουν οι ‘’ελεύθεροι πολιορκημένοι’’ του Πολυτεχνείου τη δική τους ραδιοφωνική κραυγή και να ξεσηκώσουν με τα ερτζιανά κύματα ολόκληρο τον Αθηναϊκό λαό και όχι μόνο, να τρέξει για να βοηθήσει. Σε λίγη ώρα το “ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ” το άκουγε όλη η Αθήνα, γιατί τον έπιαναν και τον αναμετάδιναν και άλλοι Ραδιοπειρατές σ’ όλη την Αττική, κι ακόμα τον μετάδιναν και ξένοι Ραδιοσταθμοί, το BBC Λονδίνου, το Παρίσι, η Ντόϋτσε Βέλε Γερμανίας, σ’ όλο το κόσμο.

Πρώτος εκφωνητής που έδωσε και το όνομα του Σταθμού ήταν ο μεταλλειολόγος Μίλτος Χαραλαμπίδης, ύστερα ο Δημήτρης Παπαχρήστου και τελευταία η Μαρία Δαμανάκη. Ο Γιώργος Κυρλάκης ‘’ο Ραδιοπειρατής των εξεγερμένων’’ ήταν άγρυπνος πάνω απ’ το πομπό για να Ακούγεται η Φωνή της Ελευθερίας … ‘’ ΄Ελληνες φαντάροι είμαστε αδέλφια, δεν θα μας χτυπήσετε, δε θα αφήσετε να χυθεί αδελφικό αίμα…’’ Τελικά με την είσοδο του τανκ, πριν τη σιγή του Σταθμού, ο Δημήτρης Παπαχρήστου σαν τέλος του προγράμματος θα απαγγείλει με σπάνιο σθένος και τραγικό ύφος τον Εθνικό ΄Υμνο

Την εποχή της πειρατικής ραδιοφωνίας

Δημιουργούσαν σταθμούς και εκπομπές για προσωπική ευχαρίστηση

Χρησιμοποιούσαν κυρίως ψευδώνυμα

Ο κάθε ραδιοπειρατής είχε το δικό του σταθμό

Ο κάθε πειρατικός ραδιοφωνικός σταθμός έβγαινε στον αέρα μέσα από εφηβικά – νεανικά δωμάτια ή από σαλόνια παρέα με τα πετσετάκια της μαμάς

Κάποιες φορές, διάφοροι φίλοι συντόνιζαν τους σταθμούς τους και μέσω αναμετάδοσης – αν δε κάνω λάθος – δημιουργούσαν τα γνωστά νυχτερινά πηγαδάκια.

Ελάχιστοι σκεφτόταν πως κάποτε μπορεί να γίνει επάγγελμα το χόμπι τους, άσχετα κι αν έγινε για αρκετούς από αυτούς τελικά

Στις εκπομπές τους χρησιμοποιούσαν μουσική ελεύθερα, χωρίς να πληρώνουν πνευματικά δικαιώματα

Χρησιμοποιούσαν μουσική ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής και όχι ανάλογα με την πληρωμένη λίστα της δισκογραφικής

Συζητούσαν με τους ακροατές τους για οτιδήποτε σε ανοιχτές γραμμές που δεν απαντούσαν γραμματείς και παρατρεχάμενοι

Ξόδευαν αρκετά χρήματα για να μπορούν να εκπέμπουν

Κάποιοι άρχισαν να χρησιμοποιούν διαφημίσεις για να καλύψουν τα έξοδα και να μπορούν να συνεχίσουν να εκπέμπουν

Κάποιοι άρχισαν να οργανώνουν ακόμα και πάρτι σε νυχτερινά μαγαζιά

Όσο περνούσε ο καιρός και αύξανε το κοινό και η δύναμη του μέσου

Άρχισε να δημιουργείται αναστάτωση στα επίσημα μέσα

Τους κυνήγησαν αρκετά και κατάφεραν να φιμώσουν αρκετούς

Κάποιοι ήρθαν αντιμέτωποι με το νόμο και ταλαιπωρήθηκαν ηθικά, ψυχολογικά και οικονομικά μέσα σε δικαστήρια

Όσοι κατάφερναν να ξεφύγουν, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να διαφυλάξουν την ανωνυμία μέσω της ψευδωνυμίας τους, για να έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να εκπέμπουν.

Οι περισσότεροι φοβήθηκαν και σταμάτησαν να εκπέμπουν.

Το Παλιατζίδικο των Αναμνήσεων

Αναδημοσιευση απο : Kefaloniatoday.com 

Kεφαλονιά: «Διαβάζοντας τις κοινωνικές αλλαγές στο Σπήλαιο Δράκαινα»

7 Ιουνίου, 2013 12:15 μμ

0

Το σπήλαιο της Δράκαινας

Στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου «Κοινότητες σε μετάβαση. Οι περί του Αιγαίου Ύστερες Νεολιθικές φάσεις (περ. 5000/4800-3200/3000 π.Χ.)» (7-9 Ιουνίου 2013, Μουσείο Ακρόπολης), η δρ. Γεωργία Στρατούλη (διευθύντρια προγράμματος ανασκαφών Σπηλαίου Δράκαινα) και ο Οδυσσέας Μεταξάς (υπεύθυνος τομής στις ανασκαφές του Σπηλαίου Δράκαινα), πρόκειται να προβούν σε παρουσίαση, στα Αγγλικά, με τίτλο «Διαβάζοντας τις κοινωνικές αλλαγές στο Σπήλαιο Δράκαινα» (Reading social changes in the Late Neolithic/Final Neolithic transition at Drakaina Cave, Kephalonia, w. Greece).

Το Σπήλαιο Δράκαινα είναι η κύρια πηγή για τη γνώση μας σχετικά με την Ύστερη και την Τελική Νεολιθική περίοδο, καθώς παρουσιάζει χαρακτηριστικά που συνηγορούν σε ανθρώπινες συναθροίσεις κοιωνικού/συμβολικού παρά οικιακού χαρακτήρα. Η μετάβαση από την Ύστερη στην Τελική Νεολιθική συγκεκριμένα, χαρακτηρίζεται από φανερή αλλαγή τόσο στον υλικό πολιτισμό όσο και σε πτυχές της χρήσης του σπηλαίου. όπως οι ομιλητές στοχεύουν να αναδείξουν, το Σπήλαιο Δράκαινα παρέχει αρκετά σημεία ενδείξεων ενός είδους ιδεολογικής μετάβασης μέσα στις τοπικές ομάδες, όσο και επαναπροσανατολισμού της σχέσης τους με την ηπειρωτική χώρα.

Μια χαρακτηριστική πτυχή των ύστερων Νεολιθικών στρωμάτων του Σπηλαίου Δράκαινα είναι η ασυνήθιστα μεγάλη συγκέντρωση βλημάτων ρίψης. Αυτή σηματοδοτείται από μια εμφανώς συντηρητική τάση από πλευράς μορφολογίας και τεχνολογίας η οποία, όπως θα υποστηριχθεί, δεν είναι αποτέλεσμα απομόνωσης αλλά κοινωνικής επιλογής. Υποστηρίζεται συχνά ότι τα βλήματα είχαν σε ορισμένες περιπτώσεις, και σε ένα βαθμό, συμβολική σημασία αλλά στην περίπτωση της Δράκαινας αυτή προσδιορίζεται από χαρακτηριστικά διαφορετικά της καλής κατασκευής και της ανώτερης χρήσης πρωτογενούς υλικού. Τα ευρήματα συστήνουν αρκετά ότι τα βλήματα, μαζί με μεγάλο αριθμό λίθινων εργαλείων τριβής που χρησιμοποιήθηκαν στην παρασκευή ερυθρωπής βαφής, έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στις συναθροίσεις που τελούνταν στο σπήλαιο. Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι συναθροίσεις αυτές προπαγάνδιζαν και αναπαρήγαγαν μια ιδεολογία επικεντρωμένη στο αρσενικό, συμβολικά εξαρτώμενη από το παρελθόν και η οποία ευνοούσε την κοινωνική συνοχή. Αντίθετα με τα τυπικά χαρακτηριστικά των βλημάτων, άλλες κατηγορίες υλικού πολιτισμού στη Δράκαινα παρέχουν ενδείξεις για διαρκείς επαφές με γειτονικές αλλά και πιο μακρινές περιοχές. Οι ενδείξεις αυτές περιλαμβάνουν πρώτη ύλη και αντικείμενα από περιοχές μακρινές όσο οι Κυκλάδες, ενώ κεραμική συνδέει την περιοχή με την ηπειρωτική χώρα.

Η μετάβαση από την Ύστερη στην Τελική Νεολιθική στο Σπήλαιο Δράκαινα φαίνεται να αντιπροσωπεύει μια σημαντική επαναξιολόγηση διατοπικών συνδέσεων. Την περίοδο αυτή, τα χαρακτηριστικά των συγκεντρώσεων βλημάτων εκλείπουν, μαζί με άλλες πτυχές που συνάδουν με την κεντρική θέση τους στη χρήση του σπηλαίου. Την ίδια εποχή υπάρχει μια σημαντική αύξηση στην κατασκευή δαπέδων καλυμμένων με ασβεστοκονίαμα. Η πρακτική αυτή είναι χαρακτηριστική στα στρώματα της Τελικής Νεολιθικής στο σπήλαιο, δείχνοντας ότι η Δράκαινα συνέχισε να χρησιμοποιείται για ειδικές περιπτώσεις αν και σε διαφοροποιημένο κοινωνικό και ιδεολογικό περιβάλλον. Έτσι, η μετάβαση από την Ύστερη στην Τελική Νεολιθική έχει κυρίαρχη θέση στην ανακοίνωση αυτή, στην προσπάθεια να αξιολογηθεί η αλλαγή στην ιδεολογία των τοπικών ομάδων.

Προσδιορίζοντας τα βασικά χαρακτηριστικά της τοπικής ταυτότητας και των διατοπικών σχέσεων κατά την Ύστερη και Τελική Νεολιθική, με έμφαση στις λεπτομέρειες της μετάβασης, οι ερευνητές ελπίζουν να φωτίσουν όσο είναι δυνατόν τη θέση της Κεφαλλονιάς στο ευρύτερο κοινωνικό-πολιτιστικό περιβάλλον και τον τρόπο που προέκυψε διαχρονικά. Η εικόνα που θα έχουμε μπορεί να βοηθήσει στην αξιολόγηση της σχέσης των Ιόνιων νησιών με τον ευρύτερο Αιγαιακό χώρο.

Πηγή άρθρου: arxaiologia.gr

Αναδημοσιευση απο : Kefaloniatoday.com 

Eκδήλωση αφιερωμένη στον εικαστικό μας Κ.Ευαγγελάτο

0

Χειρόγραφο

Την Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013, ώρα 19.00, στην Αίθουσα Λόγου και Τέχνης του Κέντρου Δικανικών Μελετών, του Κώστα Ε. Μπέη, ομ. καθηγητή της Νομικής του Παν/μίου Αθηνών, Αγ. Ισιδώρου 35 και Σαρανταπήχου, Λυκαβηττός, ο ζωγράφος, λογοτέχνης, θεωρητικός της σύγχρονης τέχνης Κώστας Ευαγγελάτος θα μιλήσει για τα ποιήματα του και θα διαβάσει από τα βιβλία του ” Αλέα Προσομοίων”, ” Η Ελεγεία των Εκβατάνων” και ” Εγκάρσια πτήση”, εκδόσεις Απόπειρα.

Επίσης θα διαβάσει δύο ανέκδοτα ποιήματα , που έγραψε το 2012 στο Παρίσι, εμπνευσμένα από έργα του Leonardo de Vinci και της Artemisia Gentileschi , μετά από επισκέψεις του στις μεγάλες αναδρομικές εκθέσεις τους που διοργανώθηκαν στο Λούβρο και το Μουσείο Μαγιόλ.

Παράλληλα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, θα εκτεθούν ζωγραφικά του έργα πάνω σε ξύλα, με τίτλο ” Αλίκτυπα ευρήματα”.

Την εκδήλωση συντονίζει η λογοτέχνης Άννα Κελεσίδου, καθηγήτρια φιλοσοφίας.

Γυμνή σιγή

στο βάραθρο του τρόμου

γράμμα του νόμου

που αστοχεί.

——–

Αλυσίδες πίστης

φυτίλια αλγορίθμων

ροή ολέθρου

στο φως της δύσης.

Κ.Ευαγγελάτος

Είσοδος ελεύθερη.

Πληροφορίες: 210 7294259, 6944621286

Αντιγραφη απο : Kefaloniatoday.com 

“Ποδηλατοδράσεις” στο Ληξούρι στα μέσα του Ιούνη

0

Ποδηλατοδράσεις

Η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Κεφαλλονιάς «Κ.Ε.ΔΗ.ΚΕ.» στα πλαίσια των περιβαλλοντικών της δράσεων αλλά και έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία για τα όλα τα παιδιά του τόπου μας κατάφερε να εξασφαλίσει ώστε η τηλεοπτική εκπομπή «ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΑΣΕΙΣ» να επισκεφθεί το Ληξούρι το διήμερο 15 -16/06/2013.

Η εκπομπή προβάλλεται κάθε Κυριακή στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, στις 13:20 με παρουσιάστρια την Αφροδίτη Σημίτη.

Στόχος της εκπομπής είναι να αναδείξει την ποδηλατική κουλτούρα, να παρουσιάσει ένα καλύτερο και πιο φιλικό τρόπο ζωής τόσο προς το περιβάλλον όσο και προς τον άνθρωπο και ταυτόχρονα να προβάλλει τις ομορφιές του τόπου μας.

Στα πλαίσια των δράσεων της εκπομπής, την Κυριακή 16/6/2013 και ώρα 11.00π.μ.θα αρχίσουν τα γυρίσματα της εκπομπής με τη δράση «ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟ».

Καλούμε τους μαθητές Πέμπτης και Έκτης των Δημοτικών μας Σχολείων με τα ποδήλατά τους, για να παρακολουθήσουν μαθήματα ποδηλάτου υπό την καθοδήγηση της πρωταθλήτριας ορεινής ποδηλασίας Βασιλικής Λαζοπούλου .

Το Πρόγραμμα γυρισμάτων της εκπομπής «ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΑΣΕΙΣ» περιλαμβάνει:

Κυριακή 16/06/2013. Ώρα 11:00

• Ποδηλατοβόλτα με εκκίνηση και τερματισμό το άγαλμα του Ανδρέα Λασκαράτου
• Παράλληλη δράση σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου θα υπάρχει πάρκο εκμάθησης ποδηλάτου για τους μικρούς μας φίλους, υπό την καθοδήγηση της πρωταθλήτριας ορεινής ποδηλασίας Βασιλικής Λαζοπούλου.

Μετά το πέρας της ποδηλατοβόλτας, θα γίνουν διαγωνισμοί για μικρούς και μεγάλους.

Όλες οι δράσεις θα κινηματογραφηθούν και θα παρουσιαστούν αναλυτικά σε επεισόδιο της εκπομπής «ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΑΣΕΙΣ».

Για πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε στο τηλέφωνο της Κ.Ε.ΔΗ.ΚΕ. 2671-025600.

Με εκτίμηση

Ο Πρόεδρος της Κ.Ε.ΔΗ.ΚΕ.

Άγγελος Κωνσταντάκης

Αναδημοσιευση απο : Kefaloniatoday.com