Ο κήπος του Νάπιερ
Στο λοφίσκο στο Αργοστόλι με την ονομασία Κουτούπι, υπήρχε μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα ένα περιποιημένο αμπέλι. Επί Αγγλοκρατίας ο Τοποτηρητής Κεφαλληνίας Συνταγματάρχης Sir Charles James Napier (1822 έως 1830) αγόρασε από τον Πέτρο Παύλου Βαλσαμάκη στις 28 Μαρτίου 1828 την έκταση αυτή. Μετά από αίτημα του τότε Δημάρχου Κρανίων Σπύρου Κοσμετάτου (12/25 Οκτωβρίου 1904), η πρώτη κόρη του Napier, Susan-Sarah Κόμησα Mac Mo(u)rdo, δώρισε στον Δήμο το οικόπεδο στο Κουτούπι, έκτασης 2.480 οργυιών, με τον όρο να πληρώσουν τις δικαστικές δαπάνες και τα έξοδα περιτοιχίσεως.
Η έκταση αυτή διαμορφώθηκε το Νοέμβριο του 1905 σε Δημοτικό Άλσος και λειτουργούσε σαν χώρος αναψυχής και ψυχαγωγίας. Για τη φύτευση, την κατασκευή περιπτέρου, την τοποθέτηση καθισμάτων και υδραγωγών σωλήνων, την κατασκευή της προτομής του Napier, τη διαμόρφωση του εδάφους και τις δαπάνες μεταβίβασης κατεβλήθη από τον Δήμο το ποσό των 45.542,84 δρχ. Το ίδιο έτος διαμορφώθηκε και η οδός Napier.
Οι βομβαρδισμοί του 1943 κατέστρεψαν «το περίπτερο και το Καφενείο Napier», η δε προτομή του Napier -έργο του 1906 του γλύπτη Ιωάννη Κόκκινου- υπέστη βανδαλισμούς από Ιταλό στρατιώτη. Ακολούθησαν οι σεισμοί, η εγκατάλειψη του Κήπου και επί Δημαρχίας Γερασίμου Φόρτε πραγματοποιήθηκε (2003-2004) η ανάπλαση του ιστορικού Κήπου με χρηματοδότηση από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Ο Κήπος καλλωπίστηκε με διάφορα φυτά, τοποθετήθηκαν καινούργια παγκάκια και σε δέκα σημεία του στήθηκαν πινακίδες με δίγλωσσα ιστορικά κείμενα και πλούσιο φωτογραφικό υλικό για να ξεναγούν και να πληροφορούν τον επισκέπτη.
Κοντά στον Κήπο του Napier βρίσκεται το ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΩΝ ΓΚΕΝΤΙΛΙΝΗ-ΚΟΣΜΕΤΑΤΟΥ και αυτό του ΒΡΕΤΤΟΥ. Οι σεισμοί του 1953 ισοπέδωσαν το Αργοστόλι και άφησαν πίσω τους μόνο δυο οικήματα στην πόλη, δείγματα τοπικής αρχιτεκτονικής επηρεασμένης από το baroque: το ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΩΝ ΓΚΕΝΤΙΛΙΝΗ-ΚΟΣΜΕΤΑΤΟΥ στο ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΙΝΙΚΕΣ (οδός Ριζοσπαστών), διαγώνια σχεδόν με την ιστορική ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, και το αρχοντικό του ΒΡΕΤΤΟΥ (δίπλα στην Βιβλιοθήκη).
ΜΑΖΑΡΑΚΑΤΑ
Τάφοι Μαζαρακάτων
Επισκεφθείτε τους μυκηναϊκούς λαξευμένους τάφους -16 λαξευτοί τάφοι υστερομηκυναϊκής εποχής με 83 ταφικές θήκες και 1 θολωτός κτιστός- τα σημαντικότατα ευρήματα των οποίων εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο στο Αργοστόλι.
ΑΡΧΑΙΑ ΚΡΑΝΗ
O χώρος μεταξύ Ραζάτων, Κουτάβου και Κρανιάς ορίζει την ιστορική περιοχή της Αρχαίας Κράνης η οποία ήταν μια από τις τέσσαρες πόλεις – κράτη της Κεφαλλονιάς, ανεξάρτητη διοικητικά, με οικονομική αυτοτέλεια και δική της νομισματοποιία (στις παραστάσεις τους απεικονίζεται κυρίως ο κριός και τα γράμματα ΚRΑ). Οι Κράνιοι ήταν γεωργοί και κτηνοτρόφοι και παράλληλα δραστηριοποιούνταν σε θαλασσινές επιχειρήσεις. Τα ισόχρονα της Μεσσήνης τείχη της Κράνης, μεγάλο μέρος των οποίων δεσπόζει σε όλη την περιοχή, καταδεικνύουν πως δεν θα πρέπει να είχε και καλές σχέσεις με τις γειτονικές της πόλεις-κράτη.
Ο χώρος σήμερα της Αρχαίας Κράνης είναι επισκέψιμος.
ΦΑΝΑΡΙ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ
Το «Φανάρι» (φάρος) στην είσοδο προς το Αργοστόλι, που ανοικοδομήθηκε αμέσως μετά τους σεισμούς του 1953 (παρόμοιο με το παλαιό), από ιδιωτικό έρανο Επιτροπής.
Πήρε την ονομασία από ένα μικρό εκκλησάκι που υπήρχε κτισμένο εκεί κοντά. Ανηγέρθη το 1829 επί Napier και είναι έργο του μηχανικού J. Kennedy. Ως λόγος οικοδόμησής του αναφέρεται η ανάγκη εισόδου και εξόδου των καραβιών από το λιμάνι του Αργοστολίου με ασφάλεια.
Θεμελιώθηκε στις 12 – 13 Μαρτίου του 1829 και περατώθηκε τον Μάϊο του ίδιου χρόνου, γεγονός που οφείλεται στους ταχύτατους ρυθμούς που είχε επιβάλλει ο ίδιος ο Napier.Η πρώτη κατασκευή του Φάρου στοίχισε 130 λίρες, όχι μεγάλο για την εποχή ποσό, αν ληφθεί υπ΄ όψιν ότι ο αντίστοιχος των Βαρδιάνων κόστισε 750 λίρες. Ήταν αυστηρά Δωρικού ρυθμού, είχε 12 κίονες ύψους 12 ποδιών από μονοκόμματη πέτρα και ήταν τοποθετημένος μεταξύ των βράχων, σε βάση τριών σκαλιών, στην άκρη της χερσονήσου της Βλύχας.
Πάνω από το ισόγειο αυτού του περίστυλου οικοδομήματος υπήρχε μικρότερο κυλινδρικό κτίσμα στην, σαν τρούλο οροφή του οποίου, στερεωνόταν το φανάρι, το οποίο ήλθε από την Κέρκυρα. Είχε καλλιτεχνικές σιδεριές γύρω – γύρω από τον εξώστη ανάμεσα στους πέτρινους ορθοστάτες, και εντύπωση προκαλούσε η συμμετρία, το γούστο και η αρχιτεκτονική καλαισθησία του σχεδιαστή του. Δυστυχώς ο σεισμός του 1876 περιέστρεψε τον Φάρο γύρω από τη βάση του. Επιδιορθώθηκε πρόχειρα. Αυτός του 1953, τον σώριασε σε ερείπια.
ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΜΠΑΝΑΣ
Η πλέον ιστορική πλατεία του Αργοστολιού. Είναι άρρηκτα δεμένη με τους αγώνες των Αργοστολιωτών για απελευθέρωση καθ΄ όσον η πλατεία αυτή ήταν για χρόνια το κέντρο της πόλης.
Οι ονομασίες που πήρε κατά καιρούς είχαν σχέση με την ιστορία του Αργοστολιού: Πλατεία Ελευθερίας, Πιατσέτα, Πλατεία Καμπάνας. Άξιο λόγου είναι και το μεγάλο αρτεσιανό το οποίο βρισκόταν στη μέση της πλατείας.
Στην πλατεία αυτή υπάρχει και το ιστορικό Ρολόϊ με τον χαρακτηριστικό του πύργο. Κτίσθηκε μεταξύ της εικοσαετίας 1770-1790 και το Δεκέμβρη του 1857 υψώθηκε ο Πύργος “κατά δέκα εισέτι πόδας” (δηλ. κατά 3μ.) για να δεχθεί τον νέας τεχνολογίας μηχανισμό τού ρολογιού. Καθ’ όλη την αγγλική κατοχή για την ακριβή λειτουργία του ρολογιού φρόντιζε ειδικός “χορδιστής”, ενώ μετά το 1864 διορισμένος υπάλληλος, επιστάτης-τεχνίτης, του Δήμου Κρανίων είχε την υποχρέωση να μεριμνά για την καλή λειτουργία του ρολογιού.
Πάνω από την κεντρική πόρτα του Πύργου –άγνωστο πότε ακριβώς- εντοιχίσθηκε το έμβλημα των μοναχών του Τάγματος του Αγίου Φραγκίσκου της Ασσίζης, κατασκευασμένο επί Βενετικής κατοχής, το οποίο ξέφυγε από τους Δημοκρατικούς Γάλλους. Το έμβλημα αυτό θεωρείται ως το μεσαιωνικό έμβλημα της Κεφαλλονιάς και στα τέλη του 19ου αιώνα το βρίσκουμε εντοιχισμένο στον Πύργο της Καμπάνας –αυτό έχει χρησιμοποιηθεί στο logo της ιστοσελίδας αυτής-.
Ο χώρος του Πύργου της Καμπάνας φιλοξένησε κατά καιρούς εμπόρους και υπηρεσίες μέχρι που ο σεισμός του 1953 τον κατέστρεψε.
Από το 1977 με την επιθυμία – προτροπή : “Χτίστε την Καμπάνα” της Μαριγούλας Αλιβιζάτου και έρανο της Επιτροπής Κεφαλλήνων του νησιού και της Αθήνας, άρχισε η ανοικοδόμηση του νέου Πύργου στη θέση του παλιού, με σχέδια, δωρεά του μηχανικού Τάκη Παυλάτου. Η διασωθείσα ακέραια καμπάνα τοποθετήθηκε όπως ακριβώς ήταν πριν από το σεισμό και το 1985, λειτούργησε το ρολόι του Πύργου για πρώτη φορά μετά από την σεισμική καταστροφή. Η χρήση του ως «Παραδοσιακό Καφενείο»- Εκθετήριο, είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας της Δημοτικής Επιχείρησης Κοινωνικής Ανάπτυξης – Αργοστολίου μέσω του προγράμματος “Youthstart” και εγκαινιάσθηκε τον Ιούνιο του 2000.
ΓΕΦΥΡΑ DE BOSSET
Η ιστορική γέφυρα του Αργοστολίου, η γνωστή ως Γέφυρα Δεβοσέτου, κατασκευάστηκε το 1813 από τον Κάρολο-Φίλιππο De Bosset σε μια προσπάθειά του να αποτρέψει την είσοδο στο Αργοστόλι μέσω του Κουτάβου, που τα χρόνια εκείνα ήταν συνώνυμος στην καλύτερη περίπτωση με την ελονοσία και στη χειρότερη με το θάνατο. Είναι η μεγαλύτερη λίθινη γέφυρα επί θαλάσσης στην Ευρώπη -και πιθανόν και στον κόσμο-. Αρχικά ήταν ξύλινη, και οι πέτρες που προήλθαν από την ισοπέδωση του λόφου του Μέτελα, την μετέτρεψαν σε λίθινη. Στη μέση της κοσμείται με τετράπλευρο οβελίσκο, με τετράγλωσση επιγραφή – αναμνηστική της κατασκευής της γέφυρας. Μέχρι και σήμερα διατηρεί τη μεγαλοπρέπειά της και παραμένει το ορατό σύνορο μεταξύ της θάλασσας και της λιμνοθάλασσας του Κουτάβου. Είναι πλέον χαρακτηρισμένη πεζόδρομος, σε αρκετά σημεία έχει υποστεί σοβαρότατες ζημιές, δύο πέδιλα αψίδων δεν «πατούν» στον βυθό –λόγω της ρίψης δυναμίτιδας, κατά το πρώτο μισό του 20ου αι., ώστε οι λίθοι έδρασης, συμβοηθούμενοι από την παλίρροια, μετακινήθηκαν-, η δε διέλευσή της απαιτεί προσοχή. Αυτό το μοναδικό για την Κεφαλλονιά και την Ελλάδα ιστορικό μνημείο, εκτός από τον χρόνο, δοκιμάστηκε τα τελευταία χρόνια από «ισχυρό κύμα» πολιτικής προπαγάνδας, και, ως εκ τούτου, περιμένει την διάσωσή του από το Υπουργείο Πολιτισμού στο οποίο υπάγεται.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΔΡΑΠΑΝΟΥ (ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ)
Θα μπορούσε κάλλιστα να ειπωθεί και Υπαίθριο Μουσείο Κεφαλληνίας. Χώρος προσκυνήματος και μνήμης, αλλά και τόπος συγκέντρωσης νεοκλασικών γλυπτών. Συνδετικός κρίκος των Κεφαλλήνων με το χθες και την ιστορία, αλλά και μέρος φιλοτεχνημένος με ντόπια πέτρα και μάρμαρα υπογεγραμμένα από τον Μπονάνο, τον Φιλιππότη, τον Βρούτο, τον Βιτσάρη, τον Σκαλκώτο, τον Δαλερμά. Η καλλιτεχνική αξία των μνημείων του Δραπάνου αποδεικνύει την οικονομική και πολιτιστική άνθιση των Κεφαλλήνων, την αισθητική και την ευαισθησία όλων όσων πλέχθηκαν με αυτό.
ΚΑΠΙΤΑΝΟΧΩΡΙΑ ΛΕΙΒΑΘΟΥΣ:
ΚΑΛΛΙΓΑΤΑ: στην εκκλησία του 18ου αι. της Υπεραγίας Θεοτόκου θαυμάστε το ξυλόγλυπτο τέμπλο και το επιβλητικό κωδωνοστάσιο.
ΚΕΡΑΜΕΙΕΣ: Το χωριό των εθνικών ευεργετών Βαλλιάνων και των Λυκιαρδόπουλων. Σημαντικής αξίας είναι και ο ναός ρωσικού ρυθμού, του Αγίου Βασιλείου.
ΚΟΥΡΚΟΥΜΕΛΑΤΑ: Χωριό κόσμημα. Περίτεχνα οικοδομήματα, σύγχρονη ρυμοτομία, καλαίσθητοι κήποι συνθέτουν ένα ειδυλλιακό περιβάλλον που δίκαια κατατάσσουν τα Κουρκουμελάτα ως το ωραιότερο χωριό της Βαλκανικής. Οι σεισμοί του 1953 το κατέστρεψαν εντελώς. Ανοικοδομήθηκε με δωρεά των Βεργωτή. Σημαντικής τέχνης είναι η εκκλησία του Αγίου Γερασίμου.
ΛΑΚΥ(Η)ΘΡΑ: χωριό απλωμένο στο λόφο, με πανοραμική θέα τόσο από την πλευρά του νότου, όσο και από την εσωτερική. Σε ανασκαφές κοντά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ήλθαν στην επιφάνεια τέσσαρις υστερομυκηναϊκοί τάφοι (1250-1150 π.Χ.), τα σημαντικά κτερίσματα των οποίων φιλοξενούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου.
ΜΕΤΑΞΑΤΑ: Παλιά έδρα των Αρχιεπισκόπων Κεφαλληνίας. Σημαντική μορφή ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Νικόδημος Μεταξάς (1628-1646), του οποίου το όνομα συνδέθηκε με το γεγονός ότι αυτός έφερε στην Κεφαλλονιά το πρώτο τυπογραφείο της Ανατολής. Επίσης, στο σπίτι του γιατρού του Αλή Πασά, Στραβόλαιμου Μεταξά, έμεινε για τέσσαρις περίπου μήνες ο Λόρδος Byron το 1823, πριν κατευθυνθεί προς το Μεσολόγγι. Το σπίτι που τον φιλοξένησε βρίσκεται στην πλατεία του χωριού και στον ίδιο χώρο βρίσκεται και η προτομή του μεγάλου φιλέλληνα ποιητή.
ΣΒΟΡΩΝΑΤΑ: Πλούσιο καπιτανοχώρι με χαρακτηριστικά σπίτια και πορτόνια, δείγματα της παλιάς τέχνης των Κεφαλλήνων σιδεράδων.
ΚΑΣΤΡΟ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Στρατιωτικό και διοικητικό μέρος του νησιού μέχρι το 1757. Το Κάστρο έχει μακρά ιστορία –ήδη αναφέρεται από τα Βυζαντινά χρόνια-. Επισκεφθείτε τον έσω χώρο. Δείτε όμως και ένα από τα ελάχιστα μεσαιωνικά κτίρια που έχουν μείνει στην Κεφαλλονιά: τον Ναό της Ευαγγελίστριας. Η μονόκλιτη βασιλική που είναι κυριολεκτικά ένα εξαιρετικό μουσείο βρίσκεται στην άλλη άκρη του λόφου, λίγα μέτρα απέναντι από την πύλη του Κάστρου. Ανεβείτε στο λόφο όπου η θέα είναι εκπληκτική και είναι βέβαιο πως θα ανταμειφθείτε.
ΑΣΣΟΣ
Εξαιρετικής ομορφιάς χερσόνησος, με θαυμάσιο παραθαλάσσιο οικισμό μέσα σε πλατάνια και λεύκες. Την χερσόνησο στεφανώνουν –κυριολεκτικά- τείχη ενετικά και περικλείουν χώρο που από τα τέλη του 16ου αιώνα οργανώθηκε για να υπερασπίσει τους κατοίκους της περιοχής από τα πειρατικά ρεσάλτα. Αν τολμήσετε το ανέβασμα μέχρι την πύλη του Κάστρου, το βέβαιο είναι ότι θα ανταμειφθείτε πλουσιοπάροχα. Το κάστρο κατοικείτο μέχρι το 1968. Σήμερα υπάρχουν μόνον ερείπια ενετικών οικημάτων και πολύ νεώτερες φυλακές (1930) που λειτουργούσαν μέχρι το 1953 και που έχουν πλέον αναπαλαιωθεί. Το ηλιοβασίλεμα ιδωμένο από την πίσω πλευρά του κάστρου είναι εκπληκτικό.
Ο αμφιθεατρικός οικισμός στα «χαμηλά» με το ειδυλλιακό, απάνεμο λιμανάκι με τις ψαρόβαρκες και τα κότερα, τα παλιά αρχοντικά αλλά και τα νεώτερα -που είναι όλα ιδιαίτερα προσεγμένα-, με τις πικροδάφνες, τα τζατζαμίνια και τις μποκαμβίλιες, αποτελούν ξεχωριστή πινελιά αυθεντικότητας στο «λαιμό» της χερσονήσου. Ο τόπος θεωρείται πως συνδέεται με την Άσσο της Μικράς Ασίας – από εκεί λέγεται πως πήρε το όνομά της-. Υπάρχει ακόμα η γέρικη ελιά κάτω από την οποία δίδαξε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.
ΦΙΣΚΑΡΔΟ:
Ο παραδοσιακός οικισμός του Φισκάρδου με το κοσμοπολίτικο χρώμα, αποτελεί τον πόλο έλξης της Βόρειας Κεφαλλονιάς. Περιπλανηθείτε στις βοτσαλωτές σκαλινάδες (στα στενά δρομάκια με τα φαρδιά σκαλοπάτια), στον παραθαλάσσιο δρομίσκο, φωτογραφείστε τις αυλές και τα παλιά πέτρινα σπίτια. Το καλοκαίρι, το μικρό γραφικό λιμανάκι βλέπεται με κάποια … δυσκολία, λόγω της πληθώρας των ιστίων από τα σκάφη που γεμίζουν τις γωνιές του. Μπορείτε να δείτε στη χερσόνησο του Χτουρνιά ή Φτουρνιά τα ερείπια της παλαιοχριστιανικής βασιλικής (6ος αι.) που στέκουν επάνω σε αρχαιοελληνικό ναό. Το 1438 φιλοξενήθηκε στο χώρο αυτό ο Ιωάννης Παλαιολόγος πηγαίνοντας για την Φλωρεντία. Δίπλα από τα ερείπια του ναού υπάρχουν δυο φάροι, ο ένας εκ των οποίων είναι παλαιότατος. Η συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί τον αρχαιότερο οικισμό της Επτανήσου και έχει δώσει ευρήματα προϊστορικά (50.000 π.Χ.) τα οποία θα δείτε στο Αρχαιολογικό Μουσείο στο Αργοστόλι.
Ανασκαφές μέσα στο Φισκάρδο έχουν φέρει στην επιφάνεια ρωμαϊκό νεκροταφείο –τέσσαρες πέτρινες σαρκοφάγους με παραστάσεις της Άρτεμης-. Πέτρινοι λουτήρες που ονομάζουν οι ντόπιοι «Θρόνο της Βασίλισσας Φισκάρδας», βρίσκονται σε λαξευμένη κοιλότητα πλάτους 2,3 και βάθους 2,4μ. Στην τοποθεσία Σπηλιόβουνο –προς τον Ψιλιθριά-.
Η περιοχή λεγόταν Πάνορμος και λατρευόταν ο Πανόρμιος Φοίβος Απόλλων, προστάτης των πανόρμιων λιμανιών. Η νεώτερη ονομασία Φισκάρδο εικάζεται ως παραφθορά της λέξης «Γυϊσκάρδο», που οδηγεί στον ονομαστό Νορμανδό κατακτητή ο οποίος πέθανε στο μικρό λιμανάκι κατά το 1085, εποχή κατά την οποία η Κεφαλλονιά αποτελούσε χωριστό Ναυτικό Βυζαντινό Θέμα.
Παίρνοντας τον δρόμο «πίσω από το Φισκάρδο» για την Πύλαρο, στο αριστερό μας το χέρι βλέπουμε αφ’ υψηλού την Ιθάκη και το μικρό νησί ΔΑΣΚΑΛΙΟ – ΟΜΗΡΙΚΗ ΑΣΤΕΡΙΣ. Είναι το Δασκαλιό, η Αστερίς του Ομήρου.
ΠΑΛΛΙΚΗ – ΛΗΞΟΥΡΙ:
Λιμάνι Ληξουρίου
Σύγχρονη πολιτεία με άνετους δενδροφυτευμένους δρόμους, ωραιότατη παραλία, ωραίες πλατείες. Επισκεφθείτε την Ιακωβάτειο Βιβλιοθήκη, χώρο μουσειακής αξίας, και θαυμάστε τα χειρόγραφα, τα έργα τέχνης και τα παλαιότατα βιβλία. Το κτίριο που φιλοξενεί τον αξιόλογο αυτόν πνευματικό πλούτο αποτελεί δείγμα προσεισμικής τοπικής αστικής αρχιτεκτονικής (αρχοντικό Ιακωβάτων). Δείτε την ιστορική Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου με την μεγάλη παράδοση στο χώρο της μουσικής –1836-. Φωτογραφήστε το απέναντι αρχοντικό των Γερουλάνων, όπου υπάρχει κελί του Αγίου Παναγή Μπασιά. Πετρίτσιος Βιβλιοθήκη: επισκεφθείτε την Δημοτική βιβλιοθήκη με το αξιόλογο πλήθος βιβλίων. ΒΕΣ: Ιστορική επαγγελματική σχολή που λειτούργησε το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Σήμερα στο χώρο της στεγάζονται δυο τμήματα του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων. Λίγο έξω από την πόλη, στα Λέπεδα, επισκεφθείτε το Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής (16ου αι.) όπου ασκήτεψε ο Όσιος Παναγής Κουρούκλης. Στα Μιχαλιτσάτα αγναντέψτε την εκπληκτική θέα πίνοντας τον καφέ σας.
ΚΑΣΤΡΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΠΑΛΛΗΣ:
Σήμερα ο χώρος αυτός ονομάζεται Παλιόκαστρο ή Ντούρι και σε όλη την έκτασή του διατηρούνται ίχνη από ναούς, μεγάλα τμήματα τειχών και διάσπαρτα σε όλο το λόφο και τη γύρω περιοχή βρίσκονται ίχνη λαξευτών τάφων, σπόνδυλοι από κολόνες ναών, καθώς και κομμάτια από αγγεία
ΡΙΤΣΑΤΑ: Στην περιοχή του Αγίου Δημητρίου, χωματόδρομος οδηγεί στην παραλία των Ριτσάτων όπου υπάρχουν τα ερείπια του εξοχικού του ποιητή και φιλόσοφου Ανδρέα Λασκαράτου.
ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΑΤΑ – ΡΙΦΙ: Θαυμάστε τα εκπληκτικής αρχιτεκτονικής προσεισμικά σπίτια και δείτε ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα.
ΕΛΕΙΟΣ & ΠΡΟΝΝΟΙ
ΡΩΜΑΪΚΗ ΕΠΑΥΛΗ: Στη Σκάλα επισκεφθείτε την έπαυλη με τα θαυμάσια ψηφιδωτά του 3ου μ.Χ. αι.
ΜΠΡΟΥΤΖΙ ΤΖΑΝΝΑΤΩΝ: Ηγεμονικός μεγαλόπρεπος θολωτός τάφος, διαμέτρου 6,8 μ., του διαστήματος 1400-1050 π.Χ. με χρυσά και γυάλινα ευρήματα, χάλκινα αγγεία και σφραγιδόλιθους, που σηματοδοτούν την ύπαρξη ισχυρού μυκηναϊκού κέντρου. Ήλθε στην επιφάνεια το 1991.
ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ «ΠΕΡΣΕΑ»: Στο βυθό της θαλάσσιας περιοχής στα Μαυράτα έχει εντοπιστεί το ναυάγιο του βρετανικού υποβρυχίου ΠΕΡΣΕΑΣ που βυθίστηκε στις 6/12/1941.
ΜΑΥΡΑΤΑ: Θολωτός τάφος Μαυράτων που εντοπίστηκε από τον Μαρινάτο.
ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΠΡΟ: Στην περιοχή αυτή επισκεφθείτε τον αρχαίο ναό του Απόλλωνα του 6ου π.Χ. αι. Στους βράχους από την πλευρά της θάλασσας υπάρχουν ίχνη αρχαιότατου λατομείου.
ΣΠΗΛΑΙΟ ΔΡΑΚΑΙΝΑΣ: Ανασκαφικό κέντρο στον Πόρο που έδωσε σημαντικότατα προϊστορικά ευρήματα –σκεύη, εργαλεία, ειδώλια, κοσμήματα- πέραν των 5500 ετών. Είναι σε θέση αθέατη, σε υψόμετρο 60 μ. επάνω από το ποτάμι Βόχυνας.
ΣΑΜΗ: ΑΡΧΑΙΑ ΣΑΜΗ:
Σάμη
Στον λόφο επάνω ακριβώς από αυτήν υπάρχουν αρκετά ίχνη των κυκλώπειων τειχών της αρχαίας Σάμης, της πόλης-κράτος που ξεχώρισε από τις άλλες της Τετράπολης γιατί ήταν η μόνη που αντιστάθηκε στους Ρωμαίους (188 π.Χ.). Διατηρούνται ερείπια από τις ακροπόλεις –ιδιαίτερα της Κυατίδος-. Θαυμάστε τη θέα από ψηλά και περπατήστε στα ερείπια της παλαιάς μονής των Αγίων Φανέντων, της μονής που ιδρύθηκε από τον γνωστικό Επιφάνη τον 2ο αι. μ.Χ. Επισκεφθείτε μέσα στην Σάμη τα Ρωμαϊκά Λουτρά με τα ψηφιδωτά δάπεδα. Ευρήματα των ανασκαφών κοσμούν σήμερα το Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου.
ΠΟΥΛΑΤΑ: Επισκεφθείτε τη θαυμάσιας αρχιτεκτονικής εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα με το εξαίρετης τεχνοτροπίας ξυλόγλυπτο τέμπλο και το αναγεννησιακό καμπαναριό.
ΠΥΡΓΙ: Στην ημιορεινή αυτή περιοχή υπάρχουν ίχνη αρχαίων οχυρώσεων (Καστράκι) και αρκετά χωριά εγκαταλελειμμένα μετά την σεισμική καταστροφή του 1953 (όπως ο οικισμός Στάβερι ή Ισαύερι, με την εκκλησία του Αρχαγγέλου). Μετά το Χαράκτι με κατεύθυνση προς τον Πόρο θα συναντήσετε στα αριστερά σας τη λίμνη Άκωλη, ή Άβυθο -θεωρείται πως δεν έχει «πάτο»- η οποία αποτελεί έναν ιδιαίτερα πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα υδροβιότοπο.
ΠΥΛΑΡΟΣ: ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑ: Γραφική κωμόπολη, έδρα του Δήμου Πυλαρέων, με ρυμοτομία από το 1878 και θαυμάσιο λιμανάκι με ικανότητα να φιλοξενεί σκάφη. Το καλοκαίρι εκτελούνται και δρομολόγια με τις απέναντι ακτές, ενώ το λιμάνι της Αγίας Ευφημίας δέχεται σκάφη αναψυχής κάθε μεγέθους και ντύνεται με κοσμοπολίτικο χρώμα. Αν ενδιαφέρεστε, μπορείτε να νοικιάσετε σκάφος για να ανακαλύψετε μόνοι σας τις γύρω μοναδικές παραλίες. Στις 11 Ιουλίου γιορτάζει η ομώνυμη εκκλησιά που έδωσε το όνομά της στην κωμόπολη και οι χορευτές από την περιοχή σμίγουν και χορεύουν Διβαράτικο και Μπάλο.
Στο άκρο της πόλης υπάρχουν αρχαιότητες – ψηφιδωτό δάπεδο και υδραυλικές και θερμαντικές εγκαταστάσεις ρωμαϊκής έπαυλης-. 800 μ. περίπου μετά την Αγία Ευφημία με κατεύθυνση προς Σινιόρι-Μύρτο, στη θέση «Παλάτια», υπάρχουν ερείπια αρχαίου κτίσματος κυκλώπειας κατασκευής. Στο Βυζαντινό Μουσείο στην Αθήνα φιλοξενούνται εικόνες από την εκκλησιά του Αγίου Νικολάου.
ΠΟΤΑΜΙΑΝΑΤΑ: Στην είσοδο του χωριού φωτογραφίστε τον μισοερειπωμένο ανεμόμυλο, ενθύμιο μιας άλλης –όχι και τόσο- μακρινής εποχής. Το στόμιο της στέρνας που συνόδευε τέτοιες κατασκευές βρίσκεται δυτικά του μυλόπυργου και έχει ηλικία περισσότερο από 260 χρόνια. Η περιοχή αυτή θεωρείτο μυλότοπος, τόπος δηλαδή που δεχόταν ευνοϊκούς για άλεση ανέμους και για το λόγο αυτό υπήρχαν –προσεισμικά- και άλλοι ανεμόμυλοι.
Πριν από τον ανεμόμυλο στέκει το άγαλμα του Μαρίνου Αντύπα –γεννήθηκε στα Φερεντινάτα-, του μεγάλου πρόδρομου του Κιλελέρ. Η δολοφονία του τον Μάρτιο του 1907 στη Θεσσαλία «άνοιξε» το δρόμο για την μεγάλη αγροτική εξέγερση.
ΦΕΡΕΝΤΙΝΑΤΑ: Θαυμάστε τα απομεινάρια του έξοχου καμπαναριού –το ύψος του, λέγεται πως ξεπερνούσε τα 30 μ.-. Με έρανο Πυλαρινών ομογενών στη Ρωσία τον 19ο αι. χρηματοδοτήθηκε η ανέγερσή του και η κατασκευή του έγινε με πωρόλιθο Μάλτας και από ονομαστούς μαστόρους Μετσοβίτες. Ο δίπλα ναός του Σωτήρος γιορτάζει στις 6 Αυγούστου.
ΤΑΡΚΑΣΑΤΑ: Λοξός χωματόδρομος πριν από τα Θέματα οδηγεί στο εγκαταλελειμμένο πλέον χωριό στα Ταρκασάτα. Περιπλανηθείτε στα λιθόχτιστα χορταριασμένα δρομάκια και δείτε την εκκλησιά, τον φούρνο, το αλώνι και τα πέτρινα ερείπια των σπιτιών, οι ιδιοκτήτες πολλών από τα οποία ήταν ονομαστοί τυροκόμοι και τυρέμποροι.
Παρουσίαση αρχαιοτήτων και αξιοθέατων Κεφαλληνίας: Μαγδαληνή Ντούκα-Μοντεσάντου, Μουσειολόγος
Πηγή άρθρου: Από την Εφημερίδα των Κεφαλλήνων
Σκέψεις και οδυνηρές αναμνήσεις με αφορμή το κλείσιμο της ΚΑΜΠΑΝΑΣ
