Οι φίλοι του υπουργού….

Απολύει καθηγητές και εγκαινιάζει ΙΕΚ με τις ίδιες ειδικότητες.

July 21st, 2013 → 6:55 pm @ Kefalonia_News

Της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΛΙΑΤΣΟΥ

 http://www.enet.gr

Δύο φορές το τελευταίο διάστημα ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος προκάλεσε την κοινή γνώμη. Οχι τόσο με τις αποφάσεις του που συνδέονται με μνημονιακες επιλογές και δέχονται ούτως ή άλλως κριτική από παντού, αλλά με τις επιλογές του να στηρίζει ιδιωτικές εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες. Ενώ έχει ταχθεί να υπηρετεί και να προασπίζεται τη δημόσια εκπαίδευση, δεν χάνει την ευκαιρία να διαφημίζει και να στηρίζει, προσωπικά μάλιστα, φίλο του επιχειρηματία που μονοπωλεί σχεδόν την πίτα της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Την πρώτη φορά ανέθεσε σε εταιρεία συμφερόντων του, έναντι αμοιβής, την καταγραφή του δυναμικού της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, προκειμένου να αποφασίσει ποια τμήματα θα συγχωνευθούν και ποια θα καταργηθούν στο πλαίσιο του σχεδίου «Αθηνά», που άλλαξε το χάρτη της ανώτατης εκπαίδευσης. Κι αυτό ενώ οι υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας διαθέτουν μηχανισμό, εμπειρία κι έχουν ήδη στο ηλεκτρονικό αρχείο τους όλα τα δεδομένα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Τη δεύτερη φορά παρέστη προσωπικά στα εγκαίνια μητροπολιτικού κολεγίου στον Πειραιά, εκθειάζοντας τη συγκεκριμένη επένδυση. Τα εγκαίνια έγιναν Πέμπτη. Τέσσερις μέρες αργότερα ο υπουργός ανακοίνωσε την κατάργηση 50 ειδικοτήτων στην τεχνική εκπαίδευση (που συνεπάγεται την απόλυση 2.000 καθηγητών) χωρίς καμία απολύτως αναφορά για την τύχη των 15.000 μαθητών που ήδη φοιτούν σε αυτές. Το ότι δεν έλαβε καμία μέριμνα για τους μαθητές, επιβεβαιώθηκε πλήρως από τις κινήσεις που ακολούθησαν. Ο κ. Αρβανιτόπουλος άφησε να περάσουν δύο ημέρες κι αφού μεσολάβησαν δημοσιεύματα που ρωτούσαν για την τύχη των μαθητών, έβγαλε μια ανεπίσημη ανακοίνωση με την οποία μας ενημέρωσε ότι η φοίτησή τους θα ολοκληρωθεί χωρίς προβλήματα διότι θα προσλάβει ωρομίσθιους καθηγητές από τους 2.000 απολυμένους, των οποίων τον κλάδο έχει καταργήσει. Ανεπίσημα επίσης μάθαμε ότι στο νομοσχέδιο για το νέο Τεχνικό Λύκειο που ετοιμάζει, θα δίνει τη δυνατότητα στους αποφοίτους του Γυμνασίου να μεταπηδούν κατ’ ευθείαν σε ΙΕΚ, πράγμα το οποίο σήμερα δεν γίνεται, αφού απαιτείται απολυτήριο Λυκείου.

Με τον τρόπο αυτό πετυχαίνει δυο πράγματα: α) Συμπιέζει προς τα κάτω τον πήχυ της μέσης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αφού πολλά παιδιά, είτε για οικονομικούς λόγους είτε από αδυναμία, αντί να συνεχίζουν τη φοίτησή τους στο Λύκειο, θα σταματούν στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Κι αυτό γιατί θα μπορούν από το Γυμνάσιο να συνεχίσουν σε κάποιο μεταγυμνασιακό ΙΕΚ, με την προσδοκία να βγουν πιο γρήγορα στην αγορά εργασίας. β) Ενισχύει τα ΙΕΚ (μεταγυμνασιακά και μεταλυκειακά) τα οποία είναι πλέον τα μόνα που θα παρέχουν εκείνες τις (50) ειδικότητες που καταργήθηκαν στην τυπική δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Τυχαίνει μάλιστα αυτές οι ειδικότητες να έχουν τη μεγαλύτερη ζήτηση, ιδίως ο τομέας της Υγείας και Πρόνοιας. Και τυχαίνει επίσης ο υπουργός Παιδείας να έχει φίλους πολλούς ιδιοκτήt ες ΙΕΚ.

Επίσημα πρωτεύουσα το Αργοστόλι – Το έγγραφο ορισμού του (20.4.1757)

2

Παλιό Αργοστόλι

Η Κεφαλληνία από το 1500 έως το 1797 ήταν υπό Βενετική κατοχή... Στις 20 Απριλίου 1757 ορίσθηκε από τον Δόγη Franciscus Lauredano η μετάθεση της πρωτεύουσας από το οχυρωμένο Κάστρο του Αη-Γιώργη στο παραθαλάσσιο Αργοστόλι. Οι πιο σημαντικοί λόγοι που στήριξε τη θέση του ήταν οι εξής: α) η μεγάλη εξάπλωση του λαθρεμπορίου, β) η ανεπαρκής φύλαξη του λιμανιού του Αργοστολιού, γ) οι παραβάσεις των υγειονομικών κανονισμών, δ) η καλύτερη επικοινωνία –λόγω γεωγραφικής θέσης- με όλο το νησί και ε) το παραθαλάσσιο του μέρους. Συνόψισε μάλιστα τους λόγους σε «φιλανθρωπικούς, οικονομικούς και καλής διοίκησης» και ξεκίνησε τη μεταφορά της διοίκησης…

Τον καιρό εκείνο οι καιροί ήταν πολύ ταραγμένοι. Οι αντίθετες και πολυάνθρωπες φατρίες του νησιού έλυναν τις όποιες διαφορές τους με αίμα και η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο. Λεηλασίες, ληστείες, φόνοι και αναρχία ήταν σε καθημερινή διάταξη και τα μέτρα ασφαλείας είχαν αποδειχθεί ανεπαρκή. Ο φόβος αυτός ανάγκαζε τους προύχοντες, που ήταν ασφαλισμένοι στα οχυρά τείχη του Κάστρου, να μη θέλουν να εγκαταλείψουν την παλιά πρωτεύουσα και μάλιστα, εφεύρισκαν διάφορους τρόπους για να εμποδίσουν την εγκατάλειψή της, η οποία όμως ήταν αναπόφευκτη…. Άλλωστε ήδη από το 1750-1751 είχαν αρχίσει να γίνονται κάποια συμβούλια στο Αργοστόλι…

Τα έξοδα της μετακίνησης ήταν τεράστια. Έπρεπε να γίνουν οι κατάλληλες υποδομές για να δεχθούν τους στρατιώτες, τους αξιωματικούς, τους ανώτερους υπαλλήλους, τη διοίκηση. Πρώτος Προνοητής στη νέα έδρα της Κεφαλλονιάς ορίσθηκε ο Αλμπέρτο Μάγκνο. Νοίκιασε το σπίτι του Κόμη Νικολό Λοβέρδο στην Πλάκα και το μετέτρεψε σε Διοικητήριο. Η δίπλα Καθολική μονή παραχώρησε κτήματα όπου αναγέρθηκαν φυλακές, στρατώνες και αποθήκες. Συνέχισαν να κτίζονται και μεγάλα αρχοντικά από ισχυρές οικογένειες που δεν είχαν βάση στο Κάστρο, οι άρχοντες του οποίου, συνειδητοποιώντας πως δεν μπορούσαν πλέον να αλλάξουν την ανάπτυξη και την πρόοδο που ήταν συνυφασμένες με το κτίσιμο της νέας πρωτεύουσας, αποφάσισαν να κατεβούν στο παραθαλάσσιο μέρος…

Έτσι, δίπλα από το φιλόξενο, ασφαλές και ιδανικό λιμάνι του Αργοστολιού άρχισε να απλώνεται η νέα πολιτειούλα της οποίας οι Βενετοί είχαν δώσει αρκετά ονόματα όπως Πόρτο (Λιμάνι) της Κεφαλλονιάς και Πόρτο του Αρσενάλε που υποδηλώνει πως θα πρέπει να είχε ιδρυθεί τότε εκεί και ναυπηγείο….

Ακολουθεί το έγγραφο με το οποίο καθιερώθηκε ως πρωτεύουσα το Αργοστόλι. Το έγγραφο αυτό, μαζί με άλλα σχετικά, φυλάσσεται στα Κρατικά Αρχεία Βενετίας.

ΔΟΥΚΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ  ΣΤΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ ΣΤΙΣ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1757

Με βάση την πρόνοια και τους κανονισμούς, με τους χαιρετισμούς του εδραιωμένου Συμβουλίου υπό τον Πρόεδρο Ν. Κ. Agostin Sagredo που το διάστημα αυτό υποστηρίζει τις ανώτερες δημόσιες υπηρεσίες της Ανατολής, υπολογίζοντας τελικά την οφειλόμενη αρχή και τον πολιτισμό του νησιού της Κεφαλληνίας για γαλήνη και όφελος αυτού του λαού, της κοινότητας, και της δημόσιας ασφάλειας,

βρίσκω αυτό, σχεδόν στα τόσο σοβαρά και ενδιαφέροντα θέματα της συμβουλής στην άξια δικής του ευγνωμοσύνης (ενν. του Συμβουλίου) αναφορά για τη μεταφορά της δημόσιας Αντιπροσωπείας από εκείνο το κάστρο στο Αργοστόλι, που υποστηρίζεται από σταθερούς και πολύ αναγκαίους λόγους, επίζηλη συμβουλή…

Στις 20 Ιουλίου 1757

Franciscus Lauredano

Ελέω Θεού Δόγης Βενετών

Ευγενείς και σοφοί στο πρόσωπο του Alberto Magno, δικοί του εντολείς, πιστοί του Προβλεπτή Κεφαλληνίας, ακριβοί και εκλεγμένοι,

Αποφάσισε η Γερουσία με σκοπό τη δημοσιονομία και την οικονομία και την καλή διοίκηση να συνδράμει στη μεταφορά αυτής της Αντιπροσωπείας από το Φρούριο, στη γη του Αργοστολίου …

Τέτοια ας είναι η θέλησή μας.

Είμαστε βέβαιοι ότι εκεί θα γίνουν και θα πραγματοποιηθούν με την πρέπουσα αξιοπρέπεια.

Δόθηκε στο Δογικό Ανάκτορο στις 11 Ιουνίου, 5 Ινδικτίωνος 1757

Υλικό ειλημμένο από το «Αργοστόλι» Η ιστορία της πόλης, Αργοστόλι, 2000, Ευρυδίκη Λειβαδά

Mετάφραση: Ευρυδίκη Λειβαδά

Αντίγραφο: Αρχείο ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Από την Εφημερίδα των Κεφαλλήνων

Αναδημοσιευση απο :Kefaloniatoday.com 

Αργοστολι - Ληξουρι : δυο αστικα κεντρα σε κοντρα.

Ενα θαυμασιο Video για τη Κεφαλονια.

Αλλοτινές εικόνες Ελλάδας και Κεφαλονιάς

2

Κεφαλονιά παλιά

Οι φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Μάνου, του μεγάλου Έλληνα δημιουργού της διασποράς, αναδεικνύουν την Ελλάδα που έχει πλέον χαθεί, την ελληνική επαρχία και τους ανθρώπους της, τη δεκαετία του 1960.

Με τις μαγικές του εικόνες ο Μάνος μας καλεί συνοδοιπόρους στα απομακρυσμένα χωριά και νησιά της Ελλάδας του ’60 όπου άνθρωποι φτωχοί και αγέρωχοι, μέσα σ’ ένα σκηνικό αγροτικής απλότητας και γαλήνης, δίνουν με αξιοπρέπεια τον αγώνα τους για επιβίωση προσηλωμένοι σ’ έναν τρόπο ζωής απαράλλακτο για αιώνες. Στις φωτογραφίες του αποκρυσταλλώνονται εφήμερες καθημερινές στιγμές, με λιτό και αυστηρό ύφος, αλλά και με τρυφερότητα, χωρίς ρητορικά σχήματα.

Από το 1963 ο Μάνος είναι μέλος του διεθνούς πρακτορείου Magnum Photos. Φωτογραφίες του συμπεριλαμβάνονται στις μόνιμες συλλογές σημαντικών ιδρυμάτων όπως του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστόνης, του Ινστιτούτου Τέχνης του Σικάγου, του Μουσείου Καλών Τεχνών του Χιούστον, της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Παρισιού, του Μουσείου Τέχνης Chrysler στο Νόρφολκ, του George Eastman House στο Ρότσεστερ, του Μουσείου Τέχνης της Ατλάντα καθώς και του Μουσείου Μπενάκη.

[Επιστροφή από τους αγρούς, Κριτσά, Κρήτη, δεκαετία 1960]

[«Όταν είδα αυτή τη φωτογραφία του 1947 το πρώτο που σκέφτηκα είναι ότι το κοριτσάκι έχει στα χέρια του όλη του ζωή και είναι ευτυχισμένο. Το κοριτσάκι βρέθηκε από την αποστολή της Unicef, στο χωριό Οχιά Λακωνίας, κατά την περίοδο του εμφυλίου. Εκείνη και η γιαγιά της ήταν οι μόνοι κάτοικοι του χωριού που επέζησαν. Όταν πήρε τα μεγάλα αγορίστικα παπούτσια που βρέθηκαν πανηγύριζε για ώρες. Το όνομά της μικρής, Ελευθερία.»]

[Γυναίκα με κατσίκα, δεκαετία 1960]

[Κοιτάζοντας το χορό, Όλυμπος, Κάρπαθος, δεκαετία 1960]

[Μουσικοί, δεκαετία 1960]

[Το σχολείο, Όλυμπος, Κάρπαθος]

"> 

Μερικές φωτογραφίες από μια Κεφαλονιά που δεν υπάρχει πια… 

Το φωτογραφικό υλικό από την Ελλάδα ανήκει στον κ.  Κωνσταντίνο Μάνου και της Κεφαλονιάς στην ομάδα του KefaloniaToday.

Πηγή άρθρου: ΚefaloniaToday Team

Η ΓΚΙΟΣΤΡΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

Παρακολουθήστε ολόκληρη την εκδήλωση της Γκιόστρας που έγινε στις 21 Ιουνίου 2013 στη Ζάκυνθο

< Προηγούμενο		Επόμενο >

Αναδημοσιευση απο Ionian Press 

Όσοι “νογάτε” Κεφαλονίτικα διαβάστε το

10

Παλιά στην Κεφαλονιά

Αγαπητή μου Ξαδρέφη,

Σου στέρνω, Κυρά μου, εφκειό το μπουλετί, να μου πείς και συ τι να κάμω, γιατί κοντεύω να κουρλαθώ. Άκου, το λοιπό, τι έγινε:

Ψες, μπονόρα-μπονόρα, πήα στο κάμπο να μάσω λάχανα, και σε δυο ώρες γέμισα δυό παληές ντεμέλες. Όντας γύρισα στο σπίτι, ίπρεπε να παστρέψω και να πλύνω εφκειούς τσου μπελιάδες, γιατί η ψημμένη η Ιζόρδη δεν έχει καιρό (έχει το σπίτι, το πλύσιμο, το σίδερο, το φαΐ του μπαιδιόνε…) και εφκείνη η δούλα μας η Τζόγια δε νογάει. (Πάντα τση ήτανε λίγο σμπαρλάδα, αλλά τώρα εμπιτσιλήρησε με μίας!)

Το λοιπό, έβαλα τα λάχανα στο μαστέλλο, που το πόστιασα απά στο τρίτο σκαλοπάτι τση σκαλούλας (πλάι στο μετζάο με τα βουτσιά) και πήρα το σύκλο να βγάλω νερό από τη στέρνα που είναι κάτω από το βόρτο, γιατί εφκειό το κουγιάμπαλο η Τζόγια ούτε εφτήνη τη δουλειά μπορεί να κάμει. Μόνο να τρώει τον αγκλέουρα και να με ξοδεύει ξέρει! (Εχει γίνει, Ερβίρα μου, σα βαντάκα!)

Καθώς όμως τράβαγα το δεύτερο σύκλο με το νερό, κόβεται εκειός ο διάολος η σπαρτσίνα και πέφτει ο σύκλος μέσα στη στέρνα. Επήε, μα τον Άγιο, κάτι να μό ΄ρτει. Και, επειδή δεν έχουμε ραμπαούνι, επήα να πάρω ένα από τον Αναπολέο, το μπιττόρο, που μένει στο παραπάνω καντούνι, γιατί εφκειό το παραλέκατο η Τζόγια, που είναι σκέτη σεκατούρα, δε νογάει τίποτσι. Σκέψου ότι προψές η ψημμένη η Ιζόρδη την έστειλε να πάρει μπιστιού μιαν απλάδενα από τον Αδά, ξέρεις το γιό τση Λιχούτσας, πό ΄χει το μαγαζί στο Λιθόστρωτο, για να βάλει τα τσιγαρίδια πό ΄χε ψήσει. Όντας όμως γύριζε, έπιασε παρόλες με κάτι βρωμόκληρες που παίζανε το πίτσι, και τση έπεσε η απλάδενα απά στα γουλιά και έγινε μελίδια! (Εφτήνη λέει ότι την έσκρωξε ένας τζώρτζινας!)

Φέρνω, το λοιπό, το ραμπαούνι και προσπαθώ να ψαρέψω το σύκλο. Και κειο το χαντό, η Τζόγια, χαμογελούσε, που μού ‘ρτε να τηνε ξυλίσω.

«Φεύγεις εδεπάθενε βωρέ,» τση λέω, «να μη σου δώκω κανένα ξεμπάχαλο; Πήαινε καλλίτερα βρωμοθήλυκο στο μαγερειό, ν’ ανάψεις τη φωτιά, και κάτσε εδεκεί να τη σιμπάς.»

Και εφτήνη εφτού έφυγε, και γω καθισμένος σε μια καθίκλα δελέγκου-δελέγκου έπλυνα τα λάχανα, πρώτα στο μαστέλλο, μετά σε μια λάτα, και τελικά στο σέκκιο.

Όντας κόντευα να τελέψω, ξανάρκεται, Κυρά μου, εφκειό το δεούτελο η Τζόγια, να με ρωτήσει που είναι η σκάτουλα με τα κιάκια. Έγώ σκιάχτηκα, και καθώς γύρισα να τήνε γδώ έδωκα μια αμποδισιά στο μαστέλλο, και όλα τα βρωμόνερα ριπιστήκανε απά στο βρακί μου, που έγινε μες τη μάκα! Και κειο το κουρλοθήλυκο έσκασε στα γέλια. Εγώ δαιμονίστηκα και τση είπα:

«΄Αντε στο διάολο βωρέ ξόανο, μπριχού σε αρκινήσω στις σμπακιές και σε αφήσω στρόπια για όλη σου τη ζωή!»

Εφκείνη σπαβεντάρισε και αρκίνησε να κλαουνίζει, και να λέει ότι δε το ’καμε ξαπόστα.

Μετά στέγνωσα, Ψυχή μου, το βρακί μου, που έχει όμως μακιάρει και δεν ξέρω πώς να το παστρέψω. (Και είναι καινούργιο,… ούτε 5 χρόνια δε το ’χω!)

Λες, Κυρά μου, να το στείλω στο καθαριστήριο, ή μήπως μου το κάνουνε κακοθάνατο με τση πιλούλες και τση πούρμπερες που βάνουνε; Και επιπλέο δίνεις και τα όβολά σου! Μήπως είναι καλλίτερα να το πλύνω μόνος μου; (Να βάλω και λίγη γλήνα;)

Χαιρετίσματα στο Ξάδρεφό μου,

Περιμένω γράμμα σου

Και σε φιλώ

Σιόρα Ερβίρα Βλάχου

Οδός ……..

Αθήνα

Αργοστόλι, 27/2/95

 (Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Δυοβουνιώτη ¨Η ΚΟΡΕΣΠΟΝΤΕΝΤΣΑ ΤΟΥ ΞΑΔΡΕΦΙΟΝΕ¨ από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Υιών Παναγή Φωκά-Κοσμετάτου, 2003 )

Αναδημοσιευση απο : Kefaloniatoday.com 

Σπάει κόκαλα Πρώην Διευθυντής Ειδήσεων ΕΡΤ: Βγάζει τα άπλυτα στην φόρα.... Διορισμοί κουμπάρων Σαμαρά συγκυβέρνησης.

ΔΕΥΤΈΡΑ, 17 ΙΟΥΝΊΟΥ 2013

Σπάει κόκαλα Πρώην Διευθυντής Ειδήσεων ΕΡΤ: Βγάζει τα άπλυτα στην φόρα.... Διορισμοί κουμπάρων Σαμαρά συγκυβέρνησης.

ΚΎΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΈ,

Διάβασα με ιδιαίτερη προσήλωση το άρθρο σας στην εφημερίδα «Καθημερινή» και αναρωτήθηκα: Γιατί ξαφνικά γίνατε τόσο σκληρός με τα ίδια τα «παιδιά σας» στα οποία εδώ κι ένα χρόνο παραδώσατε, εν λευκώ, την ΕΡΤ;

Ρωτάτε κύριε πρωθυπουργέ: «Μπορείς να κάνεις μεταρρυθμίσεις χωρίς να ξεβολευτούν οι βολεμένοι»;

Υποθέτω ότι αναφέρεστε σε εκείνους που βολέψατε είτε εσείς ο ίδιος, είτε οι συνοδοιπόροι και εταίροι σας στην κυβέρνηση. Αναφέρεστε, προφανώς, στους 30 – αργόμισθους στην πλειοψηφία τους - ειδικούς συμβούλους και Προσωπικό Ειδικών Θέσεων, που διορίσατε στην ΕΡΤ, από την πρώτη κιόλας μέρα της ανάληψης των καθηκόντων

σας.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε στον κουμπάρο σας κ. Γιώργο Αντωνίου, τον οποίο διορίσατε με μηνιαίες αποδοχές 3.500 ευρώ το μήνα.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε, επίσης, στον κουμπάρο του διευθυντή του Γραφείου Τύπου σας κ. Γιώργου Μουρούτη, τον κ. Μενέλαο Σεβαστιάδη, ο οποίος επίσης λαμβάνει 3.500 ευρώ το μήνα.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε ακόμη στην συντοπίτισσα του υπουργού σας, αρμόδιου για τον Τύπο, κ. Σίμου Κεδίκογλου και υποψήφια – πότε με το ΠΑΣΟΚ και πότε με τη ΝΔ – κυρία Ματίνα Ρέτσα, που αμείβεται με 3.000 ευρώ το μήνα. Η εν λόγω κυρία ουδέποτε έχει εμφανιστεί στην ΕΡΤ, από την οποία πληρώνεται, και σηκώνει απλά, όποτε το καλέσεις, το προσωπικό κινητό τηλέφωνο του κ. Κεδίκογλου.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε επίσης στον εκ Μεσσηνίας ορμόμενο - τυχαίο, άραγε; - κ. Σταύρο Οικονομόπουλο, ο οποίος αμείβεται με 3.500 ευρώ το μήνα.

Υποθέτω ότι αναφέρεστε στον, γυμναστή στο επάγγελμα, κ. Μανούσο Καμπανέλη, εξ Ευβοίας ορμόμενο – τυχαίο κι αυτό; – και κομματάρχη του κ. Κεδίκογλου, τον οποίο τοποθετήσατε διευθυντή του γραφείου του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΡΤ με 3.500 ευρώ το μήνα. Κάποιος έπρεπε να είναι το «μάτι» και το «αυτί» του υπουργού στη Διοίκηση, προφανώς…

Ρωτάτε κύριε πρωθυπουργέ εάν «μπορείς να ζητάς από τον κόσμο να βλέπει να μένουν άθικτα γύρω του προπύργια αδιαφάνειας και διαφθοράς;».

Φαντάζομαι ότι αναφέρεστε στις καταγγελίες που έχουν κάνει συνάδελφοί μου, με την υπογραφή «Εργαζόμενοι ΕΡΤ», στον εισαγγελέα και τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, για τα πεπραγμένα της Διοίκησης που εσείς τοποθετήσατε στην ΕΡΤ.

Φαντάζομαι αναφέρεστε στο 1 εκατομμύριο ευρώ το χρόνο που κόστιζε η εκπομπή «Μεσογείων 136» η οποία στήθηκε για να βρει βήμα έκφρασης η κυρία Ανθή Σαλαγκούδη (υποψήφια με τη ΝΔ και κόρη πρώην υπουργού του κόμματός σας). Αλλά, και για να βολευτούν και άλλα συγγενικά πρόσωπα στελεχών σας στην ΕΡΤ. Είναι τυχαίο ότι η νομική υπηρεσία της ΕΡΤ αρνείτο να υπογράψει τη σύμβαση με την εταιρία παραγωγής της εν λόγω εκπομπής καθώς έκρινε ότι ήταν «αποικιοκρατική» σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα της δημόσιας τηλεόρασης; Συντάκτης της σύμβασης ήταν ο διευθυντής του γραφείου του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης κ. Αιμίλιου Λιάτσου.

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «ο Εισαγγελέας Διαφθοράς διέταξε έρευνα» και σύντομα «θα πέσουν οι μάσκες για την αμαρτωλή ΕΡΤ».

Αναφέρεστε προφανώς στην περίπτωση, π.χ., της εκπομπής «ΕΠΤΑ» την οποία ήδη ερευνά ο εισαγγελέας για πλαστοπροσωπία αρχισυντάκτη. Είναι η περίπτωση στην οποία ο κ. Λιάτσος είχε προσλάβει συνταξιούχο δημοσιογράφο –φίλο του, αλλά για να μη χάσει και τη σύνταξη στη σύμβαση εμφανιζόταν ως εργαζόμενος της ΕΡΤ ο γιος του, ο οποίος όμως τυγχάνει να είναι… φαντάρος.

Υποθέτω αναφέρεστε στην περίπτωση επίσης γνωστής ιδιοκτήτριας εταιρίας παραγωγής, με δύο εκπομπές στην ΕΡΤ, η οποία κατάφερε λόγω των σχέσεών της με τους συνεργάτες σας στο Μέγαρο Μαξίμου, να επιβάλλει το γιό της ως συντονιστή του τμήματος που επιλέγει ποιο πρόγραμμα θα παίξει στη δημόσια τηλεόραση. Αν δεν το καταλάβατε, ο γιος αποφάσιζε και η μητέρα εκτελούσε.

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «ο ελληνικός λαός έχει δίκιο όταν αναρωτιέται: Εχετε την πολιτική βούληση να τα βάλετε με τους ισχυρούς και με τα ολοφάνερα κέντρα σπατάλης; Ή είστε μία από τα ίδια;»

Προφανώς αναφέρεστε στις μικτές παραγωγές, τις οποίες η προηγούμενη διοίκηση για λόγους διαφάνειας είχε καταργήσει, και επανήλθαν σωρηδόν επί των ημερών σας. Το κόστος αυτών των μικτών – και εξωτερικών - παραγωγών που επαναφέρατε ξεπερνά τα 35 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «τα προνόμια στην ΕΡΤ ήταν «καλά προστατευμένα και η αδιαφάνεια διάχυτη».

Μιλώντας για αδιαφάνεια, εικάζω ότι αναφέρεστε στην διαδρομή που ακολουθούσε – επί των ημερών σας πάντοτε - κάθε εταιρία παραγωγής προκειμένου να συνεργαστεί με την ΕΡΤ. Περνούσε πρώτα από το γραφείο του διευθυντή του αρμόδιου υπουργού κ. Σίμου Κεδίκογλου και στη συνέχεια , εάν έπαιρνε το πράσινο φως, κατέθετε την πρόταση στην δημόσια τηλεόραση. Για να διασφαλιστεί το σύστημα, στην επιτροπή που ενέκρινε τις παραγωγές, προήδρευε ο κουμπάρος σας κ. Γιώργος Αντωνίου (τυχαίο και αυτό;…).

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ: «Δεν αντιδικούμε με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Αρκετοί από αυτούς θα ξαναπροσληφθούν στο νέο Οργανισμό. Αλλά με αξιοκρατικά κριτήρια αυτή τη φορά».

Υποθέτω ότι αναφέρεστε σε κριτήρια ανάλογα με εκείνα που επιστρατεύσατε για την πρόσληψη, π.χ., του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης κ. Αιμίλιου Λιάτσου ή της παρουσιάστριας κυρίας Ανθής Σαλαγκούδη, με τα γνωστά αντικειμενικά προσόντα και την , εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, επαγγελματική απόδοση.

Αποκαλείτε κύριε πρωθυπουργέ την ΕΡΤ «χειραγωγούμενη».

Προφανώς αναφέρεστε στις προσπάθειες των ανθρώπων που εσείς διορίσατε για να μετατρέψουν την ΕΡΤ σε απόλυτο κομματικό-κυβερνητικό φερέφωνο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι απροκάλυπτες, ενώπιον συσκέψεων 20 ατόμων, εντολές που λάμβανε ο κ. Λιάτσος τηλεφωνικά από τον διευθυντή του Γραφείου Τύπου σας κ. Μουρούτη για το πότε να βγάλει έκτακτο δελτίο ειδήσεων με τις δραστηριότητές σας.

Παλιό κουσούρι, άλλωστε, του κόμματός σας. Το βίωσα και ο ίδιος προεκλογικά όταν ο κ. Μουρούτης με απειλούσε, τόσο τηλεφωνικά, όσο και μέσω του Διαδικτύου, απαιτώντας να επιβάλλει εκείνος τη σειρά με την οποία θα έπαιζαν τα θέματα του δελτίου ειδήσεων. Κι επειδή αρνιόμουν και αντιστεκόμουν, το πλήρωσα με την καθαίρεσή μου μόλις αναλάβετε την διακυβέρνηση.

Αποκαλείτε κ. πρωθυπουργέ την ΕΡΤ «απαξιωμένη».

Αναφέρεστε προφανώς στην απαξίωση στην οποία την οδήγησε η διοίκηση που ορίσατε εσείς. Ανέλαβε τη δημόσια τηλεόραση μετά την πρωτοφανή πρωτιά της σε τηλεθέαση τη βραδιά των εκλογών του Ιουνίου και, μέσα σ’ ένα χρόνο, την οδήγησε σε ποσοστά της τάξης του 4% (κεντρικό δελτίο ειδήσεων) μέσα από την επιβολή της κομματοκρατίας και του κυβερνητισμού. Θυμίζω ότι όταν παρέλαβαν την ΕΡΤ τα δικά σας στελέχη, το ποσοστό τηλεθέασης του κεντρικού δελτίου ήταν 9,5% (στοιχείαAGB). Τη δε βραδιά των εκλογών ο μέσος όρος τηλεθέασης ήταν 18,5%, ξεκάθαρα στη πρώτη θέση σε σχέση με όλα τα ιδιωτικά κανάλια.

Και κάτι ακόμη, στο οποίο δεν αναφερθήκατε – τυχαία;- κύριε πρωθυπουργέ.

Η ΕΡΤ, όταν την παρέλαβε η διοίκηση που εσείς ορίσατε, είχε κλείσει ισολογισμό για το 2011 με κέρδη 57 εκατομμυρίων ευρώ, έναντι κερδών 34 εκατομμυρίων το 2010 και ζημιάς 9 εκατομμυρίων το 2009. Σας άνοιξε την όρεξη και της κλέψατε 75 εκατομμύρια τα οποία διαθέσατε στον ΛΑΗΓΕ. Παρ’ όλα αυτά, και για το 2012 η ΕΡΤ θα κλείσει με κέρδος 15 εκατομμυρίων ευρώ. Αν, δηλαδή, δεν της κλέβατε τα 75 εκατομμύρια, τα κέρδη της θα έφθαναν στα 90 εκατομμύρια ευρώ.

Λέτε, τέλος, κύριε πρωθυπουργέ ότι «πρέπει να δημιουργήσουμε έναν σύγχρονο και υγιή οργανισμό». 

Γι αυτό, με το κλείσιμο της ΕΡΤ, την αποκλείσατε από τον διαγωνισμό για την εκχώρηση των δικτύων διανομής ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος στη χώρα, που θα γίνει τέλος Ιουνίου; Αφού η ΕΡΤ, με απόφασή σας, δεν υπάρχει, μοναδικός διεκδικητής θα είναι η DIGEA, ιδιοκτησίας των κυρίων Βαρδινιοαγιάννη, Μπόμπολα, Ψυχάρη, Κυριακού, Αλαφούζου και Κοντομηνά. Τυχαία σύμπτωση;

Οι απαντήσεις σας κύριε πρωθυπουργέ σε όλα αυτά θα είχαν ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Γιώργος Κογιάννης
Δημοσιογράφος
πρώην Διευθυντής Ειδήσεων ΕΡΤ

πηγη

Το κλειδί της ευτυχίας – Κεφαλλονιά Πανέμορφη

2

Το κλειδί της ευτυχίας 1953

Η χορωδία του Αργοστολίου  τραγουδάει “Κεφαλλονιά Πανέμορφη”.

Λίγα λόγια για τη ταινία:

Με φόντο την Κεφαλλονιά λίγο πριν τους σεισμούς (1953) . Η ταινία διαθέτει πολλά ηθογραφικά στοιχειά (π.χ. σχετικά με το γάμο), τοπικές καντάδες και τραγούδια, τοπία της όμορφης Κεφαλλονιάς (Καταβόθρες, Αργοστόλι, Λειβαθώ κλπ.), ανθρωπιά και την κεφαλλονίτικη διάλεκτο.

Άλλα παράλληλα είναι προσεγμένη σκηνοθετικά με ποιητικές πινελιές και πολύ συναίσθημα. Ιδιαίτερη μορφή της ταινίας, διπλά στον καλόκαρδο καπετάνιο Τίτο Βανδή και τον τρελό καλλιτέχνη Νότη Περγιάλη, και αυτή που κλέβει την παράσταση η άγνωστη άλλα «απόμακρη», ρομαντική, παρορμητική και ονειροπαρμένη φιγούρα της Φρόσως.

Πηγή άρθρου: KefaloniaTodayTeam

Αν ήταν εδώ ο Χατζιδάκις

0

Αν ήταν εδώ ο Χατζιδάκις

Δεν εξακολουθούν να παραμένουν κλειστά μόνο τα κανάλια της ΕΡΤ, αλλά και οι ραδιοφωνικοί της σταθμοί. Και κάτι τέτοιες στιγμές φαίνεται ακόμα πιο ηχηρή η απουσία του Μάνου Χατζιδάκι.

Η ιστορία είναι γνωστή: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής -επιστρέφοντας από το Παρίσι, στη Μεταπολίτευση- διόρισε Γενικό Διευθυντή της ΕΡΤ τον Δημήτρη Χορν και Γενικό Διευθυντή Ραδιοφωνίας όλων των Προγραμμάτων, όχι μόνο του Τρίτου, τον Μάνο Χατζιδάκι. Η παρουσία του, βέβαια, ειδικά στο Τρίτο Πρόγραμμα, αποτελεί -και σήμερα και για πάντα- σημείο αναφοράς για ένα κρατικό μέσο και σίγουρα σκιαγραφεί-ορίζει το πώς θα έπρεπε να είναι οι ραδιοσταθμοί σήμερα – κρατικοί και ιδιωτικοί.

Ο Μάνος έβγαλε -και στα ερτζιανά- την ψυχή του, προκειμένου να καταστεί το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας ένας αδιαμφισβήτητος φορέας πολιτισμού, με παγκόσμιο βεληνεκές. Είχε δημιουργήσει μια παρέα, μια δυνατή ομάδα νέων και ταλαντούχων δημιουργών, που, τελικά, έγινε σημείο αναφοράς.

Ανάμεσα στους νέους αυτούς, υπήρχαν και Αριστεροί. Αυτό, αν μη τι άλλο, είναι ένα από τα τιμητικά που αφορούν τον «Δεξιό» Χατζιδάκι. Οι Αριστεροί καλλιτέχνες ήταν γύρω του, συσπειρωμένοι, σε μια ανήκουστη -μέχρι εκείνη τη στιγμή- συνύπαρξη. Το ότι, βέβαια, ο -και καλά- συντηρητικός Δεξιός, τελικά, ήταν πιο τολμηρός και πιο ριζοσπαστικός από τους Αριστερούς, είναι μια άλλη υπόθεση, μέρος μιας άλλης ιστορίας. Ο Μάνος έκανε (και) καθημερινά πεντάλεπτα σχόλια, τα οποία έφταναν πολλούς στο υπουργείο Προεδρίας να παίρνουν τις ασπιρίνες με τις χούφτες. Ο πονοκέφαλος ο ίδιος. Καθημερινά, από την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μαγνητοφωνούσαν τις εκπομπές και ανατρίχιαζαν όλοι αντάμα με τις αριστερές ροπές που έτρεχαν μέσα από τα κρατικά ερτζιανά. Κάθε μέρα ο Μάνος γινόταν και πιο τολμηρός, πιο δηκτικός, αφού έφτασε στο σημείο -ανάμεσα στα υπόλοιπα- να αποκαλεί το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΤ «ορνιθοτροφείο». Άουτς.

Τώρα, λοιπόν, που και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της ΕΡΤ παραμένουν βουβοί, θα είχε τεράστια αξία να ακούγαμε και να διαβάζαμε στο πώς θα τοποθετούνταν ο Μάνος Χατζιδάκις απέναντι στο ξαφνικό λουκέτο, ποιες θα ήταν οι απόψεις του, τι θα έλεγε για όλα αυτά. Ίσως να το ξεκινούσε έτσι, όπως τότε, στον «Καθρέπτη και το μαχαίρι»: «Ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσει η ανθρώπινη περιπέτεια, αλλά και η ανθρώπινη ευπιστία. Πάντα ο άνθρωπος θα πιστεύει πως τα όνειρά του θα δικαιωθούν. Αλλά και πάντα θα αγνοεί πως ο ίδιος καταστρέφει τα όνειρά του με το να ξυπνά κάθε πρωί. Κάθε πρωί κι όχι για πάντα, μια και μόνη φορά».

Αλλά ο μοναδικός, ιδιοφυής και αεικίνητος Μάνος, ο Χατζιδάκις που μας λείπει τόσο πολύ, δεν είναι, πια, εδώ. Σαν σήμερα, 15 Ιουνίου 1994, θα κοιμόταν για πάντα στην «Οδό Ονείρων», εκείνη την ημέρα που όλα τα ραδιόφωνα μετέδιδαν τα τραγούδια του σε ατελείωτα αφιερώματα, εκείνο το απόγευμα που έκανα την εκπομπή μου και έκλαιγα στον αέρα, με το μικρόφωνο ανοιχτό.

Δεκαεννιά χρόνια χωρίς τον Μάνο, είναι πάρα πολλά…

Συγγραφέας:Σπύρος Σεραφείμ

Πηγή άρθρου: protagon.gr

Αναδημοσιευση απο : Kefaloniatoday.com