Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014






Η ιστορία της «Βοσκοπούλας» ξεκινάει από τα Διλινάτα







Το dilinata.gr παρουσιάζει το ιστορικό του γνωστού καταστήματος παραδοσιακών γλυκών Κεφαλονιάς, που αρχίζει από το χωριό μας.

Αναλυτικότερα σύμφωνα με όσα αναφέρει το voskopoula.gr : Όταν το 1910 ο Παναγής και ο Παντελής Καππάτος ξεκίνησαν το εμπόριο γάλακτος στην περιοχή κατα γωγή τους, τα Δειλινάτα, δίνοντας στην επιχείρησή τους το όνομα «Βοσκοπούλα», σίγουρα δεν θα μπο- ρούσαν να φανταστούν ότι 100 χρόνια μετά θα μιλάμε για την μεγαλύτερη ίσως επιχείρηση παραδοσιακών προϊόντων της Κεφαλονιάς. Σίγουρα όμως την πλέον οργανωμένη, με τις πιο σύγχρονες προδιαγραφές, αλλά και ένα όνομα που έχει ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας, εκπροσωπώντας το νησί μας με τα πλέον ποιοτικά και εύγευστα γλυκίσματα!!! Ποιος από εμάς δεν έχει γευτεί στο πέρασμά του στο Λιθόστρωτο τη μάντολα, το παστοκύδωνο, το αμυγδαλωτό, το μαντολάτο, αλλά και όλα τα υπόλοιπα, ως κέρασμα από την πάντα ευγενική Μαρίνα που μας καλω-σορίζει και μας προτρέπει να δοκιμάσουμε; Την τελευταία ημέρα της παραμονής μας στο αγαπημένο μας νησί, φεύγοντας για κάποιο κοντινότερο ή πιο μακρινό ταξίδι αγοράζουμε μάντολες και άλλα γλυκίσματα για να τα κάνουμε δώρο σε κάποιο φίλο ή γνωστό. Αλλά και πολλές φορές έχουμε προτρέψει τον φιλοξενούμενο να μεταφέρει λίγη από τη μαγεία του νησιού μας μέσα από τη γεύση, αγοράζοντας κάποιο παραδοσιακό γλύκισμα. Σε όλααυτά, η «Βοσκοπούλα» έχει την πρώτη θέση στη σκέψη μας, σίγουρα όχι τυχαία!!!

Η πρώτη επιχειρηματική επέκταση της «Βοσκοπούλας» έγινε κάπου στα 1939 – 1940, όταν τα αδέρφια κατέβηκαν στο Αργοστόλι πουλώντας γάλα, αλλά και τα πρώτα ρυζόγαλα, κρέ- μες... Από αυτή την περίοδο υπάρχει και η πρώτη ιστορική φωτογραφία της επιχείρησης. Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν δύσκολα. Κατά την περίοδο της ιταλικής κατοχής το πρώτο τους κατά- στημα λειτουργούσε ως καφενείο – μεζεδοπωλείο,ενώ διέθετε και περιορισμένα γλυκά. Τις πρώτες ύλες προμηθεύονταν από τον ιταλικό στρατό, τη μεραρχία AQUI, η οποία είχε την έδρα της στον πρώτο όροφο, ακριβώς πάνω από το ζαχαροπλαστείο!!!

Στην πορεία και στις αρχές τις δεκαετίας του '50 μαθαίνουν να παρασκευάζουν μαντολάτο και δημιουρ- γείται η πρώτη κουφετοβιομηχανία στη Δυτική Ελλάδα. Εκείνη την περίοδο η «Βοσκοπούλα» βρί- σκεται σε 3 σημεία στην πόλη του Αργοστολίου, μεκαταστήματα που λειτουργούν από το 1950 στην οδό Θεάτρου, στο Μουσείο, αλλά και στην οδό Σιτεμπόρων, κάνοντας τα πρώτα αλματώδη επιχει- ρηματικά βήματα. Οι καταστροφικοί σεισμοί του 1954 ισοπεδώνουντα πάντα και πλέον όλα ξεκινούν από την αρχή. Σε μια ήδη δύσκολη περίοδο δημιουργείται ένα κεντρικό κατάστημα «Βοσκοπούλα» στην πλατεία< Βαλιάνου, το οποίο διατηρήθηκε μέχρι και το 1989, όταν το υπάρχον κτίριο κατεδαφίστηκε για< να δημιουργηθεί στη θέση του το σημερινό! Παράλληλα, ο Αριστίδης και ο Παναγής Καππάτος ξενιτεύονται στην Αφρική, όπου και δημιουρ- γούν την περίφημη σοκολατοποιία «Καππάτος». Η επιχείρησή τους άντεξε μέχρι την περίοδο του απαρτχάιντ, όπου τότε τα έχασαν όλα...

Στη συνέχεια, άνοιξαν επιχείρηση στην Αθήνα, στην οδό Νάξου & Ανάφης, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του '90άνοιξαν κατάστημα στην Κεφαλονιά,όπου το διατηρούν με επιτυχία μέχρι και σήμερα.Το πρώτο μετασεισμικό κατάστημα διέθετε και τα πρώτα μηχανήματα ηλεκτρισμού που ήρθαν στην Κεφαλονιά. Πρόκειται για φούρνο, πραλινομηχανή, αλλά και μίξερ, σε μια εποχή που κάτι τέτοιο φάνταζε πρωτοποριακό...Στη δεκαετία του '70 κατασκευάζονται τα πρώτα μηχανήματα μαζικής παραγωγής. Πρόκειται φυσικά για ιδιοκατασκευές, όμως αποτελούν τις βάσεις για την αύξηση της παραγωγής, ενώ μέσα στην επόμενη δεκαετία, αυτή του '80, θα έρθει η τυποποίηση και παράλληλα η ενασχόληση με τα παραδοσιακά προϊόντα.

Ήδη από το 1974, μέχρι και το 1984 λειτουργεί παράλληλα με αυτό της πλατείας ένα ακόμα κατάστημα «Βοσκοπούλα» στην παραλία, για την ευρύτερη διάθεση των προϊόντων.Το 1989 κλείνει το κατάστημα της πλατείας και η Βοσκοπούλα μεταφέρεται στην οδό Χαροκόπου,όπου λειτουργεί μόνο παρασκευαστήριο και γίνεται πώληση προϊόντων μόνο σε χονδρική. Αυτό διατηρείται στη συγκεκριμένη τοποθεσία μέχρι και το 1994, όταν και κλείνει για να ανοίξει το κατάστημα στα Περατάτα. Αυτό λειτουργεί ως παρασκευαστήριο, αλλά και ως πωλητήριο, ενώ το προϊόν αρχίζει να έλκει τουριστικά, κάτι το οποίο γίνεται αντιληπτό ότι πρέπει να αξιοποιηθεί.
Στα τέλη της δεκαετίας του '90 η Βοσκοπούλα ασχολείται αποκλειστικά με τα παραδοσιακά προϊόντα, αλλά και με γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες κλπ.

Από το 1997 λειτουργεί κατάστημα διάθεσης των προϊόντων της στην οδό Ριζοσπαστών, το οποίο έκλεισε το 2007, ενώ κατάστημα λειτούργησε και στοΛιθόστρωτο, πλησίον του Ι.Ν.ΑγίουΣπυρίδωνα την τριετία 2000 – 2002. Η «Βοσκοπούλα» μετά από ένα μεγάλο αριθμό μετακινήσεωναπό το 2005 βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο της πόλης, σε ένα κατάστημα την καρδιά του Λιθοστρώτου, απέναντι από τα δικαστήρια. Στόχος είναι αυτός να είναι ένας μόνιμος σταθμός, όπου οι λάτρεις του παραδοσιακού να βρίσκουν τα πλέον ποιοτικά και γευστικά προϊόντα, στο πιο προσιτό σημείο! Πλέον, ο άμεσος σκοπός είναι τα προϊόντα να κατασκευάζονται με βάση τις υψηλότερες προδιαγραφές, κάτι το οποίο επιτυγχάνεται από το συνδυασμό της έρευνας του Διονύση Καππάτου σε ολόκληρο τον κόσμο για αγνές πρώτες ύλες, ο συνδυασμός των οποίον κάνει τη διαφορά!!! Αλλά
και της πιστοποίησης μιας σύγχρονης μονάδας που μπορεί να δώσει ικανοποιητική παραγωγή, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την άριστη ποιότητα του προϊόντος.

Τα σύγχρονα παρασκευαστήρια βρίσκονται σε νεοανεγειρόμενες εγκαταστάσεις στην Πεσσάδα, από τις πλέον άρτιες σε ολόκληρη την Ελλάδα, οι οποίες λειτουργούναπό το 2005. Στο σύγχρονο έντυπο τύπο και ειδικά στα περιοδικά που ασχολούνται με τη γευσιγνωσία η «Βοσκοπούλα» τυγχάνει συχνά κολακευτικής, αλλά και συχνής,αναφοράς, ενώ η επιχείρηση βραβεύεται ως η πλέον ποιοτική για το 2009, στον τομέα των παραδοσιακών προϊόντων, μιαβράβευση που αποτελεί τη μεγαλύτερη αναγνώριση, αλλά και το εφαλτήριο για μια λαμπρή συνέχεια!

Στον τομέα του παραδοσιακού,το όνομά της ταυτίζεται με την Κεφαλονιά, όπως έχει γίνει με ελάχιστες άλλες επιχειρήσεις του νησιού (π.χ Συνεταιρισμός Ρομπόλας), ενώ αρκετές είναι και η παρουσίες στην τηλεόραση. Δεν είναι λίγες και οιφορές που έχει εκπροσωπήσει το νησί μας στο εξωτερικό, προσφέροντας αφιλοκερδώς μεγάλες ποσότητες προϊόντων για την τουριστική προβολή του νησιού. Αλλά και συμμετέχοντας με τον ίδιο τρόπο σε κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία για το καλό του τόπου. Παράλληλα, γίνονται και οι πρώτες προσπάθειες για πώληση εκτός των ορίων του νησιού σε συνεργασία με μεγάλη αλυσίδα, σε ένα προϊόν που είναι ήδη αναγνωρίσιμο.

Πλέον, η επόμενη πρόκληση είναι η δημιουργία ενός μουσείου «Βοσκοπούλας» στο χώρο του παρασκευαστηρίου στην Πεσσάδα, όπου οι επισκέπτες που ανάκαιρούς επιθυμούν να δουν τη διαδικασία παρασκευής (και δεν είναι και λίγοι), να έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν από κοντά την ιστορία της επιχείρησης, ίσως της πιο σημαντικής παραδοσιακών προϊόντων στο νησί. Τα εκθέματα από την ιστορική διαδρομή της «Βοσκοπούλας» βρίσκονται σε άριστη κατάσταση, έτοιμα να αξιοποιηθούν, δημιουργώντας ένα ζωντανό μουσείο – ταξίδι στην ιστορία των πιο γνωστών παραδοσιακών μας προϊόντων!!!

Αναδημοσιευση απο : dilinata.gr

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014


Πιο δουλοπρεπής δεν γίνεται...

Στη συνάντηση Κέρι - Βενιζέλου, ο πρώτος έθεσε θέμα για την απόδραση του Ξηρού και διερωτήθηκε "πώς είναι δυνατόν να δίνετε άδεια σε καταδικασμένους για τρομοκραττική δράση". Ο "υπερήφανος" εθνικά ΥΠΕΞ Βενιζέλος απάντησε μιλώντας "για κακή εφαρμογή ενός κακού νόμου". Αφού δέχθηκε αδιαμαρτύρητα την παρατήρηση του Κέρι, θεώρησε σωστό να χαρακτηρίσει κακό ένα νόμο, που έχει ψηφίσει η ελληνική Βουλή. Λες και ήταν ο δικός του νόμος περί ευθύνης υπουργών.

Μετά το "ευχαριστούμε τους Αμερικανούς" του Σημίτη για τα Ίμια, ήρθε το "μειώσαμε το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων κατά 35% με τη βοήθεια της ΕΕ" και το "we delivered" του Σα(χλα)μαρά. Και τελευταίο δείγμα "υπερήφανης" πολιτικής των εκπροσώπων του προτεκτοράτου, το "κακή εφαρμογή ενός κακού νόμου" του Βενιζέλου.

Αυτή ήταν η απάντηση στον Κέρι. Αντί να του υπενθυμίσει ότι το FBI ακόμα "ψάχνει" τον Πρόεδρο της...
Union Carbide, που καταζητείται για τη διαρροή στο εργοστάσιο εντομοκτόνων της εταιρίας στη Μποπάλ της Ινδίας το 1984. Δυστύχημα που είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο 15.000 με 25.000 ανθρώπων και την αναπηρία εκατοντάδων χιλιάδων. Δυστύχημα που μέχρι σήμερα κατατάσσει αυτή τη διαρροή ως το χειρότερο βιομηχανικό ατύχημα, που έχει γίνει στον κόσμο.

Γνώριζα ότι οι Αμερικανοί θεωρούν φυσικό πράγμα την επέμβαση στα εσωτερικά θέματα μιας άλλης χώρας. Γνώριζα ότι πολλές φορές είτε έχουν επέμβει στρατιωτικά, είτε δημιούργησαν τοπικές χούντες, όπως έκαναν στην Ελλάδα το 1967. Αυτό που δεν φανταζόμουν είναι το πόσο δουλοπρεπής είναι η ελληνική πολιτική ηγεσία.

Από swell

Γιατί ο Κοντομηνάς έπρεπε να μπει φυλακή

ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΠΟΠΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: ΜΙΚΡΟ ΠΟΣΟ ΤΑ 5 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ












Η εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου έκρινε ότι ο επιχειρηματίας



Δ. Κοντομηνάς πρέπει να προφυλακιστεί, καθώς οι πράξεις του



που ερευνώνται «ενέχουν ιδιάζουσα βαρύτητα και κοινωνικοηθική



απαξία», και ότι το ποσό εγγύησης των 5 εκατ. ευρώ είναι «χαμηλό»


για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο (φωτ. ΑΠΕ)




Καταπέλτης υπήρξε η Πόπη Παπανδρέου αυτή τη φορά ως εποπτεύουσα εισαγγελέας Πρωτοδικών στην απολογία του Δημ. Κοντομηνά. Η εισαγγελική λειτουργός, έχοντας πλήρη εικόνα της υπόθεσης των επισφαλών δανείων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, έκρινε πως ο επιχειρηματίας πρέπει να προφυλακιστεί, επισημαίνοντας, επί της ουσίας, πως δεν μπορούν να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.







Συγκεκριμένα, στην εισήγησή της, που οδήγησε στη διαφωνία για την ποινική «τύχη» του Δ. Κοντομηνά και στην απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών να αφεθεί ελεύθερος με εγγύησης ύψους 5 εκατ. ευρώ και περιοριστικούς όρους, η εισαγγελέας αναφέρει:...





«Επιχειρήματα όπως "η οικονομική κρίση", "η συνήθης τραπεζική πρακτική" και άλλα παρόμοια, που επικαλείται ο κατηγορούμενος προκειμένου να απομειώσει την κατά παράβαση της ειδικής νομοθεσίας λήψη των επίμαχων δανείων και τη μη αποπληρωμή αυτών, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά τη στιγμή που υγιείς επιχειρηματίες παραμένουν με κάθε θυσία συνεπείς στις δανειακές τους υποχρεώσεις, ακόμα και με τη ρευστοποίηση προσωπικής τους περιουσίας, κάτι στο οποίο ουδέποτε προέβη ο κατηγορούμενος».







«Κοινωνικοηθική απαξία»







Η Πόπη Παπανδρέου αντικρούει σειρά ισχυρισμών, που κατέθεσε η πλευρά Κοντομηνά για τα αδικήματα της απάτης κατά του Δημοσίου, της άμεσης συνέργειας σε απιστία και του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος, ενώπιον του ανακριτή Διαφθοράς, Γ. Ανδρεάδη. Υποστηρίζει πως οι πράξεις που ερευνώνται «ενέχουν ιδιάζουσα βαρύτητα και κοινωνικοηθική απαξία», καθώς και ότι η επιβολή εγγύησης ύψους 5.000.000 ευρώ «συνιστά χαμηλό για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο ποσό, όχι μόνον σε σχέση με το μέγεθος της προσωπικής περιουσίας που διαθέτει, αλλά και όσον αφορά την ιδιαίτερα μεγάλη ζημία που προκλήθηκε στο Τ.Τ.».







Στην εισαγγελική εισήγηση υπέρ της προφυλάκισης, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι ο κατηγορούμενος υποστήριξε απολογούμενος πως:







1 Ορισμένα εκ των δανείων που έλαβε από το Τ.Τ. αποπληρώθηκαν αρχικά, στη συνέχεια, όμως, μέσα στην οικονομική κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας συνέβη να μην εξυπηρετηθούν.







Ωστόσο -επισημαίνει η εισαγγελική λειτουργός- τα δάνεια δόθηκαν κατά παρέκκλιση των εσωτερικών διαδικασιών, επισημαίνοντας πως το ότι μία μεγάλη επιχείρηση έχει πιο εύκολη πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό, λόγω «διαπροσωπικών σχέσεων», αυτό «δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι τα στοιχεία αυτά αποτελούν τα μοναδικά και κυρίαρχα κριτήρια της εκάστοτε τράπεζας».







2Η αγορά του ακινήτου στο Λονδίνο έγινε προκειμένου να δοθεί στην κόρη του, αλλά τελικά -κατά την υπεράσπιση Κοντομηνά- ουδέποτε μεταβιβάστηκε. Ο κατηγορούμενος υποστήριξε πως εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες χρηματοδότησης των εταιρειών του κατά το έτος 2012 αποφάσισε να προβεί στην πώληση του ακινήτου, που αποτέλεσε επωφελή επένδυση και για τη ΔΕΜΚΟ.







Σύμφωνα με την εισαγγελέα, υπάρχει αναντιστοιχία ποσών, ενώ δεν έχουν προσκομιστεί έγγραφα για την αγοραπωλησία ούτε και για τον τελικό αποδέκτη των χρημάτων αυτών. Τονίζεται δε, πως σε κάθε περίπτωση «προκύπτει ότι μέσα από μια πολύπλοκη και δαιδαλώδη διαδρομή, ένα μεγάλο μέρος του δανείου των 21.000.000 ευρώ από το Τ.Τ. (9.800.000 ευρώ) δεν χρησιμοποιήθηκε για τον σκοπό για τον οποίο δόθηκε».







Της ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΞΥΝΟΥ από enet

Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

Μαρία Φωκά: H Κεφαλονίτισα ηθοποιός και η αγωνιστική της δράση

Μαρία Φωκά: H Κεφαλονίτισα ηθοποιός με αγωνιστική δράση
Μαρία Φωκά: H Κεφαλονίτισα ηθοποιός με αγωνιστική δράση
Η Μαρία Φωκά γεννήθηκε την 1 Οκτωβρίου 1916 στο Αργοστόλι με γονείς τους Νικόλαο Θ. Φωκά (πλοίαρχος) και Καικιλία Κουντούρη και πέθανε στις 15 Ιουνίου 2001 στο Λονδίνο (νοσοκομείο St. Thomas) μετά καρδιακό μετεγχειρητικό επεισόδιο και κηδεύτηκε τη Δευτέρα 25 Ιουνίου στο Πόρτσμουθ της Αγγλίας.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» και αποτέλεσε μέχρι το 1948 βασικό στέλεχος του θιάσου του। Πρωτοεμφανίστηκε το 1944 (περίοδος των Δεκεμβριανών) στο ρόλο της Ασημίνας στη «Στέλλα Βιολάντη» του Γρ। Ξενόπουλου, όπου γνωρίστηκε και με τον μετέπειτα σύζυγό της Λυκούργο Καλλέργη, με τον οποίο απέκτησε την κόρη και με τον οποίο χώρισε αργότερα.
Την περίοδο αυτή, μέλος του ΚΚΕ και της Εθνικής Αντίστασης, συμμετέχει στους αγώνες. Το 1952, είναι συγκατηγοκατηγορούμενη – με το όνομα Μαρία Καλλέργη, στη δίκη Ν. Μπελογιάννη και το Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών την καταδικάζει αρχικά σε ισόβια κάθειρξη και η ποινή της μειώνεται σε 10 χρόνια κάθειρξη και «αποστέρησις των πολιτικών δικαιωμάτων επί 10ετίαν».
Επανήλθε στη σκηνή τη σεζόν 1958-’59, σε περιοδεία του Λάμπρου Κωνσταντάρα. Από το 1961 έως το 1963 συνεργάστηκε με την Ελλη Λαμπέτη («Το θαύμα της Ανι Σάλιβαν», «Η μικρή μας πόλη» κ.ά.), το 1964 με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και στη συνέχεια με την «Ελληνική Λαϊκή Σκηνή» (γριά από τη Μεσίνα στον «Ασυλλόγιστο» του Μολιέρου και Αμάντα στο «Γυάλινο Κόσμο» του Τένεσι Ουίλιαμς).
Το 1966 παίζει στο θίασο της Τζένης Καρέζη. Η συνεργασία τους άρχισε με τη «Βίβα Ασπασία» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, με τη Φωκά στο ρόλο της θείας Μαρίας. Το καλοκαίρι του 1980 προσελήφθη στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του 1984.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1949, στον «Κόκκινο Βράχο» του Γρ. Γρηγορίου. Ακολούθησαν οι ταινίες: «Ταξίδι με τον έρωτα», «Οικογένεια Παπαδοπούλου», «Ενας ιππότης για τη Βασούλα», «Ο αήττητος», «Αγάπη μου παλιόγρια», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», κ.ά. Παράλληλα και μέχρι πριν από λίγα χρόνια έπαιξε αξιόλογους ρόλους και σε τηλεοπτικές σειρές: «Η γειτονιά μας», «Μεθοριακός σταθμός», «Η τελευταία νύχτα της γης», «Ο πύργος των Μοσκόφ», «Και οι τέσσερις ήταν υπέροχες», με τελευταία την «Ντόλτσε Βίτα», ενώ είχε εμφανιστεί και στους «Δέκα μικρούς Μήτσους».
Επίσης, η Μαρία Φωκά ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δραστηριότητα. Το 1975 υπήρξε αντιπρόεδρος και το 1977 πρόεδρος του ΣΕΗ, σε μια δύσκολη εποχή εργασιακών διεκδικήσεων του κλάδου. Ακόμη διατέλεσε και μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας.
Φιλμογραφία
  • Ο Κόκκινος Βράχος (1949) [Δις Φλογατόρου]
  • Ταξίδι με τον Ερωτα (1959)
  • Βοήθεια… με παντρεύουνε! / Οικογένεια Παπαδόπουλου (1961) [Λουκία]
  • Τα 201 καναρίνια (1964) [Βικτωρία Μαράκη]
  • Παιδί μου, Δεν Αμάρτησα (1964)
  • Το Κορίτσι του Πόνου (1964) [Ευριδίκη]
  • Με Ιδρώτα και Δάκρυα (1965)
  • Οι Καταφρονεμένοι (1965)
  • Ο άνθρωπος που γύρισε από τον πόνο (1966) [Μαρία]
  • Εμείς οι Αμαρτωλοί (1966)
  • Γοργόνες και μάγκες (1968) [αρχόντισσα]
  • Ένας ιππότης για τη Βασούλα (1968) [Κλειώ]
  • Θύελλα στο Σπίτι των Ανέμων (1968)
  • Ξεριζωμένη γενηά (1968) [μάνα Λουκά]
  • Ο Μικές παντρεύεται (1968) [Παρδάλογλου]
  • Ας με Κρίνουν οι Γυναίκες (1968)
  • Για την τιμή και για τον έρωτα (1969)
  • Γυμνοί στο δρόμο (1969) [(μητέρα Άννας)]
  • Ένας άνδρας με συνείδηση (1969) [Τσακανά]
  • Η κόμησσα της φάμπρικας (1969) [Ουρανία Στράντζου]
  • Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα (1969) [μάνα]
  • Ο Μικρός Δραπέτης (1969)
  • Το Φθινόπωρο μιας Καρδιάς (1969) [Μαρια]
  • Φτωχογειτονιά αγάπη μου (1969) [Ελένη]
  • Για την Τιμή και τον Ερωτα (1969)
  • Γυμνοί στο Δρόμο (1969) [μητέρα της Άννας]
  • Αγάπησα μια… πολυθρόνα (1971) [θεία Βαγγελίτσα]
  • Ο Αήττητος (1971) [Γεωργία]
  • Αγάπη μου παληόγρια (1972) [Αριστέα]
  • Καυτή Εκδίκηση (1972)
  • Θανάσης ο πιο γρήγορος τρελλός / Δικτάτωρ καλεί Θανάση (1973) [Πηνελόπη Δεληθανάση]
  • Τα Λιονταράκια (1974)
  • Ανατολική περιφέρεια (1979) [Αντιγόνη]
  • Σειρές που έχει παίξει
  • Ένας αξιολάτρευτος μπελάς 1994 Mega
  • Ανήσυχα νιάτα 1973 ΕΙΡΤ
  • Δόκτωρ Τικ 1971 ΕΙΡΤ
  • Εκμέκ παγωτό 1991 Mega
  • Η γειτονιά μας 1972 ΥΕΝΕΔ
  • Η τελευταία νύχτα της γης 1980 ΥΕΝΕΔ
  • Η τύχη της Μαρούλας 1978 ΕΡΤ
  • Και οι τέσσερις ήταν υπέροχες 1992 Mega
  • Μεθοριακός σταθμός 1974 ΥΕΝΕΔ
  • Ντόλτσε βίτα 1995 Mega
  • Οι ατσίδες 1976 ΥΕΝΕΔ
  • Οι τρεις χάριτες 1990 Mega
  • Πύργος των Μοσκώφ 1991 ΕΤ1
  • Ροζ συννεφάκι 1995 Mega

Πεθανε κομμουνιστρια ασπαζομενη μεχρι το τελος της τα ιδανικα του  ΚΚΕ.

αντιγραφη απο : KefaloniaToday.com


Μάθανε ότι πηδιόμαστε, πλάκωσε και η Ντόρα...

Με αφορμή την απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού, η Ντόρα που "ξέρει" από αυτά, δήλωσε ότι ενδεχομένως προετοιμάζεται νέο μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα. Δεν πλάκωσε όμως μόνη της η Ντόρα. Από κοντά και οι φίλοι της οικογένειας Μητσοτάκη στο State Department, που θύμωσαν πολύ με την απόδραση και ζήτησαν από την κυβέρνηση να κάνει τα πάντα ώστε να οδηγηθεί σύντομα πίσω στη φυλακή.

Ο ακροδεξιός Δένδιας από την άλλη δεν ήθελε να μείνει έξω από το "πανηγύρι". Κάνοντας ρελάνς, συνέλαβε εκ νέου τον Σακκά, με τη δικαιολογία ότι βρισκόταν σε άλλο σπίτι από αυτό που είχε δηλώσει ότι θα διέμενε. Θεωρώντας ο Δένδιας...
τους πάντες ηλίθιους, σκέφτηκε ότι αφού έχασε τον Ξηρό, θα πιάσει τον Σακκά που είναι και εύκαιρος και έτσι θα απαλύνει τις αρνητικές εντυπώσεις. Το γεγονός ότι σε βάρος του Σακκά δεν έχει στοιχειοθετηθεί ακόμα καμιά κατηγορία, για τον υπουργό που μήνυσε τον GUARDIAN δεν σημαίνει απολύτως τίποτα.

Το παράδειγμα του Δένδια "ζήλεψε" ο υπουργός "δικαιοσύνης" ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα ελεγχθεί το συμβούλιο της φυλακής που έδωσε την άδεια εννέα ημερών στον Ξηρό. Για τον Αθανασίου, το γεγονός ότι αυτή ήταν έβδομη άδεια που πήρε ο Ξηρός και όλες είχαν δοθεί με βάση τις ισχύουσες διατάξεις, είναι άνευ σημασίας. Το παν είναι οι εντυπώσεις που δημιουργούνται και πως αυτές ανασκευάζονται. Στις μπανανίες.

Το ποιές είναι οι αιτίες που δημιουργούν την τρομοκρατία δεν απασχόλησε ποτέ κανέναν στις μπανανίες. Αντίθετα, ο βλαξ και ακροδεξιός Δένδιας νόμισε ότι δίνοντας στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες των νεαρών που έκαναν τη ληστεία στο Βελβεντό, με εμφανή τα σημάδια από την κακοποίηση που υπέστησαν από τους αστυνομικούς, θα λειτουργούσε ως παράδειγμα προς αποφυγή. Τόσο βλάκας είναι ο Δένδιας. Και τόσο μπανανία είναι η Ελλάδα του Σα(χλα)μαρά και του Βενιζέλου.

Από swell


.


Η κοιμώμενη δικαιοσύνη πότε επιτέλους θα ξυπνήσει;


Όλοι αναρωτιόμαστε για το πως έφτασε η πατρίδα μας στο χείλος του γκρεμού και αν πραγματικά τα φάγαμε όλοι μαζί όπως μας κατηγορεί με “περίσσιο” θράσος και “υπέρβαρη” χυδαιότητα ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου ο γνωστός κ. Πάγκαλος! Όχι φίλες/οι δεν τα φάγαμε μαζί τους αλλά τώρα μας ζητούν να πληρώσουμε εμείς αυτά που αυτοί και οι φίλοι τους έκλεψαν κατά καιρούς.Φυσικά το ερώτημα είναι αν κάποιοι γνώριζαν όλα αυτά που...
γινόντουσαν πίσω από την πλάτη μας.


Οι απαντήσεις νομίζω είναι στο μυαλό όλων μας και πέρα από την αυτονόητη αλληλεγγύη και αλληλοπροστασία που βασίζεται στην κλασική "ομερτά" που έχουν συνήθως μεταξύ τους όλοι οι απατεώνες φοβούμενοι μη βγάλει ο ένας τα άπλυτα του άλλου στην φόρα υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που γνώριζαν και γνωρίζουν αλλά δυστυχώς σιώπησαν και εξακολουθούν να σιωπούν. Εντάξει θα μου πείτε ότι οι “Λειτουργοί” της ενημέρωσης γνώριζαν αλλά τι μπορούμε να περιμένουμε από δημοσιογράφους όπου η πλειονότητα τους ήταν "γλύφτες" της εκάστοτε εξουσίας για να εξασφαλίσουν και μια άλλη θεσούλα σε κρατικό πόστο αλλά και να υπηρετήσουν τους εργοδότες τους μεγαλοκαναλάρχες οι οποίοι ήταν παράλληλα και μεγαλοεργολάβοι που έπαιρναν μεγάλες υπέρ κοστολογημένες κρατικές δουλειές;


Μεγάλη λοιπόν η ευθύνη όλων αυτών των τηλεαστέρων που ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να πάρα πληροφορούν όλους όσους εξακολουθούν να τους βλέπουν στα δελτία των οκτώ και όχι μόνο.


Όμως για μένα την μεγαλύτερη ευθύνη όλων την φέρουν οι "Λειτουργοί" της δικαιοσύνης οι οποίοι πλην ελάχιστων εξαιρέσεων δεν τιμούν τον όρκο τους.


Δυστυχώς όλοι μας πρόσφατα αισθανθήκαμε λύπη για τους υποτιθέμενους θεματοφύλακες του δικαίου που ενώ έβγαλαν παράνομη και αντί συνταγματική την μείωση του μισθού και του αφορολόγητου τους, έβγαλαν “νόμιμο” το Μνημόνιο που μας επέβαλαν οι σύγχρονοι Γερμανοτσολιάδες και το οποίο οδηγεί καθημερινά στην φτώχεια στην εξαθλίωση αλλά και στο θάνατο πολλούς απελπισμένους συμπατριώτες μας.


Κύριοι δικαστές μήπως ήρθε η ώρα να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να καλέσετε σε απολογία όλους αυτούς που τζόγαραν τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων?


Μήπως θα πρέπει να καλέσετε αύριο κιόλας όλους αυτούς τους "επώνυμους" υπουργούς γραμματείς και φαρισαίους που καταγγέλλονται από "επώνυμους" μάρτυρες για τις μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων;


Μήπως ήρθε ο καιρός να ερευνήσετε ποιοι και γιατί παραποίησαν τα οικονομικά στοιχεία και μας έβαλαν στην Ο.Ν.Ε το 2001 και ποιοι στο Δ.Ν.Τ το 2010;


Μήπως ήρθε “επιτέλους” η στιγμή να ορθώσετε το ανάστημα σας όπως απαιτεί το αξίωμα σας για να προστατέψετε αυτό τον δύσμοιρο λαό από όλους αυτούς τους ψεύτες και τους κλέφτες?


Γράφει ο Γιάννης Πρεβενιός



Γλίτσα, βρώμα και δυσωδία. Το σύστημά τους σάπισε.

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη
Αυτοί

Που τόσα χρόνια διαχειρίζονταν τις τύχες μας και έφτιαχναν τις δικές τους τύχες.

Που τόσα χρόνια εμφανίζονταν στις τηλεοράσεις και γέμιζαν οι οθόνες γλίτσα.

Που ορκίζονταν στο όνομα του λαού και στο σκοτάδι σχεδίαζαν το ξέσκισμά του.

Που ζητούσαν την τήρηση του νόμου και της τάξης από τους πολίτες την ίδια στιγμή που εκείνοι παρανομούσαν ασύστολα.

Που έβριζαν τους πολίτες αυτού του τόπου ως διεφθαρμένους την ώρα που οι ίδιοι ήταν χωμένοι μέχρι τα μπούνια στη διαφθορά.

Που με τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζομένων έχτιζαν βίλες, έκαναν πριγκηπικούς γάμους σαν ξεμωραμένοι γέροι και ζούσαν σαν βασιλιάδες ανοίγοντας το λάκκο της εξαθλίωσης για...
τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Που έφεραν την τρόικα, που συνομίλησαν με την τρόικα, που σφιχταγκαλιάζονται με την τρόικα αναζητώντας νέα στρατόπεδα συμφερόντων και νέους δρόμους πλουτισμού.

Που δεν είναι πάνω από 10.000 σε τούτο τον τόπο οι οποίοι έχουν μπλέξει τα μπούτια τους και τα συμφέροντά τους, με μοναδικό σκοπό το να συνεχίσουν να ρουφάνε το αίμα του κοσμάκη σαν σύγχρονοι βρικόλακες και το φυσικό πλούτο της χώρας, σαν γιγάντια τρωκτικά.

Που μας κρατούσαν «συντροφιά» τα σαββατόβραδα στις οθόνες των τηλεοράσεων, άλλοτε χορεύοντας με τσαχπινιά και χάρη, άλλοτε συζητώντας για το βρακί της μιας λαμπερής τραγουδίστριας και για το πώς κατουράει ο άλλος λαμπερός τραγουδιστής και άλλοτε με αμέτρητη υποκρισία, κρίνοντας και κατακρίνοντας τους αγρότες που του έκλεισαν το δρόμο και δεν μπόρεσε να πάει στη μανούλα του.

Που ενώ χρωστούσαν εκατομμύρια στο δημόσιο συνέχιζαν και συνεχίζουν, να ζουν ανενόχλητοι, μέσα στον πλούτο και τη χλιδή αφού κανένας δεν πάει να τους πάρει τα χρωστούμενα.

Που χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν για προσωπικό τους πλουτισμό, όχι τα παραθυράκια, αλλά τις δίμετρες μπαλκονόπορτες που τους προσφέρει ο νόμος και που μόνο εκείνοι γνωρίζουν, αφού εκείνοι νομοθετούν.

Που ακρωτηρίασαν τον συνδικαλισμό και μετέτρεψαν τους περισσότερους συνδικαλιστές, όχι χωρίς να το θέλουν και οι ίδιοι, σε έμμεσους μισθοφόρους για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο όταν σχεδίαζαν τις αρπαχτές και τις «νόμιμες» μπίζνες.

Που συναναστρέφονταν τόσα χρόνια με τα αρπαχτικά λιβανίζοντάς τα και γλείφοντάς τα συνάμα για να εξασφαλίσουν και κείνοι μερικά κόκαλα κοροϊδεύοντας συνειδητά, αναγνώστες, τηλεθεατές και ακροατές.

Που δήλωναν και δηλώνουν ορκισμένοι εχθροί του δημόσιου τομέα ενώ συγχρόνως ακολουθούσαν και ακολουθούν την ίδια κρατικοδίαιτα, για να διατηρούν την χλιδάτη γραμμή τους.

Που όσο υπέγραφαν το ένα μνημόνιο μετά το άλλο έκαναν τη γριά πάπια και τώρα θυμήθηκαν να πουν πως «ο Γιώργος τους παράσυρε», ποντάροντας στην λήθη της κοινωνίας.

Που στο όνομα του λαού κρύβουν το πραγματικό τους πρόσωπο το οποίο φανερώνουν όταν ξεμοναχιάσουν κανέναν απροστάτευτο μετανάστη.

Που, από τη μια, εξυμνούν σε εκδηλώσεις-μνημόσυνα την «παρανομία» του Κολοκοτρώνη, του Βελουχιώτη και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και από την άλλη προτρέπουν στην τήρηση της δικής τους «νομιμότητας και τάξης».

Όλοι αυτοί

Αποτελούν τις κολώνες, τα δοκάρια και τα τούβλα για τις μεσοτοιχίες του σάπιου πολιτικού οικοδομήματος.

Ένα οικοδόμημα που είναι έτοιμο να καταρρεύσει στην πρώτη ισχυρή σεισμική-κοινωνική δόνηση.

Και η χώρα μας είναι από τις πρώτες, παγκοσμίως, σε δονήσεις.

Τόσο σεισμικές όσο και κοινωνικές.

Από kyrgiakischristos, μοντάζ Γρέκι

Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2014

Οι κολόνιες, το χριστόψωμο και η αποκοπή της Κεφαλονιάς

Πηγή άρθρου: elniplex.com

Αναδημοσιευση απο : KefaloniaToday.com
Α

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013


" Αισθητικη αναδρομη με Ιονιες χρωσεις "


Ημερολογιο του 2014 με εικονες απο πινακες του Κεφαλονιτη εικαστικου και ποιητη Κωστα Ευαγγελατου.


Ειναι εκδοση των Περιφερειακων Κοινοτητων Κεφαλονιας - Ιθακης, σαν αφιερωμα για τα 150 χρονια απο την ενωση των Επτανησων με την Ελλαδα,και παρουσιαστηκε σημερα απο τον Αντιπεριφερειαρχη Σωτηρη Κουρη και το Κωστα Ευαγγελατο.


















.

Η ραγδαία εξέλιξη του μαλάκα


Όχι και να επαναστατεί η συνείδησή μας με τον Τομπούλογλου! Όχι και να επαναστατεί!!! Με τον Τομπούλογλου, ή τον Κάντα, και τον κάθε Κάντα. Όχι και να μας θλίβουν ο Άκης, η Βίκυ, ο Γιάννος και η κυρία του! Όχι! Πάνε πάρα, πάρα πολλά χρόνια από τότε που «ηθικός και ακέραιος άνθρωπος» στη χώρα μας σημαίνει «μαλάκας». Έχω λάθος; Δεν έχω.
Ωστόσο, πολύ γρήγορα εξελίχθηκε αυτό το «μαλάκας». Βέβαια -τα πάντα ρει. Κι έτσι, πάνε ήδη πολλά χρόνια και από τότε που «μαλάκας» έπαψε πια να σημαίνει ότι δεν τα πήρε. Ναι, «μαλάκας» έγινε εκείνος που, μολονότι δεν ήταν τόσο μαλάκας ώστε να μην τα πάρει, ήτανε πάντως αρκετά μαλάκας ώστε να τον βρουν και να τον τσιμπήσουν. Τον μαλάκα!..
Με τη ραγδαία αυτή εξέλιξη της έννοιας «μαλάκας», άλλαξε και το θυμικό μας. Να, ας πούμε, εκείνο το παλιό, το περίφημο «μωρέ, να 'μουνα εγώ Πρωθυπουργός» αντικαταστάθηκε κάποια στιγμή από το «εμένα σιγά να μη με βρίσκανε». Και δεν είναι αβάσιμο που άλλαξε. Διότι κρύβονται τα άτιμα, πιστέψτε με. Κι είναι μαλάκας όποιος τον τσιμπάνε. Που πας, ρε μαλάκα; Τα πήρες και δεν ξέρεις να τα κρύψεις; Ε, λοιπόν, καλά σου έκαναν και σε τσίμπησαν. Μαλάκα! (Για όποιον δεν με πιστεύει ότι κρύβονται κι έχει ανάγκη από αποδείξεις ή οδηγίες, δόξα τω Θεώ υπάρχει email στο κάτω μέρος της σελίδας, κι ευχαρίστως να του τις παράσχω -με το αζημίωτο, συμπληρώνω, μην τυχόν με πείτε κι εμένα μαλάκα.)
Κακώς άλλαξε βέβαια εκείνο το «να 'μουνα Πρωθυπουργός» και αντικαταστάθηκε. Διότι ως Πρωθυπουργός κρύβεσαι στα σίγουρα τελικά. Δεν σε λένε και μαλάκα. Τι Κάντας, Τομπούλογλου και μαλακίες. Άμα είσαι Πρωθυπουργός, την ώρα που ψοφάνε άνθρωποι στο δρόμο επειδή δεν υπάρχει ασθενοφόρο, στέλνεις εσύ δέκα εκατομμύρια από τον Προϋπολογισμό στο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο, όπου κάνει κουμάντο ο αδελφός σου. Καλό; Δεν στοιχειοθετείται και ότι τα πήρες κιόλας! Ή λες να δανείσει τον Ψυχάρη και τον Μπόμπολα η τράπεζα, που χωρίς δικό σου τηλεφώνημα δεν δίνει της μάνας της νερό. Καλύτερο; Πσς. Φυσάει! Ή δίνεις, ας πούμε, στον Σάλλα την Αγροτική Τράπεζα, στο κάτω-κάτω.   Τ η ν   Α γ ρ ο τ ι κ ή   Τ ρ ά π ε ζ α ,   ρ ε   μ α λ ά κ α   μ ο υ !   Πολιτική επιλογή για τη σωτηρία της χώρας, όχι μαλακίες. Σε ψηφίζει κιόλας ο μαλάκας για Πρωθυπουργό, και δεν νιώθει μαλάκας.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά του μαλάκα. Εκείνου που δεν τα πήρε μεν, μόνο και μόνο όμως επειδή απλώς δεν συνέβη να περάσουν από μπροστά του. Αλλά. Έλα, μωρέ τώρα! Ποιος ασχολείται με αυτόν. Μια ζωή μαλάκας! Τόσο, μα τόσο μαλάκας, που ακόμα επαναστατεί με τη συνείδησή του. Μέχρις εκεί, όμως. Όχι παραπέρα. Ο μαλάκας! O μεγάααλος μαλάκας. 
Σώτος
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 29.12.13, Β. Λορεντζάτος

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013

Η Κεφαληνιακή ναυτιλία στα βάθη των αιώνων
Η Κεφαληνιακή ναυτιλία στα βάθη των αιωνών
Η Κεφαληνιακή ναυτιλία στα βάθη των αιώνων
Αξιοποιώντας πρωτογενές αρχειακό υλικό, καθώς και την διαθέσιμη δευτερογενή βιβλιογραφία επιχειρήσαμε να εξετάσουμε τις θαλάσσιες περιοχές και τα λιμάνια στα οποία ταξιδεύουν και με τα οποία αναπτύσσουν εμπορική επικοινωνία τα επτανησιακά και, κυρίως, κεφαλληνιακά σκάφη, και συγκεκριμένα τα σκάφη, που είχαν υψωμένη την ιονική σημαία, την επίσημη, δηλαδή, σημαία του Ηνωμένου Κράτους των Ιονίων Νήσων. Ας δούμε πρώτα ποιές είναι οι θάλασσες και τα κύρια λιμάνια δραστηριοποίησης της ποντοπόρου, εμπορικής ναυτιλίας των Επτανησίων και δη των Κεφαλλήνων, κατά την δεκαετία του 1820, δηλαδή κατά τα πρώτα χρόνια επιβολής της βρετανικής προστασίας στα νησιά.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την αρχειακή έρευνα τρεις είναι οι κύριες θαλάσσιες περιοχές δραστηριοποίησης των Ιονίων: η Αδριατική, το Ιόνιο και το Αιγαίο Πέλαγος, ενώ ως κυριότερα λιμάνια δραστηριοποίησης εμφανίζονται αυτά της Σύρου, της Πρέβεζας, της Κωνσταντινούπολης, του Μεσολογγίου, της Αγκώνας και της Τεργέστης. Στην ουσία, φαίνεται, πως η Ιόνιος Ναυτιλία περιορίζεται επιχειρηματικός σε μία γεωγραφική περιοχή, που καλύπτει τις θάλασσες από την Τεργέστη έως και την Κωνσταντινούπολη. Με άλλα λόγια, φαίνεται, πως τα επτανησιακά σκάφη, με επικεφαλής, πάντα, τα σκάφη των Κεφαλλήνων, που διέθεταν τη μεγαλύτερη διαθέσιμη χωρητικότητα, αποτελούσαν, κατά τα πρώτα χρόνια της βρετανικής προστασίας, έναν αξιόλογο, αλλά, σε κάθε περίπτωση, τοπικό παίκτη του μεσογειακού εμπορίου∙ έναν παίκτη, που προσέφερε τις υπηρεσίες του στα σημαντικά εισαγωγικά και διαμετακομιστικά λιμάνια της κεντρικής κι ανατολικής Μεσογείου.
Η επιχειρηματική εμβέλεια, όμως, της Ιονίου Ναυτιλίας θα διευρυνθεί σημαντικά κατά τα μέσα του 19ου αιώνα, και συγκεκριμένα κατά την δεκαπενταετία 1845-1860. Είναι η περίοδος, κατά την οποία, το ενδιαφέρον της Ιονίου Ναυτιλίας εμφανίζεται προσαναλιζόμενο προς δύο, κυρίως, θαλάσσιες περιοχές, αυτήν της ευρύτερης, κεντρικής Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. Επιπλέον, ως κύρια λιμάνια δραστηριοποίησης των Ιονίων αναδεικνύονται αυτά της Κωνσταντινούπολης, της Τεργέστης, της Βαλέττας, της Πάτρας, της Σύρου, της Πρέβεζας, της Βόνιτσας, της Αυλώνας και του Μπρίντεζι. Κατά συνέπεια προκύπτει, πως, στα μέσα του 19ου αιώνα, η ποντοπόρος, εμπορική ναυτιλία του Ιόνιου Κράτους, και στην ουσία η ναυτιλία των Κεφαλλήνων, είχε μετεξελιχθεί σε ένα σημαίνοντα πάροχο μεταφορικών υπηρεσιών προς τρίτα μέρη, έχοντας εξειδικευθεί στον επιχειρηματικό χώρο των θαλασσών και των λιμανιών της κεντρικής και της ανατολικής Μεσογείου.
Ας εξετάσουμε, όμως, τώρα το κατά πόσο η εξειδίκευση της κεφαλληνιακής και κατ΄επέκταση της Ιονίου Ναυτιλίας στις θάλασσες της κεντρικής και ανατολικής Μεσογείου, ακολουθήθηκε κι από μία προτίμηση στην διακίνηση συγκεκριμένων φορτίων. Επεξεργαζόμενοι, λοιπόν, το πρωτογενές αρχειακό υλικό, που εντοπίστηκε σε Κέρκυρα και Κεφαλονιά, προέκυψε, πως τα επτανησιακά σκάφη, στα μέσα του 19ου αιώνα, έχουν προσανατολιστεί ή καλύτερα εξειδικευτεί στη μεταφορά των χύδην φορτίων σιτηρών της Μαύρης Θάλασσας (Αζοφική και Δούναβης) προς τα μεγάλα εισαγωγικά και διαμετακομιστικά λιμάνια της κεντρικής Μεσογείου.
Πέραν, όμως, των σιτηρών η Ιόνιος Ναυτιλία, κατά τα έτη 1845-60, προκύπτει, πως συμμετέχει ενεργά και στην τροφοδοσία των λιμανιών της Αδριατικής, της κεντρικής και δυτικής Μεσογείου με ημι-επεξεργασμένα είδη διατροφής και αγροτο-κτηνοτροφικά προϊόντα της ευρύτερης, περιοχής της ανατολικής Μεσογείου (σύκα, πατάτες, βελανίδια, σκόρδα, κρεμμύδια, σταφύλια, καπνό, ταρταρούγα, νωπά φρούτα και λαχανικά, χαβιάρι, τυρί, αλίπαστα, αλάτι). Επίσης, τα επτανησιακά σκάφη είχαν αναλάβει και την προώθηση, προς τις ανωτέρω θάλασσες, σημαντικού μέρους των εξαγώγιμων επτανησιακών, αγροτικών και βιοτεχνικών αγαθών (ελαιόλαδο, σταφίδα, σαπούνια, ξηροί καρποί).
Από την άλλη μεριά, τα κεφαλληνιακά και επτανησιακά σκάφη προωθούσαν από τα βρετανικά, διαμετακομιστικά λιμάνια της Μάλτας, της Μεσσήνας, του Λιβόρνου, αλλά και τα λιμάνια της Τεργέστης, του Μπρίντεζι και της Βενετίας, προς τις αγορές του Ιονίου, του Αιγαίου, της Μαύρης Θάλασσας, καθώς και προς τα λιμάνια των υπολοίπων, ανατολικο-μεσογειακών θαλασσών, φορτία, πρωτίστως, βιοτεχνικών/βιομηχανικών ειδών (επεξεργασμένη ξυλεία, κεραμίδια, δέρματα, τούβλα, σαπούνια, τσέρκια, βαρέλια, υφάσματα, νήματα, γυαλικά, έπιπλα, οικιακά σκεύη, κάβους, γεωργικά εργαλεία, χαρτί, οινόπνευμα, πυρίτιδα, φάρμακα), και, δευτερευόντως, παστά ψάρια (βακαλάο, σολομό, σαρδέλες, σκουμπριά), αποικιακά αγαθά (καφέ, μπαχαρικά), αλκοολούχα ποτά (ρούμι, λικέρ, κονιάκ, κρασί), καθώς και άλευρα και ζυμαρικά.
Συνοψίζοντας, προκύπτει, πως η Ιόνιος Ναυτιλίας, και στην ουσία η Κεφαλληνιακή Ναυτιλία, είχε αναλάβει έναν τρισδιάστατο ρόλο λειτουργώντας: (α) ως σημαίνοντας διαμετακομιστής των μαυροθαλασσίτικων σιτηρών προς τα λιμάνια της δυτικής Ευρώπης, αλλά και ως διαμετακομιστής των δυτικο-ευρωπαϊκών βιομηχανικών αγαθών προς τα λιμάνια της Ανατολής, (β) ως σημαντικός εισαγωγέας αγαθών για την κάλυψη των αυξανόμενων διατροφικών αναγκών των Επτανήσων και του πληθυσμού τους, ενώ (γ) είχε αναπτύξει σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα, προωθώντας προς τις αγορές τόσο της Δύσης όσο και της Ανατολής των εμπορευματικών αγαθών των νησιών: σταφίδα, ελαιόλαδο, κρασί, ξύδι, ροσόλια, ξηροί καρποί.
Πηγή άρθρου: marehist.gr

Απο :  KefaloniaToday.com


Spiros Pantelios Photojournalism - Photo