Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014


Η αληθινή ιστορία ενός Κεφαλονίτη που μοιάζει με παραμύθι

Η αληθινή ιστορία του Κωνσταντίνου Γεράκη που μοιάζει με παραμύθι
Η αληθινή ιστορία του Κωνσταντίνου Γεράκη που μοιάζει με παραμύθι
Οι Κεφαλονίτες είναι φύσεις περιπετειώδεις με μια μοναδική ικανότητα, όχι μόνο να επιβιώνουν αλλά και να διακρίνονται όπου και αν βρεθούν, γι΄αυτό και ριζώνουν ακόμη και στην άκρη του κόσμου.
Στ΄αλήθεια με παραμύθι μοιάζει η περιπετειώδης ζωή του Γεράκη, η οποία είναι σε όλο τον κόσμο γνωστή αλλά έχει εμπνεύσει και αρκετούς συγγραφείς και ιστορικούς.
Είναι ένας χαρισματικό τυχοδιώκτης ο οποίος γεννήθηκε στην Κεφαλονιά, στο Κάστρο της Άσου, το 1647, τον μήνα Ιούνιο.
Μια πληροφορία αναφέρει ότι ο πατέρας του ήταν κυβερνήτης του νησιού της Κεφαλονιάς.
Σε ηλικία δεκατριών ετών αφήνει το νησί του και μπαρκάρει μούτσος σε κάποιο αγγλικό καράβι. Για κάποιους έφυγε διότι ζούσε σε άθλιο περιβάλλον και εκακοποιείτο. Κατ΄άλλους έφυγε διότι είχε μέσα το το μικρόβιο της περιπέτειας και του τυχωδιωκτισμού.
ΓΕΡΑΚΗΣΟ πλοίαρχος Χάουαρντ τον παίρνει υπό την προστασία του και του διδάσκει όλα όσα γνωρίζει για την ναυτική τέχνη.
Ο Γεράκης ταξιδεύει με διάφορα πλοία σε όλο τον κόσμο. Τα μάτια του βλέπουν καινούργιους θαυμαστούς κόσμους και γνωρίζει διάφορους λαούς. Για τον νεαρό Κεφαλονίτη αρχίζει μια ζωή που θα τον γεμίσει με χρήμα, γυναίκες, δύναμη, εξουσία, δόξα. Θα τα έχει όλα μέσα σ΄ένα ξέφρενο τρόπο ζωής που όμως θα τον γοητεύει.
Το όνομά του πλέον θα είναι Constantin Gerachi ή Constance Phaulkon. Κωνστάντζο Φαλκόνε (Phaulkon=Αετός)
Για εννέα χρόνια θα εργαστεί σε πλοία κυρίως αγγλικά και μάλιστα στην περιοχή των Ινδιών.
Το 1669 θα προσληφθεί υπάλληλος στην Αγγλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών. Η Εταιρεία αυτή, εκείνον τον καιρό, ήτανε η αιχμή της Ιμπεριαλιστικής εξάπλωσης της Μεγάλης Βρετανίας στο χώρο της Ασιατικής Ηπείρου.
Εργάζεται στις αποθήκες στο Μπάνταμ της Ινδονησίας. Σαν υπάλληλος της εταιρείας αυτής του δίνεται η δυνατότητα να κάμει πάρα πολλά ταξίδια σε πολλές χώρες της Ασίας και ακόμη έχει την ευκαιρία να δημιουργήσει φιλικές σχέσεις με αξιόλογα πρόσωπα των χωρών που επισκέπτεται.
Στο Σιάμ – σημερινή Ταϋλάνδη – θα βρεθεί το 1675 συνεχίζοντας να εργάζεται για την Αγγλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών. Εκεί θα μάθει την γλώσσα του τόπου ενώ παράλληλα θα καλλιεργήσει τις σχέσεις του με πρόσωπα αξιόλογα αλλά και με την αυλή του βασιλιά Ναράϊ. Καταφέρνει να γίνει ο ευνοούμενος του βασιλιά ο οποίος το 1679 του αναθέτει το Υπουργείο Εμπορίου.
Στην βασιλική αυλή πλέον ο Γεράκης θα καταφέρει να διαπρέψει. Γίνεται ο επίσημος διερμηνέας του Ναράϊ και η γνώση πολλών ξένων γλωσσών θα τον κάνουν να έχει μια ξεχωριστή θέση στο παλάτι.
Νοιώθοντας πλέον ισχυρός και αφού η περιουσία του είναι πολύ μεγάλη, θα προχωρήσει, το 1680 στην διακοπή της συνεργασίας του με την Αγγλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών.
siammap_small2Το Μάϊο του 1682 θα παντρευτεί την Μαρία Γκυομάρ ντε Πίνια, μια μιγάδα γιαπονεζο-πορτογαλικής καταγωγής με την οποία θα αποκτήσει δυο γιούς. Τον Jeao (Γιάννη) και τον Jorge (Γιώργο)
Καθημερινά πλέον οι σχέσεις του με το παλάτι γίνονται και πιο στενές.
Ο βασιλιάς Ναράϊ έχει αρχίσει να τον θεωρεί απαραίτητον πλάϊ του και το 1683 τον διορίζει πρωθυπουργό του Σιάμ.
Εν τω μεταξύ ο Γεράκης έχει σχηματίσει μια πολύ μεγάλη περιουσία την οποία θα προσπαθήσει να αυξήσει με μια εμπορική συνεργασία με τη Γαλλία.
Το 1684 η συνεργασία αυτή θα είναι ένα γεγονός, όμως η Αγγλία θα ενοχληθεί και ο πόλεμος με το Σιάμ είναι ένα γεγονός.
Φυσικά η Γαλλία δεν προτίθεται να χάσει την ευκαιρία του εμπορίου στον ασιατικό χώρο και στην περιοχή φτάνουν οι στρατιωτικές της δυνάμεις. Η συντριβή των Άγγλων θα είναι ένα γεγονός. Ο Γεράκης για όλα αυτά θα τιμηθεί από τον βασιλέα της Γαλλίας με τον τίτλο του Ιππότη του Αγίου Μιχαήλ.
Όμως η κατάσταση στα εσωτερικά του παλατιού δεν είναι και τόσο ευχάριστα για τον Γεράκη. Ο Φεράτσα, ηγέτης της αντιβασιλικής παράταξης δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι τον Γεράκη. Έτσι, όταν το 1688 ο βασιλιάς Ναράϊ αρρωσταίνει σοβαρά καλεί τον Γεράκη στην πρωτεύουσα Αγιουτάγια. Ο Φεράτσα τον συλλαμβάνει μαζί με τον νόμινο διάδοχο του θρόνου και με την κατηγορία της προδοσίας τους αποκεφαλίζει.
Όταν ο βασιλιάς Ναράϊ τα έμαθε όλα αυτά και ενώ ήταν σοβαρά άρρωστος δεν άντεξε το πλήγμα και πέθανε.
Φυσικά από τους ιστορικούς υπάρχουν γνώμες διχασμένες. Όμως αυτό δεν μειώνει την μεγάλη και σημαντική παρουσία του Κεφαλονίτη Γεράκη στην ιστορία του Σιάμ.
Το εξώφυλλο από το βιβλίο του Γιάννη Κωνσταντάτου
Το εξώφυλλο από το βιβλίο του Γιάννη Κωνσταντάτου
Ό,τι έχει απομείναι από το ανάκτορο του Γεράκη στο Λοπμπούρι
Ό,τι έχει απομείναι από το ανάκτορο του Γεράκη στο Λοπμπούρι
Υπάρχουν σήμερα υπολοίματα από το ανάκτορο του Γεράκη στο Λοπμπούρι τα οποία αποτελούν τουριστικό αξιοθέατο.
Μετά τον Χουάν ντε Φούκα – Ιωάννη-Φωκά – Βαλεριάνο, ένας ακόμα Κεφαλονίτης, ο Κωνσταντίνος Γεράκης θα προστέσει μια ακόμη πέτρα στο μύθο για την παρουσία των Κεφαλονητών σε όλες τις άκρες της γης.
Ο Παναγής Γεράκης, τελευταίος άρρεν απόγονος των Γεράκιδων.
Επίσης να προσθέσω ότι στις 24 Φεβρουαρίου του 2014 πέθανε στο Δικαστικό Μέγαρο Πατρών ο Παναγής Γεράκης, τελευταίος άρρεν απόγονος του Κωνσταντίνου Γεράκης, δικηγόρος 89 ετών.
Παναγής Γεράκης
Παναγής Γεράκης
Πηγή άρθρου: eftanhsa.blogspot.gr
- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/alithini-istoria-enos-kefaloniti-pou-miazi-paramithi-92874.html#sthash.ncpbFVDX.dpuf

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014


Ο εντιμότατος κάπελας κ. Σταύρος Θεοδωράκης

.
Του Μ. Λαμπράκη

Ηπολιτική είδηση της ημέρας είναι πως ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης θα δειπνήσει απόψε το βράδυ με τους ψυχοθεραπευτές διευθυντές των εφημερίδωνΒΗΜΑ, ΝΕΑ και ΕΘΝΟΣ στο εστιατόριο του δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη για να τους μιλήσει για τα προβληματικά οικονομικά του Δήμου, και να δώσει τέλος με αυτόν τον "συμβολικό" τρόπο (αντιγράφω ακριβώς την  χρήση του επιθέτου που χρησιμοποιείται) στις φήμες για πολεοδομικές παραβάσεις του κυρίου Σταύρου Θεοδωράκη στον συγκεκριμένο χώρο εστιάσης.
  
Aλήθεια ο Θέμος Αναστασιάδης θα είναι κρυμμένος στην κουζίνα του Σκαρμούτσου και θα παρεμβαίνει με ραδιοσυχνότητες;
  
Βγάζω στον Θεοδωράκη το καπέλο για ένα κυρίως λόγο. Έχει πείσει μια ολόκληρη μερίδα του υπόδουλου...
αναγνωστικού και τηλεοπτικού κοινού της χώρας ότι μπορεί να ζει χωρίς δυσκολίες και να περιφέρεται με την ίδια ευκολία ως ψευτοεστέτ «γραφιάς με το σιδηρούν παραπέτασμα» από την ευμάρεια της καπιταλιστικής κόλασης των διαπλεκόμενων πολιτικών στις έγχρωμες  μετανάστριες πόρνες της Ομόνοιας, χωρίς να έχει στα χέρια του ένα απολυτήριο ΛυκείουΤο έχει δηλώσει ο ίδιος.
  
Οι τυχόν πολεοδομικές παραβάσεις του κυρίου Θεοδωράκη, αφορούν την Ελληνική Αστυνομία και το πολεοδομικό γραφείο του Δήμου Αθηναίων. Ή πιο σωστά ΔΕΝ αφορούν ούτε την Ελληνική Αστυνομία ούτε το πολεοδομικό γραφείο του Δήμου Αθηναίων.
  
Ο κύριος Θεοδωράκης (ο αμοιβόμενος επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη και διοικήσεως  Α. Στάγκου στην ΕΡΤ με τον ελεεινό δημόσιο μισθό των 800 εκατομμυρίων δραχμών το χρόνο –δηλαδή 2,5 εκατομμύρια ευρώ-, όπως έχει διαρρεύσει στο διαδίκτυο.) ας μην γελιόμαστε, διαθέτει την ίδια ασυλία που διαθέτουν οιβρυκόλακες της κρατικής εξουσίας.
  
Ο "αναρχικός" και ψυχοπονιάρης κολλητός φίλος του Σημίτη και του Τσουκάτου αλλά και τουΡουσόπουλου και της Μπακογιάννη κι έχει - με ή χωρίς γραμματέα (αλλά με τον άγρυπνο φωτογραφικό φακό της ψευδώνυμης αδερφής του) - κινήσει πολλά.
 
Ο Θεοδωράκης θέλησε με το εστιατόριο του λυσσασμένα να μεταφέρει την μικροπολιτικατζίδικη κίνηση του Μπαϊρακτάρη στο Κάραβελ. Να πάρει  δηλαδή τη δουλειά ενός μεροκαματιάρη επιχειρηματία.
 
Γυρνώντας με το ακριβό πούρο του ανάμεσα από τα τραπέζια των πολιτικών με τα αρκουδοτόμαρα και τους φιόγκους της κακογουστιάς και μιας πελατείας που μετά το τέλος του ακριβού δείπνου με απανωτή έκπληξη έχει βρεθεί (παραπληροφορούμενος) σε μια λάθος γαστρονομική κατάληξη, πλασάρει ένα τριτοκλασάτο ψεύδος σαν αλήθεια και σε αναγκάζει να αυθυποβληθείς μαζί με ένα πλήθος φίλων του δημοσιογράφων καλοπερασάκηδων, στην ιδέα πως η πρωτοκλασάτη αλήθεια είναι ένα ψεύδος.
  
Το δείπνο σήμερα του κυρίου Καμίνη, ενός δημάρχου άπραγου κάτω από το βάρος ενός τετραμήνουδυσαρμονικών δημοτικών συγκερασμών, με διάθεση πένθιμη και χωρίς ενδοπαραταξειακούς υπηρέτες(παρά μόνο τις ρόδες του ποδηλάτου του Γ. Αμυρά) αλήθεια ποιός θα το πληρώσει;
  
Ή μήπως είναι αληθινά large o κάπελας Θεοδωράκης;
  
  
ΥΓ2: Μήπως γνωρίζει ο κύριος Θεοδωράκης ποιός πληρωμένος φίλος δημοσιογράφος του Μεγάρου Μαξίμου φυτίλιαζε τον κύριο Σημίτη και την διοίκηση του ΜΕGA κι ως άλλος ιεροεξεταστής υποκίνησε τον τηλεοπτικό αλλά και φυσικό αφανισμό της Μαλβίνας Κάραλη;

Κι εσύ μαλάκα Έλληνα πλήρωνε για να "σώσουν την πατρίδα" τα τσογλάνια της Μέρκελ!

Οι "μαύρες χήρες" της διαπλοκής ...τεστάρουν την νοημοσύνη του λαού με τα σιγανά "ποταμάκια" της υπηρεσίας τους !

ΗΔΗΜΑΡ ήταν η αρχή. Η Χρυσή Αυγή ήταν ο Εθνικιστικός μπαμπούλας ...και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να αρχίσουν την δημιουργία των φαστ φουντ  κομμάτων τύπου Σταύρου Θεοδωράκη. Αντί να μπαίνουμε σε βαθυστόχαστες αναλύσεις και άλλα παραμύθια της Χαλιμάς ...δείτε απλά, πως γίνεται το παιχνίδι.

Οταν άρχισε η κατάρρευση ΠΑΣΟΚ ...και αφού είχαν εξασφαλίσει τον παντός καιρού Καρατζαφέρη έφτιαξαν την περιβόητη συγκυβέρνηση...
Παπαδήμου. Στην συνέχεια τον "ξεδόντιασαν" ...και πήραν τους θεληματικούς "στρατιώτες" Αδωνι και Βορίδη και τον άφησαν να βολοδέρνει έξω από το "μπ⓪υρƍ€λ⓪", όπως αποκάλεσε ο ίδιος την ΝΔ, που παλιότερα ο ίδιος έλεγε πολυκατοικία.

Την ίδια στιγμή είχαν προετοιμάσει την ΔΗΜΑΡ των Κουβέληδων και την πεισματάρα Ντόρα ...και τους έπαιζαν κορώνα γράμματα ...με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα. Παράλληλα γιγάντωναν με τον δικό τους, υπόγειο και σκοτεινό προπαγανδιστικό και οικονομικό μηχανισμό τους την Χρυσή Αυγή!

Ετσι μας βγήκε η ΣαμαροΒενιζελοΚουβελοκυβέρνηση! Και τον Εθνικιστικό μπαμπούλα να "γαμ... και να δέρνει" εκτονωνώντας έτσι την λαϊκή οργή. Όταν βέβαια είδαν ότι δεν τους τιθασεύουν ...τους έκαναν "συμβόλαιο" εξάρθρωσης.

Ετσι τώρα λάνσαραν "Το Ποτάμι" αφού οι τονωτικές "φραπελιές" στο ΠΑΣΟΚ δεν βγάζουν αισιόδοξα μηνύματα. Οπότε τι έκαναν, έβγαλαν το φασφουντάδικο νέων πειραμάτων. Το σιγανό ποταμάκι ...του ακομμάτιστου, του μετριοπαθή που θα λειτουργήσει σαν αμορτισέρ στον αγανακτισμένο κεντροδεξιό χώρο.

Δηλαδή  ψάχνουν πειραματόζωα ψηφοφόρους ...Και δεν θα το έκαναν στις Βουλευτικές απευθείας γιατί μπορεί να τους γυρνούσε μπούμερανγκ. Το βγάζουν στις κατ εξοχήν ..."πειραματικές" εκλογές ,όπως είναι οι Ευρωεκλογές.

Οπότε αν υπάρχουν σκεπτόμενοι πολίτες ...και ψηφοφόροι που δεν θέλουν να γίνουν για πολλοστή φορά πειραματόζωα ...και να "φάνε" την φαστ φουντ σαβούρα τους ...να μην  "ψωνίσουν" για μια ακόμα φορά από τα κομματίδια και τα αποκόμματα της διαπλοκής!

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014


Πίπες

Πάμε για εκλογές, λοιπόν. Μάλιστα. Το τί πίπα έχουμε ν' ακούσουμε τούτες τις ημέρες, είναι εύκολο να το φανταστούμε. Τώρα δε που, κοντά στον έτοιμο να κυβερνήσει ΣυΡιζΑ, έσκασε μύτη και το θεοδωράκειο Ποτάμι, δυο πίπες θα μας σπάσουν τα νεύρα περισσότερο:

Η μια είναι "αφού οι άλλοι τα έχουν κάνει σκ@τά, ας δώσουμε και σ' αυτούς μια ευκαιρία". Ανάμεσα στους "αυτούς" περιλαμβάνονται πολλοί. Εσείς ποιόν θέλετε; Τον ΣυΡιζΑ, που υπόσχεται... ανάθεμα κι αν ξέρει κι αυτός τι ακριβώς υπόσχεται, εκτός από την ψευδαίσθηση ότι μια "αριστερή κυβέρνηση" θα είναι...κάπως αλλοιώς; Μήπως το Ποτάμι, που στο ξεχαρβαλωμένο...
αστικό οικοδόμημα βλέπει πρόβλημα μόνο στους σοβάδες και προτείνει "ρηξικέλευθα" μέτρα, όπως η μείωση του αριθμού των βουλευτών ή η κατάργηση των πρόωρων εκλογών; Ή μπας και προτιμάτε την "αντισυστημική" πολιτική οργάνωση του κεφαλαίου, που εμπνέεται από τα οράματα του Χίτλερ;

Κι αν δεν σας κάνει κανένας από δαύτους, μη στενοχωριέστε. Το μοναστήρι νά 'ν' καλά. Υπάρχει και Τζήμερος. Και Μάνος. Και Πολύδωρας. Και Ελιά. Οσονούπω δε, ίσως και...Κώτσο βασιλιά, μιας και -όπως γράψανε οι εφημερίδες- ο "διάδοχος" Παύλος πιέζεται να φτιάξει κόμμα. Διαλέχτε σε ποιον απ' όλους θα δώσετε τούτη την φορά "μια ευκαιρία". Κι αν τα κάνει σκ@τά κι αυτός... δε γ@μι€τ@ι, την επόμενη φορά ψηφίστε κάτι άλλο. Πού θα πάει; Κάποια στιγμή θα πετύχετε και το σωστό.

Η δεύτερη πίπα είναι "ψήφο σε νέους ανθρώπους". Τούτη η πίπα είναι πιο εκνευριστική από την προηγούμενη επειδή είναι πιο πιασάρικη. Άλλωστε, αυτό το "τόπο στους νέους" αποτελεί την αγαπημένη ατάκα τού Λαζόπουλου, λες και το νεαρόν τής ηλικίας αποτελεί a priori εχέγγυο επιτυχίας. Μόνο που ο αγαπητός μας Λάκης δεν νομίζω ότι συνεργάζεται με κανέναν από τους μισοάνεργους τριαντάρηδες δικηγόρους ούτε εμπιστεύεται την υγεία τής μαμάς του σε κάποιον νεαρό γιατρό.

Από την άλλη, π' ανάθεμά με, τους είδαμε και τους νέους. Ο Κυριάκουλας είναι μόνο 45 αλλά το απύθμενο μίσος του προς τους εργαζόμενους (ειδικά τού δημοσίου) συγκρίνεται ευθέως μ' εκείνο του αιωνόβιου πατέρα του. Ο "απελευθερωτής" Βρούτσης μόλις πενηντάρισε αλλά η κατεδάφιση που κατάφερε σε όλα τα εργατικά δικαιώματα δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Η Κεφαλογιαννοπούλα είναι σκάρτα 39 αλλά μόνο επί των ημερών της τόλμησε επιχειρηματίας του τουρισμού να ζητήσει υπαλλήλους που να δουλεύουν τζάμπα, με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαΐ κι ένα κρεββάτι να κοιμούνται. Ο Βαρβιτσιώτης είναι νεώτερος κι από τον Κυριάκουλα αλλά το ξεβράκωμά του μπροστά στις απαιτήσεις των εφοπλιστών δεν έχει προηγούμενο.

Δεν κατάλαβα, δηλαδή. Ποιά ριζοσπαστική πολιτική οφείλεται σε νέους ανθρώπους; Η διάλυση του συστήματος υγείας άρχισε με τον 53άρη (τότε) Λοβέρδο και συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση από τον 40άρη (για την ακρίβεια, 41) Άδωνι. Η αλλοπρόσαλλη εθνική πολιτική απέναντι στην πάλαι ποτέ γιουγκοσλαβική Μακεδονία (η οποία μ@λακωδώς ονομάστηκε "μακεδονικό") άρχισε επί υπουργίας Σαμαρά, όταν ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν-δεν ήταν 40 χρόνων. Ο αλησμόνητος μπουχ€σας έγινε πρωθυπουργός πριν καλά-καλά κλείσει τα 48 του. Η Αννούλα (μία είναι η Αννούλα) διέλυσε την παιδεία πριν πενηνταρίσει. Και πάει λέγοντας...

Θα μου πείτε, βέβαια, πως όταν λέμε "νέοι" εννοούμε "άφθαρτοι" και όλοι τούτοι είναι φθαρμένοι. Σωστό. Μόνο που κάποτε ήσαν και τούτοι άφθαρτοι, έτσι δεν είναι; Τί έκαναν τότε, λοιπόν; Μάλλον περίμεναν να φθαρούν για να ενεργοποιηθούν...

A propos, μια και μιλάμε για ηλικίες, μήπως ξέρετε ποια σημερινή κοινοβουλευτική ομάδα έχει τον χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας; Δεν είναι δύσκολο: η Χρυσή Αυγή. Οι περισσότεροι χρυσαυγήτες βουλευτές είναι πολιτικοί πιτσιρικάδες: Ματθαιόπουλος 30 (τα κλείνει μεθαύριο), Κασιδιάρης 33, Ηλιόπουλος 35, Γερμενής 36, Παναγιώταρος 40, Λαγός 40, Μίχος 44, Γρέγος 47, Κουκούτσης 48 κλπ. Λοιπόν, Λάκη; Ισχύει κι εδώ το "τόπο στους νέους";

Ας τελειώνουμε με τις πίπες. Το ζητούμενο είναι επιλογή πολιτικής, όχι επιλογή προσώπων. Διάολε, την ώρα που σας πλακώνουν τα ΜΑΤ στο ματσούκι, έχει σημασία αν ο υπουργός προστασίας τού πολίτη είναι 35 ή 85 ετών;

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014


Ο Κεφαλονίτης κι ο Οβραίος

Παλιό σπίτι
Παλιό σπίτι
ΤΡΙΑ, λέει, μερόνυχτα βολοδερνότατε για να γεννήοει η  σιόρα Έοθήρα, η κυρά του σιορ  Χαχαμίχου, του  πλουσιότερου ‘Εβραίου μεγαλέμπορα της τότε Κεφαλονιάς.
Και βουρλισμένη άπο τους πόνους φώναζε κι έβριζε τον Χαχαμίκο της, όπου εκείνος της έφταιγε!… Γι αυτό κι ο  κακομοίρης ο Χαχαμίχος, παρά την παοίγνωοτη τσιγκουνιά του, κάλεοε και χρυσοπλήρωσε όλους τους μάμους κι όλες τσι μάμηοες του νησιού, άλλά  τo Έβραιόπουλο δεν εννοούσε να   ξεμπουκάρει  άπο τη…πόρτα του. Για τούτο κι έβαλε τον ντελάλη να βγάλει  προκλάμο:
—Όποιος μπορέοει  να λεφτερώοει  τη Χαχαμίχαινα,  θα πάρει  για τον κόπο του 50 χρυσά κολονάτα!
‘Οπότε βρόντηξε την πόρτα του Έβραικού  άρχοντικού ο σιόρ Μέμος.Ό πιό φτωχός ρεμεοιέρης τ’ Άργοοτολιού που έψαλλε και σαν άριστερός ψάλτης στην εκκλησιά της ‘Αγίας Τριάδας.
Και για το τελευταίο, δεν τον είδε με καλό μάτι ο ‘Εβραίος.
Ή Χαχαμίκαινα όμως άπο μέοα έσκουζε σα να τη σφάζουνε κι’ άπειλούσε πως θα τον σφάξει. Και για να μη τον σφάξει  η Χαχαμίχαινα και για να μην σφάζεται η κακομοίρα από τους πόνους, καιτοι δερνότανε άπό την άμφιβολία σαν τι νάξερε ένας έπιπλοποιός και… δεύτερος ψάλτης άπό γεννητούρια, τον άφησε να περάοει και να βοηθήσει την ετοιμόγεννη.
‘Αλλά μισανοίγοντας τη πόρτα της κρεββατοκάμαρας ο σιόρ Μέμος, στάθηκε:
—Πρώτα κατέβαινε τα 50 χρυσά κολονάτα κι’ ύστερα θα  στη λευτερώσω.
—Μωρέ Μέμο μου, σε μένα τον  πρώτον του νησιού νεγκοτσιάντε δεν έχεις  εμπιστοσύνη;
—”Ογεοκε άφέντη μου!
—Και γιατί;
—Γιατί μόλις θα δεις  πόσο εύκολα γεννιούνται τά Όβραιόπουλα/ άντίο που σείδα!.*. Δεν πρόκειται να μου  δώσεις τσεντέζιμο.
Και επειδή η  σιόρα Έσθήρα φώναζε στη δούλα της να της φέρει  το διβόρβορο για να τον σκοτώσει κι’ επειδή ο Χαχαμίκος ήξερε πως η γυναικούλα του ότι έλεγε τόκανε.
Ένα ένα και με χέρια που τρέμανε μέτρησεμέτρησε στον σιόρ Μέμο τα  50 χρυσά κολονάτα.
Ό δε  Μέμος με  πρόσωπο που άστραφτε  από  χαρά, παραμέρισε για να περάσει πρώτος…ο  φταίχτης. Και μπαίνοντας πίσω του με το αριστερό χέρι  χωσμένο στην τσέπη του  βρακιού του που είχε τα κολονάτα, πρόσταξε τη σιόρα Εσθήρα ναπάρει θέση!… ‘Ενώ στον Χαχαμίκο και στις δούλες που παραστέκανε διάταξε σιωπή.
Και  ζυγώνοντας στην…. πόρτα της ετοιμόγεννης την τσέπη του με τα χρυσά κολονάτα , άρχισε να τα κουδουνίζει. ‘Ενώ με το δεξί του χέρι έκανε πως διατάζει την έξοδο.
Και γίνηκε άγαπητοί μου, το μιράκουλο και το  σπετάκουλο!!! Γιατί λες και το αγέννητο Εβραιόπουλο μόλις άγροίκισε να κουδουνιώνται τα χρυσά κολονάτα, ξεμπουκάρισε για να τα ρπάξει! …
Άλλά αντί το  Έβραιόπουλο ν’ άρπάξει  τα κολονάτα,  το  άρπαξε ο σιόρ  Μέμος και το  παράδωσε στον σιόρ  Χαχαμίκο με την ευχή:
—Να σου  ζήση!…
Και  δίχως να  κάτσει  να τον τρατάρουνε μήτε ενα ροζόλιο, τόστριψε  προτού να συνέλθει ο  Χαχαμίκος άπό  την κατάπληξη. Φυσικά δε και λογικά την άλλη μέρα κάλεσε όλους τους ‘Εβραίους της  Κεφαλονιάς σε συνέδριο.
- Τ ο   και το , τσούπε.  Σε τούτον τον τόπο όπου κι’ oι  ρεμεσιέριδες και μισοψαλτάδες ξέρουνε πώς γεννιούνται τα  Όβραιόπουλα, έμείς άλλο δεν είναι δυνατόν να σταθούμε!
‘ Ετσι κατέληξε ο μακαρίτης ο νόνος μου, ο βαρελάς ο Μαστρο—Βαγγέλης Μερτζάνης, οι Όβραιοι πούλησανε όσο κι αν όσο είχανε και δεν είχανε. Κι’ όχι μονάχα στην Κεφαλονιά μας δεν ζαναπάτησαν τα ποδάρια τους, άλλά και δώσανε άβίζο στους άλλους Οβραίους της Γης:
—Να  άκούτε Κεφαλονιά και να  φτυήτε τσου  κόρφους σας.
Πηγή άρθρου: Από "ΤΑ ΕΥΘΜΑ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΤΙΚΑ ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ" του Χρήστου Βουνά.
- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/o-kefalonitis-ki-o-ovreos-92404.html#sthash.lC6HdxhS.dpuf

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014


Κεφαλονίτης: Ωρέ μου κουνήθηκε το μαδέρι!

Ωρέ κακόμοιριά σας, αναθέμά σας ξόανα. Άμα θέλετε αρπάξτε το τσίπουρο για το κρυολόγημα αφού το παρα-πόντζι δεν το λυσμονήσατε. Τι μαγκουφιά είναι εφκίνη; Σεισμός εγίνηκε πάλι, το κέρατό μου το τράγιο και και τι επάθατε; Κουνήθηκε το μαδέρι;
Οι ελλαδίτες αμά κουνιόντουσαν τόσο, θα τους είχε φύγει το τσερβέλο! Οι Αθηναίοι ένα σεισμό καταφέρανε να κάμουνε 10 χρόνια τώρα, και εμείς ακόμα το τραγούδι του προ-νόνου μας τραγουδάμε μετά τσου 3000 σε ένα μήνα. Αφού ο παπάς από τη Σκάλα δεν την κατάφερε τη δασκάλα, με κρίσεις και αιδίες θα ασχοληθούμε;  Φαντάσου να είχανε στην Ελλάδα 3000 σεισμούς!
Κουρλαμάδα!!! Θα είχανε κρίση! Μα ήδη έχουνε μωρέ!
Άντε ξεχώρισε τη μαγκουφιά τη μία από την άλλη. Και μπλέκουμε εμείς έδεκι στη μέση και ασχολιόνται μαζί μας γιατί δεν έχουν να περάσουν την ώρα τους. Άντε πάλι να λένε τσι κουρλαμάδες τους επειδή κουνήθηκε ο Αίνος μισό πόντο πιο μακριά από την Ελλάδα!  Μήπως αυτό τσου νοιάζει, ότι φεύγουμε επειδή τσου βαρεθήκαμε;
Λουλούδι στις άμμες
Λουλούδι στις Άμμες, εκεί που δύο μέτρα γης έπεσαν στην θάλασσα από το σεισμό

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/kefalonitis-ore-mou-kounithike-maderi-92327.html#sthash.sYTwZT6A.dpuf


6 Μαρτίου 1910, Κιλελέρ, Μαρίνος Αντύπας.
Μαρίνος Αντύπας, ο Φεραίος του αγροτικού διαφωτισμού. Στην ουσία ο πρώτος νεκρός του Κιλελέρ. Ο πρώτος που έβαλε τα στήθη του στις δολοφονικές κάνες, κι ας μην ήταν αγρότης ο ίδιος.
Αγωνιστής του αγροτικού κινήματος (1872 – 1907). Μία μεγάλη μορφή του αγροτικού κινήματος που γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Φερεντινάτα στην Κεφαλονιά το 1872. Όταν τελείωσε το Γυμνάσιο πήγε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Ως φοιτητής ήρθε σε στενή επαφή με προοδευτικούς, δημοκρατικούς και σοσιαλιστικούς κύκλους της Αθήνας, που επέδρασαν σημαντικά στον ιδεολογικό του προσανατολισμό.
Όταν ξέσπασε η Κρητική επανάσταση του 1896, ο Αντύπας με άλλους φοιτητές κατέβηκε εθελοντής αγωνιστής στην Κρήτη. Σε μια σύγκρουση όμως με τους Τούρκους, τραυματίστηκε σοβαρά στο στήθος και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αθήνα.
Το 1897 πήρε δραστήριο μέρος στην οργάνωση λαϊκού συλλαλητηρίου στην πλατεία Ομονοίας, όπου κατηγόρησε τη στάση της Βασιλείας και ζήτησε την εξακολούθηση του πολέμου κατά των Τούρκων μέχρι τέλους. Το αποτέλεσμα ήταν να συλληφθεί να φυλακιστεί και να δικαστεί στις 8 Ιανουαρίου του 1898. Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε φυλάκιση ενός έτους.
Μετά την αποφυλάκισή του, επέστρεψε στην Κεφαλονιά και εξέδωσε την εβδομαδιαία εφημερίδα “Ανάστασις”, όπου το πρώτο φύλλο της κυκλοφόρησε στις 29 Ιουλίου του 1900. Το περιεχόμενο του πρώτου φύλλου προκάλεσε την καταδίωξη του Αντύπα και την εισαγωγή του σε δίκη, με αποτέλεσμα τη διακοπή της έκδοσης της εφημερίδας. Όμως από τις 3 Ιουλίου 1904 ως τις 27 Απριλίου 1907 συνεχίστηκε η έκδοσή της χωρίς καμιά διακοπή.
Η κοινωνική και πολιτική του δραστηριότητα δεν περιορίστηκε μόνο στην Κεφαλονιά αλλά ξεδιπλώθηκε και στην Αθήνα. Έπαιρνε ενεργό μέρος στη διοργάνωση συλλαλητηρίων.
Κορύφωση της πολιτικής του δραστηριότητας ήταν η υποψηφιότητά του ως Βουλευτή Κρανιάς κατά τις βουλευτικές εκλογές του 1906. Το κατεστημένο συσπειρώθηκε εναντίον του και φυσικά χάνει τις εκλογές. Απέτυχε η υποψηφιότητά του με μικρή μειοψηφία, μαζεύοντας 2.550 ψήφους εργατών και χωρικών.
Φεύγει για τον Πυργετό της Θεσσαλίας. Όλη του τη δραστηριότητα και φλόγα από το 1906 την αφιερώνει για το ξύπνημα των σκλάβων της Θεσσαλίας. Από τη θέση του επιστάτη στα κτήματα του θείου του Σκιαδαρέση, στον Πυργετό της Λάρισας, προπαγανδίζει τις ιδέες του στον τυραννισμένο κόσμο της γης και βάζει μπουρλότο σ’ όλη τη Θεσσαλία.
Μετά την τουρκοκρατία το 1881 τα τσιφλίκια του Αλή Πασά αγοράστηκαν και πέρασαν στα χέρια των Ελλήνων τσιφλικάδων, στους Κεφαλονίτες Αριστείδη Μεταξά από την πλευρά του Πυργετού και του Γεώργιου Σκιαδαρέση με έδρα το Ομόλιο (Λασποχώρι), σύνολο έκτασης 300000 στρέμματα. Ο Σκιαδαρέσης ήταν πλούσιος γεωπόνος από το Βουκουρέστι. Εκεί πήγε ο ανιψιός του Μαρίνος Αντύπας και τον έπεισε να αγοράσει χωράφια, όπως και έγινε. Εκεί διόρισε επιστάτες τον Μαρίνο Αντύπα και τον Παναγιώτη Σκιαδαρέση.
Ο Αντύπας άρχισε να ασχολείται με το αγροτικό ζήτημα και τα δικαιώματα των αγροτών που ζούσαν σε άθλιες συνθήκες στην ύπαιθρο. Προτείνει να μην εργάζονται την Κυριακή, αλλά να πηγαίνουν τα παιδιά Σχολείο. Άρχισε να τους διδάσκει ανθρώπινα δικαιώματα. Στις ενέργειές του αυτές είχε την κάλυψη και σύμφωνη γνώμη του θείου του που ήταν ένθερμος υποστηρικτής των αγροτών και άρχισε να παραχωρεί εκτάσεις για βοσκότοπους για να χτίσουν σπίτια και τους χάριζε μέρος της παραγωγής.
Οι αγρότες τον λάτρευαν, οι τσιφλικάδες άρχισαν να ανησυχούν.
Αψήφησε πραγματικά την τρομοκρατία των τσιφλικάδων, με αποτέλεσμα να πέσει θύμα δολοφονίας στον Πυργετό, στις 8 προς 9 Μάρτη του 1907. Τον δολοφόνησε ο Γιάννης Κυριακός, έμπιστος επιστάτης του μεγαλοκτηματία Αριστείδη Μεταξά., αντί του ποσού των 12000 δρχ . Έτσι χάθηκε αυτός ο πραγματικός αγωνιστής και διαφωτιστής των κολίγων, η ψυχή της αγροτιάς του Θεσσαλικού κάμπου, πληρώνοντας με τη ζωή του τις ιδέες του.
Οι αρχές κάλυψαν τον δολοφόνο του. Ο θείος του Σκιαδαρέσης, πικραμένος για το χαμό του ανιψιού του πούλησε το τσιφλίκι κι έφυγε.
Ο Αντύπας προαισθάνθηκε το τέλος του κι έλεγε στους αγρότες «Εμένα θα με σκοτώσουν, μα όπου κι αν με βρει το κακό να ΄ρθείτε να με πάρετε, θέλω και νεκρός να είμαι ανάμεσά σας».
Η δολοφονία του Αντύπα έμελλε να γίνει ο προπομπός, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για την εξέγερση στο Κιλελέρ, την ίδια ημερομηνία με το θάνατό του 3 χρόνια αργότερα στις 6 Μαρτίου 1910. 
Ο Θάνατός του προκάλεσε πανελλήνια συγκίνηση. Τάφηκε στο χώρο εκείνο που αγωνίστηκε. Ο τάφος του βρίσκεται στο χωριό Ομόλιο, εκεί όπου σήμερα είναι τοποθετημένη η προτομή του, στο προαύλιο της νεόδμητης εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου.
Παραθέτουμε ένα μέρος της αρχής από το τελευταίο του άρθρο, με τίτλο “ΤΙ ΕΙΜΑΙ”, που μας δείχνει το “πιστεύω” αυτού του μεγάλου αγωνιστή:
“Είμαι Σοσιαλιστής όνομα και πράγμα, φέρω τον τίτλο μου πιστώς και υπερηφάνως. Πιστεύω ως Παντοκράτορα, ποιητή ορατών τε και αοράτων, την εργασίαν, και ως ομοούσιον και αχώριστον τριάδα της ευτυχίας και της ειρήνης, την Ελευθερία, την Ισότητα και την Αδελφότητα”.
Ύστερα από τη δολοφονία του Αντύπα, οι Θεσσαλοί αγρότες άρχισαν έντονο αγώνα. Συγκροτήθηκε Πανθεσσαλική επιτροπή και αποφασίστηκε να γίνει συλλαλητήριο στην πόλη της Λάρισας στις 6 Μαρτίου 1910, με αίτημα την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών.
Από το πρωί- πρωί άρχισαν να έρχονται από τα χωριά οι αγρότες. Στο σιδηροδρομικό σταθμό του Κιλελέρ (Κυψέλη) μαζεύτηκαν οι κολίγοι, για να πάρουν το τρένο και να πάνε στη Λάρισα.
Όταν έφτασε το τρένο από το Βόλο, οι κολίγοι θέλησαν να ανέβουν χωρίς να πληρώσουν εισιτήριο. Τότε ο πρόεδρος των σιδηροδρόμων Πολίτης, που ταξίδευε με το τρένο, διέταξε τους στρατιώτες να τους πετάξουν έξω. Τότε οι αγρότες άρχισαν να πετούν πέτρες και οι στρατιώτες, κατόπιν διαταγής, ανταπέδωσαν τα πυρά. Σε εκείνο το σημείο έπεσαν νεκροί δυο αγρότες και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν βαριά. 
Καθώς το τρένο προχωρούσε, στο σταθμό Τσουλάρ ήταν συγκεντρωμένοι πολλοί αγρότες, που ζητούσαν να σταματήσει το τρένο. Μα το τρένο δε σταματάει. Νέος πετροπόλεμος, νέα πυρά, δυο ακόμα αγρότες νεκροί .Το ίδιο έγινε αργότερα και στη Λάρισα. Οι σκλάβοι της γης που αιώνες πότιζαν με τον ιδρώτα τους τη γη, την πότισαν και με το αίμα τους. Το αίμα είχε χυθεί και ποτίσει τον κάμπο. Ο αγροτισμός έγραψε μια μεγάλη σελίδα. Και το σύνθημα του αγώνα , της πάλης είχε δοθεί με το αίμα και τα κορμιά που έπεσαν.

(το βρήκαμε στο http://tilevoaskefalonias.blogspot.com)


Read more: http://www.kefalonitikanea.gr/2012/03/6-1910.html#ixzz2v9rfhJWg

Σάββατο 1 Μαρτίου 2014


Αποδομώντας το Ποτάμι



Αποδομώντας το Ποτάμι
Λουκάς Χαλανδριτσάνος
Μια προσεχτική και διεισδυτική ανάγνωση του "μανιφέστου" του νέου κόμματος του Σταύρου Θεοδωράκη.
Εδώ και δύο μέρες υπάρχει στα σόσιαλ μίντια ένα σχετικό βουητό σαν αυτό που ακούς σε πανεπιστημιακό αμφιθέατρο πριν μπει ο πιο τρελάρας καθηγητής. Μια φήμη που ήθελε τον Σταύρο Θεοδωράκη να φτιάχνει πολιτικό κόμμα και να κατεβαίνει στις επερχόμενες Ευρωεκλογές επιβεβαιώθηκε και το buzz ακόμα δεν έχει σταματήσει. Τρελάρας ο Θεοδωράκης; Κάθε άλλο.
Στην αρχή νόμισα πως είναι μια καρναβαλική τρολιά από “to koulouri”, μέχρι που διάβασα το άρθρο του “Ξεκινάμε!” στο protagon.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και ας δούμε ορισμένα σημεία του μανιφέστου.
ADVERTISEMENT
“Η Ιδέα δεν είναι δική μου, είναι δική σας.”  - Οι γκρούπις και οι φανς του Θεοδωράκη σε Λέρο, Βόλο, Χανιά, Θεσσαλονίκη δεν του είπαν ποτέ να κάνει κόμμα αλλά  αυτός μέσα από την μαζική κατάθλιψη και τα συγχαρητήρια για τις εκπομπές του, αυτό κατάλαβε. Λες και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν αρκετά κόμματα που καλύπτουν όλες τις πολιτικές επιλογές στην Ελλάδα για να επιλέξει κανείς. Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεκινάει άγαρμπα και με τρακ, θέλοντας να μοιραστεί την ενδεχόμενη νίκη που θα του έχει δώσει ο ούριος άνεμος της υποτιθέμενης φρεσκάδας, να δούμε όμως αν θα μοιραστεί και την ενδεχόμενη ήττα.
Μας γράφει πως όταν τον καλούν σαν motivational speaker σε σχολεία ανά την επικράτεια, καταλαβαίνει πως τα παιδιά δεν είναι πρόβατα, πως ξέρουν για τα λάθη των μεγάλων. Πως να κρυφτείς από τα παιδιά έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα, το πιάσαμε το υπονοούμενο. Δυστυχώς όμως για τον Θεοδωράκη τα παιδιά δεν ψηφίζουν και είναι πολύ καλή αναφορά για φτηνούς λαϊκίστικους συναισθηματισμούς που γίνονται άμεσα αντιληπτοί.
Πιο κάτω διαβάζουμε: ” Το θέμα είναι όμως τι κάνεις εσύ για την πατρίδα σου και όχι τι σκόντο θα σου κάνουν αυτοί που σε δανείζουν.” Εδώ παραφράζει το γνωστό “Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου.” του JFK προσαρμόζοντας το στην σύγχρονη Ελλάδα του ΔΝΤ, όπως ακριβώς κάνει με τα ατακαδόρικα bio των αρθρογράφων του protagon. Το παρατηρήσατε και εσείς έτσι; Και σκόντο να μη μας κάνουν, αν η πατρίδα πρέπει να ξεχρεώσει στην ΕΚΤ και το ΔΝΤ τότε θα πρέπει να ξαναματαβάλουμε όλοι πλάτη. Κάπου το έχω ξανακούσει αυτό!
prot--2-thumb-large
Στη συνέχεια ειπώνεται κάτι που στο επικοινωνιακό team της Ν.Δ. ακόμα χτυπιούνται που δεν το σκέφτηκαν: “Να δούμε τα κοινωνικά προβλήματα με τη λογική, χωρίς δογματισμούς και αγκυλώσεις. Μετανάστες, ναρκωτικά, σκουπίδια. {…} Οι μετανάστες δεν είναι κακοί, αλλά ούτε χωράνε όλοι. “Από πότε αγαπητέ οι μετανάστες είναι πρόβλημα; Και ένα πρόβλημα δίπλα στα ναρκωτικά και τα σκουπίδια; Να σας πω εγώ ποιό είναι το πρόβλημα κύριε Σταύρο. Το πρόβλημα σε αυτή τη χώρα είναι πως υπάρχουν άνθρωποι σαν και εσάς που θεωρούν πρόβλημα τους μετανάστες και όχι την πολιτική της Ε.Ε. και του ελληνικού κράτους εντός και εκτός των Ευρωπαϊκών συνόρων. Το πρόβλημα είναι πως οι μετανάστες είναι αναγκασμένοι να φύγουν από τον τόπο τους επειδή δεν έχει μείνει πέτρα στην πέτρα από πολέμους που η «πολιτισμένη» Δύση οργανώνει και συμμετέχει, καταφεύγουν αναγκαστικά στα ίδια κράτη που κατέστρεψαν  τον τόπο τους. Και τότε, τα ίδια κράτη που τους κάνουν μετανάστες, κανονίζουν ώστε η μετανάστευση τους να είναι και «παράνομη»! Και όλο αυτό μας σερβίρεται ως ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ! Και στην τελική ποιος είναι αυτός που ξέρει αν χωράνε ή δεν χωράνε; Πως γίνεται να χωράνε στην Μανωλάδα αλλά όχι στο Παγκράτι και τον Άγιο-Παντελεήμονα; Ή μήπως να τους πάρει το ποτάμι τους μετανάστες όπως δηλαδή  κυριολεκτικά συμβαίνει στον παγωμένο Έβρο;
Όμως είπαμε όχι φτηνά λογοπαίγνια με την λέξη “ποτάμι”. Υπάρχει το twitter για αυτή τη δουλειά.
“Το χώμα, ο ήλιος και η θάλασσα.”  - Πολύ ποιητικό, έχει διαβάσει μπόλικο Ελύτη ο Θεοδωράκης και φαίνεται. Ελπίζω αν κάποια στιγμή κάνει κόμμα ο Λάκης Γαβαλάς να μην έχει ως αντίστοιχο σύνθημα το “Love, Luxury and Leisure” γιατί είναι άδικο άλλοι να διάβαζαν Ελύτη και άλλοι Vogue. Τα τρίπτυχα στην πολιτική έπιαναν πάντα, από το ριζοσπαστικό Liberté, Egalité, Fraternité, το αλησμόνητο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια και το ξανά επίκαιρο Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία. Και επειδή με ποίηση κανείς δεν νίκησε σε εκλογές, έρχεται με ένα ριζοσπαστικό πρόταγμα να σηκώσει το μπαϊράκι της αλλαγής: “Για να φύγουμε όμως μπροστά πρέπει να γκρεμίσουμε το γραφειοκρατικό σύστημα που θρέφει τα κόμματα.” Ολίγον Αγανακτισμένος των πλατειών, ολίγον πρωτοποριακός, ο άνθρωπος που έγραψε αυτή τη γραμμή δεν είναι διόλου τυχαίος. Είναι ένας μεγαλοδημοσιογράφος του MEGA, σαρξ εκ σαρκός αυτού του γραφειοκρατικού συστήματος που θρέφει τα κόμματα. Αν ο ΔΟΛ και το MEGA δηλαδή ο Ψυχάρης, ο Μπόμπολας και οι επιχειρήσεις τους, δεν είναι η ατμομηχανή αυτού του συστήματος που θρέφει τα κόμματα τότε και οι χρυσαυγίτες δεν είναι νεοναζί και μας ψεκάζουν και η Τατιάνα Στεφανίδου είναι δημοσιογράφος.
Όμως εκτοξεύει βέλη και κατά της Αριστεράς, κοινοβουλευτικής ή μη: “Δυστυχώς όμως δεν μπορούν να μας σώσουν και όσοι είναι δέσμιοι θεωριών του 19ου αιώνα. Δεν μπορούν αυτοί, που ακόμη και σήμερα επαναλαμβάνουν ότι η Ελλάδα θα σωθεί αν … επιστρέψει στο παρελθόν.”  Ενώ με την λύση “χώμα-γεωργία, κτηνοτροφία θάλασσα-ψάρια και τουρισμός” δεν πάμε πίσω, πάμε κατευθείαν στον 22ο αιώνα με το κοσμοδρόμιο της Καλαμάτας να στέλνει πυραύλους στον Άρη. Ο Θεοδωράκης έχει δίκιο, οι θεωρίες του 19ου αιώνα δεν μπορούν να μας σώσουν, όμως ξεχνάει κάτι πολύ σημαντικό που ακυρώνει το όλο επιχείρημα του. Πως οι θεωρίες δεν σώζουν, οι πράξεις των ανθρώπων σώζουν. Και όταν με τις θεωρίες κατανοήσεις κάτι τότε οι πράξεις σου γίνονται πιο εύκολες. Απλά μαθηματικά Α’ Γυμνασίου.
IMG-5856-JPG
Ο Σταύρος Θεοδωράκης είχε μέχρι πρότινος μια εκπομπή που λειτουργούσε άλλοτε ως προσωπογραφίες πρωταγωνιστών στο δικό του φαντασιακό ενώ η κάμερα ήταν πάντα στραμμένη πάνω του και άλλοτε ως πλυντήριο ανθρώπων όπως ο Βορίδης, ο Μιχαλολιάκος, ο άγνωστος ΜΑΤατζής και κουκουλοφόρος, των λιμενικών στο Φαρμακονήσι, ή την παρουσίαση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα ως μια διένεξη, έναν “χαζοτσαμπουκά”.
Αν και οι εκπομπές του θεωρούνται από πολλούς τηλεοπτικό γκουρμέ, η κίνηση του για κάθοδο στις Ευρωεκλογές είναι μια παλιά συνταγή κακοφτιαγμένη και ακόμα χειρότερα… ξαναζεσταμένη:δημοσιογράφος που κατεβαίνει στην πολιτική. Τόσο πρωτότυπο όσο το ταπεραμέντο και τα πάφ-πούφ της Λιάνας Κανέλλη στα τηλεοπτικά στούντιο. Και επειδή πιάσαμε την Λιάνα, δηλαδή άλλη μια δημοσιογράφο που κατέβηκε στην πολιτική αρένα, να θυμίσω στα γρήγορα ορισμένους δημοσιογράφους που έκαναν το ίδιο. Παντελής Καψής, Πάνος Παναγιωτόπουλος, Σίμος Κεδίκογλου, Φωτεινή Πιπιλή, Γιάννης Μιχελάκης, Κ. Γκιουλέκας, Γιώργος Βαρεμένος, Τέρενς Κουΐκ, Πέτρος Ευθυμίου, Γιάννης Ρουμπάτης, Γιώργος Ρωμαίος, Νάσος Αθανασίου, Γιάννης Δημαράς, Άννα Καραμανλή, Σοφία Βούλτεψη, Αργύρης Ντινόπουλος και άλλοι… Και ας μην θυμίσω όσους απλά πολιτεύτηκαν ως υποψήφιοι και δεν βγήκαν ποτέ.
Και όχι μόνο αυτό, ο Θεοδωράκης είναι ακόμα ένας τολμηρός που φτιάχνει ένα κόμμα, σαν τον συνονόματο του στην ΣΠΙΘΑ, όπως ο Σαμαράς την Πολ.Αν., ο Μάνος την Δράση, ο Τζήμερος την Δημιουργία Ξανά, ο Καρατζαφέρης το ΛΑ.Ο.Σ., ο Βασίλης Λεβέντης την Ένωση Κεντρώων, ο Βεργής τους Έλληνες Οικολόγους και ο Πατσαντζής το Χριστοπιστία…
Ο τηλεορασάνθρωπος με το σακίδιο και το κόκκινο moleskin είδε πως η Δημ.Αρ. μας τελείωσε, πως οι 58 δεν ήταν ικανοί να γίνουν ούτε καν 59 και έτσι είπε να χτυπήσει την κατάλληλη στιγμή. Είπε να εμφανιστεί ως “νέα πνοή στον τόπο” ακριβώς γιατί έχει ένοχη συνείδηση. Δηλαδή; Η ηθική σύγκρουση μέσα του μεταξύ του να κρατήσει αυτό το ψαγμένο-ανθρώπινο-εναλλακτικό προφίλ του δημοσιογράφου που έχει και στο να γίνει ένας αρχηγός κόμματος όπως οι παραπάνω, είναι το περιεχόμενο όλου του “ποταμιού”. Μια νεύρωση που είναι σήμερα πάρα πολύ συνηθισμένη δυσαρμονία στις προσωπικότητες όσων έχουν περάσει έστω και για ένα λεπτό από την οποιαδήποτε Αριστερά, μια νεύρωση όσων θαμπώθηκαν από την δημοσιότητα και φυσικά ξέρουν πως αυτή θα είναι η προωθητική δύναμη που θα τους στείλει στο πολιτικό διάστημα. Η αναγνωρισιμότητα στις μέρες μας όμως μπορεί να είναι σαν καύσιμο είναι όμως και εύφλεκτη. Εξαιτίας λοιπόν αυτής της νεύρωσης δεν κατεβαίνει ως υποψήφιος ο ίδιος αλλά βάζει άλλους να λερωθούν. Με την πετυχημένη συνταγή της Χ.Α. δηλαδή βάζουμε νέους άφθαρτους, άσχετους με την πολιτική ανθρώπους της καθημερινότητας ενάντια στο κατεστημένο μακριά από κόμματα, το αναμενόμενο virality, τη δεδομένη στήριξη του megaλου καναλιού και την έλλειψη ενός πόλου της κεντροαριστεράς, ο Θεοδωράκης νομίζει πως θα έχει αποτελέσματα και ποσοστά και γιαυτό και θα πάει να το παλέψει. Ξεχνάει όμως πως από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν δημιουργηθεί τόσα κόμματα όσα τα τελευταία 30 χρόνια.
Το “ΠΟΤΑΜΙ” του Σταύρου Θεοδωράκη είναι ακόμα ένα μεταμνημονιακό μόρφωμα που η μόνη διαφορά του από τα υπόλοιπα κόμματα του πολιτικού φάσματος που επικαλείται πως ανήκει είναι πως ένα αρκετά αστείο όνομα. Και επειδή μου αρέσουν πολύ τα αστεία ονόματα και η Αριστερά, αλλά όχι οι κοροϊδίες, τότε θα ψηφίσω κάποιο άλλο κόμμα με αστείο όνομα όπως ΣΥΡΙΖΑ ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Υ.Γ. Θα ήθελα πολύ να μάθω από που βγήκε το όνομα “ΠΟΤΑΜΙ” και αν το εμπνεύστηκε από τις εκδόσεις “ΠΟΤΑΜΟΣ” που κυκλοφορούν τα τρία βιβλία του, τότε θεωρώ πως ένα ακόμα αίνιγμα των ημερών μας λύθηκε. Και τέρμα η πλάκα με τον άνθρωπο, και καλή τύχη στις Ευρωεκλογές, θα την χρειαστείτε. ΠΟΛΥ.
http://popaganda.gr/apodomontas-potami/