Κεφαλονια. Ο ΘΕΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΩΝΙΣΜΑ ΚΑΠΟΤΕ

ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ  1961

ΘΕΡΙΣΜΟΣ  ΜΕ ΔΡΕΠΑΝΙΑ

2011  ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΧΩΡΑΦΙ
50 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Η ΜΗΧΑΝΗ 

Αναφερόμαστε παρακάτω στην περίοδο μέχρι το


τέλος της δεκαετίας του 1970 Τότε τα χωράφια


στους κάμπους στα Δαμουλιανάτα από τον Μάρτη


ήταν καταπράσινα και στο τέλος του Μάη έπαιρναν


το χρυσό χρώμα των ώριμων πλέον σπαρτών


Στάρι, βρώμη, γέννημα τροφές για τους ανθρώπους


και τα ζώα Κάτι που σήμερα πια δεν υπάρχει για


πολλούς λογούς Ο σπουδαιότερος των οποίων


Δεν υπάρχουν καλλιεργητές (αγρότες)


Τώρα στον κάμπο της Γερασιάς μεγάλη έκταση


καλύπτουν οι ελιές που χρειάζονται ελάχιστη φροντίδα


Εκείνα τα χρόνια έβλεπες όπου και να πέρναγες κάποιον


η κάποιους να δουλεύουν την γη όλες τις ώρες


Από τα μέσα του μηνά Θεριστή (Ιούνιου) άρχιζε ο


θερισμός των σπαρτών Άντρες και γυναίκες με τα


δρεπάνια στα χεριά έκοβαν τα σπαρτά και τ άφηναν


κάτω σε σορούς Τα κομμένα τα έκαναν δεμάτια


Τα έδεναν με δέματα που έφτιαχναν με τέχνη από τα


κομμένα Ακλουθούσε η μεταφορά με τα ζώα σε


ειδικό χώρο που θα ερχόταν η αλωνιστική μηχανή


Πολλοί ήταν αυτοί που τα μετέφεραν στ αλώνια για


να τα αλωνίσουν με τα ζώα











1968 ΜΕΤΦΟΡΕΣ ΜΕ ΑΛΟΓΑ ΚΑΙ ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ


Τα ζώα, Άλογα, Γαϊδουριά, μουλάρια ήταν τα μεταφορικά





μέσα Διότι δεν υπήρχαν ούτε δρόμοι να περάσουν ούτε


μηχανοκίνητα την εποχή εκείνη Ο δρόμος της Γερασιάς


όπως είναι τώρα και όλοι οι βοηθητικοί δρόμοι έχουν


κατασκευαστεί μετά το 1975 που άρχισε η χάραξη


Ο παλιός χωματόδρομος έφτανε μέχρι τα πηγάδια στη


Σαρακίνα (καιρός να μάθετε και τα τοπωνύμια )


Στην συνέχεια υπήρχαν στενά μονοπάτια προς στα


χωράφια που περνούσαν μόνο ζώα (όχι οχήματα )


Ετσι συνέχιζε ο δρόμος που οδηγούσε στην Θάλασσα


Μονοπάτια που με το ζόρι περνούσε ζώο Φορτωμένο


Μόνο που ήταν όλοι καθαροί Σήμερα τα περισσότερα


από αυτά τα μονοπάτια είναι αδιάβατα και κλειστά από


βάτους σπάρτα κ α


Ο θερισμός, εργασία πάρα πολύ δύσκολη γιατί γινόταν


με το δρεπάνι με τους ανθρώπους σκυφτούς και με


τον ήλιο από πάνω να στέλνει τις κόφτες αχτίνες του


μεσημεριού Βέβαια τότε η μια αγροτική εργασία ήταν


πιο επίπονη από την άλλη Και οι απόλαβες ελάχιστες


Απόδειξη αυτών η ερήμωση της Υπαίθρου

ΑΛΩΝΙΣΜΑ

Δυο  τρόποι αλωνισμός  ήταν τότε 

Στο  ΑΛΩΝΙ με  τα  ζώα  η Με  την ΑΛΩΝΙΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

ΜΕ ΤΑ ΖΩΑ 
                                          ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ 1 ΙΠΠΟΥ

                ΓΙΩΡΓΗΣ  ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΣ  ΑΓΓΕΛΟΣ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΣ

ΣΠΥΡΟΣ και ΧΑΡΛΑΜΠΙΑ ΑΛΒΙΖΑΤΟΥ 

ΔΥΝΑΜΗ ΔΥΟ ΙΠΠΩΝ
ΠΑΝΑΓΗΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑΤΟΣ  ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΣ 

Στο  αλώνι  άπλωναν  τα  δεμάτια  και  τα  σκόρπιζαν  Πάνω

σ αυτά  ένα ζώο η δυο  τρέχοντας  κυκλικά  δεμένα  σ έναν

ΠΑΣΑΛΟ  (ΣΤΗΧΕΡΟ το  έλεγαν) έλειωνε  σιγά σιγά  τα  στάχυα

Έμενε  κάτω  ο  καρπός  και  το  άχυρο 

Οι  εργάτες  στο αλώνι  έπρεπε  να  ωθούν  το  άλογο  να τρέχει

γύρω γύρω  με  κάποιο καμουτσί  το όποιο  κουνούσαν  στον

αέρα  και σπάνια  στο  ζώο Αυτή  την  δουλειά  την  έκανε 

κάποιο  παιδί  συνήθως  Άλλοι ένας  η δυο  με τα ΔΙΚΡΥΑΝΙΑ

μάζευαν  τα  άχυρα  και  τα  πετούσαν  από κει που  πέρναγε

το  ζώο  για  να τα πατήσει  πάλι

Ακλουθούσε  μετά  το  τέλος  το ανέμισμα  Δηλαδή  με  τέχνη 

και  την  βοήθεια  του  αέρα  χώριζαν  το  άχυρο  από τον

καρπό  που  έμενε  κάτω  Το άχυρο  έφευγε  έξω από τ  αλώνι  

Η εργασία  αυτή  απαιτούσε  Ζεστό  καιρό  για  λειώνει  το

στάχυ  Έτσι  ΑΛΩΝΙΖΑΝ καταμεσήμερο  Μετά  όμως  έπρεπε

να  έχει αέρα  ώστε  να  χωρίζει  με  το ανέμισμα  άχυρο καρπός

Έτσι  κάποιες  φόρες  έμενε  στο αλώνι  μέχρι  να φυσήξει  μια

και δυο μέρες  Βέβαια η επιλογή  της  θέσης  του αλωνιού  ήταν

τέτοια  που  σπάνια συνέβαινε

ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΩΝΙΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ 
Τα σπαρτά  τα συγκέντρωνα  σε  θημωνιές  πολλοί  ιδιοκτήτες

σε  κάποιο  χώρο  που  θα  μπορούσε  να  στηθεί  και  να 

δουλέψει  η  ΑΛΩΝΙΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

Η κίνηση δινόταν από τρακτέρ. Η αλωνιστική μετά το τάϊσμα

με τα δεμάτια θρυμμάτιζε τα στάχια και διαχώριζε τους σπόρους

από το άχυρο.

Το  αλώνισμα  ήταν  μια  γιορτή  με  παρά  πόλους  χωριανούς 

να  βρίσκονται  στον  χώρο  περιμένοντας  ο  καθένας  σειρά

                                           ΕΔΩ ΓΙΝΟΤΑΝ ΟΙ ΘΗΜΩΝΙΕΣ
                                            ΑΛΩΝΙΖΕ Η ΜΗΧΑΝΗ ΕΩΣ  1973

          

                                           Η ΜΗΧΑΝΗ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 

Το  πρόβλημα  ήταν  πολύ  μεγάλο  με  την  πρόσβαση  των

Μηχανημάτων  στην  Γερασιά  από  το  ΣΤΕΝΟ τότε  δρόμο 

Αλλά  και  την  δύσκολη  επιστροφή  προ  το χωριό από  τον

χωματόδρομο  και  την  ανηφόρα  Σ ένα  σημείο  του  δρόμου 

έκτος  από  το  τρακτέρ  που  τραβούσε  την  μηχανή  και 

όσοι  άνθρωποι ακλουθούσαν  έσπρωχναν  να  βοηθήσουν

Στην  Γερασιά κατέβαινε  παρ  όλες  τις  δυσκολίες  και  με  τόσα

Πρόβλημα  λόγω  των  Καλών  Σχέσεων  του  ΓΑΒΡΙΛΗ  του

ΜΑΝΤΕΛΗ  με  τον  ΜΙΜΗ τον ΦΑΝΑΡΑ   που ήταν  ο  ιδιοκτήτης

της  αλωνιστικής  μηχανής 

 ΜΕΤΦΕΡΕΤΑΙ ΤΟ ΞΑΙ
ΗΤΑΝ ΗΠΛΗΡΩΜΗ ΣΕ ΕΙΔΟΣ

 ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΑΛΩΝΙΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

Περνώντας  τα  χρόνια  μειώθηκε  η  παραγωγή 

Μπήκε  στην  κυκλοφορία  η ΘΕΡΙΖΟΑΛΩΝΙΣΤΙΚΗ και  οι  δρόμοι

βελτιώθηκαν  Τώρα  αν  υπάρχουν  σπαρτά  έρχεται  η  ΜΗΧΑΝΗ

Θερίζει, Αλωνίζει  και  παραδίδει  καρπό  στο παράγωγο 

ΑΛΩΝΙΣΜΑ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ 1 και 2 ΙΠΠΟΥΣ

Η ΛΗΨΗ ΕΓΙΝΕ 1968 και 1969 από τον γιατρό  

Θόδωρο Αθανασιάδη  με μηχανή  8 mm

Η Μετατροπή  σε VIDEO  έγινε  από  τον 

κ Γιώργο Αμάραντο  και την  σύζυγο  του  

κ Άννα Μαρία  Αθανασιάδη  κόρη  του  Θόδωρου 

και της Πόπης Δανελάτου που  πρόθυμα  μας 

παραχώρησαν  Τους ΕΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ 

Ακολουθουν  ΦΟΤΟ απο το  porosnews.blogspot

Αναδημοσιευση απο το υπεροχο Blog : http://damoulianata.blogspot.gr/

http://sppantelios.blogspot.gr/

Το poulatakefalonias.gr στις εγκαταστάσεις της Kefalonian Beer

Είναι χειροποίητη, είναι φρέσκια και είναι Κεφαλλονίτικη! Είναι η δικιά μας μπύρα που παράγεται στο γειτονικό Καραβόμυλο από τη Μικροζυθοποιία Κεφαλλονιάς & Ιθάκης.

Σε μια εξαιρετικά δύσκολη για το "Επιχειρείν" περίοδο, με τη μακροχρόνια οικονομική κρίση να έχει επηρεάσει  σε καθολικό βαθμό την καθημερινότητα όλων μας, τρεις νέοι άνθρωποι αποφάσισαν να επενδύσουν στο νησί τους. Πρόκειται για τον Γιάννη Πολυχρονάτο και τα αδέλφια Κυριάκο και Νίκο Μωραϊτη.  

Το poulatakefalonias.gr είχε την ευκαιρία να φιλοξενηθεί στις εγκαταστάσεις της Ζυθοποιίας και να συνομιλήσει με έναν εκ των ιδρυτών της, τον κ. Γιάννη Πολυχρονάτο ο οποίος μας ξενάγησε στους χώρους παραγωγής και εμφιάλωσης, μας μίλησε για το πως ξεκίνησε η ιδέα, για τις δυσκολίες του όλου εγχειρήματος, τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας, αλλά και για την αποδοχή της Kefalonian Beer από την τοπική κοινωνία και τα σχέδια της εταιρείας για το μέλλον.

Γιάννη, πότε και πως γεννήθηκε η ιδέα παραγωγής μιας χειροποίητης τοπικής μπύρας και πως τελικά φτάσαμε να κρατάμε σήμερα στα χέρια μας την Kefalonian Beer;

Πρόκειται για ένα όνειρο χρόνων. Ωστόσο, ως  ιδέα σχηματοποιήθηκε την τελευταία πενταετία με οδηγό την αγάπη για τον τόπο μας και το μεράκι για καλή μπύρα. Τα δύο αυτά στοιχεία σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εντοπίσαμε την ανάγκη δημιουργίας ενός τοπικού, επώνυμου και ποιοτικού προϊόντος, μας έδωσε την απαραίτητη ώθηση ώστε να πάρουμε την απόφαση και να ξεκινήσουμε την προσπάθειά μας, φυσικά με πολύ προσεκτικό σχεδιασμό και μελετημένα βήματα. Και είμαστε ευτυχείς με το μέχρι τώρα αποτέλεσμα.

Αναλάβατε κατά κοινή ομολογία  ένα σημαντικό ρίσκο και μάλιστα κάτω από δύσκολες οικονομικά συνθήκες. Ποια ήταν τα σημαντικότερα  προβλήματα  ή εμπόδια που αντιμετωπίσατε;

Όπως σωστά παρατηρήσατε, ουσιαστικά η υλοποίηση της ιδέας μας πραγματοποιήθηκε μεσούσης της οικονομικής κρίσης, με capital controls και κλειστές τράπεζες. Επιπλέον, ήρθαμε αντιμέτωποι με την ελληνική γραφειοκρατία, καθώς από την αδειοδότηση της επιχείρησης μέχρι την έναρξη της παραγωγής, εμπλέκονται πολλοί φορείς και υπηρεσίες με ότι αυτό συνεπάγεται.

Να σημειώσω επίσης ότι λόγω της θεομηνίας που έπληξε την Κεφαλλονιά τον περασμένο Σεπτέμβρη, πλημμύρισαν οι εγκαταστάσεις μας, με αποτέλεσμα να καταστραφεί όλη σχεδόν η παραγωγή και οι πρώτες ύλες και πέραν της οικονομικής ζημίας να καθυστερήσει η όλη διαδικασία κατά τουλάχιστον τρεις μήνες. 

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της Kefalonian Beer που την καθιστούν ξεχωριστή;

Καταρχάς μιλάμε για μια φρέσκια μπύρα με 5% αλκοόλ, η οποία δεν έχει περάσει από τη διαδικασία της παστερίωσης, δηλαδή δεν έχει συντηρητικά και είναι αφιλτράριστη. Με αυτό τον τρόπο διατηρεί αναλλοίωτη τη γεύση της και όλα τα συστατικά από τις πρώτες ύλες παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της μαγιάς η οποία έχει υψηλή διατροφική αξία. Να επισημάνω επίσης ότι είμαστε μια από τις ελάχιστες ζυθοποιίες πανελλαδικά που χρησιμοποιούν 3 είδη ελληνικού και μόνο κριθαριού το οποίο προμηθευόμαστε από Έλληνες παραγωγούς από τη Μακεδονία, καθώς και 3 διαφορετικά είδη λυκίσκου που χαρίζουν στη μπύρα το ξεχωριστό της άρωμα και την πλούσια γεύση της.    

Γιάννη αν θες μίλησε μας για τη διαδικασία παραγωγής της μπύρας.

Καταρχάς πρέπει να πούμε ότι είναι απαραίτητο σε όλους τους χώρους της ζυθοποιίας να τηρούνται αυστηροί κανόνες υγιεινής και συγκεκριμένες θερμοκρασίες ανάλογα με το στάδιο της παραγωγής. 

Η διαδικασία ουσιαστικά ξεκινά με το άλεσμα του κριθαριού  το οποίο ακολούθως αναμειγνύεται με νερό όπου ανάλογα με τη θερμοκρασία του αλλά και το χρόνο παραμονής στις ειδικές δεξαμενές, παράγεται ένα σακχαρώδες εκχύλισμα που ονομάζεται ζυθογλεύκος. Στη συνέχεια ο ζυθογλεύκος περνάει στο βραστήριο, όπου και πάλι ο χρόνος εξαρτάται από τη συνταγή που ακολουθούμε και προστίθεται ο λυκίσκος που προσδίδει το άρωμα και τη γεύση στη μπύρα. 

Επόμενο στάδιο είναι εκείνο της ζύμωσης η οποία πραγματοποιείται στα λεγόμενα κυλινδροκωνικά δοχεία ωρίμανσης, όπου με την προσθήκη της μαγιάς ξεκινά η διαδικασία της ζύμωσης κατά την οποία  παράγεται το αλκοόλ και το διοξείδιο του άνθρακα που κάνει τη μπύρα αφρώδη.

Όταν τελειώσει η ζύμωση, η μπύρα ψύχεται σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και ξεκινάει το στάδιο της ωρίμανσης που διαρκεί περίπου ένα μήνα. Αφού γίνουν οι απαραίτητοι έλεγχοι με τους ειδικούς δοκιμαστικούς σωλήνες, ακολουθεί το τελευταίο στάδιο που είναι η εμφιάλωση. Ακόμη όμως και στο γυάλινο μπουκάλι που είναι πλήρως αποστειρωμένο, η μπύρα μένει ακόμη μερικές ημέρες για επιπλέον ωρίμανση πριν τελικά παραδοθεί στις συνεργαζόμενες εταιρείες για τη διανομή της. 

Πόσο ικανοποιημένοι είστε από την μέχρι τώρα αποδοχή της Kefalonian Beer από την τοπική κοινωνία και τους επισκέπτες του νησιού μας;  

Όπως συμβαίνει με όλα τα νέα προϊόντα στην αγορά, αρχικά υπήρξε μια σχετική επιφύλαξη, η οποία ωστόσο γρήγορα μετατράπηκε σε αποδοχή και πολύ θετικά σχόλια. Και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι καθημερινά όλο και περισσότερα καταστήματα εστίασης, καφέ και μπαρ από την Κεφαλλονιά και την Ιθάκη εκδηλώνουν ενδιαφέρον για να προμηθευτούν την Kefalonian Beer.

Σε ότι αφορά στους επισκέπτες της Κεφαλλονιάς και ιδιαίτερα στους ξένους, είναι σαφές ότι κατά τη διάρκεια των διακοπών τους δεν επιδιώκουν πλέον μόνο ήλιο, θάλασσα και αξιοθέατα. Θέλουν να γευτούν τοπικά προϊόντα και να μάθουν για την αυθεντικότητα και την ιστορία που κουβαλούν. Το να γευτούν ένα τοπικό πιάτο ή να πιούν ένα τοπικό κρασί ή μια μπύρα, αποτελεί σχεδόν μια βιωματική εμπειρία για αυτούς και με αυτόν τον τρόπο γίνονται οι καλύτεροι πρεσβευτές των τοπικών μας προϊόντων στη χώρα τους.     

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Θα δούμε σύντομα την Kefalonian Beer σε σημεία πώλησης και εκτός Κεφαλλονιάς;

Η αλήθεια είναι πως έχουμε ήδη προτάσεις από μεγάλες αλυσίδες λιανεμπορίου που δραστηριοποιούνται σε πανελλαδικό επίπεδο, αλλά και προτάσεις από το εξωτερικό. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι ιδιαίτερα τιμητικό και κολακευτικό για εμάς. Ωστόσο υφιστάμενα η παραγωγική μας δυνατότητα δυστυχώς δεν μας επιτρέπει να καλύψουμε την αυξημένη αυτή ζήτηση.  Κύριος στόχος μας είναι σε πρώτη φάση να καλύψουμε πλήρως την αγορά των νησιών μας και από το 2017 να επεκταθούμε σε επιλεγμένα σημεία διάθεσης στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Σε δεύτερο στάδιο, όταν θα έχουμε ολοκληρώσει το επενδυτικό μας πλάνο που θα μας επιτρέψει να αυξήσουμε την παραγωγή μας, τότε θα έχουμε τη δυνατότητα να ακολουθήσουμε μια περισσότερο εξωστρεφή εμπορική πολιτική και μάλιστα με περισσότερες ετικέτες, καθώς σχεδιάζουμε την παραγωγή κόκκινης και μαύρης μπύρας. Πολύ σύντομα πάντως θα είμαστε σε θέση να ξεναγούμε στο χώρο μας όσους το επιθυμούν, να τους δείχνουμε τη διαδικασία παραγωγής, τα στάδια που περνούν τα υλικά μέχρι να καταλήξουν στο τελικό προϊόν και να δοκιμάζουν απευθείας την μπύρα μας.      

Ο κλάδος της μικροζυθοποιίας είναι από τους πλέον αναπτυσσόμενους κλάδους της βιομηχανίας τροφίμων και ποτών στην Ελλάδα. Τι δυσκολίες εν γένει αντιμετωπίζει;    

Ο κλάδος μας, όπως εξάλλου και όλοι οι κλάδοι της οικονομίας στις μέρες μας παλεύουν με τον έντονο ανταγωνισμό από τις μεγάλες πολυεθνικές, τη γραφειοκρατία, την έλλειψη χρηματοδότησης, αλλά και τον ορατό κίνδυνο κατάργησης του μειωμένου ειδικού φόρου κατανάλωσης που ισχύει για τις ελληνικές μικρές ζυθοποιίες που έχουν παραγωγή έως και 200.000 εκατόλιτρα μπύρας ετησίως. Η κατάργηση αυτή αντιλαμβάνεστε ότι θα αυξήσει σημαντικά το κόστος παραγωγής και θα πλήξει καίρια τη βιωσιμότητα των μικρών επιχειρήσεων.

Πληροφορηθήκαμε ότι πρόσφατα ιδρύθηκε η Ένωση Μικρών Παραγωγών Ζύθου. Ποιοι είναι οι στόχοι της και πως πιστεύεις ότι μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη του κλάδου;  

Είναι αλήθεια. Η Ένωση μας προσπαθεί να καταρτίσει και να επικοινωνήσει προς όλες τις κατευθύνσεις τις κοινές για τον κλάδο μας θέσεις και να μας εκπροσωπήσει στο διάλογο με την πολιτεία και τους φορείς.

Επιπλέον επιδιώκει  να  εκπαιδεύσει τρόπον τινά τους καταναλωτές και τους επαγγελματίες για τη μικροζυθοποιία και την ουσιαστική ποιοτικά διαφοροποίηση της από τη βιομηχανική μπύρα, η οποία ελέγχεται από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες του εξωτερικού.

Γιάννη κλείνοντας τη συζήτησή μας, θα θέλαμε να δώσεις μια συμβουλή στους νέους ανθρώπους της περιοχής μας που ενδεχομένως θα ήθελαν και αυτοί να ξεκινήσουν τη δική τους επιxειρηματική προσπάθεια; 

Θα τους συμβούλευα και θα τους προέτρεπα να μείνουν στον τόπο μας που είναι πραγματικά ευλογημένος και να κυνηγούν τα όνειρά τους ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που ανακύπτουν. Με υπομονή, επιμονή και την Κεφαλλονίτικη κουρλαμάδα, μπορούν να πετύχουν τα πάντα!

Γιάννη, το www.poulatakefalonias.gr σε ευχαριστεί θερμά για τη ζεστή φιλοξενία και εύχεται σε εσένα, το Νίκο και τον Κυριάκο κάθε επιτυχία στα σχέδια σας. Ελπίζουμε δε, η υπέροχη, δικιά μας Kefalonian Beer να ταξιδέψει σύντομα σε όλη την ελληνική και γιατί όχι και την παγκόσμια αγορά, διαφημίζοντας ταυτόχρονα το νησί μας και τα μοναδικά προϊόντα του.

DSC_0375_1

3/8

 Πηγή: www.poulatakefalonias.gr   

Αναδημοσιευση απο : http://www.poulatakefalonias.gr/

Ο Ιούλιος μέσα από τις κεφαλονίτικες παροιμίες . Γαλανός Σωτ. Γεράσιμος

 Ο Ιούλιος είναι ο έβδομος μήνας του έτους και πήρε το όνομά του προς τιμή του Ιουλίου Καίσαρα. Οι αρχαίοι Έλληνες τον είχαν πρώτο μήνα του χρόνου και τον έλεγαν «Εκατομβαιώνα» λόγω που έκαναν πρωτοχρονιάτικες πλούσιες  θυσίες. Πριν ονομασθεί με το σημερινό του όνομα οι Ρωμαίοι τον  έλεγαν  Quintilis,  επειδή στο ημερολόγιο του Ρωμύλου και του Νουμά  Πομπιλίου ήταν ο πέμπτος μήνας του έτους με πρώτον το Μάρτιο. Κατά τον Μεσαίωνα ο Καρλομάγνος  τον ονόμασε μήνα του σανού..

             Είναι ένας μήνας που έχει πολλές γιορτές και πανηγύρια  μέσα σε πολλή ζέστη και καύσωνες, χαρακτηριστικό της καλοκαιρινής περιόδου και που περιμένουμε να ωριμάσουν  τα φρούτα και να γίνουν για τα καλά  τα κηπευτικά. 

Από τις γιορτές που έχει ο Ιούλιος ξεχωρίζουν : Της  Παναγίας της Βλαχέρας τις 2 του μηνός, στις 7 της Αγίας Κυριακής  και στις 8 του Αγίου Προκοπίου, τις 11 της Αγίας Ευφημίας, τις 17 της Αγίας Μαρίνας , τις 20 του προφήτου Ηλία, τις 26 της Αγίας Παρασκευής και τις 27 του Αγίου Παντελεήμονα.

Στην κεφαλονίτικη λαογραφία  βρίσκουμε παροιμίες που αναφέρονται σε  γιορτές και για τη γεωργική κατάσταση που επικρατεί αυτό το μήνα.

 «Τσ’  αγιά Μαρίνας ρώγα και τ ’ άη –Λιός σταφύλι.» ή

«Ο άη- Λιας κόβει σταφύλια  και η αγία  Μαρίνα σύκα.» Παλική

Οι παροιμίες θέλουν  να πουν, πως βρίσκεις ρώγα από σταφίδα  και σύκα τις 17 του μηνός που είναι της αγίας Μαρίνας και τις 20 του προφήτη Ηλία σταφύλι , δηλαδή το σταφύλι ωριμάζει αργότερα από τη σταφίδα. 

Κι άλλη παροιμία συγκρίνει τις ζέστες  και τα λιοβόρια και τα μοιράζει ανάλογα στους καλοκαιρινούς μήνες.

«Τ ’  Αλωναριού τα κάματα , τ’ Αυγούστου τα λιοβόρια» Σάμη

Δηλαδή, τον Ιούλιο κάνει κάμα, δυνατή ζέστη, ενώ τον Αύγουστο φυσάει ζεστός δυνατός ανατολικός άνεμος, το λιοβόρι.

Στην Παλική λένε: «Τ’ Αλωναριού τα μεσημέρια , και του Γεναριού οι νύχτες.»

Υπάρχει δηλαδή η αντίληψη, πως αυτοί οι δύο μήνες που είναι  αντίθετοι μέσα στο έτος, έχουν βαριές στιγμές, γι’  αυτό πρέπει να φυλαγόμαστε από τα ξωτικά.  

Παρόμοια είναι και αυτή που  λέει πως :

«Του Γεναριού το φεγγάρι  είναι σαν του Αλωνάρη.» Παλική

Δηλαδή, είναι πολύ φωτερό.

Στις κεφαλλονίτικες παροιμίες του Δημητρίου Λουκάτου (Κεφαλονίτικα Γνωμικά Αθήνα 1952)βρίσκουμε και αυτή που λένε στη Λιβαθώ:

« Την ημέρα τ’ άη –Λιός  παίρνει ο καιρός αλλιώς.»

Η μέρα του αγίου Ηλία πέφτει τις 20 του μηνός και είναι μέρα πού την προσέχουν πολύ οι τσοπάνηδες, γιατί  αρχίζει  να αλλάζει  εμφανέστατα στο μίκρεμα η μέρα.

            Φαίνεται πως  ο Ιούλιος είναι ο αντίζηλος μήνας του Ιανουαρίου. Και οι δύο είναι οι μεσαίοι μήνες στις εποχές που ανήκουν, έτσι δεν είναι τυχαία η σύγκριση και η σχέση που έχουν μέσα στις κεφαλονίτικες παροιμίες και,  που αυτές με τη σειρά τους έχουν αποτυπώσει τη γνώση και την εμπειρία  του παρελθόντος.

Η παρακάτω παροιμία από το Αργοστόλι πιστοποιεί με πολύ ωραίο παράδειγμα την παραπάνω σκέψη.

« Η καλή αμυγδαλιά  ανθίζει το Γενάρη

  και βαστάει τ’ αμύγδαλα όλον τον Αλωνάρη.» Αργοστόλι  

Ενώ στην Έρισσο, που η οικιακή οικονομία ήταν πολύ σημαντική και βασιζόταν σε και «κτηνοτροφική ασχολία» των πουλερικών ίσχυε το:

« Κάτσε κότα το Γενάρη και παπί τον Αλωνάρη»

            Βέβαια τον Αλωνάρη πέφτουν πολλές αγροτικές δουλειές και τα παλιά χρόνια δεν έπρεπε ο νέος που ήθελε να παντρευτεί να κάνει το γάμο του αυτόν το μήνα , γιατί θα ξεχνούσε τις δουλειές για χάρη της προετοιμασίας του γάμου και δεν θα είχε σοδειά για το χειμώνα. Αυτό  λέει και η παροιμία από τη Λιβαθώ.

« Γαμπρός αλωναριάτικος, κακό χειμώνα βγάνει.»

            Επίσης, γιομάτο το νησί μας από αλώνια, που, δυστυχώς ελάχιστα έχουν μείνει για να μαρτυρούν τον κόπο  που τα γιόμιζε από ήχους τόσο από στροφές αλόγων όσο και του αλωνιστή  ο κάματος.

Σ’ αυτά τα αλώνια που διάσπαρτα υπήρχαν στα χωριά, άλλα ήταν πέτρινα κι άλλα χωμάτινα που εξυπηρετούσαν για διάφορες δουλειές.

Και όπως σήμερα κάνεις την έρευνά σου στα χωριά όλο και προβάλει κανένα αλώνι πέτρινο και θαυμάζεις τη λιθιά που το συγκρατεί και, πάνω ντυμένο με πλάκες ή πέτρες κατάλληλες, που τοποθετημένες τεχνικά, δίνουν στο δάπεδο μια τάξη στην πλοκή του μωσαϊκού του.

            Επειδή στο αλώνι έφτανε η δουλειά στο τέλος της και φαινόταν και ο κόπος των  γεωργών, καλό ήταν οι συνέταιροι γεωργοί να είχαν τακτοποιήσει την μοιρασιά ή την πληρωμή πριν φτάσουν στο αλώνισμα.

«Κάλλιο λόγια στο χωράφι , παρά  ντράβαλα (φασαρίες) στ’  αλώνι.» Πυλ.

Δηλαδή με άλλα λόγια καλύτερα να γίνει συμφωνία με τον συνέταιρο στην σπορά.

Βέβαια οι παροιμίες έχουν και το συμβολικό τους χαρακτήρα και το μήνυμα που σου δίνουν ικανοποιεί πολλές περιπτώσεις και καταστάσεις

«Μικρό- μικρό τ’ αλώνι μου, και να’ ν’ μοναχικό  μου.» Πύλαρος –Παλική

Τελικά ο Ιούλιος συμπληρώνει τον Ιούνιο και φυσικό είναι ο λαός να συμπλήρωσε την παροιμία του Ιουνίου λέγοντας:

 « Θέρος , τρύγος , πόλεμος ….και στ’ αλώνισμα χαρές!»

Αντιγραφη απο :  http://damoulianata.blogspot.gr/

Από Φανάρι-Μηνιές με κανό