Ενα δήθεν "νομικό πρόβλημα" μπορεί να κλείσει τα ΤΕΙ Ιονίων Νήσων

Αγαπητό  kefalonia press,  Διάβασα με ενδιαφέρον το αποκλειστικό σας http://kefaloniapress.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=37482&Itemid=152 για την ενδεχόμενη αλλαγή πλεύσης του Υπουργείου Παιδείας όσο αφορά τα ΤΕΙ Ιονίων Νήσων και την ομοσπονδιοποίησή του όπως αρχικά είχε υποσχεθεί ο Υπουργός.  Επιτρέψατέ μου να επισημάνω όμως τα εξής θέματα που πρέπει να πάρετε υπόψη σας οι Κεφαλονίτες και τα Ιόνια Νησιά , πλην Κέρκυρας.  Πρώτα από όλα αμφιβάλω αν οι πολιτικοί σας διαπραγματευτές , δήμαρχος, πρώην υπουργοί και άλλοι , έχουν καταλάβει ή  αν θέλουν να καταλάβουν, τι σημαίνει «ομοσπονδιοποίηση».   Ανθρωπίνως κατανοητό ούτε ο κ. Αρσένης θα θέλει μια τέτοια λύση γιατί χάνει το δημιουργημά του και τον.. δρόμο που θα του χαρίζατε.  Ο περιφερειάρχης μας κ. Σπύρου είναι τατσι μιτσι κοτσι με την εν λογω κυρία του Ιόνιου Πανεπιστημίου.  Στο ίδιο κόμμα στελέχη, αλληλο -στηρίζονται πολιτικά . Για αυτό πήρε την βαλιτζούλα του να πάει να πουλήσει δήθεν τουριστικό πακέτο στο Βερολίνο και σας άφησε στα κρύα του λουτρού.  Αναρωτηθείτε αν και ο πρόεδρος του ΤΕΙ (δις παραιτούμενος) επιθυμεί   τη λύση. "ομοσπονδιοποίηση" Τι θα απογίνει ο ίδιος μετά την ομοσπονδιοποίηση? Ποια η θέση του στην βαθμίδα της εκπαίδευσης και ποιο το πολιτικό του μέλλον?  Εχετε υπέρ σας μια πρωθυπουργική επιθυμία, να παραμείνουν τα ΤΕΙ στην Κεφαλονιά, την οποία δυστυχώς μόνο εσείς στο kefalonia press ενθυμείστε. Κανένας δεν την αναφέρει , κανένας δεν την χρησιμοποίησε . Αυτή λοιπόν η πρωθυπουργική επιθυμία θα γίνει φύλλο και φτερό όταν ο Υπουργός Παιδείας πει στον πρωθυπουργό «ξέρετε, υπάρχει νομικό πρόβλημα για το «πείραμα». Και όπως καλά ξέρετε στον ελληνικό κράτος όταν υπάρχει "νομικό πρόβλημα" σταματάνε όλα.  Η ομοσπονδιοποίηση Ιονίων Νήσων και ΤΕΙ κινδυνεύει από ένα τάχα μου «νομικό πρόβλημα» που θα πετάξει είτε η εν λόγω κυρία σύμβουλος του πρωθυπουργού είτε ο υπουργός την τελευταία στιγμή.  Ας το πάρουν αυτό υπόψη τους φοιτητές και η τοπική κοινωνία. Το ενδεχόμενο ενός υποτιθέμενου «νομικού προβλήματος για την ομοσπονδιοποίηση» μπορεί να κλείσει τα ΤΕΙ Ιονίων Νήσων.   Εχει βλέπετε το «συστημα» τον τρόπο του..    Ενας φίλος της Κεφαλονιάς

Αναδημοσιευση απο: Kefalonia Press 

ΙΘΑΚΗ ; και ενώ ψάχνουμε τον Εμίρη ήρθε κλητήριο θέσπισμα του εισαγγελέα για τον Δήμαρχο! Είναι απόλυτα σαφές ότι όλος αυτός ο ντόρος που ξέσπασε τις τελευταίες μέρες για την πώληση νησιών του συμπλέγματος Εχονάδων προκλήθηκε για αντιπερισπασμό για όλα όσα συμβαίνουν στον Δήμο Ιθάκης και κυρίως  για αυτά που ήδη έχουν δρομολογηθεί από την δικαιοσύνη και αφορούν τον Δήμαρχο κ. Ιωάννη Κασσιανό. Το πόσο γελοία είναι όλα αυτά που διοχετεύτηκαν στον αθηναϊκό τύπο αποκαλύπτονται απο το γεγονός ότι η πώληση αυτών των νησιών είναι σχεδόν αδύνατη καθώς δεν υπάρχει -εκτός όλων των άλλων_ αποδοχή κληρονομιάς από τους κληρονόμους των πρώτων ιδιοκτητών. Θα αργήσει πολύ να .. ουρίσει ο Εμίρης στις  Εχινάδες στην 300 τμ τουαλέτα που θέλει να κτίσει.  Εν τω μεταξύ ο Εισαγγελέας Κεφαλονιάς απέστειλε κλητήριο θέσπισμα στον Δήμαρχο Ιθάκης κ. Ιωάννη Κασσιανό για τις 17 Απριλίου.

Αναδημοσιευση απο : Kefalonia Press

O “σκοτεινός» ρόλος της πρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου στο κλείσιμο των ΤΕΙ Ιονίων Νήσων..

Το kefalonia Press στις 5/2/2013 με την δημοσίευση: http://kefaloniapress.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=36556&Itemid=38  αποκάλυψε τον «υπόγειο» ρόλο της πρύτανης του Ιόνιου Πανεπιστήμιου κ. Α. Σαλή-Παπασαλή να αποτρέψει την αρχική πρόταση στο σχέδιο «Αθηνά» για ομοσπονδιοποίηση του Κερκυραϊκού ιδρύματος (που καταχρηστικά χρησιμοποιεί τον τίτλο «Ιόνιο») με το ΤΕΙ Ιονίων Νήσων !!!  Η κ. Σαλή που είναι πρώτη επιλαχούσα στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί την μυστικοσύμβουλο τόσο του Υπουργού κ. Αρβανιτόπουλου, όσο και του ίδιου του Πρωθυπουργού κ. Σαμαρά. Είναι γεγονός ότι μετά τις δικές μας αποκαλύψεις κινητοποιήθηκαν τοπικοι παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας πιέζοντας τον Κερκυραίο βουλευτή και Υπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Δένδια «να την μαζέψουν».  Πράγματι η κ. Σαλή φάνηκε ότι «μαζεύτηκε» και μάλιστα συμμετείχε στην κρίσιμη συνάντηση στο Υπουργείο στις 8/2/2013 που υποτίθεται υπήρξε η δέσμευση του Υπουργού για διατήρηση της αυτοτέλειας του ΤΕΙ με κάποιας μορφής ομοσπονδιοποίηση με το Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Οι εξελίξεις όμως φαίνεται ότι δικαιώνουν την κ. Σαλή έχοντας ισχυρή επιρροή σε Πρωθυπουργό και Υπουργό Παιδείας και τις υπόγειες διαδρομές της.  Γιατί τα λέμε αυτά;  Όχι ως μνημόσυνο στο χαμένο ΤΕΙ, στους αποτυχημένους τσαμπουκάδες του Δήμαρχου «όσο είναι ο Παρίσης Δήμαρχος δεν φεύγει το ΤΕΙ»,  και στις χαμένες ονοματοθεσίες  προς τιμήν του Γεράσιμου Αρσένη, αλλά γιατί η Κερκυραϊκή εφημερίδα «Ενημέρωση» είναι σήμερα αποκαλυπτική για τον ρόλο της κ. Σαλή.  Γράφει λοιπόν σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ η «Ενημέρωση» με τον αποκαλυπτικό τίτλο  : «Το Πανεπιστήμιο έσφιξε το ζωνάρι, το ΤΕΙ διαλύεται αργότερα» !!! «Νέος χαμός από χθες στα Ιόνια με τη διαρροή του τροποποιημένου σχεδίου «Αθηνά» που μεταθέτει χρονικά την αποσύνθεση του ΤΕΙ Ιονίου, παρά την ατμόσφαιρα ικανοποίησης που δημιουργήθηκε όσοι επισκέφθηκαν τον Αρβανιτόπουλο πριν από ένα μήνα. Στο μεταξύ η πρύτανις του Πανεπιστημίου Α. Σαλή-Παπασαλή απευθυνόμενη στην Κερκυραϊκή κοινωνία, παρουσιάζει τις ενέργειες δραστικής περιστολής των δαπανών λειτουργίας το 2011-2012 στις οποίες και αποδίδει το γεγονός ότι βγήκε αλώβητο. Οι έτσι κι αλλιώς αδύνατες πολιτικές πρωτοβουλίες για την διάσωση του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων δια της συνεργασίας του με το Πανεπιστήμιο δεν προχώρησαν, παράγοντες του δεύτερου (Ιόνιου Πανεπιστήμιου) , πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο (ομοσπονδιοποίηση) θα απειλούσε να βυθίσει και τα δύο ιδρύματα»!!!!  Εμμέσως πλην σαφώς λοιπόν αποκαλύπτονται οι προθέσεις της κ. Σαλή , δια «των παραγόντων» (του Ιονίου), για την μοναδική λύση που θα μπορούσε να σώσει το ΤΕΙ, την ομοσπονδιοποίηση.  Αυτή ήταν και η μοναδική λύση που έπαιζε -και που λίγοι από τους συμμετέχοντες στις διαπραγματεύσεις είχαν καταλάβει -και όχι οι αποπροσανατολιστικές απόψεις για «διατήρηση του ΤΕΙ ως έχει» .  Η κ. Σαλή το ήξερε και φαίνεται ότι εκεί στόχευσε με τις υψηλές της γνωριμίες και επιρροές. Να μην γίνει η ομοσπονδιοποίηση του Ιόνιου με το ΤΕΙ. Και το πέτυχε!!! Όλα τα άλλα είναι για «αφελείς οπλίτες» ιστορίες. Όπως η ιστορία των εξαπατημένων!  Ο κ. Αρβανιτόπουλος τους δούλεψε όλους όσους συμμετείχαν στις συζητήσεις. Από τους πρώην Υπουργούς Γεράσιμο Αρσένη και Ναπολέοντα Μαραβέγια (έστω και αν συμμετείχε ως δις παραιτημένος Πρόεδρος). Από τον Δήμαρχο Κεφαλονιάς έως τον Αντιπεριφερειάρχη Κεφαλονιάς .  Και από την Άντζελα (μία είναι η Άντζελα) μέχρι την  βουλευτή μας Αφροδίτη Θεοπεφτάτου. Δεν είναι δυνατόν ούτε ένας από όλους αυτούς να μην πείρε μυρωδιά κάτι.Τι διάολο?? τόση πια αφέλεια??!!  Και επειδή κάποιοι κόπτονται ότι αν παραιτηθούν οι τοπικοί μας άρχοντες  (σιγά μην ιδρώσει το αυτί τους) θα μείνουμε ορφανοί πολιτικών ταγών, (ωρέ τι θα πάθουμε) πρώτα απ’όλα όλα τα προβλέπει ο νόμος και κανένας θεσμός δεν μένει ακέφαλος.  Και αν παραιτηθούν τι? Θα χάσει η βενετιά βελόνι?  Ο Δημότης

Αντιγραφη απο : Kefalonia Press

Έκθεση βιβλίου στις Κεραμειές















1








Βιβλία


Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Βαλλιάνειου Γυμνασίου Κεραμειών προσκαλεί γονείς και μαθητές στην έκθεση βιβλίου που διοργανώνει στο χώρο του σχολείο μας από τις 6 έως και 8 Μαρτίου 2013


Σας περιμένουμε!


Ώρες Λειτουργίας


8:30-13:30.






Για το ΔΣ


Ο Πρόεδρος Λιναρδάτος Σπύρος


Η Γενική Γραμματέας Τριανταφυλλίδη Άννα





Αναδημοσιευση απο :(KefaloniaToday)

ΤΕΙ Ι.Ν. ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΑΜΑΡΑ

Χθες το μεσημέρι κατά τις 15:00 η κυβέρνηση υπαναχώρησε αναφορικά με την υπόσχεση που είχε δώσει για την διατήρηση του ΤΕΙ Ι.Ν. Και αποφάσισε τα εξής: - Το τμήμα Δημοσίων Σχέσεων να παραμείνει έως 31-10-2018 και μετά να πάει στον Πύργο, - Το Διοίκησης Επιχειρήσεων να φύγει τώρα από Ληξούρι για Μεσολόγγι - Το τμήμα Ηχοληψίας να παραμείνει οριστικά στο Ληξούρι - Το Βιολογική Γεωργίας να παραμείνει έως τις 31-10-2018 και μετά να πάει στην Αμαλιάδα. Η απόφαση αυτή φέρει την κυβέρνηση μπροστά στις ευθύνες της καθώς ο Υπουργός Παιδείας, και μάλιστα δια στόματός του, υποσχέθηκε σε όλους τους φορείς των νησιών μας ότι θα διατηρηθεί το ΤΕΙ Ι.Ν. Προφανώς η αλλαγή αυτή κατεύθυνσης προέρχεται ή από το ότι ο κ. Σαμαράς «τράβηξε το αυτί» στον κ. Υπουργό, ή από τις γνωστές πιέσεις που ασκεί η τρόικα. Πάντως, όποια κι αν είναι η αιτία, το αποτέλεσμα είναι ότι η κυβέρνηση είναι ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΗ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΗΣ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΜΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ.

ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΜΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ. 

ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΠΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ, ΚΑΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΣΥΣΣΩΜΟ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΤΩΡΑ σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΨΕΜΜΑΤΑ.

ΊΔΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΆ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ.

Δεν μπορεί οι φορείς της Κεφαλλονιάς να εμπαίζονται από την τριμερή κυβέρνηση των ΨΕΜΜΑΤΩΝ.

Εφημερίδα των Κεφαλλήνων

Υπήρξε κάποτε ένα νησί που το έλεγαν Αστερίδα...

Υπήρξε κάποτε ένα νησί που το έλεγαν Αστερίδα...

Υπήρξε κάποτε ένα νησί που το έλεγαν Αστερίδα... ήταν εκείνο το νησί που σύμφωνα με το Ομηρικό κείμενο χρησιμοποίησαν ως κρησφύγετο οι μνηστήρες του θρόνου της Oμηρικής Ιθάκης  για να στήσουν την θαλάσσια ενέδρα  και να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο  τον γιο του Οδυσσέα  κατά το ταξίδι της επιστροφής του από την Πύλο.

Όταν  στους σκοτεινούς αιώνες  χάθηκαν τα ίχνη της τοποθεσίας που βρισκόταν η Ιθάκη του Οδυσσέως χάθηκαν παράλληλα και τα ίχνη αυτού του νησιού από τους χάρτες των ιστορικών εποχών  και τις μνήμες των μεταγενεστέρων.

Το νησί της Αστερίδος έρχεται σήμερα  ξανά στην επικαιρότητα για δύο σημαντικούς λόγους . Ο πρώτος λόγος είναι πως η συνεχιζόμενη διεπιστημονική έρευνα που διεξάγεται στην νοτιοανατολική Κεφαλληνία υπό την εποπτεία  του Δρ. Αντώνη Βασιλάκη καθηγητή αρχαιολογίας  στο 

Πανεπιστήμιο Simon Fraser  του Καναδά έχει ταυτοποιήσει   το νησί που φέρει στην εποχή μας το όνομα Οξειά  ως το αναζητούμενο νησί της  χαμένης Αστερίδος. Για όσους  γνωρίζουν την πορεία των ερευνών  είναι πλέον θέμα χρόνου για να ανακοινωθούν τα τελικά συμπεράσματα των μελετών που βρίσκονται σε διαρκή επεξεργασία.

Ο δεύτερος λόγος είναι η φημολογούμενη  πώληση του νησιού αυτού στον Σεΐχη του Κατάρ  με ότι σημαίνει αυτό για την  μεταβίβαση  ολόκληρων Ελληνικών  νησιών σε συμφέροντα ηγετών άλλων χωρών,  πόσο μάλλον δε όταν μεταφέρουν στις μνήμες των Ελλήνων ένα τεράστιο ιστορικό φορτίο  και αποτελούν χώρους σημαντικών οικοσυστημάτων της Ελληνικής επικράτειας. 

Είναι λοιπόν πολύ πιθανόν μετά από 3.500 χρόνια  να  βρεθούν  τα ίχνη  της χαμένης Αστερίδος  και να αποκαλυφθεί  σύντομα η  ταυτότητα  της μυστηριώδους αυτής νήσου αλλά  την ίδια περίοδο να  χάσουμε ξανά την ταυτότητά της ως Οξειάαυτή την φορά μέσα στα θολά νερά της  παγκοσμιοποίησης και στους νέους "σκοτεινούς αιώνες" που έρχονται.

Να μην σας φανεί  λοιπόν καθόλου παράξενο εάν  αύριο ο Σεΐχης του Κατάρ το πρώτο πράγμα που θα  κάνει θα είναι η αλλαγή του ονόματος του νησιού με  το όνομα της συζύγου του  ή με το όνομα της πλέον αγαπημένης του κόρης. Αλλά και το όνομα εάν το σεβαστεί και παραμείνει το ίδιο η Ελλάδα θα έχει ήδη  οδηγηθεί σε ένα δρόμο επώδυνο για να ξεκινήσει ο ακρωτηριασμός της  στην  σύγχρονη Προκρούστια   κλίνη της  νέας τάξης πραγμάτων και ίσως τότε..... ο σύγχρονος Όμηρος της εποχής που έρχεται θα γράψει : «Υπήρξε κάποτε ένα νησί που το έλεγαν Οξειά». 

Η Οξειά, το «Natura», ο εμίρης του Κατάρ και οι κακομοίρηδες

Της ΝΤΙΝΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ

Παρ' ότι στο Μαξίμου θεωρούν «τελειωμένη υπόθεση» τη μεταβίβαση της νησίδας του Ιονίου, οι επενδύσεις και το real estate της χλιδής, που οραματίζονται και οι ντόπιοι παράγοντες, κολλάνε στη νομοθεσία

 Οσο και αν επιδιώκει ο Αντ. Σαμαράς να «κεφαλαιοποιήσει πολιτικά» την επένδυση στην Οξειά και να εξυπηρετήσει τον εμίρη του Κατάρ, η όποια «φωτογραφική διάταξη» θα σηματοδοτήσει μια ανάπτυξη χωρίς νομιμότητα... Αν ο εμίρης του Κατάρ θελήσει να κατασκευάσει μία αγροικία 80 τ.μ. στην Οξειά ή να φτιάξει ένα μελίσσι, τότε ναι, μπορεί να το κάνει. Κάπου εκεί, όμως, πρέπει να περιοριστούν τα επενδυτικά σχέδιά του για το ακατοίκητο νησάκι του Ιονίου. Μπορεί στου Μαξίμου από την προηγούμενη εβδομάδα να πνέει αέρας αισιοδοξίας και να θεωρούν τη μεταβίβαση της νήσου περίπου ως «τελειωμένη υπόθεση», ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

Η Οξειά βρίσκεται όχι μόνο εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου -Αιτωλικού, αλλά περιλαμβάνεται στο Δίκτυο περιοχών Natura, ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη διατήρηση και προστασία της φύσης. Κατά τα λοιπά, αυτά που ελέχθησαν, ότι η διαδικασία είχε απλώς κολλήσει στο δασαρχείο, είναι μάλλον απλουστευμένη περιγραφή της «εμπλοκής».

«Αδειοδότηση»

Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο υφυπουργός Ανάπτυξης Ν. Μηταράκης είχε δηλώσει ότι «προχωράμε κανονικά στην ολοκλήρωση της αδειοδότησης για τη μεταβίβαση της νήσου στον επενδυτή που θέλει να αγοράσει το νησί». Αγνωστο βέβαια είναι με ποιον τρόπο δρομολογείται η «αδειοδότηση» την οποία επικαλείται ο υφυπουργός. Πάντως, από το Φορέα Διαχείρισης στον οποίο υπάγεται το νησί σημειώνεται ότι «κανένα αίτημα αξιοποίησης της νήσου δεν έχει διαβιβαστεί για γνωμοδότηση στο Φορέα».

«Η ειδική νομοθεσία προστασίας της περιοχής είναι σαφής, ως προς το τι επιτρέπεται και τι απογορεύεται», εξηγεί η υπεύθυνη πολιτικής του WWF Θεοδότα Νάντσου. Και προσθέτει: «Εάν επιχειρηθεί φωτογραφική αλλαγή της νομοθεσίας ώστε να γίνει κάποια άλλη μεγάλη επένδυση στην περιοχή, ή άλλες δραστηριότητες που δεν επιτρέπονται (βαριές εγκαταστάσεις), τότε επιτείνεται η ανασφάλεια δικαίου, που έτσι και αλλιώς παρακωλύει τη σωστή ανάπτυξη της χώρας.Με αποτέλεσμα, να αποθαρρύνονται τα επενδυτικά σχήματα που θέλουν να τηρούν τη νομιμότητα, αποζητώντας σαφή και ξεκάθαρα πλαίσια».

Οι «αισιόδοξοι»

Σε κάθε περίπτωση, είναι απορίας άξιον από πού εκπορεύεται η αισιοδοξία της κυβέρνησης ότι το πρόζεκτ της Οξειάς θα προχωρήσει, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι Καταριανοί προτιμούν τις καθαρές και γρήγορες (απ' ευθείας αναθέσεις) δουλειές, χωρίς νομικές σκιές και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.

Από την ίδια αισιοδοξία διαπνέεται και ο δήμαρχος Ιθάκης, Ιωάννης Κασσιανός, όπου υπάγεται διοικητικά το νησί: «Το παλάτι που θα χτίσει ο εμίρης του Κατάρ στην Οξειά θα είναι ό,τι καλύτερο». Δηλώνει θετικός στην πώληση και σύμφωνα μ' αυτά που γνωρίζει, λέει ότι «οι σχετικές διαδικασίες προχωρούν, καθώς η κυβέρνηση θα τους διευκολύνει σε ό,τι αφορά την επίλυση γραφειοκρατικών θεμάτων». Θεωρεί επίσης ότι η Ιθάκη θα ευνοηθεί από τη συγκεκριμένη επένδυση, «η οποία θα τονώσει την τουριστική κίνηση αλλά και την ανάπτυξη του νησιού. Το παλάτι που θέλει να χτίσει ο εμίρης του Κατάρ στην Οξειά θα αποτελέσει τουριστικό προορισμό για Ελληνες και ξένους».

Οσο για το ισχυρό καθεστώς προστασίας, πιστεύει ότι δεν θα αποτελέσει τροχοπέδη στην αγοραπωλησία: «Δεν υπάρχει πρόβλημα που το νησί προστατεύεται από το Δίκτυο Natura. Απ' όσο γνωρίζω, επιτρέπεται να χτίσεις και σ' αυτές τις περιοχές».

Υπό μία έννοια, ο δήμαρχος έχει δίκιο. Πράγματι, εκτός από μελίσσια και παραδοσιακές εγκαταστάσεις σταβλισμού, μπορεί ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος να προχωρήσει και στην κατασκευή ενός, για παράδειγμα, ξύλινου αναψυκτηρίου.

Τι προβλέπεται

Πριν από λίγες μέρες και μετά την «αναθέρμανση» του εν λόγω επενδυτικού σχεδίου, ο πρόεδρος του Φορέα Προστασίας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Νίκος Αναγνόπουλος παρέθεσε επακριβώς τι μπορεί να γίνει στην Οξειά:

* Γεωργία στις υφιστάμενες ελαιοκαλλιέργειες.

**Βόσκηση και παραδοσιακές εγκαταστάσεις σταβλισμού μέχρι την εκπόνηση και έγκριση μελέτης βοσκοϊκανότητας.

**Μελισσοκομία.

* Η κατασκευή υποδομής στις ακτές για την εξυπηρέτηση των υδατοκαλλιεργειών.

* Επιτρέπεται επίσης ήπια αναψυχή (π.χ. ξύλινο αναψυκτήριο) για ανάπτυξη της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Σημειώνεται δε, ότι «για το νησιωτικό σύμπλεγμα, απαιτείται η εκπόνηση ειδικής μελέτης προκειμένου να τεκμηριωθεί η έκταση, οι όροι δόμησης και η υποδομή στην οποία θα αναπτυχθεί η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και η ήπια αναψυχή, σύμφωνα με τη φέρουσα ικανότητα του οικοσυστήματος, και η έκδοση σχετικού Κανονισμού Διοίκησης και Λειτουργίας του Φορέα Διαχείρισης».

* Είναι αποδεκτή και η εγκατάσταση υποδομής για την εξυπηρέτηση των επιτρεπόμενων χρήσεων και δραστηριοτήτων, όπως μικρή αγροτική κατοικία επιφάνειας μέχρι 80 τ.μ., αποθήκες φύλαξης αγροτικών εργαλείων επιφάνειας μέχρι 50 τ.μ.».

Πιο καυστική, η δραστήρια Κίνηση Πολιτών Ξηρομερίου σημειώνει: «Τα πράγματα όσον αφορά τις Εχινάδες είναι απλά: όποιος θέλει να αγοράσει νησί εκεί, πρέπει να ξέρει πως επιτρέπεται να χτίσει ένα μαντρί, να βάλει αγριοκάτσικα κι αγριοκούνελα και να παρακολουθεί τα πουλιά. Επίσης μπορεί να κάνει και μικρή υποδομή γι' αυτά. Για ξενοδοχεία, πισίνες, βίλες και τουρίστες, ούτε λόγος. Πέρα από δασικές εκτάσεις, που είναι τα περισσότερα απ' αυτά, άπαντα είναι περιοχές Natura. Οι χρήσεις γης για το καθένα ορίζονται αυστηρά(;) από την ΚΥΑ 22306/ΦΕΚ 477/31.5.2006».

Και προσθέτουν: «Τώρα αυτοί που κραυγάζουν για επενδύσεις (για μια παραγωγική επένδυση δεν ακούσαμε, αντίθετα ακούμε πολλά για παραγωγική ανασυγκρότηση), ας έχουν τουλάχιστο υπ' όψιν πως παρέλαβαν μια χώρα 132.000 τ.χλμ. και περίπου τέτοια οφείλουν να την παραδώσουν. Εμείς καλούμε όλους τους φορείς και τους πολίτες σε ετοιμότητα γιατί σ' αυτή τη χώρα πολλές φορές χρειάζεται να υπερασπιζόμαστε τα αυτονόητα». 

 http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=347714

Αναδημοσιευση απο : Vlahatasamis.gr

Oι ρίζες του Ληξουριώτικου Καρναβαλιού

4

Ληξουριώτικο Καρναβάλι

Θα πρέπει να ψάξει κανείς στα πολύ παλιά χρόνια για να βρει τις ρίζες του Ληξουριώτικου καρναβαλιού. Του καρναβαλιού, που με τα πάρα πολλά διονυσιακά στοιχεία του έχει καταφέρει να γίνει ένα από τα πλέον ονομαστά καρναβάλια της Ελλάδας και κάθε χρόνο να συγκεντρώνει πάρα πολύ κόσμο.

Μέσα από τις μετακινήσεις των πληθυσμώντου νησιού μπορεί να πει κανείς ότι το καρναβάλι διατηρήθηκε αναλλοίωτο στα χωριά κατά τα χρόνια της ενετοκρατίας ενώ στην πόλη ο χαρακτήρας του μεταβλήθηκε από τις ανάγκες της παρουσίας του

Οι μακρόχρονες κατακτήσεις του νησιού της Κεφαλονιάς και κατ’ επέκταση και του Ληξουριού ήταν αυτές που γέννησαν τις ανάγκες, που μοιραία θα σημάδευαν την παρουσία του καρναβαλιού στην πόλη. Οι κατακτήσεις αυτές θα το μπολιάσουν με τα στοιχεία της Δύσης.

Και σαν πρώτα στοιχεία θα πρέπει να αναφερθούν οι Γκιόστρες, που ήταν πρώτα βυζαντινοί και μετ’ έπειτα δυτικοί ιππικοί αγώνες, που παίζονταν στα “καρναβάλια των ευγενών” και στα χρόνια της αγγλοκρατίας έγιναν θέαμα ολοχρονικά.

Στα χρόνια της αγγλοκρατίας επίσης θα διαδοθούν οι Καντρίλιες και οι Λαντσιέρες, που χόρευαν οι αξιωματικοί της Δύσης. Όμως στα χωριά το καρναβάλι θα διατηρήσει το λαϊκό του χαρακτήρα και θα προστεθούν σ’ αυτό, με πολύ καλή αφομοίωση, σκηνές από κρητικά δράματα και άλλα έργα του Επτανησιακού πολιτισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι προτιμούσαν τη σκηνή από την κονταρομαχία του Ερωτόκριτου ή κάποια ρομαντική σκηνή από λαϊκό θεατρικό έργο.

Στα χωριά η μορφή του καρναβαλιού επικεντρωνόταν σε διασκεδάσεις οι οποίες γίνονταν σε κάποια ξέφωτα ή σε αλώνια. Οι πρωτεργάτες του καρναβαλιού ήσαν συνήθως χορευτές και σε αυτούς έπεφτε το βάρος να διαμορφώσουν την όλη καρναβαλική διασκέδαση. Συνήθως φορούσαν φουστανέλα άσπρη ή άλλη με πολλά χρωματιστά μαντήλια, γιλέκο πλουμιστό και στολισμένο με πολλά κοσμήματα και στα πόδια χρωματιστές κάλτσες με πολλά κουδούνια. Οι γυναίκες ήσαν ντυμένες με μακριά φούστα, γιλέκο και το κεφαλομάντηλο και συμμετείχαν κι’ αυτές στις χορευτικές εκφράσεις του καρναβαλικού χορού.

Το καρναβάλι που διατηρήθηκε στα χωριά, σε μεγάλο μέρος είχε δεχτεί επίδραση και από την υπόλοιπη Ελλάδα, καθώς πολλοί Έλληνες κυνηγημένοι από τους Τούρκους κατέφευγαν στα Εφτάνησα και κυρίως στην Κεφαλονιά, φέρνοντας μαζί τους τις παραδόσεις τους.

Το αλώνι όπου θα γίνονταν οι καρναβαλικές εκδηλώσεις έπαιρνε γιορταστική όψη στολισμένο με δάφνες και μύρτα. Εκεί διασκέδαζαν με ατέλειωτους χορούς. Την πρώτη θέση φυσικά είχαν οι κεφαλλονίτικοι ρυθμοί και ακολουθούσαν τα συρτά, τα καλαματιανά ενώ τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν και οι ευρωπαϊκοί χοροί, βαλς, ταγκό και φοξ. Βέβαια δεν έλειπαν οι Καντρίλιες και οι Λατσιέρες. Όμως τους χορούς αυτούς οι κάτοικοι των χωριών προτιμούσαν να τους χορεύουν στις σάλες των σπιτιών των αρχόντων με κάποιο δικό τους ταμπεραμέντο.

Για το καρναβάλι του Ληξουριού, η μόνη γραπτή μαρτυρία που έχει σωθεί και είναι γνωστή σήμερα, την συναντάμε σε κάποιο μονόφυλλο του 1888, όπου ο τότε Δήμαρχος του Ληξουρίου, Άγγελος Ιακωβάτος καλεί τους Ληξουριώτες να γλεντήσουν το καρναβάλι τους με κόσμιο τρόπο και όχι με διονυσιακές υπερβολές, που φαίνεται ότι υπήρχαν μέχρι τότε.

Ακόμη σώζονται κάποιες μαρτυρίες που αναφέρουν ότι τόσο ο αξιόλογος Αγιογράφος του Ληξουρίου, Ρόκκος Ξαδάκτυλος όσο και ο μεγάλος τροβαδούρος Τζώρτζης Δελλαπόρτας διοργάνωναν μάσκαρες που έμειναν ονομαστές. Μάλιστα σε μια από αυτές τις μάσκαρες, οι Ληξουριώτες σατίρισαν την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμπο.

Σ’ αυτή τη μάσκαρα το Ληξούρι ήταν η Κολομβία, δηλαδή η Αμερική. Η μεγάλη καρναβαλική ομάδα προκειμένου να παρουσιάσει όσο πιο καλά μπορούσε την παράσταση, χωρίστηκε σε δύο ομάδες. Αυτοί που θα ήσαν στην Κολομβία, δηλαδή στο Ληξούρι, ντύθηκαν ιθαγενείς, μαύροι και Ινδιάνοι, ενώ αυτοί που θα ερχόντουσαν με τα πλοία από τη θάλασσα ήσαν ο Κολόμβος και οι συντρόφοι του. Ήταν μεγάλη η επιτυχία της μασκαράτας τότε και άφησε εποχή στην ιστορία του Ληξουριώτικου καρναβαλιού.

Από τότε το Ληξούρι ονομάστηκε Κολομβία και οι κάτοικοί του Κολόμβοι ή Κολομπαίοι.

Με το πέρασμα των χρόνων το καρναβάλι του Ληξουριού κάθε περίοδο γινόταν και πιο σημαντικό και μπορεί κανείς να πει ότι ακολουθούσε τις ελληνικές αλλά και παγκόσμιες εξελίξεις προκειμένου να αντλεί τα σατυρικά του θέματα.

Πάντοτε σε όλες τις εκδηλώσεις πρωτοστατούσε η Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου και φυσικά δεν έλειπαν οι Καντρίλιες και οι Λατσιέρες.

Στις απόκριες του 1927 η παρέα του Κωστή Δελλαπόρτα θα παρουσιάσει στο Αργοστόλι μια καταπληκτική μάσκαρα με θέμα τον Βασιλέα του Σιάμ. Η οργάνωση των Ληξουριωτών και η άψογη εμφάνισή τους θα αποσπάσει το πρώτο βραβείο και θα αφήσει μια εικόνα που συζητήθηκε για πολλά χρόνια.

Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι το καρναβάλι στο Ληξούρι βρήκε το δρόμο του, το δρόμο προς την επιτυχία, μέσα στο πνεύμα της παρέας και της ταβέρνας. Από τα παλιά χρόνια ο χώρος της ταβέρνας και διαφόρων άλλων μαγαζιών ήταν τόπος συνάντησης και μέσα σ’ αυτούς τους χώρους γεννιούνταν οι ιδέες και παίρνονταν οι αποφάσεις. για να υλοποιηθούν. Εκεί λοιπόν, σ’ αυτούς τους χώρους γεννήθηκε η αριέττα και η λαϊκή καντάδα, μέσα από την εσωτερική ανάγκη για πειράγματα και σατυρικά δρώμενα όπως τα ένοιωθαν οι Ληξουριώτες.

Στα μεταπολεμικά χρόνια που η ανάγκη για επικοινωνία παρουσιάστηκε ακόμη πιο μεγάλη, οι παρέες, μετά από τις δουλειές τους συναντιόντουσαν στις ταβέρνες και μαζί με το τραγούδι και τις ιστορίες που έλεγαν σκάρωναν πειράγματα που αποτελούσαν τη βάση για το επόμενο πετυχημένο καρναβάλι του Ληξουριού.

Σε όλες αυτές τις δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές καταστάσεις που επικρατούσαν μεταπολεμικά οι Ληξουριώτες κατάφερναν πάντα να διατηρήσουν έντονο τον σατυρικό χαρακτήρα τους και να παρουσιάσουν μια σειρά από κωμικούς που πρωταγωνίστησαν και δημιούργησαν τα επόμενα πετυχημένα καρναβάλια.

Μέχρι το 1960 το Ληξουριώτικο καρναβάλι θα κρατήσει το χαρακτήρα της παρέας και θα είναι πάντα γεμάτο ζωντάνια και κέφι.

Το 1960 είναι η χρονιά που οι πρωταγωνιστές κωμικοί και οι φίλοι της παρέας τους, καθώς και νέοι δραστήριοι της πόλης, θα κάμουν ένα καρναβάλι οργανωμένο, ένα καρναβάλι που θα χαράξει την αρχή μιας δεκαετίας η οποία θα δώσει στο Ληξούρι τον χαρακτηρισμό της πατρίδας του καρναβαλιού. Τη δεκαετία αυτή ο βασιλιάς καρνάβαλος θα πάρει θέμα και ως συνήθως θα είναι κάποιο πρόσωπο που έρχεται απ’ έξω και κατακτά την πόλη. Ο λαός το υποδέχεται από τη θάλασσα με τιμές και δόξες και υπόσχεται να κάμει πολλά καλά στην πόλη.

Ωστόσο με οργανωμένη παρουσίαση και χωρίς να τους λείψει ποτέ το αυθόρμητο και το πηγαίο θα παρουσιάζουν σκηνές από γάμο ή κηδεία πράγμα που γινόταν και πιο παλιά, για να σατιρίζονται τέτοιες στιγμές της ζωής. Βασικοί πρωταγωνιστές αυτά τα χρόνια ήταν το λεγόμενο Τρίο Στατάμ και το αποτελούσαν οι Ηλίας Δημοσθένους Μηνιάτης, Νικολός Ποταμιάνος, Λέανδρος Σοφιανός και Νικολάκης Παγώνης. Και φυσικά και πάρα πολλοί άλλοι που άφησαν εποχή.

Η εποχή μετά από τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1953 θα δώσει μια άλλη μορφή στο Ληξουριώτικο καρναβάλι. Αυτή τη φορά στο καρναβάλι θα οργανωθούν τα σχολεία αλλά και άλλες ομάδες, όπως η Βαλλιάνειος Επαγγελματική σχολή, χορευτικοί σύλλογοι και πάντα πρώτη η Φιλαρμονική Σχολή της πόλης.

Με την ανοικοδόμηση που έγινε μετά από τους καταστρεπτικούς σεισμούς, το Ληξούρι έχει αφήσει πίσω του τα στενοκάντουνα και η νέα πόλης μέσα σε όλα έχει και άνετους πλέον δρόμους. Έτσι το καρναβάλι πλουτίζεται με καρναβαλικές κατασκευές και άρματα. Τα άρματα αυτά φτιαγμένα με μεράκι και λεπτοδουλειά έδιναν την εντύπωση πως το Ληξουριώτικο καρναβάλι είχε γίνει πλέον ένα βίωμα για τους κατοίκους του και αποτελούσε πλέον ένα μέρος του πολιτισμού του.

Οι Ληξουριώτες δεν κάνουν καρναβάλι από συνήθεια. Μπορεί να πει κανείς ότι έχουν στο αίμα τους το καρναβάλι τους. Είναι μέρος της πολιτιστικής τους ύπαρξης και τους χαρακτηρίζει το πνεύμα και η διάθεσή τους να σκορπούν το γέλιο και τη χαρά. Μέσα στη χειμερινή περίοδο υπάρχει αυτή η ανάγκη για να επικοινωνήσουν και να δείξουν αυθόρμητα πως δεν ζουν χωρίς την σάτιρα και το πείραγμα. Χιλιάδες κόσμου παρακολουθούσαν το Ληξουριώτικο καρναβάλι γιατί γνώριζαν πως οι πρωταγωνιστές τους θα τους δικαιώσουν.

Η καλή οργάνωση βασιζόταν στην ομαδική εργασία. Η Οικονομική Επιτροπή βοηθούσε για το καλύτερο και η Κατασκευαστική Επιτροπή, από ράφτες, ξυλουργούς και τεχνίτες προσέφεραν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους. Όλοι τους είχαν έναν μόνο σκοπό. Να πετύχει το καρναβάλι. Κι όταν δεν είχαν χρήματα ή ήσαν δύσκολοι οι καιροί, όπως το 1966, έβγαιναν με μια κασελέτα από εκκλησιά και μάζευαν χρήματα για τον…..Άγιο Καρνάβαλο. Φυσικά μόνο στο Ληξούρι θα μπορούσε να συμβεί αυτό το γεγονός. Της αγιοποίησης του καρνάβαλου.

Από το 1995 το Ληξουριώτικο καρναβάλι κάπως αλλάζει πρόσωπο αφού σ αυτό προστίθενται και οι λατινοαμερικάνικοι ρυθμοί. Παρ’ όλα αυτά η ένταση κορυφώνεται ακόμη πιο πολύ και φυσικά δεν λείπουν ποτέ τα πειράγματα και το σατυρικό στοιχείο.

Το καρναβάλι στο Ληξούρι είναι συνέχεια της παράδοσης και του τοπικού πολιτισμού. Παρέχει το κέφι και τη διασκέδαση σε εποχή δύσκολη και συγχρόνως καταφέρνει να γίνει πόλος έλξης για τους τουρίστες και τους υπόλοιπους Κεφαλλονίτες. Η συνέχιση του καρναβαλιού για το Ληξούρι μπορεί να πει κανείς ότι είναι μια ανάγκη. Μια ανάγκη ζωής. Μια ανάγκη που προβάλλει όχι μόνο από τις απαιτήσεις αλλά και από την έκφραση του χιούμορ, του πειράγματος αλλά και της σάτιρας που μέσα στο αίμα τους κλείνουν οι κάτοικοι τούτης της πόλης.

Άλλωστε σαν η καρναβαλιάτικη πομπή περνάει μπρος από το άγαλμα του Λασκαράτου στην κεντρική πλατεία όλοι μοιάζουν να λένε στο μεγάλο σατυρικό ποιητή. Δάσκαλε. Μείναμε πιστοί στην σάτιρα που εσύ μας δίδαξες.

Συγγραφέας:Ντένης Κονταρίνης
Αναδημοσιευση απο :  Kefaloniatoday.com

Τίτλοι τέλους για το ιστορικό κτίριο του “Οίκου Ναύτου” στο Αργοστόλι

0

Οίκος Ναύτη
Το ιστορικό κτίριο του ΟΙΚΟΥ ΝΑΥΤΗ  στο Αργοστόλι ανήκει πια στο παρελθόν.
Τα γραφεία θα μεταφερθούν  στο Λιμεναρχείο Αργοστολίου και οι ασφαλισμένοι του ΟΙΚΟΥ ΝΑΥΤΗ για οτιδήποτε χρειάζονται θα προσέρχονται πλέον εκεί.
Μια λιτή ανακοίνωση στην πόρτα σφραγίζει τους τίτλους τέλους στο κτίριο όπου χιλιάδες Κεφαλλονίτες φιλοξενήθηκαν για πάρα πολλά χρόνια αλλά και οι γυναίκες των ναυτικών στα πιο παλιά χρόνια που όλο και κάτι θα είχαν να τακτοποιήσουν. Γραφειοκρατική “χαρτούρα”, επιδόματα κ.α  για τους θαλασσινούς συζύγους τους…

Το κτίριο του ΟΙΚΟΥ ΝΑΥΤΗ, στο “δρόμο με τους Φοίνικες”, όπως λέγαμε παλιά ήταν δωρεά των Ρόκου και Παναγή Βεργωτή από το 1958 εις μνήμη του πατέρα τους Γεράσιμου Βεργωτή.

Αντιγραφη απο :Kefalonia Today.com

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ

Περισσότερη περιγραφή της άθλιας κατάστασης που υποφέρουμε, δεν χρειάζεται, καθώς τη ζούμε με όλες τις αισθήσεις μας.

Το μόνο που μένει, είναι μία ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.

Αυτήν προτείνουμε εμείς, οι Ανεξάρτητοι, Ακομμάτιστοι, Αποφασισμένοι Έλληνες Πολίτες:

ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

Aνεξάρτητοι, Aκομμάτιστοι, Aποφασισμένοι,

συγκεντρωνόμαστε σε παλλαϊκή σύναξη,

σχηματίζουμε εθνοσυνέλευση

(“Ελλήνων Βούληση”)

και

ΑΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Για να επιστρέψει η εξουσία στα χέρια του Ελληνικού λαού.

Αυτή είναι η μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη για να λυθούν όλα τα υπόλοιπα μας προβλήματα. Το χαμηλό επίπεδο παιδείας, η πτώση των ηθών, τα οικονομικά μας προβλήματα, οι φόροι, τα χαράτσια, οι άνεργοι, οι άστεγοι, οι αυτόχειρες, όλα αυτά, δεν είναι παρά αποτελέσματα ενός και μόνο γεγονότος, ότι άλλοι αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς, εξυπηρετώντας συμφέροντα αντίθετα με τα δικά μας.

Σήμερα όμως ήρθε η ώρα,

για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας

στη χώρα που την γέννησε.

Για το σκοπό αυτόν, ζητούνται “προς κατάταξη”

Ελληνες πολίτες – “οπλίτες”

για την επιχείρηση “2013Μαραθών”

Η επιχείρηση 2013 Μαραθών, δεν αποτελεί μία ακόμη Κίνηση ή Κίνημα πολιτικής διαμαρτυρίας, αλληλεγγύης ή ανατροπής. Πολύ δε περισσότερο, δεν αποτελεί κανενός είδους κομματική παρέμβαση ή στόχευση.

Αποτελεί “επιχείρηση” (εγχείρημα, απόπειρα), που αποσκοπεί στη δημιουργία και οργάνωση ενός μόνο, αλλά μεγίστης σημασίας, στόχου: την συσπείρωση του Ελληνικού λαού με την συμμετοχή θεσμικών φορέων εξουσίας, τη συγκρότηση εθνοσυνέλευσης, με την ανίκητη δύναμη της οποίας η Ελληνική κοινωνία θα απαιτήσει την “εδώ και τώρα” αποκατάσταση της εξουσίας στον νόμιμο δικαιούχο και κυρίαρχο, τον Ελληνικό λαό, όπως ορίζει το Σύνταγμα και όχι όπως την ασκεί ύπουλα η κυβερνώσσα πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία, που συστήνεται στον ανυποψίαστο πολίτη σαν Δημοκρατία.
Την επόμενη στιγμή από την ολοκλήρωση της αποστολής του, το εγχείρημα θα πάψει να υπάρχει και θα περάσει στην ιστορία σαν μια προσπάθεια (για την οποία αγωνιζόμαστε για να είναι επιτυχής) του Ελληνικού λαού για την αποκατάσταση της δημοκρατίας.
Η “επιχείρηση” αυτή, αποτελεί πρωτοβουλία ανεξάρτητων, ακομμάτιστων, αποφασισμένωνΠολιτών που διαπιστώνουν την αδυναμία συσπείρωσης όλων των εκατοντάδων μικρών και μικρομεσαίων Ομάδων, Πρωτοβουλιών, Κινήσεων και Κινημάτων Αντίστασης στην αιχμαλωσία των Μνημονίων και της κυβερνώσας πολιτικής και οικονομικής Ολιγαρχίας. Μίας αδυναμίας που πηγάζει από τις προσωπικές φιλοδοξίες, την ηγεμόνευση και την φιλυποψία του ενός προς τον άλλον , εκ μέρους των επικεφαλής αυτών των Ομάδων και Κινημάτων.
Πολλά κινήματα ευαγγελίζονται τη δημοκρατία και τη νομιμοποίηση. Ιδού λοιπόν ένας τόπος συνάντησης κοινός, όπου όλοι καλούνται από όλους τους, χωρίς ηγεμονικές βλέψεις, εκατοντάδες χιλιάδες ΑΑΑ Πολίτες που απαιτούν την ένωση όλων αυτών των μικρών ρυακιών σε ένα χείμαρρο που θα καθαρίσει την “κόπρο του Αυγεία”.


Η ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ.

απο : Μαραθων 2013

Ο "Παντελής" και τα κομμάτια του

ΣΥΝΤΆΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ/ΤΗΝ MAROULIS NIKOS

 

Όταν είδα να κάνουν κομμάτια τον «Παντελή» στην Αλυκή της Πάρου, αγριεύτηκα! Μην πάει ο νους σας σε ειδεχθή ανθρωποκτονία. Για τον «Παντελή» την τράτα την παλιά, την ξύλινη, μιλάω, που την έβλεπα, χρόνια τώρα, να σκίζει τα νερά του Αιγαίου και να λικνίζεται σαν γοργόνα καλλονή κοντά στις ακτές.

Την τύχη του Παντελή, μαθαίνω πως είχαν μέχρι τώρα και η Μαρίτσα, η Βαγγελή, η Σουλτάνα, ο Άγιος Νικόλαος καθώς και εκατοντάδες άλλα παραδοσιακά καΐκια. Αρκετά απ’ αυτά, κοσμήματα τέχνης και τεχνικής, φτιαγμένα από μάστορες καραβομαραγκούς που στις μέρες μας έχουν εκλείψει.

Η αιτία της καταστροφής; Να εισπραχθούν από τους δικαιούχους οι κοινοτικές επιδοτήσεις από την απόσυρση, στο πλαίσιο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης να φρενάρει την υπεραλίευση των ειδών που μειώνονται ανησυχητικά στις Ευρωπαϊκές Θάλασσες.

Αναγνωρίζω την ανάγκη να σώσουμε τη θάλασσα από την καταστροφή. Όπως λένε οι ειδικοί, πολλά από τα εργαλεία που χρησιμοποιούν τα καΐκια αυτά καταστρέφουν τον βυθό και εμποδίζουν την αναπαραγωγή των ψαριών. Εντάξει, να αποσυρθούν, λοιπόν, όσα καταστρέφουν και να αποζημιωθούν οι δικαιούχοι. Γιατί όμως πρέπει να σπάμε τα σκαριά; Σε τι μας έφταιξαν;

«Γιατί έτσι θέλουν οι Ευρωπαίοι», μου απάντησαν όσοι ψαράδες ρώτησα. «Μόνο έτσι μπορούμε να εισπράξουμε τα κονδύλια που μας αναλογούν και να αποζημιωθούμε για τη χασούρα μας, αφού με τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό που μας έδιωξε στα βαθιά, το ψάρεμα δεν έχει ψωμί».

Μου φάνηκε παράλογο, αν όχι εγκληματικό, και το έψαξα.

Τι βρήκα λοιπόν: Τη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων για την αλιεία δεν την έχουν τα ευρωπαϊκά όργανα. Την έχουν τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Κομισιόν βάζει τα λεφτά και ορισμένους γενικούς βασικούς κανόνες διαχείρισης. Τα κράτη-μέλη -στην περίπτωσή μας η Ελλάδα- τα διαθέτουν με βάση ένα Εθνικό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αλιείας (το γνωστό ως ΕΠΑΛ στον αλιευτικό κλάδο).

Το Ελληνικό ΕΠΑΛ, λοιπόν, στον άξονα προτεραιότητας 1, (μέτρο 1) προβλέπει διάφορους εναλλακτικούς τρόπους για τη μόνιμη απόσυρση των καϊκιών εκτός από τη διάλυσή τους: Την αλλαγή χρήσης τους για μη αλιευτικές δραστηριότητες (τουρισμό, εκπαιδευτικά προγράμματα), τη χρησιμοποίησή τους για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς (μουσειακή έκθεση, έρευνα), όπως και την αλλαγή χρήσης τους με σκοπό τη δημιουργία τεχνητών υφάλων. Για όλες αυτές τις χρήσεις προβλέπονται ενισχύσεις στους αλιείς που καλύπτουν από το 70% έως και το 120% του ποσού που ορίζεται για τη διάλυσή τους.

Στην πράξη, όμως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που έχει την αρμοδιότητα της Αλιείας το μόνο μέτρο που ακολουθείται στην Ελλάδα είναι η διάλυση των καϊκιών. Πέραν τούτου, ουδέν.

"Γιατί;", ρώτησα. Επ’ αυτού άκουσα τα πάντα.

Διότι, αυτός είναι ο πιο εύκολος τρόπος για το υπουργείο να ελέγξει την οριστική παύση της αλιευτικής δραστηριότητας του σκάφους. (Πού να ψάχνει τώρα ο αρμόδιος υπάλληλος από δω κι’ από κει τι κάνει κάθε ψαράς με το σκάφος του).

Διότι, τα μουσεία δεν έχουν χώρο και λεφτά για εκθέματα. Διότι, οι δήμοι δεν ενδιαφέρονται. Διότι, οι ψαράδες θέλουν να πάρουν τα λεφτά και να ξενοιάσουν. Χίλια διότι, για να δικαιολογήσουν την καταστροφή και την ανεπάρκεια της ελληνικής πολιτείας, και όχι μόνο, να διατηρήσει μια πολιτιστική κληρονομιά σπάνια, ξεχωριστή, με λαμπρό παρελθόν. Υποστηρίζω, και μέλλον. Σκέφτομαι για παράδειγμα πόσα σχολεία και κολέγια από την Ευρώπη, την Αμερική και όλες τις άκρες της γης θα έρχονταν τρέχοντας να κάνουν μαθήματα θαλάσσιας και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης πάνω σ’ ένα τέτοιο παραδοσιακό πρώην ψαράδικο καΐκι. Ή πόσοι θα έπαιρναν μαθήματα αλιείας από τους ίδιους τους ψαράδες, στο πλαίσιο κάποιου προγράμματος αλιευτικού τουρισμού; Ιδού λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρό κύριε αρμόδιε (Υπουργέ, Δήμαρχε, Περιφερειάρχη), αγαπητοί μου ψαράδες. Και τα καΐκια μπορούμε να σώσουμε από την καταστροφή και κέρδη να εξασφαλίσουμε για τις παράκτιες περιοχές. Λίγο να ψάξετε στο διαδίκτυο θα βρείτε ανάλογες εμπειρίες αλλά και προγράμματα χρηματοδότησης τέτοιων δράσεων από τα Ευρωπαϊκά Ταμεία. Κρίμα, δεν είναι να καταστρέφουμε το βιος μας, για να μην ταράξουμε τη νιρβάνα μας ή «βρέξουμε τον πισινό μας;», όπως λένε και στα μέρη μου;

*Η Κατερίνα Παπαδημητρίου-Τσάβαλου είναι Διευθύντρια του γραφείου της Επιτρόπου Αλιείας της ΕΕ, Μ. Δαμανάκη, στην Αθήνα.

πηγή : http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=21795

Αντιγραφη απο : Nautilia.gr