Μια μικρή ιστορία για την Κεφαλονιά

.

Η προτομή του Ν.Καββαδία στο Αργοστόλι

Kάποιο καλοκαίρι  ο άντρας μου κι εγώ ευρισκόμενοι για επαγγελματικούς λόγους στην Πάτρα, μετά από μια έμπνευση της στιγμής, αποφασίσαμε να πάμε στην Κεφαλονιά, κυρίως για να τη δούμε μιας και δεν είχαμε ξαναπάει και δευτερευόντως για να εντοπίσουμε σε κάποιο χωριό κοντά στο Αργοστόλι ένα μικρό ξεχασμένο οικόπεδο και κάτι αμπέλια, που είχε κληρονομήσει ο Κεφαλονίτικης καταγωγής σύζυγος.
Περιττό να σου πω ότι με το πού πατήσαμε το πόδι μας στο νησί μαγευτήκαμε από την ομορφιά του. Νοικιάσαμε αμέσως ένα μικρό τζιπ και αφού πετάξαμε κυριολεκτικά τα λιγοστά μας μπαγκάζια στο ξενοδοχείο, αρχίσαμε τρελαμένοι την εξερεύνηση του νησιού, προσπαθώντας να δούμε όσο περισσότερα μέρη γινόταν κατά την ολιγοήμερη, διαμονή μας σε αυτό.
Δεν θα σου περιγράψω το επαναλαμβανόμενο σε κάθε στροφή του δρόμου «θάμπος των ματιών μου» από την ομορφιά που απλόχερα η φύση έχει χαρίσει στην Κεφαλονιά, δεν είναι εξ άλλου αυτός ο λόγος της επιστολής μου .
Γι’ αυτή την ομορφιά το μόνο που θέλω να μοιραστώ με σένα και με τους αναγνώστες σου είναι το συναίσθημα αγαλλίασης συνοδευόμενης ταυτόχρονα και με ένα παράξενο σφίξιμο της ψυχής-σαν να με πονούσε η δύναμη της εικόνας- που ένιωσα όταν αντίκρισα από ψηλά την παραλία του Μύρτου και που περιγράφεται ακριβώς με το στίχο «Πώς να χωρέσει μέσα μου η ομορφιά του κόσμου».
Την παραμονή της αναχώρησής μας, κατά το απογευματάκι, ανεβήκαμε στο χωριό για να βρούμε το οικόπεδο και με μόνο στοιχείο το επίθετο του παππού ο οποίος είχε φύγει από την Κεφαλονιά μετά το σεισμό του ’53, αρχίσαμε το ψάξιμο.
Τη χαρά και την έξαψη του Αθηναίου άντρα μου που πανηγύριζε, γιατί είχε κι αυτός όπως έλεγε επιτέλους ένα χωριό, δεν την συμμεριζόμουν γιατί πίστευα ακράδαντα ότι μετά από 55 ολόκληρα χρόνια θα είχε ακολουθηθεί και στο συγκεκριμένο χωριό η συνήθης (τουλάχιστον για τον δικό μου τόπο καταγωγής) πρακτική της μετατόπισης των ορίων των ορφανών οικοπέδων από τους γείτονες, με αποτέλεσμα το μικρό οικοπεδάκι να έχει εξαφανιστεί.
Με καταγωγή από μια περιοχή όπου ο αδελφός πυροβολεί και θάβει στη Γράνα (για να σου δώσω και το στίγμα) τον αδελφό του για μερικά μέτρα γης, ήμουν πεπεισμένη ότι άδικα περιπλανιόμασταν μέσα στη ζέστη.
Ρωτώντας κάποιους εξαιρετικά πρόθυμους και φιλόξενους κατοίκους που θέλανε μάλιστα, παρότι είμαστε άγνωστοι, να μας τρατάρουν, φτάσαμε εκεί που θεωρητικά ήταν το οικόπεδο.Κοιτούσαμε σαν χαμένοι μια έκταση με φρυγανισμένους απ τη ζέστη θάμνους, καναδυό αγριοσυκιές και κάτι χαλάσματα τριγυρισμένη από νεόδμητα κουκλίστικα σπίτια χωρίς να ξέρουμε αν ήταν εκεί το οικόπεδό μας, μέχρι που μας πλησίασε ένας ηλικιωμένος κάτοικος και μας ρώτησε τι ψάχνουμε.
Όταν του εξηγήσαμε, ο παππούς σαν να ήταν υποθηκοφύλακας με εντυπωσιακή ακρίβεια (όπως διαπιστώσαμε μετά στην Αθήνα από το τοπογραφικό) μας είπε από που άρχιζε και που τελείωνε το απείραχτο επί 55(!) ολόκληρα χρόνια οικόπεδό μας.
Ακούγοντάς τον να μας εξηγεί με την τραγουδιστή ντοπιολαλιά του, ντράπηκα που έβαλα αυτούς τους Κεφαλονίτες άρχοντες που δεν άγγιξαν για πάνω από μισό αιώνα ούτε εκατοστό από την ξένη ιδιοκτησία, στο ίδιο τσουβάλι με τους πονηρόβλαχους, παλουκομπήχτες συντοπίτες μου. Όταν του είπαμε πως ψάχναμε και κάτι αμπέλια, προθυμοποιήθηκε να μας συνοδεύσει για να μας δείξει πού βρίσκονταν.
Ευτυχώς που είχαμε νοικιάσει τζιπ γιατί για να φτάσουμε στα «αμπέλια» διασχίσαμε έναν απότομο ανηφορικό χωματόδρομο που μας έβγαλε σε ένα επικλινές πλάτωμα σχεδόν στην κορυφή του βουνού που υψώνεται πίσω από το Αργοστόλι.
«Να εδώ είναι και τα δικά σας αμπέλια» μας είπε, δείχνοντάς μας το πλάτωμα με τα αραιά διψασμένα χαμόδεντρα και τους σκονισμένους θάμνους. Βλέποντας την έκπληξη στα μάτια μας, γιατί προφανώς ως ηλίθιοι Αθηναίοι περιμέναμε να δούμε κλήματα στη σειρά γεμάτα ζουμερά σταφύλια και αντί αυτής της εικόνας αντικρίσαμε έναν άγονο, άνυδρο τόπο, γέλασε και μας είπε:
«Όσο και να σας φαίνεται απίστευτο εδώ σ΄αυτόν τον ορεινό ξερότοπο παλιά οι κάτοικοι, πάμπτωχοι οι περισσότεροι, καλλιεργούσαν αμπέλια. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο πρέπει να ματώσουν τα χέρια σου για για να καρπίσει αυτή η στέρφα γη».
Τα αμπέλια όμως αυτά, εκτός από μέσο βιοπορισμού για τους τους χωριανούς, σώσανε και το Αργοστόλι κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν μια κανονιοφόρος (δεν θυμάμαι αν μας είπε αν ήταν Ιταλική ή Γερμανική) ήταν έτοιμη να το χτυπήσει με τα κανόνια της.
Κοιτώντας που λέτε παιδιά, ο Ανώτατος Αξιωματικός της κανονιοφόρου με τα κιάλια την περιοχή, ζήτησε να μάθει τι ήταν αυτές οι πράσινες σειρές που αχνοφαίνονταν ψηλά στην κορυφή του βουνού κι όταν έμαθε πως ήταν αμπέλια είπε ματαιώνοντας το χτύπημα: «Δεν πρόκειται να χτυπήσω αυτούς τους κατοίκους που με τόσο κόπο και τέτοιο πείσμα καταφέρανε να καλλιεργήσουν αμπέλια στην κορυφή του βουνού, πάνω στις πέτρες».
Δεν ξέρω, Πιτσιρίκο, αν η ιστορία που μας είπε ο Κεφαλονίτης παππούς είναι αλήθεια ή μύθος . Εκείνο που ξέρω με σιγουριά είναι ότι κι αυτή τη φορά οι πεισματάρηδες, ιδιόρρυθμοι, γνωστοί στο Πανελλήνιο για το κοφτερό τους μυαλό και το εξίσου κοφτερό χιούμορ τους Κεφαλονίτες θα τα καταφέρουν να σταθούν ξανά στα πόδια τους και να επουλώσουν τις βαθιές πληγές που προξένησε για ακόμα μια φορά ο Εγκέλαδος στο πανέμορφο νησί τους.
Τους στέλνω την αγάπη μου και τον θαυμασμό μου για την ομορφιά και την αρχοντιά που με τρατάρανε απλόχερα τις λίγες μέρες που βρέθηκα στον τόπο τους.
Τασούλα

Πηγή άρθρου: pitsirikos.net/

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/arthra-apopsis/mia-mikri-istoria-gia-tin-kefalonia-92787.html#sthash.ICC4l0Ww.dpuf

.

ΕΞΗΝΤΑ ΕΝΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

Μυστήριο με φωτογραφία του Αρη Βελουχιώτη

Σάλο έχει προκαλέσει η ανάρτηση στο Διαδίκτυο φωτογραφίας που από το blog «XYZ Contagion» υποστηρίζεται ότι παρουσιάζει το κομμένο κεφάλι του Αρη Βελουχιώτη. Ερχεται στο φως 69 χρόνια μετά τον τραγικό θάνατο του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ.

Οι διαχειριστές του ιστότοπου, Κλέων Ιωαννίδης και Βασιλική Μετατρούλου, υποστηρίζουν πως είναι η μοναδική καταπρόσωπο εικόνα που αποτυπώθηκε από τον φανοστάτη της πλατείας των Τρικάλων, εκεί όπου οι διώκτες του έστησαν το «τρόπαιό» τους. Θεωρούν ότι η συγκεκριμένη απεικόνιση δεν υπάρχει στην πλούσια βιβλιογραφία για την Εθνική Αντίσταση, τον πρωταγωνιστή της και τις δραματικές τελευταίες ώρες του. Βεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει ούτε στα βιβλία, ούτε στα ντοκιμαντέρ, ούτε στα εικονογραφημένα αφιερώματα.

Το μόνο γνωστό είναι -και αναφέρεται στην ανάρτηση- πως μεταξύ 18 και 20 Ιουνίου 1945 στάλθηκε στην εφημερίδα «Ακρόπολις» από τον ανταποκριτή της με σκοπό να δημοσιευτεί. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιουργήθηκε αναστάτωση. Ποικίλες και αντιφατικές εκτιμήσεις διατυπώνονται από τους χρήστες του Ιντερνετ.

Ενστάσεις
Λόγω ακριβώς του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος το «Εθνος» δημοσιεύει τη φωτογραφία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υιοθετεί το ντοκουμέντο ως γνήσιο και αδιαφιλονίκητο. Αλλωστε, άνθρωποι οι οποίοι έχουν ασχοληθεί εκτενώς με το θέμα διατυπώνουν ενστάσεις. Θεωρούν εξαιρετικά αμφίβολο να υπάρχει τέτοιο ιστορικό τεκμήριο το οποίο παρέμενε στα αζήτητα σχεδόν επτά δεκαετίες.

Η φωτογραφία του Αρη, αποτελεί, σύμφωνα με τους διαχειριστές του μπλογκ που την ανήρτησαν, τη μοναδική καταπρόσωπο εικόνα που αποτυπώνει τον αρχικαπετάνιο του ΕΛΑΣ από τον φανοστάτη της πλατείας Τρικάλων

Το νήμα της ζωής του Αρη Βελουχιώτη κόπηκε στις 15 Ιουλίου 1945.

Ο ηγέτης του ΕΛΑΣ είχε καταγγείλει τη Συμφωνία της Βάρκιζας και είχε έρθει σε ρήξη με το ΚΚΕ και την ηγεσία του ΕΑΜ. Διακήρυξε την ανάγκη να συνεχιστεί ο ένοπλος αγώνας και μετά την αποχώρηση των ναζί, αυτήν τη φορά εναντίον του εξαρτημένου από τη Βρετανία μεταπελευθερωτικού καθεστώτος. Οι θέσεις αυτές προκάλεσαν την αντίδραση της κυβέρνησης αλλά και του επιτελείου του ΚΚΕ, που τελικά τον αποκήρυξε.

Η υπό τον Νίκο Ζαχαριάδη κομματική ηγεσία έκανε λόγο για τυχοδιωκτικό και ύποπτο στοιχείο. Εριξε το σύνθημα «Ούτε φαΐ ούτε νερό στον Αρη». Τον διέγραψε και η διαγραφή του δημοσιεύτηκε την ίδια μέρα με το τραγικό τέλος του, στη Μεσούντα της Αρτας, κοντά στον Αχελώο.

Τα κομμένα κεφάλια του Αρη και του Τζαβέλα, κρεμασμένα στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων

Ο Αρης ασφαλώς είχε ειδοποιηθεί για την αποκήρυξη. Μαρτυρίες των ανταρτών που βρέθηκαν στο πλευρό του αναφέρουν ότι το μοιραίο απόγευμα ένας άνδρας γνωστός στο Γενικό Αρχηγείο του ΕΛΑΣ, ο Ηλίας Τσιουμάνης, τον συνάντησε και του έδωσε κάποιο διπλωμένο χαρτί. Ο Βελουχιώτης πήγε παράμερα και το διάβασε. Πάντως φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να ήταν η απόφαση της διαγραφής του, που είχε δημοσιευτεί εκείνη την ημέρα στον «Ριζοσπάστη». Δεν πέρασε πολλή ώρα και η ομάδα των ανυπότακτων ανταρτών αντιλήφθηκε πως είχε περικυκλωθεί.

Δυτικά βρίσκονταν οι μονάδες της Εθνοφυλακής που είχαν σταλεί για να τον συλλάβουν, κάπου 120 άτομα με επικεφαλής τον Βόιδαρο, οπλαρχηγό του Ναπολέοντα Ζέρβα. Ανατολικά είχε αναπτυχθεί τμήμα του Ελληνικού Στρατού υπό τον υπολοχαγό Α. Μουρελάτο.

Ο Αρης Βελουχιώτης εκφωνεί τον περίφημο λόγο της απελευθέρωσης στη Λαμία. Δεξιά, ο ηγέτης του ΕΛΑΣ εισέρχεται στην πρωτεύουσα της Φθιώτιδας

Η επικρατούσα εκδοχή είναι πως ο Αρης αυτοκτόνησε λίγο πιο πέρα από τους άνδρες της ομάδας του.

Οταν ο κλοιός έσφιξε, ο Βελουχιώτης έδωσε εντολή στα παλικάρια του να τραβηχτούν προς τον Αχελώο. Ο ίδιος έμεινε πίσω και σε λίγο ακούστηκε ένας πυροβολισμός.

Ο καπετάνιος είχε δώσει τέλος στη ζωή του με την τελευταία σφαίρα που είχε κρατήσει για τον εαυτό του. Το πρωτοπαλίκαρό του, ο Τζαβέλας, ειδοποίησε τους άλλους πως ο πρωτοκαπετάνιος σκοτώθηκε. Τους ζήτησε να τον ακολουθήσουν στον θάνατο, αλλά αρνήθηκαν.

Κατέστρεψε στοιχεία
Ο Τζαβέλας προχώρησε προς το άψυχο κορμί του αρχηγού του, πήρε στα χέρια του ό,τι φωτογραφίες κρατούσε μαζί του και τις έσκισε. Εσπασε και το ρολόι του και κατάστρεψε το πιστόλι του. «Ελβετό» έλεγε το πιστόλι του ο Βελουχιώτης. Επειτα έβγαλε την περόνη από μια χειροβομβίδα μιλς.

Υπάρχουν και άλλες δύο εκδοχές. Η μία είναι ότι ο Αρης αυτοκτόνησε με τη χειροβομβίδα έχοντας δίπλα τον Τζαβέλα. Η άλλη καταγράφηκε στις επίσημες αναφορές του Στρατού και θέλει να έχει πέσει νεκρός από τα πυρά των διωκτών του.

Γιορτή ζούγκλας
Χόρευαν και τραγουδούσαν μπροστά στα κεφάλια

Οι επιζήσαντες από την ανταρτο-ομάδα του Αρη συνελήφθησαν. Οι εθνοφύλακες αποφάσισαν να αποκεφαλίσουν τα πτώματα του Αρη και του Τζαβέλα. Μάλιστα υποχρέωσαν τον συλληφθέντα αντάρτη με το ψευδώνυμο Δράκος να κάνει με σουγιά αυτή τη δουλειά. Με τα κομμένα κεφάλια κατευθύνθηκαν στο χωριό Μυρόφυλλο, όπου τα επέδειξαν ακουμπισμένα σ΄ ένα πεζούλι έξω από το καφενείο του χωριού. Οι παρακρατικοί τραγουδούσαν και χόρευαν. Απ΄ εκεί μετακινήθηκαν στα Τρίκαλα. Στην κεντρική πλατεία Ρήγα Φεραίου κρέμασαν τα δύο κεφάλια από τον φανοστάτη.

Εμειναν κρεμασμένα δύο μέρες. Ηταν πιασμένα με σκοινί από τις άκρες ενός πασάλου, που δέθηκε πάνω στον πανύψηλο φανοστάτη με τρόπο που να είναι εύκολο να το διακρίνει κανείς ακόμα και μέσα από το πυκνό πλήθος.

Ολη νύχτα
Το κρέμασμα ακολούθησε γιορτή ζούγκλας, που οι πρωταγωνιστές της συναγωνίζονταν σε επίδειξη ανθρωποβόρων ενστίκτων. Κράτησε ολόκληρη τη νύχτα. Πίπιζες, νταούλια και ζουρνάδες έπαιζαν βασιλικά θούρια. Το τσάμικο «Ζέρβα μ΄ σε θέλει ο βασιλιάς» είχε την τιμητική του. Κανείς δεν ξέρει την τύχη που είχαν τελικά τα κρανία και τα πτώματα. Στις εφημερίδες της εποχής γράφτηκε πως τα κεφάλια μεταφέρθηκαν ταριχευμένα στην Αθήνα. Για τις σορούς δεν υπάρχει κάποια αναφορά. Μπορεί να πετάχτηκαν στον Αχελώο. Μπορεί πάλι να έγινε περιφορά τους στα χωριά για να παραδοθούν τελικά βορά στα όρνια και τα αγρίμια. Το βέβαιο είναι ότι δεν τάφηκαν. Με καθυστέρηση μιας - δύο ημερών στα Τρίκαλα έφτασε ο Ν. Ζέρβας, θανάσιμος εχθρός του Βελουχιώτη. Συνεχάρη τους εθνοφύλακες για το κατόρθωμά τους να εξοντώσουν τον «αρχιληστή» και «αρχισυμμορίτη». Τα κεφάλια είχαν φυλαχτεί στη Διεύθυνση Χωροφυλακής με αλάτι και πάγο μέσα σε τσίγκινο τενεκέ.

Η διαδρομή του Θανάση Κλάρα, οι σπουδές, η μύηση στον κομμουνισμό και η είσοδος στο μαζικό κίνημα
Αποκατάσταση από το ΚΚΕ τον Ιούνιο του 2011

Ο θάνατος του Αρη Βελουχιώτη και η μεταθανάτια διαπόμπευσή του προκάλεσαν σοκ στην ελληνική κοινωνία, που ζούσε στο τρομοκρατικό κλίμα της μεταβαρκιζιανής περιόδου.

Η «Ελεύθερη Ελλάδα», δημοσιογραφικό όργανο του ΕΑΜ, ζήτησε να αποκαθηλωθούν τα κεφάλια από τον φανοστάτη και να ταφούν στον Γοργοπόταμο, «εκεί όπου ο Αρης δόξασε την Ελλάδα».

Η «Ακρόπολις» στις 21 Ιουνίου δημοσίευσε την είδηση ότι ενταφιάστηκαν με εντολή των Αρχών.

Το ΚΚΕ αποκατέστησε πολιτικά τον Αρη Βελουχιώτη με την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, που έγινε στις 16 Ιουνίου 2011. Στην απόφαση τονίστηκε ότι «είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας».

Η πολιτική αποκατάσταση δεν σήμανε και επαναφορά της κομματικής ιδιότητας. Και τούτο διότι: Παραβίασε την κομματική πειθαρχία -όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά- και αξιοποίησε τη φήμη που είχε αποκτήσει ως καπετάνιος του ΕΛΑΣ και στέλεχος του ΚΚΕ, γεγονός που αποτέλεσε ρήξη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού.

Τον Ιούνιο του 1945 ο Αρης Βελουχιώτης ήταν 40 ετών. Γεννήθηκε στη Λαμία στις 26 Αυγούστου 1905 και το πραγματικό όνομά του ήταν Θανάσης Κλάρας. Ο πατέρας του Δημήτρης ήταν δικηγόρος και διετέλεσε πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου της Λαμίας. Η μητέρα του Αγλαΐα προερχόταν από οικογένεια συμβολαιογράφου.

Σπούδασε στην Αβερώφειο Γεωργική Σχολή της Λάρισας. Το 1923 που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα μυήθηκε στον κομμουνισμό από τον δημοσιογράφο Τάκη Φίτσιο. Στον Στρατό, λόγω των πολιτικών του φρονημάτων, υπηρέτησε ως ημιονηγός στον Πειθαρχικό Ουλαμό Καλπακίου.

Μετά την απόλυσή του από το στράτευμα, συνέχισε τη δράση του στις γραμμές του ΚΚΕ. Διακρίθηκε στην οργάνωση αποδράσεων συναγωνιστών του. Δύο φορές βοήθησε να αποδράσει ο Νίκος Ζαχαριάδης, τότε ηγετικό στέλεχος της Κομμουνιστικής Νεολαίας. Πήρε το ψευδώνυμο «Μιζέριας».

Το 1928 έγινε συντάκτης του «Ριζοσπάστη», αλλά συνέχισε τη δουλειά στο μαζικό κίνημα. Συνελήφθη και φυλακίστηκε δύο φορές. Εκτοπίστηκε και στη Γυάρο.

Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου τον συνέλαβε. Κλείστηκε στις φυλακές της Κέρκυρας. Η δήλωση μετανοίας που υπέγραψε ήταν πράξη αμφιλεγόμενη. Εγινε είτε υπό το βάρος των βασανιστηρίων είτε εσκεμμένα για να συνεχίσει την κομματική δραστηριότητα.

Το 1942 ανέλαβε δράση στον ΕΛΑΣ, όπου έμελλε να αναδειχθεί σε ηγετική μορφή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ

Κεφαλονιά: «Η Σαρακοστή κι ο Καλόγερος»…

.

«Η Σαρακοστή κι ο Καλόγερος»

«Η Σαρακοστή κι ο Καλόγερος» , ένα κείμενο που αναφέρεται στην Ι.Μ. Κηπουραίων και που αξίζει να διαβάσετε. Για να μάθουν οι νέοι και να θυμηθούν οι παλαιότεροι…
Άβάσωχτη κι ανυπόφορη η Μεγάλη Σαρακοστή ακόμα και για τους πιο ευσεβείς ρασοφόρους μας. Οι ελιές, οι ταραμάδες, οι πιπεριόνοι και τα ρέστα σαρακοστιανά γιομίζουνε τ΄ άντερα και φεύγουνε με το συμπάθιο… στην έξοδο, δίχως να μένει σε δαύτα και λίγο… ξύγκι!
Λιγοθυμιές λοιπόν και λιγούρες αισθανότανε ο Πάτερ Παφνούτιος, ο ευλαβής της Μονής Κηπουραίων καλόγερος, αλλά έτρεμε τον Ηγούμενό του πάτερ Παμφίλιο και γι’ αυτό δεν τολμούσ να βάλει στο στόμα του καμμιά… αρτιμή.
Όμως ο πάτερ Παφνούτιος είχε μυαλό… εφευρετικά Ληξουριώτικο. Κατεβαίνει λοιπόν μια μέρα στο Μαρκάτο του Ληξουριού, βρίσκει ένα χέλι λιτράρικο, παίρνει κι ένα πράσσο πηχάρικο γυρίζει στα Κηπούρια και κλίνεται εις το κελί του. Όπου ανάβει κάρβουνα, βάνει μέσα στο ντύμα του πράσου το χέλι του κι’ αρχίσει το ψήσιμο του κρεμμυδιού του! Η δε αμβροσία της μοσκοβολιάς του χελιού, που καμουφλαρισμένο μέσα στο ντύσιμο του πράσου αργοψηνότανε, άρχισε να τον χορταίνει.
Αλλά και στου ηγουμένου του Πάτερ Παμφιλίου τα ρουθούνια, έφθασε και τότε το Θείον εκείνο άρωμα. Και δίχως να του χτυπήσει τη πόρτα, τον πιάνει στα πράσα, να ψήνει μέσα στο πράσο, το σαν το φίδι του Παράδεισου, που σκαντάλισε την αγνή προμάμη μας Εύα, χέλι τση Ληξουριώτες Πεσκαρίας.
Ώστε έτσι, τέρας πάτερ Παφνούτιε, καταστρατηγείς την Αγία Σαρακοστή μας; Δεν σκέφτεσαι, βρε αθεόφοβε, ούτε το πυρ το εξώτερο;
-Συμπάθησέ με, άγιε ηγούμενέ μου, αλλά ο σατανάς με παρασυρε!.
Του αποκρίθηκε κλαψιάρικα ο πάτερ Παφνούτιος, δίχως ο φουκαράς να υπολογίσει ότι τον παράστεκε μεσα στο κελί του αθέατος κι ο τρισκατάρατος.
Κι ο οποίος παίρνοντας αμέσως τη γνωστή του το τραγίσια μορφή και διαμαρτυρόμενος έντονα, τ΄ αποκρίθηκε.
-Εγώ βωρέ σ΄ έβαλα να στήσεις εκείνη τη μηχανή ή από σένανε ο φτωχός τη μαθαίνω;
Και φυσικά κι ο ηγούμενος κι ο καλόγερος στη θέα του σταυροκοπήθηκαν κι ο τραγοπόδαρος διαλύθηκε, σαν καπνός.
Κάπως έτσι μ΄αφηγήθηκε το παραπάνω ένα βράδυ στο σπίτι μου ο διευθυντής της βιβλιοθήκης μας, σεβαστός κι αγαπητός μου φίλος κ. Γεράσιμος Μοσχόπουλος.
Κι όπως του υποσχέθηκα δεν πρόκειται να το πω σε κανένανε. Μόνο το γράφω και σας παρακαλώ κι εσάς να μην το πείτε, σε κανένανε άλλον!
(Από τον ανέκδοτο δεύτερο τόμο των «Κεφαλλονίτικων ηθογραφιών» μου).
Ο Βουνάς
Πηγή: Ο Φανός της Κεφαλονιάς
Επιμέλεια: Χριστόδουλος Δόριζας

Πηγή άρθρου: kefalonits.com

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/kefalonia-sarakosti-ki-o-kalogeros-92622.html#sthash.8U42ivEf.dpuf

Πρωτοβουλία της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος & Πολιτισμού για την διάσωση τριών σημαντικών μνημείων της Κεφαλονιάς

Οι πρόσφατοι ισχυροί σεισμοί της Κεφαλονιάς, πέραν των σοβαρών υλικών ζημιών που προξένησαν σε υποδομές και κατοικίες, έπληξαν σοβαρά και την αρχιτεκτονική κληρονομιά του νησιού, η οποία διαχρονικά δεν έχει τύχει της αρμόζουσας προσοχής από τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας.

Είναι σημαντικό όχι μόνον να επιδιορθωθούν οι ζημιές στο σύνολο των μνημείων της Κεφαλονιάς που επλήγησαν από τους πρόσφατους σεισμούς, αλλά και να υπάρξει μέριμνα και για την αποκατάσταση και ανάδειξη ιστορικών μνημείων του νησιού, πολλά εκ των οποίων παραμένουν εγκαταλελειμμένα και ερειπωμένα από την εποχή των καταστροφικών σεισμών του 1953.

Για τον λόγο αυτό, το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς της ΕΛΛΕΤ, ήδη από το 2013, έχει αναλάβει πρωτοβουλία διάσωσης τριών σημαντικών μνημείων της Κεφαλονιάς: του παλαιού καθολικού της Ι. Μονής Σισίων, του Αγίου Σπυρίδωνος στον οικισμό Κάστρο Αγίου Γεωργίου και του αρχοντικού Βαλλιάνου στις Κεραμειές.

Το καθολικό της Ι. Μονής Σισίων και ο Άγιος Σπυρίδων στο Κάστρο είναι δύο σπάνια παραδείγματα αναγεννησιακής και μπαρόκ αρχιτεκτονικής στον Ελλαδικό χώρο, όπως οι ρυθμοί αυτοί προσαρμόσθηκαν στην αισθητική και το μέτρο των κατοίκων των Επτανήσων. Τα δύο αυτά μνημεία αποτελούν πολύτιμους μάρτυρες της ιδιαίτερης ιστορικής πορείας ενός μικρού αλλά δυναμικού τμήματος του Ελληνισμού, το οποίο επί αιώνες αφομοίωνε δημιουργικά τα καλλιτεχνικά και ιδεολογικά ρεύματα της Δυτικής Ευρώπης. Η οικία Βαλλιάνων, η οποία έχει παραχωρηθεί στον Δήμο Κεφαλονιάς με στόχο την δημιουργία δημοτικής βιβλιοθήκης, είναι ένα από τα λίγα διασωθέντα από τους σεισμούς αγροτικά αρχοντικά. Το αρχοντικό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό και για την κοινωνική ιστορία του τόπου, αφού συνδέεται άμεσα με την οικογένεια των μεγάλων ευεργετών, οι οποίοι χρηματοδότησαν πλήθος έργων, μεταξύ των οποίων και η ανέγερση του κτηρίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης στην Αθήνα.

Στόχος της πρωτοβουλίας μας είναι η εξεύρεση πόρων για την εκπόνηση ολοκληρωμένων μελετών αποκατάστασης των τριών αυτών μνημείων, ώστε στην συνέχεια τα έργα αποκατάστασής τους να ενταχθούν στο ΕΣΠΑ ή σε κάποιο άλλο ευρωπαϊκό πρόγραμμα. Το Υπουργείο Πολιτισμού είναι απολύτως ενήμερο για το θέμα αυτό και ευελπιστούμε ότι η υποσχεθείσα συνεργασία μας με τις αρμόδιες υπηρεσίες θα είναι εποικοδομητική.

Την Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014 πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στα Γραφεία της Ελληνικής Εταιρείας, στην οποία προσωπικότητες από τον χώρο των επιχειρήσεων, των επιστημών και της πολιτικής ενημερώθηκαν για την πρωτοβουλία αυτή, ενώ δόθηκε η ευκαιρία ανταλλαγής απόψεων επί του θέματος. Χαιρετισμό απεύθυνε ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας, κ. Γ. Μιχαήλ, ο πρόεδρος του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, κ. Π. Κρεμέζης παρουσίασε το έργο το Συμβουλίου, ενώ ο αρχαιολόγος Δρ. Κωνσταντίνος Κουτσαδέληςπαρουσίασε το θέμα «Μνημεία της Κεφαλονιάς υπό Απειλή και η σημασία της διάσωσής τους».

Παράλληλα, οι φίλοι της Κεφαλονιάς μπορούν να στηρίξουν την προσπάθεια κάνοντας μία δωρεά μέσω της ιστοσελίδας http://www.ellet.gr/donations/

Με την συνδρομή όλων μας τα μνημεία της Κεφαλονιάς μπορούν να σωθούν!

---

Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με τα γραφεία της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος & Πολιτισμού:

κα Κ. Στεμπίλη -  Τηλ: 210 - 32 25 245 & 210 - 32 26 693.

Κατερίνα Στεμπίλη
Συμβούλιο Επικοινωνίας
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
Τριπόδων 28
105 58 Αθήνα
Τηλ: 210 3225245, εσωτ. 2
Fax: 210 3225240

Read more: http://www.kefalonitikanea.gr/2014/03/blog-post_7685.html#ixzz2wVK70SpL

.

.  ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ: μια μαγική βραδιά με σπουδαίους Ανθρώπους        Μια μαγική βραδιά χθες το βράδυ στην πρώτη συναυλία που διοργάνωσε το ΒΗΜΑ για την Κεφαλονιά και ιδιαίτερα για το Γηροκομείο του Ληξουρίου. Ποτέ άλλωτε στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού δεν βρέθηκαν μαζί τόσα μεγάλα ονόματα της μουσικής και του τραγουδιού.   √ Δειτε φωτο και video                    Μια μαγική βραδιά χθες το βράδυ στην πρώτη συναυλία που διοργάνωσε το ΒΗΜΑ για την Κεφαλονιά και ιδιαίτερα για το Γηροκομείο του Ληξουρίου. Ποτέ άλλωτε στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού δεν βρέθηκαν μαζί τόσα μεγάλα ονόματα της μουσικής και του τραγουδιού. Αυτό έγινε χθες το βράδυ και θα επαναληφθεί και σήμερα   Από πολύ νωρίς το βράδυ δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα στο θέατρο Badmonton. Στο φουαγιέ του Θεάτρου υποδέχονταν το κοινό το πολιτιστικό τμήμα της Αδελφότητας Κεφαλλήνων του Πειραιά με καντάδες και Κεφαλονίτικα τραγούδια μια ευχάριστη έκπληξη αλλά και μια εξαιρετική παρουσία  που ενθουσίασε τους πάντες. Ο Θάνος Μικρούτσικος ειχε την οργανωση αυτής της υπεροχης βραδιάς Ο ηθοποιός Γιάννης Μπέζος ξεκίνησε την συναυλία με ένα μικρό εισαγωγικό γεμάτο αγάπη για την Κεφαλονιά  «Η Κεφαλονιά στέκεται όρθια και προσπαθεί να ανασυνταχθεί με αξιοπρέπεια. Ολοι εσείς που είστε εδώ έχοντας αγοράσει ένα εισιτήριο βοηθάτε ώστε οι περίπου 40 ηλικιωμένοι του γηροκομείου στο Ληξούρι να αποκτήσουν ξανά στέγη».  Στην συνέχεια μίλησε ο Βασίλης Ρουχωτάς σαν Πρόεδρος του Γηροκομείου Ληξουρίου ο οποίος φανερά συγκινημένος μεταξύ άλλων είπε : «Εφέτος γιορτάζουμε τα  για τα 100 χρόνια του Γηροκομείου και είχαμε κάνει σχέδια για το πώς θα τα γιορτάσουμε. Ηρθε ο σεισμός και μας τα γκρέμισε όλα… Επιτρέψτε μας να θεωρήσουμε ότι η αποψινή συναυλία γιορτάζει τα 100 χρόνια του Γηροκομείου γιατί και με την βοήθεια σας   το Γηροκομείο μας θα επαναλειτουργήσει σύντομα».  στο Α΄μέρος της συναυλίας τραγούδησαν  οι: Γιάννης Ζουγανέλης -  Πάνος Μουζουράκης- Μαρριέτα Φαφούτη - Φοίβος Δεληβοριάς - Ραλλία Χρηστίδου -  Γεράσιμος Ανδρεάτος - Γιώτα Νέγκα – Δημήτρης Μπάσης - Ελένη Τσαλιγκοπούλου – Γιάννης Κότσιρας - Θάνος Μικρούτσικος (ήταν η πρώτη του παρουσία στην ορχήστρα) και η Χάρις Αλεξίου με τον Διονύση Σαββόπουλο.  Στο Β’ μέρος τραγούδησαν οι: Μανώλης Μητσιάς – Μπάμπης Στόκας – Μελίνα Ασλανίδου – Κώστας Μακεδόνας – Παντελής Θαλασσινός – Λαυρέντης Μαχαιρίτσας – Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Μαρία Φαραντούρη. Η συναυλία έκλεισε με τον  «Δρόμο» τον οποίο τραγούδησαν οι: Μαρία Φαραντούρη – Μελίνα Ασλανίδου – Γιώτα Νέγκα – Βασίλης Παπακωνσταντίνου- Μαρριέτα Φαφούτη  Μια μαγική βραδιά με τόσους σπουδαίους καλλιτέχνες, με τόσο σπουδαίους ανθρώπους.. Μια βραδιά που απέδειξε πόσο βαθιά στηνε κτίμηση των Ελλήνων είναι το νησί μας και ο πολιτισμός του. Μια υπέροχη βραδιά τέχνης, μουσικής και ανθρωπιάς! Ένα μεγάλο  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους αυτούς τους σπυδαίους ανθρώπους που χθες και σήμερα θα τιμήσουν το νησί μας και ιδιαίτερα το Ληξούρι!     .     .

Eπιφανείς Κεφαλονίτες: Βικέντιος Δαμοδός

.

Eπιφανείς Κεφαλονίτες: Βικέντιος Δαμοδός

Γεννήθηκε στα Χαβριάτα Παλικής στην Κεφαλονιά και ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας. Ο πατέρας του λεγόταν Φραγκίσκος και ανήκε στην τάξη των ευγενών και η μητέρα του Φιλανδρία, ήταν κόρη ιερέα. Το 1713 πήγε στην Βενετία όπου παρακολούθησε το Φλαγγινιανό Φροντιστήριο της ελληνικής παροικίας,στην περίοδο της ακμής του και μαθήτευσε κοντά σε λογίους της εποχής, όπως ο Ιωάννης Χαλκείας, ο Απόστολος Μίχος, ο γνωστός Ζακύνθιος Αντώνιος Κατήφορος και ο Ζήσιμος Ματζαβίνος.Διδάχθηκε γραμματική, φιλολογία, ρητορική, λογική και φιλοσοφία. Το 1721 βρισκόταν στο πανεπιστήμιο της Πάδοβα και έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στο αστικό και το κανονικό δίκαιο, πιθανότατα δίχως να χρειαστεί να παρακολουθήσει τα μαθήματα.
Αφού ασχολήθηκε με την δικηγορία για ένα μικρό χρονικό διάστημα, επέστρεψε στην Κεφαλονιά όπου αποτραβήχθηκε,έχοντας γύρω του, ως φωτισμένος παιδαγωγός, μια πλειάδα μαθητών.Το 1723 ίδρυσε μια ανωτάτη ιδιωτική σχολή θεολογίας και φιλοσοφίας στον περίβολο της εκκλησίας της Θεοτόκουστο χωριό του, η οποία σύντομα απέκτησε διεθνή φήμη.
Η σπουδαιότητα της ύπαρξης μιας τέτοιας σχολής στην Ελλάδα εκείνη την εποχή (18ος αιώνας) ήταν μεγάλη, καθώς ο Δαμοδός εισήγαγε τα σύγχρονα φιλοσοφικά ευρωπαϊκά ρεύματα.Ανήκει στους Επτανήσιους λογίους οι οποίοι,κάτω από τη βενετική κυριαρχία,δέχθηκαν τα μηνύματα της νεότερης ευρωπαϊκής παιδείας και κατόρθωσαν να περάσουν από την αριστοτελική φιλοσοφία στον ορθολογισμό των νεότερων χρόνων προετοιμάζοντας τον ελληνικό χώρο για τον ελεύθερο φιλοσοφικό στοχασμό του Διαφωτισμού. Χωρίς να απομακρύνεται από τα αριστοτελικά σχήματα, προσπάθησε κυρίως να ξεφύγει από τα δεσμά του αριστοτελισμού μελετώντας την καρτεσιανή φιλοσοφία και τις επαναστατικές για την εποχή του ανακαλύψεις στις θετικές επιστήμες. Συζητεί τις θέσεις του Ντεκάρτ και των αντιπάλων του χωρίς να διστάζει να διευκρινίσει τη δική του τοποθέτηση. Το πρόγραμμα της διδασκαλίας του περιλάμβανε τον κύκλο των φιλοσοφικών μαθημάτων, καθώς και θεολογία,ρητορική και ηθική.
Σπουδαίο όμως ήταν και το εκπαιδευτικό έργο του Δαμοδού, ο οποίος είχε μεγάλο ενδιαφέρον για την ολοκληρωμένη εκπαίδευση των μαθητών του. Μερικοί από τους διασημότερους φοιτητές της σχολής ήταν ο Νικόλαος Μαυροειδής, ο Νικόδημος Καρούσος, ο Αγάπιος Λοβέρδος, ο Ζώσιμος Περιστιάνος, ο Μιχαήλ Φραντζής, ο Αντώνιος Μοσχόπουλος, και πιθανώς ο Ευγένιος Βούλγαρης.
Ο Δαμοδός υπήρξε επίσης δραστήριος συγγραφέας. Έχουν διασωθεί πάνω από 140 χειρόγραφά του σε διάφορες βιβλιοθήκες, πράγμα που μαρτυρά την ευρεία απήχησή του, τα οποία δυστυχώς μένουν στην πλειοψηφία τους ανέκδοτα. Τα φιλοσοφικά του έργα αφορούν κυρίως σε ερμηνευτικές και κριτικές προσεγγίσεις του έργου του Αριστοτέλη, αλλά και σύγχρονων φιλοσόφων όπως ο Καρτέσιος.Τα τυπωμένα έργα του Δαμοδού με θεολογικό και φιλοσοφικό περιεχόμενο είναι συνολικά πέντε: ‘’Επίτομος Λογική και τέχνη ρητορική’’(Βενετία, 1759), ‘’Πράξις κατά συντομίαν εις τας Ρητορικάς Ερμηνείας’’(Πέστη, 1815), ‘’Σύνοψις ηθικής φιλοσοφίας’’ (Αθήνα, 1940), ‘’Σύντομος ιδέα της λογικής κατά την μέθοδον των νεωτέρων’’ (Αθήνα, 1978) και ‘’Συνταγμάτιον θεολογικόν’’ (Αθήνα, 1980). Ο Δαμοδός επεξεργάστηκε στη δημώδη γλώσσα φιλοσοφικά μαθήματα και θεολογικά συγγράμματα σε πολλαπλές μορφές, τα χειρόγραφα των οποίων σωζόμενα ως σήμεραhttp://cdncache1-a.akamaihd.net/items/it/img/arrow-10×10.pngφανερώνουν την ευρύτατη διάδοσή τους στους λόγιους κύκλους της εποχής του. Ενδεικτικά δίνουμε ορισμένους τίτλους: ‘’Θεολογία δογματική’’σε πέντε τόμους, ‘’Φυσιολογία’’,‘’Τέχνη Ρητορική’’, ‘’Μέθοδος σύντομος και πρακτική περί της ρητορικής συνθέσεως’’, ‘’Λογική ελάσσων και μείζων περιπατητική’’ και άλλα. Ενα ιδιαίτερο σημείο αποτελεί το γεγονός ότι σε μια περίοδο όπου τα αρχαϊκά στοιχεία ήταν έκδηλα στα έργα άλλων συγγραφέων,ο Δαμοδός έγραψε στην «κοινήν μας διάλεκτον», όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος, αποφεύγοντας ακόμη ιταλισμούς και ιταλικές παραφθαρμένες λέξεις. Η προσφορά του στη δημιουργία μιας νεοελληνικής επιστημονικής και φιλοσοφικής γλώσσας είναι φανερή και αξιομνημόνευτη.
Η “Φυσιολογία” αποτελεί το σημαντικότερο ίσως έργο του Δαμοδού και ο μεγάλος αριθμός των χειρογράφων που παραδίδουν το κείμενο δηλώνει τη σημαντική διάδοσή της στον ελλαδικό χώρο. Αποτελεί το πρωιμότερο έργο φυσικής φιλοσοφίας του 18ου αιώνα. Αποτελείται από τρία μέρη, από τα οποία το πρώτο πραγματεύεται τη γενική φυσιολογία “περί του φυσικού σώματος απλώς θεωρουμένου”, το δεύτερο τη μερική φυσιολογία”περί του αψύχου σώματος”και το τρίτο τη μερικήφυσιολογία”περί του εμψύχου σώματος”. Στόχος του Δαμοδού είναι να καταστήσει γνωστές σε όσους δεν είναι σε θέση να μελετήσουν τα λατινικά κείμενα τις απόψεις των νεότερων φιλοσόφων, οι οποίοι”ηύξησαν και ελάμπρυναν τόσον τα εφευρήματα των παλαιών φυσιολόγων”. Η μέθοδος που ακολουθεί για την ανάπτυξη του έργου του συνίσταται στην παράθεση, κατά πρώτον της άποψης του Αριστοτέλη, στη συνέχεια της άποψης των Σχολαστικών και, τέλος, της άποψης των νεοτέρων. Με δυό λόγια θα λέγαμε ότι το έργο του Δαμοδού στη φυσική φιλοσοφία επιχειρεί να αφομοιώσει τις αρχές της καρτεσιανής φιλοσοφίας στο πλαίσιο της αριστοτελικής φυσικής. Η ώσμωση αυτή της φυσικής φιλοσοφίας τουΚαρτέσιουμε την αριστοτελική οντολογία εγκαινιάζει μια πρακτική που πολλοί λόγιοι πρόκειται να ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια.
Άλλα ευρήματα που αναδείχθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες είναι: ένας αυτόγραφος κώδικας του Δαμοδού ο οποίος εναπόκειται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (δωρεά Αθ. Πυλαρινού) και περιέχει τη‘’Λογική’’και ‘’Φυσιολογία’’,η μετάφραση στα ιταλικά του ‘’Ακάθιστου Ύμνου’’που σώζεται στο Τμήμα Χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος,αυτόγραφο του Δαμοδού με το ‘’Προοίμιο της Φυσιολογίας’’και της ‘’Δογματικής’’από κώδικα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, άγνωστη ως τώρα επιστολή του «προς Ευγένειον» (ίσως Βούλγαρη) και του Δωροθέου Βουλησμά προς άγνωστο αποδέκτη (όπου εκφράζεται ο σεβασμός του προς τη φιλοσοφία του Δαμοδού), τα πρακτικά των διδακτορικών εξετάσεών του που προέρχονται από το παλαιό αρχείο του Πανεπιστημίου της Πάδοβας και έγγραφα της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος σχετικά με την οικογένεια Δαμοδού.
Ο Βικέντιος Δαμοδός πέθανε στο χωρίο του τα Χαβριάτα γύρω στο 1752, έχοντας προλάβει να μεταδώσει το πνεύμα του Διαφωτισμού.

Πηγή άρθρου: polispost.com

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/epifanis-kefalonites-vikentios-damodos-92628.html#sthash.kGR3kT0K.dpuf

Η αληθινή ιστορία ενός Κεφαλονίτη που μοιάζει με παραμύθι

.

Η αληθινή ιστορία του Κωνσταντίνου Γεράκη που μοιάζει με παραμύθι

Οι Κεφαλονίτες είναι φύσεις περιπετειώδεις με μια μοναδική ικανότητα, όχι μόνο να επιβιώνουν αλλά και να διακρίνονται όπου και αν βρεθούν, γι΄αυτό και ριζώνουν ακόμη και στην άκρη του κόσμου.
Στ΄αλήθεια με παραμύθι μοιάζει η περιπετειώδης ζωή του Γεράκη, η οποία είναι σε όλο τον κόσμο γνωστή αλλά έχει εμπνεύσει και αρκετούς συγγραφείς και ιστορικούς.
Είναι ένας χαρισματικό τυχοδιώκτης ο οποίος γεννήθηκε στην Κεφαλονιά, στο Κάστρο της Άσου, το 1647, τον μήνα Ιούνιο.
Μια πληροφορία αναφέρει ότι ο πατέρας του ήταν κυβερνήτης του νησιού της Κεφαλονιάς.
Σε ηλικία δεκατριών ετών αφήνει το νησί του και μπαρκάρει μούτσος σε κάποιο αγγλικό καράβι. Για κάποιους έφυγε διότι ζούσε σε άθλιο περιβάλλον και εκακοποιείτο. Κατ΄άλλους έφυγε διότι είχε μέσα το το μικρόβιο της περιπέτειας και του τυχωδιωκτισμού.
Ο πλοίαρχος Χάουαρντ τον παίρνει υπό την προστασία του και του διδάσκει όλα όσα γνωρίζει για την ναυτική τέχνη.
Ο Γεράκης ταξιδεύει με διάφορα πλοία σε όλο τον κόσμο. Τα μάτια του βλέπουν καινούργιους θαυμαστούς κόσμους και γνωρίζει διάφορους λαούς. Για τον νεαρό Κεφαλονίτη αρχίζει μια ζωή που θα τον γεμίσει με χρήμα, γυναίκες, δύναμη, εξουσία, δόξα. Θα τα έχει όλα μέσα σ΄ένα ξέφρενο τρόπο ζωής που όμως θα τον γοητεύει.
Το όνομά του πλέον θα είναι Constantin Gerachi ή Constance Phaulkon. Κωνστάντζο Φαλκόνε (Phaulkon=Αετός)
Για εννέα χρόνια θα εργαστεί σε πλοία κυρίως αγγλικά και μάλιστα στην περιοχή των Ινδιών.
Το 1669 θα προσληφθεί υπάλληλος στην Αγγλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών. Η Εταιρεία αυτή, εκείνον τον καιρό, ήτανε η αιχμή της Ιμπεριαλιστικής εξάπλωσης της Μεγάλης Βρετανίας στο χώρο της Ασιατικής Ηπείρου.
Εργάζεται στις αποθήκες στο Μπάνταμ της Ινδονησίας. Σαν υπάλληλος της εταιρείας αυτής του δίνεται η δυνατότητα να κάμει πάρα πολλά ταξίδια σε πολλές χώρες της Ασίας και ακόμη έχει την ευκαιρία να δημιουργήσει φιλικές σχέσεις με αξιόλογα πρόσωπα των χωρών που επισκέπτεται.
Στο Σιάμ – σημερινή Ταϋλάνδη – θα βρεθεί το 1675 συνεχίζοντας να εργάζεται για την Αγγλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών. Εκεί θα μάθει την γλώσσα του τόπου ενώ παράλληλα θα καλλιεργήσει τις σχέσεις του με πρόσωπα αξιόλογα αλλά και με την αυλή του βασιλιά Ναράϊ. Καταφέρνει να γίνει ο ευνοούμενος του βασιλιά ο οποίος το 1679 του αναθέτει το Υπουργείο Εμπορίου.
Στην βασιλική αυλή πλέον ο Γεράκης θα καταφέρει να διαπρέψει. Γίνεται ο επίσημος διερμηνέας του Ναράϊ και η γνώση πολλών ξένων γλωσσών θα τον κάνουν να έχει μια ξεχωριστή θέση στο παλάτι.
Νοιώθοντας πλέον ισχυρός και αφού η περιουσία του είναι πολύ μεγάλη, θα προχωρήσει, το 1680 στην διακοπή της συνεργασίας του με την Αγγλική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών.
Το Μάϊο του 1682 θα παντρευτεί την Μαρία Γκυομάρ ντε Πίνια, μια μιγάδα γιαπονεζο-πορτογαλικής καταγωγής με την οποία θα αποκτήσει δυο γιούς. Τον Jeao (Γιάννη) και τον Jorge (Γιώργο)
Καθημερινά πλέον οι σχέσεις του με το παλάτι γίνονται και πιο στενές.
Ο βασιλιάς Ναράϊ έχει αρχίσει να τον θεωρεί απαραίτητον πλάϊ του και το 1683 τον διορίζει πρωθυπουργό του Σιάμ.
Εν τω μεταξύ ο Γεράκης έχει σχηματίσει μια πολύ μεγάλη περιουσία την οποία θα προσπαθήσει να αυξήσει με μια εμπορική συνεργασία με τη Γαλλία.
Το 1684 η συνεργασία αυτή θα είναι ένα γεγονός, όμως η Αγγλία θα ενοχληθεί και ο πόλεμος με το Σιάμ είναι ένα γεγονός.
Φυσικά η Γαλλία δεν προτίθεται να χάσει την ευκαιρία του εμπορίου στον ασιατικό χώρο και στην περιοχή φτάνουν οι στρατιωτικές της δυνάμεις. Η συντριβή των Άγγλων θα είναι ένα γεγονός. Ο Γεράκης για όλα αυτά θα τιμηθεί από τον βασιλέα της Γαλλίας με τον τίτλο του Ιππότη του Αγίου Μιχαήλ.
Όμως η κατάσταση στα εσωτερικά του παλατιού δεν είναι και τόσο ευχάριστα για τον Γεράκη. Ο Φεράτσα, ηγέτης της αντιβασιλικής παράταξης δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι τον Γεράκη. Έτσι, όταν το 1688 ο βασιλιάς Ναράϊ αρρωσταίνει σοβαρά καλεί τον Γεράκη στην πρωτεύουσα Αγιουτάγια. Ο Φεράτσα τον συλλαμβάνει μαζί με τον νόμινο διάδοχο του θρόνου και με την κατηγορία της προδοσίας τους αποκεφαλίζει.
Όταν ο βασιλιάς Ναράϊ τα έμαθε όλα αυτά και ενώ ήταν σοβαρά άρρωστος δεν άντεξε το πλήγμα και πέθανε.
Φυσικά από τους ιστορικούς υπάρχουν γνώμες διχασμένες. Όμως αυτό δεν μειώνει την μεγάλη και σημαντική παρουσία του Κεφαλονίτη Γεράκη στην ιστορία του Σιάμ.

Το εξώφυλλο από το βιβλίο του Γιάννη Κωνσταντάτου

Ό,τι έχει απομείναι από το ανάκτορο του Γεράκη στο Λοπμπούρι

Υπάρχουν σήμερα υπολοίματα από το ανάκτορο του Γεράκη στο Λοπμπούρι τα οποία αποτελούν τουριστικό αξιοθέατο.
Μετά τον Χουάν ντε Φούκα – Ιωάννη-Φωκά – Βαλεριάνο, ένας ακόμα Κεφαλονίτης, ο Κωνσταντίνος Γεράκης θα προστέσει μια ακόμη πέτρα στο μύθο για την παρουσία των Κεφαλονητών σε όλες τις άκρες της γης.
Ο Παναγής Γεράκης, τελευταίος άρρεν απόγονος των Γεράκιδων.
Επίσης να προσθέσω ότι στις 24 Φεβρουαρίου του 2014 πέθανε στο Δικαστικό Μέγαρο Πατρών ο Παναγής Γεράκης, τελευταίος άρρεν απόγονος του Κωνσταντίνου Γεράκης, δικηγόρος 89 ετών.

Παναγής Γεράκης

Πηγή άρθρου: eftanhsa.blogspot.gr

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/alithini-istoria-enos-kefaloniti-pou-miazi-paramithi-92874.html#sthash.ncpbFVDX.dpuf

Ο εντιμότατος κάπελας κ. Σταύρος Θεοδωράκης

Ο εντιμότατος κάπελας κ. Σταύρος Θεοδωράκης

.
Του Μ. Λαμπράκη

Ηπολιτική είδηση της ημέρας είναι πως ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης θα δειπνήσει απόψε το βράδυ με τους ψυχοθεραπευτές διευθυντές των εφημερίδων, ΒΗΜΑ, ΝΕΑ και ΕΘΝΟΣ στο εστιατόριο του δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη για να τους μιλήσει για τα προβληματικά οικονομικά του Δήμου, και να δώσει τέλος με αυτόν τον "συμβολικό" τρόπο (αντιγράφω ακριβώς την  χρήση του επιθέτου που χρησιμοποιείται) στις φήμες για πολεοδομικές παραβάσεις του κυρίου Σταύρου Θεοδωράκη στον συγκεκριμένο χώρο εστιάσης.

  

Aλήθεια ο Θέμος Αναστασιάδης θα είναι κρυμμένος στην κουζίνα του Σκαρμούτσου και θα παρεμβαίνει με ραδιοσυχνότητες;

  

Βγάζω στον Θεοδωράκη το καπέλο για ένα κυρίως λόγο. Έχει πείσει μια ολόκληρη μερίδα του υπόδουλου...

αναγνωστικού και τηλεοπτικού κοινού της χώρας ότι μπορεί να ζει χωρίς δυσκολίες και να περιφέρεται με την ίδια ευκολία ως ψευτοεστέτ «γραφιάς με το σιδηρούν παραπέτασμα» από την ευμάρεια της καπιταλιστικής κόλασης των διαπλεκόμενων πολιτικών στις έγχρωμες  μετανάστριες πόρνες της Ομόνοιας, χωρίς να έχει στα χέρια του ένα απολυτήριο Λυκείου. Το έχει δηλώσει ο ίδιος.

  

Οι τυχόν πολεοδομικές παραβάσεις του κυρίου Θεοδωράκη, αφορούν την Ελληνική Αστυνομία και το πολεοδομικό γραφείο του Δήμου Αθηναίων. Ή πιο σωστά ΔΕΝ αφορούν ούτε την Ελληνική Αστυνομία ούτε το πολεοδομικό γραφείο του Δήμου Αθηναίων.

  

Ο κύριος Θεοδωράκης (ο αμοιβόμενος επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη και διοικήσεως  Α. Στάγκου στην ΕΡΤ με τον ελεεινό δημόσιο μισθό των 800 εκατομμυρίων δραχμών το χρόνο –δηλαδή 2,5 εκατομμύρια ευρώ-, όπως έχει διαρρεύσει στο διαδίκτυο.) ας μην γελιόμαστε, διαθέτει την ίδια ασυλία που διαθέτουν οιβρυκόλακες της κρατικής εξουσίας.

  

Ο "αναρχικός" και ψυχοπονιάρης κολλητός φίλος του Σημίτη και του Τσουκάτου αλλά και τουΡουσόπουλου και της Μπακογιάννη κι έχει - με ή χωρίς γραμματέα (αλλά με τον άγρυπνο φωτογραφικό φακό της ψευδώνυμης αδερφής του) - κινήσει πολλά.

 

Ο Θεοδωράκης θέλησε με το εστιατόριο του λυσσασμένα να μεταφέρει την μικροπολιτικατζίδικη κίνηση του Μπαϊρακτάρη στο Κάραβελ. Να πάρει  δηλαδή τη δουλειά ενός μεροκαματιάρη επιχειρηματία.

 

Γυρνώντας με το ακριβό πούρο του ανάμεσα από τα τραπέζια των πολιτικών με τα αρκουδοτόμαρα και τους φιόγκους της κακογουστιάς και μιας πελατείας που μετά το τέλος του ακριβού δείπνου με απανωτή έκπληξη έχει βρεθεί (παραπληροφορούμενος) σε μια λάθος γαστρονομική κατάληξη, πλασάρει ένα τριτοκλασάτο ψεύδος σαν αλήθεια και σε αναγκάζει να αυθυποβληθείς μαζί με ένα πλήθος φίλων του δημοσιογράφων καλοπερασάκηδων, στην ιδέα πως η πρωτοκλασάτη αλήθεια είναι ένα ψεύδος.

  

Το δείπνο σήμερα του κυρίου Καμίνη, ενός δημάρχου άπραγου κάτω από το βάρος ενός τετραμήνουδυσαρμονικών δημοτικών συγκερασμών, με διάθεση πένθιμη και χωρίς ενδοπαραταξειακούς υπηρέτες(παρά μόνο τις ρόδες του ποδηλάτου του Γ. Αμυρά) αλήθεια ποιός θα το πληρώσει;

  

Ή μήπως είναι αληθινά large o κάπελας Θεοδωράκης;

  

ΥΓ1: Δεν γνωρίζω αν ο κύριος Καμίνης από καθυστερημένη ευθιξία ως "πολίτης" μεταθέσει τον τόπο του ραντεβού των 4.

  

ΥΓ2: Μήπως γνωρίζει ο κύριος Θεοδωράκης ποιός πληρωμένος φίλος δημοσιογράφος του Μεγάρου Μαξίμου φυτίλιαζε τον κύριο Σημίτη και την διοίκηση του ΜΕGA κι ως άλλος ιεροεξεταστής υποκίνησε τον τηλεοπτικό αλλά και φυσικό αφανισμό της Μαλβίνας Κάραλη;

Κι εσύ μαλάκα Έλληνα πλήρωνε για να "σώσουν την πατρίδα" τα τσογλάνια της Μέρκελ!

Οι "μαύρες χήρες" της διαπλοκής ...τεστάρουν την νοημοσύνη του λαού με τα σιγανά "ποταμάκια" της υπηρεσίας τους !

Οι "μαύρες χήρες" της διαπλοκής ...τεστάρουν την νοημοσύνη του λαού με τα σιγανά "ποταμάκια" της υπηρεσίας τους !

ΗΔΗΜΑΡ ήταν η αρχή. Η Χρυσή Αυγή ήταν ο Εθνικιστικός μπαμπούλας ...και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να αρχίσουν την δημιουργία των φαστ φουντ  κομμάτων τύπου Σταύρου Θεοδωράκη. Αντί να μπαίνουμε σε βαθυστόχαστες αναλύσεις και άλλα παραμύθια της Χαλιμάς ...δείτε απλά, πως γίνεται το παιχνίδι.

Οταν άρχισε η κατάρρευση ΠΑΣΟΚ ...και αφού είχαν εξασφαλίσει τον παντός καιρού Καρατζαφέρη έφτιαξαν την περιβόητη συγκυβέρνηση...

Παπαδήμου. Στην συνέχεια τον "ξεδόντιασαν" ...και πήραν τους θεληματικούς "στρατιώτες" Αδωνι και Βορίδη και τον άφησαν να βολοδέρνει έξω από το "μπ⓪υρƍ€λ⓪", όπως αποκάλεσε ο ίδιος την ΝΔ, που παλιότερα ο ίδιος έλεγε πολυκατοικία.

Την ίδια στιγμή είχαν προετοιμάσει την ΔΗΜΑΡ των Κουβέληδων και την πεισματάρα Ντόρα ...και τους έπαιζαν κορώνα γράμματα ...με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα. Παράλληλα γιγάντωναν με τον δικό τους, υπόγειο και σκοτεινό προπαγανδιστικό και οικονομικό μηχανισμό τους την Χρυσή Αυγή!

Ετσι μας βγήκε η ΣαμαροΒενιζελοΚουβελοκυβέρνηση! Και τον Εθνικιστικό μπαμπούλα να "γαμ... και να δέρνει" εκτονωνώντας έτσι την λαϊκή οργή. Όταν βέβαια είδαν ότι δεν τους τιθασεύουν ...τους έκαναν "συμβόλαιο" εξάρθρωσης.

Ετσι τώρα λάνσαραν "Το Ποτάμι" αφού οι τονωτικές "φραπελιές" στο ΠΑΣΟΚ δεν βγάζουν αισιόδοξα μηνύματα. Οπότε τι έκαναν, έβγαλαν το φασφουντάδικο νέων πειραμάτων. Το σιγανό ποταμάκι ...του ακομμάτιστου, του μετριοπαθή που θα λειτουργήσει σαν αμορτισέρ στον αγανακτισμένο κεντροδεξιό χώρο.

Δηλαδή  ψάχνουν πειραματόζωα ψηφοφόρους ...Και δεν θα το έκαναν στις Βουλευτικές απευθείας γιατί μπορεί να τους γυρνούσε μπούμερανγκ. Το βγάζουν στις κατ εξοχήν ..."πειραματικές" εκλογές ,όπως είναι οι Ευρωεκλογές.

Οπότε αν υπάρχουν σκεπτόμενοι πολίτες ...και ψηφοφόροι που δεν θέλουν να γίνουν για πολλοστή φορά πειραματόζωα ...και να "φάνε" την φαστ φουντ σαβούρα τους ...να μην  "ψωνίσουν" για μια ακόμα φορά από τα κομματίδια και τα αποκόμματα της διαπλοκής!

Την αρκούδα δεν την πειράζεις ποτέ μπροστά στην φωλιά της...

Την αρκούδα δεν την πειράζεις ποτέ μπροστά στην φωλιά της...

Πίπες

Πίπες

Πάμε για εκλογές, λοιπόν. Μάλιστα. Το τί πίπα έχουμε ν' ακούσουμε τούτες τις ημέρες, είναι εύκολο να το φανταστούμε. Τώρα δε που, κοντά στον έτοιμο να κυβερνήσει ΣυΡιζΑ, έσκασε μύτη και το θεοδωράκειο Ποτάμι, δυο πίπες θα μας σπάσουν τα νεύρα περισσότερο:

Η μια είναι "αφού οι άλλοι τα έχουν κάνει σκ@τά, ας δώσουμε και σ' αυτούς μια ευκαιρία". Ανάμεσα στους "αυτούς" περιλαμβάνονται πολλοί. Εσείς ποιόν θέλετε; Τον ΣυΡιζΑ, που υπόσχεται... ανάθεμα κι αν ξέρει κι αυτός τι ακριβώς υπόσχεται, εκτός από την ψευδαίσθηση ότι μια "αριστερή κυβέρνηση" θα είναι...κάπως αλλοιώς; Μήπως το Ποτάμι, που στο ξεχαρβαλωμένο...

αστικό οικοδόμημα βλέπει πρόβλημα μόνο στους σοβάδες και προτείνει "ρηξικέλευθα" μέτρα, όπως η μείωση του αριθμού των βουλευτών ή η κατάργηση των πρόωρων εκλογών; Ή μπας και προτιμάτε την "αντισυστημική" πολιτική οργάνωση του κεφαλαίου, που εμπνέεται από τα οράματα του Χίτλερ;

Κι αν δεν σας κάνει κανένας από δαύτους, μη στενοχωριέστε. Το μοναστήρι νά 'ν' καλά. Υπάρχει και Τζήμερος. Και Μάνος. Και Πολύδωρας. Και Ελιά. Οσονούπω δε, ίσως και...Κώτσο βασιλιά, μιας και -όπως γράψανε οι εφημερίδες- ο "διάδοχος" Παύλος πιέζεται να φτιάξει κόμμα. Διαλέχτε σε ποιον απ' όλους θα δώσετε τούτη την φορά "μια ευκαιρία". Κι αν τα κάνει σκ@τά κι αυτός... δε γ@μι€τ@ι, την επόμενη φορά ψηφίστε κάτι άλλο. Πού θα πάει; Κάποια στιγμή θα πετύχετε και το σωστό.

Η δεύτερη πίπα είναι "ψήφο σε νέους ανθρώπους". Τούτη η πίπα είναι πιο εκνευριστική από την προηγούμενη επειδή είναι πιο πιασάρικη. Άλλωστε, αυτό το "τόπο στους νέους" αποτελεί την αγαπημένη ατάκα τού Λαζόπουλου, λες και το νεαρόν τής ηλικίας αποτελεί a priori εχέγγυο επιτυχίας. Μόνο που ο αγαπητός μας Λάκης δεν νομίζω ότι συνεργάζεται με κανέναν από τους μισοάνεργους τριαντάρηδες δικηγόρους ούτε εμπιστεύεται την υγεία τής μαμάς του σε κάποιον νεαρό γιατρό.

Από την άλλη, π' ανάθεμά με, τους είδαμε και τους νέους. Ο Κυριάκουλας είναι μόνο 45 αλλά το απύθμενο μίσος του προς τους εργαζόμενους (ειδικά τού δημοσίου) συγκρίνεται ευθέως μ' εκείνο του αιωνόβιου πατέρα του. Ο "απελευθερωτής" Βρούτσης μόλις πενηντάρισε αλλά η κατεδάφιση που κατάφερε σε όλα τα εργατικά δικαιώματα δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Η Κεφαλογιαννοπούλα είναι σκάρτα 39 αλλά μόνο επί των ημερών της τόλμησε επιχειρηματίας του τουρισμού να ζητήσει υπαλλήλους που να δουλεύουν τζάμπα, με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαΐ κι ένα κρεββάτι να κοιμούνται. Ο Βαρβιτσιώτης είναι νεώτερος κι από τον Κυριάκουλα αλλά το ξεβράκωμά του μπροστά στις απαιτήσεις των εφοπλιστών δεν έχει προηγούμενο.

Δεν κατάλαβα, δηλαδή. Ποιά ριζοσπαστική πολιτική οφείλεται σε νέους ανθρώπους; Η διάλυση του συστήματος υγείας άρχισε με τον 53άρη (τότε) Λοβέρδο και συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση από τον 40άρη (για την ακρίβεια, 41) Άδωνι. Η αλλοπρόσαλλη εθνική πολιτική απέναντι στην πάλαι ποτέ γιουγκοσλαβική Μακεδονία (η οποία μ@λακωδώς ονομάστηκε "μακεδονικό") άρχισε επί υπουργίας Σαμαρά, όταν ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν-δεν ήταν 40 χρόνων. Ο αλησμόνητος μπουχ€σας έγινε πρωθυπουργός πριν καλά-καλά κλείσει τα 48 του. Η Αννούλα (μία είναι η Αννούλα) διέλυσε την παιδεία πριν πενηνταρίσει. Και πάει λέγοντας...

Θα μου πείτε, βέβαια, πως όταν λέμε "νέοι" εννοούμε "άφθαρτοι" και όλοι τούτοι είναι φθαρμένοι. Σωστό. Μόνο που κάποτε ήσαν και τούτοι άφθαρτοι, έτσι δεν είναι; Τί έκαναν τότε, λοιπόν; Μάλλον περίμεναν να φθαρούν για να ενεργοποιηθούν...

A propos, μια και μιλάμε για ηλικίες, μήπως ξέρετε ποια σημερινή κοινοβουλευτική ομάδα έχει τον χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας; Δεν είναι δύσκολο: η Χρυσή Αυγή. Οι περισσότεροι χρυσαυγήτες βουλευτές είναι πολιτικοί πιτσιρικάδες: Ματθαιόπουλος 30 (τα κλείνει μεθαύριο), Κασιδιάρης 33, Ηλιόπουλος 35, Γερμενής 36, Παναγιώταρος 40, Λαγός 40, Μίχος 44, Γρέγος 47, Κουκούτσης 48 κλπ. Λοιπόν, Λάκη; Ισχύει κι εδώ το "τόπο στους νέους";

Ας τελειώνουμε με τις πίπες. Το ζητούμενο είναι επιλογή πολιτικής, όχι επιλογή προσώπων. Διάολε, την ώρα που σας πλακώνουν τα ΜΑΤ στο ματσούκι, έχει σημασία αν ο υπουργός προστασίας τού πολίτη είναι 35 ή 85 ετών;

Από Cogito ergo sum