Επανέρχεται η συζήτηση μεταξύ φιλολόγων και άλλων διανοούμενων της Κεφαλονιάς αν θα πρέπει το «Κεφαλονιά» να γράφεται με ένα ή δυο «λ».
Ο Σύνδεσμος φιλολόγων το 2011 είχε εκδώσει ανακοίνωση όπου ανέφερε τα εξής:
«Η σημασία της λέξης Κεφαλλήνες σχετίζεται, σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Μαρινάτο και τον ιστορικό Σακελλαρίου, με την ορεινή καταγωγή του φύλου, το οποίο κατοίκησε το συγκεκριμένο νησί του Ιονίου. Στην αρχαία ελληνική γλώσσα οι κορυφές των ορέων ονομαζόταν κεφαλαί (Λεξικά Liddle- Scott, και Μπαμπινιώτη). Άρα, ετυμολογικά η λέξη Κεφαλλήνες (έτσι ονομάζει τους υπηκόους του Oδυσσέα ο Όμηρος) προέρχεται από τη λέξη κεφαλή με την προσθήκη του επιθήματος -ήνες: Κεφαλ + ήνες Κεφαλήνες. (Το επίθημα -ήνες συναντάται και σε άλλα ονόματα ελληνικών φύλων).
Όμως η γραφή με δυο -λ- της λέξης Κεφαλλήνες, που εμφανίζεται στον Όμηρο, οφείλεται σε μετρική αναγκαιότητα, στην προσπάθειά του δηλαδή ο ποιητής να συνθέσει σε δακτυλικό εξάμετρο, το κατεξοχήν μέτρο του έπους, διπλασίασε το σύμφωνο -λ- (αυτή την τακτική τη συναντάμε όχι μόνο στον Όμηρο αλλά και σε άλλους ποιητές), με αποτέλεσμα να καθιερωθεί το διπλό -λ-.
Από τη λέξη Κεφαλλήνες προήλθε η λέξη Κεφαλληνία, η οποία πρωτοεμφανίζεται στον Ηρόδοτο, ο οποίος τη γράφει με δύο -λ-. Αλλά και ο Θουκυδίδης, ο Παυσανίας και αρκετοί άλλοι υιοθέτησαν την παραπάνω γραφή με δύο -λ-, με αποτέλεσμα να καθιερωθεί το διπλό -λ- στις λέξεις Κεφαλληνία και Κεφαλλήνες.
Ωστόσο, από την αρχαία κιόλας εποχή υπήρξαν συγγραφείς, όπως ο εξερευνητής του 6ου αι. π.Χ. Σκύλακας, ο Πτολεμαίος, 1ος -2ος αι. μ.Χ. και βυζαντινοί λόγιοι, οι οποίοι έγραφαν τη λέξη Κεφαλληνία με ένα -λ-.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι και στις αρχαίες επιγραφές, που έχουν βρεθεί στο νησί, η λέξη γράφεται πάντα με ένα -λ-.
Συμπερασματικά καταλήγουμε ότι, ενώ οι λέξεις Κεφαλληνία, Κεφαλλήνες έπρεπε να γράφονται με ένα -λ- (αφού οι λέξεις προέρχονται από τη λέξη κεφαλή, που γράφεται με ένα -λ-), επικράτησε η γραφή με δύο -λ-.
O νεότερος τύπος Κεφαλονία, Κεφαλονιά θα εμφανιστεί κατά τα πρωτοβυζαντινά χρόνια με ένα -λ-, ενώ συναντάται και με -ω-.
Η λέξη Κεφαλονία προέκυψε αναλογικά προς άλλα τοπωνύμια, όπως Καπαδοκία, Πελαγονία κ.ά.
Η γραφή με ένα -λ- στις λέξεις Κεφαλονία, Κεφαλονιά θα καθιερωθεί: τη συναντάμε σε σημαντικά έργα, όπως στα κείμενα του βυζαντινού ιστορικού Προκόπιου, στην «Ιφιγένεια» του Π. Κατσαΐτη, στη «Γεωγραφία Νεωτερική» των Κωνσταντά- Φιλιππίδη, στο Λεξικό του Δ. Μάγνη κ.ά., αλλά και σε κείμενα Κεφαλονιτών νοταρίων.
Η γραφή Κεφαλλονία με δύο -λ-, ανάμεσα σε πολλές άλλες παραλλαγές, συναντάται στο «Χρονικό του Μορέως» του οποίου συγγραφέας είναι κάποιος εξελληνισμένος Φράγκος του 14ου αι μ.Χ.
Επομένως, από τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι ο τύπος Κεφαλλονιά που εμφανίζεται είναι αυθαίρετος καθώς δε δικαιολογείται ετυμολογικά. Η σωστή γραφή είναι Κεφαλονιά με ένα -λ-.»
Ο Σύνδεσμος φιλολόγων το 2011 είχε εκδώσει ανακοίνωση όπου ανέφερε τα εξής:
«Η σημασία της λέξης Κεφαλλήνες σχετίζεται, σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Μαρινάτο και τον ιστορικό Σακελλαρίου, με την ορεινή καταγωγή του φύλου, το οποίο κατοίκησε το συγκεκριμένο νησί του Ιονίου. Στην αρχαία ελληνική γλώσσα οι κορυφές των ορέων ονομαζόταν κεφαλαί (Λεξικά Liddle- Scott, και Μπαμπινιώτη). Άρα, ετυμολογικά η λέξη Κεφαλλήνες (έτσι ονομάζει τους υπηκόους του Oδυσσέα ο Όμηρος) προέρχεται από τη λέξη κεφαλή με την προσθήκη του επιθήματος -ήνες: Κεφαλ + ήνες Κεφαλήνες. (Το επίθημα -ήνες συναντάται και σε άλλα ονόματα ελληνικών φύλων).
Όμως η γραφή με δυο -λ- της λέξης Κεφαλλήνες, που εμφανίζεται στον Όμηρο, οφείλεται σε μετρική αναγκαιότητα, στην προσπάθειά του δηλαδή ο ποιητής να συνθέσει σε δακτυλικό εξάμετρο, το κατεξοχήν μέτρο του έπους, διπλασίασε το σύμφωνο -λ- (αυτή την τακτική τη συναντάμε όχι μόνο στον Όμηρο αλλά και σε άλλους ποιητές), με αποτέλεσμα να καθιερωθεί το διπλό -λ-.
Από τη λέξη Κεφαλλήνες προήλθε η λέξη Κεφαλληνία, η οποία πρωτοεμφανίζεται στον Ηρόδοτο, ο οποίος τη γράφει με δύο -λ-. Αλλά και ο Θουκυδίδης, ο Παυσανίας και αρκετοί άλλοι υιοθέτησαν την παραπάνω γραφή με δύο -λ-, με αποτέλεσμα να καθιερωθεί το διπλό -λ- στις λέξεις Κεφαλληνία και Κεφαλλήνες.
Ωστόσο, από την αρχαία κιόλας εποχή υπήρξαν συγγραφείς, όπως ο εξερευνητής του 6ου αι. π.Χ. Σκύλακας, ο Πτολεμαίος, 1ος -2ος αι. μ.Χ. και βυζαντινοί λόγιοι, οι οποίοι έγραφαν τη λέξη Κεφαλληνία με ένα -λ-.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι και στις αρχαίες επιγραφές, που έχουν βρεθεί στο νησί, η λέξη γράφεται πάντα με ένα -λ-.
Συμπερασματικά καταλήγουμε ότι, ενώ οι λέξεις Κεφαλληνία, Κεφαλλήνες έπρεπε να γράφονται με ένα -λ- (αφού οι λέξεις προέρχονται από τη λέξη κεφαλή, που γράφεται με ένα -λ-), επικράτησε η γραφή με δύο -λ-.
O νεότερος τύπος Κεφαλονία, Κεφαλονιά θα εμφανιστεί κατά τα πρωτοβυζαντινά χρόνια με ένα -λ-, ενώ συναντάται και με -ω-.
Η λέξη Κεφαλονία προέκυψε αναλογικά προς άλλα τοπωνύμια, όπως Καπαδοκία, Πελαγονία κ.ά.
Η γραφή με ένα -λ- στις λέξεις Κεφαλονία, Κεφαλονιά θα καθιερωθεί: τη συναντάμε σε σημαντικά έργα, όπως στα κείμενα του βυζαντινού ιστορικού Προκόπιου, στην «Ιφιγένεια» του Π. Κατσαΐτη, στη «Γεωγραφία Νεωτερική» των Κωνσταντά- Φιλιππίδη, στο Λεξικό του Δ. Μάγνη κ.ά., αλλά και σε κείμενα Κεφαλονιτών νοταρίων.
Η γραφή Κεφαλλονία με δύο -λ-, ανάμεσα σε πολλές άλλες παραλλαγές, συναντάται στο «Χρονικό του Μορέως» του οποίου συγγραφέας είναι κάποιος εξελληνισμένος Φράγκος του 14ου αι μ.Χ.
Επομένως, από τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι ο τύπος Κεφαλλονιά που εμφανίζεται είναι αυθαίρετος καθώς δε δικαιολογείται ετυμολογικά. Η σωστή γραφή είναι Κεφαλονιά με ένα -λ-.»
Υπήρξαν κι άλλες ανακοινώσεις γύρω απ’ αυτό το θέμα, όλες μιλούν για ένα «λ».
Είναι άξιο παρατήρησης γιατί το υπουργείο εσωτερικών υιοθέτησε μια τέτοια εξέλιξη. Ποιος μεσολάβησε …ορμώμενος από την Κεφαλονιά – ασφαλώς «χέρι» κεφαλονίτικο δημιούργησε αυτή την ανωμαλία – αλλά κανείς δεν αντέδρασε. Ούτε ακόμα και ο τελευταίος Δήμαρχος του Αργοστολίου Γιώργος Τσιλιμιδός, ο οποίος όπως λένε οι πληροφορίες μας αιφνιδιάστηκε.
Ωστόσο, άλλες πληροφορίες λένε ότι καθοριστικό ρόλο έπαιξε η Λούκα Κατσέλη στέλεχος της κυβέρνησης τότε, μεσολάβησε μάλλον πιεζόμενη από την Κεφαλονιά από το φιλικό της περιβάλλον. Αλλά και ο καθηγητής Γιώργος Μοσχόπουλος έχει πει ότι υπάρχει μια μειοψηφική άποψη για τα δυο “λ”, αλλά το θέμα έχει συζητηθεί σε συνέδρια και τέτοιο θέμα δεν υπάρχει. Επίσης όλοι αναζητούν με ποιο σκεπτικό το υπουργείο πήρε την απόφαση η Κεφαλονιά να γράφεται με δυο “λ”.
Είναι άξιο παρατήρησης γιατί το υπουργείο εσωτερικών υιοθέτησε μια τέτοια εξέλιξη. Ποιος μεσολάβησε …ορμώμενος από την Κεφαλονιά – ασφαλώς «χέρι» κεφαλονίτικο δημιούργησε αυτή την ανωμαλία – αλλά κανείς δεν αντέδρασε. Ούτε ακόμα και ο τελευταίος Δήμαρχος του Αργοστολίου Γιώργος Τσιλιμιδός, ο οποίος όπως λένε οι πληροφορίες μας αιφνιδιάστηκε.
Ωστόσο, άλλες πληροφορίες λένε ότι καθοριστικό ρόλο έπαιξε η Λούκα Κατσέλη στέλεχος της κυβέρνησης τότε, μεσολάβησε μάλλον πιεζόμενη από την Κεφαλονιά από το φιλικό της περιβάλλον. Αλλά και ο καθηγητής Γιώργος Μοσχόπουλος έχει πει ότι υπάρχει μια μειοψηφική άποψη για τα δυο “λ”, αλλά το θέμα έχει συζητηθεί σε συνέδρια και τέτοιο θέμα δεν υπάρχει. Επίσης όλοι αναζητούν με ποιο σκεπτικό το υπουργείο πήρε την απόφαση η Κεφαλονιά να γράφεται με δυο “λ”.
Σήμερα εν έτει 2014, όπως μαθαίνουμε δημιουργείται μια νέα «Κίνηση» για τα δυο «λ» με παρεμβάσεις σε Περιφερειάρχη και Δήμαρχο αλλά και το Υπουργείο. Ποιες θα είναι εξελίξεις κανείς δεν γνωρίζει. Αλλά οι περισσότεροι είναι οργισμένοι με την τότε παρέμβαση, όλα έγιναν μόνο και μόνο από «αρχαιολατρικές» εμμονές, και με καμία επιστημονική γνώση.
Αναδημοσιευση απο :http://kefalonianews.gr
