Έτος 1900: Πώς η Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου, νίκησε την "κρίση"....

,

Με την ευκαιρία της συναυλίας της Φιλαρμονικής Σχολής Ληξουρίου, την Κυριακή, 10 Αυγούστου 2014, για τηνοικονομική ενίσχυση του σωματείου μετά τους σεισμούς, αναδημοσιεύω άρθρο μου στο τεύχος 9 της "Κεφαλονίτικης Προόδου". 

Το άρθρο αυτό αναφέρεται σε μία εποχή, πιο δύσκολη από την σημερινή, όταν ο Ληξουριώτης, χάριν της Φιλαρμονικής του, νίκησε την φθορά και τη μιζέρια. 
Πάρτε παράδειγμα, πάρτε θάρρος.

 

Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου·μια καθοριστική απόφαση

Το έτος 1900 η Κεφαλονιά δέχεται ισχυρότατο πλήγμα, από ό,τι αποτελούσε τον κύριο μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας της, τη σταφίδα.

Τα χρόνια προβλήματα[1], όπως την κρίση υπερπαραγωγής του προϊόντος, τον ανταγωνισμό από την Πελοπόννησο, την Γαλλία, αλλά και την Καλιφόρνια, την κακή οικονομική συγκυρία, που είχε προκληθεί από την πτώχευση του 1893 και τον πόλεμο του 1897, έρχεται να οξύνει στο έπακρο η πρωτοφανής έξαρση της ασθένειας του περονόσπορου.

   Ο ιδιαίτερα υγρός καιρός της χρονιάς εκείνης και η για λόγους κερδοσκοπίας νόθευση του θειικού χαλκού[2], που εχρησιμοποιείτο για ράντισμα, συντελούν στην επίπτωση ως «πανδημίας» του περονόσπορου στα αμπέλια. Η καταστροφή είναι ολική. Κατά υπολογισμούς της εποχής, από 13 – 14 εκατομμύρια ενετικές λίτρες σταφίδα, που θα παρήγαγε υπό κανονικές συνθήκες η επαρχία Πάλλης, πλην του Δήμου Θηναίας, παράγονται μόλις 150 χιλιάδες![3]

   Αν όμως, στα υπόλοιπα μέρη της νήσου η θεομηνία αυτή έφερε μεγάλη οικονομική δυσπραγία, για την περιοχή του Ληξουριού, την Επαρχία Πάλλης, όπου ίσχυε ακραία μονοκαλλιέργεια[4], σήμανε την πλήρη εξαθλίωση, τον κατά κυριολεξία λιμό!

 

  

Το Ληξούρι παγώνει! Η ανέχεια, οι «παντοειδείς ασθένειες», οι «συχνοί και πυκνοί» θάνατοι[5], φέρνουν τους Ληξουριώτες σε απόγνωση. Οι κοινωνικές αντιδράσεις, που ξεκίνησαν με συλλαλητήρια και έντονα διαβήματα προς την Κυβέρνηση, καθώς η κατάσταση χειροτερεύει, εκπίπτουν σε ικεσίες προς τους εύπορους αποδήμους για βοήθεια προς τους αναξιοπαθούντες.[6]

 

Στη ζοφερή αυτή ατμόσφαιρα, η Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου πορεύεται στον ιστορικό της δρόμο. Κατά τον 19^ο αιώνα, που τότε έφθανε στο τέλος του, έχει γεννηθεί και περπατήσει τα πρώτα της αβέβαια βήματα, με περιόδους λάμψης, αλλά και κάμψης, που παραλίγο να την εξαφανίσουν οριστικά από το ιστορικό προσκήνιο.

   Η τελευταία της «επανίδρυση» έχει πραγματοποιηθεί μόλις το 1896, με πρόεδρο τον μαθηματικό και λόγιο Θεόκλητο Κουρούκλη και μέλη Δ.Σ. τους Ιωάννη Φορέστη, Ιωάννη Κρασσά, Παναγή Σπετσιέρη και «δραστηριότερο πάντων» τον συνθέτη Τζώρτζη Δελλαπόρτα[7] και ήδη, με μαέστρο τον προικισμένο μουσικό Luigi Balassone[8], προοδεύει εντυπωσιακά.[9]

   Είναι όμως καιρός αγώνα και αγωνίας για την επιβίωση, λιπόψυχος καιρός. Μερίδα των δημοτών απαιτεί την παύση των συναυλιών της Φιλαρμονικής, αφού ο τόπος πενθεί και, κυρίως, την αναστολή της λειτουργίας της, για να μην σπαταλώνται χρήματα, σε τέτοιες, δεινές περιστάσεις. Κι αυτό, παρότι η Επιτροπή της Φιλαρμονικής έχει σταματήσει την είσπραξη εισφορών, για να μην επιβαρύνει οικονομικά τον πάσχοντα πληθυσμό. Ο Δήμος Ληξουρίου ανταποκρίνεται ασμένως στο αίτημα, στερώντας από το σωματείο την καθιερωμένη ετήσια επιχορήγηση 1000 δραχμών και διαθέτοντας τα χρήματα αυτά για την προμήθεια φαρμάκων για τους απόρους.[10] «Γλίσχρον» το ποσό και ως επιχορήγηση στο σωματείο αλλά ιδιαίτερα για την αγορά φαρμάκων, καθήν στιγμή μάλιστα, άλλες, πραγματικά ανωφελείς δαπάνες του Δήμου δεν περικόπτονται.   

Η Φιλαρμονική συγκαλεί Γενική Συνέλευση των μελών της για την 17^ηεκείνου του καταθλιπτικού Αύγουστου του 1900.[11]

 

 

   Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Φιλαρμονική και Ληξούρι καλούνται να καθορίσουν όχι μόνο τις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά και την ταυτότητά τους, τον λόγο και το νόημα της ίδιας τους της ύπαρξης.

   Κρίσιμες στιγμές, αλλά και στιγμές έξαρσης. Η απόφαση είναι ξεκάθαρη, γενναία, εμπνευσμένη. Η Φιλαρμονική όχι μόνο δεν θα αναστείλει τη λειτουργία της, αλλά θα αρχίσει και πάλι την είσπραξη συνδρομών, ακριβώς για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση! Ήδη δε, με το πέρας της γενικής συνέλευσης, πολίτες «προθύμως ήρξαντο (τας συνδρομάς),δίδοντες τον οβολόν τους»!

  

Πηγή μου για τα γεγονότα αποτελεί άρθρο με την υπογραφή «Φιλόμουσος»[12], στη Ληξουριώτικη εφημερίδα «Μύδρος», που ο Σπύρος Σκηνιωτάτος άρχισε να εκδίδει ακριβώς τη χρονιά της κρίσης.[13] Στο ίδιο άρθρο αναλύεται θαυμάσια και το σκεπτικό της καθοριστικής εκείνης απόφασης: 

   Η Φιλαρμονική πρέπει να υπάρχει και να προοδεύει, γράφει ο «Φιλόμουσος», ουσιαστικά για τρεις λόγους: Πρώτος λόγος , που τον αναφέρει με λίγες μόνο λέξεις, είναι η «σύστασις της πόλεως». Η προς τα έξω επίδειξη, δηλαδή, ενός άξιου χαρακτήρα. Δεύτερος λόγος, η κοινή ωφέλεια,  που παρέχει το σωματείο με την διδασκαλία της μουσικής στους νέους, οι οποίοι αποκομίζουν έτσι ηθικό όφελος και «δύνανται ποτέ» να αποκομίσουν και υλικό.[14] Τρίτος λόγος, γλαφυρά και «διά μακρών» αναλυόμενος από τον «Φιλόμουσο», η «θεραπεία» της ψυχής ολόκληρης της Ληξουριώτικης κοινωνίας, την οποία αφειδώς προσφέρει η Μουσική, που εύστοχα χαρακτηρίζεται στο άρθρο «πυρήν ελευθερίας»!

                

Πολλοί μιλούν για την μοναδικότητα, που χαρακτηρίζει την Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου, ως πολιτισμικό και κοινωνικό φαινόμενο. «Παγκόσμιο φαινόμενο» την αποκαλεί κάποιος, «διά Φιλαρμονικήν  σαλός» γνωστός μου.  Την μοναδικότητα αυτή όμως, αντιλαμβάνονται και εκφράζουν αόριστα, αποδίδοντας την οι περισσότεροι στα πιθανολογούμενα πρωτεία του σωματείου επί της παλαιότητας των Ελληνικών Φιλαρμονικών.

   Η παραπάνω, ιστορική απόφαση καταδεικνύει ότι αυτό που καθιστά μοναδική, εξαίρετη τη Φιλαρμονική Σχολή Ληξουρίου είναι ένα: Η σχέση της με την πόλη της, με το Ληξούρι· το ιδιαίτατο κράμα, που μαζί του συνιστά. Δεν γνωρίζω άλλο σωματείο, σε κάποια άλλη πόλη, που αποφάσισε ποτέ, με τόση νηφαλιότητα, να εξαρθεί από τόσο καταστρεπτική, τόσο καταθλιπτική πραγματικότητα!

   Φιλαρμονική και Ληξούρι όρισαν με την απόφαση εκείνη, ότι θέλουν να συγκροτούν μια κοινωνία ελεύθερη από την αναγκαιότητα, κοινωνία που δεν ενασχολείται μόνο «περί την κοιλίαν και τα υπό την κοιλίαν»,[15] κοινωνία που ζει για το ιδεώδες.

                Σε εμάς, τους σημερινούς Ληξουριώτες, που δυστυχώς ζούμε ανάλογες περιστάσεις με εκείνες του μοιραίου 1900, απόκειται να δούμε τη Φιλαρμονική μας, όπως αυτοπροσδιορίστηκε με την απόφαση εκείνη. Μόνο έτσι θα αρθούμε και εμείς πάνω από τους παρόντες χαλεπούς καιρούς, μπαίνοντας στον «άγιο ίλιγγο», που Ληξούρι και Φιλαρμονική γυρίζουν τρεις αιώνες τώρα.    

---

[1] πρβλ. Μονόφυλλα Ιακωβατείου Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ληξουρίου, Μ 220/1878. Αναφορά κατοίκων επαρχίας Πάλλης προς την Βουλή, για την οικτρή οικονομική κατάσταση των γεωργών, λόγω της πτώσεως της τιμής της σταφίδας.

[2] βλ.  Εφημερίδα «Ζιζάνιον» φ. 143/3-6-1900 σελ. 4: «Παρά την κρατούσαν γνώμην των αιτίων του κακού, δηλ. της ατμοσφαιρικής προ μηνών καταστάσεως, υπάρχει και ετέρα ότι ο πωλούμενος ανάμικτος χαλκός μετά θείου δεν ήτο γνήσιος». Επίσης Εφημερίδα «Μύδρος» φ 9/28-5-1900, κύριο άρθρο.

[3] βλ. Εφημερίδα «Μύδρος» φ 19/6-8-1900, κύριο άρθρο.

[4] πρβλ.  Εφημερίδα «Εφημερίς Αργοστολίου» φ24/8-3-1901 σελ 1: «Η κατάστασις της επαρχίας εκείνης (Πάλλης) είναι πράγματι πολύ δεινοτέρα της ημετέρας (Κραναίας), διότι όλος ο πλούτος αυτής σχεδόν είναι η σταφίς και οι άμπελοι». Επίσης εφημερίδα Μύδρος» φ25/17-9-1900. «Έλαιον δε, ως γνωστόν, ουδέ λίτραν παράγουσι τα κάτω χωρία (περιοχή Κατωγής)».

[5] βλ.  Εφημερίδα «Μύδρος» φ 23/3-9-1900, κύριο άρθρο.

[6] βλ. Εφημερίδα «Ζιζάνιον» φ 142/27-5-1900 σελ. 4, στο ίδιο φ. 143/3-6-1900 σελ. 4. Επίσης εφημερίδα «Μύδρος» φ 26/24-9-1900, σελ. 2, άρθρο με τίτλο «Τι περιμένετε;»: Ικεσία προς ομογενείς του εξωτερικού και φιλάνθρωπους του εσωτερικού, για αποστολή βοήθειας.

 

[7] βλ. Αρχείο Σπύρου Μοτσενίγου φάκελος 574, στοιχείο Β/9,  «Ιστορία «Φιλαρμονικής Πάλλης» Ληξουρίου (Κεφαλληνίας)». πρβλ. Η. Τσιτσέλη Κεφαλληνιακά Σύμμικτα Τ.1, σελ. 853.

[8] βλ. Άγγελο - Διονύση Δεμπόνου «Η Φιλαρμονική Σχολή Κεφαλονιάς 1838 – 1940» σελ. 111-112

[9] βλ. Άγγελο - Διονύση Δεμπόνου ό.π. σελ.  σελ. 113 σημ. 46. πρβλ. Εφημερίδα «Ζιζάνιον»  φ 134/1-4-1900, σελ. 4.

[10] Δήμαρχος Ληξουρίου ήταν τότε ο Αναστάσιος Βενάρδου Λιβιεράτος.

[11] βλ.  Εφημερίδα «Μύδρος» φ 20/13-8-1900, σελ. 4.

[12] βλ. Εφημερίδα «Μύδρος» φ 23/3-9-1900, σελ. 2-3.

[13] Δυστυχώς τα πρακτικά της Φιλαρμονικής δεν σώζονται, σε δημόσιο αρχείο τουλάχιστον, θεωρούμενα «θύμα» της περιόδου της Κατοχής.

[14] Αυτό το «δύνανται ποτέ» δείχνει ότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχε κανενός είδους «αντιμισθία» των μαθητών, κάτι που αποτέλεσε και αποτελεί στα προηγούμενα και επόμενα χρόνια, πληγή, τόσο για τη δική μας, όσο και για άλλες Ελληνικές Φιλαρμονικές.

[15] Η φράση ανήκει στον Γεώργιο Τυπάλδο – Ιακωβάτο, «Γιωργαντάρα», κατά την μαχητική αγόρευσή του στη συνεδρίαση της Β’ Εθνοσυνέλευσης, για την ψήφιση του Συντάγματος του 1864.

http://365335.blogspot.gr/2    http://www.sppantelios.blogspot.gr/014/08/1900.html

Χιροσίμα - Ναγκασάκι: 69 χρόνια μετά το ολοκαύτωμα, το μεγαλύτερο έγκλημα των ΗΠΑ

Το βομβαρδιστικό «Enola Gay»

«Θα ήταν λάθος να πιστέψωμε ότι η τύχη της Ιαπωνίας ερυθμίσθη από την ατομική βόμβα. Η ήττα της ήταν βεβαία πριν ριφθή η πρώτη βόμβα» γράφει ο Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του.

Με αυτή τη φράση ομολογεί και επιβεβαιώνει ότι ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι με ατομικές βόμβες στις 6 και 9 Αυγούστου του 1945 δεν έγινε για να συντομεύσει ο πόλεμος, όπως ισχυρίζονταν οι ΗΠΑ, αλλά ήταν επίδειξη ισχύος από την...

Ουάσιγκτον που γνωστοποιούσε προς πάσα κατεύθυνση και κυρίως προς την ΕΣΣΔ ότι είχε την ατομική βόμβα.

Με τη ζωή 300.000 ανθρώπων και με δύο ατομικές βόμβες οι ΗΠΑ επιχειρούσαν τον Αύγουστο του 1945 να θέσουν τους όρους της μεταπολεμικής παγκόσμιας τάξης. Άλλωστε ο πόλεμος είχε τελειώσει στην Ευρώπη μιας και η Γερμανία είχε συνθηκολογήσει στις 9 Μάη του 1945 και η Ιταλία από το Φθινόπωρο του 1943. Η συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας ήταν θέμα χρόνου, η ασιατική χώρα -βαριά πληγωμένη- ήταν περικυκλωμένη και ο πολεμικός της στόλος κατεστραμμένος.

Ήταν και είναι προφανές πως άλλους σκοπούς εξυπηρετούσε το ολοκαύτωμα, απόδειξη πως οι ΗΠΑ έριξαν δύο βόμβες και όχι μία ατομική βόμβα που ήταν μάλιστα διαφορετικές μεταξύ τους.

Στο Χισορίμα στις 6 Αυγούστου το αεροπλάνο «Enola Gay» έριξε την ατομική βόμβα «little Boy» που περιείχε ουράνιο.

Στο Ναγκασάκι στις 9 Αυγούστου το αεροπλάνο «Bocks' Car» έριξε την ατομική βόμβα «Fat man» που περιείχε πλουτώνιο.

Το μανιτάρι τους ήταν το ίδιο καταστροφικό. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εξαφανίσθηκαν.

«little Boy» και «Fat man» είναι οι υπογραφές του μεγαλύτερου εγκλήματος των ΗΠΑ και των ιμπεριαλιστών κατά της ανθρωπότητας και 69 χρόνια μετά δεν παραγράφεται. 

"902"                 http://www.sppantelios.blogspot.gr/

Λασκαράτεια Δρώμενα στο σπιτι του Ανδρέα Λασκαράτου

Αγαπητοί  μας,  φίλες και φίλοι Φέτος ανοίγει πρωτοπόρα ένα νέο κεφάλαιο στις  Πολιτιστικές εκδηλώσεις  του νησιού μας και ιδιαίτερα της περιοχής  του Ληξουρίου και ευρύτερα της  Παλικής, με τη διοργάνωση των Λασκαράτειων  Δρώμενων στο εξοχικό σπιτάκι στα Ριτσάτα, περιοχή κάτω από το Λόφο Λασκαράτου. Συγκεκριμένα η εκδήλωση που αφορά στα «Λασκαράτεια  Δρώμενα», 7-8-2014, ημέρα Πέμπτη, ώρα 8:30  θα πραγματοποιηθεί  στο χώρο της παραλίας που βρίσκεται το ερειπωμένο σπιτάκι του μεγάλου Ανδρέα Λασκαράτου, στα Ριτσάτα – Μερσιάς Ληξουρίου. Η  ΚΕ.ΔΗ.ΚΕ με τον αντιπρόεδρό της Γιώργο Κατσιβέλη τακτοποίησε το χώρο για να φιλοξενήσει την εκδήλωση και το κοινό που θα την παρακολουθήσει. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται οπτικές παρουσιάσεις για το έργο και τη ζωή του σατιρικού ποιητή από τον Γεράσιμο Σωτ. Γαλανό, καθώς και ψηφιακή παρουσίαση του  εξοχικού ερειπωμένου σπιτιού του ποιητή στα Ριτσάτα από τον Κάρλο Τομαζιάν, εργασία που αφορά στο ΤΕΙ των Ιονίων Νήσων. Επίσης θα συμμετέχουν μέλη από τα εικαστικό εργαστήρι  «Μορφές», όπου και θα απαγγείλουν ποιήματα του Λασκαράτου. Στο πέρας της εκδήλωσης θα προσφερθεί ριγανάδα κάτω από ήχους απαλής μουσικής.           Σας περιμένουμε για να τιμήσουμε τον Ανδρέα Λασκαράτο και να εδραιώσουμε  ένα νέο πολιτιστικό θεσμό του Ληξουρίου, ανοικτό σε κάθε  όμορφη και ενδιαφέρουσα  δημιουργία  και πολιτιστική έκφραση.

Γεύση απο Λασκαράτο

Κεφαλονια. Costas Evangelatos Art-Est από την Κυριακή 10 Αυγούστου

Villa Ροδόπη

Την Κυριακή 10 Αυγούστου 2014, ώρα 9 μμ, εγκαινιάζεται στη Σύγχρονη Πινακοθήκη Villa Ροδόπη, Ι. Μεσολωρά 7 και Βύρωνος στο Αργοστόλι, η έκθεση Costas Evangelatos Art-Est και έργα της συλλογής του.

Πρόκειται για εικαστικά έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που τα έχουν ευγενικά προσφερθεί από καλλιτέχνες και φιλότεχνους για τον εμπλουτισμό της μόνιμης συλλογής της Villa Ροδόπη.

Ανάμεσα στα εκθέματα έργα γνωστών και καταξιωμένων δημιουργών καθώς και πολλών νεώτερων, που απαρτίζουν ένα ενδιαφέρον αισθητικό φάσμα των σύγχρονων εικαστικών απόψεων, αντιλήψεων και οπτικών καταθέσεων και προσδιοριστικών τάσεων της πολυδιάστατης εποχής μας.

Οι καλλιτέχνες που αντιπροσωπεύονται με έργα τους στην πρώτη έκθεση είναι αλφαβητικά οι:

ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ, ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΑΜΑΚΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΑΜΑΚΟΣ, ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΛΑΣ, ΡΕΝΑ ΑΝΟΥΣΗ-ΗΛΙΑ, ΘΕΜΟΣ ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ, GAIL ANTONY-BAYER, ΧΡΥΣΑ ΒΕΡΓΗ, ANDREW COWIE, CHRYSA/ΧΡΥΣΑ ( ΒΑΡΔΕΑ), ΤΑΚΗΣ ΒΕΚΟΠΟΥΛΟΣ, SUGAR BONGARD, ΜΑΙΡΗ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΗΜ. ΓΕΡΟΣ / YEROS, ΒΟΥΛΑ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΔΕΛΛΑΠΟΡΤΑ, ΤΑΣΟΣ ΔΗΜΟΣ, KARYNE DUNBAR, FRASER ELLIOT, ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ, GABRIEL GRAMA, HELENA ZADREYKO, ΠΕΤΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΥΜΑΡΑΚΗΣ-ΖΥΜ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΦΙΛΗΣ, ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΚΑΛΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΚΑΡΑΒΟΥΖΗΣ, ΑΝΤΡΕΑΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑΣ, ΡΟΥΛΑ ΚΑΡΑΠΑΝΟΥ, ΣΙΜΟΣ ΚΑΡΑΦΥΛΛΗΣ, Α.Ε. ΚΑΡΜΙΡΗΣ, ΒΑΣΩ ΚΑΤΡΑΚΗ, ΠΑΥΛΟΣ ΚΕΡΑΜΠΟΣ, JELENA COSIC, ΚΩΣΤΑΣ ΚΛΟΥΒΑΤΟΣ, ΣΤΕΛΛΑ ΚΟΜΗΝΑ, ΑΡΙΑ ΚΟΜΙΑΝΟΥ, ΤΑΣΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΑΒΔΑΣ, ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΛΑΓΑΝΑ, ΓΙΟΥΛΙΚΑ ΛΑΚΕΡΙΔΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΣΗΘΙΩΤΑΚΗΣ, ΤΟΜ ΛΑΣΤΟ, ΘΩΜΑΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ, ΗΛΙΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ-ΘΕΟΦΙΛΙΔΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΜΑΤΑΛΑ, ΤΖΕΝΗ ΜΑΡΚΑΚΗ, ΚΩΝ/ΝΟΣ ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΚΡΟΥΛΑΚΗΣ, ΟΛΓΑ ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΗ-ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΙΩΝΗΣ, ΤΖΕΝΝΥ ΜΕΛΙΣΣΗΝΟΥ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ, ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΜΟΡΡΕΣ, ΜΑΙΡΗ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ, RAMADAN MARGJOKA, KRISTIAN MARMORSTEIN, ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΑΥΡΟΓΟΡΔΑΤΟΥ-ΠΕΤΡΙΤΖΗ, ΠΑΥΛΟΣ ΜΟΣΧΙΔΗΣ, ΕΛΕΝΗ ΝΤΙΝΙΑ-ΜΠΟΥΝΤΑΛΗ, ΠΑΝ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΤΡΑΓΚΙΣΑ, ΔΗΜ. ΠΑΝΤΑΖΙΔΗΣ, ΘΟΔΩΡΟΣ ΠΑΝΤΑΛΕΩΝ, ΑΣΠΑΣΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΕΡΑΚΗ, ΝΙΝΑ ΠΑΠΠΑ, ΡΟΥΛΑ PAPPAS- ΤΣΙΩΤΑ, ΕΥΑ ΠΕΛΕΚΙΔΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΝΤΙΝΟΣ, ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΕΤΜΕΖΑΣ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ /ΠΕΤΡΙΤΖΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΟΡΝΑΛΗΣ, ΜΕΡΟΠΗ ΣΤΕΦΑΝΑΤΟΥ-ΠΡΕΚΑ, ΠΑΡΙΣ ΠΡΕΚΑΣ, ΜΑΡΙΑ ΡΑΝΤΟΥΛΕΣΚΟΥ, FRANCK RETHORE, ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ, ΦΑΝΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΑΡΓΕΝΤΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΔΗΣ, ΙΩΣΗΦΙΝΑ ΣΑΡΡΟΥ, ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΕΦΕΡΛΗ, ΤΑΚΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ, ΕΛΕΝΗ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, ANDREY SHIROKOV, ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ, PAUL STRUCK, ΤΑΣΣΟΣ (ΑΛΕΒΙΖΟΣ), NICK TZANOFF, JIM JEREB, ΠΑΝΟΣ ΤΖΩΡΤΖΙΝΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ, ΤΙΤΙΚΑ ΦΑΡΑΚΛΟΥ, ΑΛΕΚΟΣ ΦΑΣΣΙΑΝΟΣ, ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΦΩΚΑ, ΠΟΠΗ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ, ΕΛΕΝΗ ΧΑΤΖΗΠΟΥΛΙΔΟΥ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΙΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΩΜΟΔΟΤΗΣ κ.α.

Τα εγκαίνια της εικαστικής έκθεσης θα ακολουθήσει στις 10.30 μμ, στη ΜΩΒ ΣΚΗΝΗ, η ετήσια μουσικολογοτεχνική εκδήλωση-performance “Πανσέληνος στον κήπο”. (είσοδος κήπου από Ματζαβίνου 8, έναντι κτιρίου MEGA, Αργοστόλι).

Στην εκδήλωση της Αυγουστιάτικης πανσελήνου φέτος συμμετέχουν ο συγγραφέας, εκπαιδευτικός δρ. Ηλίας Τουμασάτος, που θα διαβάσει το κείμενο ” Με το βλέμμα του γιου μου”, από το βιβλίο του “Ο μικρός Μάγος και άλλες ιστορίες”, εκδ. Αιγιαλός, 2014 και ο Κώστας Ευαγγελάτος που θα απαγγείλει από τη νέα του ποιητική συλλογή ” Πολύσμιγος Αίνος”, εκδ. Συλλογές, 2014, με μουσική συνοδεία του σαξοφωνίστα Φοίβου Μποζά και της φλαουτίστριας Λουίζας Παπαντωνάτου.

(Η Έκθεση έχει μόνο πολιτιστικό χαρακτήρα.)

Είσοδος Ελεύθερη
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι 31 Αυγούστου 2014.
Ώρες επισκέψεων: κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο από 8 μμ -10 μμ.

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/psyxagogia/costas-evangelatos-art-est-apo-tin-kiriaki-10-avgoustou-98634.html#sthash.4UzUZ6Xy.dpuf                                                                            http://www.sppantelios.blogspot.gr

Έγιναν τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του Ομίλου Unesco Κεφαλληνίας-Μεταμόρφωσαν την αίθουσα του Θεάτρου

Πραγματοποιήθηκαν χθες το βράδυ τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής που διοργάνωσε ο Όμιλος Unesco Κεφαλληνίας και Ιθάκης στο Δημοτικό Θέατρο Ο Κέφαλος.

Σε συνεργασία με την ΚΕΔΗΚΕ ο Όμιλος Unesco παρουσίασε έργα ταλαντούχων καλλιτεχνών που πραγματικά μεταμόρφωσαν με την παρουσία τους την αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Θεάτρου και έδωσαν λάμψη και φως με τα υπέροχα τοπία και πορτρέτα των δημιουργών.

Εκτός όμως από τα κλασσικά τοπία υπήρχαν και έργα τέχνης μοναδικής ομορφιάς και ταλέντου που ξεχώρισαν, οι δημιουργοί που συμμετείχαν στην έκθεση ήταν ο Brego, Μαρίνα Στελλάτου, Αγνή, Εύα Δανελάτου, Έλενα Σταγόνη, Ιάσων, Ρένα Αποστολοπούλου, Δήμο Γεωργιτζίκη, Άννα Πεφάνη, Ελβίρα Λιγνού, Παντελή Βλάσιου και της Προέδρου του Ομίλου Κεφαλληνίας, Αναστασία Παπαδάτου Αποστολοπούλου.

Συγχαρητήρια και μπράβο σε όλους τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην έκθεση.

 Αναδημοσιευση απο : http://www.portoni.gr      

Share !

   /http://www.sppantelios.blogspot.gr/

Ο Κεφαλλονίτης “πατριάρχης” της Ελληνικής ναυτιλίας

Ο Παναγής Βαλλιάνος

Ο Παναγής Βαλλιάνος, γόνος εξέχουσας εμπορικής οικογένειας από τις Κεραμιές της Λειβαθούς στην Κεφαλονιά, έχει περιγραφεί από την επιφανή ναυτιλιακή ιστορικό Τζελίνα Χαρλαύτη ως ‘ο πρώτος Έλληνας μεγιστάνας της ναυτιλίας’ και ως ‘ο Ωνάσης της εποχής του’.
Ακόμη και οι λαμπροί Χιώτες εφοπλιστές του 20ου αιώνα τον αναγνώριζαν ως έναν ‘πατριάρχη της Ελληνικής ναυτιλίας’.
Το έκτο από οκτώ παιδιά, μπάρκαρε σε πρώιμη ηλικία και αργότερα ακολούθησε τον μεγαλύτερο αδελφό του Μαρίνο (Μαρή) στο Ταγκανρόκ στην Αζοφική θάλασσα. Ήταν ιδιαίτερα δραστήριοι ως έμποροι σιτηρών και μεταφορείς, μονοπωλώντας μερικές φορές τις εξαγωγές σίτου από την Ρωσία. Πρωτοστάτησαν σε εμπορεύσιμες συμβάσεις σιτηρών και επίσης βοήθησαν στην χρηματοδότηση άλλων Ελλήνων εμπόρων, παρέχοντας τους επίσης την μεταφορά για τα φορτία τους. Άλλος ένας εκ των αδελφών, ο Ανδρέας, εγκαταστάθηκε στο Γαλλικό λιμάνι της Μασσαλίας.
Παντρεύτηκε γύρω στα 30 του, αλλά η σύζυγός του Κάτα και ο μοναχογιός του πέθαναν και οι δύο νέοι. Έκτοτε, φαίνεται πως επικεντρώθηκε πρωτίστως στην δουλειά του.
Σε ηλικία 44 ετών, το 1858, ο Παναγής Βαλλιάνος μετεγκαταστάθηκε στο Λονδίνο και ίδρυσε την εταιρία Αδελφοί Βαλλιάνου με γραφεία στο City του Λονδίνου. Ήταν το μεσοδιάστημα της ζωής του και αποδείχτηκε καίριο στην επιρροή και στην επιτυχία της οικογένειας.
Στην 10ετία του 1860, το πρακτορείο Αδελφοί Βαλλιάνου ήταν το πρώτο εκ των Ελληνικών ναυτιλιακών γραφείων του Λονδίνου και παρείχε ένα πρότυπο για μερικά από τα πιο σημαντικά γραφεία Ελληνικής εκπροσώπησης του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, όπως αυτό της εταιρίας Ρεθύμνη και Κουλουκουντή, το οποίο έγινε αγωγός για την διεθνοποίηση της Ελληνικής ναυτιλίας.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα η Ελληνόκτητη επιχείρηση αναγνωρίσθηκε ως φερέγγυα αντισυμβαλλόμενη από μερικά από τα πιο σπουδαία Βρετανικά ιδρύματα. Ο Βαλλιάνος εμπορεύθηκε σρο Baltic Exchange και διέθετε τραπεζικό λογαριασμό στην Τράπεζα της Αγγλίας.
Τα εφοπλιστικά του κατορθώματα ήταν αξιοσημείωτα και καθοριστικά στην αύξηση της περιουσίας του ομίλου. Ο στόλος του Βαλλιάνου πολλαπλασιάστηκε σε 25 ιστιοφόρα πλοία μέσα σε 10 χρόνια από την άφιξη του στο Λονδίνο και στα 1880 έφτασε να αριθμεί 40 πλοία, ένας εκ των μεγαλύτερων της εποχής του.
Το 1870, το πρώτο μικρό ατμόπλοιο είχε αγοραστεί και ονομάσθηκε ‘Κεφαλονιά’ προς τιμήν της ιδιαίτερης πατρίδας της οικογένειας, παρά το γεγονός ότι το 114 τόννων πλοίο είχε νηολογηθεί στην Ρουμανία.
Στην συνέχεια, επένδυσε στα ατμόπλοια με ταχείς ρυθμούς. Στα 1880, είχε υπό τον έλεγχό του περίπου το ένα πέμπτο του Ελληνικού στόλου ατμόπλοιων και η οικογένεια ήταν περί τις δύο 10ετίες μπροστά από τους περισσότερους εκ των Ελλήνων ανταγωνιστών της που ακόμα λειτουργούσαν ιστιοφόρα πλοία. Στην 10ετία του 1890 ο στόλος αριθμούσε 20 ατμόπλοια.
Πριν από το 1910, η Ελληνική νομοθεσία ήταν ιδιαίτερα περιοριστική σχετικά με τις μορφές της χρηματοδότησης και των ενυπόθηκων χρεών. Ωστόσο, από το Λονδίνο ο /Βαλλιάνος είχε την δυνατότητα να συνάπτει επικερδή δάνεια που ενίσχυσαν την θέση του ομίλου, και επίσης του παρείχαν την δυνατότητα να δίνει ένα χέρι βοήθειας σε μια γενιά άλλων Ελλήνων εφοπλιστών και καπεταναίων που επιθυμούσαν να επενδύσουν σε ένα πρώτο πλοίο. Ήταν ικανότατος στο να ενθαρρύνει άλλους Έλληνες πλοιοκτήτες ώστε να ενισχύσει το μέγεθος του εθνικού στόλου.
Στο τέλος της 10ετίας του 1880, ο Βαλλιάνος είχε εμπλακεί σε μια περίφημη υπόθεση η οποία κατέδειξε πόσο άνετα αισθανόταν στο υιοθετημένο σπίτι του στο City. Μήνυσε την Τράπεζα της Αγγλίας για ρευστοποίηση επιταγών που είχαν υπεξαιρεθεί από έναν απατεώνα υπάλληλο της εταιρίας. Ο Βαλλιάνος κέρδισε την υπόθεση στο εφετείο αλλά έχασε με ελάχιστη διαφορά όταν η Τράπεζα προσέφυγε στην Βουλή των Λόρδων.
Περί την ίδια χρονική στιγμή, τα αδέλφια του Μαρής και Ανδρέας απεβίωσαν, αφήνοντας τον έλεγχο της οικογενειακής επιχείρησης στα χέρια του Παναγή. Διοίκησε την αυτοκρατορία έως τον θάνατό του το 1902, την χρονιά που είδε τα ατμόπλοια να ξεπερνούν τα ιστιοφόρα στον Ελληνικό στόλο.
Επιπροσθέτως στις πρώιμες επενδύσεις του Βαλλιάνου στην τεχνολογία του ατμού, η εταιρία του λειτούργησε ως πρακτορείο στο Λονδίνο για τον ευρύτερο Ελληνόκτητο στόλο. Παρείχε ένα εκτεταμένο φάσμα υπηρεσιών στους συμπατριώτες του εφοπλιστές, περιλαμβανομένης χρηματοδότησης, ναυλώσεων, ασφαλειών, ανεφοδιασμού καυσίμων και μεσίτευση αγοραπωλησιών.
Ήταν ευεργέτης και στην πατρίδα καταγωγής του την Ελλάδα και στην υιοθετημένη του πατρίδα την Αγγλία, όπου και ετάφη το 1902.
Η πλέον γνωστή δωρεά του ήταν η χρηματοδότηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης στην Αθήνα, αλλά επίσης χρηματοδότησε γενναιόδωρα ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών υπηρεσιών – περιλαμβανομένων σχολείων, νοσοκομείων, ορφανοτροφείων και εκκλησιών στην Κεφαλονιά. Πρόσθετα, ίδρυσε σχολεία ναυτικής εκπαίδευσης, τεχνολογίας και γεωργίας. Στην Βρετανία δώρισε χρηματικό ποσό στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας και στο Ελληνικό κοιμητήριο της Οξφόρδης όπου και έχει ταφεί.
Μετά τον θάνατό του, το επόμενο νεότευκτο πλοίο της εταιρίας – ένα ατμόπλοιο 3.010 τόννων ναυπηγημένο από την Blair & Co στο Stockton-On-Tees – ονομάστηκε ‘Παναγής Βαλλιάνος’ προς τιμήν του. Το πλοίο αργότερα πουλήθηκε στον συνάδελφο του Έλληνα εφοπλιστή Πέτρο Νομικό και ως Flora, τορπιλίστηκε και βούλιαξε το 1940.
Παρά την επιρροή της, η εταιρία δεν επιβίωσε της απώλειας του Παναγή και η περιουσία του Βαλλιάνου μοιράστηκε ανάμεσα στα ανίψια του.

Πηγή άρθρου: polispost.com        http://www.sppantelios.blogspot.gr

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/o-kefallonitis-patriarchis-tis-ellinikis-naftilias-98574.html#sthash.qpJQx0qf.dpuf

Αντιγραφη απο : http://www.kefaloniatoday.com/

«Τραβέρσο», κόντρα στον άνεμο… ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ - Κοινωνικό εργαστήρι με πολιτικό πρόσημο, με βάση τις αρχές ισονομίας, αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης.

• 
  »

Της Αφροδίτης Τζιαντζή

Το «Τραβέρσο», μια πρωτοβουλία ανήσυχων ανθρώπων που ζουν και δρουν στην Κεφαλονιά, δεν χωρά εύκολα σε ορισμούς. Δεν είναι πολιτική οργάνωση, αλλά η φιλοσοφία και οι δράσεις τους έχουν πολιτικό πρόσημο, με βάση τις αρχές της ισονομίας, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, την οποία διαχωρίζουν κάθετα από τη φιλανθρωπία.

Δεν είναι πολιτιστικός σύλλογος, αλλά διοργανώνουν πολιτιστικές εκδηλώσεις χωρίς εμπορευματικό χαρακτήρα, θέλοντας να σπάσουν τη μονοτονία αλλά και τον καθωσπρεπισμό. Αυτοσυστήνονται ως «κοινωνικό εργαστήρι», αλλά δεν έχουν, προς το παρόν, μόνιμη στέγη.

Συμμετείχαν στο 21ο Φεστιβάλ Αntinazi Zone στο Αργοστόλι, όπου τους γνωρίσαμε, συνδιοργανώνοντας τη συζήτηση «Για μια κοινωνία που δεν θα μοιάζει με ζούγκλα – Διαπαιδαγώγηση με σεβασμό στη διαφορετικότητα στο σχολείο και το σπίτι», βιωματικό εργαστήρι και προβολή ντοκιμαντέρ με θέμα τους φυλετικούς διαχωρισμούς στη σχολική αίθουσα.

Η εκπαίδευση, η ψυχαγωγία, το περιβάλλον είναι τρία από τα βασικά, αλλά όχι τα μοναδικά ενδιαφέροντα του «Τραβέρσο», που αποτελείται από ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών, επαγγελμάτων, πολιτικής αφετηρίας, Κεφαλονίτες και μη, που τους συνδέει η κοινή πίστη ότι «τα μόνα πραγματικά μας χρέη τα χρωστάμε στα όνειρά μας και αυτά σκοπεύουμε να εκ-πληρώσουμε».

«Τραβέρσο σημαίνει αναγκαστική πορεία κόντρα στη διεύθυνση του ανέμου για να αποφύγει το καράβι τα χτυπήματα των κυμάτων στα πλευρά του. Κάπως έτσι αισθανθήκαμε κι εμείς ότι πρέπει να δράσουμε σε μια εποχή που η πολιτικοοικονομική φουρτούνα χτυπά ολοένα και πιο ανεξέλεγκτα πάνω στο κοινωνικό σώμα», εξηγούν οι ίδιοι την ονομασία τους, προσθέτοντας ότι «η πρωτοβουλία μας δεν λειτουργεί απλώς ως αντίδραση στην κατάρρευση του κόσμου-όπως-τον-ξέραμε. Πολύ πριν ξεσπάσει η θύελλα βλέπαμε πως σπέρνονταν άνεμοι και οραματιζόμασταν έναν διαφορετικό κόσμο. Ειδικά όμως σήμερα, που το αίσθημα της ανημποριάς καταβάλλει σε τέτοιο βαθμό τόσους ανθρώπους, οδηγώντας τους στην απραξία και στην απόγνωση, κρίνουμε ότι η δυναμική κινητοποίηση με θετικό πρόσημο είναι σημαντικότερη παρά ποτέ».

Τα μέλη του «Τραβέρσο» περιγράφουν ως ορόσημο της δράσης τους τη συμμετοχή τους στο περίφημο «Κίνημα της Καμπάνας». Με αυτή την ονομασία αποκάλεσαν τα κεφαλονίτικα ΜΜΕ τους αγώνες των πολιτών για να μην μπει λουκέτο στο Συνεταιριστικό Καφενείο που λειτουργούσε επί 13 χρόνια στην ιστορική πλατεία της Καμπάνας στο Αργοστόλι, απασχολώντας άτομα με ψυχο-κοινωνικά προβλήματα, ως Κοινωνικός Συνεταιρισμός Περιορισμένης Ευθύνης, υπό την αιγίδα του δήμου και του υπουργείου Υγείας, στο πλαίσιο του προγράμματος αποασυλοποίησης «Ψυχαργώς».

Το καφενείο έβαλε λουκέτο τον Μάιο του 2013, συσσωρεύοντας χρέη άνω των 100.000 ευρώ στο ΙΚΑ και περίπου 60.000 ευρώ σε ιδιώτες, τα οποία ο δήμος δήλωνε αδυναμία να αποπληρώσει. Μάλιστα, το προσωπικό του καφενείου παρέμενε απλήρωτο για πάνω από 1,5 χρόνο και για περίπου 6 μήνες οι εργαζόμενοι-ψυχικά ασθενείς, ενώ έφτασε να κινδυνέψει με κατάσχεση του σπιτιού του ο πρόεδρος του συνεταιρισμού, άτομο με τετραπληγία.

Παρά τις κινητοποιήσεις, τις λαϊκές συνελεύσεις, το αυτο-οργανωμένο φεστιβάλ της Καμπάνας το καλοκαίρι του 2013, τις αντιδράσεις βουλευτών, όπως η Αφροδίτη Θεοπεφτάτου του ΣΥΡΙΖΑ, και δημοτικών κινήσεων, το Καφενείο της Καμπάνας παραμένει κλειστό. Εξάλλου στο νησί έκλεισαν και άλλες δομές ψυχικής υγείας, όπως η κινητή μονάδα «Μετάβαση».

«Το γεγονός ότι το Κίνημα της Καμπάνας δεν νίκησε, σίγουρα έσπειρε την απογοήτευση», παραδέχονται μέλη του «Τραβέρσο», τονίζοντας ότι «όπου κλείνει μια κοινωνική δομή, ανοίγει ένας Καιάδας». «Οι σεισμοί του χειμώνα ήρθαν σαν αλάτι στις πληγές της κρίσης», μας λένε μέλη της πρωτοβουλίας, που νιώθουν στο πετσί τους τις συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών. «Αν δεν είχαμε το “Τραβέρσο”, και ως μορφή κοινωνικοποίησης και συνεύρεσης, δεν ξέρω τι άλλο θα κάναμε», προσθέτουν.

Λειτουργώντας με αμεσοδημοκρατικές συνελεύσεις, οι «Τραβέρσο» προσανατολίζονται στη δημιουργία ενός ραδιοφωνικού σταθμού. Εν τω μεταξύ συνδιοργανώνουν συναυλίες, προβολές ταινιών και ανεξάρτητων ντοκιμαντέρ, δραστηριοποιούνται ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις παραλιών και στο ξεπούλημα των «θαλάσσιων οικοπέδων» με υδρογονάνθρακες.

Χθες βράδυ συμμετείχαν μαζί με το Antinazi Zone σε κεντρική αντιφασιστική εξόρμηση στο Αργοστόλι. Πάντα κόντρα στον άνεμο της κοινωνικής απάθειας και της εξατομίκευσης, χαράζουν τραβέρσο ανάποδο, επιμένοντας στους στίχους του Ισπανού Αντόνιο Ματσάδο, ότι «δεν υπάρχουν δρόμοι, μόνο τα ίχνη του πλοίου στη θάλασσα».

* ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: e-traverso.gr

http://www.sppantelios.blogspot.gr/

Η δικαιοσύνη είναι σαν το φίδι – δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους!

,"

Αφιερωμένο στους δικαστές, που την Τετάρτη 30 Ιούνη 2014 αθώωσαν τους γκάγκστερς στη Νέα Μανωλάδα, παρά του ότι ο εισαγγελέας ήταν καταπέλτης και πρότεινε την καταδίκη τους.

Το μικτό ορκωτό εφετείο Πάτρας απάλλαξε τους κατηγορουμένους και μάλιστα ομόφωνα για να μην μπορεί να αμφισβητηθεί η ποινή και να ασκηθεί έφεση!
Αν δεν απατώμαι όμως στη σύνθεση αυτών των δικαστηρίων οι τρεις είναι τακτικοί δικαστές και οι τέσσερεις πολίτες (ορκωτοί).
Οι τρεις ανήκουν στη συντεχνία των δικαστών, που είναι ταγμένοι να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της καθεστηκυίας τάξης και των αφεντικών τους, γι’ αυτό εξάλλου ανταμείβονται για τις πολύτιμες υπηρεσίες τους. “Arial”,”sans-serif”">Γι’ αυτούς ταιριάζει η αποστροφή του τραγουδιού της Μαρίας Δημητριάδη που λέει:«…σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί, τους έχω σιχαθεί».
Οι άλλοι τέσσερεις όμως; Αυτοί είμαστε όλοι εμείς, που τα θέλουμε όλα χωρίς να κάνουμε τίποτα, που θέλουμε ό,τι γίνεται να μην έχει κανένα ρίσκο. Φοβόμαστε την απόλυση, αλλά δεν αγωνιζόμαστε ούτε φτιάχνουμε σωματείο, γιατί θα μας απολύσουν! Δεν θέλουμε την «αξιολόγηση»-απόλυση στο δημόσιο, αλλά θέλουμε και διασφάλιση ότι δεν θα μας κάνουν και τίποτα αν την αρνηθούμε!
Για όλα μας φταίνε οι άλλοι και ποτέ εμείς, που δεν κάνουμε τίποτα. Όταν απολύονταν οι άλλοι, εμείς πιστεύαμε ότι θα τη γλυτώναμε και δεν δείξαμε καμιά αλληλεγγύη σ’ αυτούς. Όταν όμως ήρθε η σειρά μας διαμαρτυρόμασταν γιατί δεν μας συμπαραστέκεται κανένας και κατηγορούσαμε όλους τους άλλους που έβλεπαν απαθείς το δράμα μας.
Αυτοί, οι ένορκοι του μικτού εφετείου Πάτρας, υποθέτω θα σκέφτηκαν: Γιατί να μπλέξουμε εμείς με τη μαφία της Μανωλάδας και της κάθε Μανωλάδας, ας είμαστε φρόνιμοι, ας πάμε με τους δυνατούς και τους «φουσκωτούς», τι αξία και τι δύναμη έχουν οι φτωχοί, οι εργάτες και μάλιστα οι μετανάστες; Και ελαφρά τη καρδία τους καταδικάσανε. Γιατί η αθώωση της εργοδοτικής μαφίας ανοίγει το πράσινο φως για νέες αυθαιρεσίες σε βάρος των αδυνάτων.
Εξάλλου παλιά μου τέχνη κόσκινο. Χθες καταδικάσανε κάποιους άλλους, γιατί είναι αντεξουσιαστές και αναρχικοί και ας μην έχουν επαρκεί στοιχεία για τις πράξεις που κατηγορούνται. Αβέρτα λοιπόν μοιράζουν δεκάδες χρόνια φυλακής!
Προχθές βγάλανε και την τελευταία απεργία παράνομη και καταχρηστική. Σ’ αυτή τη χώρα καμιά απεργία δεν ήταν νόμιμη, οπότε προληπτικά ντύνουμε και στο «χακί» τους «επικίνδυνους» κλάδους των εργαζομένων για να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Αύριο θα βγάλουν παράνομη την απεργία της ΑΔΕΔΥ για την αποχή από την “αξιολόγηση”, γιατί δεν την προκήρυξε το συνέδριο!!! (άρα απεργία κάθε τρία χρόνια…και αν).
Οι δικαστές δεν είδαν και δεν βλέπουν τον κόσμο που δεν έχει δουλειά, που πεινάει, που κοιμάται στους δρόμους και που αυτοκτονεί. …βλέπετε είναι τυφλοί και αυτοί και η δικαιοσύνη τους! Πώς όμως στην τύφλα τους έχουν αλάθητο το ταξικό τους κριτήριο αυτό είναι ένα ερώτημα(;).
Οι δικαστές, ιδιαίτερα οι ανώτεροι, δικαιολόγησαν όλες τις μνημονιακές περικοπές, σε βάρος των εργαζομένων, γιατί έγιναν για λόγους που εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Οι μόνες περικοπές που δεν υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και είναι αντισυνταγματικές είναι όσες αφορούσαν την κάστα τους! Ο παπάς βέβαια πρώτα ευλογάει τα γένια τους που λέει και ο σοφός λαός.
Και η κυβέρνηση όμως τους αντάμειψε για τις καλές τους υπηρεσίες. Τους έδωσε τα αναδρομικά και τους εξαίρεσε από τις περικοπές. Πριν μερικά χρόνια που έκαναν “έφοδο” στα αποθεματικά του ΤΕΑΔΥ και τα “λήστεψαν” χωρίς να πληρώσουν εισφορές, πάλι η τότε καλή τους κυβέρνηση τους τα έδωσε…και μετά λέμε πού πήγαν τα λεφτά!
Εμάς ούτε μας αιφνιδιάζουν αυτά ούτε μας φαίνονται παράξενα. Αυτή είναι η αστική δικαιοσύνη. Είναι ταξική και δεν είναι τυφλή. Όταν της ξεφεύγει κάτι έρχεται ένα εφετείο, ο Άρειος Πάγος ή το Συμβούλιο της Επικρατείας για να αποκαταστήσει την τάξη …και η ζωή συνεχίζεται.
Δεν συνεχίζεται όμως πάντα με τον ίδιο τρόπο, γιατί καμιά φορά έρχονται τα πάνω κάτω και τότε να δούμε ποιος θα προστατεύσει ποιον και από ποιον.
Πάντως ένα είναι σίγουρο: Αν ο λαός και η εργατική τάξη δεν τους σταματήσει και δεν τσακίσει και αυτούς και το κράτος τους, τότε αυτοί θα μας πάνε στο μεσαίωνα, στην εποχή της γαλέρας και των σκλαβοπάζαρων.
*Ο Γ.Χαρίσης είναι συνδικαλιστής των ΟΤΑ και μέλος της Ε/Ε του ΜΕΤΑ

- See more at: http://rproject.gr/article/i-dikaiosyni-einai-san-fidi-dagkonei-mono-toys-xypolytoys#sthash.yTQ3Yi4l.OcQ9mgMM.dpufhttp://www.sppantelios.blogspot.gr/

Γάζα: Απεσταλμένος του ΟΗΕ ξεσπά σε κλάματα μετά τον βομβαρδισμό σχολείου

Βιώνει καθημερινά από πολύ κοντά τη θηριωδία που συντελείται εδώ και εβδομάδες στη Γάζα. Μετά το βομβαρδισμό όμως του σχολείου του ΟΗΕ, που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους παιδιά που κοιμούνταν στο πάτωμα δίπλα στους γονείς τους δεν άντεξε: τη στιγμή που περιέγραφε όσα έχει δει στο Al Jazeera, ξέσπασε σε κλάματα.

Το βίντεο που δείχνει τον Κρις Γκίνες, εκπρόσωπο της ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες του ΟΗΕ, να ξεσπά σε λυγμούς κάνει από χθες το γύρο του διαδικτύου.

Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Al-Jazeera με αφορμή τον πρόσφατο βομβαρδισμό σχολείου του ΟΗΕ όπου είχαν βρει καταφύγιο δεκάδες Παλαιστίνιοι ο κ. Γκίνες ισχυρίστηκε ότι ο ΟΗΕ είχε προειδοποιήσει 17 φορές τον ισραηλινό στρατό ότι στο χώρο αυτό βρίσκονταν άμαχοι και γι' αυτό το λόγο πρέπει να κρατηθεί ανέπαφος.

«Αρνούνται κατηγορηματικά τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, ακόμη και των παιδιών τους. Είναι φρικτό», δηλώνει ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ κατά τη διάρκεια της συνέντευξης κι ενώ με δυσκολία προσπαθεί να διατηρήσει την ψυχραιμία του, ενώ τη στιγμή που ο δημοσιογράφος του Al-Jazeera τον ευχαριστεί για το χρόνο του, ο Γκίνες, αφού ψελλίζει ένα «παρακαλώ» βάζει το χέρι στο πρόσωπο και καταρρέει.

http://www.sppantelios.blogspot.gr/

Η 19χρονη Ισραηλινή αντιρρησίας συνείδησης που τα έβαλε με το κράτος του Ισραήλ

Το όνομά της είναι Omer Goldman, ήταν 19 χρόνων και δηλώνε αντιρρησίας συνείδησης του Ισραηλινού στρατού (Shministim). Η Omer αρνήθηκε να καταταγεί στον Ισραηλινό στρατό το 2008 και αντιμετώπισε ποινές φυλάκισης. Ο πατέρας της μάλιστα, δεν είναι ένας οποιοσδήποτε γονιός. Διετέλεσε αναπληρωτής επικεφαλής της Μοσάντ, και εξακολουθεί να θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους στον τομέα της ασφάλειας και των μυστικών υπηρεσιών στο Ισραήλ.
Ο δικαστής ο οποίος έκρινε την υπόθεσή της, προσπάθησε να την πείσει να εγκαταλείψει την επιλογή της “asternersi” (αντιρρησίας συνείδησης αντί της στρατιωτικής θητείας) λέγοντας της, “ίσως στα σημεία ελέγχου, μπορείτε να δώσετε καραμέλες στα παιδιά της Παλαιστίνης” (χωρίς ειρωνεία).
Η Omer απάντησε, “Τι προσφέρει μια καραμέλα αν αυτά τα παιδιά υπάρχουν εκεί σε εδάφη που δεν αναγνωρίζονται ως δικά τους; Πλήρης σεβασμός και αλληλεγγύη σε αυτά τα νιάτα”. Μια απάντηση που της κόστισε 21 ημέρες στη φυλακή. Η ίδια έχει κρατηθεί και πάλι στο παρελθόν, μετά τη συμμετοχή της σε ακτιβιστικές δράσεις ενημέρωσης και διαμαρτυρίας για τους βομβαρδισμούς στη Γάζα. Αξίζει να σημειωθεί, ότι λαμβάνει μέρος σε αντίστοιχες κινητοποιήσεις από τα 16 της.

“Αρνούμαι να συμμετάσχω στα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει η χώρα μου. Η βία δε θα φέρει κανενός είδους λύση. Δε θα συμμετάσχω στη βία, κι ας γίνει ό,τι είναι να γίνει”, δηλώνει η ίδια.
Τι λέει για τον πατέρα της; “Έχουμε τον ίδιο ακριβώς χαρακτήρα. Είμαστε επίμονοι και θέλουμε να φέρουμε εις πέρας αυτό για το οποίο παλεύουμε. Είμαστε όμως και εντελώς ιδεολογικά αντίθετοι. Εγώ παλεύω για το τέλος της αιματοχυσίας”.
“Κατάλαβα την πραγματικότητα που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι, μόνο όταν πέρασα στην αντίπερα όχθη και είδα τι γίνεται με τα ίδια μου τα μάτια. Οι Αρχές του Ισραήλ παραπληροφορούν τον κόσμο. Λένε ψέμματα ότι το Ισραήλ βρίσκεται σε άμυνα ενάντια στην τρομοκρατία. Έχουμε τη μεγαλύτερη λογοκρισία παγκοσμίως”.
Με βάση τα επίσημα στοιχεία του στρατού, το 25% των ανδρών και το 43% των γυναικών αρνούνται να καταταχθούν στις ένοπλες δυνάμεις. Η άρνηση στράτευσης δεν είναι καινούριο φαινόμενο στο Ισραήλ. Η πρώτη περίπτωση καταγράφηκε το 1954, όταν ο δικηγόρος Αμνόν Ζιχρόνι δήλωσε αρνητής συνείδησης ως φιλειρηνιστής.

Η Omer Goldman έχει αντιδράσει πολλές φορές στα εγκλήματα που διαπράττει το Ισραήλ και είναι μέλος της ακτιβιστικής οργάνωσης December18th των Shministim.
Οι Shministim δημιουργήθηκαν από ισραηλινούς μαθητές στις 18 Δεκεμβρίου του 2008. Μαθητές που φυλακίστηκαν επειδή «αρνήθηκαν να υπηρετήσουν τον ισραηλινό στρατό που καταλαμβάνει τα παλαιστινιακά εδάφη». Ο μεγαλύτερος ήταν 19 ετών.
Αυτά τα παιδιά δεν είχαν περιορισμούς μόνον λόγο φυλάκισης. Δεν μπορούσαν να εργαστούν όπου ήθελαν, δε μπορούσαν αν πάνε όπου θέλουν, δε μπορούσαν να ζήσουν ελεύθερα όπως συνομήλικοί τους στην Παλαιστίνη.
Η Omer μαζί με ακόμη 39 συμμαθητές της το 2008 υπέγραψαν μια επιστολή διαμαρτυρίας για τα εγκλήματα του Ισραήλ. Και αυτή αλλά και πολλοί συμμαθητές της μπήκαν στην φυλακή.
«Πιστεύω στην κοινωνία. Είμαι μέρος της. Κι αυτός είναι ο λόγος που αρνούμαι να πάρω μέρος στα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από την χώρα μου. Η βία δεν οδηγεί σε καμία λύση»!
Το 2009 κι ενώ ήταν 19 ετών, έγραφε μέσα από τις φυλακές: «Μεγάλωσα μέσα στον στρατό. Ο πατέρας μου ήταν επικεφαλής της Μοσάντ και είδα την αδελφή μου, οκτώ χρόνια μικρότερη μου, να υπηρετεί τον στρατό».
Μέχρι κι ένα χρόνο πριν πίστευε πως ο Ισραηλινός στρατός είναι εκεί για να προστατεύει εκείνην και τους φίλους της. Αλλά όταν βρέθηκαν σε μία ειρηνική διαδήλωση στα Παλαιστινιακά εδάφη και οι Ισραηλινοί έριξαν πυρ εναντίον τους, η νεαρή Omer άρχισε να βλέπει τον κόσμο διαφορετικά.

Daughter of Mossad Chief- I Refuse to Enlist in… από CDemo83
Πηγές: news247.gr , storieumane.gr                           http://www.sppantelios.blogspot.gr/

Ανοιχτή επιστολή στην Εκπρόσωπο της Κυβέρνησης...Κυρία Σοφία Βούλτεψη !!!

Κυρία Βούλτεψη, μεταξύ Κεφαλλήνων ειλικρίνια παρακαλώ!
Σήμερα 29/7/2014 ενημερώσατε τον Λαό,ότι πλέον δεν θα γίνεται έλεγχος επί του πατρίου
εδάφους,αλλά στο εξωτερικό από τους ανθρώπους της τρόϊκας.
Η ερμηνεία που αποδώσατε στο γεγονός αυτό με εξέπληξε!

Βέβαια εμείς οι Κεφαλονίτες έχουμε την ικανότητα να κάνουμε το άσπρο, μαύρο!
Αλλά καλή μου κυρία,εδώ μιλάμε Κεφαλονίτες μεταξύ μας και όχι Κεφαλονίτες με ελλαδίτες
ή με τους υπεδέλοιπους Επτανήσιους!
Με λίγα λόγια για να μην μακρυγορώ,όταν κάποιος πάει στην έδρα άλλου,σημαίνει ότι είναι
σαφώς κατώτερος ή για να το πω πιο απλά και ήπια,είναι αδυνατότερος!
Ο ισχυρός κάθεται στην έδρα του και ο σέμπρος πάει με το κανίσκι του σε αυτόν,για να πετύχει
κάτι!
Ετσι και το Φθινόπωρο θα γίνει!
Η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών θα μεταναστεύσει εις Παρισίους με τους φακέλους
υπό μάλης και θα παρουσιάσει την κατάσταση της χώρας μας!

Ντροπή και μόνον ντροπή!

Φτάνει η Εθνική ταπείνωση!

Αλλά επειδή είστε Κεφαλονίτισσα σεβαστείτε τουλάχιστον το νησί μας!
Μην λέτε πράγματα που εκθέτουν τους συμπατριώτες σας!

Κρείττον το σιγάν!

Γρηγόρης Μαρκέτος
blogger Επτανήσου Πολιτείας
http://eptanisos.blogspot.gr/2014/07/blog-post_29.html?spref=fbhttp://sppantelios.blogspot.gr/