Απίστευτες ΕΙΚΟΝΕΣ βαρβαρότητας από… “πολιτισμένους” Δανούς!

6

Δολοφονία δελφινιών

Κάθε χρόνο, αυτή η σκληρή αιματηρή σφαγή επαναλαμβάνεται στα Feroe, που ανήκουν στην Δανία ”πολιτισμένο κράτος” υποτίθεται, και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πολλοί λίγοι στον κόσμο είναι σε γνώση αυτού του τρομακτικού γεγονότος, που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.

Αυτή η αιματηρή σφαγή, υλοποιείται από νέα άτομα, των οποίων η βαρβαρότητα είναι η μεγαλύτερη απόδειξη (?) πως ενηλικιώθηκαν….

Είναι εντελώς απίστευτο, που δεν έχει γίνει τίποτα μέχρι τώρα, έτσι ώστε να σταματήσει αυτό το έγκλημα.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΒΑΡΒΑΡΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ ”CALDERONES” – ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΠΟΥ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΠΟ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ.

ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΝΟΗΜΟΝΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΣΦΑΓΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ Ι, ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΤΕΙ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ.

ΣΑΝ ΝΑ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ……..

Ας μη σκεφτούμε ότι δεν θα αλλάξει τίποτα, με την αποστολή αυτού του μηνύματος. Είναι σίγουρο πως κα αλλάξει τουλάχιστον θ συμπεριφορά αυτών των αναίσθητων ανθρώπων.

Δεν πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι μόνο με τους ανθρώπους, αλλά και με κάθε μορφή ζωής!!!!

Ο χρόνος σου δεν κα πάει χαμένος αν αφιερώσεις 1 λεπτό για να προωθήσεις αυτό το μήνυμα σε όλους τους γνωστούς σου!!!

Πως να μην καταγγείλεις ένα τέτοιο γεγονός ?

Ας διαδώσουμε λοιπόν όσο μπορούμε περισσότερο αυτές  τις εικόνες!

ΔΑΝΙΑ!!!!!!!! – Η ΞΕΔΙΑΝΤΟΠΗ

Μοιάζει απίστευτο, είναι όμως αληθινό!

Ionion Center for the Arts and Culture

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σαν ομάδα του KefaloniaToday ψάχνουμε περισσότερες λεπτομέρειες έτσι ώστε να μπορέσουμε να έχουμε μια πιο σφαιρική άποψη ακούγοντας και την άλλη πλευρά

“ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ” του Κεφαλονίτη Π.Καρούσου σε Ληξούρι & Ιθάκη

0

Ο «Προμηθέας»

Ο μουσουργός Παναγιώτης Καρούσος χρησιμοποιεί στη μουσική του την πυθαγόρεια θεωρία της αρμονίας των σφαιρών.

Σύμφωνα με την πυθαγόρεια διδασκαλία, οι ήχοι των ουράνιων σωμάτων συνθέτουν μία κοσμική μουσική, γιατί οι αποστάσεις και οι ταχύτητες των πλανητών και των απλανών αστέρων διέπονται από τους ίδιους αριθμητικούς λόγους που παράγουν και τη συμφωνία των ήχων.

Ο Όμιλος UNESCO Κεφαλονιάς και Ιθάκης σας προσκαλεί στην παρουσίαση της όπερας «Προμηθέας Δεσμώτης» του μεγάλου Κεφαλλονίτη Ελληνοκαναδού συνθέτη Παναγιώτη Καρούσου βασισμένη στην ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου σε μετάφραση Ιωάννη Γρυπάρη.

Οι συντελεστές του έργου είναι από τις καλύτερες φωνές της Ελλάδος και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Η μουσική του έργου πρόσφατα θεωρήθηκε σε παρουσίαση του Τρίτου Προγράμματος της ΕΡΤ θεϊκή.

Οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 15 Ιουνίου και ώρα 21:00 μμ στο Δημοτικό Θέατρο Ληξουρίου, και Κυριακή 16 Ιουνίου στο Δημοτικό Θέατρο Ιθάκης ώρα 21:00μμ.

Ο «Προμηθέας» πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά το 1994 και παιζόταν κατά διαστήματα στα γαλλικά μέχρι το 2000. Το 2008 ανέβηκε στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον, στα αγγλικά, με πρωταγωνιστές από την όπερα της Νέας Υόρκης υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Grant Gilman. Στην Ελλάδα ο «Προμηθέας» ανέβηκε στο Δημοτικό Θέατρο του Χολαργού, στο Δημοτικό Θέατρο Αργοστολίου, στην αίθουσα της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, στην αίθουσα συναυλιών «Παρνασσός», στην Παλαιά Βουλή, στο Θέατρο «Βεάκειο», στον Πολυχώρο του Δήμου Αθηναίων και στη Χαλκίδα.

Είσοδος Ελεύθερη

Συμμετέχουν:

Προμηθέας: Βασίλης Ασημακόπουλος, μπάσος

Ιώ – Αθηνά: Κωνσταντίνα Στράνη, μεσόφωνος

Ωκεανός / Ερμής: Χρήστος Δεληζώνας, τενόρος

Βία: Χαρά Σπυράτου, ηθοποιός

Βιβή Κλεισούρα, πιάνο

Σκηνοθεσία: Βασίλης Ασημακόπουλος

Κοστούμια: Ελληνοαμερικανικό Κέντρο των Τεχνών

Πηγή άρθρου: ΚefaloniaToday Team

Θυμάστε τους Ραδιοπειρατές; – «Οι εραστές του ραδιοφώνου»

0

Ραδιοπειρατές

Παρά τα τεχνικά ραδιοφωνικά προβλήματα της Ελλάδας, μιας αναπτυσσόμενης και με τα τραύματα του πολέμου ταραγμένης χώρας, στη δεκαετία του 1960 «ραδιοπειρατές» ή «ραδιοπειραματιστές» ή «ραδιοερασιτέχνες» ή «ραδιόφιλοι» ή «εραστές του ραδιοφώνου» εκπέμπουν παράνομα στις περισσότερες γειτονιές της Αθήνας, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στην Καβάλα, στη Χαλκίδα, στο Ναύπλιο, στην Κρήτη, στα Νησιά και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας, στα μεσαία κύματα.

Ένας από τους πιο θρυλικούς ραδιοπειρατές της εποχής είναι ο Geronimo Groovy, που οι εκπομπές του ακούγονται πολλές φορές από την Αίγυπτο μέχρι την Ιταλία και που παίρνει κάθε χρόνο χιλιάδες γράμματα αλληλογραφίας φανατικών οπαδών του σε διάφορες γλώσσες.

Οι ερασιτεχνικοί ραδιοσταθμοί πολλαπλασιάζονται στις δεκαετίες 1960 και 1970 με τους απόφοιτους των ραδιοτεχνικών και ραδιοηλεκτρολογικών Σχολών, που πειραματίζονται με αυτοσχέδιες ηλεκτρονικές κατασκευές και φτιάχνουν ιδιοκατασκευασμένους ραδιοφωνικούς πομπούς. Οι περισσότεροι από τους μουσικούς ραδιοπειρατές προέρχονται από τα μαθητικά νεανικά δρώμενα και εκπέμπουν ξένα ροκ και λαϊκά ελληνικά τραγούδια, προσπαθώντας με επιμονή να φτιάξουν το δικό τους επικοινωνιακό χώρο με τις τηλεφωνικές αφιερώσεις ενάντια σε μια αρνητικά δικαστική και αυστηρά αστυνομευόμενη κοινωνία.

Ένας από τους ιστορικούς ραδιοπειρατές είναι και ο Γιώργος Κυρλάκης, που λειτουργούσε με το ψευδώνυμο Easy Rider (Ελεύθερος Καβαλάρης) και που είναι ο δημιουργός του «ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ» κατασκευάζοντας έναν πρόχειρο αλλά κατάλληλο ραδιοπομπό μεσαίων κυμάτων στους 963 χιλιοκύκλους, που ήταν η φωνή της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 στην Αθήνα.

ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΣ “ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ”

Το ‘ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ’ είναι ένα Ραδιοφωνικό Μετέωρο στην ιστορία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και ίσως παγκόσμια πρωτοτυπία που μια εξέγερση σπουδάζουσας και εργαζόμενης νεολαίας ενάντια στη δικτατορία της 21 Απριλίου είχε το δικό της Ραδιοσταθμό. Ο Γιώργος Κυρλάκης, μετέπειτα τεχνικός της ΕΡΤ, μιλάει πάντα για το “δικό του Πολυτεχνείο”. Είναι ο ηλεκτρονικός ραδιοπειρατής EASY RIDER, που έφτιαξε σε χρόνο ρεκόρ λίγων ωρών, το πομπό του ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ μέσα στα εργαστήρια της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων.

Ώσπου να ακουστεί καλά το “ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ” με (4) λυχνίες 807 στην έξοδο και με πρόβλεψη για μια ενδεχόμενη ισχύος 813 χρειάστηκε να γίνουν ηρωϊκές τεχνικές προσπάθειες. ΄Αριστος ραδιοτεχνίτης ο Γιώργος Κυρλάκης πραγματοποίησε την ιδέα να αποκτήσουν οι ‘’ελεύθεροι πολιορκημένοι’’ του Πολυτεχνείου τη δική τους ραδιοφωνική κραυγή και να ξεσηκώσουν με τα ερτζιανά κύματα ολόκληρο τον Αθηναϊκό λαό και όχι μόνο, να τρέξει για να βοηθήσει. Σε λίγη ώρα το “ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ” το άκουγε όλη η Αθήνα, γιατί τον έπιαναν και τον αναμετάδιναν και άλλοι Ραδιοπειρατές σ’ όλη την Αττική, κι ακόμα τον μετάδιναν και ξένοι Ραδιοσταθμοί, το BBC Λονδίνου, το Παρίσι, η Ντόϋτσε Βέλε Γερμανίας, σ’ όλο το κόσμο.

Πρώτος εκφωνητής που έδωσε και το όνομα του Σταθμού ήταν ο μεταλλειολόγος Μίλτος Χαραλαμπίδης, ύστερα ο Δημήτρης Παπαχρήστου και τελευταία η Μαρία Δαμανάκη. Ο Γιώργος Κυρλάκης ‘’ο Ραδιοπειρατής των εξεγερμένων’’ ήταν άγρυπνος πάνω απ’ το πομπό για να Ακούγεται η Φωνή της Ελευθερίας … ‘’ ΄Ελληνες φαντάροι είμαστε αδέλφια, δεν θα μας χτυπήσετε, δε θα αφήσετε να χυθεί αδελφικό αίμα…’’ Τελικά με την είσοδο του τανκ, πριν τη σιγή του Σταθμού, ο Δημήτρης Παπαχρήστου σαν τέλος του προγράμματος θα απαγγείλει με σπάνιο σθένος και τραγικό ύφος τον Εθνικό ΄Υμνο

Την εποχή της πειρατικής ραδιοφωνίας

Δημιουργούσαν σταθμούς και εκπομπές για προσωπική ευχαρίστηση

Χρησιμοποιούσαν κυρίως ψευδώνυμα

Ο κάθε ραδιοπειρατής είχε το δικό του σταθμό

Ο κάθε πειρατικός ραδιοφωνικός σταθμός έβγαινε στον αέρα μέσα από εφηβικά – νεανικά δωμάτια ή από σαλόνια παρέα με τα πετσετάκια της μαμάς

Κάποιες φορές, διάφοροι φίλοι συντόνιζαν τους σταθμούς τους και μέσω αναμετάδοσης – αν δε κάνω λάθος – δημιουργούσαν τα γνωστά νυχτερινά πηγαδάκια.

Ελάχιστοι σκεφτόταν πως κάποτε μπορεί να γίνει επάγγελμα το χόμπι τους, άσχετα κι αν έγινε για αρκετούς από αυτούς τελικά

Στις εκπομπές τους χρησιμοποιούσαν μουσική ελεύθερα, χωρίς να πληρώνουν πνευματικά δικαιώματα

Χρησιμοποιούσαν μουσική ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής και όχι ανάλογα με την πληρωμένη λίστα της δισκογραφικής

Συζητούσαν με τους ακροατές τους για οτιδήποτε σε ανοιχτές γραμμές που δεν απαντούσαν γραμματείς και παρατρεχάμενοι

Ξόδευαν αρκετά χρήματα για να μπορούν να εκπέμπουν

Κάποιοι άρχισαν να χρησιμοποιούν διαφημίσεις για να καλύψουν τα έξοδα και να μπορούν να συνεχίσουν να εκπέμπουν

Κάποιοι άρχισαν να οργανώνουν ακόμα και πάρτι σε νυχτερινά μαγαζιά

Όσο περνούσε ο καιρός και αύξανε το κοινό και η δύναμη του μέσου

Άρχισε να δημιουργείται αναστάτωση στα επίσημα μέσα

Τους κυνήγησαν αρκετά και κατάφεραν να φιμώσουν αρκετούς

Κάποιοι ήρθαν αντιμέτωποι με το νόμο και ταλαιπωρήθηκαν ηθικά, ψυχολογικά και οικονομικά μέσα σε δικαστήρια

Όσοι κατάφερναν να ξεφύγουν, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να διαφυλάξουν την ανωνυμία μέσω της ψευδωνυμίας τους, για να έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να εκπέμπουν.

Οι περισσότεροι φοβήθηκαν και σταμάτησαν να εκπέμπουν.

Το Παλιατζίδικο των Αναμνήσεων

Αναδημοσιευση απο : Kefaloniatoday.com 

Kεφαλονιά: «Διαβάζοντας τις κοινωνικές αλλαγές στο Σπήλαιο Δράκαινα»

7 Ιουνίου, 2013 12:15 μμ

0

Το σπήλαιο της Δράκαινας

Στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου «Κοινότητες σε μετάβαση. Οι περί του Αιγαίου Ύστερες Νεολιθικές φάσεις (περ. 5000/4800-3200/3000 π.Χ.)» (7-9 Ιουνίου 2013, Μουσείο Ακρόπολης), η δρ. Γεωργία Στρατούλη (διευθύντρια προγράμματος ανασκαφών Σπηλαίου Δράκαινα) και ο Οδυσσέας Μεταξάς (υπεύθυνος τομής στις ανασκαφές του Σπηλαίου Δράκαινα), πρόκειται να προβούν σε παρουσίαση, στα Αγγλικά, με τίτλο «Διαβάζοντας τις κοινωνικές αλλαγές στο Σπήλαιο Δράκαινα» (Reading social changes in the Late Neolithic/Final Neolithic transition at Drakaina Cave, Kephalonia, w. Greece).

Το Σπήλαιο Δράκαινα είναι η κύρια πηγή για τη γνώση μας σχετικά με την Ύστερη και την Τελική Νεολιθική περίοδο, καθώς παρουσιάζει χαρακτηριστικά που συνηγορούν σε ανθρώπινες συναθροίσεις κοιωνικού/συμβολικού παρά οικιακού χαρακτήρα. Η μετάβαση από την Ύστερη στην Τελική Νεολιθική συγκεκριμένα, χαρακτηρίζεται από φανερή αλλαγή τόσο στον υλικό πολιτισμό όσο και σε πτυχές της χρήσης του σπηλαίου. όπως οι ομιλητές στοχεύουν να αναδείξουν, το Σπήλαιο Δράκαινα παρέχει αρκετά σημεία ενδείξεων ενός είδους ιδεολογικής μετάβασης μέσα στις τοπικές ομάδες, όσο και επαναπροσανατολισμού της σχέσης τους με την ηπειρωτική χώρα.

Μια χαρακτηριστική πτυχή των ύστερων Νεολιθικών στρωμάτων του Σπηλαίου Δράκαινα είναι η ασυνήθιστα μεγάλη συγκέντρωση βλημάτων ρίψης. Αυτή σηματοδοτείται από μια εμφανώς συντηρητική τάση από πλευράς μορφολογίας και τεχνολογίας η οποία, όπως θα υποστηριχθεί, δεν είναι αποτέλεσμα απομόνωσης αλλά κοινωνικής επιλογής. Υποστηρίζεται συχνά ότι τα βλήματα είχαν σε ορισμένες περιπτώσεις, και σε ένα βαθμό, συμβολική σημασία αλλά στην περίπτωση της Δράκαινας αυτή προσδιορίζεται από χαρακτηριστικά διαφορετικά της καλής κατασκευής και της ανώτερης χρήσης πρωτογενούς υλικού. Τα ευρήματα συστήνουν αρκετά ότι τα βλήματα, μαζί με μεγάλο αριθμό λίθινων εργαλείων τριβής που χρησιμοποιήθηκαν στην παρασκευή ερυθρωπής βαφής, έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στις συναθροίσεις που τελούνταν στο σπήλαιο. Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι συναθροίσεις αυτές προπαγάνδιζαν και αναπαρήγαγαν μια ιδεολογία επικεντρωμένη στο αρσενικό, συμβολικά εξαρτώμενη από το παρελθόν και η οποία ευνοούσε την κοινωνική συνοχή. Αντίθετα με τα τυπικά χαρακτηριστικά των βλημάτων, άλλες κατηγορίες υλικού πολιτισμού στη Δράκαινα παρέχουν ενδείξεις για διαρκείς επαφές με γειτονικές αλλά και πιο μακρινές περιοχές. Οι ενδείξεις αυτές περιλαμβάνουν πρώτη ύλη και αντικείμενα από περιοχές μακρινές όσο οι Κυκλάδες, ενώ κεραμική συνδέει την περιοχή με την ηπειρωτική χώρα.

Η μετάβαση από την Ύστερη στην Τελική Νεολιθική στο Σπήλαιο Δράκαινα φαίνεται να αντιπροσωπεύει μια σημαντική επαναξιολόγηση διατοπικών συνδέσεων. Την περίοδο αυτή, τα χαρακτηριστικά των συγκεντρώσεων βλημάτων εκλείπουν, μαζί με άλλες πτυχές που συνάδουν με την κεντρική θέση τους στη χρήση του σπηλαίου. Την ίδια εποχή υπάρχει μια σημαντική αύξηση στην κατασκευή δαπέδων καλυμμένων με ασβεστοκονίαμα. Η πρακτική αυτή είναι χαρακτηριστική στα στρώματα της Τελικής Νεολιθικής στο σπήλαιο, δείχνοντας ότι η Δράκαινα συνέχισε να χρησιμοποιείται για ειδικές περιπτώσεις αν και σε διαφοροποιημένο κοινωνικό και ιδεολογικό περιβάλλον. Έτσι, η μετάβαση από την Ύστερη στην Τελική Νεολιθική έχει κυρίαρχη θέση στην ανακοίνωση αυτή, στην προσπάθεια να αξιολογηθεί η αλλαγή στην ιδεολογία των τοπικών ομάδων.

Προσδιορίζοντας τα βασικά χαρακτηριστικά της τοπικής ταυτότητας και των διατοπικών σχέσεων κατά την Ύστερη και Τελική Νεολιθική, με έμφαση στις λεπτομέρειες της μετάβασης, οι ερευνητές ελπίζουν να φωτίσουν όσο είναι δυνατόν τη θέση της Κεφαλλονιάς στο ευρύτερο κοινωνικό-πολιτιστικό περιβάλλον και τον τρόπο που προέκυψε διαχρονικά. Η εικόνα που θα έχουμε μπορεί να βοηθήσει στην αξιολόγηση της σχέσης των Ιόνιων νησιών με τον ευρύτερο Αιγαιακό χώρο.

Πηγή άρθρου: arxaiologia.gr

Αναδημοσιευση απο : Kefaloniatoday.com 

Eκδήλωση αφιερωμένη στον εικαστικό μας Κ.Ευαγγελάτο

0

Χειρόγραφο

Την Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013, ώρα 19.00, στην Αίθουσα Λόγου και Τέχνης του Κέντρου Δικανικών Μελετών, του Κώστα Ε. Μπέη, ομ. καθηγητή της Νομικής του Παν/μίου Αθηνών, Αγ. Ισιδώρου 35 και Σαρανταπήχου, Λυκαβηττός, ο ζωγράφος, λογοτέχνης, θεωρητικός της σύγχρονης τέχνης Κώστας Ευαγγελάτος θα μιλήσει για τα ποιήματα του και θα διαβάσει από τα βιβλία του ” Αλέα Προσομοίων”, ” Η Ελεγεία των Εκβατάνων” και ” Εγκάρσια πτήση”, εκδόσεις Απόπειρα.

Επίσης θα διαβάσει δύο ανέκδοτα ποιήματα , που έγραψε το 2012 στο Παρίσι, εμπνευσμένα από έργα του Leonardo de Vinci και της Artemisia Gentileschi , μετά από επισκέψεις του στις μεγάλες αναδρομικές εκθέσεις τους που διοργανώθηκαν στο Λούβρο και το Μουσείο Μαγιόλ.

Παράλληλα, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, θα εκτεθούν ζωγραφικά του έργα πάνω σε ξύλα, με τίτλο ” Αλίκτυπα ευρήματα”.

Την εκδήλωση συντονίζει η λογοτέχνης Άννα Κελεσίδου, καθηγήτρια φιλοσοφίας.

Γυμνή σιγή

στο βάραθρο του τρόμου

γράμμα του νόμου

που αστοχεί.

——–

Αλυσίδες πίστης

φυτίλια αλγορίθμων

ροή ολέθρου

στο φως της δύσης.

Κ.Ευαγγελάτος

Είσοδος ελεύθερη.

Πληροφορίες: 210 7294259, 6944621286

Αντιγραφη απο : Kefaloniatoday.com 

“Ποδηλατοδράσεις” στο Ληξούρι στα μέσα του Ιούνη

0

Ποδηλατοδράσεις

Η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Κεφαλλονιάς «Κ.Ε.ΔΗ.ΚΕ.» στα πλαίσια των περιβαλλοντικών της δράσεων αλλά και έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία για τα όλα τα παιδιά του τόπου μας κατάφερε να εξασφαλίσει ώστε η τηλεοπτική εκπομπή «ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΑΣΕΙΣ» να επισκεφθεί το Ληξούρι το διήμερο 15 -16/06/2013.

Η εκπομπή προβάλλεται κάθε Κυριακή στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, στις 13:20 με παρουσιάστρια την Αφροδίτη Σημίτη.

Στόχος της εκπομπής είναι να αναδείξει την ποδηλατική κουλτούρα, να παρουσιάσει ένα καλύτερο και πιο φιλικό τρόπο ζωής τόσο προς το περιβάλλον όσο και προς τον άνθρωπο και ταυτόχρονα να προβάλλει τις ομορφιές του τόπου μας.

Στα πλαίσια των δράσεων της εκπομπής, την Κυριακή 16/6/2013 και ώρα 11.00π.μ.θα αρχίσουν τα γυρίσματα της εκπομπής με τη δράση «ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟ».

Καλούμε τους μαθητές Πέμπτης και Έκτης των Δημοτικών μας Σχολείων με τα ποδήλατά τους, για να παρακολουθήσουν μαθήματα ποδηλάτου υπό την καθοδήγηση της πρωταθλήτριας ορεινής ποδηλασίας Βασιλικής Λαζοπούλου .

Το Πρόγραμμα γυρισμάτων της εκπομπής «ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΑΣΕΙΣ» περιλαμβάνει:

Κυριακή 16/06/2013. Ώρα 11:00

• Ποδηλατοβόλτα με εκκίνηση και τερματισμό το άγαλμα του Ανδρέα Λασκαράτου
• Παράλληλη δράση σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου θα υπάρχει πάρκο εκμάθησης ποδηλάτου για τους μικρούς μας φίλους, υπό την καθοδήγηση της πρωταθλήτριας ορεινής ποδηλασίας Βασιλικής Λαζοπούλου.

Μετά το πέρας της ποδηλατοβόλτας, θα γίνουν διαγωνισμοί για μικρούς και μεγάλους.

Όλες οι δράσεις θα κινηματογραφηθούν και θα παρουσιαστούν αναλυτικά σε επεισόδιο της εκπομπής «ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΑΣΕΙΣ».

Για πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε στο τηλέφωνο της Κ.Ε.ΔΗ.ΚΕ. 2671-025600.

Με εκτίμηση

Ο Πρόεδρος της Κ.Ε.ΔΗ.ΚΕ.

Άγγελος Κωνσταντάκης

Αναδημοσιευση απο : Kefaloniatoday.com 

Οι ανεμόμυλοι της Κεφαλονιάς

0

Oι ανεμόμυλοι είναι οι Αρχάγγελοι της στεριάς, με την ίδια δοξασία που θεωρούνται τα ιστιοφόρα Αρχάγγελοι του πελάγου! Έχουν λαλιά και δύναμη, διαθέτουν φτερά και φρονιμάδα, μεγαλοπρέπεια και αντοχή! Βλέπουν σύγχρονα μπρος, πίσω και πλάγια και έχουν ευαισθησία στην αγωνία του ανθρώπου που τάχθηκαν να τον υπηρετούν και να τον φροντίζουν, συμμεριζόμενοι τα πάθη και τους πόθους του!

Μιλούν τη γλώσσα του Θεού και μέσα από τις χορδές της αντένας τους ακούεται η απόκοσμη μουσική του σύμπαντος, η υπέροχη και ασύλληπτη, για όσους έχουν μάτια να βλέπουν και αφτιά να ακούνε!

Όπου στηθούν κι όθε σταθούν φέρουν το μήνυμα της ευλογίας και την ικανοποίηση της χορτασιάς, γιατί από τη δούλεψη τους βγαίνει το πιο ποθούμενο απόκτημα του ανθρώπινου ιδρώτα, το ψωμί. Η ομορφάδα τους συναγωνίζεται τη λεβεντιά τους και η ρυθμική τους κίνηση συνθέτει γλυκιές μελωδίες της ζωής και της χαράς. Και της αγάπης και του πόθου. Είναι τα στοιχειά της στεριάς, που της χαρίζουν κίνηση, δύναμη, ρυθμό, παλμό, ανάσα και χάρη, όπως εκείνα τα άλλα στοιχειά, τα καράβια, ζωντανεύουν τη θάλασσα, οργώνοντας βαθιά τα σπλάχνα της, για να τα κάμουν να καρπίσουν και να υποταχθούν στην ανθρώπινη βουλή.

Με τους ανεμόμυλους συνδέονται πλήθος τοπικές και γενικότερες παραδόσεις και δοξασίες. Πολλές προλήψεις έχουν την πηγή σ’ αυτούς και όχι λίγες παροιμίες τους χρησιμοποιούν ως κύριο συστατικό τους! Με τα χρόνια η λέξη που τους προσδιορίζει ξέφυγε από την έννοια ενός εργοταξικού συγκροτήματος και μεταβλήθηκε σε έναν χώρο κοινωνικό που μέσα στη χωροταξική του απομόνωση, πολλές φορές, απόβηκε ο συγκεντρωτικός πυρήνας των πληροφοριών και των γνώσεων μιας κοινωνικής ομάδας και σύγχρονα το εκκολαπτήριο της λαϊκής δημιουργίας στον λόγο και τον ήχο, που ακτινωτά μεταδόθηκε στην λαϊκή δημιουργία, στις γύρω περιοχές!

Σε εποχές που οι πηγές ενέργειας ήταν πολύ περιορισμένες και ο άνθρωπος δεν είχε επιτρέψει στη τεχνολογία να αποβεί ο ρυπαντής του περιβάλλοντος, οι ανεμόμυλοι επρόσφεραν την, σχεδόν ανέξοδη και καθαρή, ενέργεια, την απαραίτητη σε βασικές ανάγκες του.

Οι ανεμόμυλοι τεχνικά συνθέτουν μία ανεμοπαγίδα που επιβάλλει την διέλευση του ανέμου μέσα από κάποιες προσδιορισμένες κατευθύνσεις, μετατρέποντας την ενέργεια της οριζόντιας ροπής σε περιστροφική κίνηση, αρχικά κάθετη και μετά οριζόντια και αυτή, η οποία και αποδίδει το προσδοκώμενο έργο.

Η Κεφαλονιά με την αγροτική της διάρθρωση τα παλιά χρόνια και την αυτάρκεια της οικονομίας της στα ακόμα παλαιότερα, ιδίως σε ό,τι ονομάζουμε σήμερα είδη βασικής διατροφής, ήταν κυριολεκτικά κατάσπαρτη από ανεμόμυλους σε όλη την έκταση και το πλάτος της. Για την ικανοποίηση των αναγκών των εκατοντάδων μικροοικισμών της, που ξέχωρα από την απομόνωσή τους είχαν το, για την εποχή τους, προνόμιο και της αυτάρκειας σε ενεργειακές ανάγκες.

Οι ανεμόμυλοι δεν κτίζονται απαραίτητα σε ξάγναντο, σε «ανεμοδούρι», όπως λαθεμένα πιστεύεται. Πολλές φορές πιστοποιούμε την ύπαρξη τους σε παραλιακές, υπήνεμες φαινομενικά, τοποθεσίες, σε «γλώσσες» ακρωτηρίων, όπου σχηματίζονται περιοδικά ανά εικοσιτετράωρο ισχυρά ρεύματα απόγεια ή άγριες αύρες. Πάντα η θέση του ανεμόμυλου είναι πολύ μελετημένη και το κτίσιμο του απέβαινε η τελική πράξη μιας πολύχρονης χωροταξικής πρόσβασης, και της ύπαρξης ισχυρών ρευμάτων αέρα.

Η αρχιτεκτονική των ανεμόμυλων της Κεφαλονιάς είναι απέριττη και καθαρόγραμμη. Το σχήμα τους αποκλειστικά ελαφρώς κωνικό και η κατασκευή τους από λιθοδομή άριστης τεχνικής με αμμοκονίαμα. Συμμετρικά και απόλυτη η κυρτότητα της επιφάνειας η οποία στις περιπτώσεις που επιχρίζεται (και τούτο είναι σχετικά σπάνιο), γίνεται με ασβεστοκονίαμα, με μεγάλη επιδεξιότητα ώστε να αποδίδεται τέλεια επιφανειακή κύρτωση. Εσωτερικά η λιθοδομή μένει ασοβάντιστη και για οικονομία, μα κυρίως για τεχνικούς λόγους που δεν θα επέτρεπαν στο επίχρισμα να διατηρηθεί ατραυμάτιστο.

Η συγκλίνουσα κωνική στέγη κατασκευάζεται περιστρεφόμενη για να μετακινεί άνετα όλο το σύστημα κατά τη φορά του ανέμου. Η αρματωσιά της είναι από ξυλοκατασκευή με αδιάβροχη επικάλυψη από πισσωμένο χαρτί είτε, αργότερα, με τσιγγολαμαρίνες για να προφυλάσσεται το εσωτερικό από τη βροχή.

Το εσωτερικό του κτίσματος συνθέτει μία διάταξη οδοντωτών τροχών και αξόνων καθέτων και οριζοντίων, που αποσκοπούν να μετατρέψουν την κάθετη περιστροφική κίνηση της εξωτερικής φτερωτής σε οριζόντια εσωτερική, για να κινηθεί το λιθάρι και να επιτευχθεί η άλεση. Για τη σύνθεση αυτή απαιτούνται πλήθος μικροκατασκευές με τις χαρακτηριστικές ονομασίες τους.

Τα λιθάρια είναι δυο. Το ένα ακίνητο και το άλλο περιστρεφόμενο επάνω από το πρώτο. Η ρυθμιζόμενη απόσταση τριβής ρυθμίζει και την ποιότητα του αλέσματος, που για λόγους φθοράς του λιθαριού και χρόνου παραγωγής, ο μυλωνάς ενδιαφέρεται να βγαίνει χονδροκομμένο, ερχόμενος σε διαπληκτισμούς με τους διαμαρτυρόμενους πελάτες του, γιατί έτσι υποβαθμίζεται η ποιότητα του.

Τα Λιθάρια σχήματος στρογγυλού, σαν τεράστιες ρόδες, είναι από συναρμολογημένη πέτρα της Μύλου, η οποία έχει αγριέψει ακτινωτά με ειδικό πελεκάνο. Η εργασία αυτή λέγεται τρόχισμα του μύλου. Πρέπει να καταβάλλεται ιδιαίτερη φροντίδα να μη μένουν κενά ανάμεσα στους αρμούς των τεμαχίων της μυλόπετρας που συγκροτούν τα λιθάρια, γιατί τότε εγκλωβίζουν σπόρους και χονδροκόμματα τα οποία αποδίδονται εις βάρος της ποιότητας του αλέσματος!

Ο μόνος ενδεικνυόμενος τρόπος γεμίσματος αυτών των χασμάτων είναι με ρευστοποιημένη, μετά από τήξη, στίψη, τη γνωστή στιπτίρια, που είναι ακίνδυνο και αβλαβές υλικό, έχει όμως το μεγάλο μειονέκτημα να φθείρεται εύκολα εξουδετερώνοντας το επίσης σημαντικό πλεονέκτημα να τήκεται εύκολα και ρευστή να γεμίζει και τον ελάχιστο πόρο.

Οι μυλωνάδες, στην άγνοιά τους, την αντικαθιστούσαν συχνά με λιωμένο μολύβι, επίσης εύχρηστο στο γέμισμα των οπών που δημιουργούσαν η χρήση, η φθορά της τριβής και η κακή ποιότητα της μυλόπετρας. Τούτο όμως αποτελούσε εγκληματικό λάθος. Γιατί το μολύβι τριβόμενο έμπαινε στο αλεύρι, οπότε με τη διαδικασία της αρτοποίησης μεταβαλόταν σε διαλυτό μόλυβδο του οποίου η εγκατάσταση στο νεφρικό κύτταρο απέβαιναν μοιραία για τον καταναλωτή, με τις νεφρίτιδες που προκαλούσε τις, πολλές φορές, θανατηφόρες! Για τούτο με νομοθετική επιβολή απαγορευόταν η χρήση μολύβδου στις μυλόπετρες και η ανίχνευση του αποτελούσε αδίκημα αυτεπάγγελτα διωκόμενο.

Ο ανεμόμυλος κτίζεται κοντά σε χωριό, σε μέρος προσπελάσιμο από υποζύγια, από όπου περνά ισχυρό ρεύμα αέρα. Δεν υπάρχει ωράριο εργασίας, μήτε ημέρα ανάπαυσης, ξέχωρα από τις μετρημένες δεσποτικές γιορτές οπότε:

Αργούν οι μύλοι, αργούν οι δούλοι κι οι γαϊδάροι σχόλην έχουν.

Την ένταση της δουλειάς την ρυθμίζει η ανάγκη, η εποχή και ο καιρός! Για τούτο ο ανεμόμυλος είναι σε ετοιμότητα καθόλο το εικοσιτετράωρο! Για να ειδοποιηθούν οι ενδιαφερόμενοι, πριν ανοίξουν όλα τα πανιά και μπει ο μύλος σε λειτουργία, συνήθιζαν να ξεδιπλώνουν το ένα πανί να αντικρίζεται από μακριά σας ειδοποιητήριο. Ο μύλος δούλευε και το βράδυ, φωτισμένος στο εσωτερικό με λαδοφάναρα που έκαιγαν χωρίς διακοπή. Και τούτο ιδίως το καλοκαίρι με τις όμορφες νύκτες τις γεμάτες μυστήριο και διάθεση για συναναστροφή. Κύρια προϊόντα που άλεθε, ήταν στάρι ή κριθάρι. Πολλές φορές και τα δυο αυτά δημητριακά αναμειγμένα, το γνωστό στόσμιγο.

Το κουβάλημα του αλέσματος γίνεται μέσα σε σακιά φορτωμένα σε γαϊδούρια. Πολλές φορές τη μεταφορά την κάνουν οι γυναίκες του σπιτιού με τα σακιά πάνω στα κεφάλια τους. Με τον ίδιο τρόπο θα κουβαλήσουν στο σπίτι και το αλεύρι που προσμένει όλη η οικογένεια να δειπνήσει. Συνήθως η αναμονή γίνεται στον αυλόγυρο του μύλου και από το άλεσμα αυτό ο μυλωνάς θα κρατήσει το 10% για δικαίωμα αλεστικών, το λεγόμενο αξάι η ξάι.

Η άμεση παραλαβή γίνεται είτε γιατί δεν υπάρχει εμπιστοσύνη πως δεν θα νοθευτεί το άλεσμα με κατώτερης ποιότητας, είτε γιατί, το συνηθέστερο, το αναμένει η οικογένεια να καλμάρει την πείνα της. Έτσι με τη αναμονή, πολλές φορές, φθάνει το βράδυ, η νύχτα με τους πειρασμούς και τα φαντάσματά της που ξυπνά τους πόθους και κάνει την σάρκα πιο ποθιτή και πιο αδύναμη.

Ο μυλωνάς, που όχι σπάνια είναι γένους θηλυκού, δεν είναι ο απομονωμένος κτηνοτρόφος ή ο ακοινώνητος αγρότης! Ίσως νά ναι και ένα απ’ αυτά. Κυρίως όμως είναι «ο Μυλωνάς» και έτσι τον ξέρουν όλοι και με αυτό το προσωνύμιο χαρακτηρίζεται, γιατί είναι αναβαθμισμένο και επικαλύπτει τα όποια άλλα. Γνωρίζει περιστατικά, γεγονότα, οικογενειακά μυστικά και αποκρυμμένα συμβάντα. Έχει γνωριμίες με όλα τα άτομα της μικροκοινωνίας του, μιλάει με ευφράδεια και πειθώ, αν τύχει μάλιστα να ‘χει και καλό παρουσιαστικό, τότε είτε σερνικός είτε θηλυκός, έχει και κατακτήσεις!

Εκεί στη νύχτα με την απομόνωση, τη μουσική της φτερωτής και τη μοσχοβολιά του αλέσματος, ξανάβουν οι πόθοι, δημιουργώντας ερωτικά συμπλέγματα όχι απαραίτητα νόμιμα με την ηθικίστικη έννοια. Για τούτο ο μυλωνάς, ακόμα και μπασμένος στα χρόνια, είναι ο πειρασμός που καραδοκεί και σπάνια αφήνει αμαγάριστα τα στεφάνια, που όταν δεν νηστεύουν αναγκαστικά, η μανία της ερωτικής βρώσης τους έχει αμβλύνει την συζυγική επιθυμία.. Όταν μάλιστα αυτό το εκμαυλιστικό πόστο το κατέχει γυναίκα, νέα και ευπρόσωπη, τότε οι κατακτήσεις της μετριώνται με την αντοχή της και όχι με το φρένο της καθιερωμένης ηθικής!

Έτσι η έννοια μυλωνάς ή μυλωνού, ξέφυγε από την απλή ερμηνεία μιας εργασιακής απασχόλησης και αναπτύχθηκε σε μία μορφή πολυγαμικής νοοτροπίας, απρόσιτης, δελεαστικής και απαγορευμένης για τους πολλούς. Σε εποχή μάλιστα που μόνο η αναφορά της προκαλούσε την εύλογη λαϊκή αντίδραση σε όσους την θεωρούσαν απροσπέλαστη και τη ζήλια σε όσους την επιδίωκαν.

Το ζύγισμα, τόσο στην παραλαβή όσο και κατά την απόδοση, γίνεται με στατέρι σιδερένιο που πολλές φορές τα σταθμά του είναι από πελεκημένη αγριόπετρα.

Αυτά τα σταθμά δεν είναι πάντα έγκυρα ούτε και η χρήση τους ειλικρινής. Υπάρχουν άλλα για την παραλαβή και άλλα για την απόδοση και τούτο σε εποχή που η πενιχρή απολαβή εισοδήματος μηχανεύεται κάθε μέσο για να το αυξήσει. Για τούτο, από τα παλιά χρόνια, οι μυλωνάδες κατηγορούνται για «σκαρσομέτρι», ζυγοκλοπή, και για το λόγο αυτό η Αρχή επιβάλλει δικά της έγκυρα σταθμά με την πιστοποίηση της γνησιότητας τους, σύγχρονα με τις κυρώσεις για όποιον θα παρανομήσει.

Σοβαρή ευθύνη είχαν οι μυλωνάδες και για την ποιότητα του αλέσματος που παρήγαγε ο μύλος τους! Γιατί όπως αναφέρθηκε, για να μειώνονται οι φθορές της μυλόπετρας και να επιταχύνεται ο χρόνος του αλέσματος, την ερύθμιζαν ελλειπή, με αποτέλεσμα το προϊόν να βγαίνει χονδροκομμένο. Τούτο επέφερε κυρώσεις και οικονομικές και ποινικές εφόσον ο προστρέχων θα δικαιωνόταν με βάση το δείγμα που έπρεπε να προσκομίσει, όπως πιστοποιείται από πολλά έγγραφα του Τοπικού Ιστορικού Αρχείου της Κεφαλονιάς.

Η συγκρότηση του μύλου δεν συνθέτει μικροκοινωνία, όπως πολλές άλλες επαγγελματικές ασχολίες και παραδοσιακές δραστηριότητες. Αποτελεί μονοκρατία και μάλιστα της ακραίας μορφής! Και στις ελάχιστες ακόμα περιπτώσεις που ο μυλωνάς επικουρείται στο έργο του, τούτο γίνεται από στενό οικογενειακό του πρόσωπο και πάντα κάτω από την απόλυτη και αυστηρή επιβολή του!

Για τούτο ο μυλωνάς και τις ώρες ακόμα που ο μύλος αργεί, είτε από άπνοια είτε από έλλειψη αλεστικών, δεν συμπαρασύρεται μακριά σε άλλες δραστηριότητες αλλά προσπαθεί να βρίσκεται στο χώρο του μύλου του, που αποτελεί γι ‘ αυτόν, όχι απλώς το επαγγελματικό του στέκι αλλά το οικοδόμημα της κυριαρχικής του έκφρασης. Κάτι σαν ανάκτορο, πύργος, κάστρο!!! Εδώ θα τον βρει και ο αργόσχολος και ο πολυάσχολος και ο αδιάφορος και ο σχολαστικός, και ο περίεργος και ο φλύαρος και ο ψιθυριστής, για να συνδιαλλαγούν μαζί του, να τον συμβουλευθούν, να τον ενημερώσουν, να τον κατατοπίσουν και να τον αντλήσουν από αυτόν τα όσα τους ενημερώσουν.

Ο μυλωνάς τα ξέρει όλα και ένα παραπάνω, απόσα όλοι οι γύρω που τον συναναστρέφονται, λέει γι’ αυτόν το περιβάλλον του. Η επαφή και η επικοινωνία του με πρόσωπα απομονωμένα και ακοινώνητα, που έχουν ανάγκη να εκδηλωθούν, τον μεταβάλλει σε εξομολόγο τους, κοινωνό των προβλημάτων τους, των επιδιώξεων τους, ακόμα και των ονειροφαντασιώσεών τους!

Όλοι ζητούν τη γνώμη του, υπερβάλλοντας τις γνώσεις του, δέχονται τη συμβουλή του και επιδιώκουν να ενημερωθούν μέσα από τις πληροφορίες του. Οι ατελείωτες ώρες της αναμονής, κάτω από τους μονότονους κτύπους της φτερωτής που πρέπει να γεμίσουν με λέξεις, κάνουν τον μυλωνά εξαιρετικά ευφράδη, στα όρια της φλυαρίας!

Γίνεται άριστος αφηγητής για νά’ ναι ανέκτος, επιδέξιος πληροφοριοδότης για νά ‘ναι περιζήτητος και μεθοδικός παραμυθάς για νά ‘ναι αρεστός. Και όταν το γεγονός είναι περιορισμένο σε ενδιαφέρον, διάρκεια και βαρύτητα, τότε επιστρατεύεται η φαντασία και η μυθοπλασία που το πλουτίζει, το μεγεθύνει και το βαθαίνει στο χρόνο και το ενδιαφέρον.

Οι καλύτεροι παραμυθάδες βγήκαν κάτω από τις φτερωτές και τα ωραιότερα δημοτικά δημιουργήματα, του καημού, του πάθους, του πόθου, του πένθους και της ανταμοιβής, σε πεζό και έμμετρο, συντέθηκαν δίπλα στις μυλόπετρες που η μια τους ακίνητη, δέχεται τις ερωτικές τριβές της άλλης για να παραχθεί, εκτός από το αλεύρι του φυσικού σπόρου, και το πνευματικό παράγωγο της λαϊκής ευαισθησίας.

Εδώ σ’ αυτούς τους χώρους, κάτω από τους ρυθμικούς κτύπους, ο λόγος με τη σύμπραξη του ιδανικού ρυθμού της φτερωτής αποκτά μέτρο, τόνο, ηχόχρωμα, διαύγεια. Από πεζό γίνεται ποιήμα και στη συνέχεια τραγούδι μελωδικό, που η συναναστροφή το προβιβάζει σε πολύφθογγο αρμονικό και παραστατικό, χάρη στις κινήσεις που το συντροφεύουν! Γιατί είναι τέτοιο το περιβάλλον που όχι μόνο τον ιδιοκτήτη και κυρίαρχο του χώρου και της νοοτροπίας, μα και όσους, την κάθε στιγμή, τον περιστοιχίζουν, είτε από έξαρση είτε από συνεργασία, τους ευαισθητοποιεί και τους συνεπαίρνει σε επίπεδο δημιουργίας καλλιτεχνικής και σύμπραξης αρμονικής!

Κάθε ανεμόμυλος και ένας θρύλος!!! Κάθε θρύλος με το στοιχειό του το γνώριμο και ονοματισμένο,που έχει ιστορία και φήμη, για τις πράξεις της ζωής του, τις αμαρτίες και ολισθήματα του μα και για τι μεταθανάτια καμώματά του. Άλλοτε η συμπεριφορά του είναι άκακη και κωμική και άλλοτε γεμάτη μυστικοπάθεια που φέρνει ψυχοπλάκωση σε όσους, με κράση αδύνατη, την ακροώνται.

Το στοιχειό του μύλου είναι συνήθως κάποιος πρωτοοϊδιοκτήτης φημισμένος για την επιρροή του, τη δράση του ή τον ερωτισμό του, που βρέθηκε αυτός ο τρόπος να περάσει στην αθανασία. Είναι πνεύμα αγαθοποιό και φιλάνθρωπο που φροντίζει το μύλο, προστατεύει όσους μένουν κάτω από τη στέγη του και ενδιαφέρεται για την ποιότητα των προϊόντων που παράγει. Στις δύσκολες στιγμές επεμβαίνει πάντα για να ευεργετήσει ή να επανορθώσει κάποια αστοχία που μήτε ο χώρος μήτε η νοοτροπία την ανέχονται.

Υπάρχουν όμως και τα ανήσυχα και ενοχλητικά στοιχειά, κάποτε κακοποιά από μνησικακία ή εκδικητικότητα. Αν στο μύλο συνέβηκε φονικό, γεγονός ασυμβίβαστο για τον λαϊκό στοχαστή, γιατί ο μύλος έχει την ιερότητα της εκκλησίας, τότε το πνεύμα του σκοτωμένου θα τον στοιχειώσει, βασανίζοντας μέχρι εξαγνισμού, όσους τον χρησιμοποιούν!

Το ίδιο συμβαίνει αν στον ανεμόμυλο βρήκαν καταφύγιο ρέμπελοι και περιθωριακοί. Απόβλητοι της κοινωνίας ή απείθαρχα εκβλάσματα της, που η τελική τους κατάληξη ήταν ο βίαιος θάνατος. Τα πνεύματά τους επισκέπτονται περιοδικά το μύλο όχι σαν προστάτες του, μα σαν ταραχοποιά στοιχειά όπως υπήρξαν και στη ζωή, για να ζημιώσουν και τη λειτουργικότητα του μα και στην παραγωγή και όσους αποτολμούν να εμπιστευτούν τη στέγασή τους σ ‘ αυτόν. Έτσι και μόνο εκδικούνται για το κακό που τους έγινε.

Καθ όλη τη μακραίωνη διαδρομή τους, που ίσως η αφετηρία της χάνεται στα απρόσιτα βάθη των εφηβικών μεταλλάξεων του ανθρώπινου είδους, οι ανεμόμυλοι της Κεφαλονιάς είχαν μία και αποκλειστική λειτουργικότητα. Εκείνη που αφορούσε στη διαδικασία της μετατροπής του δημητριακού σπόρου σε αλεύρι. Και χωρίς υπέρβαση ή παραβίαση αυτού του κυρίαρχου ρόλου, ταυτόχρονα και παράλληλα με τη διαδικασία της άλεσης ο μυλωνάς μετατρέπεται σε Άδωνη, ή Απόλλωνα!!! Κάποτε και σε Αίσωπο, Λουκιανό ή Ορφέα! Συνεπικουρούμενος στους ψυχογενείς και όχι ασήμαντους αυτούς ρόλους του από τις περιστάσεις, το περιβάλλον και τις ευκαιριακές συγκυρίες, που του προσφέρονται, για να τον μεταβάλλουν σε αποδέκτη των ευαισθησιών της μικροκοινωνίας που τον περιστοιχίζει.

Υπήρξαν όμως και ανεμόμυλοι, επάνω σε σταυροδρόμια, που ξεπερνώντας τον αλεστικό ρόλο τους έμειναν ονομαστοί, όχι για την ποιότητα του αλέσματος και τη φυσιογνωμία του ιδιοκτήτη τους, αλλά σαν εντευκτήρια των λαϊκών τάξεων. Κατά τις εξορμήσεις τους την Κυριακή και τις αργίες, μετά τον περίπατο, οι μοναχικοί ή συντροφικοί εκδρομείς έβρισκαν κρασί και παξιμάδι να δροσίσουν το στόμα τους και να προθερμάνουν την διάθεση για παιγνίδι ή δημιουργία καλλιτεχνική! Έτσι συναρμολογούνταν οι ανεκτίμητες εκείνες συναναστροφές που δεν εκτόνωναν μόνο τα πάθη και τα άγχη, με τη εξομολόγηση και την συνακρόαση, αλλά απέβαιναν και ο συντελεστικός παράγοντας στην παράδοση και τη λαϊκή καλλιτεχνική παραγωγή του λόγου, του στίχου και του ήχου!

Δυο τέτοιοι ανεμόμυλοι, κοντά στο Αργοστόλι, ήταν εκείνος του Δεκατρή, λίγα μέτρα απόσταση από τη βρύση της Σισιώτισσας, το αποκούμπι των περιπατητών του γύρου του Κουτάβου, και ο άλλος, ψηλά στην ράχη της Αγίας Κυριακής, ο μύλος του Χαράβοντα, το ξεκούρασμα των εκδρομέων του τακτικού απόγυρου από Κομποθεκράτα, δια της Γεωργικής Σχολής, σε Φαραώ. Δυο διαδρομές πολύ συνηθισμένες στην προτίμηση των λαϊκών και μικροαστικών τάξεων των περασμένων γενεών.

Εκτός από το κρασί και τη γαλέτα, για την απαραίτητη ριγανάδα, που επρόσφεραν στους θαμώνες τους, στους μύλους αυτούς άφηναν και τα μπούκια, οι φανατικοί παίκτες του λαϊκού αυτού παιγνιδιού που αποτελούσε την αποκλειστική, κατά Κυριακή, διασκέδασή τους, με ομαδική παρακολούθηση, ενδιαφέρον και συμμετοχή αναγνωρισμένων δεξιοτεχνών, στους οποίους πολλοί επόνταραν τις πεντάρες τους. Επρόκειτο για ένα φίλαθλο ανταγωνισμό, σε επίπεδο ομαδικής υστερίας, που μόνο με το σύγχρονο ποδόσφαιρο μπορούσε να συγκριθεί.

Κείμενα – Παρουσίαση: Αγγελοδιονύσης Α. Δεμπόνος

Το κείμενο αυτό, μαζί με τις παραπάνω φωτογραφίες έχουν δημοσιευτεί στο βιβλίο του συγγραφέα με τίτλο: «η Κεφαλονιά του θρύλου και της Παράδοσης», Αργοστόλι 1993. Στο βιβλίο αυτό μπορείτε να βρείτε και πρόσθετες πληροφορίες πάνω σε συγκεκριμένα σημεία του.

Πηγή άρθρου: kefalonitis.com

Αντιγραφη απο : Kefaloniatoday.com