Ο Κεφαλλονίτης Γρηγόρης Δανάλης , που «ανέπνεε για τον κινηματογράφο»

0

Ο Κεφαλλονίτης Γρηγόρης Δανάλης

Μπορούσε να μιλάει επί ώρες για τον τρόπο που το φως μεταλλάσσεται σε ταινία ή που μια ιδέα αποκτά φως και πλάθει ήρωες.

Τον θυμάμαι, κάπου εκεί κοντά στο τέλος (δύο χρονιές συνεργαστήκαμε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης), όταν πια τα προβλήματα υγείας τον κρατούσαν – οριστικά – μακριά από την κινηματογραφική μηχανή, να μιλάει, καπνίζοντας αρειμανίως. Στο ένα χέρι κρατούσε το τσιγάρο, που «έλιωνε» αργά ως το φίλτρο, και με το άλλο διόρθωνε το σωληνάκι από τη συσκευή οξυγόνου!

Ο «Παππούς», γιατί έτσι τον φώναζαν και έτσι γνώριζαν όλοι τον Γρηγόρη Δανάλη με την χαρακτηριστική λευκή γενειάδα, μορφή ασκητή ίσως και αναχωρητή, με ολύμπια ηρεμία – ακόμη και την ώρα που συζητούσε παραιτήσεις συνεργατών του στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης! – είναι από τις λίγες μαρκέ φιγούρες του Νέου Ελληνικού Σινεμά. Και ήρθε η ώρα για να φωτισθεί, αυτό το εμβληματικό πρόσωπο πίσω από τις κάμερες, από τους προβολείς ενός ντοκιμαντέρ, που φέρει ακριβώς αυτό τον τίτλο: «Ο Παππούς – Ενα ντοκιμαντέρ για τον κινηματογραφιστή Γρηγόρη Δανάλη».

Δημιουργός του ο Προκόπης Δάφνος (μαζί με τον Τζανέτο Κομηνέα) και πρώτος προορισμός του μια εκδήλωση, με προβολή, την Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013, στις 20.00, στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, με αυτουργούς της εκδήλωσης την Ενωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης και τον Οργανισμό Συλλογικής Διαχείρισης για τα Πνευματικά Δικαιώματα Τεχνικών Κινηματογράφου «Ο Ισοκράτης» (με πρόλογο από τον κριτικό Δημήτρη Κολιοδήμο).

Ο Κεφαλλονίτης Γρηγόρης Δανάλης (1916 – 1993), που «ανέπνεε για τον κινηματόγραφο», είχε ξεκινήσει ως μηχανικός προβολής και ηλεκτρολόγος στα κινηματογραφικά πλατό για να εξελίξει την αγάπη του για το σινεμά σε ταλέντο, ως οπερατέρ 80 ταινιών, σε αρκετές από τις οποίες συνεργάστηκε με τον κινηματογραφιστή επίσης αδελφό του Συρράκο Δανάλη.

Ο «Παππούς», που χρημάτισε επί χρόνια πρόεδρος της Ενωσης Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης, αλλά και του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, φωτίζεται στο ντοκιμαντέρ του Προκόπη Δάφνου από ηθοποιούς και τεχνικούς του ελληνικού σινεμά την ώρα που ο φακός επιστρέφει τον θεατή στα χρόνια που «οι τεχνικοί του κινηματογράφου, δουλεύοντας με ελάχιστα μέσα, έκαναν θαύματα, συχνά γυρίζοντας μια ταινία σε μια εβδομάδα» και που «το τράβελινγκ γινόταν με μια… κουρελού!»

Με πρωτότυπη μουσική από τον δραστήριο τρομπετίστα, συνθέτη και μουσικοπαιδαγωγό Νίκο Ξανθούλη και εμβόλιμα αποσπάσματα από ταινίες στις οποίες έβαλε τη σφραγίδα του ο «Παππούς», από το 1962, όπως ο «Λουστράκος» της Μαρίας Πλυτά, ο «Ουρανός» του Τάκη Κανελλόπουλου, «Ο Διωγμός» και τα «201 καναρίνια» του Γρηγόρη Γρηγορίου, «Η Εβδομη Μέρα της Δημιουργίας» του Βασίλη Γεωργιάδη, η «Οικογένεια Χωραφά» του Κώστα Ασημακόπουλου.

Αναδημοσιευση απο : Kefaloniatoday.com