Οι «Ιούδες» του 4ου Ράιχ

Οι «Ιούδες» του 4ου Ράιχ



Oγνωστός Ιούδας, ο Ισκαριώτης, ένας από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού, αποτελεί το αρχέτυπο του προδότη, του χαφιέ.

Σ’ αυτό το αρχέτυπο του ρουφιάνου ενυπάρχουν και τα στοιχεία της μετάνοιας, της ενοχής και των τύψεων: Αυτά που τον οδήγησαν στο να βάλει τη θηλιά στο λαιμό του…

Κατά κανόνα οι «κοινοί» ρουφιάνοι ασκούν το «επάγγελμα», λόγω των παθολογικών τους ατελειών, ελαττωμάτων και συμπλεγμάτων τους, λόγω της αβυσσαλέας δειλίας τους, των τυχοδιωκτικών και αριβιστικών τους...
«φιλοδοξιών», συχνά λόγω και της εξαθλίωσής τους, λόγω ΓΕΝΙΚΑ, της νοσηρής (κοινωνικής, πολιτικής και ψυχολογικής) υπόστασής τους…


Οι «Ιούδες» αυτού του είδους δεν χάνουν ΠΑΝΤΕΛΩΣ τη συνείδησή τους και το φιλότιμό τους, έχουν επίγνωση των πράξεών τους, νιώθουν στο βάθος κάποιες ενοχές, μπορεί και να βάλουν μια θηλιά στο λαιμό τους και να κρεμαστούν…


Οι σημερινοί Ιούδες των μαφιόζων του χρήματος, του 4ου Ράιχ και της Νέας Τάξης διαφέρουν από τους «κοινούς» ρουφιάνους διότι δεν διαθέτουν ούτε ελάχιστα ψήγματα συνείδησης: Είναι πωρωμένοι εγκληματίες, χωρίς κανένα δισταγμό, καμία συστολή, καμία ενοχή…


Τέτοιοι «Ιούδες» είναι τα δωσίλογα ανδρείκελα που μας κυβερνούν.


ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ και πωρωμένα εκτελεστικά όργανα του 4ου Ράιχ: οι ψυχροί εκτελεστές των «συμβολαίων θανάτου» της τοκογλυφικής χούντας, ο «κοινοβουλευτικός μανδύας» του σύγχρονου ΦΑΣΙΣΜΟΥ…

Αυτοί οι «Ιούδες» δεν πρόδωσαν απλώς την χώρα και το λαό της. Αλλά είναι και οι ίδιοι που κάρφωσαν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό πάνω στον σταυρό του μαρτυρικού θανάτου, και με την ηδονή και το ρατσιστικό, διεστραμμένο μίσος του πωρωμένου εγκληματία, καρφώνουν ασταμάτητα όλο και νέα καρφιά θανάτου…

Αυτοί οι «Ιούδες» δεν αυτοκτονούν…

Μόνο οι λαοί τους …κρεμάνε: Πολιτικά, εκλογικά, αν χρειαστεί και κυριολεκτικά…

Και έτσι οι λαοί ανασταίνονται…

,

Πιο υπερκομματικός πεθαίνεις!..

,

Ξεχωριστή θέση στη διασκέδασή μου έχουν τα λεγόμενα υπερκομματικά ψηφοδέλτια. Τους ακούω και κρατάω την κοιλιά μου από τα γέλια.

Στις μέρες μας τα υπερκομματικά ψηφοδέλτια πέφτουν βροχή. Τους αξίζει, νομίζω, μια σπέσιαλ φωτεινή επιγραφή στη μαρκίζα του θεάτρου όπου διαφημίζεται το εθνικό μας βαριετέ. Μέσα, επί σκηνής παίζεται τραγωδία. Χάρη στους υπερκομματικούς όμως το έργο μεταφέρεται στο φουαγιέ και τα καμαρίνια, και γίνεται ελαφρύτερο. Οι πιο απολαυστικοί υπερκομματικοί, κυρίως κομπάρσοι της δεκάρας, τον πιστεύουν κιόλας το ρόλο τους. Κρίμα που δεν ζει ο Πιραντέλο, να δει ότι δεν είναι μόνο προϊόντα της φαντασίας του, αλλά υπάρχουν τέτοιοι τελικά μες τη ζωή, και δεν κρέμονται από την πένα του.

Οι υπερκομματικοί μας θέλουν ενωμένους. Μας υπενθυμίζουν ότι κόμματα, διαχωρισμούς, διαφορές, τα έχουμε πληρώσει όλα τούτα πολλές φορές οι Έλληνες. Ακριβά. Και μας παραπέμπουν στην Ιστορία. Απαγγέλουν στίχους για την κατάρα της διχόνοιας από τον Διονύσιο Σολωμό. Θέλουν να τρέξω να αγκαλιάσω τον Μπόμπολα, αφού ως Έλληνες που είμαστε, Έλληνας και αυτός, τίποτε δεν μας χωρίζει.

Ο Μπόμπολας κάνει πάρτι με κάτι τέτοια. Είναι τα μεζεδάκια του στο μεγάλο μπουφέ. Ανοίγει, λοιπόν, την αγκαλιά του, να χωθώ εγώ μέσα της και να μην με ξαναδεί πια η μάνα μου ποτέ –γιατί είναι μεγάλη και άπατη αυτή η ρουφιάνα η αγκαλιά του Μπόμπολα και δυνατή σαν το κεφαλοκλείδωμα. Πώς να φτουρίσω εγώ ο μικρός εκεί, όταν έχει Σαμαρά και Βενιζέλο μέσα; Νέα Δημοκρατία και Πα.Σο.Κ. μαζί!!! Πιο υπερκομματικός πεθαίνεις!..

Τα υπερκομματικά ψηφοδέλτια ευδοκιμούν κατεξοχήν στις Δημοτικές εκλογές. Νοιάζονται για την πόλη. Νοιάζονται για τον δημότη. Νοιάζονται για την τοπική ομάδα ή και προέρχονται από αυτήν… Αντλούν υποψήφιους από όλους τους χώρους. Ανθρώπους που για τα ίδια νοιάζονται και αυτοί. Μόνο(;).

Στο «Έξη Πρόσωπα Ζητούν Συγγραφέα» του Πιραντέλο, μια οικογένεια από την πλατεία εισβάλλει στη σκηνή. Νομίζει ο θεατής ότι διακόπτουν το έργο ερήμην του δράματος. Τάχα από μόνοι τους. Ο τίτλος του έργου τα λέει όλα: ψάχνουν τον συγγραφέα τους.

Έτσι και με όσους γυρεύουν λύση στα υπερκομματικά ψηφοδέλτια. Ψάχνουν και αυτοί τον συγγραφέα τους. Υπάρχει ελόγου του, αλλά δεν τον ξέρουν. Όχι όλοι τουλάχιστον. Εκείνους που τα έχουν στήσει τα υπερκομματικά ψηφοδέλτια τους έχει βρει ο συγγραφέας τους από καιρό. Γνωρίζονται με αυτόν, αλλά τον κρύβουν.

Ακούστε τους τι λένε, δείτε τι εννοούν, πού το πάνε, με τι μοιάζουν οι μάσκες τους, οι φορεσιές, οι περούκες, το μακιγιάζ. Δεν θέλει να ξέρετε και πολύ από θέατρο, για να καταλάβετε ποιος έχει γράψει το έργο. Ένα έργο που, δυστυχώς, δεν είναι για γέλια. Διότι, μετά το διάλειμμα, μόλις σβήσουν τα φώτα, στην πλατεία θα γίνει νέο μακελειό.

Γερ. Γαλανός: Τα έθιμα των ημερών του Πάσχα στην Κεφαλονιά,

Μ.Εβδομάδα

Το Πάσχα είναι σημαντική και όμορφη γιορτή για τους Έλληνες. Στην Κεφαλλονιά την ημέρα αυτή ψήνονται αρνιά και τρώγονται τα κόκκινα αυγά. Παλαιότερα έψηναν το κρέας το οποίο είχαν τοποθετήσει πάνω σε κληματόβεργες μέσα στο ταψί, στο φούρνο του σπιτιού. Απαραίτητα πρέπει να υπάρχει στο τραπέζι η Λαμπροκουλούρα ή Λαμπρόψωμο, παλαιότερα οι νοικοκυρές την έψεναν την Μ. Πέμπτη τώρα την “ετοιμάζουν”, την ψένουν οι φούρνοι το Μεγάλο Σάββατο.
Το ψωμί της ημέρας αυτής είναι διακοσμημένο με το σχήμα του Σταυρού και μ’ ένα κόκκινο αυγό στο κέντρο. Το κόκκινο θεωρείται βασιλικό χρώμα και τ’ αυγά βάφονται ακόμη και σήμερα “με το χορτάρι” ειδικό φύκι που δημιουργεί κόκκινη βαφή και πουλιέται στην αγορά. Οι ναοί στολίζονται με κλαδιά φοίνικα (σύμβολο νίκης πάνω στο θάνατο) και φτιάχνονται τα βάγια, μικροί σταυροί από φύλλα φοίνικα μαζί με κλαδιά ελιάς (σύμβολο ειρήνης), δάφνη (σύμβολο νίκης), δεντρολίβανο (συμβολίζει την ανάμνηση, και από κάποιο φαρμακευτικό βοτάνι όπως φασκόμηλο (σύμβολο σωτηρίας).
Το κερί από την Ανάσταση (τη νυκτερινή ανάσταση) που μ’ αυτό φέρνουμε το άγιο φως στο σπίτι, σημαδεύουμε με το σημείο του σταυρού την εξώπορτα (το πάνω μέρος της Κύριας Πόρτας) για να μην μπορεί στο σπίτι να μπει το κακό. Το κερί της Λαμπρής έπειτα το κρατούμε ως πολύτιμο φυλαχτό για κάθε μας εμπόδιο.
Την ημέρα του Πάσχα, της Λαμπρής όπως καλύτερα λέγεται διασκεδάζουμε και γλεντάμε για να χαρούμε την Ανάσταση του Κυρίου, τη νίκη της ζωής. Στο χωριό, Αγία Ειρήνη, της περιοχής των Πρόννων Κεφαλληνίας, οι κάτοικοι από παλιά χορεύουν γύρω από την εκκλησία και περνούν από μέσα. Είναι ένα έθιμο που δε το συναντάμε αλλού στο νησί μας.
Μεγάλη Εβδομάδα
Είναι η εβδομάδα των Παθών του Κυρίου και ο λαός μας έχει ονοματίσει την κάθε μέρα, ανάλογα με τα συμβάντα του μαρτύριου του Χριστού.
«Μεγάλη Δευτέρα -Μεγάλ’ ημέρα
Μεγάλη Τρίτη – Μεγάλη κρίσι
Μεγάλη τετράδη – Μεγάλο σκοτάδι
Μεγάλη πέφτη –Δάκρυο πέφτει
Μεγάλη Παρασκευή –Θλίψι πολλή
Μεγάλο σαββάτο –Χαραίς γιομάτο
Μεγάλη λαμπρή –Χάσκα-μπούκα αυγό κι αρνί».
ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Πηγαίνουμε στην εκκλησία για το μυστήριο του Ευχελαίου. Οι γυναίκες είχαν παλιά μαζί τους μια λεκανίτσα με αλεύρι και επτά κεριά (όσα τα Ευαγγέλια γι’ αυτό το μυστήριο). Άναβαν το κάθε κερί όταν λεγόταν το Ευαγγέλιο. Ύστερα μετά το πέρας του μυστηρίου, “έπαιρναν” το αλεύρι και έκαναν πρόσφορο και το πήγαιναν στην εκκλησία ή το χρησιμοποιούσαν όταν έκαναν ευχέλαιο στο σπίτι τους. Παλιά την ημέρα αυτή έβαφαν τα αυγά, ενώ στην εποχή μας αυτό γίνεται ιδιαιτέρως τη Μ. Πέμπτη.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
Την ημέρα αυτή (τα χαράματα) πρώτα μεταλάβαιναν την “Θεία Κοινωνία” και μετά έβαφαν τα αυγά γύρω στις δώδεκα το μεσημέρι. Ακόμη αποδίδονται πολλές θετικές ιδιότητες στο πρώτο βαμμένο αυγό, όπως ότι σταματά το χαλάζι όταν το βγάλουν έξω την ώρα που γίνεται αυτή η θεομηνία. Σε πολλά μέρη του νησιού, και όχι μόνο αποτυπώνουν οι νοικοκυρές με τη βοήθεια των ανθών, πάνω στα αυγά διάφορα σχήματα. Οι γυναίκες δεν σαρώνανε από τη Μεγάλη Πέμπτη μέχρι το Μεγάλο Σάββατο, κι αν σαρώνανε δεν πετούσαν τα σκουπίδια έξω, τα κρατούσαν και τα πέταγαν αφού ήθελε πέσει πρώτα το κομμάτι. Επίσης την ίδια ημέρα τρυπούσαν τους λοβούς των αυτιών των κοριτσιών για να ετοιμάσουν τις τρύπες που θα κούμπωναν τα ενώτια .
Το απόγευμα φτιάνανε τα μπουρμπουρέλια ή κουκαλιστήρια, δηλαδή (καβουρντίζανε κουκιά και ρεβίθια και κατά το διάβασμα των 12 Ευαγγελίων, τα παιδιά ιδιαιτέρως τα τρώανε για να μην αποκοιμηθούνε().
Το βράδυ των ώρα που ψάλλονται τα δώδεκα Ευαγγέλια, οι κοπέλες έκαναν τα φυλακτά με τις κλωστές. Είχαν ένα μέτρο κλωστή μπλε και έκαναν κόμπο κάθε φορά που λεγόταν ένα Ευαγγέλιο. Την άλλη μέρα έβαζαν αυτή την κλωστή σε μια ανθισμένη αγραπιδιά για να παίρνει τις αρρώστιες. Σ’ άλλες περιπτώσεις ιδίως παλαιότερες οι κλωστές ήταν 12 όσα και τα Ευαγγέλια και με διαφορετικά χρώματα και ήταν όλες μαζί. Σε κάθε Ευαγγέλιο δένανε τρεις κόμπους και λέγανε: «Δένω τον τάδε μαζί μου, τη σκέψη, την καρδιά, την ψυχή του. Να μ’ αγαπά και να’ ναι πάντα δικός μου». Το λέγανε τρεις φορές. Μετά όλες τις κλωστές τις δένανε μαζί και τσι βάζανε σ’ ένα φυλαχτό και το ‘χανε πάντα πάνω τους.
Η Μεγάλη Πέμπτη μαζί με την Μεγάλη Παρασκευή ήταν από παλιά οι ιερότερες μέρες αυτής της εβδομάδας. Ωστόσο, την Μεγάλη Πέμπτη καταλύεται το λάδι και τα φαγητά είναι χορταρικά, αγκινάρες και χλωρά κουκιά
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Την Μεγάλη αυτή Ημέρα δεν έκανε να καρφώσουν τίποτε ούτε να τρυπηθούν και να βγάλουν αίμα. Παλιά είχαν συνήθεια αυτή την αγία μέρα να μην μπάζουν νερό στο σπίτι ή αν είναι το έχυναν την επόμενη μέρα. Ήταν απαγορευμένο να ανάψουν φωτιά ή να μαγειρέψουν και ακόμα να κάνουν δουλειές. Το πρωί που σηκώνονταν προσκυνούσαν τον Εσταυρωμένο Ιησού, και έπιναν λίγο ξύδι. Πήγαιναν και πηγαίνουν στην εκκλησία και φεύγουν αφού προσκυνήσουν τον ενταφιασμένο Χριστό και πάρουν “αμνό”, τα άνθη που έχουν περιβάλλει το θείο σώμα. Είναι έθιμο να στρώνουν τα κρεβάτια του μετά τη λειτουργία της ημέρας, δηλαδή να μην τα στρώσουν μπριτού στρωθεί το κρεβάτι του Χριστού (Επιτάφιος).
Την ημέρα αυτή πηγαίνουν στα νεκροταφεία για να ανάψουν τα καντήλια και να λιβανίσουν τα μνήματα. Επίσης και οι ιερείς όπου “διάβαζαν” τρισάγιο στους αιώνια κοιμισμένους. Όλοι την ημέρα έμεναν και μένουν νηστικοί και το βράδυ μόνο έτρωγαν αντίδωρο. Το μεσημέρι μαζεύονταν οι γυναίκες της ενορίας ή του χωριού και στόλιζαν τον Επιτάφιο. Προηγουμένως είχαν μαζευτεί άνθη και κάθε λογής λουλούδια της Εποχής που θα ήταν “κοσμήματα” για το στολισμό του Επιταφίου. Όταν γύριζαν τον Επιτάφιο στην Ενορία τους, πριν τον βάλουν μέσα τον κρατούσαν ψηλά στα χέρια τους και οι πιστοί περνούσαν από κάτω. Τον Επιτάφιο τον στόλιζαν παλαιότερα ανύπαντρες κοπέλες και το κερί που έκαιγε στην κορυφή του, το έπαιρναν γιατί έκανε καλό στο ξεμάτιασμα, όπως λένε και ο αμνός.
Παλαιότερα ή καλύτερα εδώ και λίγα χρόνια στο Ληξούρι κάθε ενορία στόλιζε το δικό της επιτάφιο όχι μόνο για να διαβαστούν τα εγκώμια στον κάθε ναό αλλά και για να “κατέβουν” στη μεγάλη ιερή πομπή των επιταφίων που έκανε γύρα στην πόλη. Έβλεπες τον αγώνα για τον καλύτερο στολισμό, ποιας ενορίας ο Επιτάφιος θα ξεπεράσει τους άλλους. Και μέσα στο κλίμα της θείας πένθιμης νυκτερινής κατάνυξης κρυφοσυζητούσανε και καμαρώναμε για τον “δικό μας επιτάφιο”. Πέρα από τα λουλούδια (κρίνους και βιολέτες, γαρύφαλλα και τριαντάφυλλα) και ότι άλλο μπορούσες να φανταστείς από άνθη δυνάμωναν την πένθιμη ατμόσφαιρα, τα κεριά και τα φώτα από τις μπαταρίες που ήταν κρυμμένα μέσα σ’ αυτά.
Τώρα τελευταία η περιφορά όλων των ενοριακών επιταφίων σταμάτησε. “Βγαίνει” μόνο ο επιτάφιος της Μητρόπολης (Παντοκράτορας Ληξουρίου) αλλά συμμετέχουν όλοι οι ιερείς της πόλης. Προπομπός στη νυκτερινή πένθιμη λιτανεία για τον Ιησού Χριστό είναι πάντα η Φιλαρμονική, που όλοι περιμένουμε να σονάρει τα πένθιμα εμβατήρια του Ληξουριώτη συνθέτη Πέτρου Σκαρλάτου, ιδίως την περίφημη Marcia Funedre. Αποκορύφωμα δε είναι η στιγμή που ο επιτάφιος θα ανέβει στο πάρκο της Πλατείας και εκεί με τις όμορφες και γλυκές φωνές των ψαλτάδων θα ακουστούν τα εγκώμια και θα επαναλάβει τις θείες μελωδίες η Φιλαρμονική. Είναι δε καθιερωμένο χρόνια τώρα, να τιμούν με την παρουσία τους τη νυκτερινή λιτανεία οι επίσημοι και οι αρχές του νησιού στο Ληξούρι, ενώ δίνουν το παρόν τους στο Αργοστόλι την ημέρα της Ανάστασης.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΟΛΑΤΑ
Στο χωριό αυτό οι ακολουθίες των Παθών του Χριστού δεν ήταν όμοιες με αυτές που γίνονταν στην υπόλοιπη Ελλάδα. Υπάρχει κάποια ιδιομορφία ιδιαίτερα από τη Μεγάλη Παρασκευή ως τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου. Φαίνεται πως ακολουθούσαν το τυπικό των μοναστηριών του Αγίου Όρους. Μεγάλη Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη ήταν ίδιες ενώ η ακολουθία της Μεγάλης Παρασκευής προ του 1900 αλλά και σήμερα είναι διαφορετική στο τυπικό της.
Η ακολουθία των Ωρών 3η 6η και 9η αρχίζει στο χωριό από τις έξι το πρωί και τελειώνει στις 12 το μεσημέρι. Οι ώρες αυτές ήσαν οι φυλακές όπως λέγονταν από Εβραίους και Ρωμαίους, την εποχή εκείνη. Ήταν οι ώρες αλλαγής φρουράς όπως καταλαβαίνουμε σήμερα. Οι αντίστοιχες ώρες είναι (σημερινές) 6η, 9η και 12η μεσημβρινή. Στον Ελλαδικό χώρο, η ακολουθία των Ωρών τελειώνει στις 10 το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής και στη συνέχεια ακολουθεί η Αποκαθήλωση και ο Ενταφιασμός. Γι’ αυτό και ψάλετε και το “Φως Ιλαρόν”. Είναι μαζί με την Πεντηκοστή, οι μόνες ημέρες που στο πρωινό φως ακούγεται αυτός ο Επιλίχνιος ύμνος.
Στα Μονοπολάτα γινόταν τη Μεγάλη Παρασκευή 6-8 μ. μ. Ωστόσο είχαν σταματήσει οι καμπάνες από το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης μετά τα 12 Ευαγγέλια έλεγαν “χη-ρεύουν οι καμπάνες” . Ο Ηλίας Τσιτσέλης λέει, πως οι από την εσπέρα της Μεγάλης Τετάρτης εχήρευον οι οι καμπάνες μέχρι την αυγή του Μ. Σάββατου, και η φράση προέκυψε λόγω που έβγαζαν τα γλωσσίδια από τις καμπάνες και τα εφύλασσαν αυστηρά μέχρι το Σάββατο της Ανάστασης.
Βέβαια το έθιμο να “χηρεύουν οι καμπάνες” επικράτησε από την πίεση των Ενετών κατά τον 16ο αιώνα, που η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία ήταν πανίσχυρη στα νησιά μας. Έτσι η απαγόρευση επικράτησε σαν έθιμο. Η ενημέρωση και το κάλεσμα του κόσμου για τις ιερές ακολουθίες γινόταν από τα παιδιά της ενορίας που με τριζόνια και χτυπητήρια ειδοποιούσαν για την έναρξη των θείων ακολουθιών. Ο θόρυβος προκαλούσε τα γέλια και τα σατιρικά, αλλά και τα κωμικά άσματα, όπως το παρακάτω που δείχνει τη διαφορά των τάξεων και την αντιμετώπιση από τη λαϊκή μάζα.
Άρχοντες κι’ αρχόντισσες και κουτσοδαιμόνισσες
ο παπάς μας έστειλε, νάρθετε στην εκκλησιά,
Έρτετε μην έρτετε, τη στράτα μην την εύρετε.
Το κάψιμο του Ιούδα στα Μονοπολάτα
Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής κατά τις 12 μ.μ. να ξημερώνει Μ. Σάββατο έκαιγε στην πλατεία της εκκλησίας μεγάλη φωτιά. Το έθιμο της φωτιάς διατηρείται μέχρι σήμερα. Η φωτιά εκτός απ’ ότι ζέσταινε τα παιδιά και τους μεγάλους που ξενυχτούσαν, συμβολίζει εκείνη που είχαν ανάψει οι Ιουδαίοι στην αυλή του Καϊάφα για να ζεσταθούν και στην οποία παρευρίσκετο και ο μαθητής του Χριστού Πέτρος
«… ανθρακιάν πεποιηκότες ότι ψύχος ην και εθερμαίνοντο…» (Ιωάννης 1η στ. 18).
Εντυπωσιακό ήταν το μάζεμα των ξύλων. Τα παιδιά μάζευαν ξύλα και τροφοδοτούσαν τη φωτιά. Ο καθένας έδινε ότι μπορούσε από κληματόβεργες έως χοντρά ξύλα. Πάνω στην κορυφή του σωρού των ξύλων, έβαζαν και ακόμη βάζουν το ομοίωμα του Ιούδα και το καίνε. Το έθιμο του Ιούδα είναι νεότερο, γύρω στα 40-45 χρόνια περίπου. Το κάψιμο του Ιούδα γίνεται και στα Λουρδάτα της Λειβαθούς, και ο τρόπος που γινόταν παλιά μάλλον ακολουθούσε ξενική εθιμοτυπία (Για το κάψιμο του Ιούδα υπάρχουν σημαντικές αναφορές και ποιητικά κομμάτια που αφορούσαν το έθιμο αυτό στο νησί μας. Ορισμένοι λαογράφοι όμως θέλουν να ξεχαστεί ως έθιμο, αφού πιστεύουν πως προσβάλει τους Εβραίους.).
Το έθιμο «πέφτει το κομμάτι» και οι ρίζες του
Η ακολουθία των εγκωμίων άρχιζε γύρω τις τρεις τα μεσάνυχτα της Μ. Παρασκευής προς το Μ. Σάββατο και στη συνέχεια γινόταν η περιφορά του Επιταφίου σ’ όλο το χωριό. Επειδή δεν χτυπούσαν οι καμπάνες «είχαν χηρέψει» τα παιδιά έκαναν τα χρέη καμπάνας. Γύριζαν με ρόπαλα, ξύλα και άλλα θορυβώδη μέσα, κουδούνια, ροκάνες και αγριοφωνάρες και ξυπνούσαν τον κόσμο να πάει στην εκκλησία για την περιφορά του Επιταφίου.
Τις 5 το πρωί Μ. Σάββατο που όλα είχαν τελειώσει άρχιζε όρθρος της κρυφής Ανάστασης. Ο παπάς κρατάει ένα πανέρι γεμάτο φύλλα και κλαριά ελιάς η δάφνης και φωνάζει «Ανάστα ο Θεός». Τότε χτυπούνε με ξύλα τα στασίδια και το γυναικωνίτη, ρίχνουν βαρελότα, όπως λένε «πέφτει το κομμάτι»  Επιβάλλεται μια αναλυτική και τεκμηριωμένη αναφορά για το έθιμο αυτό, μια και πολλοί το θεωρούν ξενικό, ότι ήλθε από τη Δύση, δηλαδή ότι είναι φράγκικο.
Στα «Άπαντα» του Ανδρέα Λασκαράτου, η φράση «Πέφτει το κομμάτι», εξηγείται, ως «το πρώτο σμπάρο που πέφτει το Μεγάλο Σάββατο».Αναφέρεται δε ως ίδια έκφραση και από τον ιστοριοδίφη Ηλία Α. Τσιτσέλη , σε μια καταγραφή ταφικών εθίμων προερχόμενα από την περιοχή της Αγίας Θέκλης-Ανωγής. Αναφέρεται στα έθιμα της Μεγάλης Πέμπτης γράφοντας: «Αι γυναίκες δεν εσάρωνον από την Μεγάλην Πέμπτην μέχρι το Μεγάλο Σάββατον, και αν εσάρωνον, δεν επετούσαν τα σκουπίδια. Και αφού ήθελε πέση το κομμάτι, τότε τα επετούσαν. Και επετούσαν και παλιόπιατα, παλιοπαδέλες και άλλα διάφορα αγγεία, και έλεγον :Στην πομπή σας κ.λ.π.».
Το έθιμο αυτό δεν είναι ξενικό, αλλά προέρχεται από τα Αρχαία Ελληνικά χρόνια και πέρασε στο Βυζάντιο και ως κατάλοιπο διατηρείται σε κάποια μέρη των Επτανήσων. Πρόκειται για ταφικό έθιμο, που λίγο πολύ αθέλητα το διατηρούμε όλοι μας έως σήμερα. Αφού βγάλουμε τη σορό του νεκρού από το σπίτι, κάποιος παίρνει και σπάει ένα πιάτο ή κάτι πήλινο για να σταματήσει το κακό. Για να μην πάρει ο νεκρός, σύμφωνα με την πρόληψη που επικρατεί, κάποιον άλλον από την οικογένεια σε σύντομο χρόνο. Ο λαός νομίζει πως δια του κρότου, που παράγεται από το σπάσιμο των αγγείων, εκτοπίζει το κακό. Το έθιμο του να θραύουμε τα αγγεία και ιδίως τα πήλινα, ανήκει στην αρχαιότητα και πέρασε στο Βυζάντιο και έπειτα στη Δύση.
Το έθιμο του να σπάμε τα αγγεία ή κάτι πήλινο όταν ο άνθρωπός τελειώσει τη ζήση του, καθιερώθηκε και σε βαριά ασθενείς επειδή μέσα σε πήλινα αγγεία τοποθετούσαν τα φάρμακα . Στα Μονοπολάτα και παλαιότερα στα Κομινάτα, αλλά και σε άλλα χωριά της νήσου μας έπειτα από την ακολουθία του Επιτάφιου του Κυρίου, κατά τις τέσσερις το πρωί που γίνεται η πρώτη Ανάσταση, με τη φράση «Ανάστα ο Θεός» σπάνε μια μεγάλη στάμνα ή ρίχνουν σπασμένα αγγεία για να διώξουν με τον δυνατό κρότο το κακό και να έλθει η χαρά της Ανάστασης. Αυτά τα χρόνια το έθιμο διατηρείται μόνο στα Μονοπολάτα, αλλά, πραγματοποιείται αμέσως μετά την επιστροφή της λιτανεία του επιταφίου από το κοιμητήριο του χωριού. Δηλαδή με την πρώτη Ανάσταση που την πραγματοποιούν λίγο μετά τις δώδεκα το βράδυ, να έχει μπει το Μεγάλο Σάββατο.
Στο διπλό γυναικωνίτη της Εκκλησίας της Αγίας Παρασκευής, ανεβαίνουν, μικροί μεγάλοι, και, ένας- δύο με μια μεγάλη στάμνα.. Όπως ο ιερέας ξεστομίσει το Ανάστα ο Θεός, τότε ρίχνουν με ορμή στο δάπεδο της εκκλησίας τη στάμνα. Συγχρόνως οι άλλοι χτυπούνε τα στασίδια και τα ξύλινα μέρη του ναού για να κάνουν τον καλό και επιθυμητό θόρυβο.
Κατά τον Ηλία Α. Τσιτσέλη η φράση «πέφτει το κομμάτι» σώζεται από τα ενετικά χρόνια και έχει σχέση με έθιμο παλαιό, καθώς όταν έσφαζαν το Μ. Σάββατο το πρώτο βόδι, μεγάλο κομμάτι κρέατος, το πήγαιναν ως δώρο στον προβλεπτή. Αυτό το αιμόρρυτο κρέας το αποκαλούσαν κομμάτι. Έτσι η φράση«πέφτει το κομμάτι» ταυτίστηκε με τη φράση «άνοιξεν η αγορά», γιατί προ της σφαγής των ζώων του Μ. Σάββατου δεν επιτρεπόταν να ανοίξουν τα κρεοπωλεία. Ο ίδιος ιστοριοδίφης μας λέει πως την ώρα του κομματιού, την ώρα δηλαδή που άνοιγε η αγορά και είχε γίνει η σφαγή του ζώου, την ίδια ώρα λέγεται και το Ανάστα ο Θεός, τότε έριχναν τα πήλινα αγγεία και τα σκουπίδια.
Επίσης το έθιμο αυτό έχει καταγραφεί και από Κερκυραίο περιηγητή στην Κεφαλλονιά μας και εκδόθηκε ως αναφορά στην Ιόνιον Ανθολογία : «Το μέγα Σάββατον όταν ψάλλεται εις την Εκκλησίαν το ανάστα ο θεός, ρίπτουσιν έξω των οίκων αγγεία ακέραια ή ημίθραυστα. Δεν διαβαίνουσιν επάνω τών συντριμμάτων, αλλά τα μετατοπίζουσιν, αν πρέπη αναγκαίως να διέλθωσιν εκείθεν».
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι το έθιμο είναι ελληνικό και όχι ξενικό. Απλά φοβίζει κάποιους που βλέπουν την αξιοποίησή του από τους Κερκυραίους για λόγους τουριστικούς, και το αναθεματίζουν, χωρίς να ξέρουν ότι διατηρείται και στα τρία μεγάλα νησιά της Επτανήσου, από πολύ παλιά και με συνέχεια μέσα στο χρόνο. Απλά διατηρείται μόνο στο σπάσιμο των αγγείων και άλλων πήλινων αντικειμένων.
Φαίνεται, πως παλιά ήταν μια σμίξη από τελετουργικές πράξεις ( ρίψης και σπάσιμο πήλινων και ρίψης σκουπιδιών) αμέσως με το σφάξιμο του πρώτου ζώου για να ετοιμάσουν το κρέας της εορτής της Ανάστασης. Σ’ αυτή τη σμίξη συνέβαλε η καθορισμένη ώρα που γίνονταν όλα αυτά, δηλαδή την ώρα που ο ιερέας έλεγε το Ανάστα θεός.
Τέλος όλο αυτό το παλιό σκηνικό και τελετουργικό της παραγωγής του θορύβου που διώχνει το κακό, πέρασε από τα τριζόνια και τι ροκάνες στις κροτίδες και στα βαρελότα και στα άλλα βεγγαλικά
 Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός για την ΟΔΥΣΣΕΙΑ

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/ger-galanos-ta-ethima-ton-imeron-tou-pascha-stin-kefalonia-94058.html#sthash.P0dHY2bT.dpuf

κανένας δημόσιος υπάλληλος ή "λειτουργός" είναι πάνω από το Σύνταγμα! Το παραμύθι "κάνω τη δουλειά μου"... ΤΕΛΟΣ!

Οι «κυνηγοί κεφαλών» της Τρόικας: «Συλλάβετε, κατασχέστε, πλειστηριάστε σπίτια!»... Για κοπιάστε, να δούμε αν θα προλάβετε να φύγετε! Και μην νομίζετε ότι επειδή ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ (το πιστοποίησε κι ο Μπαλτάκος, όχι ο Κασιδιάρης) δεν θα πέσει η πρώτη ντουφεκιά και τρεχάτε ποδαράκια μου!

...και κανένας δημόσιος υπάλληλος ή "λειτουργός" είναι πάνω από το Σύνταγμα!
Το παραμύθι "κάνω τη δουλειά μου"... ΤΕΛΟΣ!

Ο νηστικός δείπνος..

Ο νηστικός δείπνος..

Το blog ζητάει να το συγχωρήσετε για την παραφθορά στον τίτλο του κατανυκτικού Μυστικού Δείπνου,
     ..αλλά η ντροπή είναι όλη εκείνων που έχουν οδηγήσει τον λαό (ή τουλάχιστον αδικαιολόγητα μεγάλο κομμάτι του) σε εικόνες σαν κι αυτή της φωτογραφίας.

    Είναι οι ίδιοι που αυτές τις μέρες θα κατακλύσουν τις οθόνες των τηλεοράσεων με τηντάχα ευσεβή και ταπεινή παρουσία τους σε κάποια εκκλησία,
     ..με λόγια ''μεστά'' και γεμάτα νόημα....

για το πνεύμα της εορτής της Ανάστασης!

     Οι θεομπαίχτες! Οι καννίβαλοι!

     Είναι οι ίδιοι που κατάντησαν τις άγιες αυτές μέρες να είναι για τους έλληνες όχι μέρες χαράς, γιορτής, προσδοκίας..

     ..αλλά ημέρες άγχους, θλίψης, μελαγχολίας, και εσωστρέφειας.

     Είναι οι ίδιοι που θα βγουν στην Βαρβάκειο αγορά να κομπάσουν για το πόσο φθηνό(;) θα είναι δήθεν φέτος το πασχαλινό τραπέζι,

     ..παραβλέποντας την φτώχεια που δημιούργησαν και που προκαλεί την αδυναμία ικανοποίησης όχι εορταστικών, αλλά ούτε και των καθημερινών ''τραπεζιών''.

     Είναι οι ''Ιούδες'' που πρόδωσαν και προδίνουν καθημερινά τον λαό και την χώρα,

     ..και αναρωτιούνται τάχα όπως εκείνος, ποιός να είναι άραγε αυτός που θα προδώσει τον λαό,υπονοώντας οι δωσίλογοι πως αν κάποιοι άλλοι αναλάβουν την εξουσία θα καταστρέψουν ό,τι τούτες οι μαριονέτες τάχα διέσωσαν!

     Είναι τέλος, οι ίδιοι θρασύτατοι που σε έναν μήνα θα ζητήσουν απ' τους πολίτες να τους στηρίξουν(!) στις εκλογές που έρχονται για να συνεχίσουν το ''θεάρεστο'' έργο τους!

     Θα τολμήσουν να ζητήσουν στήριξη οι υπάνθρωποι από έναν λαό που κατέστρεψαν, και που μόλις θα έχει ''γιορτάσει'' το χειρότερο Πάσχα μετά από εκείνα της Κατοχής.

     Μιάς άλλης Κατοχής, που όμως είναι σχεδόν ίδια με την σημερινή, την ύπουλη, την ανομολόγητη, την σχιζοφρενική,

     ..που μόνον αυτοί που την δημιούργησαν και την εφάρμοσαν μπορούν να ''κατανοήσουν'' και να δικαιολογήσουν!

     Ας διώξουμε απ' τα ''δείπνα'' μας τους Ιούδες..

     Ας τους κηρύξουμε ''αποτράπεζους'' και αποσυνάγωγους!

     Τώρα είναι η ώρα, και η ευκαιρία!..

Να πεις σε εκείνη την ποντικομαμή τον Στουρνάρα, ότι δεν έχω καμία υποχρέωση να υποβάλω φορολογική δήλωση, στους Αγγλους & στους Γερμανούς, παρά μόνον στο Ελληνικό Κράτος, το οποίο δεν υπάρχει, γιατί βρίσκεται υπό κατοχή...

Να πεις σε εκείνη την ποντικομαμή τον Στουρνάρα, ότι δεν έχω καμία υποχρέωση να υποβάλω φορολογική δήλωση, στους Αγγλους & στους Γερμανούς, παρά μόνον στο Ελληνικό Κράτος, το οποίο δεν υπάρχει, γιατί βρίσκεται υπό κατοχή...

Aυτός είναι Έλληνας!

Τηλεφωνική κλήση δέχθηκα σήμερα από το Υπουργείο Οικονομικών 2104802668:
- Ο κύριος Τίγκας Ιάκωβος του Σπυρίδωνος;
- Μάλιστα του Σπυρίδωνος. Τι θέλετε;
- Από το Υπουργείο Οικονομικών σας τηλεφωνούμε. Απ΄ότι μας δείχνει το σύστημα, δεν έχετε υποβάλει φορολογική δήλωση για το 2012. Αυτό ισχύει;
- Ναι ισχύει γιατί;
- Και γιατί δεν υποβάλατε δήλωση;
- Γιατί δεν αναγνωρίζω υποχρέωσή μου, να υποβάλω φορολογική δήλωση στους δοσίλογους & κατακτητές της Πατρίδας μου. Στους Προδότες της Ελλάδας.
- Όπως νομίζετε. Ομως το σύστημα ούτε εφέτος σας επιτρέπει να υποβάλετε δήλωση, γιατί...

δεν κάνατε πέρυσι!!!;;;

- Δεν μου λέτε; Το σύστημά σας σας ενημέρωσε ότι έχω υποβάλει μήνυση κατά της ΔΟΥ Πολυγύρου & κατά παντός υπευθύνου για παράνομη επιβολή φόρου, τον οποίο αδυνατώ να πληρώσω, & ο οποίος μου επιβλήθηκε βάσει μιάς παράνομης δανειακής σύμβασης που υπογράφτηκε χωρίς να με ρωτήσει κανείς & χωρίς να περάσει από την Βουλή, σε ένα ιδιωτικό δικηγορικό γραφείο του Ηνωμένου Βασιλείου, & παραχωρεί την Εθνική κυριαρχία με βάση το Αγγλικό δίκαιο;

- Οχι κύριε Τίγκα, το σύστημα δεν μπορεί να τα δει αυτά. - Λοιπόν άκουσε. Να πεις σε εκείνη την ποντικομαμή τον Στουρνάρα, ότι δεν έχω καμία υποχρέωση να υποβάλω φορολογική δήλωση, στους Αγγλους & στους Γερμανούς, παρά μόνον στο Ελληνικό Κράτος, το οποίο δεν υπάρχει, γιατί βρίσκεται υπό κατοχή.

- Να του πεις ακόμη ότι δεν αναγνωρίζω την παρούσα Κυβέρνηση των προδοτών ως Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά τους θεωρώ προδότες & δοσίλογους εχθρούς της Πατρίδας μου & της ιδιοκτησίας μου, η οποία προστατεύεται από το Σύνταγμα.

- Όποιος τολμήσει & έρθει κατά δω, οι καραμπίνες είναι γεμάτες. Εχουμε πόλεμο.

- Να του πεις ακόμη, ότι θα φύγετε με ελικόπτερο σύντομα αν προλάβετε. Ενημερώστε & την Μέρκελ, ότι εδώ δεν περνάει η μπογιά της.

- Μάλιστα κύριε Τίγκα όπως νομίζετε, το μήνυμά σας έχει καταγραφεί. Θα διαβιβαστεί αρμοδίως.

Καλύτερα μιάς ώρας Ελεύθερη Ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά & φυλακή.

Ιάκωβος Τίγκας

Απαντώντας στην σχετική ειδοποίησή σας με την οποία εμφανίζομαι οφειλέτης του Δημοσίου με το παράλογο ποσόν των 3000 ευρώ σας γνωρίζω τα εξής:

Σε όλη την διάρκεια της ζωής μου, όπως & από τα αρχεία σας προκύπτει, ουδεμία οφειλή στο Ελληνικό Δημόσιο είχα.

Μέχρι & το 2011 η ΔΟΥ μου επέστρεφε περίπου 1000 ευρώ φόρο ετησίως αναγνωρίζοντάς μου το δικαιούμενο ποσόν, με δεδομένη την τότε οικονομική μου κατάσταση, η οποία καλύπτεται μόνον από μισθωτή Υπηρεσία & την σύνταξη της συζύγου μου, χωρίς καμιά άλλη πηγή εσόδων. Από τα χρήματα αυτά της επιστροφής, κάλυπτα το πετρέλαιο θέρμανσης του χειμώνα με δεδομένες τις ακραίες καιρικές συνθήκες του Πολυγύρου.

Το 2012 & για το έτος 2011 η Υπηρεσία σας μου ζήτησε το παράλογο ποσόν των 1500 ευρώ, ενώ ταυτόχρονα επέβαλε φόρο ακίνητης περιουσίας στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, & ταυτόχρονα αυξήθηκε η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης στα 1,40 ευρώ ανά λίτρο. Αποτέλεσμα αυτών ήταν φυσικά να μην μπορώ να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις επιβίωσης της οικογενείας μου & του παιδιού μου που σπουδάζει σε άλλη πόλη, αφού υπήρξαν & σοβαρές περικοπές στις μισθωτές αποδοχές μου & στην σύνταξη της συζύγου μου.

Την ίδια χρονική περίοδο, & έως σήμερα, διαλύθηκε το ΕΣΥ & τα ασφαλιστικά ταμεία με αποτέλεσμα να μην έχω πρόσβαση σε γιατρούς & φάρμακα, αγγειοδιασταλτικά & αντιαιμοπεταλικά τα οποία δεν γράφονται & τα οποία είναι απαραίτητα για την επιβίωσή μου.

Τον χειμώνα του 2012-13 κάλυψα την θέρμανση του σπιτιού μου με δύο ξυλόσομπες, χωρίς να έχω ομοιόμορφη θερμοκρασία μέσα στο σπίτι, ενώ φαινόμενα υποσιτισμού έκαναν την εμφάνισή τους, ρίχνοντας την ποιότητα ζωής & αξιοπρέπειάς μου.

Οι παράλογες αυτές επιβαρύνσεις έγιναν από τις δυνάμεις κατοχής της Πατρίδας μου & τους δοσίλογους προδότες που «νομοθέτησαν» σχετικά.

Οι υπάλληλοι των Υπηρεσιών σας οι οποίοι συντάσσουν & στέλνουν ειδοποιητήρια όπως το σχετικό, είναι επίορκοι αφού υπακούν σε προδότες, οι οποίοι ξεπουλάνε την Πατρίδα μου & εξαθλιώνουν εμένα & τους συμπολίτες μου, την στιγμή που το ΔΝΤ για δεύτερη φορά αναγνώρισε ότι έκανε λάθος, παρ΄όλα αυτά όμως οι άνω αναφερόμενοι επιμένουν στην συνέχιση της εφαρμογής του λάθους.

Ως εκ τούτου δεν είμαι πραγματικός οφειλέτης του Δημοσίου, αφού το Δημόσιο μου χρωστάει & όχι το αντίθετο.

Δεν αναγνωρίζω οφειλές μου προς τους κατακτητές της Χώρας μου, ως οφειλές προς το Ελληνικό Δημόσιο, τις οποίες άλλωστε δεν δύναμαι να καταβάλω ως λίαν παράλογες & εξοντωτικές. Οσα έχω πληρώσει μέχρι τώρα από την στιγμή που η Πατρίδα μου σκλαβώθηκε, θα διεκδικήσω πίσω μετά την απελευθέρωση της Πατρίδας μου, ζητώντας παράλληλα την τιμωρία των ενόχων.

Κατόπιν των αναφερομένων δεν αναγνωρίζω υποχρέωσή μου να συντάξω δήλωση εισοδήματος το οποίο άλλωστε σας είναι γνωστό, αφού προέρχεται από μισθωτή Υπηρεσία του Δημοσίου.

Όσον αφορά τις απειλές που εκφράζονται στο σχετικό ειδοποιητήριο περί λήψης μέτρων εις βάρος μου για τις άνω οφειλές, σας γνωρίζω ότι σε περίπτωση βλάβης εμού, της οικογενείας μου, της κινητής & ακίνητης περιουσίας μου, η οποία αποκτήθηκε με τους κόπους μιας ζωής, θα λάβω & εγώ μέτρα εις βάρος σας, θεωρώντας τις Υπηρεσίες σας ως εχθρό της Πατρίδας μου άρα & δικό μου, υπερασπίζοντάς τα ως Ελληνας Πατριώτης & τηρώντας το άρθρο 120 του Συντάγματος το οποίο επαφίεται στον Πατριωτισμό των Ελλήνων.

Ιάκωβος Τίγκας 
Επόπτης Δημόσιας Υγείας
Κοινοποίηση: κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χαλκιδικής. 

Πασχαλινη εκδηλωση της ΟΓΕ Αργοστολιου.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με μεγάλη συμμετοχή παιδιών πραγματοποιήθηκε η πασχαλινή εκδήλωση για τα παιδιά των ανέργων και των εργαζομένων από την Ομάδα Γυναικών Αργοστολίου, χθες Κυριακή 13 Απρίλη στο Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς και Ιθάκης.
Τα παιδιά έφτιαξαν την πασχαλινή τους λαμπάδα αλλά και κάρτες και χειροποίητα δώρα για την οικογένεια και τους φίλους τους. 

Η εκδήλωση αυτή αποτελεί συνέχεια των δράσεων αλληλεγγύης προς την λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της από το γυναικείο ταξικό κίνημα, σε καιρούς που δοκιμάζονται από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης.

Καμμία μόνη της! Στο πλάι του εργατικού ταξικού κινήματος αγωνιζόμαστε για τα τα δικαιώματα της οικογένειας και των παιδιών μας!

Ομάδα Γυναικών Αργοστολίου

Οι άστεγοι έχουν πρόσωπο… το δικό μας!

Οι άστεγοι έχουν πρόσωπο… το δικό μας!

Tο στέκι του (τουλάχιστον μέχρι σχετικά πρόσφατα) είναι ένα οικοδομικό τετράγωνο σε κάποιο ύψος στην Πανεπιστημίου. Τον βλέπεις πάντοτε με τον (υπέροχα όμορφο) σκύλο του.

Τον έβλεπα συχνά περνώντας μετά από πορείες, συλλαλητήρια και τα τοιαύτα -ξέρετε τώρα, φωτογράφος… το επάγγελμα… η βιοπάλη.

Κάποια στιγμή το αποφάσισα. Σταμάτησα και...

του είπα: «Μου αρέσεις και εσύ και ο σκύλος σου. Μπορώ να σου τραβήξω κάποιες φωτογραφίες;». Μου απάντησε ευγενικά: «Κανένα πρόβλημα».

Του τράβηξα δύο πόζες…

Φωτογραφία-κείμενο: Άγγελος Καλοδούκας

«Στην Kεφαλονιά ανακάλυψα τη μουσική»

Μίκης Θεοδωράκης

…Εγώ τη μουσική την ανακάλυψα πολύ αργότερα. Τότε, ακόμη, δεν ήξερα ότι υπάρχει. Αργότερα, στην Κεφαλονιά, έγινε για μένα η μεγάλη τομή.
Διότι η Κεφαλονιά ανήκει στα Ιόνια Νησιά, και εκεί είχαν περισσότερη ιταλική επίδραση, επομένως είχαν και την ιταλική μουσική, δηλαδή την κλίμακα ματζόρε-μινόρε, που είναι η λεγόμενη «ευρωπαϊκή μουσική». Εκεί ήταν και οι μουσικές μπάντες. Μέχρι τότε δεν είχα ακούσει ποτέ αρμονίες. Την πρώτη φορά που είδα μαέστρο ήταν στην πλατεία Βαλλιάνου, στο Αργοστόλι…
Πρέπει να ήταν το ’35, όταν πια ήμουν δέκα χρονών. Αυτός διεύθυνε την μπάντα και η μητέρα μου καθόταν με τον πατέρα μου στο καφενείο.
Μάλιστα πήγα στη μητέρα μου και τη ρώτησα: «Τι κάνει αυτός; Γιατί κουνάει τα χέρια του έτσι;». Και η μητέρα μου μου είπε μια λέξη μαγική. Μου λέει: «Αυτός υποφέρει»! Ηξερα, λοιπόν, ότι ο μαέστρος υποφέρει. Πώς ήξερε η μητέρα μου τώρα ότι ένας μαέστρος υποφέρει -γιατί έπρεπε να υποφέρει πραγματικά, διότι αν κουνούσε τα χέρια του έτσι, χωρίς να υποφέρει, δεν είχε νόημα- αυτό είναι άγνωστο…
Όταν έχασε ο Βενιζέλος, ήρθε το Λαϊκό Κόμμα, το οποίο αμέσως μετέθεσε τον πατέρα μου στην Κεφαλονιά, εκεί ήταν ίσως η πιο φτωχή Νομαρχία της Ελλάδος. ομως, για μένα, που ήμουν παιδί, ήταν καλύτερη η Κεφαλονιά, διότι το Αργοστόλι ήταν πολύ όμορφη πόλη, συμμαζεμένη, ενώ τα Γιάννενα ήταν ακόμη ένα τουρκοχώρι με μικρούς λασπωμένους δρόμους. Στα Γιάννενα δεν θυμάμαι καλή εικόνα, εκτός από τη λίμνη, ιδιαίτερα όταν ήταν χιονισμένη, που ήταν κάτι το μαγικό.
Η Κεφαλονιά ήταν πιο ευρωπαϊκή. Ηταν μεν μικρή, αλλά για μένα ήταν πολύ μεγάλη. Και είχε ωραία σπίτια, ωραία ρυμοτομία καθαρούς δρόμους…
Στην Κεφαλονιά, λοιπόν, το καλοκαίρι πηγαίναμε για μπάνιο στου «Μέτελα». Υπήρχαν ξύλινες καμπίνες που έμπαιναν μέσα στη θάλασσα. Αριστερά ήταν οι καμπίνες των ανδρών, εκατό διακόσια μέτρα δεξιότερα ήταν οι καμπίνες των γυναικών. οι γυναίκες δεν κατέβαιναν απέξω, αλλά είχαν από την καμπίνα εσωτερική σκάλα, έβγαιναν κατευθείαν στη θάλασσα, για να μην τις δουν. Το είχα ερευνήσει αυτό, γιατί πήγαινε και η μητέρα μου, και έτσι ήξερα τι γίνεται εκεί. Γενικά ήταν ένα μυστήριο το τι κάνουν οι γυναίκες…
…Πάντως, πολύ πρόσφατα, συνειδητοποίησα ότι το έργο μου στο τραγούδι χωρίζεται σε δυο μέρη. Το ένα μέρος είναι τα «κανταδορίστικα» τραγούδια μου, όπως το «Στρώσε το στρώμα σου για δυό» ή «ο καημός», και το άλλο είναι τα πιό λαϊκά, ας πούμε τα ζεϊμπέκικα, όπως το «Ενα δειλινό», αυτά τα πιό σκληρά ζεϊμπέκικα. Αυτή η πρώτη φλέβα είναι κεφαλονίτικη, διότι στην Κεφαλλονιά άκουσα τις καντάδες, εκεί τραγουδούσαν πάρα πολλές καντάδες, ξέχασα να το πω αυτό. Εκεί πήγα και στην εκκλησία, όπου έψαλλα στη χορωδία, ενώ έκανα και σόλο τη Μεγάλη Παρασκευή. Τα τελευταία χρόνια που έμεινα εκεί, στην τρίτη, τετάρτη, πέμπτη και έκτη Δημοτικού, ήμουν μέλος της χορωδίας, οπότε ήξερα όλο το εκκλησιαστικό ρεπερτόριο…
Στην Κεφαλλονιά, απέναντι από το σπίτι μας, υπήρχε το σωματείο των παπλωματάδων. Αυτοί είχαν κάτι εργαλεία σαν… άρπες, για να χτυπούν απαλά τα παπλώματα, είχαν δε μια καταπληκτική χορωδία και τραγουδούσαν αυτά τα ωραία τραγούδια, τα καθαρά δυτικού τύπου, τις καντάδες…
Πάντως, σχετικά με την Κεφαλονιά, θέλω ακόμη να πω ότι μιά καινούργια αγάπη μου ήταν τα πλοία της γραμμής. Μικρά πλοία, που τότε μου φαινόντουσαν μεγάλα, με τα υπέροχα φουγάρα τους, πραγματικά αριστουργήματα. Ηταν βαμμένα μαύρα, αλλά με κάτασπρα τα καταστρώματα, τις καμπίνες, τα βίντσια… Μου άρεσε να ζωγραφίζω πλοία.
Αυτό αποκαλύπτει στο βιβλίο «Αξιος εστί», ο διάσημος Ελληνας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης

Πηγή άρθρου: kefalonianmantata.gr

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/psyxagogia/mousiki-psyxagogia/stin-kefalonia-anakalipsa-ti-mousiki-94094.html#sthash.Rp4TdrCk.dpuf

Με επικεφαλής τη Μέρκελ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις εκλογές

Με επικεφαλής τη Μέρκελ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις εκλογές

Ηκαγκελάριος μάς επισκέπτεται για να καταστήσει σαφές ότι η ίδια έχει τεθεί επικεφαλής του εκλογικού αγώνα των ημεδαπών ομοϊδεατών της.

Η σημερινή επίσκεψη Μέρκελ στην Αθήνα αποτελεί κορύφωση της προπαγανδιστικής στρατηγικής της κυβέρνησης και τρόικας εν όψει ευρωπαϊκών και αυτοδιοικητικών εκλογών. Πρόκειται για ένα τηλεοπτικό σόου σε συνέχεια της «εξόδου στις αγορές», της άπαξ (φευ!) διανομής...

του πεντακοσάρικου, καθώς και της αποδοχής από τους Ευρωπαίους του λογιστικού πλεονάσματος. Η Μέρκελ δεν έρχεται στην Αθήνα για να συζητήσει κάποιο θέμα που αφορά τις διμερείς σχέσεις, αλλά για να δηλώσει την αμέριστη στήριξή της σε Σαμαρά και Βενιζέλο. Η καγκελάριος μάς επισκέπτεται για να καταστήσει σαφές ότι η ίδια έχει τεθεί επικεφαλής του εκλογικού αγώνα των ημεδαπών ομοϊδεατών της.

Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι το Μνημόνιο δεν είναι απλά ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Κατά κύριο λόγο πρόκειται για ένα πολιτικό πρόγραμμα που αποσκοπεί στη μεταβίβαση του κόστους της κρίσης στους πιο αδύναμους οικονομικά, καθώς και στην εφαρμογή ενός νέου κοινωνικού μοντέλου στη βάση του άκρατου ανταγωνισμού και της απουσίας κοινωνικής προστασίας. Επειδή ακριβώς έχουμε να κάνουμε με ένα συνολικό πολιτικό πρόγραμμα, η έκδοση του ομολόγου επ’ ουδενί συνιστά το τέλος του Μνημονίου. Όσο η χώρα θα είναι παγιδευμένη στη μέγγενη της υπερχρέωσης και όσο βαθαίνει η καταστροφή της προστασίας της εργασίας, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Αντιθέτως, η εξαθλίωση για τους πολλούς θα βαθαίνει περισσότερο.

Το Μνημόνιο είναι η νέα κοινωνία που φτιάχνουν Μέρκελ, Σαμαράς και Βενιζέλος καθ’ υπαγόρευση των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Η μικρή Ελλάδα αποκτάει πανευρωπαϊκή σημασία, γιατί έχει μετατραπεί στο εργαστήριο που δοκιμάζεται αυτό το μοντέλο του αδυσώπητου καπιταλισμού που οραματίζονται οι μνημονιακές δυνάμεις για όλη την Ευρώπη . Γι’ αυτό η Μέρκελ σπεύδει στην Αθήνα μπαίνοντας μπροστά στην εκστρατεία Σαμαρά και Βενιζέλου. Οι επερχόμενες εκλογές αφορούν το μέλλον όλης της Ευρώπης, όχι μόνο της Ελλάδας.

Το δίλημμα είναι τι κοινωνία επιλέγουμε, τι  Ευρώπη θέλουμε. Αλληλεγγύη ή το δίκαιο του ισχυρότερου; Στον καθένα και την καθεμιά μας εναπόκειται να απαντήσει.

Από left