Μάριος Λώλος: «Προτιμώ μια έντιμη υποκειμενικότητα»

Μάριος Λώλος: «Προτιμώ μια έντιμη υποκειμενικότητα»

φωτογραφία: Γιώργος Παναγάκης

Τον έχεις πετύχει κάπου, δεν μπορεί. Κι αν όχι τον ίδιο, σίγουρα έχεις δει κάποιες από τις εξαιρετικές φωτογραφίες του. «Πρώτη μούρη» σε διαδηλώσεις, ταραχές, επεισόδια, εμπρησμούς, οτιδήποτε συνιστά επικαιρότητα, ο 48χρονος πρόεδρος των Ελλήνων φωτορεπόρτερ και συνεργάτης του ειδησεογραφικού πρακτορείου Νέα Κίνα είναι από εκείνους που ορμάνε στη φωτιά την ώρα που οι άλλοι τρέχουμε μακριά της, κάτι που παραλίγο να αποβεί κάποτε μοιραίο. Δεν λιγοψύχησε, όμως – αντίθετα, πείσμωσε περισσότερο γιατί... τη θεωρεί δεδομένη, λέει, την τελική νίκη! Τον βρήκα να ξημεροβραδιάζεται με τις καθαρίστριες που απεργούν και τους τον «έκλεψα» για λίγες ώρες, πείθοντάς τον να γίνει ο ίδιος θέμα έστω για μία ημέρα 

Είναι περασμένα μεσάνυχτα... δεν συνηθίζονται συνεντεύξεις τέτοιες ώρες, είναι όμως οι μόνες που συνήθως αδειάζεις. Τι ώρες κοιμάσαι, αλήθεια;   

Συνήθως περασμένες τρεις τα ξημερώματα και ξυπνώ νωρίς το πρωί – αυτά βέβαια με την προϋπόθεση ότι δεν συμβαίνει κάτι έκτακτο. Σε μας, βλέπεις, ο ύπνος είναι πολυτέλεια! Αν κάνεις φωτορεπορτάζ, πρέπει να κρατιέσαι διαρκώς σε εγρήγορση. Υπάρχουν εξάλλου φορές που χρειάζεται να διανυκτερεύω μαζί με τα θέματά μου επί μακρόν, όπως συνέβη στην κατάληψη της ΕΡΤ πέρσι αλλά και στις κινητοποιήσεις των καθαριστριών που καλύπτω τώρα.

Είσαι στη πρώτη γραμμή του φωτορεπορτάζ πάνω από 25 χρόνια. Πώς σου προέκυψε; Θα έλεγες ότι «ζεις» την ιστορία τη στιγμή που συμβαίνει; 

Για την ακρίβεια, ζω το κομμάτι της ιστορίας που επιλέγω και το απαθανατίζω με τη δική μου ματιά. Ανέκαθεν μου άρεσε να αντιλαμβάνομαι και να περιγράφω τον κόσμο με εικόνες. Καδράρεις στην ουσία αφαιρώντας τις περιττές πληροφορίες, κάτι που προσπαθώ να κάνω και στην προσωπική μου ζωή. Θα μπορούσα να φωτογραφίζω πιο ευχάριστα, πιο διασκεδαστικά πράγματα, διάλεξα όμως την επικαιρότητα επειδή η πληροφορία είναι εθισμός, «πρέζα» κανονική αλλά κι εξαιτίας της γενικότερης πολιτικής μου στάσης απέναντι στα πράγματα.

Eπεισόδια με τις καθαρίστριες έξω από το Υπ. Οικονομικών - φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Μια επικαιρότητα που, ειδικά τα τελευταία χρόνια, σπάνια είναι ευχάριστη, έτσι; Πώς καταφέρνεις να ισορροπείς;

Κοίτα, στη δουλειά μας αντιμετωπίζεις σχεδόν καθημερινά ακραίες καταστάσεις. Μαθαίνεις να πορεύεσαι με τον πόνο, τη θλίψη, την οργή, τη βία... Συναισθήματα που συμμερίζεσαι, όσο ψύχραιμος κι αν προσπαθείς να μένεις. Δεν γίνεται να είσαι ρομπότ, ειδικά όταν καλύπτεις κοινωνικούς αγώνες που και ο ίδιος στηρίζεις. Οι ζωές που φωτογραφίζω έχουν άμεση σχέση με τη δική μου. Υπάρχουν όμως ευτυχώς και οι στιγμές εκείνες που, παρότι λιγότερες αριθμητικά, σε γεμίζουν ικανοποίηση υπέρμετρη – όταν π.χ. φωτογραφίζεις τη χαρά αγωνιζόμενων ανθρώπων που νιώθουν ότι νίκησαν ή ανθρώπων που διεκδικούν θαρραλέα το δικαίωμα στην ευτυχία, όπως στο Athens Pride.

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Παρότι λοιπόν επαγγελματίας, δεν είσαι αυτό που λέμε αντικειμενικός, ουδέτερος παρατηρητής.

Όχι βέβαια. Ειδικά σε συνθήκες «εμπόλεμης ζώνης», όπως αυτές που ζούμε στην Ελλάδα, αν διαθέτεις μια στοιχειώδη συνείδηση δεν γίνεται να παραμένεις αμέτοχος. Ναι, έχω θυσιάσει μια καλή φωτογραφία για να σπεύσω να βοηθήσω π.χ. κάποιον τραυματία. Ζώντας τα γεγονότα καθώς συμβαίνουν γίνεσαι αναγκαστικά ενεργός. Με ρώτησαν κάποτε τι θα επέλεγα να τραβήξω αν έβλεπα ταυτόχρονα έναν μετανάστη να τον κακοποιούν δέκα φασίστες και παραδίπλα έναν ομοϊδεάτη τους να τον ξυλοφορτώνουν δέκα antifa. Μα φυσικά το πρώτο. Προτιμώ μια έντιμη υποκειμενικότητα από μια ισοπεδωτική αντικειμενικότητα.

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Σε κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας υπακούς; 

Εννοείται – και επιβάλλεται. Τρεις είναι, για μένα, οι πιο βασικοί: Δεν τραβάς με την κάμερα ανήλικα, δεν φοράς «κουκούλα» καταδότη και δεν κατασκοπεύεις πίσω από κλειδαρότρυπες.

Έχεις πάει αποστολές στον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο και στη Γάζα, όμως ήταν στο Σύνταγμα τον Απρίλιο του '12 που παραλίγο να το φας το κεφάλι σου - στην κυριολεξία – από αστυνομικό γκλομπ...

Ναι, καλύπταμε με τους συναδέλφους τη διαδήλωση μετά την αυτοκτονία του συνταξιούχου Χρηστούλα στο Σύνταγμα όταν ξαφνικά μια διμοιρία άρχισε να μας πηγαίνει «τσουβαλιαστά». Ζήτησα ήρεμα εξηγήσεις και τότε δέχτηκα ένα ισχυρό, ύπουλο χτύπημα που μου βούλιαξε το κρανίο και που, για ενάμιση εκατοστό, θα με είχε τελειώσει. Συνήλθα ουσιαστικά μετά την εγχείρηση - ούτε κατάλαβα για πότε περπάτησα μόνος μέσα στα αίματα μέχρι την Γενική Κλινική, για πότε με περιέθαλψαν, για πότε μαζεύτηκαν απέξω τόσοι φίλοι και σύντροφοι να τραβήξουν το ζόρι μαζί μου. Εισέπραξα τόση αγάπη κι αλληλεγγύη ώστε ξέχασα πόνο και θυμό αμέσως.

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Ήταν, πιστεύεις, κατευθυνόμενο το χτύπημα;

Ναι. Υπήρξαν άλλωστε καταγγελίες ότι, όπως και σε άλλα περιστατικά άγριων αστυνομικών επιθέσεων κατά συναδέλφων και συνδικαλιστών, συγκεκριμένη διμοιρία των ΜΑΤ ενεργούσε είτε αυθαίρετα είτε κατ΄εντολή. Τελευταία είχαν ηρεμήσει κάπως τα πράγματα αλλά να, χτες χτύπησαν πάλι τη συνάδελφο Τατιάνα Μπόλαρη. Διαθέτουμε την πιο βάρβαρη αστυνομία στην Ευρώπη - επιτίθενται με γκλομπ και χημικά ακόμα και σε περιπτώσεις που θα αρκούσε μια απλή απώθηση. Η βία που ασκείται αυτό τον καιρό κατά των καθαριστριών π.χ. είναι απερίγραπτη, παράλογη. Και έξω υπάρχει φυσικά καταστολή, όμως εκεί ο αστυνομικός που πιάνεται να παρανομεί τιμωρείται, εδώ ξέρει ότι έχει το ακαταλόγιστο. Δεν δικαιολογούνται όλα, βέβαια, από τον «υπερβάλλοντα ζήλο» κάποιων οργάνων – υπάρχουν σαφείς πολιτικές εντολές να χτυπιέται αλύπητα όποιος σηκώνει κεφάλι.

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Δεν «μάσησες» πάντως, ξαναβγήκες στο δρόμο αμέσως μόλις επανήλθες.

Δεν γινόταν διαφορετικά Θοδωρή, το χρώσταγα στον εαυτό μου και όλους όσοι μου συμπαραστάθηκαν. Έχω εξάλλου ξαναβιώσει αστυνομικές βαρβαρότητες. Απλώς προσέχω πια περισσότερο, δεν πάω να καλύψω μια διαδήλωση χωρίς κράνος κι αντιασφυξιογόνα μάσκα.

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ στοχοποιούνται καμια φορά στη διάρκεια ταραχών κι από την «άλλη πλευρά», ωστόσο.

Αυτού του είδους οι επιθέσεις έχουν μειωθεί και δεν γίνονται πια αδιάκριτα. Είναι επίσης απαράδεκτες, όμως δεν θα βάλω στην ίδια μοίρα έναν ανεγκέφαλο πιτσιρικά που χουλιγκανίζει και τον οποίο μπορεί στην τελική να μεταπείσεις με ένα θεσμικό όργανο που οφείλει πρώτο εκείνο να σέβεται τους νόμους και το Σύνταγμα.

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Εκτός από μάχιμος φωτορεπόρτερ είσαι και δυναμικός συνδικαλιστής, πρόεδρος από το ΄96 της Ένωσης Ελλήνων Φωτορεπόρτερ (ΕΦΕ). Πώς τα συνδυάζεις; Ποιο κομμάτι του εαυτού σου ζημιώνεται;

Η προσωπική μου ζωή κι η γυναίκα μου πληρώνουν τη νύφη! Ευτυχώς εκείνη είναι δημοσιογράφος κι εξίσου υπερδραστήριο άτομο, οπότε κατανοεί... Το μόνο καλό είναι ότι, με τέτοια παλαβά ωράρια που έχουμε κι οι δυο, δεν περισσεύει χρόνος για καβγάδες, γκρίνιες, ζήλειες κι άλλα τέτοια χαζά! Αν δεν ανησυχούσε τόσο... αλλά ίσως μου χρειάζεται να έχω κάποιον να ανησυχεί.

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Η Ντίνα παραπονιέται ότι έχεις τραβήξει τόσες φωτογραφίες κι ένα ρομαντικό ηλιοβασίλεμα δεν βρίσκει να στολίσει το γραφείο της.

Μα την έκσταση τη βιώνεις, δεν τη φωτογραφίζεις! Μπροστά στις πραγματικά όμορφες στιγμές αφοπλίζομαι ως φωτογράφος. Εντάξει, όχι πάντα - έχω τραβήξει τοπία κι επίσης γυμνό αλλά δεν τα δημοσιεύω, είναι για προσωπικές απολαύσεις.

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Τι διεκδικεί ο κλάδος;

Καταρχήν, την ύπαρξή του! Είμαι από τους τυχερούς του σταθερούμισθού, πάνω από τους μισούς φωτορεπόρτερ όμως δουλεύουν φρι λάνσερ. Σαν να μη φτάνουν οι ήδη διαλυμένες αμοιβές, κόβουν τιμολόγιο και πληρώνονται μετά από μήνες ή χρόνια... Στο μεταξύ φυσικά χρωστούν σε όποιον μιλάει ελληνικά! Οι επιπλέον άτυχοι φεσωθήκανε από κάτι καταπληκτικούς εκδότες κι ακόμα ψάχνονται με «πέτσινες» επιταγές. Έπειτα, σε μια χώρα όπου το 99% των φωτογραφιών του Διαδικτύου είναι «ορφανές», η κυβέρνηση τροποποίησε το νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας κι έτσι καθένας μπορεί να τις χρησιμοποιεί κατά βούληση, καταβάλλοντας απλώς στον δημιουργό τους – εάν ποτέ ενημερωθεί – το μισό της στάνταρ αμοιβής των 18 Ευρώ. Απαράδεκτο.

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Σε έναν νέο συνάδελφο τι θα έλεγες;

Ότι πρόκειται να ακολουθήσει μια πολύ απαιτητική δουλειά, αγχωτική, κακοπληρωμένη και δίχως ωράρια – φαντάσου ότι είχε γεννήσει η αδερφή μου κι έκανα μήνες να δω την ανιψιά, ενώ συχνά δεν προλαβαίνω να συναντήσω την ίδια την κόρη μου. Σε κάποιο πάρτι γενεθλίων μου, πάλι, έφυγα τρέχοντας στη μέση επειδή είχε σκάσει μπόμπα στη βουλή απέξω. Πήγα, κάλυψα το γεγονός και ξαναγύρισα, τι να έκανα! Κι από κοντά, υποχρεώσεις κι εκκρεμότητες που βαλτώνουν... Πρόκειται ωστόσο, φίλε, για ένα επάγγελμα που έχει τρελή κάβλα, θα συμπλήρωνα – αν γουστάρεις αδρεναλίνη, μπες μέσα και παίξε!

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Φωτογράφος ή ρεπόρτερ, τελικά;

Και τα δύο αλλά βασικά το δεύτερο. Κι εμείς δημοσιογράφοι είμαστε, απλώς περιγράφουμε την είδηση με εικόνες ενώ εσείς με λέξεις. Οι απαιτήσεις από μας είναι βέβαια μεγαλύτερες – «κακή είναι η φωτογραφία που δεν ήσουν αρκετά κοντά όταν την τράβηξες», όπως έλεγε ο Ρόμπερτ Κάπα. Η φυσική τάση του ανθρώπου είναι να φεύγει μόλις μυριστεί μια φασαρία, μια καταστροφή, σε μας συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Τη γυρεύεις τη φωτιά, δεν τη φοβάσαι. Ε δεν μας λες και γνωστικούς!

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Δεν είσαι, λες;

Το παλεύω! Παρότι στη δουλειά μας συναναστρέφεσαι καθημερινά με πολύ κόσμο καταντάς μοναχικός, εγωπαθής. Διαρκώς ετεροκαθορίζεσαι. Μπορεί να χρειαστεί να εγκαταλείψεις τους δικούς σου ανθρώπους ακόμα κι όταν σε χρειάζονται - και το ξέρεις. Στον σεισμό του '99 έσπευσα αμέσως στην γκρεμισμένη Ricomex – με την κόρη μου επικοινώνησα δυο μέρες μετά.

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Πόσο αισιόδοξος μπορείς να παραμένεις φωτογραφίζοντας τόση «μαυρίλα»;

Πολύ. Γιατί απλούστατα πιστεύω ότι στο τέλος θα νικήσουμε. Είναι ιστορικά κι ανθρωπολογικά αναπόφευκτο, βλέπεις!

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

φωτογραφία: Μάριος Λώλος

Πηγή: www.lifo.gr

Η Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής (21/6) για πρώτη φορά στην Κεφαλονιά!

.

Η Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής (21/6) για πρώτη φορά στην Κεφαλονιά!

.

.

Το Saristra Festival, το Κοινωνικό Εργαστήρι Τραβέρσο και το Τμήμα Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων συνδιοργανώνουν για πρώτη φορά στην Κεφαλονιά την Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής, η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Ιουνίου από το 1982 στη Γαλλία και από το 1985 στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης.

Η αρχική ιδέα που γρήγορα αγκαλιάστηκε από καλλιτέχνες και κοινό, ήταν να βγουν «όλοι οι μουσικοί στους δρόμους». Ο σκοπός είναι δηλαδή η προώθηση της ζωντανής μουσικής, η υποστήριξη νέων δημιουργών και η προβολή τόσο ανερχόμενων όσο και καταξιωμένων καλλιτεχνών. Οι ζωντανές μουσικές εκδηλώσεις αποτελούν μια ψυχαγωγική αφορμή ανακάλυψης διαφορετικών μουσικών ειδών για το ευρύτερο κοινό, διοργανώνονται κατά κύριο λόγο σε δημόσιους χώρους και η πρόσβαση σε αυτές είναι πάντα ελεύθερη. Ταυτόχρονα, οι πόλεις που συμμετέχουν ζωντανεύουν, αποκτούν παλμό και μαγική ατμόσφαιρα, και μετατρέπονται σε διαρκώς μεταβαλλόμενα μελωδικά ηχοτοπία.

Φέτος στην Κεφαλονιά ξεκινάμε το Σάββατο 21 Ιούνη με παράλληλες μουσικές εκδηλώσεις στο Αργοστόλι και στο Ληξούρι, που τις στηρίζουν αφιλοκερδώς ντόπιοι μουσικοί και τα μουσικά σχήματα του ΤΕΙ. Με την επιφύλαξη μικρών αλλαγών της τελευταίας στιγμής, σας παρουσιάζουμε το πρόγραμμα στις δύο πόλεις:

Αργοστόλι
Όλες οι εκδηλώσεις θα γίνουν κατά μήκος του Λιθοστρώτου.
Η Φιλαρμονική Κεφαλονιάς θα ανοίξει το πρόγραμμα παίζοντας κατά μήκος του Λιθοστρώτου μεταξύ  20:00-20.30 και μετά θα ακολουθήσουν οι εξής:
Άγιος Σπυρίδωνας
Un-Shaped (Rock and more) 20.30-21.00
Διονύσης Καλαφάτης (Rock) 21:00-21:50
Συνθετικοί (Synth Punk) 22:00-23:30
Καθολική εκκλησία
Φλαουτοπία (σύνολο από φλάουτα) 20:30 -21:00
Baiser Noir (Jazz, Funk, Swing, Latin) 21:00-21:30
Πλατεία Καμπάνας
Sonus Replica (Rock, έντεχνο) 21:00-21:40
Bad Reputation (Rock and more) 21:15-22:15
Route 66 (Rock 'n' Roll, Blues, Country) 21:45 – 22:45
Djs 23:00 till end

Ληξούρι
Οι εκδηλώσεις θα γίνουν στον πεζόδρομο, στο θέατρο, στην παραλία και στην κεντρική πλατεία.
Θα παίξουν τα Μουσικά σχήματα του Τμήματος Τεχνολογίας Ήχου και Μουσικών Οργάνων του Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων
Ώρες: 11:00-13:00 & 20:00-22:00

Μείνετε συντονισμένοι κι ετοιμαστείτε να γιορτάσουμε τη μέρα του θερινού ηλιοστασίου, τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου και την πραγματική αρχή του καλοκαιριού εν χορδαίς και οργάνοις, δηλαδή με τον πιο ταιριαστό τρόπο για έναν τόπο που αρμενίζει καταμεσίς της θάλασσας!

Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής – 21 Ιούνη 2014 - 

.

Οι top παραλίες της Κεφαλονιάς

.

Γαλαζοπράσινα νερά κάτω από θεόρατα βράχια, καυτές αγκαλιές από λευκή άμμο και παρθένα τοπία βγαλμένα από παραμύθι.
Μύρτος
Έχει «ποζάρει» σε χιλιάδες φωτογραφίες και είναι η πιο διάσημη παραλία του νησιού. Σε απόσταση 15 χλμ. από το γραφικό Φισκάρδο, η οργανωμένη παραλία του Μύρτου υποδέχεται κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες. Απόκρημνα βράχια υψώνονται προστατευτικά γύρω του και τα τιρκουάζ νερά του λούζουν τη λευκή αμμουδιά. Καλωσορίσατε στον Παράδεισο!
Αντίσαμος
Σε απόσταση αναπνοής από το λιμάνι της Σάμης, η Αντίσαμος κέρδισε επάξια πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλλι». Μετά τις βουτιές στα σμαραγδένια νερά, απολαύστε τα χάδια του ήλιου σε μια από τις ξαπλώστρες και ξεδιψάστε με έναν δροσιστικό χυμό από το beach bar.
Μακρύς Γιαλός
Μόλις 3 χλμ. χωρίζουν την πιο κοσμοπολίτικη αμμουδιά της Κεφαλονιάς από το Αργοστόλι. Επιδοθείτε σε θαλάσσια σπορ υπό το άγρυπνο βλέμμα του ναυαγοσώστη και ανακτήστε δυνάμεις σε ένα από τα εστιατόρια ή τις καντίνες που θα βρείτε εκεί.
Πλατύς Γιαλός
Ο Πλατύς Γιαλός είναι το αδερφάκι του Μακρύ Γιαλού, του οποίου αποτελεί προέκταση και χωρίζεται από λίγα βράχια. Έχει βραβευτεί κι αυτός με Γαλάζια Σημαία, ενώ δεν του λείπουν οι ανέσεις μιας οργανωμένης πλαζ.
Άμμες
Μια όμορφη αγκαλιά από άμμο κοντά στο αεροδρόμιο του νησιού, περίπου 10 χλμ. από το Αργοστόλι. Τα κρυστάλλινα νερά της προσελκύουν πολλούς ντόπιους και τουρίστες, που δεν την εγκαταλείπουν προτού ο ήλιος βυθιστεί στο απέραντο γαλάζιο μπροστά στα έκπληκτα μάτια τους.
Άβυθος
Η χρυσή άμμος της την έχει «χρίσει» μια από τις πιο εντυπωσιακές ακρογιαλιές στην Ελλάδα και ο συνδυασμός των ρηχών νερών με την άρτια οργάνωσή της μια από τις πιο αγαπημένες των οικογενειών. Κολυμπήστε μέχρι το νησάκι του Δία που βρίσκεται απέναντι ή χαλάρωσε στο beach bar με θέα στο Ιόνιο.
Άσσος
Η παραλία της Άσσου, σε απόσταση 10 χλμ. από το Φισκάρδο, είναι καλυμμένη με βότσαλα, ενώ ο ονειρικός βυθός της είναι στρωμένος με ξανθιά άμμο. Πιείτε τον καφέ σας σε ένα από τα γραφικά καφενεία ή νοικιάστε μια βαρκούλα κι ανακαλύψτε τις ερημικές παραλίες που κρύβονται ολόγυρά της.
Αϊ Χέλης
Τα ρηχά νερά του προστατεύονται από τους ανέμους χάρη στα βράχια που τα περιβάλλουν και η γκρίζα άμμος του μεταβάλλεται συχνά σε παιδική χαρά από τις δεκάδες οικογένειες που τον επισκέπτονται. O μικρός αυτός κολπίσκος, 20 λεπτά με το αυτοκίνητο από το Αργοστόλι, είναι αρκετά οργανωμένος και διαθέτει και δύο γήπεδα beach volley.
Μηνιές
Οι ξαπλώστρες κάτω από τις ομπρέλες της είναι πάντα γεμάτες. Τα ήρεμα και καθαρά νερά της, μόλις 4 χλμ. από την πρωτεύουσα του νησιού, συνιστούν σημαντικό πόλο έλξης και όχι άδικα!
Λέπεδα
Παιχνίδια με τα παιδιά στη μεταξένια άμμο, δροσιστικά μακροβούτια στα διάφανα νερά, χαλάρωση στις ξαπλώστρες κι όλα αυτά 2 χλμ. νότια απ’ το Ληξούρι. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από μια παραλία; Κι επειδή η θάλασσα ανοίγει την όρεξη, δοκιμάστε φρέσκο ψάρι και θαλασσινά στο κοντινό γραφικό ταβερνάκι.
Λουρδάς
Μπορεί το χωριό Λουρδάτα να γίνεται κάθε χρόνο πιο τουριστικό, ωστόσο, η παραλία Λουρδάς, αν και ανήκει σε αυτό, αποτελεί σταθερή αξία. Η ατέλειωτη αμμουδερή ακρογιαλιά με φόντο την πυκνή βλάστηση αποτελεί ένα μαγευτικό τοπίο, 16 χλμ. νοτιοανατολικά του Αργοστολίου.
Σκάλα
Αγαπημένο σημείο συνάντησης για τους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ -και όχι μόνο. Η απέραντη αμμουδιά (σχεδόν 7 χλμ.) προσφέρεται για ρομαντικές βόλτες, ενώ τα βαθυγάλανα νερά της είναι σκέτη πρόκληση. Πολύ καλά οργανωμένη, ανήκει στον ομώνυμο οικισμό και απέχει 40 χλμ. από τη Χώρα.
Πόρος
Κεντημένη με αστραφτερά λευκά βότσαλα και διαθέτοντας άρτια υποδομή, η παραλία του Πόρου δεν θα σε απογοητεύσει. Από τις όμορφες, ίσως, του νησιού και σίγουρα μία από τις πιο κοσμικές, απέχει 45 χλμ. από την πρωτεύουσα.
Δαφνούδι
Μοιάζει να έχει φωλιάσει σε μια κρυφή γωνιά στο βορειότερο άκρο του νησιού. Θα χρειαστεί να περπατήσετε 600 μ. για την προσεγγίσετε, όμως σίγουρα αξίζει τον κόπο. Τα δέντρα ρίχνουν τη σκιά τους πάνω στα βότσαλα και τα νερά παίρνουν ένα γαλαζοπράσινο χρώμα. Παραμυθένιο σκηνικό που υπόσχεται απόλυτη χαλάρωση.
Φώκι 
Άγνωστο στους πολλούς, παρότι βρίσκεται μόλις 5 λεπτά με το αυτοκίνητο από το Φισκάρδο. Το καθόλου οργανωμένο Φώκι είναι στρωμένο με βότσαλο, ενώ τα πυκνά δέντρα που συνθέτουν το φόντο του χαρίζουν στη θάλασσα μια τιρκουάζ απόχρωση.
Έμπλυση
Ένας απάνεμος όρμος με βαθιά νερά σάς περιμένει στο βόρειο τμήμα του νησιού, 1,5 χλμ. μακριά από το Φισκάρδο. Δεν υπάρχουν ξαπλώστρες και τα λευκά του βότσαλα δεν ενδείκνυνται για ηλιοθεραπεία. Απλώστε, λοιπόν, την πετσέτα σας στα βράχια στην άκρη της παραλίας και αφεθείτε στη μαγεία του.
Πλατιά Άμμος 
Παρότι πρέπει να κατεβείτε -και κατά συνέπεια να ανεβείτε- 400 σκαλοπάτια, η εμπειρία θα σας αποζημιώσει με το παραπάνω. Η καυτή άμμος έχει κουρνιάσει στον κόρφο των επιβλητικών βράχων και τα παιχνιδίσματα του ήλιου δίνουν ζωή στα ήρεμα νερά. Στη χερσόνησο της Παλικής, η απουσία οργάνωσης εγγυάται την αλλόκοσμη γαλήνη.
Κατελειός
Τα πεντακάθαρα νερά και η άψογη οργάνωση της χάρισαν όχι μόνο τη Γαλάζια Σημαία, αλλά και φανατικούς οπαδούς. Για να την ανακαλύψετε, ακολουθήστε το δρόμο από το Αργοστόλι για τη Σκάλα και κάντε μια μικρή παράκαμψη μετά το Ρατζακλί.
Πετανοί
Προτού ακόμη φτάσετε στην ακροθαλασσιά, η μαγεία έχει ήδη ξεκινήσει… Στη διαδρομή των 10 χλμ. περίπου από το Ληξούρι η θέα θα σας κόψει την ανάσα. Αφήστε το λεπτό βοτσαλάκι να κάνει μασάζ στα πόδια σας και απολαύστε μια αξέχαστη μέρα στη θάλασσα, χάρη στις ολοκληρωμένες εγκαταστάσεις της.
Ξι 
Σ’ αυτή την παραλία θα επιστρέψετε ξανά και ξανά. Σε κοντινή απόσταση από το Ληξούρι περίπου 8 χλμ.- είναι από τις πιο διάσημες του νησιού και, εκτός από την ανυπέρβλητη φυσική ομορφιά της, τα beach bars και οι πολύχρωμες ξαπλώστρες δημιουργούν την πιο όμορφη καλοκαιρινή εικόνα.
Αθέρας 
Αν διανύσετε τα 30 χλμ. που χωρίζουν το Ληξούρι από τον Αθέρα, θα έχετε την ευκαιρία να κολυμπήσετε στα πεντακάθαρα νερά μιας γαλήνιας παραλίας. Τα πιτσιρίκια θα λατρέψουν την αμμουδιά και η μέρα σας θα κλείσει νόστιμα σε μια από τις γραφικές ψαροταβέρνες.
Βάτσα 
Η παραλία που όλοι ψάχνουν, αλλά λίγοι βρίσκουν, συνιστά τοπικό μύθο. Αυτό το παρθένο, σχεδόν πρωτόγονο τοπίο, προσεγγίζεται κυρίως από θαλάσσης, ενώ το γεύμα στη διάσημη ταβέρνα -με τον εκκεντρικό ιδιοκτήτη- θα αποτελέσει ένα από τα highlights των διακοπών σας.
Κουτσουπιά
«Κρύβεται» κάπου ανάμεσα στη Σάμη και τον Πόρο, στην ανατολική πλευρά του νησιού. Για να φτάσετε εδώ πρέπει να επιβιβαστείτε σε κάποιο σκάφος ή βαρκούλα. Το κατάφυτο σκηνικό και η ψιλή λευκή άμμος θα σας μεταφέρουν σε μέρη εξωτικά, μακριά από τη φασαρία και το συνωστισμό των οργανωμένων πλαζ.
Αγ. Ιερουσαλήμ
Αν και υπολείπεται σε οργάνωση -υπάρχει μόνο ένα εστιατόριο-, είναι πραγματικά πανέμορφη. Βρίσκεται στο δυτικό κομμάτι της Κεφαλονιάς, γύρω στα 5 χλμ. από το Φισκάρδο, και ο πλούσιος βυθός της προσφέρεται για περιπετειώδεις καταδύσεις.

Πηγή άρθρου: Travelstyle.gr

 http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/top-paralies-tis-kefalonias-96794.html#sthash.5prRKr7G.dpuf

Πετανοί: Μια ξεχωριστή περιοχή στην Κεφαλονιά

.

Οι πηγές με το γλυκό νερό, που τις ζώνουν μύθοι με νεράιδες, ο τόπος που μοιάζει να γεννήθηκε μέσα από κάποιο μεγάλο σεισμό, τα άσπρα βότσαλα της τοξωτής ακτής, που έχει μήκος 850μ., τα ρεύματα που χρωματίζουν το απέραντο θαλασσινό λιβάδι, με όλες τις αποχρώσεις του μπλε, αποτελούν το περίτεχνο σκηνικό της φύσης των Πετανών, στα δυτικά παράλια της Κεφαλονιάς, στη χερσόνησο της Παλικής.
Ο δρόμος που θα πάρετε για να φτάσετε στον όρμο των Πετανών είναι εκείνος για την Ανωγή, δυτικά από το Ληξούρι. Η διαδρομή, εάν τη δείτε στο χάρτη, θα σας φανεί προς στιγμήν κουραστική, καθώς έχει ατέλειωτες φιδίσιες στροφές, όμως η θέα στα ανοίγματα των βουνών και οι εικόνες που εναλλάσσονται, κατηφορίζοντας για την παραλία, θα κερδίσουν τις εντυπώσεις σας.
Στην πιο μεγάλη στροφή του δρόμου, κατεβαίνοντας, του Γοργορίνη όπως τη λένε οι ντόπιοι, είναι σίγουρο ότι θα σταματήσετε για να αποτυπώσετε στην ψυχή και το φακό σας όλα όσα θα αντικρύσετε.
Η παραλία ξεπροβάλει στην “αγκαλιά” των βράχων που μοιάζουν με πέτρινα τείχη σμιλεμένα από την θάλασσα. Μικρά και μεγάλα άσπρα βότσαλα, ασβεστολιθικά πετρώματα, που αιώνες τώρα τρέφει η αλμύρα, ντύνουν στα λευκά την ακτή.
Ανάμεσα από τις πέτρες φυτρώνουν ρείκια, άνθη και αθανασιές, που προσδίδουν ακόμη μεγαλύτερη ομορφιά στον τόπο που παλεύει με τα κύματα που τον διαβρώνουν και μεγαλώνουν την παραλία του.
Σε μια άκρη θα ανακαλύψεις τα απομεινάρια από κάποιο καρνάγιο, ενώ εάν γυρίσεις το βλέμμα στις πλαγιές θα δεις σκαρφαλωμένα καλαίσθητα σπίτια.
Αν σκάψεις στην παραλία, ακόμη και με τα χέρια, θα βρεις γλυκό νερό, γιατί τα βράχια που περιστοιχίζουν τον όρμο δεν συγκρατούν νερά της βροχής. Ακόμη και μέσα στην θάλασσα αναβλύζουν πηγές, γι’ αυτό σε ορισμένα σημεία τα νερά είναι κρύα.
Μύθοι και παραδόσεις “τυλίγουν” τις πολλές πηγές που υπάρχουν στις γύρω ράχες. Είναι οι πηγές στις Χάλκες, στον Τυχιά, στα Γυριά, στο Κεράσι και στο Γιούτι, όπου εμφανίζονταν οι Νεράιδες και έπλεναν τα ρούχα τους.
Η συνεχής ροή του νερού όλο το χρόνο στη συγκεκριμένη τοποθεσία, που αναφέρεται και στην Οδύσσεια ως “Επηετανοί”, υποστηρίζει την εκδοχή για την ονομασία της.
Τον όρμο των Πετανών οριοθετούν δύο μικρές γλώσσες στεριάς, του Αγίου Ανδρέα από τα αριστερά κοιτάζοντας το πέλαγος και της κυρά-Άννας, από τη δεξιά πλευρά. Λένε, ότι η κυρά-Άννα ήταν μια γυναίκα που στην προσπάθεια της να γλιτώσει το παιδί της από τα μανιασμένα κύματα, χάθηκε ή ίδια μέσα στην φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Ανάμεσα στην παραλία των Πετανών και της Αγίας Ελένης αξίζει να πάτε να δείτε το καταφύγιο για τα άγρια περιστέρια, τη σπηλιά του “Μαγγάνα”.
Όμορφα γλυπτά της φύσης, είναι δύο μεγάλοι βράχοι που συμπληρώνουν την ομορφιά της ακτής. Ο ένας που λέγεται “τραπεζάκι”, είναι κρυμμένος μέσα στην θάλασσα πίσω από το ακρωτήρι της Κυρά-Άννας, ενώ ο δεύτερος, “του Μαλτέζου”, ορθώνεται στο κέντρο του όρμου.
Στο ύψωμα, στη νότια πλευρά πάνω από τους Πετανούς, στην τοποθεσία Γυριά, υπάρχουν τα ερείπια του μοναστηριού των Ιερείων ή Γεριών. Όταν το μοναστήρι καταστράφηκε, σύμφωνα με την παράδοση, η καμπάνα του έπεσε μέσα στην θάλασσα.
Εκεί, στο χείλος του γκρεμού, υπάρχουν ίχνη από κάστρο της μυκηναϊκής εποχής. Για τους ναυτικούς και τους ψαράδες ο καιρός στα Γυριά έδινε την πρόγνωση για όλη την περιοχή. Ακόμη και σήμερα, οι ντόπιοι χρησιμοποιούν τη φράση: “Όταν αστράψουν τα Γυριά, δεν υπάρχει καμιά παρηγοριά…”.
Σημείο αναφοράς στην ακτή στους Πετανούς ήταν ο γερό-Ξούρας, με την ταβέρνα του από τσίγκο και ψαθί. Οι επισκέπτες και οι θαλασσινοί έβρισκαν φρέσκο ψαρί και κακκάβια, μαγειρεμένη από τον ίδιο. Σήμερα, την παράδοση συνεχίζει η κόρη του η Ερασμία, που με το ίδιο χαμόγελο φιλοξενεί τους επισκέπτες. Πάντως, όλοι έχουν να θυμούνται ιστορίες με το γέρο-Ξούρα, που ταυτίστηκε με τον τόπο και άφησε εποχή.
Αν βρεθεί κάποιος στους Πετανούς, αξίζει να μείνει εκεί μέχρι το τέλος της ημέρας, γιατί το ηλιοβασίλεμα λέγεται πως είναι το πιο μαγικό στο Ιόνιο Πέλαγος.

Πηγή άρθρου: healthyliving.gr

http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/petani-mia-xechoristi-periochi-stin-kefalonia-96639.html?fb_ref=recommendations-bar#sthash.Idr7R0T1.dpuf

Ιόνιοι νήσοι – Ελλήνων Τόποι – Κεφαλονιά

Τα αρχαιότερα ανθρωπολογικά και αρχαιολογικά (λίθινα) ευρήματα χρονολογούνται το 50.000 περίπου με τον λεγόμενο άνθρωπο του Φισκάρδου, όμοιο τύπο με τους Ηπειρώτες και τους Σικελούς, ενώ υπάρχουν πολλά αρχαιολογικά στοιχεία ανωτέρας πολιτισμένης κατοίκησης της νήσου από την μεσολιθική τουλάχιστον περίοδο ( 10.000 – 6.000 ).
Η Κεφαλλονιά, μαζί με άλλα νησιά του Ιονίου πιθανότατα απετέλεσαν ένα μεγάλο Μυκηναϊκό βασίλειο όπου οι άρχοντές του κατάγονταν από τον Μυκηναίο βασιλιά Περσέα, υπάρχουν δε αρκετά στοιχεία από την Μυκηναική περίοδο, θολωτοί ή λαξευτοί τάφοι, οι σπουδαιότεροι των οποίων ανακαλύφθησαν στα Μαζαρακάτα, Λακήθρα, Μαυράτα, Κοντογενάδα και Διακάτα. Ένας μύθος αναφέρει ότι όταν οι Κεφαλλήνες (Τάφιοι, εκ του γενάρχου Ταφίου υιού του Ποσειδώνος, ή Τηλεβόες) προσπάθησαν να διεκδικήσουν την βασιλεία των Μυκηνών έγινε εκστρατεία εναντίον τους με αρχηγό τον Αμφιτρίωνα, στην οποία έλαβε μέρος ο Κέφαλος από το Θωρικό της Αττικής, γαμβρός του Θησέως. Μετά την νίκη του, ο Αμφιτρύων προσέφερε το νησί στον ήρωα Κέφαλο.
Ωστόσο από ευρήματα της Πύλου αναφέρεται χρονολογικά πολύ πριν το όνομα «Κεφαλλάνες». Άλλος μύθος αναφέρει ότι ο Κέφαλος, φονεύσας κατά λάθος την γυναίκα του Πρόκνη, εξορίσθη στο νησί αυτό.
Η Κεφαλλονιά, που αορίστως φημολογείται και αυτή ως η Ιθάκη του Οδυσσέως (ο οποίος ήταν απόγονος του Κεφάλου), διαιρείτο σε τέσσερις επαρχίες που αποτελούσαν την Κεφαλληνιακή «Τετράπολη» από τις ομώνυμες οχυρωμένες πόλεις της Πάλης, Κράνης, Πρόννης και Σάμης που αποτελούσαν και ξεχωριστές δημοκρατίες, με Βουλευτήρια και εκκλησίες του Δήμου.
Οι Κεφαλλήνες έλαβαν μέρος στην ναυμαχία των Κερκυραίων με τους Κορίνθιους, στον δε Πελοποννησιακό Πόλεμο η Πάλη υποστήριξε την Σπάρτη και η Κράνη την Αθήνα η οποία την χρησιμοποίησε ως ορμητήριο κατά των Σπαρτιατών.
Επίσης έλαβαν μέρος στη μάχη των Πλαταιών και στις μάχες εναντίον του Φιλίππου. Μπήκαν στην Αιτωλική Συμπολιτεία ( 226 ), στους δε Ρωμαίους υπετάγησαν το 187 μετά από τετράμηνη πολιορκία της Σάμης που κατέληξε σε εκθεμελίωση της πόλεως και εξανδραποδισμό των κατοίκων. Κατά τα βυζαντινά χρόνια, η νήσος υπέστη καταστροφές από τη μανία των χριστιανών και δέχθηκε πολλές επιδρομές από βαρβάρους και πειρατές.
Ναός του Θεού Αίνειου ή Αινησίου Διός
Όπως ανέφερε και ο Ησίοδος, στην κορυφή του Αίνου υπήρχε Ναός του Θεού Διός, όπου είχαν βρεθεί ίχνη και πολλά λείψανα θυσιών τα οποία εσώζοντο μέχρι το 1813 μ.χ.χ.
Ναός Θεού Απόλλωνος
Κοντά στην Σκάλα υπήρχε δωρικός Ναός του Θεού Απόλλωνος του 6ου αιώνος.
Ναός Θεάς Δήμητρος και Κόρης
Στην άκρη της λιμνοθάλασσας Κούταβου υπήρχε δωρικός Ναός αφιερωμένος στις Θεές Δήμητρα και Κόρη. Σήμερα δεν υπάρχουν παρά μόνον ελάχιστα απομεινάρια καθώς κι η αρχαία επιγραφή «Τριοπίς Δάματρι και Κόρα».
Ναός Θεού Ποσειδώνος
Στην περιοχή του Πόρου, που στην αρχαιότητα ήταν κέντρο διέλευσης των πλοίων προς την Μεγάλη Ελλάδα (Ιταλία / Σικελία), υπάρχουν ελάχιστα ίχνη από τον εκεί Ναό του Θεού Ποσειδώνος.Θολωτός τάφος
Μυκηναϊκός θολωτός τάφος
Ευρίσκεται στο Μπόρτζι (Τζανάτα / Πόρος) και είναι ο μεγαλύτερος της βορειοδυτικής Ελλάδος. Είναι δομημένος επάνω σε άλλον, μικρότερο τάφο, που κατεστράφη τον 12ο αιώνα.
Σπήλαιο των Νυμφών ή Μελισσάνης
Αγαλματίδιο του θεού Πανός που εβρέθη στο σπήλαιο των Νυμφών Το σπήλαιο βρίσκεται στην περιοχή του Καραβόμυλου έξω από τη Σάμη. Ο μύθος αναφέρει ότι στο σπήλαιο αυτό αυτοκτόνησε η Νύμφη Μελισσάνθη ή Μελισσάνη, διότι δεν ανταποκρίθηκε στο έρωτά της ο Θεός Πάν, καθώς επίσης και ότι υπήρχαν εκεί μελίσσια (όπως αναφέρει και ο Όμηρος στην Οδύσσεια) που συμβολίζουν την αέναο ροή του κύκλου της ζωής (γέννηση-ζωή-θάνατος) .
Σπήλαιο των Νυμφών ή ΜελισσάνηςΤο βαραθροσπήλαιο των Νυμφών απετέλεσε τόπο λατρείας του Θεού Πανός και των Νυμφών (Ναϊάδες) επί πολλούς αιώνες, ευρέθηκαν δε μέσα στο σπήλαιο Βωμός και αγαλματίδιο του Πανός και πήλινες πλάκες με απεικόνιση Νυμφών.
Σπήλαιο Δράκαινας
Ευρύχωρο σπήλαιο, 200 περίπου τ.μ., με ίχνη λατρευτικής χρήσης πιθανόν γυναικείας θεότητας.
Σπηλιόβουνο
Όπως προδίδει κι η ονομασία υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή σημαντικός αριθμός σπηλαίων με ίχνη χρήσης τους από την αρχαιότητα.
Νησάκι Δίας
Το νησάκι βρίσκεται απέναντι από τα Σβορωνάτα όπου υπήρχε Ιερό του Θεού Διός.

Πηγή άρθρου: hellenismos.ysee.gr/

- http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/ionii-nisi-ellinon-topi-kefalonia-97048.html#sthash.oxmBMGXS.dpuf

Σαν σήμερα το 1963, ιδρύεται από νέους καλλιτέχνες η Δημοκρατική Κίνηση Νέων-Γρηγόρης Λαμπράκης με πρόεδρο τον Μίκη Θεοδωράκη...

Σαν σήμερα το 1963, ιδρύεται από νέους καλλιτέχνες η Δημοκρατική Κίνηση Νέων-Γρηγόρης Λαμπράκης με πρόεδρο τον Μίκη Θεοδωράκη...

.

. Η Ευρώπη των Ριζοσπαστών: "Ο προς τους λαούς ασπασμός"

.

Η Ευρώπη των Ριζοσπαστών: "Ο προς τους λαούς ασπασμός"

• .l

.

Υπήρχε ένα Πολιτικό Κίνημα, που όμοιο του δεν γνώρισε η Ελλάδα: Οι Ριζοσπάστες. Και η Ελλάδα δεν το γνωρίζει, ακόμα.

Ένα κίνημα που πάλευε για την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα και, που όταν ήρθε η ώρα, την αρνήθηκε, με ένα μεγαλειώδες πολιτικό απόφθεγμα:

"Η Ύπατη Αρμοστεία μεταφέρθηκε από την Κέρκυρα στην Αθήνα".

150 χρόνια μετά, ζούμε σε κατάσταση Ύπατης Αρμοστείας και πολιτικής κηδεμονίας.

Δεν έχει υπάρξει τόσο εύστοχη πρόβλεψη από πολιτικό κόμμα, σε όλα τα χρόνια του "Ανεξάρτητου" Βασιλείου της Ελλάδας ή της αυτοαποκαλούμενης "Ελληνικής Δημοκρατίας".

Δεν δίστασαν να έρθουν σε αντίθεση με όσους οργάνωσαν την ανατροπή του Όθωνα. Είχαν δει πως  τις ειλικρινείς επιθυμίες του λαού εκμεταλλευόταν η Αυτοκρατορία της εποχής. Η Αυτοκρατορία επιθυμούσε την ανατροπή του Όθωνα, γιατί είχε ταυτιστεί με τη απελευθέρωση των "αλύτρωτων πατρίδων". Η Βρεττανική Αυτοκρατορία δεν επιθυμούσε διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.  Την ώρα που η Αθήνα πανηγύριζε, αφελώς, την Επανάσταση κατά του Όθωνα, αυτοί αρνήθηκαν συμμετοχή. Την ώρα που η Ελλάδα πανηγύριζε την "Ένωση", αυτοί κλείστηκαν στα σπίτια τους.

    Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών διαμηνούσε πως «η βασίλισσα δεν θα είχε αντίρρηση να δοθούν τα Ιόνια στην Ελλάδα, αν ο νέος βασιλιάς ήταν αρεστός στους Βρετανούς». Και στην Αθήνα έφτανε μήνυμα που δεν έπαιρνε παρερμηνείες:«Προκειμένου να στηριχτεί η μοναρχία στην Ελλάδα, η βασίλισσα Βικτορία ήταν πρόθυμη να ανακοινώσει στη βουλή των λόρδων και στο αγγλικό κοινοβούλιο την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. Όμως, η προσφορά δεν ίσχυε, αν οι Έλληνες εκλέγανε βασιλιά που θα δημιουργούσε υποψίες ότι θ’ ακολουθούσε επιθετική πολιτική προς την Τουρκία»..

Ήξεραν αυτό που οι πολλοί δεν γνωρίζουμε ακόμα: Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ και δεν είναι ακόμα ανεξάρτητο κράτος.

Είχαν όραμα, όχι μόνο για την Ελλάδα. Ο τελευταίος της πρώτης γενιάς των Ριζοσπαστών, ο ποιητής Παναγιώτης Πανάς,  προσπάθησε για την Βαλκανική Ομοσπονδία, εμπνευσμένος από τον Ρήγα Φεραίο. Συμμετείχε ενεργά τόσο στην κίνηση για τη "Δημοκρατική Ανατολική Ομοσπονδία", όσο και στον σύλλογο"Ρήγας Φεραίος".

Ο λόγος της ίδρυσής του τελευταίου περιγράφεται στη  διακήρυξή του της 10.11.1862:

«Η επανάστασις δεν ετελείωσε διότι ο σκοπός αυτής τελικός, δεν ήτο η εκθρόνισις του  Όθωνος µόνη, αλλά η ανάπλασις της κοινωνίας και η θεµελίωσις της  κοινωνίας και η θεµελίωσις νέας  πολιτικής τάξεως …αν δεν αναµορφωθή η Ελληνική κοινωνία θα αλλάξωµεν αυθέντην, τον οποίον µας επέβαλον οι ξένοι».

Είχαν όραμα και για την Ενωμένη Ευρώπη. Ήταν "ο προς τους λαούς ασπασμός" των Ριζοσπαστών.

Οι Ριζοσπάστες δεν τέλειωσαν την ύπαρξη τους το 1864. Συνέχισαν και υπάρχουν.

Είμαστε ακόμα Ριζοσπάστες.

Στον απόηχο των ευρωεκλογών, παραθέτουμε το κείμενο του Δάσκαλου Πέτρου Πετράτου.

Ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ ΙΩΣΗΦ ΜΟΜΦΕΡΡΑΤΟΣ

ΚΑΙ Η ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ

           Την Κυριακή 25 Μαΐου 2014 διεξάγονται οι Ευρωεκλογές. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του για τη σημερινή Ε.Ε., μπορεί να έχει το δικό του όραμα για την ενοποίηση της ευρωπαϊκής ηπείρου και με βάση προφανώς αυτά θα ψηφίσει την ερχόμενη Κυριακή.

          Επειδή χτες γιορτάσαμε την επέτειο της ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα και επειδή ίσως οι περισσότεροι να αγνοούν την ευρωπαϊκή διάσταση της ριζοσπαστικής ιδεολογίας, θα θέλαμε ενημερωτικά να αναφέρουμε παρακάτω πολύ σύντομα τα εξής:

1. Ο ριζοσπαστισμός ήταν κίνημα εθνικό και δημοκρατικό∙ ζητούσε την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα σύμφωνα με την αρχή των εθνοτήτων και ταυτόχρονα απέβλεπε σε δημοκρατικές-κοινωνικές αλλαγές στο ελληνικό κράτος σύμφωνα με τις κατευθύνσεις των γαλλικών επαναστάσεων του 1789 και του 1848.

2. Οι επτανησιακές εφημερίδες της Αγγλοκρατίας και ειδικότερα οι ριζοσπαστικές χαρακτηρίζονταν από πολιτική ωριμότητα και διακρίνονταν για τη θαρραλέα και μαχητική αρθρογραφία τους. Ανάμεσα σε αυτές η «Αναγέννησις» του Ιωσήφ Μομφερράτου.

3. Από τα άρθρα του Μομφερράτου στην εφημερίδα του ξεχωριστή σημασία έχει εκείνο με τον τίτλο «Ο προς τους Λαούς ασπασμός μας» (εφημερίδα «Αναγέννησις», αρ. φύλλου 55, 18-4-1859), στο οποίο ο Κεφαλονίτης ριζοσπάστης διατύπωνε τις προωθημένες για την εποχή του ριζοσπαστικές-κοινωνιστικές ιδέες, προβάλλοντας ανάμεσα σε άλλα και το όραμα της «Ευρωπαϊκής Συμπολιτείας».

4. Συγκεκριμένα, θεωρούσε ότι όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί, καταπιεζόμενοι από ξένη ή εγχώρια τυραννία, συνιστούσαν ένα αδιάσπαστο σύνολο στον αγώνα τους για μια πανευρωπαϊκή πολιτική και πολιτισμική ανάπλαση της Ευρώπης. Διακήρυττε τη διάλυση της ανίερης συμμαχίας των –τότε- βασιλέων και την αντικατάστασή της με την ιερή συμμαχία των ευρωπαϊκών λαών, οι οποίοι θα συγκροτούσαν, με βάση την ελεύθερη εθνικότητα, τη λαϊκή κυριαρχία και τη μεταξύ τους αλληλεγγύη, μια Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία. Και στη Συμπολιτεία αυτή οι μεταξύ των εθνών διαφορές θα διευθετούνταν όχι ανταγωνιστικά και εχθρικά αλλά αδελφικά, με ισότητα, αμοιβαιότητα  και δικαιοσύνη, ενώ το νεοελληνικό κράτος – ένα κράτος, εννοείται, δημοκρατικό και κυρίαρχο - θα έπαιζε, κατά τον Μομφερράτο, σημαντικό ρόλο.

5. Επειδή, πράγματι, το συγκεκριμένο απόσπασμα του παραπάνω άρθρου του ριζοσπάστη αγωνιστή το θεωρούμε αξιολογότατο και συνάμα προφητικό και επίκαιρο αλλά παραμένει δυστυχώς άγνωστο μάλλον στους περισσότερους, το αντιγράφουμε από την εφημερίδα: «[…] Όταν δε επί των ερειπίων του αναποφεύκτως κατεδαφισθησομένου σαθρού οικοδομήματος της ιεράς μεν καλουμένης, ασεβούς δε και ανοσίου συμμαχίας των βασιλέων, εγερθή  το νέον και μέγα οικοδόμημα της αληθώς ιεράς και αγίας των λαών συμμαχίας, και αντί των ελευθεροκτόνων ηγεμονικών συνεδρίων επί τη βάσει της ελευθέρας εθνικότητος, της κυριαρχίας των λαών και της μεταξύ αυτών αλληλεγγύης επανιδρυθή εν είδος ευρωπαϊκής συμπολιτείας, όπου, προς τοις άλλοις, αι μεταξύ των εθνών σχέσεις θέλουσι διευθετείσθαι, όχι πλέον εγωιστικώς, δυσμενώς και εχθροπαθώς, αλλ’ αδελφικώς, εν πλήρει ισότητι, αμοιβαιότητι και δικαιοσύνη, κλέος γενικόν και καύχημα θέλει είσθαι ότι εν μέσω αυτής η νέα Ελλάς θέλει διαπρέπει λαμπρά και ένδοξος ως η αρχαία. […]».

6. Έτσι, λοιπόν, το ριζοσπαστικό κίνημα, πρώτο στην Ευρώπη, συνέλαβε και διακήρυξε την ανάγκη της πανευρωπαϊκής κοινότητας και συμπολιτείας. Και ο  Κεφαλονίτης ριζοσπάστης Ιωσήφ Μομφερράτος, είναι από τα μέσα του 19ου αιώνα ο πρώτος Έλληνας με ευρωπαϊκή συνείδηση, προδρομικός κήρυκας της συναδέλφωσης των ευρωπαϊκών λαών, οραματιστής μιας Ευρώπης των Λαών, της Ευρώπης της ισότητας, της δικαιοσύνης, της λαϊκής κυριαρχίας και της αλληλεγγύης – μιας Ευρώπης δηλαδή που καμιά σχέση δεν έχει με τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι δημιούργημα «ελευθεροκτόνων ηγεμονικών συνεδρίων».

22-5-2014                                                                                           Πέτρος Πετράτος

Έργα και ημέρες της Monsanto

X-Food

17:33 | 29 Μάιος. 2014

Εν όψει της εισβολής μεταλλαγμένων ειδών στην Ευρώπη, ύστερα από ομόφωνη συμφωνία των κρατών μελών της ΕΕ, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ρίξουμε περισσότερο φως στους λόγους για τους οποίους τέτοιες αποφάσεις αποτελούν κάτι παραπάνω από σοβαρότατο κίνδυνο όχι μόνο για την υγεία των πληθυσμών αλλά και για την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Επιμέλεια: Μικαέλα Κόλλια

Παρ’όλο που τα τελευταία χρόνια έχει εγκριθεί στην Ευρώπη η καλλιέργεια τεσσάρων μεταλλαγμένων σπόρων, μόνο το καλαμπόκι MON810 της Monsanto καλλιεργείται σήμερα, καθώς η καλλιέργεια των υπόλοιπων δύο ειδών καλαμποκιού (ΒΤ176 και Τ25) και της πατάτας Amflora, εγκαταλείφθηκε.

Οι θάνατοι και οι αρρώστιες που έχουν προκληθεί από προϊόντα της Monsanto στα χρόνια της λειτουργίας της, σε συνδυασμό με τις καταστροφές του φυσικού περιβάλλοντος, από την Αφρική ως την Αρκτική, έχουν ξεσηκώσει μαζικό κύμα διαμαρτυριών, ιδιαίτερα στην Αμερική. Και ενώ μέχρι σήμερα η Ευρώπη είχε εφαρμόσει απαγόρευση των προϊόντων της, φαίνεται ότι η συμφωνία, που προωθήθηκε από την Ελλάδα ως προεδρεύουσα χώρα, προμηνύει την έγκριση των κυβερνήσεων για την έλευση των μεταλλαγμένων και το ξέσπασμα λαϊκών αντιδράσεων εναντίον τέτοιων αποφάσεων που, με σκοπό το κέρδος, ανοίγουν το δρόμο στις πολυεθνικές μεταλλαγμένων ειδών.

Σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης «Μarch against Monsanto», που δημοσιεύεται στο AlterNet, μερικοί από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να απαγορευθούν τα προϊόντα της Monsanto είναι οι εξής:

Πρόκειται για μια κερδοσκοπική εταιρία που παρασκευάζει δηλητηριώδη χημικά.

Με μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της εταιρίας διαπιστώνει κανείς ότι η αλήθεια απέχει παρασάγγας από όσα η ίδια ισχυρίζεται ότι πρεσβεύει.

Η Monsanto ιδρύθηκε το 1901 στο St. Louis του Μισούρι των ΗΠΑ από τον Τζον Φράνσις Κουήνι, βετεράνο της φαρμακευτικής. Από τότε έχει αλλάξει άρδην η συμπεριφορά, η ισχύς και η εξάπλωση της εταιρείας. Το πρώτο προϊόν που παρασκεύασε ήταν σακχαρίνη, η οποία είναι ένα τεχνητό γλυκαντικό που χρησιμοποιείται για να αυξήσει την αίσθηση του γλυκού σε ποτά, ζαχαρωτά, κουλουράκια, οδοντόπαστες, φάρμακα κ.α. Το προϊόν είχε επιτυχία και έτσι η Monsanto πούλησε τη σακχαρίνη στην Coca Cola. Δυστυχώς, όμως, έχει συσχετισθεί με ευερεθιστότητα, υπερτονία, αϋπνίες και στραβισμό, που υποχωρεί 36 ώρες μετά την κατάποση της. Όπως αναφέρεται σε δύο αναφορές για τη σακχαρίνη, η υπερβολική δόση πορεί να προκαλέσει αντιδράσεις γενικευμένου οιδήματος, ολιγοουρίας και αλβουμινουρίας.

Στη συνέχεια, η Monsanto εξαπλώνεται στην Ευρώπη παράγοντας ασπιρίνη, βανιλλίνη, συνθετικό καουτσούκ και σαλικυλικό οξύ. Στη δεκαετία του 1920 η εταιρεία επεκτάθηκε σε βασικά βιομηχανικά χημικά προϊόντα. Τη δεκαετία του 1940 η Monsanto γίνεται κορυφαίος παραγωγός πλαστικών με τις συνθετικές ίνες και το πολυστυρένιο. Από τότε παραμένει μία από τις 10 μεγαλύτερες χημικές βιομηχανίες ανά τον κόσμο.

Είναι σημαντικό ότι ένα από τα πιο διάσημα προϊόντα της Monsanto είναι ένα εντομοκτόνο και αποφυλλωτικό, το«Αgent Orange», που το κατασκεύασε σε συνεργασία με το αμερικανικό κράτος και χρησιμοποιήθηκε στον πόλεμο του Βιετνάμ. Το συγκεκριμένο παρασκεύασμα προκάλεσε, και συνεχίζει να προκαλεί,  καρκίνο, γενετικές μεταλλάξεις σε βρέφη και ενήλικες, ακρωτηριασμούς και ακόμα και θάνατο όχι μόνο των 500.000 χιλιάδων γηγενών αλλά και πολλών αμερικανών στρατιωτών. Μάλιστα, όταν το 1978 Αμερικανοί στρατιώτες βετεράνοι του Βιετνάμ κατέθεσαν μήνυση εναντίον του Agent Orange, η Μονσάντο χρηματοδότησε μελέτες και χειραγώγησε τα αποτελέσματα ώστε να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η συγκεκριμένη διοξίνη δεν είναι καρκινογόνος.

Εκτός από τη σακχαρίνη και τo Agent Orange, έχει στο ενεργητικό της την παραγωγή του DDT (διχλωροδιφαινυλοτριχλωροαιθάνιο), ενός από τα πιο γνωστά συνθετικά εντομοκτόνα, με μακρά, μοναδική και αμφιλεγόμενη ιστορία, που χρησιμοποιήθηκε για την καταπολέμηση της ελονοσίας. Παρ’όλο που το DDT έχει συνδεθεί με κάποιες μορφές διαβήτη και καρκίνου, δεν είναι τόσο τοξικό για τον ανθρώπινο οργανισμό. Εντούτοις, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν είναι βιοδιασπώμενο και έχει εξαπλωθεί σε όλη την υφήλιο. Σύμφωνα με αμέτρητες έρευνες, τα ραντίσματα με DDT είχαν ως αποτέλεσμα τον αφανισμό ψαριών, εντόμων και πουλιών από την Αφρική ως την Αρκτική.

Τέλος, ένα από τα βλαβερά προϊόντα της είναι το PCB, που χρησιμοποιείται ως ψυκτικό υγρό και η έκθεση σε αυτό προκαλεί καρκίνο, γεννήσεις παιδιών με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, μείωση λειτουργίας θυρεοειδούς και διαταραχή των σεξουαλικών ορμονών. Όταν, το 1966, κάποιοι επιστήμονες έριξαν ψάρια στο κανάλι του Σνόου Κρικ όπου ρίχνονταν ποσότητες PCB τα ψάρια πέθαναν μέσα σε 3.5 λεπτά. Και ενώ η Monsanto ενημερώνει την πολιτεία για τη τοξικότητα και τους κινδύνους του υγρού και τη συμβουλεύει να ζητήσει από τους κατοίκους να εγκαταλείψουν την περιοχή, εκείνη μένει κυριολεκτικά αμέτοχη.

Τα χημικά προϊόντα της Monsanto συνεχίζουν να έχουν αντίκτυπο στον κόσμο, τόσο εντός όσο και εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, και να τη θέτουν συνεχώς αντιμέτωπη με δικαστικές αγωγές. Επιστημονικές μελέτες έχουν συνδέσει τα χημικά παρασιτοκτόνα που παράγει με τη νόσο του Πάρκινσον, νόσο του Alzheimer, τον αυτισμός και τον καρκίνο.

Ένα άλλο παράδειγμα της χημικής τρέλας της Monsanto ήρθε τον Φεβρουάριο, όταν ένα γαλλικό δικαστήριο την έκρινε ένοχη για τη δηλητηρίαση από χημικά ενός Γάλλου καλλιεργητή, του Πολ Φρανσουά. Ο αγρότης που υπέστη νευρολογικά προβλήματα, όπως απώλεια μνήμης, πονοκεφάλους και τραύλισμα μετά από την εισπνοή του ζιζανιοκτόνο Lasso της Monsanto, το 2004, κατηγορεί τη γιγαντιαία επιχείρηση για τη μη παροχή επαρκών προειδοποιήσεων σχετικά με την ετικέτα του προϊόντος.

Χτίζει μονοπωλιακή αγορά που θέτει τους αγρότες εκτός παραγωγής, προκαλώντας ακόμα και αυτοκτονίες των μικροκαλλιεργητών.

H Monsanto ασκεί τεράστια έλεγχο στη βιομηχανίας σπόρων. Ήδη από το 1982, ξεκίνησε να αγοράζει μικρότερες εταιρείες σπόρων (μερικές από τις πιο σημαντικές αγορές της ήταν Asgrow (σόγια) , η Delta and Pine Land (βαμβάκι), DeKalb (καλαμπόκι) , Seminis (λαχανικά) και σπόρους του ιδρύματος Holden του), συμπιέζοντας τον ανταγωνισμό και ασκώντας τεράστιες πιέσεις στις αμερικανικές κυβερνήσεις ώστε να μην θέσουν αντιμονοπωλιακή νομοθεσία.

Παράλληλα, έχει δημιουργήσει και ένα τεράστιο μονοπώλιο στην παραγωγή ινδικού βαμβακιού. Στην Ινδία, πάνω από 250.000 αγρότες έχουν δουλεύουν με σπόρους βαμβακιού της Monsanto, οι οποίοι δεν πραγματοποιούν όσα υπόσχονται. Οι σπόροι που χρησιμοποιούνται μπορεί να είναι η ιδιοκτησία των αγροτών, αλλά τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας ανήκουν στην Monsanto, δεσμεύοντας τους σπόρους ακόμα και τρίτης γενιάς. Όταν οι εν λόγω σπόροι δεν αποδίδουν, όπως είχε αρχικά υποσχεθεί η εταιρία, ή ακόμη και αν το κάνουν , οι γεωργοί εγκαταλείπουν τις εργασίες τους, παγιδευμένοι σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και χρέους. Μάλιστα, ορισμένοι αγρότες έχουν μετατραπεί σε πόσιμο δηλητηριώδη φυτοφάρμακα Monsanto σε μια προσπάθεια να απελευθερώσει τις οικογένειές τους από την οφειλή .

Όπως γράφει η Βαντάνα Σίβα του Al Jazeera στο άρθρο με τίτλο «Σπόροι αυτοκτονίας και δουλείας εναντίον Σπόρων ζωής και ελευθερίας», η πραγματικότητα στο ινδικό έδαφος είναι εντελώς διαφορετική από τα χαμογελαστά πρόσωπα που προωθεί το μάρκετινγκ της Monsanto. Οι αγρότες ζουν μες στο χρέος και τη βαθιά αγωνία, και έχουν εξαρτώνται από το μονοπώλιο των σπόρων της Monsanto.

Ελέγχει τα τρόφιμα και ιδιωτικοποιεί το νερό.

Καθώς ο μισός πληθυσμός της γης θα αντιμετωπίζει σημαντική έλλειψη νερού μέχρι το 2030, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, εταιρείες όπως η Monsanto (μαζί με την Royal Dutch Shell και τη Nestle), συναγωνίζονται για ένα μέλλον στο οποίο ελεύθερη παροχή νερού θα ανήκει στο παρελθόν και οι φυσικοί, δημόσιοι πόροι θα ελέγχονται από ιδιωτικές υπηρεσίες.

Οι ιδιωτικές εταιρείες κατέχουν ήδη το 5% του γλυκού νερού στον κόσμο. Οι δισεκατομμυριούχοι και οι εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων της Monsanto, αγοράζουν τα δικαιώματα διαχείρισης των υπόγειων υδάτων και του υδροφόρου ορίζοντα. Η Monsanto κατηγορείται ήδη για μόλυνση των παρόχών νερού με διάφορες ουσίες, συμπεριλαμβανομένων του PCB και άλλων διοξινών. Επιπλέον, βλέποντας μια κερδοφόρα αγορά, έχει ξεκινήσει την ιδιωτικοποίηση των πηγών νερού που ρυπαίνεΙ, το φιλτράρισμα του νερού, και την πώλησή του πίσω στο κοινό.

Ασκεί κυβερνητικές πιέσεις και θέτει νομοθεσίας για την προστασία των συμφερόντων της.

Πρώην στελέχη της Monsanto έχουν ιδρύσει την υπηρεσία Food and Drug Administration, η οποία είναι επιφορτισμένη με τη διασφάλιση της ασφάλειας των τροφίμων για το αμερικανικό κοινό.

Αυτή η προφανής σύγκρουση συμφερόντων θα μπορούσε να εξηγήσει την έλλειψη κυβερνητικής έρευνας σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων. Πρόσφατα, το Κογκρέσο των ΗΠΑ πέρασε ένα νόμο που έχει ονομαστεί «Πράξη Προστασίας Monsanto», που, μεταξύ άλλων, απαγορεύει στα δικαστήρια την ανάσχεση της πώλησης των γενετικά τροποποιημένων σπόρων της Monsanto.

Διαιωνίζει τους περιβαλλοντικούς εφιάλτες.

Όπως επισημαίνεται στο site Μillions Against Monsanto αλλά και σε άρθρο της Washington Post, ενώ η ίδια η Monsanto διαφημίζει τη τεχνολογία της ως σημαντική για την ανάπτυξη της παγκόσμιας γεωργίας, στην πραγματικότητα  αποτελεί τεράστιο κίνδυνο για την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων και της βιώσιμης γεωργίας.

Το άρθρο σημειώνει, επίσης, ότι έχει αυξήσει η χρήση των ζιζανιοκτόνων, η οποία μπορεί να προκαλέσει επιπτώσεις στην υγεία. Είναι σημαντικό ότι μια τέτοια αύξηση έχει προκαλέσει την εμφάνιση μολυσμένων γονιδίων ακόμα και σε μη μεταλλαγμένες καλλιέργειες.

Τέλος, σύμφωνα με έκθεση της Ένωσης Ανήσυχων Επιστημόνων (UCS), η Monsanto συμβάλλει ελάχιστα στο να τραφεί ο κόσμος, και έχει αποτύχει να υιοθετήσει σημαντικές τεχνολογίες που θα έδιναν λύση στο παγκόσμιο πρόβλημα σιτισμού επειδή δε θέτουν τα προϊόντα της σε κύριο ρόλο.

Οικογένεια Απόστουλου Σάντα: "Έχετε ευθύνη κυρίες και κύριοι όσοι από εσάς έχετε ψηφίσει το Ναζιστικό Κόμμα της Χρυσής Αυγής"

.

 

Share on facebookShare on twitterShare on linkedinShare on google_plusone_shareMore Sharing Services7

3 χρόνια απο το θάνατο του Απόστολου Σάντα, ανοιχτή επιστολή της οικογένειάς του

30 προς 31 Μαϊου 1941 υπεξαιρέθηκε η πολεμική σημαία της Βέρμαχτ, με το οικόσημο του Κάϊζερ και τον μισητό αγκυλωτό σταυρό – την σβάστικα – από τον ιερό βράχο του Παρθενώνα.

73 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τη νύχτα αυτή όπου οι δύο νέοι φίλοι τότε, και συναγωνιστές αργότερα, έκαναν την πρώτη αντιστασιακή πράξη με τέτοια συμβολική αξία σ’ ολόκληρη την Ευρώπη.

Ναι, ομιλούμε για τον Απόστολο Σάντα, που δυστυχώς στις 30 Απριλίου 2011 έφυγε από τη ζωή και τον Μανώλη Γλέζο που συνεχίζει τον αγώνα.

Τρία ολόκληρα χρόνια πέρασαν από το θάνατο του πατέρα μας. Όμως, ο Φασισμός ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ…   ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!

Είναι γεγονός ότι τη νύχτα αυτή υπήρξαν δύο μεγάλοι συμβολισμοί.


Ο ένας ήταν το μίσος, η οργή, η «δήθεν ανωτέρα φυλή» που επέφερε τη βία μεταξύ των ανθρώπων, και το νόμο της ζούγκλας «ο δυνατότερος έχει δικαίωμα ζωής ο αδύναμος όχι» - όλα αυτά λοιπόν τα εξέφραζε με μία λέξη η σβάστικα! Το σύμβολο των Ναζί που πρέσβευαν μία από τις χειρότερες για το ανθρώπινο είδος θεωρίες: τον Εθνικοσοσιαλισμό. Διαιρεί τους λαούς και επιφέρει διχόνοιες, μίση, στο έπακρο τη βία, και ότι υπάρχει στη σκοτεινή πλευρά του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Ο άλλος συμβολισμός ήταν η Ακρόπολη. Ο θαυμάσιος Παρθενώνας ένα έργο γεμάτο ήλιο, σύμβολο και κατάκτηση των ωραιότερων πλευρών του ΑΝΘΡΩΠΟΥ, της δημιουργίας της τελειότητας, της τέχνης, της ομορφιάς της ζωής, της δημοκρατίας, ένα έργο πολιτιστικής κληρονομιάς της Ανθρωπότητας. Η πιο φωτεινή πλευρά του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

Είμαστε Ελληνίδες και Έλληνες, αφήστε τους δήθεν συμβολισμούς για ψήφο διαμαρτυρίας στους Νέο Ναζί. Έχετε ευθύνη κυρίες και κύριοι όσοι από εσάς έχετε ψηφίσει αυτό το Ναζιστικό Κόμμα της Χρυσής Αυγής και να γνωρίζετε ότι οι λαοί δεν ξεχνούν!

Ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος υπήρξε ένας από τους τραγικότερους πολέμους στην ιστορία της Ανθρωπότητας και η Ελλάδα μας το πλήρωσε πολύ ακριβά ως δεύτερη χώρα μετά την πρώην Σοβιετική Ένωση σε απώλειες. Εσείς όλοι των μεγάλων ηλικιών ή προέρχεστε από οικογένειες προδοτών ή είστε οι άνθρωποι που επιπλέουν σε όλες τις καταστάσεις… Ξανασκεφτείτε τι ακριβώς κάνετε.. Συγχωροχάρτι δεν υπάρχει για κανέναν!

Όσον αφορά τους νέους που έχουν ταχτεί στο πλευρό της Χρυσής Αυγής σαφώς και έχουμε εμείς οι μεγαλύτεροι, ευθύνη γι’ αυτό. Οι νέοι δεν βολεύονται εύκολα και εάν δεν έχουν γνώσεις, μόρφωση, δεν έχουν διαβάσει ιστορία και γενικότερα εάν η Παιδεία της χώρας τους δεν μπορεί να τους δώσει απαντήσεις στα ερωτήματά τους περί κοινωνικής αδικίας, κρίσεις οικονομικές που φέρνουν τον άνθρωπο σε απελπιστική θέση, και γενικότερα εάν η χώρα που υποτίθεται ότι έδωσε τα φώτα της για τη Δημοκρατία στη Δύση, δεν μπόρεσε να καλλιεργήσει στους νέους της αυτή ακριβώς την έννοια, η Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που άλλαζε κάθε φορά που άλλαζε και η παλαιά δικομματική διακυβέρνηση της χώρας μας.. σίγουρα τα αποτελέσματα είναι αυτά…

Νέες και Νέοι,

Διαβάστε μόνοι σας, χωρίς «δασκάλους» ή καθοδηγητές την ιστορία σας. Πρέπει να είστε υπερήφανοι για την Ελλάδα μας, όχι όμως ως Έθνος ανώτερο από τα άλλα.   Η Ελλάδα πρεσβεύει μία χώρα ειρηνική, με ανθρώπους φιλειρηνικούς, φιλόξενους στους ξένους, συμπαραστάτες σε λαούς κυνηγημένους, πανανθρώπινες αξίες για τη ζωή, μια ζωή γεμάτη ήλιο.

Βοηθήστε τους μεγαλύτερους και την ίδια τη κοινωνία μας για ένα καλύτερο αύριο με καλοσύνη.

Αυτά είχαμε να πούμε τόσο για τα τρία χρόνια που μας λείπει ο αγαπημένος μας πατέρας, όσο και για την επέτειο των 73 χρόνων από το γεγονός της υπεξαίρεσης της σβάστικας από την Ακρόπολη.

Η οικογένεια του Απόστολου Σάντα,

Οι κόρες του Αλεξάνδρα και Γεωργία Σάντα.

30 Μαϊου 2014

.

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ-ΜΑΝΙΑΤΗΣ: ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΛΥΣΣΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΑΓΜΕΝΩΝ;

.

.

Dennis Hoidas

(Μια απαντηση, δεν θα εβλαπτε...Οπως δεν θα εβλαπτε και η δημοσιοποίηση, απο τα ξεπουλημενα ΜΜΕ, δυο πολύ σημαντικών δικαστικών αποφασεων...)

Ειναι δεδομενο οτι οι λαοι της Ευρώπης -χαρις στην υψηλή τους Παιδεια- απεχθανονται τα μεταλλαγμένα. Ειναι δεδομένο οτι γαλλικο εργαστηριο απέδειξε -περαν πασης αμφιβολιας- οτι τα μεταλλαγμενα προκαλουν στείρωση και νεοπλασιες. Ειναι επισης δεδομένο οτι αποτελουν την αιτία εξαφανισης των μελισσων, ειτε εξαιτιας της στειρωσης που προκαλει η γυρη τους (κατι που αποδειχθηκε στις ΗΠΑ, με την καταστροφη πληθυσμων της πεταλούδας Monarch) ειτε εξαιτιας των φυτοφαρμακων τα οποια συνοδευουν -αποκλειστικα- την καλλιέργεια τους. Τα συνοδευει η υποψια οτι προκαλουν τετοιου ειδους ορμονικες αλλοιωσεις στα εμβρυα ωστε να αυξανονται τα ποσοστα στειρων -ή και άφυλων- οργανισμών...

(Ναι, υπαρχει το σαθρο επιχειρημα οτι τα "μεταλλαγμενα" στοχευουν στο να λύσουν το προβλημα της πεινας στον πλανήτη. Η απαντηση ειναι οτι η Ευρωπη δεν αντιμετωπιζει επισιτιστικο προβλημα χαρις στην υπερεπαρκη παραγωγή βρωσιμων αγαθων - η υπερπαραγωγη των οποιων αποφευγεται μεσα απο ντιρεκτιβες και ποσοστωσεις της Κοινης Αγροτικης Πολιτικής...Οσο για την "πεινα στον υπολοιπο πλανητη", η μονη συμβολή των μεταλλαγμενων ειναι μεσω της σταδιακης στειρωσης που προκαλουν τα μεταλλαγμενα στους πληθυσμους που τα καταναλωνουν. Εκτος κι αν πιστευετε οτι οι πληθυσμοι στις υπαναπτυκτες χώρες έχουν προσβαση σε ιατρικες υπηρεσιες εξωσωματικης γονιμοποιησης οπως εξαναγκαζονται να κανουν, μαζικα, οι Ελληνιδες...)

Κι εκει που ολα εδειχναν οτι θα ησυχάζαμε απο τις τροφές Φρανκεστάιν, αυτές οργανωνουν τη Μεγαλη Ρεβανς,με πρωτοστατες τους Βενιζελο και Μανιάτη, στα νομοθετικα οργανα της ΕΕ...

Η πρεμούρα οφείλεται σε μια σημαντική αποφαση που πηρε, προ εβδομάδων, ενα γαλλικο δικαστηριο: Αθώωσε (θεωρώντας οτι η πραξη τους αποτελει αναφαιρετο δικαιωμα των πολιτων) μια ομαδα ακτιβιστών η οποια ξερριζωσε μια φυτεια με πειραματικά μεταλλαγμένα. Σύμφωνα με το δικαστηριο, η καλλιεργεια μεταλλαγμένων πρεπει να γινεται αποκλειστικά και μονο σε περικλειστους χώρους ώστε να αποκλείεται καθε πιθανοτητα επιμολυνσης αλλων, "φυσιολογικων" καλλιεργειων απο την μεταφερομενη γύρη τους...(Πλακα θα εχει αν επικαλεστει αυτη την αποφαση ο καθε Κασιδιαρης για να ανατρεπει παγκους παρανομων μικροπωλητων... )

H "ακραια" αυτη δικαστικη αποφαση (που ουσιαστικά νομιμοποιει την ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ σε περιπτωσεις υψιστης σημασιας για την δημοσια υγεια) κινητοποίησε το λομπι των μεταλλαγμένων (με τις "νουθεσιες", τα "βαλιτσακια" ή και τις απειλες) προκειμενου να δημιουργήσουν ευνοϊκο δεδικασμένο σε μια αλλη σοβαρη υποθεση, που αφορουσε την Αυστραλια: Εκει, ενας αγροτες βιολογικων προϊοντων μηνυσε γειτονά του επειδη καλλιερηγησε μεταλλαγμενα διπλα στο χωραφι του. και η επιμολυνση που υπέστη η παραγωγή του απο τη γειτνίαση ειχε ως αποτελεσμα να χασει την "βιολογικη πιστοποιηση" η παραγωγή του, με αποτελεσμα μια τεραστια οικονομική ζημια για τον ιδιο.

Οπως ηταν φυσικο, οι πιεσεις που ασκηθηκαν στο αυστραλιανο δικαστηριο ηταν τετοιες που αυτο "αναγκαστηκε" να εκδωσει αθωωτική αποφαση. (Σε διαφορετική περιπτωση, οι πελατες της Μονσαντο θα στρεφονταν κατα της ιδιας της εταιρειας μεταλλαγμενων απαιτωντας απο αυτην να πληρωνει τα προστιμα που θα τους επιβαλλονταν εξαιτιας της προκλησης επομολυνσεων στους γειτονές τους...Και ειναι πια γνωστο οτι οι ιδιες οι εταιρειες μεταλλαγμενων πανε και καλλιεργουν -κρυφα- διπλα σε βιολογικες καλλιεργειες προκειμένου να επιτυχουν την de facto καταργηση των πιστοποιητικων "βιολογικης καλλιεργειας" ώστε να παψει, οριστικα, η διαζευξη "βιολογικο-μεταλλαγμενο" ).

Ενας αλλος λογος που εχει πιασει κωλοπρεμούρα τις εταιρειες μεταλλαγμενων με την Ευρώπη, ειναι η Ουκρανια. Με την υπάρχουσα νομοθεσια, η μελλοντικη ευρωπαϊκη προοπτική της Ουκρανιας (αρα και η υπαγωγή της στο ισχύον ευρωπαϊκο δικαιο) θα δημιουργησει προβλήματα στην Μονσαντο η οποια, μεχρι στιγμης, κυριαρχει στις μαζικες καλλιεργειες, εκει. Και το ανδιαφερον της Μονσαντο ειναι τεραστιο για τα Ουκρανικα εδάφη! (Εξ ου και η συμβολικη σημασια που αποκτα η παρουσια του μισθοφορικού στρατου Blackwater/Academy, στις Ουκρανικές περιοχες οπου και σκοτώνει Ρωσοφιλους αυτονομιστες. Και ναι,καλα μαντεψατε: η Blackwater -που μεχρι στιγμης απαριθμει 47 νεκρους, στις ταξεις της- ειναι θυγατρική της Monsanto!)

Και ποιος, αυτες τις μερες, ανελαβε, κοντρα στη θεληση των ευρωπαϊκών λαων, να επιλυσει ΕΣΠΕΥΣΜΕΝΑ τα "νομικα προβλήματα" των εταιρειων μεταλλαγμενων σπορων; Ναι, καλα το καταλαβατε: Το διδυμο Βενιζελου-Μανιατη!!!

Διαβαζουμε απο τη σημερινη ειδησεογραφια:
"...ο Βαγγέλης Βενιζέλος "παρέλειψε" να συνυπογράψει επιστολή 12 υπουργών της Ε.Ε προς τον Επίτροπο Υγείας, παρά το γεγονός ότι το 89% των Ελλήνων τάσσονταν κατά των μεταλλαγμένων. Το πρώτο βήμα υπέρ των μεγαλοπαραγωγών και αναπόφευκτα των μεταλλαγμένων είχε γίνει. Αυτή τη στιγμή, το μεταλλαγμενο καλαμπόκι αναμένει έγκριση από την Ε.Ε για να ξεκινήσει η καλλιέργειά και διανομή του. Το τελειωτικό χτύπημα το έδωσε ο Γιάννης Μανιάτης, ο οποίος πρότεινε ανοιχτά αλλαγή στον Ευρωπαϊκό Κανονισμό για τα μεταλλαγμένα. Η αλλαγή αυτή έλεγε πως για να απαγορέψει μια χώρα την καλλιέργεια ενός μεταλλαγμένου οργανισμού, θα έπρεπε πρώτα να πάρει την έγκριση της εταιρίας που το προωθεί..."

Να περιμένουμε εξηγησεις?
Φωτό από το www.argolidaportal.gr
Η, απλα, "να τους χαιρομαστε"?
https://m.facebook.com/fotis.bobolas/posts/10152442690054513?utm_content=bufferaa282&utm_medium=social&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer