Αφιέρωμα : Σεισμοί 1953
11 Αυγούστου, 2012 3:45 μμ
Η ιστορική γέφυρα De Bosset ή γέφυρα του Δεβοσέτου ή για τον απλό λαό o «Πόντες» είναι η μεγαλύτερη λίθινη γέφυρα της Ευρώπης.
Η Ελλάδα εκείνη την εποχή έβγαινε ολόκληρη από μια δύσκολη εποχή ( πόλεμος – κατοχή – εμφύλιος) και ήταν στις πρώτες προσπάθειες ανασυγκρότησης. Ο πρώτος σεισμός έγινε με επίκεντρο την Ιθάκη στις 9 Αυγούστου, ακολουθούν ισχυροί μετασεισμοί για τρείς μέρες που ενεργοποιούν σεισμικά όλοι τη δυτική Ελλάδα και τότε έγινε ο μεγαλύτερος σεισμός (πάνω από 7 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ) στις 12 Αυγούστου με επίκεντρο τη Κεφαλονιά. Οι σεισμοί αυτοί είναι οι καταστρεπτικότεροι που έχουν γίνει στην Ελλάδα με πάνω από 470 νεκρούς και αγνοούμενους και 2500 τραυματίες. Αυτή τη δίμηνη σεισμική ακολουθία σημπλήρωσαν δύο σεισμοί τον Οκτώβριο στο Ληξούρι και τον Νοέμβριο στην Ιθάκη, αλλά δεν είχε μείνει τίποτε άλλο όρθιο για να το καταστρέψουν.
Στην Κεφαλονιά μικρότερες ζημιές έπαθε το βόρειο τμήμα του νησιού, η περιοχή της Ερίσου και το Φισκάρδο όπου αρκετά αρχοντικά άντεξαν τη καταστροφική μανία των πάνω από 3000 σεισμών και μετασεισμών που έγιναν μέχρι την άνοιξη της επόμενης χρονιάς και είναι από τα ελάχιστα διατηρητέα παραδοσιακά χτίσματα στο νησί.
Σημαντική ήταν η διεθνής βοήθεια που προσέτρεξε στο νησί από πολλές χώρες. Είτε τους πρώτους μήνες για την παροχή άμεσης βοήθειας, είτε στην προσπάθεια των κατοίκων να ξαναστήσουν τη ζωή τους όλα τα επόμενα χρόνια. Χαρακτηριστική η απουσία του ελληνικού κράτους που δεν μπόρεσε να δημιουργήσει τις συνθήκες για να κρατήσει τους ανθρώπους στο τόπο τους. έτσι η Κεφαλονιά εξαιτίας της έντονης μετανάστευσης που ακολούθησε τους σεισμούς στερήθηκε σημαντικό – και ίσως το πιο δημιουργικό και δυναμικό – κομμάτι του πληθυσμού της.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 59 χρόνων, από τον ιστορικό σεισμό της Κεφαλλονιάς, διαβάστε μια συγκλονιστική αφήγηση λίγο πριν το μεγαλό σεισμό.
Από τον Μάϊο του 1953,η Σταυρούλα του Κολετέρου,που ‘λέγαν πως ήταν αλαφροϊσκιωτη,άρχισε να μουρμουράει πως της Αγίας Παρασκευής θα γίνει σεισμός,την ώρα που ο παπάς θα λέει το Ευαγγέλιο.
Την θυμάμαι να το λέει και θυμάμαι πως την περιγελούσα,νομίζοντας πως το κάνει για φιγούρα…..
Τις 9 Αυγούστου στην Κυριακάτικη Λειτουργία….θάχε τελειώσει ο παπα-Γεράσιμος το Ευαγγέλιο.
όταν ακούστηκαν μαζεμένα λαλήματα πετεινών,κακαρίσματα από κότες,γαυγίσματα σκύλων.
Ξαφνικά κουνηθήκαμε πέρα-δώθε δυνατά,σαν να ξεκόλησε η γη………είδαμε τον κόσμο να τρέχει στην Νότια έξοδο με φωνές όπως οι κόκκοι της άμμου στριμώχνονται στην κλεψύδρα…..
Ο παπα-Γεράσιμος καθώς η δόνηση συνεχίζεται προστατεύει την Προσκομιδή,αυτός ο ολιγογράμματος
παπάς,ο άσημος ο κοντός ο φάλτσος,ο σκαφτιάς από τα Αννινάτα!
Που βρήκε την δύναμη να αψηφήσει τον κίνδυνο,να κατανικήσει τον φόβο,ποιός τον δίδαξε
να προτιμάει τα Αγια των Αγίων από την σωτηρία του σαρκίου;
-Ρε Σταυρούλα 9 Αυγούστου με το παλιό ημερολόγιο είναι της Αγίας Παρασκευής!
του Πέτρου Μαριάτου ”Ο Ασπρογέρακας”
Οι φωτογραφιες,απο αρχειο της Κοργιαλενειου Βιβλιοθηκης
