Για την συμπαθή τάξη των Απεργοσπαστών
Γράφει ο Βαγγέλης Κωνσταντίνου
Αυτή η επικοινωνία μαζί σας, έχει συγκεκριμένους αποδέκτες.
Είναι μια επιστολή σε όλους εκείνους τους προνομιούχους που ποτέ τους δεν απείργησαν, που πάντοτε ήταν συνεπείς στην δουλειά τους, που ποτέ δεν στέρησαν τις υπηρεσίες τους από τον εργοδότη τους., που ήταν συνεπείς στην ιδεολογία του Απεργοσπάστη.
Σε όλους εκείνους που ενώ βρίζουν τα συνδικάτα και τους συνδικαλιστές, εντούτοις ποτέ δεν αρνήθηκαν να πάρουν τις αυξήσεις στους μισθούς τους από συμβάσεις που διεκδίκησαν όσοι απεργούσαν, όσοι έχαναν το μεροκάματο.
Αλήθεια, Εσύ που δεν απεργείς, που ψάχνεις κάθε μέσον για αν πας την ημέρα απεργίας στην δουλειά σου, για να μην στεναχωρήσεις τον εργοδότη σου, αλήθεια Πες μου σε τι ωφελήθηκες περισσότερα από εμένα;
Μήπως εσύ που δεν απεργείς, πληρώνεις λιγότερο την kwh στην ΔΕΗ;
Εσύ που δεν απεργείς, παίρνεις μεγαλύτερο μισθό από εμένα;
Εσύ που δεν απεργείς πηγαίνει στο Σούπερ Μάρκετ και δείχνει την ταυτότητα του απεργοσπάστη και σου κάνουν έκπτωση στα προϊόντα που αγοράζεις;
Εσύ που δεν απεργείς, είδες να καλυτερεύει η ζωή σου ; Δεν σε απέλυσε ο εργοδότης σου; Δεν φοβάσαι μην σε απολύσει; Νιώθεις πως είσαι ο άνθρωπος του εργοδότη σου και εσύ πάντα θα δουλεύεις;
Εσύ που δεν απεργείς μήπως το Κράτος σου χάρισε φόρους;
Μήπως εσύ δεν πληρώνεις χαράτσια;
Μήπως εσύ πληρώνεις λιγότερους φόρους;
Μήπως εσύ που δεν απεργείς πληρώνεις πιο φθηνά το πετρέλαιο;
Μήπως εσύ που δεν απεργείς έχει προνόμιο να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου χωρίς να πληρώνεις;
Μήπως εσύ που δεν απεργείς το κράτος βοηθά τα παιδιά σου να βρουν δουλειά;
Μήπως εσύ που δεν απεργείς το Κράτος σου δίνει δωρεάν τα φάρμακα; Μήπως δεν πληρώνεις στα Νοσοκομεία; Μήπως δεν πληρώνεις τις εξετάσεις και τα διαγνωστικά εργαστήρια;
Μήπως εσύ που δεν απεργείς έμαθες να βολεύεσαι πίσω από εμένα πείθοντας τον εαυτό σου ότι είσαι ποιο έξυπνος;
Μήπως είσαι ένας άχρηστος κηφήνας που κατά τεκμήριο ψηφίζει άχρηστους και λαμόγια ;
Μήπως εσύ που δεν απεργείς είσαι ένα μίασμα, ένας ανύπαρκτος, ένα καρκίνωμα για την κοινωνία;
Τι ακριβώς είσαι εσύ που δεν απεργείς;
Ποιο είναι το όφελος σου ; Δεν μας το λες και σε μας να μην απεργούμε;
Σε σένα θρασύτητο σκύβαλο απευθύνομαι.
Σε σένα όνειδος της Κοινωνίας μας σου απευθύνω το λόγο.
Κάτσε μπροστά στον καθρέπτη του σπιτιού σου, και απάντησε στον εαυτό σου !!!
