Υπήρξε κάποτε ένα νησί που το έλεγαν Αστερίδα...
Υπήρξε κάποτε ένα νησί που το έλεγαν Αστερίδα... ήταν εκείνο το νησί που σύμφωνα με το Ομηρικό κείμενο χρησιμοποίησαν ως κρησφύγετο οι μνηστήρες του θρόνου της Oμηρικής Ιθάκης για να στήσουν την θαλάσσια ενέδρα και να σκοτώσουν τον Τηλέμαχο τον γιο του Οδυσσέα κατά το ταξίδι της επιστροφής του από την Πύλο.
Όταν στους σκοτεινούς αιώνες χάθηκαν τα ίχνη της τοποθεσίας που βρισκόταν η Ιθάκη του Οδυσσέως χάθηκαν παράλληλα και τα ίχνη αυτού του νησιού από τους χάρτες των ιστορικών εποχών και τις μνήμες των μεταγενεστέρων.
Το νησί της Αστερίδος έρχεται σήμερα ξανά στην επικαιρότητα για δύο σημαντικούς λόγους . Ο πρώτος λόγος είναι πως η συνεχιζόμενη διεπιστημονική έρευνα που διεξάγεται στην νοτιοανατολική Κεφαλληνία υπό την εποπτεία του Δρ. Αντώνη Βασιλάκη καθηγητή αρχαιολογίας στο
Πανεπιστήμιο Simon Fraser του Καναδά έχει ταυτοποιήσει το νησί που φέρει στην εποχή μας το όνομα Οξειά ως το αναζητούμενο νησί της χαμένης Αστερίδος. Για όσους γνωρίζουν την πορεία των ερευνών είναι πλέον θέμα χρόνου για να ανακοινωθούν τα τελικά συμπεράσματα των μελετών που βρίσκονται σε διαρκή επεξεργασία.
Ο δεύτερος λόγος είναι η φημολογούμενη πώληση του νησιού αυτού στον Σεΐχη του Κατάρ με ότι σημαίνει αυτό για την μεταβίβαση ολόκληρων Ελληνικών νησιών σε συμφέροντα ηγετών άλλων χωρών, πόσο μάλλον δε όταν μεταφέρουν στις μνήμες των Ελλήνων ένα τεράστιο ιστορικό φορτίο και αποτελούν χώρους σημαντικών οικοσυστημάτων της Ελληνικής επικράτειας.
Είναι λοιπόν πολύ πιθανόν μετά από 3.500 χρόνια να βρεθούν τα ίχνη της χαμένης Αστερίδος και να αποκαλυφθεί σύντομα η ταυτότητα της μυστηριώδους αυτής νήσου αλλά την ίδια περίοδο να χάσουμε ξανά την ταυτότητά της ως Οξειάαυτή την φορά μέσα στα θολά νερά της παγκοσμιοποίησης και στους νέους "σκοτεινούς αιώνες" που έρχονται.
Να μην σας φανεί λοιπόν καθόλου παράξενο εάν αύριο ο Σεΐχης του Κατάρ το πρώτο πράγμα που θα κάνει θα είναι η αλλαγή του ονόματος του νησιού με το όνομα της συζύγου του ή με το όνομα της πλέον αγαπημένης του κόρης. Αλλά και το όνομα εάν το σεβαστεί και παραμείνει το ίδιο η Ελλάδα θα έχει ήδη οδηγηθεί σε ένα δρόμο επώδυνο για να ξεκινήσει ο ακρωτηριασμός της στην σύγχρονη Προκρούστια κλίνη της νέας τάξης πραγμάτων και ίσως τότε..... ο σύγχρονος Όμηρος της εποχής που έρχεται θα γράψει : «Υπήρξε κάποτε ένα νησί που το έλεγαν Οξειά».
