Παλιά Κεφαλονιά
Συνεχίζουμε, σήμερα, την αφήγησή μας για τα Φάρισα το γειτονικό κεφαλονίτικο χωριό με τους ιδιόρυθμους, καταφερτζήδες και πανέξυπνους κατοίκους όπως βέβαια είναι οι περισσότεροι κεφαλονίτες. Θα επικεντρώσουμε στη δραστηριότητα των Φαρισινών στη Ναυτιλία.
«Οι Φαρισινοί στη θάλασσα είναι παιδιά τζιμάνια
σ΄όλου του κόσμου γενικά αράζουν τα λιμάνια»
(στίχοι του μπιστικού Νικ.Σπυράτου)
Από αφήγηση του υπέργηρου του καπτάν Παύλου (Κ.Π.) το 1981 ακούμε δυο ενθύμισές του: « Στα καίκια μου είχα ναυτολογήσει 46 ναυτικούς σαν πλήρωμα.΄Επαινους άκουγα από τους Λιβαθινούς για τα πληρώματά μου» έλεγε με περηφάνεια ο γέρο-καπετάνιος.
«Η θάλασσα είναι δύσκολο επάγγελμα, για να τη μάθεις πρέπει να ξεκινήσεις από παιδί και να το βάλεις σαν σκοπό της ζωής σου. Πολλοί απέτυχαν γιατί ξεκίνησαν μεγάλοι στην ηλικία να γίνουν ναυτικοί» Στις αφηγήσεις του επίσης δεν παρέλειπε να επαναλαμβάνει την παροιμία «Το αμπέλι θέλει αμπελουργούς και το καράβι ναύτες», θέλοντας να τονίσει πόσο πολύτιμη ήταν η προσφορά των κατωτέρων πληρωμάτων στη Ναυτιλία μας.
Από το 1870, που το πρώτο Φαρισινό καίκι άνοιξε τα πανιά του(ιδιοκτησίας Βαγγέλη Βασιλάτου και Χριστόφορου Μπενετάτου) μέχρι το 1939 όλα τα Φαρισινά καίκια εκινούντο με βοηθητικές μηχανές. Κατά τον πόλεμο πολλά επιστρατεύτηκαν από τους Γερμανούς, όπως το καραβόσκαρο <ΑΝΤΩΝΙΟΣ> του Μιχάλη Δ.Βασιλάτου,που το πήραν οι Γερμανοί το 1941 και βούλιαξε στην απόβαση της Κρήτης.
Το καραβόσκαρο επίσης του Βασιλάτου <ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ> το 1943, μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών το πήραν οι Γερμανοί
. Το τρεχαντήρι <ΠΑΝΟΡΜΙΤΗΣ> του Καπιτάν-Παύλου Βασιλάτου, πυροβολήθηκε από τ΄Αγγλικά αεροπλάνα έξω από το νησί ΔΙΑ της Κεφαλλονιάς το 1943 και βούλιαξε, άδικα βέβαια, όπως αφηγείται ο Καπ. Παύλος, γιατί το καίκι ήταν φορτωμένο πυρήνα (λιοκόκια) και όχι πυρομαχικά.
Γενικά μετά τον πόλεμο όσα καίκια διασώθηκαν πουλήθηκαν και ανανεώθηκαν με αποζημιώσεις ή αγορές.» Δεν θα ξεχάσω όσο ζω, τα ναυάγια που έγιναν στο διάστημα αυτό και πόσοι λεβέντες ναυτικοί πήγαν χαμένοι»
Παράδειγμα ναυτοσύνης, όπως μας αφηγείται ο Βαγγέλης Σταύρου Βουτσινάς, ήταν ο Ιωάννης Π.Δρακάτος, που τίμησε τα Φάρισα : Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο στο χωριό, έπειτα φοίτησε στη Νυκτερινή Σχολή Κωνσταντινίδη στη Θεσσαλονίκη , όπου πήρε το απολυτήριο Σχολαρχείου.
Το 1922 μπαρκάρισε μούτσος (ναυτόπαις) στο φορτηγό «ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ» με πλοίαρχο τον καπιτά-Γιάννη Πιλάλη και λοστρόμο το Μεταξά Παπανικολάτο. Πήρε δίπλωμα Κυβερνήτου ιστιοφόρου και όλα τα ελληνικά διπλώματα πλοιαρχίας, όπως και το αμερικάνικο δίπλωμα πλοιάρχου Α΄Τάξεως.
Υπηρέτησε πρώτος καπιτάνιος σε δέκαπλοία των εταιρειών Βεργωτή και Μαρκεσίνη.Ναυτικήυπηρεσία 31 Χρόνια και 12 αρχιπλοίαρχος στην εταιρεία Μαρκεσίνη (Ν.Υόρκη) Υπόδειγμα σεμνού και μετρημένου κυβερνήτη, δεν αρνήθηκε βοήθεια σ΄όποιον του τη ζήτησε έφτασε στα ανώτατα σκαλιά του ναυτικού επαγγέλματος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η στάση του σε μια απεργία του πληρώματός του στο Durban της Ν.Αφρικής,δεν ανέφερε τίποτε στο Προξενείο και φρόντισε να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους. Θα ασχοληθούμε και άλλη φορά με τους άξιους ναυτικούς από τα Φάρισα.
Πηγή άρθρου: iloveithaki.gr
