Αποκριάτικα έθιμα Νομού Κεφαλονιάς.Από την Ευρυδίκη Λειβαδά-Ντούκα

Αποκριάτικα έθιμα

Η σχέση του Διόνυσου με την Κεφαλλονιά χάνεται στα μυθικά ακόμη χρόνια. Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από το έδαφος όπου ευδοκιμεί κάθε λογής κλήμα. Αποδεικνύεται και από τη μουσική μας παράδοση, από τη σάτυρα και την ευθυμία που μας χαρακτηρίζουν.
Παλαιότερα, με κουδούνες, με προβατίσιες προσωπίδες, με δέρματα ζώων και κάθε λογής καρπούς, λαός κι αρχοντολόι μαζί, προσπαθούσαν να εξευμενίσουν τους θεούς της άνοιξης για να φέρουν καλή σοδειά. Αργότερα προστέθηκαν το γαϊτανάκι (1), οι καντρίλλιες (2) και οι γκιόστρες (3) για να θυμίζουν τον ιπποτικό μεσαίωνα του νησιού μας και τα βενετσιάνικα χρόνια. Νεώτερη θέση όμως έχουν και οι φουστανέλες, οι σκάρτσες, τα γιλέκο για να τονίζουν την Ελληνική καταγωγή.
Σε όλες αυτές τις καρναβαλικές χρονικά διαβαθμίσεις κυρίαρχο ρόλο έπαιζε η ορχήστρα, τα όργανα: βιολί, κιθάρα, σκορτσάμπουνο, φλογέρα. Θέατρο, χοροί ελληνικοί- ντόπιοι (4) και μη- και αργότερα ευρωπαϊκοί (5), μαντολινάτες, καντάδες και πάντα και πάνω απ’ όλα, κωμική διάθεση κι ευθυμία. Ο Καθηγητής Λαογραφίας Δημήτρης Λουκάτος αναφέρει πως ακόμα και μετά το σεισμό του 1953 η Λειβαθώς, η Θηνιά, η Παλική, η Πύλαρος διοργάνωναν μάσκαρες ή μασκερίες όπου κυριαρχούσαν οι χαρακτηριστικοί τύποι του καρναβαλιού: Γιανιτσαραίοι, γύφτοι, ντοτόροι, διαόλοι, κουδουνάς.
Οι σημερινές λαϊκές εκδηλώσεις και μεταξύ αυτών και το καρναβάλι, είναι πλέον δύσκολο να στηρίζονται απόλυτα στην τοπική μας παράδοση. Κι αυτό γιατί ο πληθυσμός τα τελευταία χρόνια στην Κεφαλλονιά δεν είναι απόλυτα ομοιογενής όπως συμβαίνει σε πολλά μέρη της Ελλάδας-κυρίως ορεινά και πεδινά-. Η ομοιογένεια έχει σαν αποτέλεσμα να διατηρούνται σχεδόν αναλλοίωτα τα έθιμα, γεγονός που δεν συμβαίνει απόλυτα και στο νησί μας. Εδώ, κατά το καρναβάλι οι συμμετέχοντες δεν είναι μόνο Κεφαλλονίτες και ως εκ τούτου παρουσιάζονται μικτά στοιχεία, τα οποία απλώς πιστοποιούν την συμβολή και την παρουσία των μη ντόπιων στην ιστορία του τόπου που ζουν.
Το καρναβάλι στο νησί μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε ως αστικό, αλλά και ως λαϊκό -όχι όμως απόλυτα αμιγές-. Η παλαιότατη ανοργάνωτη και αυθόρμητη μορφή έχει από καιρό εξαλειφθεί κι έτσι βρίσκουμε κάποια μόνιμα στοιχεία τα οποία και σήμερα επαναλαμβάνονται: είσοδος του βασιλιά-Καρνάβαλου, ύπαρξη καρναβαλικής επιτροπής που διοργανώνει την εκδήλωση, συγκεκριμένο πρόγραμμα, βραβεία σε μασκαράτες, προγραμματισμένες βραδιές χορού μεταμφιεσμένων, στολές, όλο και περισσότερο εντυπωσιακές, που χρειάζονται πολύ καιρό και αρκετή δαπάνη για να γίνουν.
Όμως θα πρέπει να τονισθεί ιδιαίτερα πως υπάρχουν ακόμη κατάλοιπα του αυθόρμητου της συμμετοχής. Αυτό που είναι αφημένο στην τύχη. Κυρίως παρατηρείται στα χωριά του Ληξουριού όπου πολιτιστικοί σύλλογοι συμμετέχουν χωρίς ιδιαίτερες προετοιμασίες. Υλοποιούν συλλογικά αποφάσεις της στιγμής, οι οποίες κατά κύριο λόγο συμβαδίζουν με την επικαιρότητα και παίρνονται σε κάποια μάζωξη λαϊκή σε ένα σπίτι που όλα τα μέλη της οικογένειας πρωτοστατούν στο καρναβάλι, ανάμεσα σε ένα ποτήρι κρασί και σε ένα κοψίδι. Οι ενδυμασίες των καρναβαλιστών δεν χρειάζονται χρόνο και ραψίματα περίπλοκα. Φέρνει ο καθένας ό,τι τρυπωμένο έχει στις παλιές κασέλες, ό,τι μπορεί να προκαλέσει γέλιο. Κι όσο για το μακιγιάζ… επιστρατεύονται κάρβουνα από την αποθήκη, κιμωλίες, κι έντονα κραγιόν παλιοκαιρισμένα, και βάφουν πρόσωπα, χέρια κι ό,τι άλλο κριθεί αναγκαίο. Πολιτικές αλληγορίες, θέματα της σύγχρονης πραγματικότητας, θεαματικές παραστάσεις, εντυπωσιακές κι επιτυχημένες μιμήσεις, ομαδικές λαϊκές συμμετοχές, αλλά και μόνοι καρναβαλιστές που δεν συμμετέχουν σε άρματα και ομάδες δρουν σαν γέφυρες του καρναβαλικού παρελθόντος τονίζοντας συνειδητά ή ασυνείδητα την ιστορική και έντονη παρουσία του στο νησί μας. Η διάθεση είναι σατυρική, με διονυσιακές αιχμές αρκετές φορές. Και το αποτέλεσμα χαροποιεί κατά κύριο λόγο τους συμμετέχοντες και κατά δεύτερο τους παρατηρητές.
Στο πολύχρωμο αυτό πανηγύρι σημαντική είναι κάθε χρονιά η συμμετοχή όλων των περιοχών της Κεφαλλονιάς. Τις μέρες αυτές ξαναζωντανεύει το «αιώνιο μίσος» μεταξύ Αργοστολιού και Ληξουριού και έτσι κάθε πόλη ξεχωριστά προσπαθεί να παρουσιάσει όσο το δυνατόν πιο πλούσια καρναβαλική εικόνα. Η συμμετοχή είναι μεγάλη. Το καρναβάλι δεν περιορίζεται στην τελευταία Κυριακή –όπως πολλοί θεωρούν-. Η καρναβαλική περίοδος είναι μια περίοδος μακρά που … εκμεταλλεύεται και τις νύχτες ακόμα όταν με φωτιές βγαίνουν στο δρόμο οι παρέες, γελούν και πειράζουν. Στολές, παπούτσια, μάσκες, καπέλα –διάφορα από αυτά της μέρας-, ετοιμάζονται με όρεξη και μεράκι για να κρύψουν από κάτω τους πρόσωπα που, η μόνη τους επιδίωξη είναι η σύντομη απόλαυση της ξεγνοιασιάς.
Οι μέρες αυτές δημιουργούν έναν κόσμο ζωντανό, γεμάτο χρώματα, ανάγκη για σάτυρα και διασκέδαση, πανέτοιμο να γελάσει με πράγματα που υπό άλλες συνθήκες τον αφήνουν αδιάφορο. Είναι ο κόσμος του καρναβαλιού στην Κεφαλλονιά που συνεχίζει να … βακχιάζει με έναν όμως πιο σύγχρονο τρόπο.
Υποσημειώσεις:
1) Είναι ισπανικής μάλλον καταγωγής και όχι ιταλικής. Στα Επτάνησα κυρίως αγαπήθηκε πολύ και έπαιξε ρόλο εθνικό, καθώς τον καιρό των ξένων κατακτητών οι Επτανήσιοι έβαζαν στις κορδέλλες του τα χρώματα της σημαίας.
2) Ισπανικής και αυτές καταγωγής, οι καντρίλλιες ήταν ομάδες μεταμφιεσμένων που έμπαιναν ακάλεστες στα σπίτια και χόρευαν ξέφρενα.
3) Σκληρές πολεμικές μεσαιωνικές διαδικασίες. Ήταν δύο ειδών: τα tournois (Γαλ.) (μιμήσεις εφίππου μάχης) και τα joutes (Γαλ.)( κονταροκτυπήματα ή τζόστρες = giostre (Ιταλ.), που στην Κεφαλλονιά γίνονταν κατά τη Βενετοκρατία, στον κάμπο στα Δοριζάτα και στα Τρωγιαννάτα). Με την κατάργηση του σιδερόφρακτου ιππότη, οι διαδικασίες αυτές έγιναν παιγνίδια και πήραν θέση στις καρναβαλικές εκδηλώσεις.
4) Μπάλλος, μέρμυγκας, διβαράτικος
5) Βαλς, μαζούρκα, πόλκα, λαντσιέρα, γκαβότα
Από την Ευρυδίκη Λειβαδά-Ντούκα

Αναδημοσιευση απο : http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/apokriatika-ethima-nomou-kefalonias-103989.html#sthash.Z1CuknMk.dpu              fhttp://www.sppantelios.blogspot.gr/

Φάροι…οι άψυχοι ήρωες της Κεφαλονιάς

Κατάλοιπα της βιομηχανικής ιστορίας του 19ου αιώνα ενώνουν το παρελθόν με το μέλλον ,κρατώντας άσβεστο το πολύτιμο φως τους,ως δωρήματα της πολιτιστικής ομορφιάς της Κεφαλονιάς.Χαμένοι στη λήθη του πελάγους,οι φάροι της Κεφαλονιάς,άψυχοι ήρωες μιας άλλης εποχής στέκουν ακόμη αγέρωχοι και ακλόνητοι σε θέσεις στρατηγικές ,παρακαταθήκη της ναυτικής παράδοσης της Κεφαλονιάς.
Ο φάρος των Αγίων Θεοδώρων έργο του τοποτηρητή Νάπιερ,ο καλύτερος φάρος που έχτισαν ποτέ οι Άγγλοι στα Επτάνησα το 1824 , μια μοναδική αρχιτεκτονική κατασκευής φάρου που οφείλει την ιδιαιτερότητά του σ εναν ανεμόμυλο ,ορατός σε 15 -20 μίλια με καλό καιρό ανακατασκευάσθηκε το 1995 και κρίθηκε διατηρητέος αποτελώντας ένα από τα καλύτερα αξιοθέατα της Κεφαλονιάς.

Ο φάρος των Αγίων Θεοδώρων

Ο Γέρο Γόμπος ,έξω από τα Χαβριάτα , ένα από τα μεγαλύτερα φανάρια της Μεσογείου με 56 μέτρα ύψος εστίασης και 80 σκαλοπάτια που ανατίναξαν οι Γερμανοί το 1906 και ανακατασκευάσθηκε το 1951 φωτίζει ακόμη την ένδοξη ιστορία της Κεφαλονιάς.

Γερογόμπος

Ο φάρος Φισκάρδου ,πύργος κυλινδρικός με κατοικία,ξαναχτίστηκε πάνω στα ερείπια του παλιού βενετσιάνικου φάρου ενώ πρωτολειτούργησε το 16ο αιώνα οταν το Φισκάρδο αποτελόυσε ένα από τα μεγαλύτερα εξαγωγικά λιμάνια της Ερίσου αφού φορτώνονταν σε Ενετικές γαλέρες πάνω από ένα εκατομμύριο λίτρες σταφίδες ,κρασί και λάδι.

Φάρος Φισκάρδου

Ο φάρος στο χωριό Διχάλια, οι Βαρδιάνοι μαζί με το Λαζαρέτο της Ιθάκης είναι οι έξι ηρωικοί φάροι που δεν κατάφεραν τα θραύσματα και τα πολυβόλα των εχθρών ,σε μια ιστορία γεμάτη δάκρυα,πάνω σε τρομερά βράχια και άγρια ακρωτήρια να σβήσουν το πολύτιμο φως τους.οι Στεριανοί φάροι της Κεφαλονιάς,εικόνες δυνατές που αντίκρυζαν οι ναυτικοί μας διαπλέοντας ωκεανούς με την ιδιαίτερη αισθητική τους ζητούν να τα κοιτάξουμε ξανά με περισσότερο σεβασμό κρατώντας στο χώρο και το χρόνο το ένδοξο φως τους για πάντα αναμμένο μέσα στο δυσδιάκριτο ορίζοντα, δείχνοντας μια άλλη ρότα αυτή την φορά.. την ρότα της Ιστορίας και του Πολιτισμού.!

Συγγραφέας:Ελένη Βαλλιανάτου

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/fari-apsichi-iroes-tis-kefalonias-103917.html#sthash.S6MhrvrH.dpuf

http://www.sppantelios.blogspot.gr/

Κεφαλλονίτικα καλοκαίρια…

Και τι πιο ωραίο από το να ξυπνάς το πρωί με τη δροσούλα του Αίνου. Αυτή τη λεπτή δροσιά η οποία είναι τόσο ευχάριστη και αναζωογονητική. Και ενώ ο ήλιος λούζει την αυλή, απολαμβάνεις το πρωινό σου υπό τα τραγούδια των τζιτζικιών. Και μετά φυσικά, ανυπομονείς για το καθιερωμένο μπανάκι στον Κατελειό, τη Σκάλα ή το Κορώνι. Η πιο κοντινή μας είναι ο Κατελειός στον οποίο διατηρούσε παλαιότερα ένα Beach- Bar ο θείος Φώτης. Ένα μαγαζάκι με κιόσκι μέσα στη θάλασσα το οποίο πίστευες πραγματικά ότι βρισκόταν σε κάποιο νησάκι της Καραιβικής. Μετά το μπανάκι μας ακολουθούσε παγωτάκι στο μαγαζί του θείου με θέα τη Ζάκυνθο. Άλλοτε πάλι, πηγαίναμε στη Σκάλα ή στο Κορώνι, μια παραλία κοντά στο Βαλεριάνο που δε γνωρίζουν πολλοί. Και αυτή είναι και η ομορφιά της. Και στη συνέχεια, επιστροφή στο σπίτι για μεσημεριανό και ξεκούραση.Νομίζω ότι οι όμορφες παιδικές αναμνήσεις είναι ό,τι πιο γλυκό και πολύτιμο για έναν άνθρωπο. Το καλοκαίρι ειδικά είναι συνδεδεμένο με την ανεμελιά, το γέλιο και την ξεγνοιασιά όσο καμία άλλη εποχή. Οι δικές μου ωραιότερες παιδικές αναμνήσεις είναι συνδεδεμένες με τα καλοκαίρια μου στην Κεφαλονιά. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει να τρελαίνεσαι αντικρίζοντας τον Αίνο όταν το πλοίο δένει στη Σάμη ή τον Πόρο και να ανυπομονείς να φτάσεις στο χωριό για να γευτείς τα απίστευτα φαγητά και γλυκά της γιαγιάς. Η «παραγγελία» γινόταν άλλωστε αρκετές ημέρες πριν φτάσω κ συνήθως επρόκειτο για κεφαλλονίτικη πίτα, χόρτα και λάχανα από τον κήπο μας και φυσικά, σαν λιχούδω που είμαι, κοπεγχάγη και πάστα- φλώρα. Το ωραιότερο καλωσόρισμα.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα τα καλοκαιρινά μεσημέρια με γοήτευαν. Μόλις τρώγαμε και η γιαγιά έπαιρνε το μεσημεριανό υπνάκο της έπαιρνα τα…. λάφυρά μου από το περίφημο ντουλάπι της σερβάντας-μάντολες, καραμέλες και λουκούμια- και κατευθυνόμουν προς το «κόκκινο σπίτι». Το κόκκινο σπίτι είναι το ξύλινο λυόμενο στο οποίο διέμενε η οικογένεια της μαμάς μου μετά τους σεισμούς του 1953 μέχρι να χτιστεί το κανονικό σπίτι. Τ΄ όνομά του το πήρε από το έντονο κόκκινο και κίτρινο χρώμα του και είναι πνιγμένο στα γιασεμιά. Σήμερα η γιαγιά μου φυλάσσει συνήθως τρόφιμα, έχει όμως ένα μικρό καμαράκι το οποίο μοσχοβολά αμύγδαλο το οποίο λατρεύω. Στο καμαράκι αυτό φύλασσα τα παιχνίδια και τα βιβλία μου και τα περισσότερα μεσημέρια μου άρεσε να τρυπώνω παρέα με τα «λάφυρά μου» και την καλύτερη παρέα: Mark Twain, Άλκη Ζέη, Γιάννη Μαρή, Oscar Wilde, Charles Dickens και φυσικά, τα Κλασσικά Εικονογραφημένα της μαμάς μου. Ώσπου φυσικά ερχόταν η ώρα για το απογευματινό παιχνίδι με τα ξαδέρφια μου και τους φίλους από Αθήνα. Παιχνίδι μέχρι τελικής πτώσης και μετά παγωτό στην «τρόμπα», μια βρύση στη αρχή του χωριού. Όταν δε έρχονταν και οι συγγενείς από Αμερική, ήταν η καλύτερή μου καθώς τα βραδάκια με τα ξαδέρφια στη Σκάλα και τον Κατελειό είναι πανέμορφα. Ή ακόμα καλύτερα, τα δειλινά στο Αργοστόλι, στο σπίτι της φίλης της μαμάς μου, κυρίας Στάμως, όταν ο Αίνος βάφεται με τα ωραιότερα καλοκαιρινά χρώματα.
Τα καλοκαίρια στην Κεφαλονιά μοιάζουν να είναι βγαλμένα από βιβλία της Άλκης Ζέη. Έχετε διαβάσει ποτέ το «Καπλάνι της βιτρίνας»; Αν ναι, τότε θα καταλάβετε τι εννοώ. Μοιάζουν βγαλμένα από άλλη εποχή. Όταν συγκινείσαι καθώς «τσαρκαλεύεις» τα ντουλάπια της γιαγιάς και ανακαλύπτεις αντικείμενα άλλων εποχών, παλιά γράμματα και κάρτες με καλλιγραφικά γράμματα, κιτρινισμένα βιβλία και σουβενίρ. Μοιάζουν με μουσική του Χατζιδάκι όταν ανακαλύπτεις παλιές φωτογραφίες της γιαγιάς και του παππού, ασπρόμαυρες, με τα χαρακτηριστικά περιγράμματα της εποχής και τα αλαβάστρινα πρόσωπα. Τα Μαυράτα είναι η δική μου «οδός ονείρων». Όταν κοιτάς τις φωτογραφίες της οικογένειας και σκέφτεσαι αυτούς που έφυγαν και αυτούς που έμειναν. Όταν τρως το παγωτό σου στο κιόσκι του θείου στον Κατελειό και παίρνεις τα πρώτα σου ακούσματα στα κλασσικά ροκ τραγούδια της δεκαετίας του ’70 και του ’80. Όταν τινάζεις την άμμο και το αλάτι από τους ηλιοκαμμένους ώμους σου και τρέχεις ξυπόλητη στην αυλή με το ψάθινο καπέλο σου. Όταν τρελαίνεσαι να ακούς από τη γιαγιά ιστορίες για τα αδέλφια της και αναρωτιέσαι πόσο όμορφο είναι αν ανήκεις σε μια τόσο μεγάλη οικογένεια και να έχεις τόσους πολλούς συγγενείς. Και ακόμα, όταν σου διηγείται ιστορίες από την Κατοχή, τις Δικτατορίες, το μεγάλο σεισμό του ’53 και τη ζωή στην Αμερική, νιώθεις αλήθεια ότι ζεις σε κάποιο βιβλίο. Θα κλείσω με μία φράση από το αγαπημένο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων, το «Καπλάνι της βιτρίνας» της Άλκης Ζέη: Να ‘χα τώρα φτερά σαν του Ίκαρου, θα μπορούσα να πέταγα από χώρα σε χώρα και να ρώταγα όλα τα παιδιά του κόσμου: ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ;

Συγγραφέας:Τζέμα ΔεσύλλαΙστορικός-ερευνήτρια

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/kefallonitika-kalokeria-103913.html#sthash.qbMLW7uz.dpuf

Η Ελλάδα αποφάσισε να …..ξεκαθαρίσει λογαριασμούς!

Συγκεντρώσεις στήριξης

Ως χθες έδειχναν να αγανακτούν μα σήμερα οι Έλληνες βρήκαν το σθένος να σταθούν δίπλα στην κυβέρνηση ,στην άκρη του γκρεμού !
Κλεπτοκρατικα καθεστώτα ,διαφθορά και υποκρισία και ο σύγχρονος Έλληνας μέσα στα δίχτυα της φτώχειας πάνω στην κόψη του ξυραφιού.Σκάνδαλα και λίστες σ ένα χυδαίο σύστημα που δεν συγχωρεί η Ελληνική Δημοκρατία.
Η κραυγή  μάχης , η ανάσα αξιοπρέπειας που δίνουν οι Έλληνες αποτελεί σάλπισμα για ένα ξεκίνημα αντίστασης απέναντι στη δαμόκλεια σπάθη των τσιφλικάδων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,που αποφάσισαν με τηλεγραφικούς όρους να καταπνίξουν ελευθερία,δημοκρατία και αξιοπρέπεια
.Σ αυτή την ´πολεμική ´συνδιάσκεψη ο Έλληνας πολίτης δεν μπορεί να σιωπήσει δεν έχει ούτε το δικαίωμα της σιωπής μα ούτε και της αδιαφορίας , του το επιβάλλει ,εξάλλου , το ίδιο το πεπρωμένο του ,η ελευθερία !!
Οσο κι αν προσποιήθηκε τον δούλο όσο κι αν ταπεινώθηκε, όσο κι αν τον πρόδωσαν τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα …..που έχει έρθει η ώρα της !……κανείς δεν έχει … το δικαίωμα να κλείσει την Δημοκρατία στο μπαούλο της Ιστορίας να πληγώσει και να ταπεινώσει κι άλλο την ψυχή του Έλληνα  να μετονομάσει το καθεστώς δουλείας σε καθήκον πολιτικό και να δεχθεί δουλικά τη μοίρα του.
Η εκμετάλλευση του ανθρώπου, η αμείλικτη κατάπνιξη των δικαιωμάτων του είναι ο,τι πιο εγκληματικό από όλους τους πολέμους.οι Έλληνες επαναστατούν σήμερα και πάλι υποκινούμενοι από το θελκτικό φως της δημοκρατίας από την ευθύνη για το παρελθόν και το σεβασμό στους προγόνους !Ας το πάρουν απόφαση η Ελλάδα δεν δημεύεται και κανείς δεν θα καταφέρει να τα βάλλει με το σθένος και την ιστορία της !ο τροχός άρχισε να γυρίζει….. γιατί η φτώχεια δημιουργεί επανάσταση μενει να ευχηθούμε η επανάσταση αυτή να μην φέρει περισσότερη φτώχεια….!!!!

Και η Κεφαλονιά στο δρόμο….

Συγγραφέας:Ελένη Βαλλιανάτου

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/politika/ellada-apofasise-na-xekatharisi-logariasmous-103865.html#sthash.CEx1yEPq.dpuf

Παρουσίαση της Νέας ΔΡΑΧΜΗΣ – Ζήλεια από Ευρωπαίους

Παρουσίαση της Νέας ΔΡΑΧΜΗΣ

Χαμός γίνεται με τις διαρροές και τις φήμες από το χτεσινό Eurogroup αλλά η αλήθεια είναι πως χτες η ελληνική αποστολή παρουσίασε στις Ευρωπαίες εταίρες τα νέα χαρτονομίσματα της Ελλάδας, και οι Ευρωπαίοι ζήλεψαν και θέλουν να τα χρησιμοποιούν κι αυτοί.
Το χαρτονόμισμα της νέας ελληνικής δραχμής -που αξίζει όσο 30 ευρώ- έχει πάνω τον Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος είχε πει «Εάν η Ελλάδα καταστραφεί τελείως, θα μείνει ένας μαλάκας, μια πουτάνα και ένας ρουφιάνος.
Είναι αρκετά για να ξαναχτιστεί από την αρχή.»

Ο Νίκος Καζαντζάκης επιλέχτηκε για το χαρτονόμισμα των δυο δραχμών, εξαιτίας της εμβληματικής φράσης του «Δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι άφραγκος».

Ο Μανώλης Γλέζος ήταν ο ιδανικός για το χαρτονόμισμα των πέντε δραχμών, ώστε να θυμίζει στους Γερμαναράδες πως θα πρέπει επιτέλους κάποτε να πληρώσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Η Μελίνα Μερκούρη είναι το δέκα το καλό, ενώ η επιλογή της ικανοποιεί τόσο τους πασόκους που σήμερα είναι ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τους οπαδούς του Ολυμπιακού.

Στις 20 δραχμές, ο Γιάννης Ρίτσος, ώστε να ικανοποιηθεί ο κόσμος της Αριστεράς αλλά και να διεμβολιστεί το ΚΚΕ που σήμερα διαβάζει Λένα Μαντά.

Ο Άρης Βελουχιώτης κοσμεί το χαρτονόμισμα των 50 δραχμών, για να θυμίζει στις Ευρωπαίες εταίρες πως η Ελλάδα δεν τραβάει κανένα ζόρι να γκρεμίσει όλες τις γέφυρες με την Ευρώπη, να κλείσει τα σύνορα και να γίνει Κούβα. Με μπουζούκια.

Στο χαρτονόμισμα των 100 δραχμών, ο Μίκης Θεοδωράκης, γιατί, αν βάζαμε κάποιον άλλον, θα μας τρέλαινε με την γκρίνια του και θα μας έφερνε γρουσουζιά.

Τις νέες ελληνικές δραχμές -που θα αντικαταστήσουν τα ευρώ και θα είναι στο εξής το επίσημο νόμισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης- φιλοτέχνησε ο Jo Di. Ο Jo Di είναι μεγαλοστέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πληρώνεται ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. Σε δολάρια.

- See more at: http://www.kefaloniatoday.com/arthra-apopsis/satira/parousiasi-tis-neas-drachmis-zilia-apo-evropeous-103877.html#sthash.wfqMpNq6.dpuf

http://www.sppantelios.blogspot.gr/

Kεφαλονιά: Από που προήλθε η ονομασία “Ληξούρι”

Πριν όμως αναφέρουμε τις διάφορες απόψεις σχετικά με την προσέλευση του ονόματος της πόλης μας, καλό είναι να κάμουμε μια ιστορική αναδρομή…Σχετικά με την ονομασία της πόλης μας, έχουν γραφτεί διάφορες απόψεις.
Η παλιά πόλις ήταν κτισμένη στο λόφο που σήμερα ονομάζουμε Παλιόκαστρο, δηλαδή πάνω από την Κολώνα, στον δρόμο προς τον Κεχριώνα και ονομάζεται Πάλη.
Η ονομασία πόλης με το όνομα Ληξούρι, φανερώνεται για πρώτη φορά το 1534, σε κάποια έγγραφη διαμαρτυρία των κατοίκων της πόλης του Ληξουρίου προς την  Ενετική Κυβέρνηση.
Το δε 1583 σε απογραφή που έγινε, αναφέρεται ότι το Ληξούρι είχε 581 κατοίκους…
Τα στοιχεία της απογραφής αυτής, δηλαδή οι 581 κάτοικοι, σε συνδυασμό με την πρώτη εμφάνιση της ονομασίας Ληξούρι στο έγγραφο του 1534, φανερώνουν ότι από το 1500 περίπου, δειλά-δειλά οι κάτοικοι της αρχαίας Πάλης, εγκαταλείπουν τον λόφο που ήταν κτισμένη η Πάλη και εγκαθίστανται στα πεδινά.
Γιατί όμως διάλεξαν την περιοχή που ήταν το ποτάμι;
Το 1408 ήλθε και εγκαταστάθηκε στην περιοχή μας ο πρώτος Τυπάλδος σαν απεσταλμένος του Βασιλέα της Νεαπόλεως, στον οποίον υπαγόταν τότε η Κεφαλονιά. Ο Τυπάλδος με τα μέλη της οικογένειάς του και την ακολουθία του εδιάλεξε σαν τόπο εγκατάστασης, κάποιο απομακρυσμένο μέρος από την θάλασσα, για τον φόβο των πειρατών. Το μέρος αυτό, ήταν η περιοχή των Χαυδάτων… Εκεί του παραχωρήθηκε μια μεγάλη έκταση γης.
Η περιοχή αυτή είναι και σήμερα γνωστή με το όνομα Τυπαλδάτα.
Με την πάροδο του χρόνου και αφού πέρασε ο κίνδυνος των πειρατικών επιδρομών, οι Τυπάλδοι άρχισαν να ασχολούνται και με το εμπόριο με τον έξω κόσμο. Έπρεπε λοιπόν να έχουν επικοινωνία με την θάλασσα. Από την περιοχή που κατοικούσαν για να φθάσουν στην θάλασσα, ο ευκολότερος δρόμος (για την εποχή εκείνη) ήταν οι όχθες του ποταμιού που ξεκινά από την περιοχή τους και καταλήγει στην θάλασσα.
Με την ανάπτυξη, λοιπόν, του εμπορίου στην περιοχή εκείνη, δηλαδή εκεί που το ποτάμι συναντά την θάλασσα, οι κάτοικοι της Πάλης εύρισκαν εργασία. Επειδή για να κατεβαίνουν από την Πάλη στην περιοχή εκείνη ήταν αρκετά δύσκολο για τα χρόνια εκείνα, άρχισαν να κατοικούν στην περιοχή που εργαζόντουσαν. Έτσι λοιπόν άρχισε να δημιουργείται μια νέα πόλης στο τέρμα του ποταμιού.
Η λέξη «τέρμα», δεν είναι οπωσδήποτε Ελληνική. Είναι Ελληνοποιημένη Λατινική λήξης. Εκεί λοιπόν, στην λήξη του ποταμιού φτιάχτηκε μια πόλη και πήρε το όνομα της από την θέση της. Λήξης=Ληξούρι. Όπως στον νομό Αττικής, η τοποθεσία που βρίσκεται στον κάβο, δηλαδή στο ακρωτήρι, λέγεται «Καβούρι», άλλο τόσο η πόλη που χτίστηκε στην λήξη του ποταμού ονομάστηκε «ΛΗΞΟΥΡΙ».
Αυτή είναι η επικρατέστερη θεωρία για την προέλευση της ονομασίας Ληξούρι. Βέβαια, κατά καιρούς και από διάφορους αναπτύχθηκαν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της ονομασίας. Θα τις αναφέρουμε, έτσι για την ιστορία.
1.     Όταν ανέβηκε στην εξουσία, στην αρχαία Ρώμη, ο Ιούλιος Καίσαρ εξόρισε έναν αξιωματικόν του, τον Αντώνιον στην Κεφαλονιά, ο οποίος εγκαταστάθηκε στην περιοχή την δική μας. Εδώ άρχισε να κτίζει μια πόλη για να εγκατασταθεί. ‘Όταν όμως δολοφονήθηκε ο Καίσαρας από τον Βρούτο, το 44 π.Χ., έληξε και η εξορία του Αντωνίου και πήγε πίσω στην Ρώμη. Λένε λοιπόν ότι το μέρος που έληξε η εξορία του Αντωνίου, ονομάστηκε «Ληξούρι» (δηλαδή λήξη της εξορίας».
Η εκδοχή αυτή δεν ευσταθεί, διότι, η πόλη αυτή πράγματι άρχισε να κτίζεται, αλλά το όνομα της, ήταν «ΑΝΤΩΝΙΑ» από τον ιδρυτή της τον Αντώνιον. Αν λοιπόν, η πόλης αυτή είχε κάποια συνέπεια στην ονομασία της τοποθεσίας, η πόλης μας δεν θα ονομάζετο «Ληξούρι» από την λήξη της εξορίας του Αντωνίου, αλλά Αντωνια, από το όνομα της πόλεως που ζούσε ο Αντώνιος!
Για την ιστορία σας λέω ότι η πόλις αυτή άρχισε να κτίζεται στην τοποθεσία που είναι το κτήμα «Μηλιαρέση», εκεί που είναι το Ξενοδοχείο «Τσαρντίνο», μάλιστα γύρω στο 1900, όταν έσκαβα τα θεμέλια για κάποιο σπίτι βρέθηκαν δείγματα Ρωμαϊκής πόλης, δηλαδή ένα Ρωμαϊκό κεφάλι αγάλματος και ένα πόδι τραπεζιού που είναι σκαλισμένος ένα γενιοφόρος και φυλλάσονται σήμερα στην Ιακωβάτειον Βιβλιοθήκη.
2.     Η άλλη εκδοχή είναι ότι η λέξη «Ληξούρι» προέρχεται από το λατινικό «Λουξ» που θα πει φως. Η εκδοχή αυτή αναπτύχθηκε επειδή το Ληξούρι είναι μια πόλης φωτεινή, που λούζεται από τον ήλιο, από την ανατολή του μέχρι την δύση, εν αντίθεση με το Αργοστόλι, που κλεισμένο ανάμεσα από δύο βουνά (τον Αίνο και τον Άη Θανάση) είναι μουντό και σκοτεινό…
Όσο παράξενη και αν φαίνεται αυτή η εκδοχή, φαίνεται ότι επικράτησε, διότι παλαιές σφραγίδες του Δήμου Ληξουρίου, γράφουν την λέξη «Ληξούρι» το «Λυ» με ύψιλον, που δεν είναι τίποτε άλλο το ύψιλον παρά η απόδοση του λατινικού της λέξης «Λουξ».
3.     Τέλος υπάρχει και μία άλλη άποψη, που προέρχεται μάλιστα και από επιστήμονες. Η εκδοχή αυτή αναπτύχθηκε το 1897 και είχε αφορμή την προετοιμασία για την απογραφή των κατοίκων του Ελληνικού κράτους.
Το 1897 κατά την προετοιμασία της απογραφής των κατοίκων της Ελλάδας, το Υπουργείο Εσωτερικών, έκαμε μία Επιτροπή από καθηγητές της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου, Γ. Χατζηδάκη, Νικ. Πολίτη και τον ειδικευμένον στα Γεωργραφικά θέματα Αντων. Μηλιαράκη, για να αποφανθούν σχετικά με την δικαιολογημένη ιστορικά ονομασία των δήμων του κράτους. Στην έκθεση που έκαμε ο Νικ. Πολίτης, σχετικά με την ονομασία των Δήμων του Νομού Κεφαλληνίας, αναφέρει ότι το Ληξούρι, πρέπει να γράφεται με «γιώτα» από το κύριο όνομα «ο Λιξούρης».
Ο αείμνηστος Νικ. Πολίτης, θα οδηγήθηκε στην άποψη αυτή από το γεγονός ότι τα ονόματα των τοποθεσιών στην Κεφαλονιά εδίδοντο, είτε από τον ιδιοκτήτη της περιοχής, είτε από τον πρώτο οικιστή (όπως π.χ. Δελλαπορτάτα από τον Δελλαπόρτα, Τυπαλδάτα από τον Τυπάλδο, Μιχαλιτσάτα από τον Μιχαλίτση, κ.ά.).
Η άποψη αυτή, του πράγματι σοφού καθηγητού, δεν είναι σωστή για τους παρακάτω λόγους:
Α) Το επώνυμο «Λιξούρης» δεν αναφέρεται πουθενά, ούτε ακόμη και σε παλιούς εκλογικούς καταλόγους. Υπάρχει βέβαια στην περιοχή μας το επώνυμο «Ληξουριωτάτος» αλλά αυτό γράφεται με «ήτα».
Β) Δεν είναι απόλυτο το ότι τα τοπωνύμια στην Κεφαλονιά πήραν το όνομα από επώνυμα ανθρώπων, διότι έχουμε και ονομασίες από άλλες αιτίες, όπως π.χ. η ονομασία «Αργοστόλι» από το μέρος που αργούν οι στόλοι, δηλαδή από την τοποθεσία εκείνη που ήταν κατάλληλη, να αργού, να δένουν οι στόλοι, τα καράβια όταν δεν ταξίδευαν, κ.ά.
Γ) Το ότι η γραφή αυτή, δηλαδή με γιώτα, δεν χρησιμοποιήθηκε σχεδόν καθόλου, δεν έγινε δηλαδή αποδεκτή ούτε από τους κατοίκους του Ληξουρίου, αλλά ούτε και από την πνευματική ηγεσία.
Έτσι σαν επικρατέστερη εκδοχή για την ονομασία της πόλης μας, είναι η πρώτη, δηλαδή η τοποθεσία που φτιάχτηκε, «η λήξη του ποταμιού».
Πάντως ένα έχει σημασία, όπως και να γράψουμε το Ληξούρι, είτε με «ήτα» είτε με «ύψιλον» είτε με «γιώτα» πάντα το Ληξούρι θα είναι περήφανο και ξακουστό.
Ληξούρι πόλης του Θεού
και πόλης του διαβόλου
παραγωγό του εύοσμου
και φρουτερού καβόλου.
Έτσι το ονόμασε ο σατυρικός ποιητής Γιωργάκης Δελλαπόρτας.
Στοιχεία συγκεντρώθηκαν από τα βιβλία: Αντώνη Μηλιαράκη, Ηλία Τσιτσέλη, Μαρίνου Γερουλάνου

Συγγραφέας:Σπύρος Γιουλάτος

Πηγή άρθρου: lixourimikresistories.blogspot.gr/

- Αναδημοσιευση απο : http://www.kefaloniatoday.com/kefalonitika/afieromata/kefalonia-apo-pou-proilthe-onomasia-lixouri-99927.html#sthash.7bgAqo4t.dpuf

http://www.sppantelios.blogspot.gr/

BBC: Η Ελλάδα θα πιέσει τη Γερμανία εκεί που πονάει

Ετσι ερμηνεύει και τα δύο περιστατικά το βρετανικό δίκτυο, που επισημαίνει ότι ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών κατά την πρώτη επίσκεψή του στο Βερολίνο μίλησε ανοιχτά για ένα θέμα το οποίο πολλοί σκληραγωγημένοι πολιτικοί θα απέφευγαν.H αναφορά του Γιάνη Βαρουφάκη στους Ναζί, ενώ ήταν στο Βερολίνο, η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Καισαριανή… Πίσω από όλα αυτά, κρύβεται ένα ιδιαίτερο νόημα σύμφωνα με το BBC. Η αποφασιστικότητα της Ελλάδας να πιέσει τη Γερμανία εκεί όπου πονάει.
«Η Γερμανία πρέπει να είναι υπερήφανη για το γεγονός ότι ο ναζισμός εξαλείφθηκε από εδώ», ήταν η επίμαχη φράση του κ. Βαρουφάκη κατά τις κοινές δηλώσεις του με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, η οποία κέντρισε την προσοχή του BBC.
Σύμφωνα με το βρετανικό δίκτυο, η άνεση ενός υπουργού Οικονομικών να αναφερθεί σε αυτό είναι εν μέρει σημάδι του πώς η Γερμανία έχει αποδεχθεί το παρελθόν της. Αλλά επίσης είναι ένα θέμα που είναι χαραγμένο στον ελληνικό ψυχισμό, όπως σημειώνει.
Το BBC κάνει αναφορά στην εκτόξευση της Χρυσής Αυγής τα τελευταία χρόνια, σημειώνοντας ότι ήταν τρίτο κόμμα στις εκλογές του Ιανουαρίου, εκμεταλλευόμενο το θυμό ενάντια στη λιτότητα και το πολιτικό κατεστημένο. Σημειώνοντας τη βίαιη ρητορική ενάντια σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους και πολιτικούς αντιπάλους, αλλά και στο γεγονός ότι ο Νίκος Μιχαλολιάκος δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη των θαλάμων αερίων, το BBC παραθέτει ακόμη μία σχετική φράση του κ. Βαρουφάκη από το Βερολίνο. «Οταν επιστρέψω απόψε, θα βρεθώ σε ένα κοινοβούλιο στο οποίο το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα δεν είναι νεοναζιστικό, αλλά ναζιστικό».
Οι Ελληνες κατηγορούν την υπαγορευμένη από τη Γερμανία ατέρμονη λιτότητα για την άνοδο της Χρυσής Αυγής, σημειώνει το βρετανικό δίκτυο. Το μήνυμα που έστειλε ο κ. Βαρουφάκης με τη δήλωσή του είναι «Συνεχίστε με τις απαιτήσεις σας για περικοπές και ο εφιάλτης τον οποίο αντιμετωπίσατε θα συνεχίσει να απλώνεται στην Αθήνα», όπως αναφέρει το BBC.
Ομως, η έμφαση στους Ναζί πάει πολύ βαθύτερα από την άνοδο της Χρυσής Αυγής, υπογραμμίζει το βρετανικό δίκτυο, κάνοντας αναφορά στην πρώτη κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να καταθέσει ένα τριαντάφυλλο στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης στην Καισαριανή, μετά από την ορκωμοσία του.
«Οι Γερμανοί απέσπασαν διά της βίας δάνειο από την Τράπεζα της Ελλάδος. Για δεκαετίες, η Αθήνα διεκδικούσε τις αποζημιώσεις και την αποπληρωμή αυτού του δανείου», αναφέρει το BBC, προσθέτοντας την πάγια στάση της Γερμανίας, ότι το θέμα έκλεισε πριν από δεκαετίες. «Ομως, η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κάνει τη διαφορά, επιμένοντας ότι θα επιδιώξει τις αποζημιώσεις».
Το BBC κάνει αναφορά και στον Μανώλη Γλέζο, τονίζοντας ότι ο άνθρωπος που κατέβασε τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη στα 91 του εξακολουθεί να λατρεύεται στο κόμμα. «Η επίσκεψη του κ. Τσίπρα στο μνημείο ήταν ένα ισχυρό μήνυμα ότι η χώρα του έχει συγχωρέσει, αλλά δεν έχει ξεχάσει. Και ότι πλέον δεν θα σκύβει στις εντολές του Βερολίνου», προσθέτει το BBC, σημειώνοντας ότι οι ελληνογερμανικές σχέσεις ποτέ δεν ήταν εύκολες και πως η οικονομική κρίση άνοιξε παλιές πληγές.
«Τώρα, η νέα ελληνική κυβέρνηση φαίνεται έτοιμη να πιέσει τη Γερμανία εκεί που πονάει», καταλήγει το δημοσίευμα.
Πηγή: BBC

Αναδημοσιευση : See more at: http://www.kefaloniatoday.com/politika/parapolitika/bbc-ellada-tha-piesi-ti-germania-eki-pou-ponai-103751.html#sthash.t9DPqyjJ.dpuf

http://www.sppantelios.blogspot.gr/

A. Τσίπρας στον B. Σόιμπλε: -Η ελληνική δημοκρατία δεν είναι πλέον αποδέκτης εντολών μέσω e-mail-

A. Τσίπρας στον B. Σόιμπλε: ''Η ελληνική δημοκρατία δεν είναι πλέον αποδέκτης εντολών μέσω e-mail''!

Την πρώτη του ομιλία στην πρώτη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στις 4 το μεσημέρι.

Διαβάστε συνοπτικά την ομιλία του Πρωθυπουργού:

Οι 149 βουλευτές αποτελείτε κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας
Μην ξεχνάτε ότι είστε οι εκπρόσωποι του εργαζόμενου λαού στη βουλή
Εκπρόσωποι μιας μάχης που πέρασε δια πυρός και σιδήρου
Η Ελλάδα έγινε ξανά θετικό σημείο παντού στην Ευρώπη, είπε με έμφαση ο Πρωθυπουργός.

Στις 25 του Γενάρη έγινε ένα μεγάλο βήμα

Νιώθουμε περήφανοι γιατί οι πολίτες ανάσαναν, ανεξάρτητα με το τι ψήφισαν
Επέστρεψε η αξιοπρέπεια, επέστρεψε η Δημοκρατία στον τόπο που γεννήθηκε
Δεν κυριαρχεί η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα αλλά ότι η νέα κυβέρνηση θα διαπραγματευθεί σκληρά και θα βάλει τέλος στην Τρόικα και στις πολιτικές της
Θα παρουσιάσει τον δικό της οδικό άξονα για έξοδο από την κρίση
Θα έχει το δικό της πρόγραμμα, τη δική της φωνή
Υπάρχει μια κυβέρνηση που θα κάνει πράξη αυτό που λέει

«Η ελληνική δημοκρατία δεν είναι πλέον αποδέκτης εντολων μέσω e-mail» είπε με έμφαση ο κ. Τσίπρας

Χρειάστηκε μόνο 1 εβδομάδα και καταφέραμε να αλλάξει η ατζέντα στην Ευρώπη
Γίναμε σημείο αναφοράς σε ολόκληρο τον κόσμο
Συζητάμε για την ανάπτυξη και όχι άλλο για τη λιτότητα
Το ευρωπαϊκό κατεστημένο θέλει περισσότερη λιτότητα και λιγότερη δημοκρατία
Η Ελλάδα είναι σημείο αναφοράς για τη δημοκρατία
Για νέα συμφωνία σε μια Ευρώπη που δεν θα έχει πια ιδιοκτήτες και ενοικιαστές
Στις 26 Γενάρη πήραμε καθαρη εντολή

Θα εφαρμόσουμε αυτά για τα οποία δεσμευτήκαμε και μας ψήφισε ο ελληνικός λαός
Είμαστε κυρίαρχη χώρα, έχουμε συμφωνία με τον λαό μας, αυτή τη συμφωνία θα την τηρήσουμε
Η ελληνική κυβέρνηση έρχεται να αποκαταστήσει την αναγκαία ισορροπία στην Ευρώπη
Είμασταν έτοιμοι και ώριμοι για να αναλάβουμε τη μεγαλη ευθύνη

Δεν πορευόμαστε στο άγνωστο, έχουμε στρατηγικό σχέδιο για τη διαπραγμάτευση
Συμβολικό το πρώτο ταξίδι μας στην Κύπρο
Ελλάδα και Κύπρος πιστές στον στόχο εξεύρεσης λύσης
Σε λίγες μόνο ώρες επισκεφθήκαμε τους ευρωπαίους αξιωματούχους
Στόχος μας δεν είναι να δημιουργήσουμε ένα νέο διχασμό ανάμεσα σε Βορρά και Νότο
Επισημάναμε την ανάγκη για μια νέα συμφωνία στην Ευρώπη
Ξεκινήσαμε μαραθώνιο συναντήσεων και διαβουλεύσεων στην Ευρώπη

Εχοντας στόχο, σχέδιο και λέγοντας για πρώτη φορά την αλήθεια
Σε 1 βδομάδα κερδίσαμε συμμάχους και συμμαχίες που δεν κερδήθηκαν 5 χρόνια τώρα
Η Ελλάδα δεν είναι πια ο μίζερος εταίρος που ακούει

Η Ελλάδα έχει φωνή, τη δική της φωνή, έχει προτάσεις

Περιμενουμε προτάσεις από τους εταίρους
Δυστυχώς μεχρι σήμερα δεν έχουμε ακούσει συγκεκριμένο από τη Γερμανία
Κανείς δεν μιλάει πια στην Ευρώπη για την Τροικα και τα mail της
κανείς δεν μας ζηταει να εφαρμόσουμε το περιβόητο μέηλ Σαμαρά
Απαντάμε: Θα σεβαστούμε τους κανόνες της ΕΕ, δηλαδή τον κανόνα για ισοσκελισμενους προυπολογισμούς
Ξεκάθαρα όμως πράγματα, η λιτότητα δεν αποτελεί κανόνα της ΕΕ

Τα εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα δεν αποτελούν κανόνα της ΕΕ

Απαιτούμε από τους εταίρους μας να σεβαστούν την κυρίαρχη απόφαση του ελληνικού λαού
Ζητούμε να σταματήσει η εφαρμογή του λάθους στην Ελλάδα όπου χάθηκε το 25% του εισοδήματος
Υπάρχει ακόμα μια κάστα εντός και εκτός της Ελλάδας, ένας σκληρός θύλακας νεοφιλελευθερισμού που παρακάλει να κερδίσει η σκληρή άποψη στη διαπραγμάτευση

Ο ελληνικός λαός έκανε την επιλογή του και σταμάτησαν οι σκληρές αποφάσεις
Καταθέτουμε τις προτάσεις, χρειάζεται χρόνο η διαβούλευση
Χρόνο χρειάζεται και η Ευρώπη, χρειάζονται και οι εταίροι
Εμείς δεσμευόμαστε στον ελληνικό λαό θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να γυρίσει ο τόπος σελίδα

Εγγυόμαστε ότι θα μπει φρένο στις θυσίες χωρίς αποτέλεσμα
Εγγυόμαστε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας
Εγγυόμαστε τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτων στις τράπεζες που είναι απολύτως εξασφαλισμένες

Είμαι βεβαιος ότι μπορούμε να αποκαταστήσουμε σταδιακά τις αδικίες που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια
Αστραπιαία θα κινηθούμε για να τελειώνουμε με τη φοροδιαφυγή και το πελατειακό κράτος
Οχι κάποιοι μας τις ζητάνε, θα τις προωθήσουμε γιατί εμείς τις θέλουμε
Να λάβουν και το δικό μας μήνυμα πολύ σοβαρά όσοι σχεδιάσουν «παρενθέσεις» και έχουν στρατηγικό σχέδιο να υπονομεύσουν τη νέα ελληνική κυβέρνηση

Σεβόμαστε τους κανόνες ας σεβαστούν και οι άλλοι την δημοκρατία
Δηλώσεις επικίνδυνες ότι οι εκλογές δεν αλλάζουν τίποτα όταν ο κίνδυνος του νεοφασισμού είναι πολύ μεγάλος
Η ελληνική δημοκρατία δεν απειλείται ούτε απειλεί κανεναν
Ας σταματήσουν λοιπόν εδώ όσοι υποτιμούν τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού

Η ελληνική δημοκρατία με τη γενναία τους επιλογή έχουν γυρίσει σελίδα
Δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσουμε πίσω στα πετρινα χρόνια
Ο φόβος τελείωσε στην πατρίδα μας, η τρομοκρατία και οι εκβιασμοί τελείωσαν στην πατρίδα μας
Έχουμε να φτιάξουμε μια χώρα από την αρχή

Αναδημοσιευση απο : Vlahatasamis.gr

http://www.sppantelios.blogspot.gr/

”Ιδού ο άνθρωπος”, η αντίληψη του Ανδρέα Λασκαράτου για την πολιτική, του Παντελή Λιάκα

 

Ο Ανδρέας Λασκαράτος γεννήθηκε το 1811 στο Ληξούρι που βρισκόταν εκείνη την εποχή -όπως και τα Επτάνησα- υπό αγγλική και γαλλική εξουσία. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, την ποίηση, ενώ είναι πιο γνωστός ως λιβελογράφος.

Έντονα κριτικό πνεύμα ασκεί δριμύ κατηγορώ ενάντια στην υποκρισία, το συμφέρον, την πολιτική, τους διωγμούς, τους αφορισμούς που υπέστη από την Εκκλησία και διάφορους πολέμιους του. Το οξύ του πνεύμα και η η ετυμολογία του επέτρεψαν να τάσσεται κατά των παραδοσιακών αντιλήψεων της εποχής του, ασκώντας παράλληλα ριζοσπαστική κριτική στα ρυπαρά στοιχεία που χαρακτήριζαν την τότε κοινωνία. Η γλώσσα του είναι μια μείξη δημοτικής, καθαρεύουσας και πολλών ιδιωματικών επτανησιακών εκφράσεων, που κάνει τον λόγο του άμεσο και ζωηρό. Η λογοτεχνική του παραγωγή έχει επηρεαστεί από την επτανησιακή παράδοση (Σολωμός-Κάλβος) καθώς και από τον ευρωπαικό διαφωτισμό και φιλελευθερισμό, σε συνδυασμό με τις ηθικολογικές απόψεις του περί παντός κοινωνικού ζητήματος. Η σκέψη του Λασκαράτου στο ”Ιδού ο άνθρωπος” διαμορφώθηκε κάτω από την επίδραση των αρχών του Αριστοτέλη, τον ορθολογισμό του Βολταίρου και του γαλλικού διαφωτισμού, ιδιαίτερα σε ζητήματα κοινωνικής χρηστότητας και ηθικής. Μια σκέψη που οραματίζεται έναν θεό δημιουργό και νομοθέτη που υπάρχει παντού και καθορίζει την ανθρώπινη συνείδηση. Οι ”Χαρακτήρες” του Θεόφραστου ενέπνευσαν κυρίως το έργο του Λασκαράτου καθώς και αυτό αποτελεί ένα σύνολο από σύντομες ιστορίες με κύριο στόχο την στηλίτεψη των ατομικών ελαττωμάτων και των λοιπών στραβών της κοινωνίας. Βέβαια ο Λασκαράτος δεν μιμήθηκε δουλικά το πρότυπό του, αλλά παρενέβαλε έντονα το προσωπικό του ύφος στους χαρακτήρες του. Ο στόχος του σε κάθε περίπτωση ήταν καθαρά ηθικοδιδακτικός, αναμορφωτικός και αντικειμενικός.

Ανάμεσα στα πολλά πορτρέτα που περιέχονται στο ΄΄Ιδού ο άνθρωπος΄΄ εγώ ξεχώρισα τέσσερα τα οποία αποτυπώνουν το σκεπτικό του συγγραφέα απέναντι στην πολιτική, τους πολιτικούς αλλά και τον λαό που τους εκλέγει. Τα αποσπάσματα αυτά πραγματικά στηλιτεύουν αυτό το διαχρονικό και επίκαιρο μίασμα των μεγάλων πολιτικών αντρών που δήθεν εξέφραζαν ένα μήνυμα φιλοπατρίας, ηθικής και ανθρωπιάς. Επιπλέον καυτηριάζεται και η ευπιστία των ψηφοφόρων του λαού που γίνονται εύκολα έρμαια του εκάστοτε πολιτικού άνδρα, αρκεί να ικανοποιηθεί–έστω και φαινομενικά- το ιδιοτελές τους συμφέρον και τελικώς υποστούν την καθοδήγηση από τις ψεύτικες ελπίδες. Ο Λασκαράτος και τους μεν και τους δε τους περιγελά και τους υποτάσσει κάτω από το πρίσμα μιας αδυσώπητης κριτικής, με άλλα λόγια τους βάζει πραγματικά στη”θέση τους”. Γενικότερα μπορούμε να πούμε ότι το ”Ιδού ο άνθρωπος” αποτελεί μια πρωτότυπη αλλά και αξιομνημόνευτη συμβολή στην περιγραφή του ανθρώπινου ψυχισμού, ιδιαίτερα σε μια εποχή που η ψυχαναλυτική επιστήμη δεν είχε ακόμα αναπτυχθεί, αναδεικνύοντας το έτσι ως το ωριμότερο βιβλίο πολεμικής του συγγραφέα και ομολογουμένως το καλύτερο έργο στοχασμού που έχουμε από την πνευματική του οξυδέρκεια.

      ”ΙΔΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ”

1.  
   Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΑΣ
   Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΑΣ ΔΙΑΦΕΡΕΙ κάπως από τον πολιτικόν των Μεγάλων Εθνών της Ευρώπης. Ο δικός μας πολιτικός δεν έχει να γνοιασθή ούτε για την ευρωπαικήν ισορροπίαν, ούτε διά άλλα διεθνή μεγάλα σχέδια και συμφέροντα. Τα μικρά εσωτερικά του έθνους μας ήθελ΄ είναι το φορτίο του. Ήθελ΄ είναι…επειδή ο πολιτικός μας είναι ανίκανος και διά τούτα. Εις τα μεγάλα εξευγενισμένα έθνη, ο πολιτικός τους άνδρας αναθράφηκε εκ νεότητός του εις τες πολιτικές επιστήμες, κ΄ επρογυμνάσθηκε στα πολιτικά πράμματα. Ώστε, όταν ανεβαίνη στην κυβέρνηση του κράτους του, εφαρμόζει εκεί τες γνώσεις του και πεποίθησές του. Αλλά ΄ο δικός μας πολιτικός, ως επί το πλείστον, γεννιέται στην αράδα των πειναλέων αμαθών θεσοθήρων όπου, από προσπάθεια σε προσπάθεια, φθάνει και στην κυβέρνηση του μικρού μας κράτους. Άλλος πάλε φθάνει στο ίδιο μέρος από λαοπλανικά έχπαγλα κατορθώματά του, αμαθής και τούτος παρομοίως και κοινός άνθρωπος. Και άλλος από άλλες όχι ευγενέστερες πηγές. Οι οποίοι τούτοι όλοι λέγονται πολιτικοί!… Τι μπορείς να προσμείνης από πολιτικούς τέτοιους; Εννοείται όθεν ότι το στάδιο του ανθρώπου τούτου, του λεγόμενου πολιτικού, συνίσταται στην επικαρπία της εξουσίας. Να χαρή την Εξουσία! Ιδού το στάδιό του!…Και πραγματικώς τη χαίρεται με απληστία, καθένας τη φορά του, σαν κόρακας απάνου σε ψόφιο, και μεταχειριζόμενος κάθε ανόσιο διά να βασταχθή στη θέση του, και κάθε ανοσιώτερο για να ξαναπάη.
   2.
   Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
   Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΤΟΥΤΟΣ, πολύν καιρό πριν της ψηφοφορίας αρχίζει να χαιρετά, τους μεν εγκαρδίως, τους δε βαθυσεβάστως, όλους όσους έχουνε ψήφο. Κάποτε βαίνει απάνου κ΄ εφημερίδα, με την οποία κατακρένει αυστηρώς τες πράξεις της Κυβερνήσεως, ως ασύμφερες διά τον λαόν. Αν ημπορέση και ατομικώς να χτυπήση τους υπαλλήλους της Κυβερνήσεως, θαν είναι μία τύχη δι΄ αυτόν. Αφού εξεσπάθωσε υπέρ του λαού, όσους περισσότερους υπέρ του λαού θανατώση, τόση περισσότερη η αξιομισθία του. Πηαίνει στα χωριά και γλυκομιλεί των χωριάτωνε.<<αδερφάκια μου και α’ι’τεράκια μου…>>! Τες ύστερες ημέρες βγάνει πρόγραμμα. Στο πρόγραμμά του υπόσχεται όσα και ο Πρωθυπουργός υπόσχεται στον βασιλικόν λόγον και, εννοείται, με την ίδιαν ιδέαν εκτελέσεως. Αν είναι πλούσιος, ή αν έχη πλουσίους υποστηριχτές, οι φτωχοί ψηφοφόροι εκείνες τες ημέρες οικονομούνται με 5-10-15 φράγκα ο καθένας διά την ψήφο του. Επειδή ο υποψήφιος αγοράζει πότε φθηνά και πότε ακριβά, κατά τους ανθρώπους και κατά την ώρα. Τελειωμένο έτσι και πιτυχημένο το έργο του εις τον τόπο του, φεύγει τότε διά τας Αθήνας. (Ω Αθήνα μου, βουλευτάδες οπού σου στέλνουμε!…) Στας Αθήνας, ο εις τον τόπον του μεγαλέμπορος εκλογικών ψήφων, παρουσιάζεται μεταπράτης, αλλά θησαυρού μεταπράτης, επειδή φέρνει χιλιάδες ψήφους συμπυκνωμένες εις μίαν μόνην αλλά πολύτιμην ψήφον, δυναμένην να συντελέση εις την στερέωσην, ή εις την φτώσην του Υπουργείου. Μία τέτοια ψήφος, ένας τέτοιος πολύτιμος αδάμας, δεν αγοράζεται με 5-10-15 φράγκα. αλλά με δημόσιες θέσες του υιού, του αδερφού, του ξαδέρφου, με μετάθεσες μη ευνοουμένων υπαλλήλων, με παύσες, με διορισμούς, με ρουσφέτια άλλα. Και έτσι, τελειωμένη και τούτη η δεύτερη πράξη, τελειώνει μαζί της και όλο το βουλευτικό στάδιο του βουλευτή μας. Οποίο κατόρθωμα διά τον τόπο και διά το έθνος!
   3.
   Ο ΕΚΛΟΓΕΥΣ
   Ο ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥΤΟΣ ΕΚΛΟΓΕΥΣ, εχτός σπάνιων εξαιρέσεων, είναι ον ολοκλήρως ανίδεο των ηθικο-πολιτικο-κοινωνικών συμφερόντων της ανθρωπότητος, του έθνους του ή του τόπου του. Αλλά και αν τον έκανες ναν τα καταλάβη, έμενε παντελώς αδιάφορος δι΄ αυτά. Αντί τούτων, εχτιμά και γυρεύει το ιδιαίτερον ατομικόν του συμφέρον. Εις την ψήφον οπού του έδωσεν ο μεγαλόδωρος νομοθέτης, αυτός έχει ένα πίστωμα. Πίστωμα χωρίς προσδιωρισμένο ποσόν. αλλ΄ οπού, στην περίσταση, διά συμβιβασμού, ορίζεται το ποσόν και πληρώνεται πέντε φράγκα, δέκα φράγκα περισσότερο ή λιγώτερο. <<Πώς θα πάη κ΄ εκείνος αύριο στας Αθήνας να λάβη τόσα;…>> Πληρώνεται ακόμη το πίστωμά του και με υπόσχεση θέσεως. υπάλληλος εις τα δικαστήρια, δασοφύλακας, τελώνης, αρχαιοφύλακας…κ.λ.π Πληρώνεται και με υπόσχεση μεσιτείας διά την υπόθεσή του…Είναι τόσος καιρός οπού γυρεύει ναν του παραχωρηθή το δείνα ή το δείνα άλλο, και ο υποστηριζόμενός του θα μιλήση με τον φίλο του τον Υπουργό, και θαν του κατορθώση ό,τι θέλει. Κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ. Τέτοια είναι τα δάχτυλα που ρίχνουνε ψήφους μέσα στες κάλπες! Ανοίγουντ΄ έπειτα οι κάλπες τούτες, κηρύττονται οι μείναντες βουλευταί, και σημαίνουνε οι καμπάνες χαρά μεγάλη!… Έτσι ο ψηφοφόρος τούτος εκλογεύς δεν είναι πολίτης γνωμοδοτών διά της ψήφου του εις τα συμφέροντα της κοινωνίας΄ αλλ΄ απλώς μόνον είναι κάτοχος πιστώματος ποσού, και είδους αορίστου συναλλαττόμμενου κατ΄ αρέσκειαν με χρήματα, ή με υπόσχεσες. Αλλά εμείς οι Ανατολίτες αντιγράφουμε τους πολιτικούς θεσμούς από τους κώδικας των Ευρωπαίων, καθώς αντιγράφουμε και τες μόδες από τα φιγουρίνια τους.
   4.
   Ο ΛΑΟΠΛΑΝΟΣ
   Ο ΛΑΟΠΛΑΝΟΣ, ΑΦΟΥ ΕΒΑΛΕ σημάδι στους σκοπούς του την εξουσία και την ύψωσή του, τα οποία δεν ημπορεί να απολαύση χωρίς τη βοήθεια του ψηφοφόρου όχλου, κανονίζει τη διαγωγή του σε τρόπον ώστε να γένη αρεστός εις τον όχλο, να γένη ο αγαπητός του, ακολούθως ο διαθέτης του. Και τότε ναν τον κάμη ποδοστάσι. Ν΄ ανεβή, να ψηλώση, να εξουσιάση. Γνωρίζει πολύ καλά ως από ενστίγματος ότι <<όμοιος τον όμοιον αγαπά>>, και θεληματικώς και σκοπίμως καταβιβάζει τον εαυτόν του έως τον ύστερον χυδαίον, μιμούμενος και το λεχτικό του, διά να απολαύση την αγάπη του. <<Γεια σου, αδερφέ! Μωρ’ τι διάολο τρώμε σήμερα πρώτη μέρα;>> (Πρώτη της Σαρακοστής). Παραδέχεται τες πρόληψες, δεισιδαιμονίες, και άλλες εσφαλμένες ιδέες και πεποίθησες του όχλου, τες οποίες όλες τες υιοθετεί και τες κάνει ΄δικές του. ως εκείνον οπού υιοθετεί παιδί ξένο, και πασχίζει ναν το πείση, και να πεισθή κ ΄ εκείνος πώς είναι δικό του. << Ήθελε αρχίσω σήμερα, μα είναι τρίτη. και την τρίτη δεν αρχίζω δουλειά. Το΄ χω από τον πατέρα μου>>. Συκοφαντεί και διαβάλλει κάθε τίμιον άνθρωπον, κατασταθέντα δυσάρεστον εις τον όχλον, διά την φιλαλήθειαν κ΄ ελευθεροστομίαν του στα θρησκευτικά… Και είναι κάνοντας έτσι, που παίρνει θέσην υπερασπιστού και προστάτου της θρησκείας, ανάμεσα στους χυδαίους. Απολύεται από κάθε κοινωνικήν ανασκοπή, και θυσιάζει, απέναντι της χρείας τού ν΄ αρέση εις τον όχλον, κάθε αίσθημα ευγενικό, την εντροπή του προσώπου του και την ανθρωπιά του. Ο άξιος λαοπλάνος βάνει απάνου κ΄ εφημερίδα. Και τότε γένεται φοβερός εις την κυβέρνηση, και αγαπητότατος εις τον όχλο. Τα δε αισθήματα και φρονήματά του διά τον όχλον είναι,
   Την υπόληψή σου να΄ χω,
   Κι ας σε πάρη ο Διάολος.
   Αλλά ο δυστυχής όχλος δεν εννοεί τον προδότη του λαοπλάνο, και σε πρώτη περίσταση νομίζει να βραβεύη ευεργέτη του χειροτονώντας τον δήμαρχό του, βουλευτή του, ή ό,τι άλλο. Αν δε ο λαοπλάνος, ελέω οχλανοησίας, φθάση και στες ύψιστες θέσες, και γένη και Υπουργός Βασιλέως, άι, τότε έχει την ευκαιρία να παστρέψη τον ορίζοντά του από τους εναντίους του και να μείνη κύριος ανενόχλητος της Εξουσίας.* Όσους την εχρησιμέψανε ως θύματά του, διά να πατήση απάνου τους να ψηλώση, τότε δεν τους ενοχλεί πλέον. επειδή δεν τους εχθρεύετο διόλου όταν τους εκατάστρεφε. και μόνον τους εθυσίαζε για να κάνη δουλειά του. Ως εμείς, σκοτώνοντας τα΄ ρνίθια, δεν τα σκοτώνουμε για έχθρητα προς αυτά, αλλά διότι μας χρειάζεται το ζουμί τους. Ο λαοπλάνος έχει πολλούς απατημένους οπού του είναι φίλοι. αλλ΄αυτός δεν είναι κανενός από αυτούς φίλος. Προάγει τους αγαπώντας τον, εν όσω η προαγωγή τους τον ωφελεί. Αλλά τους παραιτεί όταν δεν ευρίσκη πλέον ωφέλειαν εις αυτούς. Έτοιμος και ναν τους χαντακώση, αν τούτο τόνε συμφέρη.
   - *Γυρεύει λ.χ στα δεσμωτήρια τον τολμηρότερο δολοφόνο. τον ελευθερώνει και, <<Εγώ>>, του λέει, <<σε ελευθέρωσα. Μα ο Γ. αύριο με την εφημερίδα του θα μας κάμη βάσανα, κ’ εμέ, κ’ εσέ. Όσο ζη εκείνος ο άνθρωπος…>>. Και ο Γ. ξημερώνεται σκοτωμένος…

ΠΗΓΗ ”Ιδού ο άνθρωπος”, Ανδρέας Λασκαράτος

Αναδημοσιευση απο http://www.kefaloniamas.gr/

http://sppantelios.blogspot.gr/

Η ΓΕΙΤΟΝΙΚΗ ΜΑΣ ΣΑΜΗ.

Από την Λιλή της Πυλάρου λάβαμε αυτή την επιστολή :

Θλιμένοι οι απογοητευμένοι οι Γλάροι της Σάμης, κοντά 2 χρόνια τώρα μάταια περιμένουν το καράβι (παπόρο) από την Πάτρα ,βουτάνε και ξανά βουτάνε γύρω απο την Αντίσαμο , πετάνε χαμηλά στο λιμάνι η στον Πάλιουρα λες και χαιρετάνε και ξαναφεύγουν πάλι για να περιμένουν το καράβι ξανά και ξανά.

Η Σάμη η αγαπημένη , η φιλόξενη που μας υποδεχόταν πάντα δινοντας μας νοερά το χέρι , να πατήσουμε στα αγαπημένα χωματά μας,νοσταλγικά δακρυσμένοι και συγκινημένοι , μια γνήσια αρχόντισσα με πλούσια κληρονομιά και καταγωγή από τα Ομηρικά χρόνια ,ακόμη, όπου άπειρα ευρήματα μαρτυρούν το ζηλευτικό πολιτισμό της και την κουλτούρα της , έχει όμως τώρα δυστυχώς μαραζώσει .Βουβοί και μελαγχολικοί οι καλοκάγαθοι και γραφικοί κάτοικοί της περνοδιαβαίνουν με τα ποδήλατά τους , τους δρόμους και τα σοκάκια της , απορημένοι για την ερήμωση του τόπου τους .
Η φιλική και γλυκιά γειτονική μας Σάμη είναι δυστυχώς ένα μεγάλο θύμα της απληστίας και των συμφερόντων που μας επιβάλλονται ,χωρίς να μας ρωτήσουν και ισοπεδώνουν ο,τι έχει αξία στην εποχή μας και στη ζωή μας.
Μαζί με την αγάπη μου ας στείλουμε ένα μήνυμα προς όλους τους αρμόδιους, οτί μπορεί να διαχειρίζονται την καθημερινότητα μας αλλά δεν μπορούν να διαχειριστούν τη συνείδησή μας, γι’αυτό ελπίζουμε να ξαναβρείς γρήγορα την ευτυχία, τη χαρά και επιτέλους οι Γλάροι σου να πετάνε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι, ακούραστοι συνοδοί των καραβιών όλου του κόσμου αλλά και του δικού σου.

Λιλή Σπυράτου

(απο : Vlahatasamis.gr)

http://www.sppantelios.blogspot.gr/

Ξεκινούν και πάλι τα εργαστήρια για παιδιά από το ίδρυμα Φωκά - Κοσμετάτου

Το Ίδρυμα Φωκά - Κοσμετάτου με χαρά σας ανακοινώνει την επαναλειτουργία Τμημάτων Περιβαλλοντικών Εργαστηρίων και Δημιουργικής Απασχόλησης για παιδιά ηλικίας 5-12 ετών, στο κτίριο μας επί της οδού Π. Βαλλιάνου 1, στην κεντρική πλατεία Αργοστολίου.

Τα Περιβαλλοντικά Εργαστήρια θα διεξάγονται από την Αλεξάνδρα Στελλάτου, περιβαλλοντολόγο και τα Εργαστήρια Δημιουργικής Απασχόλησης από την Ευαγγελία Μουλίνου-Σιούτη, ειδικό προσχολικής αγωγής. Και οι δυο έχουν πολυετή πείρα στην υλοποίηση εκπαιδευτικών εργαστηρίων.

Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα 26710- 26595/6, ώρες: 9.00-14.00.
(απο : Kefalonitikanea.gr)

http://www.sppantelios.blogspot.gr/

Κεφαλονιτικο Καρναβαλι.