Ταξίδι στην Μεγάλη Ελλάδα από τον σύλλογο "Το Ριφόρτσο" - Συνάντηση με ελληνόφωνους συλλόγους (Αναδημοσιευση απο : http://www.rifortso.gr/)

Ταξίδι πολιτισμού και ιστορίας, στα ελληνόφωνα χωριά της κάτω Ιταλίας και στην Σικελία πραγματοποίησε ο Πολιτιστικός, Ιστορικός, Λαογραφικός Σύλλόγος «Το Ριφόρτσο» Κεφαλληνίας και Ιθάκης.


Η Μεγάλη Ελλάδα , Magna Graecia στα λατινικά, ήταν η επικράτεια των διαφόρων αρχαίων Ελληνικών αποικιών στην Σικελία και νότια Ιταλία. Οι Έλληνες της Κάτω Ιταλίας ή Γραικάνοι, είναι η κύρια ελληνική μειονότητα της νότιας Ιταλίας η οποία βρίσκεται κυρίως στις περιοχές της Γκρετσία Σαλεντίνα (Απουλία) στη χερσόνησο του Σαλέντο, και της Καλαβρίας. Θεωρούνται πως είναι οι εναπομείναντες πληθυσμοί των ελληνικών αποικιών της αρχαιότητας, της Μεγάλης Ελλάδας, και των κατόπιν Βυζαντινών κατοίκων της νότιας Ιταλίας.


Ένα αξέχαστο ταξίδι 8 ημερών


Επισκεφθήκαμε τον Τάραντα, αποικία των Σπαρτιατών το 708 π.Χ. Με πλοίο περάσαμε το στενό της Σκύλας και Χάρυβδης για να βρεθούμε στη Μεσσήνη, επισκεφθήκαμε την κοσμοπολίτικη Ταορμίνα, το αρχαίο Ταυρομένιο, με το ωραιότερο αρχαίο Ελληνικό Θέατρο της Σικελίας και την επιβλητική θέα του Ηφαιστείου της Αίτνας.

Τάραντας


Ταορμίνα


Ελληνικό θέατρο στην Ταορμίνα
Ξεναγηθήκαμε στην σπουδαιότερη πόλη της Μεγάλης Ελλάδος, τις Συρακούσες, αποικία των Κορινθίων του 8ου π.Χ. Αιώνα. Εκεί θαυμάσαμε το αρχαίο Ελληνικό Θέατρο, το Ναό του Απόλλωνα, την Πηγή της Αρέθουσας, τα παλιά λατομεία Παράδεισου, το Ρωμαϊκό Αμφιθέατρο, το νησί της Ορτυγίας, την Πλατεία Αρχιμήδη.

Άφιξη στις Συρακούσες


Το λατομείο του παραδείσου στις Συρακούσες



Στο αρχαίο ελληνικό θέατρο στις Συρακούσες


Στο νησάκι της Ορτύγια
Στον Ακράγαντα (Agrigento), ξεναγηθήκαμε στον σημαντικότερο αρχαιολογικό χώρο της Σικελίας, στην Κοιλάδα των Ναών, είδαμε τους ναούς του Δία, της Ήρας, του Ηρακλή, των Διοσκούρων, της Ομόνοιας και της Δήμητρας.

Στον αρχαιολογικό χώρο του Ακράγαντα


Ακράγαντας. Στην κοιλάδα των ναών. Ο ναός της Ομόνοιας


Ο Ίκαρος και στο βάθος ο ναός της Ομόνοιας στον Ακράγαντα


Στον αρχαιολογικό χώρο του Ακράγαντα, στο βάθος η νέα πόλη

Στη Μεσσήνη, είχαμε συνάντηση με τον ελληνόφωνο σύλλογο του στενού Σικελίας – Ιταλίας, παραδώσαμε πάνω από 700 βιβλία για να δημιουργήσουν βιβλιοθήκη με τη προσφορά μελών του συλλόγου και τη συμμετοχή του συλλόγου Κεφαλλήνων και Ιθακησίων Αιγιαλείας – Καλαβρύτων, εκεί ακούσαμε για πρώτη φορά Γκρεκάνικα και πληροφορηθήκαμε ιστορίες που συνδέουν την Μεσσήνη με την Κεφαλονιά.

Στον ελληνόφωνο σύλλογο της Μεσσήνης


Με τον πρόεδρο του συλλόγου Daniele Makris

Επισκεφθήκαμε το μουσείο στο Ρήγιο (Reggio) και μεταξύ άλλων θαυμάσαμε τους πολεμιστές του Ριάτσε, δύο μοναδικά έργα αρχαίας ελληνικής τέχνης μπρούντζινα αγάλματα του αυστηρού ρυθμού τα οποία χρονολογούνται στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. Στην Bova Marina συναντηθήκαμε με τον σύλλογο των Γκρεκάνων και απολαύσαμε την καταπληκτική Ταραντέλα που μας χόρεψαν τα παιδιά του χωριού. Επίσκεφθήκαμε το χωριό Καλημέρα, μιλήσαμε με κάτοικους που ομιλούν τη διάλεκτο «Γρίκο» με ρίζες από την αρχαία ελληνική γλώσσα.

Με τον πρόεδρο του συλλόγου της Bova Marina Salvatore Dieni


Στον σύλλογο των Γκρεκάνων στην Bova Marina


Κεφαλονίτες χορεύουν Ταραντέλα στην Bova Marina
Επίσκεφθήκαμε το χωριό Καλημέρα, μιλήσαμε με κάτοικους που ομιλούν τη διάλεκτο «Γρίκο» με ρίζες από την αρχαία ελληνική γλώσσα, στη Στερνατία ξεναγηθήκαμε στο χωριό και συναντηθήκαμε με το δραστήριο Γκρεκάνικο σύλλογο.

Στο χωριό Καλημέρα


Στον σύλλογο του ελληνόφωνου χωριού Στερνατία


Με τον πρόεδρο του συλλόγου στην Στερνατία Giorgio Vincenzo Filieri
Επισκεφθήκαμε το Λέτσε, τη «Φλωρεντία του Νότου» περπατήσαμε στα πλακόστρωτα σοκάκια σε ρυθμό Μπαρόκ, στο Ρωμαϊκό Αμφιθέατρο και στην Πιάτσα Ορόντζο.


Το ρωμαικό αμφιθέατρο στο Λέτσε

Ο πρόεδρος του συλλόγου Φωκάς Διονύσης εκπροσώπησε το Διοικητικό συμβούλιο στις συναντήσεις με τους ελληνόφωνους συλλόγους. Και στις τρεις συναντήσεις μας με τους συλλόγους τους δωρίσαμε Κεφαλονίτικα προιόντα, γλυκά και μάντολες, προσφορά από τα ζαχαροπλαστεία Βοσκοπούλα, Μάντολα και Ρομπόλα από τον Συνεταιρισμό. Επίσης δωρίσαμε Dvd με το ντοκιμαντερ για την Κεφαλονιά και την Ιθάκη "Τα λουλούδια του πελάγους" προσφορά του Γιώργου Μεσσάρη.


Τα δώρα μας στους Έλληνες της κάτω Ιταλίας και της Σικελίας. Μάντολες, παραδοσιακά γλυκά και Ρομπόλα

Σημαντική ήταν η δωρεά ελληνικών βιβλίων που μεταφέραμε στον σύλλογο της Μεσσήνας όπως αναφέρθηκε παραπάνω, βιβλία που θα δημιουργήσουν μια βιβλιοθήκη για τα παιδιά που μαθαίνουν Ελληνικά στην κάτω Ιταλία και την Σικελία.

Στο πλοίο, τραγουδώντας καντάδες

Ο Πολιτιστικός, Ιστορικός, Λαογραφικός Σύλλόγος «Το Ριφόρτσο» Κεφαλληνίας και Ιθάκης θα κρατήσει επαφές και θα κάνει ότι μπορεί για να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους που πασχίζουν να σώσουν την γλώσσα τους, τα Γκρεκάνικα. Το καλοκαίρι αναμένεται να έχουμε επισκέψεις στην Κεφαλονιά από εκπρόσωπους Ελληνόφωνων συλλόγων στην Ιταλία.

http://sppantelios.blogspot.gr/2018/05/httpwwwrifortsogr.html

Παστίτσο με σπαράγγια: Η αυθεντική Κεφαλλονίτικη ρετσέτα με Βενετσιάνικη καταγωγή, για το τραπέζι της Λαμπρής. Η αυθεντική συνταγή απο το αρχείο του Τάκη Τόκκα

Μετά την ανταπόκριση πού είχε η προηγούμενη δημοσίευση με την ρετσέτα με την Πουτρίδα (δες εδω), σήμερα έχουμε ακόμα ένα φαγητό από την Κεφαλονίτικη γευστική παράδοση. Η ρετσέτα αυτή προέρχεται από το αρχείο της οικογένειας Γιάννη Στεφανάτου-Μορδόκου από τα Βλαχάτα Σάμης. Συνήθως παρόμοιες ρετσέτες ήτανε σε χρήση στα αστικής αντίληψης σπίτια της Κεφαλονιάς. Η συγκεκριμένη είναι απλοποιημένη μορφή της αρχικής βενετσιάνικης συνταγής.


Στη συνέχεια η Ναταλία Γάσπαρη που εργάζεται στην Αυστραλία ως σεφ στο δικό της εστιατόριο Ble Greek Kouzina , έκανε δημιουργική εκτέλεση της αυθεντικής συνταγής και παρουσιάσε το πιάτο στο εστιατόριό της με πολύ μεγάλη επιτυχία.


Είναι μια ευκαιρία να δοκιμάσετε και εσείς τη συνταγή και να την προσφέρετε στο τραπέζι της Λαμπρής ώς πρώτο πιάτο.


Τάκης Τόκκας


√ Η αυθεντική συνταγή απο το αρχείο του Τάκη Τόκκα


Παστίτσο με σπαράγγια: Η αυθεντική Κεφαλλονίτικη ρετσέτα με Βενετσιάνικη καταγωγή


Υλικά

Για το φύλλο

Αυγά 3

Φαρίνα 350 γρ.

Για τη γέμιση

Σπαράγγια 500 γρ

Σαλτσιτσιότο, 200 γρ. κομμένο σε φτενά ρόδουλα

Κρεμμύδι 1

Σέλινο

Μοσχοκάρυδο

Τυρί σε μπουκουνέτα 200 γρ

Λάτε κάλντο, ½ λιτρ.

Αλάτι ,πιπέρι

Λάδι 3 κουτάλια

Μπούρο 80 γρ.

Φαρίνα 50 γρ.

Τυρί γκρατινάτο 100 γρ.


Εκτέλεση

Ζυμώνουμε την ζύμη για το φύλλο και την αφήνουμε να ξεκουραστεί. Καθαρίζουμε και πλένουμε μετά με ζεστό νερότα σπαράγγια και τα κόβουμε σε φτενές ροδέλες. Λιανοκόφτουμε το κρεμμύδι και το περσέμολο. Μετά μέσα σε ανοιχτή κατσαριόλα τσιγαρίζουμε αφού κάψουμε το μπούρο τα κρεμμύδια και το περσέμολο. Μετά παίρνουμε τσι ροδέλες από τ’ ασπαράγγια και τα μπουγιάρουμε στη κατσαριόλα, που έχουμε ρίξει ένα μπικιόνι νερό μέσα, για 10 μινούτα. Μετά ρίχτουμε το αλάτι και το πιπέρι και μπουγιάρουμε για 5 μινούτα.


Μπεσαμέλα

Βάζουμε 50 γρ. μπούρο και 40 γρ. φαρίνα μέσα σε τηγάνι απά στη φωτιά και μόλις ξανθίσει ρίχτουμε αγάλια το κάλντο λάτε και σουμπιταμέντε τα δέρνουμε με περόνι για να μην πιάσουν. Ρίχτουμε μετά αλάτι και το τριμμένο μοσχοκάρυδο και τα κάνουμε ένα σώμα.

Ζυμώνουμε την ζύμη για το φύλλο το οποίο πρέπει να το κάμουμε φτενό. Κόφτουμε το φύλλο σε μακρόστενα κομμάτια και τα μπουγιάρουμε σε αλατισμένο νερό για λίγα μινούτα.

Αλείφουμε με μπούρο το πάτο του ταψιού και απιθώνουμε το φύλλο και ρίχτουμε μια στρώση μπεσαμέλα, μια στρώση σπαράγγια, μετά φύλλο και μετά το σαλτσιτσιότο κοκ. Στο ούλτιμο πρέπει να μπει μπεσαμέλα με μια πρέζα μοσχοκάρυδο και γκρατινάτο τυρί. Το ψένουμε σε φούρνο κοντά μισή ώρα.


Γλωσσάρι

Γκρατινάτο= τριμένο

Λάτε κάλντο= ζεστό γάλα

Μπουγιάρω= βράζω

Μπουκουνέτα= μικρά κομμάτια

Μπούρο= βούτυρο

Ούλτιμο= τελευταίο

Ρετσέτα= συνταγή

Ρόδουλο= φέτα

Σαλτσιτσιότο= αλλαντικό

Σουμπιταμέντε= αμέσως

Φαρίνα= πολύ λεπτό και καλής ποιότητας αλεύρι

Η δημιουργική εκτέλεση της συνταγής απο τη σεφ Ναταλία Γάσπαρη :


Βενετσιάνικο παστίτσιο με βελουτέ σπαραγγιών


Μακαρόνια παστίτσιου


Σε μια μέτρια κατσαρόλα βράζουμε τα μακαρόνια. Τα σουρώνουμε κ αφήνουμε στην άκρη


Μπεσαμέλ
500 μλ γάλα πλήρες
80γρμ βούτυρο
80γρμ αλεύρι
1/2 κ γλυκού αλάτι
1/2 κ γλυκού μπαχάρι
100γρμ ψιλοκομμένη καπνιστή παντσετα
200 γρμ ψιλοκομμένα σπαράγγια


Εκτέλεση


Σε μια μέτρια κατσαρόλα βάζουμε το βούτυρο, το αλεύρι, το γάλα κ ανακατεύουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να πήξει. Ύστερα προσθέτουμε το μπαχάρι την κεφαλογραβιέρα ,τον ψιλοκομμένο παστουρμά και τα σπαράγγια . Αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει.


Bελουτε σπαραγγιών
500 γραμμάρια σπαράγγια κομμένα σε ροδέλες
50 γραμμάρια βούτυρο
1 κούπα γάλα πλήρες
1/2 γλυκού άνηθο
1 κ σούπας χυμό λεμόνι


Εκτέλεση


Σε μια μικρή κατσαρόλα βάζουμε όλα τα υλικά μαζί εκτός από τον άνηθο. Βράζουμε για περίπου 10 λεπτά και μεταφέρουμε στο μπλέντερ . Προσθέτουμε τον άνηθο και ανακατεύουμε σε δυνατή ταχύτητα .


Φύλλο
1 πακέτο φύλο κρούστας
200 γρμ βούτυρο
Πινέλο για το άλειμμα των φύλων
100 γρμ κεφαλογραβιέρα


Εκτέλεση


Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε τα μακαρόνια με την μπεσαμέλ. Αφήνουμε στην άκρη και συνεχίζουμε με το φύλλο.


Βουτυρώνουμε καλά τα φύλλα ανάμεσα και τα βάζουμε σε φόρμα της αρεσκείας μας.


Γεμίζουμε με τα μακαρόνια και την μπεσαμέλ.


Σκεπάζουμε με το φύλο από πάνω κ ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180’c για περίπου 20 λεπτά.


Σερβίρουμε το παστίτσο με το βελουτέ σπαραγγιών.

Στο Ble Greek Kouzina

Αναδημοσιευση απο : http://www.kefaloniapress.gr

http://sppantelios.blogspot.gr/

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΜΠΑΝΤΑΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ

Το μουσικό σώμα (μπάντα) της Φιλαρμονικής Σχολής Ληξουρίου θα πραγματοποιήσει συναυλία θρησκευτικής μουσικής το Σαββάτο του Λαζάρου 31 Μαρτίου 2018 και ώρα 20:30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείουTerra e Mare στον Άγιο Δημήτριο. Η συναυλία πραγματοποιείται υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Κεφαλληνίας.




Θα ακουστούν έργα εμπνευσμένα από το Θείο Πάθος και την Ιερή παράδοση της Μεγάλης Εβδομάδας των Georg Friedrich Händel , Ruud Mourik, Abel Moreno Gómez, David Rivas Domínguez, Frédéric François Chopin, Giuseppe Verdi, Giovanni Orsomando, Giuseppe Mariani και Πέτρου Σκαρλάτου. Την μπάντα της Φιλαρμονικής Σχολής Ληξουρίου θα διευθύνει ο αρχιμουσικός Χαράλαμπος Μακρής.

Η συναυλία θα επαναληφθεί την Κυριακή των Βαΐων 1 Απριλίου 2018 και ώρα 21:00 στο Δημοτικό Θέατρο Κέφαλος του Αργοστολίου σε συνεργασία με την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Κεφαλλονιάς.

Εκ του Διοικητικού Συμβουλίου

http://sppantelios.blogspot.gr/

Η Κεφαλονίτικη Πρόοδος,κυκλοφόρησε το 26ο τεύχος της με εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ύλη

• Εξώφυλλο (εξήγηση φωτογραφίας) Πέγκη Ν. Μοσχονά

















• Της εκδότριας. Πορεία προς τον Γολγοθά
• Γεώργιος Ν. Μοσχόπουλος. Κύριο άρθρο. 21η Μαΐου 1864: Από την πράξη σε σύμβολο και σε παγκόσμια Ιδέα
• Επιστολές
• Θέματα κρίσεως και προβληματισμού
• Κώστας Γ. Τσικνάκης. Μία προσπάθεια καταγραφής των μνημείων της βενετικής περιόδου της Κεφαλονιάς και της Κέρκυρας στις αρχές του 1901 από τον ιταλό αρχαιολόγο Giuseppe Gerola
• Ιωάννης Βρεττός. Πληροφορίες για τη λεηλασία του αρχαιολογικού πλούτου της Σάμης μέσα από τα κείμενα των περιηγητών στην Κεφαλονιά του 19ου αιώνα
• Λάμπρος Γ. Σιμάτος. Το μπρίκι Βικτωρία, καταγραφή του εξοπλισμού του. Αργοστόλι 1852
• Θεοδώρα Ζαφειράτου. Η περίθαλψη ενδεών και δημοσίων γυναικών στην Κεφαλονιά πριν από την Ένωση (1864)
• Νικόλαος Μαραγκάκης. Η παραχώρηση στην αγγλική κυβέρνηση ενός κτηρίου στην Κεφαλονιά μετά την Ένωση
• Αγγελική Γιαννάτου. Ο Καπουτσίνος του Κάστρου και ο Αρχησυνάγωγος
• Πέγκη Ν. Μοσχονά. Αναφορές για τον Ναό της Ευαγγελίστριας του Κάστρου
• Τάσος Ε. Νοδάρος. Κάρολος Ιάκωβος Νάπιερ / Sir Charles James Napier: Αναμορφωτής της Κεφαλονιάς και Θεματοφύλακας της Δικαιοσύνης
• Τάκης Δεσαλέρμος. Παύλος Καλλιγάς, ο εθνικός νομικός. Διαπρεπής νομοδιδάσκαλος, ανώτατος δικαστικός, πρόεδρος της Βουλής και υπουργός σε επτά κυβερνήσεις
• Μάνια Μπεριάτου. Τοπίο και αιολικά πάρκα – Η περίπτωση της Κεφαλονιάς
• Παρουσίαση του βιβλίου Αναμνήσεις Αρχείου του Νίκου Γ. Μοσχονά από τον Ηλία Γιαρένη
• «Τέχνης ακρότητα» του Φώτη Κόντογλου στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
• Το καμπαναριό του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας στο Εξώμπουργο (Προάστιο) του Κάστρου Αγίου Γεωργίου
• Πρωτοπρ. Ιωάννης Δ. Μεσολωράς. Η αποκατάσταση της αλήθειας, με νεώτερα αρχειακά στοιχεία, μιας ιστορίας αγάπης και πάθους που έγινε θρύλος
• Τάκης Τόκκας. Τα Πολυσπόρια ή Μπουρμπουρέλια στην Κεφαλονιά. Τα συναφή έθιμα της Ιταλίας και το όστρακο «Μάτι της Αγίας Λουκίας»
• Γεράσιμος Σπ. Μπάλλας. «Ηλιοπάτητοι δρόμοι». Στην πορεία με τους θρηνούντες τον Ιησού σε μιαν άλλη εποχή. Η περιφορά του Επιταφίου της εκκλησούλας των Αγίων Αναργύρων στους μοσχομυριστούς κήπους του προσεισμικού Νοσοκομείου
• Γεράσιμος Θωμάς. Μια ανάγνωση έργων του Σπυρίδωνος Βικάτου
• Μιχαήλ Ξανθάκης & Χρήστος Μαρούλης. Οι περίφημοι θαμνώνες του Ρουδίου
• Ρούλα Γονατά-Μουστάκη. Λαογραφικά. Το «πανηγύρι» στην Πύλαρο
• Νίκος Γ. Μοσχονάς. Παξινοί ναυαγοί στο Δαφνούδι
• Ανδρεάς Τραυλού-Μεσσάρη. Και τώρα, πού θα περπατήσεις;
• Βιβλιοπαρουσίαση
• Μάκης Μωραΐτης. Διηγήματα. Το βαφείο και Άμοιρη μοίρα
• Σπύρος Συνοδινός. Εικόνες του Χθες. Η Αυγούστα και η Θελξιόπη

• Άννα Γιαννακοπούλου-Κεκάτου. Γνωρίζουν τα παιδιά μας για την «Πάπισσα Ιωάννα» του Παναγιώτη Πανά;

Αναδημοσιευση απο :  http://www.kefaloniapress.gr

http://sppantelios.blogspot.gr/

Σκαριά της Κεφαλονιάς στις "χωματερές"

Μια από τις παραδοσιακές οικονομικές δραστηριότητες της Κεφαλονιάς, τέχνη πραγματική που ταξίδεψε το όνομα των Κεφαλονιτών μακριά από το νησί, ήταν για δεκαετίες ολόκληρες η κατασκευή μικρών σκαριών στα καρνάγια του νησιού, σκαριά που χρησιμοποιήθηκαν από τους ψαράδες για να θρέψουν σε εποχές δύσκολες τις οικογένειές τους.

Κι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να επιδοτηθεί η καταστροφή των μικρών αυτών αλιευτικών από την Ευρωπαϊκή Ένωση με το πρόσχημα ή την πραγματική δικαιολογία της υπεραλίευσης στα νερά της Μεσογείου. Με αρκετά προγράμματα καταστροφής των σκαριών αυτών μέσα σε λίγα χρόνια στην Κεφαλονιά αλλά και σε άλλα μέρη της χώρας με την ίδια ή μεγαλύτερη παράδοση στην ναυπηγική και την αλιεία, ο στόλος των αλιευτικών μειώθηκε δραματικά, ενώ πολλοί αλιείς ταλαιπωρημένοι από τις οικονομικές δυσκολίες της εποχής αλλά και την αλλαγή του οικονομικού προσανατολισμού σε αρκετές νησιωτικές περιοχές, βρήκαν στα προγράμματα αυτά μια καλή και γενναία «ευκαιρία» για να εγκαταλείψουν μια ασύμφορη πλέον δραστηριότητα με το... αζημίωτο.


Η καταστροφή των αλιευτικών, αν και έχει αρκετές «αναγνώσεις» για την σκοπιμότητα μιας τέτοιας επιδοματικής πολιτικής της Ε.Ε, αν επιδιώκεται, δηλαδή, να προστατευτούν συγκεκριμένοι θαλάσσιοι πληθυσμοί της Μεσογείου από την υπεραλίευση ή απλά να ενισχυθεί η αλιεία και το εμπόριο στα νερά της βόρειας Ευρώπης, προκάλεσε και μια ακόμη καταστροφή: Παραδοσιακά σκαριά με την υπογραφή ντόπιων τεχνιτών, κοσμήματα πραγματικά που στόλιζαν την ναυτική ιστορία και παράδοση στο Ιόνιο αλλά και στα άλλα πελάγη της χώρας, αδιάκριτα σύρθηκαν σε «χωματερές», εξαφανίζοντας κάθε ίχνος μιας καλά σμιλεμένης τέχνης και ιστορίας.


Το πρόβλημα αυτό ήρθε να υπογραμμίσει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Παραδοσιακών Σκαφών πριν λίγες ημέρες, υπογραμμίζοντας ότι τα νέα 763 χειροποίητα τρεχαντήρια, περάματα, βαρκαλάδες και καραβόσκαρα που οδηγούνται σε καταστροφή με το νέο πρόγραμμα που έληξε στα τέλη Δεκεμβρίου του 2017, σπρώχνουν στην πλήρη καταστροφή και μια ολόκληρη πολιτιστική κληρονομιά, την ίδια στιγμή μάλιστα που σε γειτονικές χώρες αντιγράφονται πιστά σκαριά που άφησαν την δική τους μικρή ιστορία στις ελληνικές θάλασσες.


Για τον ίδιο αυτόν Σύνδεσμο, η ελληνική πολιτεία θα έπρεπε να δείξει μια άλλη ευαισθησία για το πολύτιμο αυτό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και οι μαζικές καταστροφές των αλιευτικών αυτών σκαφών με τις γενναίες σε αρκετές περιπτώσεις αποζημιώσεις, θα έπρεπε να μετατραπούν σε επιδοματικά προγράμματα διάσωσης και αλλαγής χρήσης (πχ τουριστικά) των μικρών αυτών πλωτών αριστουργημάτων.


Θυμίζουμε ότι με την τελική έγκριση της καταστροφής των 763 μικρών σκαφών αλλά και μεταξύ άλλων 522 αιτήσεων που εκκρεμούν, βρίσκονται και σκαριά της Κεφαλονιάς.

Αντιγραφη απο : /www.kefalonitikanea.gr

http://sppantelios.blogspot.gr/

ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ- ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ο ζωγράφος, λογοτέχνης, θεωρητικός τέχνης Κώστας Ευαγγελάτος την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου συμμετέχει σε σημαντικές συλλογικές εκδηλώσεις στην Αθήνα.


Στα πλαίσια των εκδηλώσεων της Ημερίδας για το Μονοπάτι της Εκεχειρίας 2018, που θα διεξαχθεί στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, συμμετέχει στη μεγάλη ομαδική έκθεση με τίτλο «Στην Ολυμπία το Κάλλιστον», που έχει επιμεληθεί η ιστορικός τέχνης Αννίτα Πατσουράκη, με έργα γνωστών εικαστικών δημιουργών.





Η εικαστική έκθεση θα πραγματοποιηθεί στο φουαγιέ του Πολεμικού Μουσείου και θα εγκαινιαστεί την Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018, ώρα 20:00.


Την Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018, ώρα 20:30 συμμετέχει με ποιητικές αναγνώσεις στο Polis Art Cafe, στο αίθριο του Αρσακείου, στην πολυσύνθετη λογοτεχνική και μουσική εκδήλωση των εκδόσεων «Άπαρσις» με τίτλο:«Ποιητικός Απόπλους» που θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιάννης Καφάτος.






Το Σάββατο 31 Μαρτίου 2018, ώρα 12:00-15:00 ολοκληρώνονται στο Art Studio Est-La Chambre, Πρατίνου 87 και Αντήνορος, τα «Σάββατα Τέχνης» με τίτλο:Ιδεοχρώσεις και Αχειροποίητα».



info: 210 7294259, 6944621286



Σε όλες τις εκδηλώσεις η είσοδος είναι ελεύθερη.

http://sppantelios.blogspot.gr/

Την έλεγαν «Γιουγκοσλαβία»… – του Νίκου Μπογιόπουλου

Ήταν 24 Μάρτη 1999 όταν άρχιζε το μακελειό που κράτησε 78 μέρες. Ήταν η αρχή του τέλους για την Γιουγκοσλαβία. Μια χώρα που ο λαός της όρθωσε το ανάστημά του στις μεραρχίες του Χίτλερ, δεν υπάρχει πια. Τη διέλυσε το ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την ΕΕ.


Οι χειροκροτητές της θηριωδίας των χιλιάδων νεκρών, των «παράπλευρων απωλειών», των ΝΑΤΟικών «λαθών», των εκτελέσεων αμάχων, του βομβαρδισμού νοσοκομείων, σχολείων, ΜΜΕ και νεκροταφείων (!), αυτοί που κόβουν και ράβουν στα μέτρα τους το Διεθνές Δίκαιο, υποστήριζαν τότε ότι τα αμερικανικά «Στελθ» αποτελούσαν προάγγελο της «δημοκρατίας» και της «ειρήνης» στα Βαλκάνια και τον κόσμο.


Η αλήθεια είναι ότι εκείνος ο πόλεμος, που έγινε με πρόσχημα τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», εξελίχτηκε σε «προληπτικό πόλεμο» στο Αφγανιστάν και μετεξελίχτηκε σε «ανθρωπιστικό πόλεμο» στο Ιράκ. Μετά ακολούθησαν από Λιβύη μέχρι Συρία.


Στον έναν μόλις χρόνο από τη λήξη των βομβαρδισμών στο «απελευθερωμένο» Κοσσυφοπέδιο είχαν συμβεί τα εξής:


4.121 επιθέσεις εναντίον Σέρβων Κοσσοβάρων, 757 Σέρβοι δηλώνονταν αγνοούμενοι, είχαν καταστραφεί 1.134 εκκλησίες, 102 μοναστήρια, 6 οστεοφυλάκια, 96 πύργοι και άλλα ιστορικά μνημεία. Φυσικά πρέπει να προστεθούν και δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες Σέρβοι από την περιοχή.


Στις 78 μέρες της «ανθρωπιστικής» τους δράσης που ξεκίνησε στις 24/03/1999 λίγο πριν τις 9 το βράδυ όταν και ήχησαν οι σειρήνες στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ, τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ πραγματοποίησαν 35.788 μαχητικές αποστολές εναντίον 200 γιουγκοσλαβικών πόλεων.


Το Κοσσυφοπέδιο και όλη η Γιουγκοσλαβία έγινε στόχος ακόμα και απαγορευμένου τύπου βομβών με θύματα χιλιάδες αμάχους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, η μία στις πέντε βόμβες που έπληξαν τη Γιουγκοσλαβία, δηλαδή περίπου 500.000 βόμβες, περιείχαν απεμπλουτισμένο ουράνιο.


Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι επιδρομείς εξαπέλυσαν κατά της Γιουγκοσλαβίας 35.450 δέσμες βομβών διασποράς, οι οποίες είναι απαγορευμένες από τις διεθνείς συνθήκες.


Η επίθεση του ΝΑΤΟ έγινε με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Η αλήθεια είναι ότι όταν το 1999 αναπτύχθηκαν οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην περιοχή, καταγράφτηκαν 547 δολοφονίες και 932 απαγωγές Σέρβων, ενώ έως το 2009 και με σταθερή τη ΝΑΤΟική παρουσία στο Κόσσοβο, οι αριθμοί ήταν: 1.192 δολοφονίες, 1.303 απαγωγές και 1.305 τραυματισμοί.


Η Γιουγκοσλαβία αποτέλεσε το πειραματικό εργαστήριο για την σε ευρωπαϊκό έδαφος εμπέδωση της παγκόσμιας «νέας τάξης» μέσω των βομβαρδιστικών. Αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς, είχε και μια ακόμα πρωτιά: Έγινε το πειραματικό εργαστήριο για την εφαρμογή της «νέας τάξης» και με τη μέθοδο της κάλπης, και με τη μέθοδο των εκλογών.


Στη μετά τους βομβαρδισμούς Γιουγκοσλαβία «αναγεννήθηκε» μέχρι και ο «πρίγκιψ Καραγεώργεβιτς», ο τύπος που τον έφερε ο Γιώργος Παπανδρέου στην Αθήνα και τον αποκαλούσε «υψηλότατο».


Στη μετα-βομβαρδισμένη Γιουγκοσλαβία το πολιτικό δολάριο είχε μεγάλη πέραση: Σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια υπολόγιζε η «Ουάσιγκτον Ποστ» τα χρήματα που μέσω της CIA έπαιξαν το δικό τους ρόλο στις εκλογές στη Γιουγκοσλαβία μετά την επιδρομή…


Η «δημοκρατικότερη» εξέλιξη της επέμβασης του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια ήταν φυσικά η απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία. Μέχρι να φτάσουμε εδώ, είχαν προηγηθεί οι εκλογές – παρωδία στο Κοσσυφοπέδιο με απόντες βεβαίως τους Σέρβους, και με παρόντες τους δολοφόνους του UCK.


Να θυμίσουμε ότι ο πρώτος ΝΑΤΟικός επίτροπος του Κοσσυφοπεδίου, ο κατοπινός υπουργός Εξωτερικών του Σαρκοζί, ο «σοσιαλιστής» Κουσνέρ, είχε δηλώσει ότι: «Οι εκλογές αυτές υπήρξαν οι καλύτερες που έχουν διεξαχθεί ποτέ στα Βαλκάνια». Σήμερα στο Κοσσυφοπέδιο δεσπόζει η μεγαλύτερη αμερικανοΝΑΤΟική βάση που υπάρχει σε ολόκληρο τον κόσμο…


Με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, λύθηκαν πολλά στόματα. Ένα από αυτά ήταν του πρώην υπουργού Εξωτερικών της Βρετανίας, λόρδου Οουεν. Το άρθρο του στην «Ουάσιγκτον Ποστ», την επομένη των βομβαρδισμών, είχε τον εξής εύγλωττο τίτλο: «Επανασχεδιάστε το χάρτη των Βαλκανίων».


Τι έλεγε η τότε ελληνική κυβέρνηση για όλα αυτά; Σύμφωνα με τον τότε υπουργό Εξωτερικών, τον κ. Γ. Παπανδρέου, τα σύνορα στην περιοχή δε θα έπρεπε να αλλάξουν, αλλά (διότι υπάρχει και ένα «αλλά»), αν αλλάξουν με «βελούδινο διαζύγιο» τότε ο κ. Παπανδρέου δε θα είχε πρόβλημα! Όπως αντιλαμβάνεστε, ένας νέος θεωρητικός είχε γεννηθεί. Ο θεωρητικός των «βελούδινων» πολέμων…


Τα Βαλκάνια, η Γιουγκοσλαβία, δεν επελέγησαν τυχαία ως πεδίο θερμής εφαρμογής του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος. Τα Βαλκάνια, με την έννοια της γεωστρατηγικής τους θέσης, δεν είναι μια οποιαδήποτε περιοχή. Είναι η περιοχή που έγινε σταυροδρόμι δυο Παγκόσμιων Πολέμων. Είναι η περιοχή που το σχέδιο του Γ΄ Ράιχ για την προέλασή του στην Ανατολή προϋπέθετε την κατάτμησή της. Η επέλαση της «νέας τάξης», λοιπόν, στη γεωγραφική περιφέρεια που ο Μπρζεζίνσκι έχει βαφτίσει «Ευρασία», προϋπέθετε τη ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων.


Πώς ενήργησε στις συνθήκες της ΝΑΤΟικής θηριωδίας η Ελλάδα;


Όπως θυμούνται οι πάντες, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ισχυριζόταν ότι «η Ελλάδα ΔΕΝ συμμετείχε στον πόλεμο»! Στα πλαίσια αυτής της «μη συμμετοχής», ήταν το ΠΑΣΟΚ των κ. κ. Σημίτη – Παπανδρέου που:
Μετέτρεψε την Ελλάδα σε διοικητικό κέντρο του πολέμου των 78 ημερών,
κατέστησε την Ελλάδα ένα παντός καιρού διαμετακομιστικό κέντρο των πεζοναυτών που «εξανθρώπιζαν» τα Βαλκάνια,
έστειλε το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» στην Αδριατική υπό τη σημαία του ΝΑΤΟ,
παραχώρησε το Λιτόχωρο για την απόβαση των ΝΑΤΟικών,
παραχώρησε ακόμα και τις εθνικές οδούς της χώρας για να περνούν τα τανκς των «συμμάχων».


Η κυβέρνηση που «δεν συμμετείχε» στο έγκλημα, ήταν η κυβέρνηση που, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία του ΓΕΕΘΑ, από την έναρξη του πολέμου μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη 1999, έδωσε την άδεια να περάσει από τη Θεσσαλονίκη με κατεύθυνση το Κοσσυφοπέδιο η ακόλουθη ΝΑΤΟική δύναμη πυρός:
1000 αεροσκάφη,
420 πλοία,
510 σιδηροδρομικοί συρμοί με πολεμικό υλικό,
1.400 φάλαγγες στρατιωτικών οχημάτων διαφόρων τύπων,
60.000 στρατιώτες…


Η κυβέρνηση – που «δεν συμμετείχε» – μετέτρεψε την Ελλάδα σε μόνιμο ΝΑΤΟικό πολεμικό ορμητήριο.


Όσα έγιναν το 1999 και όσα ακολούθησαν δεν εμπόδισαν τις «πατριωτικές φιέστες» πάνω στο πτώμα της Γιουγκοσλαβίας. Να θυμίσουμε μόνο τούτο: Μερικούς μήνες μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, ο τότε υπουργός Αμυνας, ο Ακης Τσοχατζόπουλος, έστησε ειδική φιέστα στο Ουρόσεβατς (σσ: το Ουρόσεβατς είναι μία από τις περιοχές που ομολογημένα επλήγη με βόμβες ουρανίου και πλουτωνίου).


Αλλά δεν ήταν μόνος του. Είχε στο πλευρό του τη ΝΔ και το ΣΥΝ. Σ’ εκείνη τη φιέστα ήταν που έλαμψε το αστέρι της κ. Δαμανάκη, που για λογαριασμό του ΣΥΝ (τότε), απευθυνόμενη στους Έλληνες φαντάρους που συμμετείχαν στη ΝΑΤΟική δύναμη κατοχής του Κοσσυφοπεδίου, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:


«Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε, μας βγάζετε ασπροπρόσωπους και η Ελλάδα μπορεί να είναι περήφανη για σας»!


Ήταν υπερήφανη, δηλαδή, η κ. Δαμανάκη (του ΣΥΝ, τότε) επειδή Έλληνες φαντάροι λειτουργούσαν σαν μισθοφόροι του ΝΑΤΟ. Ένιωθε ότι βγαίνει ασπροπρόσωπη η κυρία Δαμανάκη (του ΣΥΝ τότε και επίτροπος της ΕΕ κατόπιν) από το γεγονός ότι Έλληνες φαντάροι βρίσκονται εκτός των συνόρων της χώρας και εκτελούν τις διαταγές των Αμερικανών.


Ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν μια «πρόβα τζενεράλε» και για το «Διεθνές Δίκαιο» του 21ου αιώνα. Απόδειξη ότι η προσφυγή της Γιουγκοσλαβίας εναντίον εκείνων που τη βομβάρδισαν απορρίφθηκε.


Όπως είχε ανακοινώσει η εισαγγελεύς του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης (στα κελιά του οποίου δολοφονήθηκε ο Μιλόσεβιτς), η διεθνής κοινότητα θεώρησε αβάσιμους τους λόγους που επικαλέστηκε η Γιουγκοσλαβία όταν ζήτησε να απαγγελθεί η κατηγορία της γενοκτονίας εναντίον του Κλίντον, του Μπλερ, του Σολάνα, του Κλαρκ και της υπόλοιπης παρέας.


Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία ήταν η αρχή. Το είχε άλλωστε ξεκαθαρίσει ο Κλίντον:


«Αυτό που κάναμε στο Κοσσυφοπέδιο μπορούμε να το ξανακάνουμε τώρα, μπορούμε να το κάνουμε αύριο αν είναι αναγκαίο, είτε στην Αφρική, είτε στην Κεντρική Ευρώπη», ήταν τα λόγια του, τον Ιούνη του 1999.


Το έγκλημα κατά της Γιουγκοσλαβίας ήταν το τέλος των μύθων.


Μύθος πρώτος: «Αν φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια θα γίνει σφαγή», μας έλεγαν.


Με τι μας απειλούσαν δηλαδή; Μας απειλούσαν και μας απειλούν με κάτι που ήδη γίνεται, και γίνεται επειδή ακριβώς υπάρχει το ΝΑΤΟ στην περιοχή. Το ΝΑΤΟ «ήρθε να φέρει την ειρήνη» και στο μεταξύ οι Ουτσεκάδες σκοτώναν Σκοπιανούς, οι Σκοπιανοί καταδίωκαν Αλβανούς, οι Αλβανοί δολοφονούσαν Σέρβους, οι Σέρβοι της Βοσνίας εκτελούσαν Βόσνιους μουσουλμάνους, οι μουσουλμάνοι της Βουλγαρίας ζητούσαν αυτονομία, οι πράκτορες της CIA αλώνιζαν και αλωνίζουν στο Μαυροβούνιο, και κατά τ’ άλλα, το ΝΑΤΟ …φέρνει την ειρήνη.


Είναι το ίδιο ΝΑΤΟ που σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ το φέρνει στο Αιγαίο σαν …ναυαγοσώστη και που η κυβέρνηση του με τους ΑΝΕΛ παζαρεύει την ίδρυση νέας βάσης του στην Κάρπαθο!


Μύθος δεύτερος: «Να μη φύγουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ από τα Βαλκάνια για να μην αλλάξουν τα σύνορα».


Με τι μας απειλούσαν δηλαδή; Μας απειλούσαν και μας απειλούν με τα αποτελέσματα ενός εγκλήματος που ήδη διαπράττεται. Αρχής γενομένης από την απόφαση της ΕΕ το Δεκέμβρη του 1991, όλα αυτά τα χρόνια της ευρωενωσιακής και ευρωατλαντικής παρουσίας στα Βαλκάνια, τα Βαλκάνια γέμισαν προτεκτοράτα. Τα σύνορα έχουν ήδη αλλάξει.


Κάτι ακόμα: Αυτοί που τότε διέλυσαν μια χώρα στο όνομα της προστασίας των μουσουλμανικών μειονοτήτων, είναι οι ίδιοι που σήμερα πνίγουν μουσουλμάνους πρόσφυγες στο Αιγαίο, είναι οι ίδιοι που, αφού κατασκεύασαν τους ισλαμοφασίστες τύπου ISIS και έφεραν τον πόλεμο στα σπίτια μας με τις τρομοκρατικές επιθέσεις από Λονδίνο μέχρι Μπατακλάν, ελεεινολογούν το Ισλάμ στο όνομα της δυτικής «ανεκτικότητας»…

Αντιγραφη απο : http://www.imerodromos.gr

http://sppantelios.blogspot.gr/

Ο Μάρτιος κατά την κεφαλονίτικη λαογραφία.Γραφει ο Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

Ο Μάρτιος είναι ο τρίτος μήνας του έτους και πήρε το όνομά του προς τιμή του ρωμαϊκού θεού Mars, του Άρη δηλαδή, του θεού του πολέμου. Η πρώτη ονομασία του ήταν Primus, δηλαδή Πρώτος μήνας. Ήταν ο πρώτος μήνας στο ρωμαϊκό έτος όταν αυτό ήταν δεκάμηνο. Σύμφωνα με τους ιστορικούς ο Ρωμύλος, που ήταν ιδρυτής της Ρώμης, τον ονόμασε Μάρτη, επειδή σε αυτό τον μήνα άρχιζαν οι πολεμικές επιχειρήσεις. Αργότερα ο Νουμάς ο Πομπίλιος, ένας από τους διαδόχους του Ρωμύλου, όντας μεγάλος νομοθέτης, συμπλήρωσε το δεκάμηνο και το έκανε δωδεκάμηνο, βάσει του σεληνοηλιακού έτους. Πρόσθεσε έτσι τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο, αλλά η πρώτη Μαρτίου εξακολούθησε να είναι πρωτοχρονιά για τους Ρωμαίους.
Αφήνοντας τις ιστορικές πληροφορίες για τον Μάρτιο, επειδή το κεφάλαιο αυτό είναι αρκετά μεγάλο, θα εστιάσω τις υπόλοιπες αναφορές για το μήνα αυτόν μέσα
στην κεφαλονίτικη λαογραφία.

Ο Μάρτιος παρουσιάζεται αρκετά μέσα στη φιλοσοφία και τα βιώματα του κεφαλονίτικου λαού, όπως και σ’ όλο τον ελλαδικό χώρο. Ειδικότερα αυτό φαίνεται μέσα στις κεφαλονίτικες παροιμίες, που αποτυπώνουν την εμπειρία χρόνων της πορείας του λαού που τις γέννησε , «τις σύνταξε».(Βλ. Δημητρίου Λουκάτου, Κεφαλονίτικα γνωμικά , Αθήνα 1952)

«Από Μαρτιού καλοκαιριού κι’ απ’ Αύγουστο χειμώνα». Σάμη

Δηλαδή, μπορεί να βρέξει απότομα εκεί που ο καιρός φαίνεται πως είναι καλοκαιρινός. Ωστόσο, η παροιμία παρουσιάζει τους δύο αυτούς μήνες να μοιάζουν και να έχουν απότομες καιρικές εναλλαγές.
Το ίδιο νόημα ακολουθεί και η επόμενη παροιμία από την Πύλαρο, που πιστοποιεί τις καιρικές εναλλαγές των δύο αυτών μηνών, εννοώντας ότι μοιάζουν «καιρικά».

«Από Μαρτιού ποκάμισο κι απ’ Αύγουστο σεγκούνι» Πύλαρος
Το σεγκούνι είναι βαρύ χειμωνιάτικο σακάκι που φορούσαν παλιά.

Επίσης, για τα νάζια του , δηλαδή για την καιρική του αστάθεια στην Έρισσο λένε, πως, « Μάρτης είναι, νάζια κάνει πότα κλαίει, πότα γελάει».
Τα καιρικά νάζια του Μαρτίου σχολιάζει και η παροιμία από την περιοχή των Πρόννων λέγοντας πως: «Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος, πέντε φορές εχιόνισε και πάλε το μετάγνωσε πως δεν εματαχιόνισε».

Κάθε τόπος στο νησί μας λέει και μια παροιμία για τον Μάρτιο, μα το περιεχόμενο της παροιμίας είναι περίπου ίδιο, απλά διαφοροποιείται στον λεκτικό τρόπο απόδοσης της.
Έτσι στην περιοχή της Παλικής που η αγροτιά είχε την πρωτοκαθεδρία της στο νησί μας, λένε : «Ο Μάρτης πεντοδείλινος και πάλε δειλινάκης, πέντε φορές θα δειλινάς και πάλε, Γιάννη, θα πεινάς».
Η παροιμία αυτή θέλει να πει ότι τον Μάρτιο όλο και μεγαλώνει η μέρα και ο κόσμος που δουλεύει στον κάμπο, αναγκάζεται να δειλινά, δηλαδή να γιοματίζει, να τρώει το απόγευμα.

Στο «παροιμιακό σεργιάνι» των τόπων του νησιού, σχολιάζουμε μια ωραία παροιμία από τη Λιβαθώ, που οι κάτοικοι εκεί, θέλουν ακόμη και σήμερα τις γυναίκες τους όμορφες και τις ανύπανδρες κόρες άσπρες και όχι μελαψές. Αυτό λέει η παροιμία της περιοχής της Λιβαθούς. «Οπόχει κόρην ακριβή, του Μαρτ’ ο ήλιος μην τη γδή».
Επειδή ο ήλιος του Μαρτίου είναι απότομος και θα τη μαυρίσει.
Βέβαια, υπάρχει και η πανελλήνια παροιμία για το Μάρτη που τη συναντάμε
σχεδόν σ ’όλο το νησί μας και θέλει να μας πει, πως πρέπει τον Μάρτιο να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα καιρικά καμώματα, για να μην κινδυνεύσουμε, να μη φθάσουμε, να κάψουμε τα «σταλίκια» που είναι τα ξύλινα δίποδα των χωριάτικων κρεβατιών. Παρόμοια έννοια έχει και μια παροιμία από την ίδια περιοχή της Λιβαθούς που λέει: «Το Μάρτη φύλαε τ’ άχερο, μη χάσης το ζευγάρι». Η εξήγηση που δίνεται σε αυτά τα λόγια είναι: Ότι μπορεί απ’ εδώ και εμπρός να μη βρέξουν οι άλλοι μήνες και να μην έχουν τα βόδια άχερο να φάνε.
Από τις γεωργικές παροιμίες του νησιού μας ονομαστή είναι αυτή από το Πυργί που αναφέρεται στα αναπτυγμένα μπουμπούκια των αμπελιών, που από τις εννέα του Μαρτιού φαίνονται ότι είναι έτοιμα να ξεσπάσουν σε φυλλοφορία.
«Τσ’ εννιά του Μαρτιού, είτε σκύλος κούντουρος στ’ αμπέλι». Εννοεί ότι τα μπουμπούκια είναι ήδη ανεπτυγμένα και το παραμικρό πέρασμα τα βλάπτει.
Συνεχίζοντας την αναφορά στο χαραχτήρα του Μαρτίου μέσα από τις κεφαλονίτικες παροιμίες, συναντάμε στην περιοχή της Σάμης, την επίσης γνωστή σε όλους μας, «Αν κάμ’ ο Μάρτης δυό νερά κι’ Απρίλης άλλο ένα, χαράς τονε το γεωργό πόχει πολλά σπαρμένα». Αλλά, επειδή οι καιρικές συνθήκες τον Μάρτη είναι ασταθείς, μια παροιμία από τη Λιβαθώ, μας συμβουλεύει ότι τα αμπέλια και ο κάμπος θέλουν αυτόν το μήνα φύλαγμα. «Αφ’ το Μάρτη τον τραγάτη!»
Στην Παλική θεωρούν σύμφωνα με την ακόλουθη παροιμία « Κάλλιο Μάρτης καρβουνιάρης πάρι Μάρτης λιοπυριάρης», ότι πιο καλός για την παραγωγή είναι ο Μάρτης που κάνει κρύο και μαζευόμαστε κοντά στη ζέστη, παρά να είναι ο Μάρτης καλοκαιρινός. Στο ίδιο νόημα έχει και η παροιμία «Μάρτης βρέχει, ποτέ μην πάψη» από τη Λιβαθώ, που θέλει να πει πως, οι βροχές του μήνα αυτού είναι πολύτιμες.
Είναι αλήθεια πως οι μέρες φαίνονται να μεγαλώνουν καλύτερα τον μήνα αυτόν. Η παροιμία που λεγόταν στην περιοχή της Πυλάρου, καταγραμμένη από τον δάσκαλο και επιθεωρητή Μακρή Ευάγγελο, «Το Μάρτη βάλ’ αργάτες κι άς είναι κι ακαμάτες», θέλει να πει πως, οι μέρες του Μαρτίου είναι μεγάλες και οι εργάτες όσο τεμπέληδες και να είναι, θα δουλέψουν. Την ίδια παροιμία οι Λιβαθινοί την λένε με μια παραλλαγή που αφορά τους εργάτες «….κι άς τους να ψυλλίζωνται».
Βέβαια, οι κεφαλονίτικες παροιμίες λένε πολλά για τον Μάρτιο, που όπως ανέφερα στην αρχή, η παροιμία συνοψίζει ποιητικά, στοχαστικά και συμβουλευτικά όλη την εμπειρία των αιώνων και ακολουθεί την ταυτότητα του εθιμικού κύκλου, που ως τροχός, όλο και διαβαίνει πάνω στα ίδια βήματα, καθώς γυρίζει μέσα στο χρόνο.
Αυτά τα χρόνια όμως εμείς κατορθώσαμε να «μηδενίσουμε» τις παροιμίες και το λόγο τους, μια και οι καιρικές συνθήκες όλο και αλλάζουν. Το κλίμα της γης έχει πάρει τροπή και αλλάζει από τη σταθερά του από τόπο σε τόπο, προβληματίζοντάς μας για πιο θα είναι το μέλλον του πλανήτη Γη. Μακάρι οι Κασσάνδρες να διαψευστούν και να συνετίσουμε, μικροί και μεγάλοι, οι ισχυροί και οι κυβερνώντες του πλανήτη μας, τα βήματά μας για τη σωτηρία του περιβάλλοντος της Γης μας.

Αναδημοσιευση απο :https://vlahatasamis.blogspot.gr/2018/02/blog-post_834.html#more

«Έφυγε» νωρίς για το μεγάλο ταξίδι η Αναστασία Παπαδάτου-Αποστολοπούλου

«Έφυγε» πριν από λίγη ώρα απί τη ζωή, χτυπημένη από την επάρατη νόσο η αγιογράφος και ζωγράφος Αναστασία Παπαδάτου-Αποστολοπούλου, πρέσβειρα της UNESCO στα Ιόνια Νησιά.
Η Αναστασία Παπαδάτου-Αποστολοπούλου είχε επιτελέσει ένα μεγάλο έργο στην Κεφαλονιά ως ιδρύτρια του Σπιτιού της UNESCO στα Περατάρα κάτω από το Ενετικό Κάστρο με φόντο τον Αίνο από την μια μεριά και το καταγάλανο Ιόνιο από την άλλη. Το σπίτι της UNESCO είναι γεμάτο από τους πίνακες της με κύρια θέματα από το νησί της Κεφαλονιάς και τις βυζαντινής τεχνοτροπίας αγιογραφίες της. Είχει αγιογραφήσει πολλές εκκλησίες στην Κεφαλονιά και αναστυλώσει πολλές αγιογραφίες εκκλησιών ως αγιογράφος και συντηρήτρια έργων τέχνης. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά της.
By Efimerida Kefalonia on February 28, 2018

Frédéric Boissonnas, 1912, ελληνικό ιστιοφόρο στο λιμάνι του Αργοστολίου.

                                                 Από τη συλλογή φωτογραφιών του Θεόδωρος Μεταλληνός

Αναδημοσιευση απο : kefaloniapress.gr

Οι Μάσκαρες, τα Μπεμπεούλια, η φλαούνα, ο φύσουνας και τα κούλουμα στην Κεφαλονιά. Γράφει ο Τάκης Τόκκας

Μετά την Κυριακή τση Αποκριάς αρκινάει η βδομάδα τση Τρυνής και στην Κεφαλονιά συνήθεια ήταν και είναι να μαγερεύονται φαγιά με ψάρια, μπακαλάο, κοφίσι είτε σοφιγάδο, είτε μπιάνκο, είτε πίτες. Ακόμα ούλων των ειδών οι χορτόπιτες και βέβαια ούλα τα τυριά και γενικά τα γαλακτερά. Οι μπιστικοί μέσα στο παγιατάκι παλιότερα ή σε μπουκάλες σήμερα, μοιράζουνε σε φίλους κα γειτόνους γάλα για να φκιάξουνε οι νοικοκυράδες ρυζόγαλο ακλουθώντας, για πινομή τση μερός, διάφορες ρετσέτες.



Η Φλαούνα
















Πρώτη ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής είναι η Καθαρή Δευτέρα που λέγεται έτσι γιατί ο χριστιανός αρχίζει την διαιτητική κάθαρση. Η παράδοση απαιτεί το ψωμί της ημέρας να είναι άζυμο, νηστίσιμο, να είναι η λαχταριστή και καλοψημένη φλαούνα όπως λέγεται στην Κεφαλονιά η λαγάνα.






Φλαούνα Καθαρής Δευτέρας Κεφαλονια







Αν και η Καθαρή Δευτέρα είναι νηστίσιμη πλέον ημέρα, παρόλα αυτά, θεωρείται ότι είναι συνέχεια της ψεσινής τελευταίας ημέρας του Καρναβαλιού. Έτσι παιζόντανε –και σιγά-σιγά βλέπουμε ότι ματαρκινάνε-Μάσκαρες ή Μάσκερες σε περιοχές της Κεφαλονιάς με μεγάλη συμμετοχή κόσμου όπως στα Μαυράτα τση Λειβαθώς, στα Δαμουλιανάτα τση Παλικής, στην Πύλαρο, στα Φαρακλάτα, Θηνιά, Βαλσαμάτα, Δηλινάτα, Φραγκάτα.


Την Καθαρή Δευτέρα από τα χωριά τση Σάμου, Βλαχάτα, Πουλάτα, Χαλιωτάτα, Καταποδάτα, Πυργί οι μασκαράδες ή μασκερόνοι δηλαδή οι άντρες που υποδύονταν όλους τσου ρόλους, κατέβαιναν στο Γιαλό τση Σάμου για να παίξουνε τσι μάσκαρες στην πλατέα. Έτσι ούλη η κομπανία περπάτειε με σέστο, σαν να ακλουθάει πρετσεσιό, με μπροστάρη που κράτειε το σταντάρντο με την παντιέρα τση μάσκαρας αλλά και ένα «μαγιόξυλο» απ’ όπου κρεμόντανε μπούρδινα στρατσόσκουτα, από πίσω οι μασκαράδες πιασμένοι αλά μπρατσέτα αριβάρανε στην κεντρική πιάτσα του Γιαλού τση Σάμου και επαίζανε τσι μάσκαρες παραργατάροντας ποιο χωριό θα τσι παίξει καλύτερα.


Τα Μπεμπεούλια






Μασκαρα Μουσοποριαρατα







Σε ούλη την περίοδο τση Αποκριάς οι μασκαράδες στα χοροστασιά των χωριών τους, ή τσι πλατείες όπως π.χ στην ξακουστή Σαρίστρα στα Βλαχάτα Σάμης, έπαιζαν και μικρά θεατρικά δρώμενα, τα Μπεμπεούλια, αυτοσχεδιάζοντας με διάλογο ή σατιρίζοντας με σκαμπρόζικες ρίμνες επίκαιρα θέματα.


Μετά τσι μάσκαρες ούλοι γιορτάζανε τα κούλουμα με φλαούνες, λαχταριστούς θαλασσινούς μεζέδες, πισάρες, βίνο/κρασί και με το ακομπανιαμέντο τση κιτάρας, του βιολιού, του ακορντεόν, του σκορτσάμπουνου μπαλάρανε διάφορους χορούς : βαλς, φοξ αγκλαί, σοτίς, ταγκό, καντρίλιες, γαϊτανάκι, βλαχοπούλες, διβαράτικο, μέρμηγκα, κουτσό, μπάλο. Στα μέσα του 19ου αιώνα το Αργοστόλι αλλά και η ευρύτερη περιοχή, γιορτάζανε τα κούλουμα στον Κούταβο κοντά στον πόντε και από το τέλος του αιώνα και μετά, στη Λάση. Στη Παλική οι κάτοικοι των χωριών κατέβαιναν στο Ληξούρι.





Ο Φύσουνας








Ωστόσο η ημέρα καλεί απαραίτητα και την πνευματική ανύψωση, έστω με υλικό αλλά γκρατσιόζο τρόπο, που δεν είναι τίποτσι άλλο από το πέταγμα του φύσουνα όπως λέγεται στην Κεφαλονιά ο χαρταετός ή και υφασμαετός. Ο φύσουνας πρέπει να είναι καλοζυγιασμένος και σε ευκείνο αγιουτάρουνε τα πλαϊνά σκολαρίκια και η μακρυά ορά του. Όμως απαραίτητα χρειάζεται ο χειριστής να έχει καπατσοσύνη στα χέρια, το τσερβέλο του να παίρνει στροφές για να ημπορεί να κάνει τσι γκιούστες μανούβρες για να τον σηκώσει αλλά και να τον κρατήσει τ’ αψήλου, να ημπορεί να κάμει κομπαντιμέντο βιτοριόζο με τσου άλλους φύσουνες για να τσου κάμει μπουκούνια αλλά και να ξέρει πότα να τζεδέρει.


Μεμυημένοι Επτανήσιοι


Στα Επτάνησα- από τους μυημένους- η ανύψωση του φύσουνα εκλαμβάνετο ως η απελευθέρωση του πνεύματος από τα δεσμά της ύλης, ως η μετάβαση από ένα οντολογικό πεδίο σε ένα άλλο, ως πνευματική απελευθέρωση και πανταχού παρουσία. Έτσι έχει διασωθεί η προφορική παράδοση ότι απά τσου φύσουνες κάποιες βολές στερεωνόντανε απόκρυφα σύμβολα και λέξεις. Ωστόσο και τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα το καταλάβαιναν ως πράξη μαγική και θρησκευτική μια και λειτουργούσε ως ο μεσάζων για την προσφορά προσευχών αλλά και ως αποτροπαϊκό μέσο εξορκισμού.


Κεφαλονιά και χρήση της λέξης Καρναβάλι


Οι λέξεις καρναβάλι και καρναβαλιστής σπάνια ακουγόταν στη Κεφαλονιά. Το 1889 ιδρύθηκε στο Αργοστόλι το πρώτο Κομιτάτο των Απόκρεω κατά μίμηση του Κομιτάτου των Αθηνών και των εκεί εκδηλώσεών του. Έτσι άρχισε στην Κεφαλονιά η νέα αισθητική και λεκτική προσέγγιση των Αποκριών με καθιέρωση αρμάτων κτλ αναμφισβήτητα διαφορετικής αισθητικής. Η μακραίωνη μάσκαρα με τσι μπαρμπούτες που κάλυπταν ούλο το πρόσωπο, με τσι ελεγκάντε και μυστηριόζες μορέτες που κάλυπταν μόνο τα μάτια, οι ορλάντες που φοριόντανε στο κεφάλι, τα ντόμινα κτλ σιγά-σιγά αντικαταστάθηκαν -κατ’ αρχάς στο Αργοστόλι- από αποκριάτικα δρώμενα, άρματα και παρελάσεις έξω από την επτανησιακή παράδοση και αισθητική των ημερών. Ήταν όμως η περίοδος της εκκλησιαστικής, πολιτικής και πολιτιστικής αφομοίωσης των νησιών των Ιονίου από την Ελλάδα.


Αφομοίωση;


Τα νησιά, σαφώς με πολιτική βούληση και με την βοήθεια των περισσοτέρων πολιτικών ταγών τους, ήπρεπε να ξεχάσουν την μακραίωνη πολιτιστική τους παράδοση, ήπρεπε να «αποδυτικοποιηθούν ή ακριβέστερα να αποϊταλικοποιηθούν», όπως επίσημα είχε λεχθεί μέσα στο Ελληνικό κοινοβούλιο, ήπρεπε να ενστερνισθούν με κάθε τρόπο σε όλους τους τομείς, τον τρόπο ζωής, τον τρόπο σκέψης των όσων συνέβαιναν προς Ανατολάς των Επτανήσων, στο Αθηναϊκοκεντρικό κράτος. Να αποδυναμωθεί και βαθμιαία να διακοπεί η μακραίωνη σχέση και αναφορά με τη Δύση. Έτσι τα εξευρωπαϊσμένα, πολιτισμένα Επτάνησα έπρεπε με κάθε τρόπο να αφομοιωθούν από την υπό ανάπτυξη Ελλάδα! Έτσι, το εισαγόμενο και ξένο προς την πολιτιστική Επτανησιακή παράδοση Καρναβάλι σιγά-σιγά καθιερώθηκε και αντιγράφτηκε κάκιστα και σε άλλες περιοχές του νησιού.


Σκέψεις για το κεφαλονίτικο «καρναβάλι»


Άραγε ο σημερινός, καλόπιστος θεατής θα το χαρακτήριζε ευρηματικό; Καλόγουστο; Σύμφωνο με την τοπική παλιά παράδοση; Τα καρναβάλια στο νησί παρ όλη την δουλειά, κόπο, χρήματα και αναμφισβήτητα την καλή θέληση και προσωπικό κόπο των συμμετεχόντων είναι επιτυχημένα; Προσελκύουν επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό;


Μάλλον όχι και γιατί άλλωστε να έρθει ο επισκέπτης να δει καρναβάλι που αντιγράφει άλλα διασημότερα και πλουσιότερα από αυτό;


Ενδεχομένως μια επαναπροσέγγιση του θέματος από την Δημοτική Αρχή θα ήταν χρήσιμη.


Προτάσεις


Προτείνουμε και πάλι, καλόπιστα, οι φούρνοι να γράψουν και να επανακαθιερώσουν την ιδική μας λέξη για την λαγάνα που είναι η φλαούνα. Οι διάφοροι πολιτιστικοί σύλλογοι αλλά και η ΚΕΔΗΚΕ να καθιερώσουν και να γράφουν στα έντυπα προγράμματά τους την λέξη Μουρδουλοπέφτη αντί της Τσικνοπέμπτης, την λέξη φλαούνα αντί λαγάνα και την λέξη φύσουνας αντί χαρταετός.


Καλά Κούλουμα και καλή Σαρακοστή!


Τάκης Τόκκας


==Γλωσσάρι

Αλά μπρατσέτα = πιασμένοι από το μπράτσο
Ελεγκάντε= κομψό
Κομπαντιμέντο βιτοριόζο= μάχη ένδοξη
Κοφίσι, το = σκληρό, αποξηραμένο ψάρι που πρέπει να μαλακώσει στο νερό για να μαγειρευτεί
Μπιάνκο= μαγείρεμα με άσπρη σάρτσα
Μπιστικός, ο= ο έμμισθος τσοπάνης
Μπουκούνι, το= κομμάτι
Μπούρδινο, το =χρωματιστό
Παγιατάκι, το= μικρό, αλουμινένιο συνήθως, σκεύος
Πινομή, η= προς χάριν
Πρετσεσιό, το= εδώ πομπή
Ρετσέτα, η= συνταγή
Σέστο, το= τάξη
Σοφιγάδο, το= μαγείρεμα με κόκκινη σάρτσα
Σταντάρντο, το= κοντάρι
Στρατσόσκουτο, το= κουρελόρουχο
Τζεδέρω= υποχωρώ

 Αναδημοσιευση απο : Kefaloniapress.gr

http://sppantelios.blogspot.gr/

Σήμερα είναι λέει του Αγίου Βαλεντίνου και εγώ θέλω να ξεράσω.

Τι να κάνω ρε παιδιά;

Έτσι με έκανε η μάνα μου και δεν μπορώ να αλλάξω, άσε που δεν θέλω να αλλάξω κιόλας.

Τι να κάνω που νιώθω μια αναγούλα σήμερα, που τα μέσα μου έχουν φύγει από την θέση τους και μια ανακατωσούρα με έχει κυριεύσει;

Πως να δεχτώ κάτι άψυχο και πως να γιορτάσω ένα ψέμα;


Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος


Έχω μάθει να γουστάρω ότι έχει ψυχή, ότι είναι αληθινό, ότι είναι ατόφιο και ότι αξίζει.

Έχω μάθει να ξενερώνω με ότι είναι στημένο και με ότι επιβεβλημένα θέλουν να μου πλασάρουν.

Τι να κάνω;

Ας με συγχωρέσουν λοιπόν οι απανταχού έμποροι σήμερα και ας δείξουν λίγη κατανόηση στον στραβό χαρακτήρα μου όλοι οι ερωτευμένοι που ξαφνικά σήμερα θυμήθηκαν ότι είναι ερωτευμένοι.


Σήμερα είναι λέει του Αγίου Βαλεντίνου και εγώ θέλω να ξεράσω.

Είναι μεγάλη γιορτή λέει, γιορτάζει ο έρωτας και εγώ θα κάνω λίγη υπομονή να περάσει και το σημερινό πανηγύρι.

Αυτό το τσίρκο δυσκολεύομαι να το δεχτώ…

Αυτό το οικτρό θέαμα με τα αρκουδάκια να βολτάρουν παντού, με τις κόκκινες καρδούλες να κατακλύζουν τα πάντα, με τα λουλούδια, τα μπιχλιμπίδια και τα σέξι βρακιά δεν το παλεύω.


Ποιος Άγιος Βαλεντίνος ρε, πάτε καλά;


Ο Άγιος έρωτας, η αγάπη, η ένωση δυο ανθρώπων, γιορτάζει 364 ήμερες τον χρόνο και διασύρεται μια. Σήμερα!


Ο έρωτας είναι θεός από μόνος του, η αγάπη είναι άγια έτσι και αλλιώς και αυτά τα καραγκιοζιλίκια δεν της πρέπουν.

Η αγάπη δεν γιορτάζεται, η αγάπη είναι η γιορτή.

Ο έρωτας δεν έχει μια μέρα, είναι για κάθε μέρα.

Ο έρωτας και η αγάπη δεν θέλουν αρκούδες, πράξεις θέλουν.

Δεν θέλουν κόκκινες καρδούλες, επαφές θέλουν.

Δεν θέλουν βρακιά, γυμνά κορμιά και γυμνές ψυχές θέλουν.

Δεν είναι για τα δήθεν, η αλήθεια και η ίδια η ζωή είναι.

Ο έρωτας και η αγάπη είναι συναισθήματα και καταστάσεις δυνατές, είναι η αρχή και το τέλος, είναι η ουσία και και το νόημα.

Δεν θέλουν δώρα, είναι τα δώρα!

Είναι η σφιχτή αγκαλιά που σου γεμίζει την ψυχή.

Είναι εκείνο το “μαζί” που σου ομορφαίνει την ζωή.

Είναι εκείνο το φιλί που θα σε καθηλώσει.

Είναι το “σ΄αγαπώ τρελά” και το σε “θέλω πολύ” που δεν χωράνε αμφισβήτηση.

Είναι ο πόθος, το πάθος,η ηδονή, η λαχτάρα, η λύτρωση και η σωτηρία.

Είναι οι λόγοι που οι μέρες ξημερώνουν όμορφες και οι νύχτες σουρουπώνουν γλυκά.

Είναι οι τέσσερις εποχές και οι δώδεκα μήνες του χρόνου, είναι τα φθινόπωρα, οι χειμώνες, οι άνοιξες και τα καλοκαίρια, τα πάντα είναι!

Είναι η αναζήτηση, η ανακάλυψη, η γοητεία, το ζητούμενο και ο στόχος.

Ο έρωτας ρε φίλε και η αγάπη δεν είναι για τα ράφια και για βιτρίνες, δεν θέλουν στολίδια και κοσμήματα για να σταθούν, είναι το κόσμημα και το στολίδι των ανθρώπων.


Για αυτό σου λέω… μην ξοδεύεις τα χρήματα σου σε φρικτές και κακόγουστες χαζομάρες.

Σήμερα πες ότι είναι Τετάρτη.

Σήμερα έτσι για την αλητεία ρε αδερφέ, μην γιορτάζεις τίποτα!

Σήμερα δώσε μια αγκαλιά και ένα φιλί στον άνθρωπο σου, πες του ότι τον αγαπάς και δείξ΄ του ότι είναι σημαντικός για εσένα, πήγαινε μια βόλτα μαζί του και κράτα τον από το χέρι. Όχι γιατί είναι γιορτή όπως σου είπανε, άλλα γιατί είναι ο άνθρωπός σου και το αξίζει το ίδιο και τις 365 ήμερες του χρόνου.

Σήμερα τίμα τον έρωτα και την αγάπη όπως ακριβώς θα έκανες χθες, όπως ακριβώς θα κάνεις κι αύριο.

Μην διασύρεις τον έρωτα σήμερα.

Μην ταπεινώνεις την αγάπη.

Μην πέσεις στην παγίδα και αρχίσεις να καταναλώνεις εμπορεύματα για να τιμήσεις τάχα την ημέρα.

Η μέρα που γιορτάζει ο έρωτας είναι κάθε μέρα, δεν είναι μόνο σήμερα!

Σήμερα είναι η γιορτή του εμποράκου που θέλει να πουλήσει την πραμάτεια του.

Σήμερα σου λέω είναι η μέρα που η αγάπη και ο έρωτας κινδυνεύουν σοβαρά να γίνουν τσίρκο και να γελοιοποιηθούν.


Εγώ πάντως σήμερα, έτσι για το γαμώτο και για την κόντρα δεν θα γιορτάσω τίποτα, θα αρχίσω τις γιορτές μου από αύριο…Αντιγραφη απο Kefaloniapress.gr

http://sppantelios.blogspot.gr/

Η Τσικνοπέμπτη -κατά τα Κεφαλονίτικα έθιμα- είναι η Μουρδουλοπέφτη!Γράφει ο Τάκης Τόκκας

Μουρδουλοπέφτη.
Στην Κεφαλονιά ένα από τα έθιμα που διατηρείται- η αλήθεια είναι αλλοιωμένο σχετικά- μέσα στο χρόνο είναι αυτό της Μουρδουλοπέφτης δλδ της Πέμπτης της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου, Κρεατινής, που στην Ελλάδα λέγεται Τσικνοπέμπτη. Την Μουρδουλοπέφτη λοιπόν, η παράδοση απαιτεί οι νοικοκυράδες να μην δώσουνε προτεραιότητα στη πάστρα/καθαριότητα και στο σεστάρισμα/ευταξία του σπιτιού, αλλά να καταπιαστούνε να φκιάξουνε ούλα εκείνα που καλεί η ημέρα και που είναι διαλεχτά: κρεατόπιτες στην τσερέπα, κρέας ή κόκκορα σοφιγάδο, χορτόπιτες, τσιγαρίδια σκέτα ή με μπακαλάο, μαντραούρες φριταρισμένες/μανιτάρια ελαφρά τηγανισμένα.


Οι κυράδες των μπουρανέλωνε /ψαράδων που τσου ‘λειπε το κρέας π.χ στα Βλαχάτα Σάμης, φκιάχνανε σαν κύριο πιάτο μπακαλαόπιτες, ψαρόπιτες κάθε λογής, αγκινάρες με μάραθο σαν ορεκτικό και επειδή η μέρα το καλούσε και για το καλό ήπρεπε να έχουνε και κρέας, κάποιο κουνέλι ή πιτσουνάκι μαγερεμένο σοφιγάδο συμπλήρωνε το γιόμα/γεύμα.


Το κρασί/βίνο έρρεε άφθονο και η παράδοση απαιτούσε και δεν είχε κακοφάνεια, να γανώσουνε τσι παλάμες τους από κάποια παδέλα ή πινιάτα/σκεύη μαγειρικής πήλινο και χαλκωματένιο αντίστοιχα και μετά να γανώνανε/μουντζουρώνανε το πρόσωπό τους ή των φίλων ή συγγενών να γίνουν μόροι/μαυριτανοί και να αποτρέψουν το κακό.


Από το έτος 2011 και μετά η Δημοτική αρχή πρωτοστατεί στην εισαγωγή στην Κεφαλονιά της Τσικνοπέμπτης και παροτρύνει και τσου μαγαζάτορες να το καθιερώσουν.Είναι όμως αυτό πρέπον ; Ο κατεξοχήν φύλακας, προστάτης και απόστολος της τοπικής κουλτούρας-όπως ωφείλει να είναι κάθε Δημοτική αρχή- αντί να βοηθεί στην διατήρηση και προβολή της ντόπιας παράδοσης να εισαγάγει ξένες-σε όλα τα επίπεδα- συνήθειες και μάλιστα όχι απαραιτήτως καλύτερες ή σύμφωνες με την ιδιοσυγκρασία των κατοίκων που διαφεντεύει.


Ομοίως τα τελευταία χρόνια μερικοί πολιτιστικοί φορείς του νησιού προσπαθούν να καθιερώσουν την λέξη και τα γευστικά έθιμα της Τσικνοπέμπτης όπως αυτά γιορτάζονται σε άλλες περιοχές.


Επίσης βλέπουμε αφισέτες αλλά προφορικά να διαφημίζεται από τα Λύκεια κυρίως, αλλά και τα Γυμνάσια, ότι αντί του ημερήσιου μαθήματος θα ψήσουνε σουβλάκια στην κούρτη/αυλή του σχολειού!!


Άραγε καθιερώθηκε η συγκεκριμένη ημέρα ως αργία ή ημιαργία στα σχολειά μας; Είναι ποτέ δυνατόν οι δασκάλοι-καθηγητάδες να το επιτρέπουν ;


Δεν πρέπει οι ίδιοι ως πνευματικοί καθοδηγητές να διαφυλάξουν την τοπική παράδοση; Το δημόσιο ψήσιμο κρέατος επάνω σε γραδέλες/σχάρες με την ανθρακουνίστρα υποκάτω και με την συνακόλουθη τσίκνα δεν συνηθιζότανε στην Κεφαλονιά. Σαφώς ο λόγος που δεν καθιερώνονται στην συλλογική αντίληψη είναι η έλλειψη ιστορικής μνήμης και η προσπάθεια αντιγραφής ενός εθίμου συλλογικής δράσης στην Ελλάδα, όχι όμως με την ίδια συλλογική κοινωνική αντίληψη και στην Κεφαλονιά.


Αν κάποιος παρακινηθεί να επισκεφθεί την Κεφαλονιά την Μουρδουλοπέφτη θα θελήσει να απολαύσει την μακραίωνη τοπική γευστική παράδοση της ημέρας και όχι βέβαια ό,τι άλλο σερβίρεται ψημένο στην γραδέλα/σχάρα που το βρίσκεις καθημερινά και σε όλη την επικράτεια.


Στην φωτογραφία κενωμένα τσιγαρίδια με μπακαλάο σε:
-μεσάλα λευκή υφασμένη στον αργαλειό 19ου αιώνα
-ποτήρι για βίνο/κρασί αρχών του 20ου αιώνα
-περόνι αργυρό 19ου αιώνα
-πιάτο πορτσελάνινο πρώτο μισό 20ου αιώνα


Τάκης Τόκκας

Αναδημοσιευση απο : kefaloniapress.gr      (αρθρο δημοσιευμενο στις 16-2-2017)

https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2299285357175254502#editor/target=post;postID=566137036457191715

Η ταραχώδης Βάπτιση του Χριστού εν Ληξουρίω στα 1910. Γραφει ο Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός.

Το 1910 οι Ποταμίτες, εφκείνοι δηλαδή που κατοικούσαν κοντά στο Ποτάμι του Ληξουρίου, ήθελαν η Βάπτιση να γίνει στο Ποτάμι, στον Αχελώο τους όπως το ονομάζουν, ενώ οι περισσότεροι Ληξουριώτες στη Βρύση, όπως γινόταν πάντα. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν δύο «στρατόπεδα» και να πιαστούν στα χέρια. Ακολούθησε μεγάλος σκοτωμός και έπεσε πολύ ξύλο. Τελικά οι πιστοί σκόρπησαν και η Βάπτιση δεν έγινε. Ο Ρόκκος Ξυδάχτυλος αξιόλογος σατιρικός ποιητής, αγιογράφος και καλλιτέχνης που ήταν παρών σε όλο εφκείνο το σκηνικό, ενημέρωσε πληροφοριακά τον φίλο και συνεργάτη του Γεώργιο Μολφέτα και ο δεύτερος «πόστιασε» το κάτωθι ποίημα σκιαγραφώντας όλο το κάζο της «εμφυλίου Βαπτίσεως» Βλ. «Ζιζάνιον», αρ. φυλ. 563, 9-1-1910, σελ. 3


Εδώ μονάχα με το μαρς πω’ καμ’ ο αστυνόμος


περάσανε τα Φώτα μας, εις το Ληξούρι όμως,


πολύ πιο ζωηρότερα ο πλάστης εβαφτίστη


με ματσουκιές π’ αλλάξανε πολλών πιστών την πίστη.


Επήγε ο Τούλιος ο παπάς τη βάπτιση να κάνη


κι έπεσε ξύλον της ζωής μέσα στον Ιορδάνη


κι από την αναστάτωσι και την ξυλοπλημμύρα,


αλλού επήε ο παπάς κι αλλού η αγιαστήρα.


Λόγον το λόγο φαίνεται και θεϊκή βουλήσει


οι δυο μεριές του Ληξουριού τα βρήκανε στη Βρύσι


και πριν προφτάση ο παπάς τη βάφτιση να κάμη


έγιναν δυο στρατόπεδα Ληξούρι και Ποτάμι


Κι εκεί επέπεσε το εν κατά του άλλου φύλου


και εβεβαίον ο παπάς το ασφαλές του ξύλου.






Κι εγένετο πανήγυρις Βαπτίσεως σπανία,


Κι έτρεχαν τα ξεφτέρουγα μέσα στα καφφενεία,


κι άλλος τις έτρωγε κοφτές κι άλλος με το μανάλι


κι ενός ο τίμιος σταυρός τώσπασε το κεφάλι.


Αυτά τα Φώτα έγειναν εδώ κι εν Ληξουρίω,


ωραία και φαιδρότατα και Χριστιανικώτατα


συνάμα και τα δύο!

Αντιγραφη απο : http://www.kefaloniapress.gr

http://sppantelios.blogspot.gr/

Ξημερώνει τ’ Άη Βασιλειού στην Κεφαλονιά. Τα ήθη και τα έθιμα.. Γράφει ο Τάκης Τόκκας

Καλός μας χρόνος!Ξημερώνει τ’ Άη Βασιλειού στην Κεφαλονιά


Kαλή σ’ Αποκοπή!
Καλός σ’ Άης Βασίλης!
Καλός μας χρόνος!


Ξημερώνει τ’ Άη Βασιλειού λέγεται η παραμονή τση Πρωτοχρονιάς στην Κεφαλονιά και οι τρείς παραπάνω είναι οι πατροπαράδοτες ευχές που ακούγονται και λέγονται στο νησί.
Τα παραδοσιακά κάλαντα στην Κεφαλονιά ψέλνονται μόνο αποβραδής, από μικρούς και μεγάλους, με το γνωστό επτανησιακό πολυφωνικό τρόπο με συνοδεία από κιτάρες, σαρμόνικα ή και βιολί και τσι τρείς Γιορτάδες του Δωδεκαημέρου. Ας προσπαθήσουμε όλοι στις περιοχές του νησιού που δεν τηρείται πλέον η παράδοση αυτή να την επαναφέρουμε.

Στο Λιθόστρατο Μπουλεβάρι με τσι ψικαστήρες με τσι κολώνιες
Στο Αργοστόλι το βράδυ τση παραμονής, ο αποχαιρετισμός του παλιού και το καλωσόρισμα του νέου χρόνου, γινότουνε και γίνεται στο Λιθόστρατο με το βέκιο βενετσιάνικο έθιμο του αλληλοραντίσματος με κολώνια! Συγκεντρωνότουνε και συγκεντρώνεται λοιπόν ο κόσμος, κάνοντας περατζάδες με σφυρίγματα, κόρνους για να διώξουνε το παλιό χρόνο και εξακοντίζοντας από την ψικαστήρα τους κολώνια, στο πρόσωπο γνωστού ή αγνώστου, προσπαθώντας να φερμάρουνε την ριξιά στα μάτια, χωρίς κακοφάνεια, και ευχόμενοι καλό χρόνο! Μέσα σε ούλη τούτη την φέστα οι μπάντες τση Μουσικής περατζάρουνε στο Λιθόστρατο Μπουλεβάρι προσφέροντας χαρά, ευθυμία, ζωντάνια!

Η κουτσούνα ή ασκινοκάρα ή σκυλοκάρα ή κουτσουνακάρα

Ανήμερα τα Άη Βασιλειού απαραίτητα πρέπει να κρεμαστεί στην φατσάδα του σπιτιού η κουτσούνα ή ασκινοκάρα ή σκυλοκάρα ή κουτσουνακάρα με ντεκόρο από ασημόχαρτο, βιολέτες και τσιτσέλια χειμωνιάτικα ή άλλο φιόρο τση εποχής.

Η αγιοβασιλίτσα ή βασιλίτσα

Να σημειώσουμε ότι στην Κεφαλονιά στο γιορταστικό αηβασιλιάτικο τραπέζι υπήρχε η αγιοβασιλίτσα ή βασιλίτσα που ήταν μεγάλο ζυμωτό ψωμί με χοντρό πλασμένο σταυρό στην απαναριά του και καρύδια ολόγυρα το οποίο έκοβε ο αφέντης του σπιτιού, δεν περιείχε νόμισμα και δεν ήταν αντίστοιχη της αθηναϊκής βασιλόπιτας.

Η κουλούρα τση γωνιάς

Οι άρχοντες της Εκκλησίας και του Δήμου ας λάβουν σοβαρά υπόψη την κεφαλονίτικη παράδοση που είναι η κουλούρα τση γωνιάς με το ήβρεμα μέσα και την κοπή της την παραμονή του Χριστογέννου. Αυτή είναι το αντίστοιχο της αθηναϊκής βασιλόπιτας που τόσο πολύ αγαπάνε και κόβουνε ίσαμε το Πάσχα Εκκλησιαστικοί και Δημοτικοί Άρχοντες, Πολιτιστικοί και Αθλητικοί Σύλλογοι κτλ. Με ικανοποίηση είδαμε τέσσερεις ιερωμένους να τηρούν το πατροπαράδοτο έθιμο και να κόβουν μέσα στην τράπεζα Μονής του νησιού την κουλούρα τση γωνιάς.
Ένα από τα παραδοσιακά φαγητά που καλούσε η ημέρα είναι η πουτρίδα (δες τη συνταγή εδω κλικ) με προέλευση από το βενετσιάνικο φαγητό potrida και γλυκό οι τηγανίτες με μέλι ή τζουκερο και κανέλλα με πιθανή προέλευση από το αντίστοιχο βενετσιάνικο γλυκό Le fritole.

Τάκης Τόκκας
ΠΗΓΗ

Αναδημοσιευση απο : https://vlahatasamis.blogspot.gr/

http://sppantelios.blogspot.gr/