Μικέλης Μαφρέδας: Ιμπεριαλισμός και θρησκευτικός φανατισμός

Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα την επέλαση φανατικών τζιχαντιστών στο Ιράκ και άλλες χώρες (Συρία, Νιγηρία, Μάλι, Σομαλία, Λιβύη).

Στο Ιράκ ο νεαρός αρχηγός τους ως νέος Ταμερλάνος, σφάζει και εκτελεί με συνοπτικές διαδικασίες. Οι μαχητές αυτοί έχουν υλικοτεχνική υποδομή από Ιμπεριαλιστικούς κύκλους και χρήματα από τα πετροδολάρια χωρών του Περσικού κόλπου.

Έχουν δε πάρει ιδεολογικό προσανατολισμό από ριζοσπάστες θρησκευτικούς ηγέτες στα κορανικά σχολεία και εφαρμόζουν στην πράξη τον Ιερό Πόλεμο.
Το «φρούτο» αυτό βέβαια είναι πολύ παλιό. Ο τελευταίος κύκλος έχει ξεκινήσει από τις αρχές της δεκαετίας του '80, όταν οι Αμερικανοί Ιμπεριαλιστές και οι διάφοροι πληρεξούσιοι τους εκπαίδευσαν οργανωμένες ομάδες ισλαμοφασιστών για να ανατρέψουν την Κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας Αφγανιστάν.

Η επιθετική φύση, ο εγκληματικός και τυχοδιωκτικός χαρακτήρας του Ιμπεριαλισμού χρησιμοποιεί κατά καιρούς τις θρησκευτικές διαφορές ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, ώστε Ριζοσπαστικά Ισλαμικά Κινήματα με βίαιη φυσιογνωμία να πετύχουν τον σκοπό του.

Μου κάνει εντύπωση που οι Αμερικανοί νομίζουν ότι απευθύνονται σε κόσμο χωρίς κριτική σκέψη. Οι Αμερικανοί πάντα προέτρεπαν τους νέους να βιώσουν την μυσταγωγία της αγριότητας. Σε χώρες όπως Συρία, Ιράκ, ακόμη και Λιβύη, τα κινήματα που κατέλαβαν την εξουσία τη δεκαετία του '60 και του '70 ιδιαίτερα τα Μπααθικά κόμματα, στην αρχή μίλησαν για έναν σοσιαλισμό προσαρμοσμένο στις Αραβικές ιδιαιτερότητες.

Ελεγαν ότι πρέπει οι λαοί να διαχειρίζονται τους φυσικούς πόρους (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), κάτι που δεν άρεσε στις επτά πολυεθνικές αδελφές του Πετρελαίου.
Στην πορεία τα κόμματα αυτά εκφυλίστηκαν (αυταρχισμός, διαφθορά) και εξουδετέρωσαν οτιδήποτε προοδευτικό στοιχείο υπήρχε εκεί.
Παρόλα αυτά διατήρησαν ένα κοσμικό κράτος και ιδιαίτερα στην θρησκεία ανέχονταν το διαφορετικό.

Στο Ιράκ ο Τάρεκ Αζίζ, υπ. Εξωτερικών του Σαντάμ ήταν Χριστιανός. Στη Συρία εκκλησίες, ορθόδοξες, καθολικές και μουσουλμανικά τεμένη είναι δίπλα δίπλα. Ακόμη και στο σιιτικό Ιράν υπάρχουν Χριστιανικές εκκλησίες, ακόμη και τόπος λατρείας του Ζωροαστρισμού.
Τώρα να δούμε πόσοι αλλόθρησκοι θα μείνουν σε αυτές τις περιοχές.

Η «πολιτισμένη» Δύση, μαζί και η χώρα μας, προπαγανδίζουν ότι στα κράτη αυτά δεν γίνονται εκλογές, αστικοδημοκρατίας, όπως γίνεται εδώ. Είδαμε και στην Αίγυπτο και παλαιότερα στην Αλγερία, που η λαϊκή ετυμηγορία ανετράπη βιαίως από στρατιωτικά πραξικοπήματα. Γι΄αυτό το θέμα οι λαλίστατοι Σαμαράς και Βενιζέλος, ως υπόλογοι υποτέλειας δεν αναφέρουν τίποτα και συνεργάζονται ευχαρίστως με Σαουδική Αραβία, Κατάρ ή Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, χώρες που έχουν «πλουραλιστικό» δημοκρατικό σύστημα και οι γυναίκες εξέχουσα θέση στη δημόσια ζωή.

Αλλά τι να πεις όταν ο ίδιος ο Μπους, είχε πει ότι είδε στον ύπνο του τον προφήτη και του είπε να ανατρέψει τον Σαντάμ.

Και λίγες κουβέντες για τον θρησκευτικό φανατισμό γενικότερα. Κατά τη διάρκεια των αιώνων ελέω Θεού, έχουν γίνει μεγάλα εγκλήματα κατά των λαών. Στην αρχαιότητα γίνονταν ανθρωποθυσίες. Οι ρωμαίοι έριχναν στην αρένα με τα θηρία τους πρώτους Χριστιανούς , επειδή μιλούσαν για ισότητα και κοινοκτημοσύνη.
Με τη σειρά τους οι Βυζαντινοί έκαναν το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Σκυθία για την εξουδετέρωση των Εθνικών. Θεοδόσιος και Ιουστινιανός, διακρίθηκαν για μαζικές σφαγές δεκάδων χιλιάδων προγόνων μας στους ιπποδρόμους, ενώ ακόμη οι βυζαντινοί είχαν ειδικότητα στο να καίνε με πυρωμένα σίδερα τα μάτια των αντιπάλων τους.

Στους πολιτισμούς της Νότιας Αμερικής οι ιερείς ξερίζωναν καρδιές ελέω Θεού και με τη σειρά τους οι «εξερευνητές» και «ιεραπόστολοι» Ισπανοί έσφαζαν μαζικά τους αυτόχθονες κατοίκους, ενώ οι ιερείς παρακολουθούσαν.

Στην Ευρώπη καταστροφές μνημείων ιερές εξετάσεις, συγχωροχάρτια, πλήρεις ταύτιση μοναρχίας και Θεού. Άλλωστε κράτος και εκκλησία πάντα ήταν ένα παράξενο ζευγάρι.

Με λίγες κουβέντες, ο θρησκευτικός φανατισμός απ' όπου και αν προέρχεται είναι σκοταδισμός και είναι αποτρεπτικός παράγοντας για οτιδήποτε μπορεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των λαών.

Μικέλης Μαφρέδας

Πρόεδρος Τοπικής Κοινότητας Σπαρτιών