Σάββατο 6 Απριλίου 2019

Εκπαιδεύοντας μικρούς μάγους Του Ηλια Τουμασατου.

Το θαυμασιο κειμενο της ομιλιας του Ηλια,στη σημερινη εκδηλωση στη Κοργιαλενειο Βιβλιοθηκη για την "Ημερα παιδικου βιβλιου"

Συνήθως όταν φέρνουμε στο μυαλό μας έναν μάγο, το πρώτο που σκεφτόμαστε είναι το ραβδί του. Και το δεύτερο, το καπέλο του. Και είναι φυσικό. Διότι το πιο πολύτιμο πράγμα που διαθέτει ο μάγος το έχει κάπου καλά κρυμμένο. Κι αυτό βέβαια δεν είναι άλλο από το μαγικό του βιβλίο. Ή μήπως δεν είναι μόνο ένα; Μήπως ο μάγος έχει κι άλλα βιβλία; Και πού είναι κρυμμένα; Και ποια παράξενα μαγικά γράφουν.

Μπορείτε να φανταστείτε ένα μάγο να ψάχνει στο κινητό του τα μαγικά του; Ή στο τάμπλετ; Ή στο έξυπνο ρολόι του; Αυτά άλλοτε τα έκανε ο Τζέιμς Μποντ στις ταινίες του, τώρα μπορώ να σας πω ότι μπορούν να τα κάνουν όλοι. Αλλά τα αληθινά ξόρκια, τα αληθινά μαγικά είναι γραμμένα σε βιβλία. Δεν μπορώ να σας πω με βεβαιότητα που είναι κρυμμένα αυτά τα βιβλία με τα καλύτερα μαγικά. Για το μόνο που είμαι σίγουρος είναι ότι μπορεί να διαβάσεις πολλά βιβλία, πάρα πολλά βιβλία, αλλά τα μεγαλύτερα και ωραιότερα μυστικά, οι πιο ωραίες ιστορίες, θα βρίσκονται σ’ εκείνα που δεν έχεις διαβάσει ακόμα. Που θα τα διαβάσεις αύριο, μεθαύριο, μεταξύ μας, μπορεί και να μην προλάβεις. Αλλά, άμα θέλεις να είσαι μάγος, πρέπει να ψάξεις και να βρεις αυτά τα μαγικά βιβλία. 

Θυμάσαι το πρώτο βιβλίο που διάβασες; Ξέρω πως δεν το θυμάσαι. Δεν θυμάσαι ούτε πώς το λένε. Το πιο πιθανό είναι ότι μπουσουλούσες μέσα στο σπίτι, και κάπου ανάμεσα στα παιχνίδια σου βρήκες ένα βιβλίο. Δηλαδή, εσύ τότε δεν ήξερες ότι αυτό είναι ένα βιβλίο. Ένα ορθογώνιο πράγμα που μοιάζει με κουτί, αλλά δεν είναι κουτί, είναι πολλά χαρτιά που κάποιος τα κόλλησε μεταξύ τους. Και πάνω τους έχουν κάποιες εικόνες και κάποιες μικρές μουτζουριές, σαν σκουληκάκια.

Κάποια στιγμή καταλαβαίνεις ότι αυτό το παιχνίδι δεν τρώγεται και δεν μοιάζει με όλα τα άλλα παιχνίδια. Μπορεί να έχει πλάκα να το σκίσεις, αλλά μάλλον έχει περισσότερη πλάκα να δεις τις εικόνες και τα χρώματα… Και όσο καταλαβαίνεις τι είναι αυτές οι εικόνες, γιατί σε βοηθάει μια φωνή που σε κρατάει αγκαλιά και σου λέει την ιστορία της… ανακαλύπτεις ότι για να μπορέσεις κι εσύ να πεις αυτή την ιστορία, για να μπορέσεις δηλαδή να γίνεις μάγος, πρέπει να καταλάβεις και κάτι περισσότερο από τις εικόνες.

Τα σκουληκάκια. Δεν είναι σκουληκάκια. Είναι μαγικά σύμβολα. Κάτι σημαίνουν. Είναι αυτά που δεν βλέπεις, αλλά που θα σε βοηθήσουν να καταλάβεις αυτό που βλέπεις.

Είναι οι μαγικές λέξεις. Τα ξόρκια που θα πρέπει να μάθεις να διαβάζεις. Κι όχι μόνο να τα διαβάζεις.

Πρέπει να μάθεις και να τα λες. Γιατί, ναι, ο καλός ο μάγος πρέπει να ξέρει να διαβάζει τα σύμβολα. Πρέπει να καταλάβει αυτό που σημαίνουν. Αλλά και να χρησιμοποιήσει αυτά τα σύμβολα για να κάνει τα δικά του μαγικά.

Γιατί με αυτά τα σκουληκάκια, συγνώμη, τα σύμβολα, μπορείς να φτιάξεις έναν καινούριο, δικό σου κόσμο. Να τα ενώσεις με τις εικόνες, εκείνες που είναι πάνω στο χαρτί κι εκείνες που είναι στον κόσμο γύρω σου. Και μ’ αυτά μαζί, σαν τους παλιούς καλούς μάγους, να ανακατέψεις χρώματα, εικόνες και μαγικές λέξεις, και να φτιάξεις τον δικό σου κόσμο. Τότε, μπορείς να πεις ότι ξεκίνησες να μαθαίνεις την τέχνη της μαγείας. Όταν μέσα στο μυαλουδάκι σου ενωθεί αυτό που νιώθεις, που βλέπεις, που ακούς, που αγγίζεις, που γεύεσαι, με εκείνα τα μικρά σκουληκάκια… συγνώμη, τα σύμβολα. Πώς θα το καταλάβεις;

Θα δεις ένα τζίνι. Και θα σου πει: «Είμαι ο λόγος».

Κι εκεί που θα πας να του δώσεις το χέρι, θα δεις και μια νεράιδα να ξεπηδά από μια άλλη γωνιά του δωματίου. Θα σε δει κι εκείνη, και θα σου πει: «Είμαι η φαντασία».

Κι εκεί που πας κι εσύ να πεις πως σε λένε, σχεδόν δεν σ’ αφήνουν να μιλήσεις και σου λένε… «Τώρα έγινες μάγος». Γιατί έμαθες να αισθάνεσαι, έμαθες να σκέφτεσαι, έμαθες να φαντάζεσαι… κι όλα αυτά… σ’ εκείνα τα μαγικά βιβλία. Όχι, δεν είναι μυστικό, μπορείς να το πεις και σ’ άλλους. Αλλά, προπαντός, να μην ξεχάσεις κάτι. Κι αν έγινες μάγος, δεν θα μείνεις για πάντα μάγος. Γιατί αν ξεχάσεις κάπου τα μαγικά σου βιβλία, θα ξεχάσεις και τα μαγικά σου ξόρκια. Καπέλο θα ξαναβρείς. Μαγικό ραβδί, επίσης. Αλλά… για να μείνεις μάγος πρέπει να ψάχνεις πάντα για καινούρια μαγικά βιβλία. Για καινούρια ξόρκια που θα σου ξεκλειδώσουν καινούριες δυνάμεις. Γιατί το τζίνι κι η νεράιδα σου, ο λόγος και η Φαντασία, είναι πάντα τρυπωμένα μέσα σε κάποιο βιβλίο. Στις ιστορίες που είπαν οι άλλοι. Και στις ιστορίες που θα γράψεις εσύ.

Και θα μου πείτε τώρα, γιατί οι πιο πολλοί από σας ξεχάσαμε ότι είμαστε μάγοι; Γιατί ξεχάσαμε αυτό το φοβερό μυστικό, ότι στα βιβλία κρύβονται τα μαγικά ξόρκια που ξυπνούν το τζίνι, το Λόγο και τη νεράιδα, τη Φαντασία και μας κάνουν πανίσχυρους. Μου φαίνεται πως δεν μας έκανε να το ξεχάσουμε ούτε η τηλεόραση, ούτε το κινητό, ούτε ο υπολογιστής, ούτε το playstation. Δεν λέω, είναι πολύ πιο εντυπωσιακό να παίζεις ένα παιχνίδι με υπέροχα γραφικά, να ντύνεσαι με τη στολή του ήρωα που θέλεις, να βλέπεις μια ταινία με εντυπωσιακά εφέ, ή να περιπλανιέσαι σε όποιο σημείο της γης (και όχι μόνο) θες από τον υπολογιστή σου. Πώς μπορούν τα γράμματα, οι λέξεις, τα σύμβολα, οι φράσεις, οι ιστορίες να είναι πιο μαγικές από όλες εκείνες τις μαγικές εικόνες της οθόνης;

Εδώ κρύβεται ένα φοβερό μυστικό, που δεν μπορώ να μη σας το πω, βέβαια μετά θα πάψει να είναι μυστικό, αλλά θα εξακολουθήσει να είναι φοβερό.

Η οθόνη δεν μπορεί να σε κάνει μάγο. Γιατί στην οθόνη βλέπεις τα τζίνι και τις νεράιδες κάποιων άλλων.  Βλέπεις εκείνου τους κόσμους που δημιούργησε το τζίνι, ο λόγος και η νεράιδα, η φαντασία κάποιου άλλου. Δεν βλέπεις τα δικά σου. Τα δικά σου είναι κρυμμένα. Το δικό σου τζίνι, κι η δικιά σου νεράιδα, κρύβονται κάπου πολύ κοντά σου και περιμένουν να καταλάβεις ότι «είμαι κι εγώ εδώ!». Και δεν είναι κρυμμένα σε κάποιο μηχάνημα στην τσέπη σου ή στο δωμάτιό σου. Είναι κρυμμένα στα μαγικά σου βιβλία. Εκείνα που διάβασες. Εκείνα που θα διαβάσεις. Και εκείνα που ίσως δεν θα διαβάσεις ποτέ.

Χρειάζεται το δικό σου τζίνι κι η δικιά σου νεράιδα για να δεις την εικόνα σ’ εκείνο το βιβλίο να παίρνει ζωή και να κινείται. Για να δεις τη λέξη, εκείνα τα μαύρα ή χρωματιστά γράμματα να γίνονται ζωή. Τη ζωή που θα δώσεις εσύ σ’ εκείνη την εικόνα την τυπωμένη, σ’ εκείνες τις λέξεις τις τυπωμένες. Δηλαδή… τον κόσμο που θα φτιάξεις εσύ, με τα δικά σου τα μαγικά.
Ξέρω ότι φταίμε κι εμείς οι μεγάλοι που ξεχνάς ότι τα βιβλία έχουν μαγική δύναμη, κι έτσι το τζίνι σου κι η νεράιδα σου αποκοιμιούνται.

Ξέρω ότι φταίω κι εγώ. Όταν έρχεσαι στο σχολείο και σου δίνω το βιβλίο και σου λέω «Κάτσε να διαβάσεις». Γιατί «ΠΡΕΠΕΙ». Γιατί πρέπει να μάθεις. Γιατί πρέπει να γίνεις κάτι. Γιατί πρέπει να μορφωθείς. Και ξαφνικά στα χέρια σου το βιβλίο δεν γίνεται τζίνι, γίνεται ο κακός μάγος που θέλει να σου κλέψει την ελευθερία σου. Που θέλει να σου κλέψει το χρόνο από το παιχνίδι σου. Που σε φοβίζει γιατί αύριο κάποιος θα σου ζητήσει να του πεις τι γράφει μέσα αυτό το βιβλίο, κι αν δεν θυμάσαι θα σε τιμωρήσει.

Και κάποια στιγμή, αρχίζεις εκείνα τα βιβλία να τα μισείς. Γιατί νιώθεις ότι βαραίνουν την πλάτη σου, ότι σε γεμίζουν αγγαρείες, ότι δεν διαβάζεις επειδή σε κάνουν να νιώθεις χαρά, αλλά διαβάζεις επειδή κάποιος σε αναγκάζει να το κάνεις. Γιατί πρέπει να πάρεις τη γνώση που περιέχουν. Αλλά πώς μπορούμε να σου ζητάμε κάτι τέτοιο… Αφού η γνώση είναι κάτι που δεν μπορείς να κατακτήσεις με το «πρέπει». Κι όσο περνούν τα χρόνια αυτά τα βιβλία γίνονται πιο πολλά και πιο μεγάλα, και εσένα δεν σου λένε τίποτα, και όλες εκείνες οι γνώσεις που πρέπει να μάθεις περνούν μπροστά από τα μάτια σου και φεύγουν μόλις κλείσει το βιβλίο, μόλις περάσει η επόμενη μέρα, μόλις εγώ, ο δάσκαλός σου, σου κάνω την ερώτηση που, ουφ, ευτυχώς την ήξερες. Κι εγώ θα σου πω μπράβο, και εσύ θα αρχίσεις να σκέφτεσαι ποια είναι η επόμενη αγγαρεία που θα σου βάλω. Γιατί πρέπει.

Αλλά το τζίνι, ο λόγος, και η νεράιδα, η Φαντασία, έχουν αλλεργία σ’ εκείνο το «πρέπει». Και η αλλεργία τους αυτή δεν τους κάνει να φταρνίζονται. Τους κάνει να κοιμούνται. Κι έτσι, όσο περισσότερα «πρέπει» σου βάζω εγώ, τόσο πιο βαθιά τους αποκοιμίζω, και τόσο πιο πολύ σε κάνω να ξεχνάς ότι αυτά τα βιβλία δεν είναι γεμάτα με πρέπει, είναι γεμάτα με μαγικά.

Όσο περνούν τα χρόνια που είμαι δάσκαλος, τόσο σκέφτομαι ότι θα ήθελα ένα σχολείο όπου το βιβλίο δεν θα είναι αγγαρεία για σένα. Που δεν θα χρησιμοποιώ για να σου μεταδώσω γνώσεις αυτό το μαγικό αντικείμενο που θα έπρεπε κανονικά να σε κάνει πραγματικό μάγο. Που αντί να σε κάνω να το αγαπάς, σε κάνω να το μισείς. Και να ξεχνάς αυτό που ανακάλυψες όταν ήσουνα μωρό παιδάκι. Ότι αυτές οι ακίνητες εικόνες κι αυτά τα σκουληκάκια είναι μαγικά. Γιατί κλείνουν μέσα τους χιλιάδες σημασίες. Γιατί κρύβουν μέσα τους τα μυστικά σου ξόρκια. Τις δικές σου μαγικές δυνάμεις.

Σκέφτομαι λοιπόν, μικρέ μάγε, ότι για να σε κάνω να αγαπήσεις τα βιβλία, και να ψάχνεις το τζίνι και τη νεράιδα σου σ’ αυτά, ίσως δεν πρέπει να σου ξαναπώ «Διάβασε από εκεί μέχρι εκεί», «Πες μου αυτό που διάβασες»…  Όσο περισσότερο σου το λέω, όσο περισσότερες σελίδες σε αναγκάζω να διαβάζεις, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχω να σε βοηθήσω να ξυπνήσεις το τζίνι και τη νεράιδα σου.

Θέλω να μπορέσω, όσο είναι νωρίς, όσο είναι καιρός, να σε κάνω να νιώσεις τη λαχτάρα και τη χαρά που ένιωσες μόλις διάβασες την πρώτη σου λέξη. Μόλις έμαθες πώς γράφεται και μόλις τη χρησιμοποίησες κι εσύ. Μόλις συλλάβισες το ονοματάκι σου με ουρίτσες και γραμμούλες και κατάλαβες ότι «Αυτό σημαίνει εγώ». Μόλις έφτιαξες το πρώτο δικό σου παραμύθι, επειδή δεν σου άρεσε το τέλος σ’ ένα παραμύθι που σου διάβασα εγώ. Μόλις έφτιαξες στο μυαλό σου την εικόνα του Βασιλιά Αρθούρου, που δεν μοιάζει με καμία άλλη εικόνα που είδες σε κάποια ταινία ή βίντεο-γκέιμ. Μόλις δημιούργησες τον δικό σου ήρωα. Μόλις έζησες αυτό που διάβασες γιατί το αποκρυπτογράφησες με το δικό σου τζίνι, με τη δική σου νεράιδα.

Για τα παιδιά που τώρα μπαίνουν στη συναρπαστική περιπέτεια της εκπαίδευσης, το στοίχημα είναι τα βιβλία να μη χάσουν, στα μάτια τους, τη μαγική τους δύναμη. Να μη χάσουν τη μαγεία της ανακάλυψης, και γίνουν η ανία της υποχρεωτικής ρουτίνας. Για τα παιδιά που μεγαλώνουν και έχουν ξεχάσει το τζίνι και τη νεράιδα των βιβλίων θέλω να πιστεύω ότι το παιχνίδι δεν έχει χαθεί ακόμα. Γιατί το βιβλίο πρέπει να είναι παιχνίδι. Δεν είναι ούτε αντίπαλος του παιχνιδιού, ούτε κάτι που κλέβει χρόνο από το παιχνίδι τους. Ειλικρινά, αναρωτιέμαι μήπως θα έπρεπε να βγάλουμε εντελώς από τη ζωή μας τα «διδακτικά εγχειρίδια», γιατί έχουμε φτάσει στο σημείο με αυτά τα εγχειρίδια να σκοτώνουμε την αγάπη των παιδιών για το βιβλίο. Αν ένα παιδί δεν έχει δέκα κιλά βιβλία στην τσάντα του, κι άλλα τόσα στις τσάντες των φροντιστηρίων, ίσως να νιώσει την ανάγκη να «αποδράσει» μ’ ένα βιβλίο, όπως κι εμείς, ανακαλύπτουμε, όντας μεγαλύτεροι, πόσο σπουδαίο είναι να «ξεφεύγεις» λίγο από τις καθημερινές υποχρεώσεις με τη συντροφιά της ανάγνωσης. 

Πώς να εκπαιδεύσουμε τους μικρούς μας μάγους; Πώς να τους κάνουμε να θέλουν να ψάξουν τα μαγικά τους στα βιβλία; Μόνο αν τους βοηθήσουμε να καταλάβουν ότι το βιβλίο δεν είναι υποχρέωση, είναι χαρά. Κανένας άνθρωπος δεν αγαπά αυτό που είναι υποχρεωμένος να κάνει. Δεν είμαι σίγουρος ότι ξέρω την απάντηση, γιατί, κι εγώ, έχω πολλά ακόμα μαγικά να μάθω, και ίσως αυτό το συγκεκριμένο μαγικό να μην το μάθω και ποτέ. Όμως η αληθινή μαγεία είναι να συνεχίζεις να φυλλομετράς τις σελίδες, να βλέπεις τα γράμματα να ζωντανεύουν, να αγκαλιάζουν τις εικόνες, και όλα αυτά μαζί να ξεπηδούν από τη ματιά σου σαν μικρές αστραπές. Και να κάνουν φωτεινό το μαγικό σου ραβδί. Και να ξέρεις, ότι, έστω για λίγο, είσαι μάγος. Που μπορείς να φτιάξεις κι εσύ τον δικό σου κόσμο. Με τον δικό σου ήρωα. Εσένα.

Ηλίας Α. Τουμασάτος

Ομιλία στην εκδήλωση "Μ' ένα βιβλίο παιδικό", που διοργάνωσε η συντοντίστρια Νηπιαγωγών του 2ου ΠΕΚΕΣ Ιονίων Νήσων κ. Μαρία Βλάχου στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη Αργοστολίου, το Σάββατο 6 Απριλίου 2019, στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου.

(αντιγραφη απο το blog https://eliaswords.blogspot.com )

Σάββατο 2 Μαρτίου 2019

Η «απαγωγή» του Ργοστολιώτη Καρνάβαλου . (Ετούτο δεν ήτανε κάζο ατσιτέντε…ήτανε κάζο πενσάτο…)



Η πράξη τούτη , που κόντεψε μέχρι και τον «Κάρλο» , το παλιό Ληξουριώτικο κανόνι που βομβάρδιζε το Ργοστόλι να αναστήσει , συνέβη νύκτα σκοτεινή και χωρίς φεγγάρι , νια βραδιά του Φλεβάρη του 1998…

















Τότε που ακόμα και τα φαντάσματα και οι νεράιδες του Κουτάβου, είχαν συμμαχήσει με τσου «κίοπισω απογόνους του Κολόμβου» για να εισβάλουν στο Αργοστόλι, στα παλιά Τολ , κοντά στα ΚΤΕΛ…..Δέκα μέρες μπριτού την γκράντε παράτα του καρνάβαλου, μια παρέα από οχτώ «διάουτσε» και δυο «σιόρες» με τρία αυτοκίνητα (γνωρίζουμε πλέον ονόματα , ακόμα και το χρώμα των αυτοκινήτων , ένα μπλε , ένα άσπρο, και ένα μπεζ) στον καφενέ τση πλατείας, εσχεδιάσε να κλέψει το "σιορ καρνάβαλο" τ' Γροστολίου. Και μερικές μέρες μπρουτό το πάρατο, αρκινήσανε. Επίανε την γύρα….Ευρήκανε αφύλακτο τον σιορ Καρνάβαλο , και όπως οι Αχαιοί στην Τροία , μπουκάρησαν , αλλά δεν άφησαν πίσω τσου κανέναν Δούρειο Ίππο….(ασε που άμα αφήνανε, οι Ργιοστολιώτες με κειο θα κάνανε παράτα)…..Όμως αν και δεν βρήκανε γκαρτιάνους , εβάλανε εκείνοι …Ένα ζευγάρι από δαύτους (νόμιμο , παράνομο μη με ρωτάτε …) έστεκε μισαγκαλιασμένο παρακεί παριστάνοντας τσου αμορόζους για να γλιέπουν μήπως και φανούν οι ... «Τρώες»!
Και τον επήρανε…και όπου φύγει φύγει για την Χωροπούλα !!!!! Και ο σιορ Καρνάβαλος άλαλος …άλαλος από εφκειό το κάζο πενσάτο….
Την άλλη μέρα , ο σιορ Αντρέας Λασκαράτος (που τόσα χρόνια δείχνει τα όπισθεν του στο Γροστόλι , αλλά οι κιόπισω δεν έχουν καταλάβει τι τσου δείχνει εκεινόνε…) , εκράταε από το χέρι τον σιορ Καρνάβαλο, εδεκεί στο Πόρτο. Εκουρλαθήκανε οι Ργοστολιώτες!!!!! Πάει , απαγωγή μεγάλη , αντίο μαστέλλο ….
Αναβιώσανε τα παλιά πάθη, τα παλιά μίση , οι παλιές έχτρες….Ο Φόρτες επρόσταξε : «εμπρός αδέρφια, πάμε να τσου τον επάρουμε πίσω..» . Και ο Κατσιβέλης άρκίνησε να οχυρώνει το «Ληξούρι» για την επικείμενη εισβολή, που θα έκαναν οι Ργοστολιώτες για να πάρουν την Ωραία Ελένη…..Όμως με παρέμβαση των ψυχραιμότερων, εσυμφωνήθησαν τα «πιστρόφια» του μαγαρισμένου…. Στην παραλία στο Ληξούρι , είχαν συγκεντρωθεί αρκετοί Ληξουριώτες για να αποχαιρετήσουν τον απαχθέντα προς μεγάλη τους λύπη... Τα μάτια όλων ήταν δακρυσμένα!!!! Αλλά και στην παραλία στο Ργοστόλι, είχαν στείλει τον «κατάσκοπο τσου» ….Τον Βαγγέλη τον Αραβαντινό…Ο οποίος με κλαθμούς και οδειρμούς έσκουζε «Αφέντη μουουουου, τι σου εκάμανε εφκείνοι; Που σε πήγανε; Τι σου κάμανε βωρέ;». Και επέστρεψε ο σιορ Ργοστολιώτης Καρνάβαλος…μαγαρισμένος!!!!
ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ!!!!!!! (μην αρκινήσετε την φάουσα για φκειά τα γραφόμενά μου και μη με βουρλίσεται!!!)


Orestis Kappatos

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019

ΟΥΤΕ ΓΗ ΟΥΤΕ ΝΕΡΟ ΣΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ. ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ





Οι περιφερειακές κινήσεις «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική»,«Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια» και «ΑΡιστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο»στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις των πρωτοβουλιών αγώνα ενάντια στις «συμβάσεις έρευνας-εξόρυξης υδρογονανθράκων».


Η δραστηριότητα της εξόρυξης υδρογονανθράκων που σχεδιάζεται από πολυεθνικές εταιρείες (ντόπιες ή μη), με ΜΟΝΟ γνώμονα τον προσπορισμό κέρδους γι’ αυτές θα έχει μεγάλες και αρνητικές επιπτώσεις με καταστροφικά αποτελέσματα για το περιβάλλον, για την υγεία, για τη ζωή των κατοίκων των περιοχών μας.








Οι δεκάδες χιλιάδες γεωτρήσεις – εκρήξεις ,η αποψίλωση δασικής έκτασης, με την διάνοιξη δρόμων, με τα ελικοδρόμια κλπ, η όχληση της άγριας ζωής στην φάση των ερευνών, αλλά πολύ περισσότερο στη συνέχεια σε περίπτωση παραγωγικών γεωτρήσεων,η ατμοσφαιρική και εδαφική ρύπανση, ο κίνδυνος ατυχήματος μεγάλης έκτασης, σε συσχετισμό με την σεισμικότητα των περιοχών , η ρύπανση των υδάτινων οικοσυστημάτων στις γεωτρήσεις, κατά μήκος των αγωγών, στα εργοτάξια, το βαρύ μεταφορικό έργο με δεκάδες μηχανήματα, με εγκαταστάσεις αποθήκευσης, επεξεργασίας και φόρτωσης, είναι θέματα που καθιστούν την δραστηριότητα εξαιρετικά επικίνδυνη


Το ξεπούλημα του υπόγειου πλούτου στις πολυεθνικές της ενέργειας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σε συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων, εντάσσεται στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου της χώρας. Κανένα όφελος δεν θα φέρει για τους εργαζόμενους και όλο το λαό. Αντίθετα έρχεται να αυξήσει τα κέρδη των πολυεθνικών, που όπως δείχνει η εμπειρία, αφήνουν πίσω τους «Κρανίου Τόπο», αδιαφορώντας για τις συνέπειες, αφήνοντας μόνο ψιχία από τα κέρδη τους στο ελληνικό κράτος.


Οι «συμβάσεις έρευνας – εξόρυξης υδρογονανθράκων» εντάσσονται στον ευρύτερο γεωπολιτικό ανταγωνισμό ιμπεριαλιστικών κέντρων για τον έλεγχο σφαιρών επιρροής, είναι βαμμένες με το αίμα των λαών και εγκυμονούν, στο φλεγόμενο τόξο Βαλκάνια – Μεσόγειος – Μέση Ανατολή, νέους κινδύνους και περιπέτειες για το λαό μας και για τους λαούς της περιοχής.


Μοναδικός δρόμος για να ανατραπούν τα σχέδια αυτά κυβέρνησης – εταιρειών είναι ο πλατύς, μαζικός, παλλαϊκός, παρατεταμένος αγώνας.


Ξέρουμε ότι ο απέναντι μας είναι η κυβέρνηση τα τσιράκια των πολυεθνικών και του ελληνικού κεφαλαίου που θέλει κομμάτι από τη πίτα. Ξέρουμε ότι σε αυτή την προσπάθεια δεν θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν τόσο το «καρότο» των αποζημιώσεων όσο και το «μαστίγιο» της καταστολής. Έχουμε όμως την πείρα και την πίστη πως ο οργανωμένος και ενωμένος λαός μπορεί να ανατρέψει την πολιτική τους και να στείλει αυτούς και τις επενδύσεις τους στα τσακίδια. Ο αγώνας αυτός μόνο οπισθοδρομικός δεν είναι. Παλεύουμε για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια στον τόπο μας, για να κάνουμε εμείς κουμάντο πώς θα διαχειριστούμε τους φυσικούς πόρους, για την ειρήνη στην περιοχή μας.


Λέμε όχι στη μαύρη ψευτοανάπτυξη που μας πλασάρουν, καμουφλαρισμένη με δήθεν πακτωλούς χρημάτων αποκρύπτοντας τους κινδύνους (περιβαλλοντικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς).


Καλούμε στο μαχητικό συντονισμό των “πρωτοβουλιών αγώνα”, ενισχύουμε τη δημοκρατική λειτουργία τους και προβάλλουμε την αναγκαιότητα της μαχητικής κοινής δράσης.


Δηλώνουμε ότι θα στηρίξουμε το κίνημα ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων με κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και του δικαιώματός της σε μια αξιοβίωτη ζωή, σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, μέσα από την αμφισβήτηση του καταναλωτισμού, του ενεργοβόρου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και της κατοχής των πηγών ενέργειας από το κεφάλαιο.


Να υπερασπιστούμε τον τόπο μας, τη ζωή και το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας!


οι περιφερειακές κινήσεις


Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική


Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια


ΑΡιστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο (ΑΡ.Π.Η)


Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2019

H «μούγδα» είναι το μυστικό συστατικό που κάνει ανάρπαστο το βαρελίσιο τυρί της Κεφαλλονιάς

Φέτα, φωτογραφία: EUROKINISSI / ΕΛΕΝΗ ΡΟΚΟΥ


Μια «φέτα» με ιστορία που χρονολογείται από τα ομηρικά χρόνια, είναι αυτή στο νησί της Κεφαλλονιάς και αποτελεί σήμα κατατεθέν μιας τοπικής μνήμης, καθώς κάθε άνοιξη το παραδοσιακό ξύλινο βαρελάκι, παίρνει τη δικιά του θέση σε μια γωνίτσα στην κουζίνα κάθε νοικοκυριού στο νησί.
Το θέμα της ονομασίας του τυριού έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις από τους τυροκόμους της Κεφαλλονιάς, καθώς δεν αναγνωρίστηκε ως ΠΟΠ, η «Φέτα Κεφαλλονιάς» και πλέον είναι ευρέως γνωστή ως «Βαρελίσιο τυρί Κεφαλλονιάς».
Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, ο τυροκόμος Γιάννης Πανταζάτος, «με την ονομασία αυτή δεν μπορούμε να πουλήσουμε το τυρί μας, στην τιμή που πιάνει η φέτα καθώς πωλείται ως απλό βαρελίσιο τυρί, ενώ ουσιαστικά είναι φέτα, όπως όλες οι άλλες, με 70% πρόβιο και 30% κατσικίσιο γάλα».

«Οι Κεφαλλονίτες είμαστε σπουδαίοι τυροκόμοι, και πριν από πολλά χρόνια πήγαμε στην Πελοπόννησο, τη Στερεά Ελλάδα και την Ήπειρο και έχουμε δημιουργήσει πολύ καλά τυριά που τα εξαγάγουν στο εξωτερικό» επισήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Πανταζάτος.
Κατά το παρελθόν πολλές ιστορικές και λαογραφικές αναφορές, αναφέρονται στους ξακουστούς τυροκόμους της Κεφαλλονιάς που δημιούργησαν στις βαλκανικές χώρες μεγάλες μονάδες τυροκομείων και υπήρξαν δάσκαλοι στην παρασκευή της φέτας.
Συνολικά στην Κεφαλλονιά υπάρχουν 14 τυροκομεία, το οποία τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πρότυπες μονάδες, καθώς οι ντόπιοι τυροκόμοι, εκμεταλλεύτηκαν όσο μπορούσαν ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα, παίρνοντας στη συνέχεια τις απαραίτητες πιστοποιήσεις ώστε να πουλιέται το «Βαρελίσιο τυρί Κεφαλλονιάς» και εκτός νησιού.
Η ξεχωριστή γεύση του «Βαρελίσιου τυριού Κεφαλλονιάς», μόνο τυχαία δεν είναι καθώς παράγεται από ζώα που βόσκουν ελεύθερα, σε πλαγιές αλλά και κοντά στα βράχια της θάλασσας ενώ στη συνέχεια αξίζει να αναφερθεί ότι οι Κεφαλλονίτες τυροκόμοι, χρησιμοποιούν ένα μυστικό από παραδοσιακά βότανα και ανθότυρο, τη «μούγδα» που δίνει στο τυρί πολύ έντονα και ωραία αρώματα και αυτό το απλώνουν στο εσωτερικό τοίχωμα των παραδοσιακών ξύλινων βαρελιών, ανάμεσα στις στρώσεις της φέτας.

Αντιγραφη απο : /www.iefimerida.gr

Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2018

"Ύμνος στην Κεφαλονιά"/Μικτή Χορωδία Αργυρούπολης/Κώστας Ευαγγελάτος



Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ.


ΠΟΙΗΣΗ ΚΩΣΤΑΣ Χ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ, ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ


Με μεγάλη επιτυχία παρουσιάστηκε η μελοποίηση του ποιήματος ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ του ζωγράφου, ποιητή Κώστα Χαριλάου Ευαγγελάτου από τον μαέστρο, συνθέτη Κώστα Θεοδώρου Ευαγγελάτο, που διεύθυνε την Μικτή Χορωδία Αργυρούπολης (Δημοτική). Στο πιάνο συνόδευσε η Λορένα Λευκοκοίλου.



Η πρώτη παρουσίαση της νέας σύνθεσης έγινε στο Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο “Μίκης Θεοδωράκης” του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης, στα πλαίσια της Χριστουγεννιάτικης Χορωδιακής Συνάντησης, με την παρουσία του Δημάρχου κ. Γιάννη Κωνσταντάτου που μίλησε επαινετικά για τους συντελεστές. Εκπρόσωποι πολιτιστικών φορέων, καλλιτέχνες και μεγάλο ακροατηρίο με πολλούς Κεφαλονίτες επευφήμησαν με ενθουσιασμό και χειροκρότησαν θερμά.


Η σύνθεση με Κεφαλονίτικο παραδοσιακό ρυθμό και μελωδικά ηχοχρώματα έχει γραφεί και για μαντολινάτα.
Αναδημοσιευση απο KefaloniaPress

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Ιθάκη και Κεφαλονιά στην Πανελλαδική Ημέρα Δράσης ενάντια στις Εξορύξεις



Η Πρωτοβουλία για την δημιουργία Ανοιχτής Συνέλευσης Ενάντια στην Εξόρυξη Υδρογονανθράκων, συμμετείχε στην σημερινή Πανελλαδική Ημέρα Δράσης ενάντια στις εξορύξεις.


Παράλληλα αναφέρθηκε και στην δυναμική συμμετοχή - παρέμβασή της στην συνέντευξη τύπου που έγινε πριν λίγες ημέρες στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη.







Σύμφωνα με ενημέρωσή της προς τις τοπικές κοινωνίες στην Ιθάκη, στην Κεφαλονιά αλλά και σε ολόκληρο το Ιόνιο, η Πρωτοβουλία συμμετείχε στην πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων με πανό και κείμενο που μοιράστηκε στην χώρα του νησιού (Ιθάκη). Παράλληλα αναφέρθηκε και στην δυναμική συμμετοχή - παρέμβασή της στην συνέντευξη τύπου που έγινε πριν λίγες ημέρες στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη.










Το κείμενό της έχει ως εξής:










Πετρελαιάδες στο Γεροντοδιάολο!






Από την Κέρκυρα ως την Νότια Κρήτη, από την Ήπειρο ως τη Δυτική Πελοπόννησο έχουν εντοπιστεί κοιτάσματα υδρογονανθράκων, που εδώ και χρόνια έχουνε τραβήξει το βλέμμα μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών. Το κράτος λοιπόν έχει χωρίσει όλη αυτήν την θαλάσσια και χερσαία έκταση σε οικόπεδα και έχει υπογράψει συμβάσεις με εταιρείες όπως η Repsol, Energean Oil, Exxon, ΕΛ.ΠΕ και τα έχει παραχωρήσει για να γίνουν έρευνες και στη συνέχεια οι εξορύξεις των ορυκτών.






Όλως τυχαίως, την περασμένη εβδομάδα τα ΕΛΠΕ (Ελληνικά Πετρέλαια), στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής ευθύνης, εμφανίστηκαν με εκπροσώπους τους στην Κεφαλονιά, για να δώσουν συνέντευξη τύπου και να δημιουργήσουν ένα κοινωνικό προφίλ, που συμμερίζεται τις ανάγκες του τόπου και μπαλώνει τα κενά που αφήνει το κράτος. Με όλο το θράσος, χρησιμοποιώντας την σχολική κοινότητα και μάλιστα αυτή της Ειδικής εκπαίδευσης, προσπάθησαν να στήσουν μια φιέστα στο Ειδικό Σχολείο Κεφαλονιάς, παρέχοντας πετρέλαιο. Και φυσικά όλα αυτά με τις ευλογίες διοικητικών στελεχών του τόπου.






Πέρα από όλα αυτά, η εταιρεία επέλεξε να δώσει συνέντευξη τύπου για τα ευεργετήματά της, σε ένα χώρο αλληλένδετο με την παιδεία και την κουλτούρα του νόμου μας, την Κοργιαλένειο βιβλιοθήκη στο Αργοστόλι. Περίπου 20 άτομα από τα δύο νησιά κρίναμε απαραίτητο να παρέμβουμε σε αυτή την φιέστα, που στόχο είχε να αποπροσανατολίσει τον κόσμο, από τις πραγματικές συνέπειες που θα προκαλέσουν οι δράσεις τους. Συνέπειες που επιδεικτικά η Περιφερειακή αρχή αγνοεί, καθώς τάσσεται υπέρ των εξορύξεων. Γεγονός που δεν μας είναι άγνωστο, καθώς ακολουθεί τυφλά το δρόμο που έχει ήδη χαρακτεί από τις αντίστοιχες Περιφέρειες σε Ήπειρο και Κρήτη, θεωρώντας τις εξορύξεις, στροφή στην “ανάπτυξη”.






Προσπαθήσαμε λοιπόν να αποκαταστήσουμε την αλήθεια, καθώς δύο μέρες πριν δούμε το κοινωνικό πρόσωπο της εταιρείας, η σύμπραξη της με την εταιρεία ισπανικών συμφερόντων Repsol, υπόγραφε σύμβαση έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων για την περιοχή βόρεια της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης, με το ελληνικό κράτος. Εμείς λοιπόν παρεμβήκαμε αρχικά, καθιστώντας σαφές πως ο δημόσιος χώρος ανήκει στην κοινωνία και όχι σε αυτούς που σχεδιάζουν την καταστροφή του τόπου. Μόνο η κοινή λογική επιβεβαιώνει, πως μια εξόρυξη στην πιο σεισμογενή περιοχή της Ευρώπης είναι ικανή να προκαλέσει ανεπανόρθωτες ζημιές στη θαλάσσια ζωή, το φυσικό περιβάλλον, την οικονομία του τόπου και την ίδια μας τη ζωή. Δεν μπορούμε να φανταστούμε την μετατροπή του Ιονίου σε ένα απρόσητο και τοξικό περιβάλλον, που θα κολυμπάμε στο πετρέλαιο!








Για όλους αυτούς τους λόγους, επιλέγουμε σήμερα να ενώσουμε τη φωνή μας με κατοίκους περιοχών που απειλούνται από τις εξορύξεις, συμμετέχοντας σε μια Πανελλαδική κινητοποίηση. Θεωρούμε πως δεν υπάρχουν φυσικές καταστροφές, αλλά πολιτικές επιλογές, που τα αποτελέσματα τους τα είδαμε φέτος στο Μάτι και πέρυσι στην Μάνδρα και θα συνεχίσουμε να τα βλέπουμε όσο αφήνουμε την τύχη των ζωών μας, έρμαιο στα πολιτικά συμφέροντα.






Καλούμε λοιπόν όλη την κοινωνία της Ιθάκης, της Κεφαλονιάς και όλου του Ιονίου να ενεργοποιηθεί και να αντιδράσει στην ύπουλη στρατηγική που ακολουθούν κράτος και εταιρείες.






Τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσει εκτενέστερο κείμενο και κάλεσμα σε ανοιχτή συνέλευση/συζήτηση.






ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΥΞΗ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ.










Σύνταξη-Επιμέλεια


Σ.Α/Κεφαλονίτικα Νέα

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018

Άκης Τσελέντης για γεωτρήσεις: Ατελής η μελέτη - Υπάρχουν κίνδυνοι από τους σεισμούς - Ρίσκο για τον τουρισμό

Στους κινδύνους από τις εξορύξεις πετρελαίου στο το Ιόνιο αναφέρθηκε ο Άκης Τσελέντης




Ανοιχτά και χωρίς περιστροφές μίλησε ο Άκης Τσελέντης στη χθεσινή πρώτη μέρα του Αναπτυξιακού Συμβουλίου για τους κινδύνους από τις εξορύξεις πετρελαίου στην περιοχή του Ιονίου, για τις ελλείψεις στις μελέτες, για τις ασάφειες που υπάρχουν στο ποιο θα είναι τελικά το οικονομικό όφελος για τις τοπικές κοινωνίες (όφελος που εξαρτάται από τα κέρδη και όχι την παραγωγή) αλλά και για το ποια βήματα πρέπει να ακολουθηθούν για να βελτιωθούν κάποιες από τις ελλείψεις.

Ο Κεφαλονίτης καθηγητής και διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου αναφέρθηκε στο πώς μπορούν οι γεωτρήσεις να προκαλέσουν σεισμούς, κάτι που, όπως ανέφερε, δεν οφείλεται στην μέθοδο fracking, την οποία έσπευσε να εξαιρέσει η κυβέρνηση με πρόσφατη προσθήκη στην σύμβαση (αλλά όπως είπε ο κ. Τσελέντης, η μέθοδος αυτή δεν έχει σχέση με τον ελλαδικό χώρο). Αντίθετα ο καθηγητής ανέφερε τα εξής: «Αυτό το πράγμα ξεχάστε το. Δεν υπάρχει στην Ελλάδα fracking αλλά ποιος κίνδυνος υπάρχει; Στο τέλος της ζωής μιας γεώτρησης, οι εταιρίες επειδή σίγουρα θα κοιτάξουν να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους, θ' αρχίσουν τις πιέσιμες. Και τότε, αν γίνει αυτό το πράγμα θα είναι εγκληματικό».

Κι όμως... υπάρχουν

Απαντώντας μάλιστα στον εκπρόσωπο της εταιρείας, κ. Γρηγορίου, που ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για σεισμούς που προκαλούνται από εξορυκτικές δραστηριότητες, ο κ. Τσελέντης παρουσίασε δεδομένα από σεισμούς που έχει αποδειχτεί ότι προκλήθηκαν από τις γεωτρήσεις, αναφέροντας και το παράδειγμα των σεισμών της Καλιφόρνιας του 1929, οι οποίοι όπως είπε, έχει αποδειχτεί ότι ήταν αποτέλεσμα των πολλών γεωτρήσεων της περιοχής. Από την άλλη πλευρά, τόνισε, στην Καλιφόρνια υπήρχαν χιλιάδες γεωτρήσεις. «Η πιθανότητα να προκληθεί σεισμός από μία μόνο γεώτρηση είναι όση το να μας πέσει ένας μετεωρίτης στο κεφάλι. Είναι απαραίτητη όμως η παρακολούθηση της περιοχής». Θα πρέπει να σημειωθεί όμως, ότι όταν αργότερα ακούστηκε στην αίθουσα ότι οι γεωτρήσεις είναι πιθανόν να είναι πολύ περισσότερες από μία, τότε ο καθηγητής απάντησε ότι αυτό αυξάνει ανάλογα και τον κίνδυνο.

Αναφέρθηκε επίσης στις τεχνικές monitoring που εφαρμόζονται στην Κεφαλονιά και μπορούν να παρακολουθούν την περιοχή της παραγωγής με μεγάλη ακρίβεια.

Η μελέτη είναι ατελής


Ο κ. Τσελέντης μίλησε επίσης ανοιχτά και για την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων την οποία χαρακτήρισε ατελή, γιατί δεν λαμβάνει υπόψη της τους κινδύνους από την σεισμικότητα.












Αναφέρθηκε σε ελλείψεις που έχουν να κάνουν με την μελέτη συμπεριφοράς του εδάφους καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του έργου. Σημείωσε, επίσης, την έλλειψη προσομοιώσεων επιπτώσεων από την ενεργοποίηση συγκεκριμένων μεγάλων ρηγμάτων της ευρύτερης περιοχής, αλλά και τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από ένα τσουνάμι.

Για το τελευταίο μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι στον πρόσφατο σεισμό της Ζακύνθου δημιουργήθηκε τσουνάμι που έφτασε σε ορισμένες περιοχές μέχρι και το 1.5 μέτρο.

Ο κ. Τσελέντης, ο οποίος είναι διευθυντής και του Κέντρου Τσουνάμι, είπε στην εκδήλωση ότι σε προσομοιώσεις που έγιναν στο κέντρο διαπιστώθηκε ότι το πλάτος κύματος στην περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού στο Ιόνιο, μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 8 μέτρα.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΛΠΕ upstream Γιάννης Γρηγορίου, ειδικά για το θέμα των μελετών, απαντώντας τόσο στην τοποθέτηση του κ. Τσελέντη όσο και σε σχετική ερώτηση του Γ. Γαβριελάτου (Κίνηση Πολιτών «Κεφαλονιά, Νησί για Όλους», είπε ότι οι μελέτες γίνονται ανάλογα με το στάδιο που βρίσκονται οι εργασίες. «Για τη γεώτρηση δεν έχουν γίνει ακόμα οι κατάλληλες μελέτες. Αυτή τη στιγμή είμαστε στο στάδιο που τις κάνουμε και νομίζουμε ότι αυτές θα είναι έτοιμες για να τεθούν σε διαβούλευση την Άνοιξη του 2019», είπε ο κ. Γρηγορίου.







Σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης


Ο καθηγητής μίλησε επίσης και για το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί στις γεωτρήσεις. Ένα σύστημα, που ειδοποιεί αλλά και κλείνει βασικά συστήματα που μπορεί να κινδυνέψουν στην περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού, εκμεταλλευόμενο τη διαφορά στην ταχύτητα μετάδοσης των σεισμικών κυμάτων από αυτά των ραδιοκυμάτων. Τα πρώτα είναι πολύ πιο αργά από τα δεύτερα, με αποτέλεσμα ένα σήμα από κατάλληλα τοποθετημένους πομπούς να μπορεί να προειδοποιήσει για την εκδήλωση ενός έντονου σεισμού αρκετά δευτερόλεπτα πριν τα σεισμικά κύματα φτάσουν στις ευαίσθητες περιοχές, ασφαλίζοντας μέρος του συστήματος.




Η βαριά βιομηχανία είναι ο τουρισμός








Ο κ. Τσελέντης επανέλαβε ότι υπό προϋποθέσεις η σεισμικότητα μπορεί να οδηγήσει σε διαρροές στις περιοχές άντλησης του πετρελαίου. Είναι φανερό ότι για να ελαχιστοποιηθεί αυτή η πιθανότητα θα πρέπει να υπάρξουν επιπλέον μέτρα και έρευνες, ειδικά σε μία περιοχή όπου η βαριά βιομηχανία της είναι ο τουρισμός. «Κι επειδή μια εταιρεία έχει πάντα σκοπό τη μεγιστοποίηση του κέρδους η Πολιτεία θα πρέπει να επιβάλει τη λήψη επιπλέον μέτρων».






«Θα πρέπει να επιλεχθεί μία περιοχή με όσο το δυνατόν μικρότερη σεισμικότητα και μακριά από τα νησιά μας, να παρακολουθείται συνεχώς η σεισμικότητα, να υπολογιστούν οι μέγιστες πιθανές επιταχύνσεις, τα πιθανολογικά φάσματα κλπ. στη θέση παραγωγής, να αναπτυχθεί μηχανισμός άμεσης επέμβασης στην περίπτωση ατυχήματος», είπε ο κ. Τσελέντης. Και συνέχισε:






«Εδώ δεν είμαστε Νορβηγία που δεν έχουν σεισμούς. Εδώ είμαστε Ιόνιο, που βράζει η περιοχή μας, είμαστε στην γειτονιά του Εγκέλαδου, δεν παίζουμε με την φωτιά».






Πρόσθεσε επίσης ότι θα πρέπει να αναπτυχθούν επιπλέον σενάρια κίνησης της πετρελαιοκηλίδας και να εγκατασταθεί σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης.




7 δις. από τη μία, 5% επί των κερδών, από την άλλη.


Τέλος, ο κ. Τσελέντης, στη διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε, αναφέρθηκε και στο θέμα του οικονομικού οφέλους που ενδεχομένως θα έχουν οι τοπικές κοινωνίες, λέγοντας το εξής:






«Το τουριστικό προϊόν της περιοχής μας είναι 7 δισ. Πόσο νομίζετε ότι θα πάρουμε εμείς από τις εξορύξεις; Το 5% επί των κερδών, όχι επί της αξίας του πετρελαίου. Δεν συγκρίνεται ο πλούτος μας ο τουριστικός με αυτά τα πράγματα».






Και κατέληξε: «Εγώ δεν θα ρισκάριζα τη βαριά βιομηχανία μας με το να κάνω κάτι πολύ επιπόλαιο».

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018

Άκης Τσελέντης για το πετρέλαιο στα σχολεία: Η Κεφαλονιά δεν είναι Δυτική Παπούα

Με καυστικό τρόπο σχολίασε ο Άκης Τσελέντης την εκδήλωση για την προσφορά πετρελαίου στα σχολεία της Κεφαλονιάς από την ΕΛΠΕ.


Την ώρα που οι πολιτικοί της Κεφαλονιάς, ο ένας μετά τον άλλο (Θ. Γαλιατσάτος, Α. Παρίσης, Α. Θεοπεφτάτου) αποδέχτηκαν μετά... «βαΐων και κλάδων» την προσφορά της ΕΛΠΕ σε πετρέλαιο στα σχολεία της Κεφαλονιάς, κι ενώ όσοι διαμαρτυρήθηκαν (ΕΛΜΕ-ΚΙ, Σύλλογος Ειδικοτήτων στην Ειδική Εκπαίδευση, Τραβέρσο, Ανοιχτή Συνέλευση Κεφαλονιάς και Ιθάκης για τους Υδρογονάνρακες κ.α.) λοιδωρήθηκαν από μερίδα του τύπου, ενώ οι αντιδράσεις «θάφτηκαν» (τουλάχιστον μέχρι σήμερα) από την ΕΡΤ που έσπευσε να καλύψει την εκδήλωση, ο Άκης Τσελέντης έβαλε το δάχτυλο «επί τον τύπον των ήλων» και επανέλαβε ουσιαστικά τον ισχυρισμό όσων διαμαρτύρονται, ότι η εκδήλωση αυτή έμοιαζε με «καθρεφτάκια σε ιθαγενείς». Μόνο που εκείνος χρησιμοποίησε τη λέξη... «μπιχλιμπίδια».

Συγκεκριμένα, σχολιάζοντας με καυστικό τρόπο την προχθεσινή εκδήλωση, ο Κεφαλονίτης διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου παρομοίωσε αυτά που έγιναν στην Κεφαλονιά με τα όσα γίνονται στην... Δυτική Παπούα.

Ο κ. Τσελέντης είπε στα Κεφαλονίτικα Νέα, λίγο μετά την ομιλία του στο Αναπτυξιακό Συνέδριο:

«Μου έκανε εντύπωση αυτή η σωρεία προσφορών στην περιοχή μας. Είδα ξαφνικά να γεμίζουν οι δεξαμενές των σχολείων μας από πετρέλαιο. Διερωτώμαι, γιατί όλα αυτά τα πράγματα δεν έγιναν πριν μερικά χρόνια και τα κάνουνε τώρα;

Επειδή εγώ δραστηριοποιούμαι πολύ στο εξωτερικό, είμαι σύμβουλος σε πολλές εταιρείες του εξωτερικού. Ήμουν στην Δυτική Παπούα, σε μια περιοχή της Ινδονησίας. Μου έκανε εντύπωση που η εκεί κρατική εταιρεία πετρελαίου πήγε και μοίραζε... «μπιχλιμπίδια» στους ντόπιους. Ε, η Κεφαλονιά δεν είναι Δυτική Παπούα».

Δείτε σε αναλυτικό ρεπορτάζ που θα ακολουθήσει, τι είπε ο Κεφαλονίτης διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου για τους κινδύνους από τις εξορύξεις πετρελαίου και τις ελλείψεις στις μελέτες.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018

Είπαν «όχι» στις εξορύξεις και στις... φιέστες

Έντονες αντιδράσεις από πλήθος φορέων προκάλεσε η σημερινή εκδήλωση της εταιρείας Ελληνικά Πετρέλαια για την παρουσίαση του προγράμματος «Κοινωνικής Ευθύνης» στην Κεφαλονιά


Έντονες αντιδράσεις από φορείς της εκπαίδευσης, της ειδικής εκπαίδευσης αλλά και ομάδες πολιτών προκάλεσε η σημερινή εκδήλωση στην Κοργιαλένειο στην οποία η εταιρεία Ελληνικά Πετρέλαια παρουσίασε το πρόγραμμα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε, μεταξύ των άλλων, και τη δωρεά πετρελαίου σε σχολεία της Κεφαλονιάς, κάτι που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από το την ΕΛΜΕ-ΚΙ αλλά και άλλους εκπαιδευτικούς, ενώ έντονη ήταν η αντίδραση και του Συλλόγου Ειδικοτήτων Ειδικής Αγωγής.

Το Κοινωνικό Εργαστήρι Τραβέρσο έκανε επίσης παρέμβαση με κείμενο που διαβάστηκε στην εκδήλωση ενώ πανό ανάρτησε και η «Ανοιχτή Συνέλευση για τους Υδρογονάνθρακες Κεφαλονιάς και Ιθάκης». Επίσης παρεμβάσεις είχαμε και από απλούς πολίτες.

Έντονη κριτική ασκήθηκε τόσο προς τις εταιρείες όσο και προς τους πολιτικούς εκπροσώπους του νησιού (Γαλιατσάτος, Παρίσης) για την συμμετοχή τους σε μια τέτοια εκδήλωση.

Στο κέντρο της κριτικής βρέθηκε τόσο η έναρξη των εξορύξεων μέσα στο 2019, με όλους τους κινδύνους που αυτές μπορεί να σημάνουν, αλλά και η διοργάνωση μιας τέτοιας εκδήλωσης (φιέστας όπως την ονόμασαν οι φορείς που αντιδρούν).

Επίσης κριτική ασκήθηκε και για την συμμετοχή των σχολείων της Κεφαλονιάς σε ένα τέτοιο πρόγραμμα και ειδικότερα του ΕΕΕΕΚ, κάτι που όπως προείπαμε προκάλεσε την αντίδραση και του συλλόγου των εργαζόμενων στην Ειδική Αγωγή.









Αναδημοσιευση απο : "Κεφαλονιτικα Νεα".

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018

Όταν η Μελίνα Μερκούρη και ο Γιάννης Ρίτσος τίμησαν την Κεφαλονιά και τον Παναΐτ Ιστράτι

10 Δεκεμβρίου του 1984 στην Εθνική Λυρική Σκηνή με την συμμετοχή της Παιδικής Χορωδίας και Μαντολινάτας του Συλλόγου, υπό την διεύθυνση του μεγάλου μας μαέστρου Διονύση Αποστολάτου.






Είναι από τους πιο ιστορικούς και σημαντικούς πολιτιστικούς συλλόγους της Κεφαλονιάς που εδρεύουν στην Αθήνα. Και είναι ιστορικός γιατί μετρά ήδη πάνω από 40 χρόνια προσφοράς στον πολιτισμό και τις τέχνες του μοναδικού αυτού τόπου.






Ο λόγος για τον πολιτιστικό σύλλογο η "ΕΥΓΕΡΟΣ" που ιδρύθηκε το 1975 στην Αθήνα, από εκατοντάδες μέλη που κατάγονται από το χωριό Φαρακλάτα που είναι χτισμένο στους πρόποδες του βουνού Εύγερος.






Για την πορεία και τις σημαντικές δράσεις του συλλόγου το σίγουρο είναι πως θα επανέλθουμε. Προς το παρόν, ας μείνουμε σε μια πολύ σημαντική τιμητική εκδήλωση για τον Παναΐτ Ιστράτι ή Γεράσιμο Βαλσαμή που πραγματοποιήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου του 1984 στην Εθνική Λυρική Σκηνή, με την συμμετοχή της Παιδικής Χορωδίας και Μαντολινάτας του Συλλόγου, υπό την διεύθυνση του μεγάλου μας μαέστρου Διονύση Αποστολάτου.






Το σημαντικό της βραδιάς εκείνης, εκτός φυσικά από τη πρωτοβουλία αυτή και την συμμετοχή αντιπροσωπείας από την Ρουμανία με επικεφαλής τη σύζυγο του Παναίτ Ιστράτι, Μαργαρίτα Ιστράτι, η παρουσία της -τότε- υπουργού πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη και του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου, που τίμησαν τον Ιστράτι, την σύζυγό του, την "Εύγερο" και την Κεφαλονιά ολόκληρη.










Σύνταξη-Επιμέλεια


Σ.Α/Κεφαλονίτικα Νέα

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

Ενα πολιτιστικό διαμάντι: Κοργιαλένειο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αργοστολίου



ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΕΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ


Το Κοργιαλένειο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο, έργο ζωής της αείμνηστης Ελένης Κοσμετάτου, η οποία είχε την αμέριστη συμπαράσταση του συζύγου της, Μαρίνου Κοσμετάτου, και την οικονομική στήριξη του ευεργέτη Ευαγγέλου Τυπάλδου Μπασιά, λειτουργεί αδιαλείπτως από το 1968. Εφέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια λειτουργίας του.



Σ’ αυτό το διάστημα προσέφερε σημαντικό έργο: δέχθηκε πλήθος επισκεπτών από την Ελλάδα και προπαντός από το εξωτερικό, εξυπηρέτησε ερευνητές, φοιτητές και δημοσιογράφους, υποδέχτηκε πάμπολλα σχολικά τμήματα, δέχθηκε σπουδαστές και φοιτητές για πρακτική άσκηση, έδωσε απαντήσεις σε ερωτήματα πολιτών…., αλλά η έλλειψη χώρου δεν επιτρέπει την ανάπτυξη προγραμμάτων, σύμφωνα με τις σύγχρονες μουσειολογικές και εκπαιδευτικές αντιλήψεις και απαιτήσεις.


Το Κοργιαλνένειο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο βρίσκεται στο ισόγειο της Κοργαλενείου Βιβλιοθήκης


Τα πρώτα εκθέματα του Μουσείου ήταν αντικείμενα που ο Μαρίνος Κοσμετάτος διέσωσε από τα ερείπια, αρκετές φορές πολλά χρόνια μετά τους σεισμούς, από αντικείμενα που το ζεύγος Κοσμετάτου προσέφερε στο Μουσείο και από δωρεές ιδιωτών. Οι προσφορές συνεχίστηκαν και συνεχίζονται ακόμη με αποτέλεσμα τα αντικείμενα του Μουσείου να ανέρχονται σε τρισήμισυ χιλιάδες, έτσι ώστε να ασφυκτιούν μέσα στις βιτρίνες από έλλειψη χώρου. Τα εκθέματα καλύπτουν την περίοδο από τις αρχές του δεκάτου έκτου αιώνα έως τους σεισμούς 1953, αλλά τα περισσότερα ανήκουν στον δέκατο ένατο αιώνα.


Τα αντικείμενα του Μουσείου κατανέμονται σε διάφορες συλλογές:


Αστική συλλογή, που είναι και η μεγαλύτερη. Περιλαμβάνει αντικείμενα από την καθημερινότητα των αστών των πόλεων Αργοστολίου και Ληξουρίου: έπιπλα και είδη οικιακού εξοπλισμού, σερβίτσια και άλλα οικιακά σκεύη, είδη ρουχισμού δαντέλλες κάθε είδους, φορεσιές, είδη καλλωπισμού, είδη διακόσμησης, κοσμήματα και άλλα μικροαντικείμενα από πολύτιμα μέταλλα, μουσικά όργανα και έργα τέχνης, ιδιαίτερα προσωπογραφίες.






Άποψη αστικού σαλονιού, 19ος αι.









Αστική Συλλογή, προθήκη με δαντέλλες διαφόρων ειδών και τεχνικών, 19ος αι.-αρχές 20ου














Αστική Συλλογή, προθήκη με παιδικό ρουχισμό και άλλα παιδικά εκθέματα., 19ος αι. – αρχές 20ου.


Αγροτική Συλλογή, χάριν της οποίας το μουσείο, που είναι κατ’ εξοχήν ιστορικό, φέρει στον τίτλο του και την ένδειξη Λαογραφικό. Δυστυχώς έχει εσφαλμένα επικρατήσει να ονομάζεται Λαογραφικό κι αυτό βέβαια δεν το ευνοεί καθόλου. Γιατί οι επισκέπτες της πόλης νομίζουν ότι θα δούν ένα ακόμη μουσείο με αντικείμενα από την καθημερινότητα των χωρικών και το πολύ πολύ μερικά έργα λαϊκής τέχνης και δεν είναι πρόθυμοι να το επισκεφτούν. Περιλαμβάνει αντικείμενα από την καθημερινότητα των χωρικών: εργαλεία, αντικείμενα και σκεύη σχετικά με τις γεωργοκτηνοτροφικές ασχολίες, είδη ρουχισμού και δαντέλλες, είδη οικιακού εξοπλισμού, ενδυμασίες κ. ά.






Αναπαράσταση αγροτικού υπνοδωματίου, 19ος αι.











Ιστορική Συλλογή. Περιλαμβάνει λίγα αντικείμενα από τους αγώνες του Εικοσιένα, ιδιαίτερα σχετικά με τη Μάχη του Λάλα, από τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571), νομίσματα κ. ά.


Εκκλησιαστική Συλλογή. Περιλαμβάνει δύο τέμπλα και άλλα ξυλόγλυπτα, εικόνες μεταβυζαντινές, επτανησιακές και ρώσικες, λιθανάγλυφα, εκκλησιαστικά σκεύη. Ανάμεσά τους και το αρχαιότερο έκθεμα του Μουσείου, ένας ξυλόγλυπτος σταυρός αγιορείτικης τέχνης από το 1521.






4. Ξυλόγλυπτο Τέμπλο , 18ος αι., Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου Οικ. Χωραφά, Ληξούρι, Σαμόλι, δωρεά τέκνων Σαράντη Λιβιεράτου.



















Εμμανουήλ Τζάνε , Παναγία Βρεφοκρατούσα «Η άσπορος γη του Ζωοφόρου Άρτου»,1647, 64,5χ53 εκ., ενυπόγραφο και χρονολογημένο έργο, παραχώρηση προς φύλαξη και έκθεση Μαρίας Θωμά-Κουλουμπή.


Φωτογραφικό Αρχείο που περιλαμβάνει φωτογραφίες από την προσεισμική Κεφαλονιά, ιδιαίτερα από τις δύο πόλεις Ληξουρίου και Αργοστολίου και πολύ λιγότερες από την ύπαιθρο. Η αξία του είναι πολύ μεγάλη, γιατί εκτός των άλλων διασώζει τα δημόσια μνημεία και την αρχιτεκτονική μορφή του νησιού πριν από τους σεισμούς του 1953. Περιλαμβάνει επίσης φωτογραφίες των ερειπίων και φωτογραφίες από την ανοικοδόμηση.


Αρχείο Ιστορικών Εγγράφων, που περιλαμβάνει έγγραφα και αντίγραφα εγγράφων από Αρχεία του εξωτερικού που έχουν ενδιαφέρον για την ιστορία του νησιού. Ανάμεσά τους και το Αρχείο των Αδελφών Χαρμπούρη.



Σπύρος Βικάτος, προσωπογραφία Καλομοίρας Βέγια-Αννίνου, ελαιογραφία σε καμβά, 58χ45 εκ., Δωρεά Μαρίας Μαρκογιάννη.




Στο Μουσείο ανήκει επίσης και η Συλλογή Στέφανου και Φραγκίσκου Βαλλιάνου που εκτίθεται αυτοτελώς σε ιδιαίτερο χώρο στον όροφο της Βιβλιοθήκης. Περιλαμβάνει κυρίως μεταβυζαντινές και ρώσικες εικόνες, σταυρούς και άλλα λειτουργικά αντικείμενα, αρχαιότητες.


Στο Κοργιαλένειο Ίδρυμα ανήκει επίσης και η Συλλογή Χαροκόπου που επίσης περιλαμβάνει κυρίως εικόνες.


15 πίνακες του σύγχρονου ζωγράφου, Κώστα Κουνάδη, που ο ζωγράφος χάρισε στο ίδρυμα.



Γεώργιος Μηνιάτης, «Το σβήσιμο του κεριού», β΄ ήμισυ 19ου αι., ελαιογραφία σε καμβά, 38χ31 εκ., Δωρεά Σπύρου και ΑντζολίναςΜηνιάτη.




Το Κοργιαλένειο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Αργοστολίου είναι μια πραγματική κιβωτός διαφύλαξης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, με πολύ αξιόλογα εκθέματα, τα οποία βοηθούν στην αναπαράσταση, σε μεγάλο βαθμό, του νεότερου ιστορικού παρελθόντος και του αναστοχασμού της ταξικής του κοινωνίας, ενώ πολλά από τα έργα τέχνης που διαθέτει συμμετέχουν στην αφήγηση της Ιστορίας της Νεοελληνικής Τέχνης.



4. Γιάννης Τσαρούχης, Προσωπογραφία Σπύρου Σ. Χαροκόπου, προ του 1971, ελαιογραφία σε καμβά, 97χ77 εκ., δωρεά Σπύρου Σ. Χαροκόπου.




Ενδιαφέροντα συμπεράσματα προκύπτουν από τη σύγκριση της αγροτικής συλλογής με την αστική: οι χωρικοί διέθεταν επίσης υψηλό γούστο και οι φορεσιές τους και τα είδη οικιακού εξοπλισμού διέφεραν από τα αντίστοιχα αστικά μόνο ως προς την ποιότητα των υλικών.


Η έφορος του Κ.Ι.Λ.Μ.


Δώρα Μαρκάτου
Ιστορικός τέχνης
Αναπλ. Καθηγ. Πανεπιστημίου Ιωαννίνων






Αναδημοσιευση απο : kefaloniapress.gr




Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2018

WWF καλεί Ιόνιο για τις εξορύξεις.

(φωτο : REUTER/ Αλκης Κωνσταντινιδης)



Η θαλάσσια περιοχή που έχει παραχωρηθεί στις πετρελαϊκές επιχειρήσεις για έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου καλύπτει σχεδόν 60.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.






Με κείμενο της το ελληνικό τμήμα της φημισμένης για περιβαλλοντικά θέματα οργάνωσης "WWF– World Wide Fund for nature" και με αφορμή τον ένα χρόνο από την τεράστια οικολογική καταστροφή στον Σαρωνικό από την βύθιση του δεξαμενόπλοιου "Αγ. Ζώνη ΙΙ", έθεσε σε... δημόσια συζήτηση για ακόμη μια φορά το θέμα των εξορύξεων υδρογονανθράκων και των κινδύνων που εγκυμονεί μια τέτοια δραστηριότητα για το Ιόνιο.








Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι τα σχέδια για εξορύξεις υδρογονανθράκων στις ελληνικές θάλασσες προχωρούν με ταχείς ρυθμούς, ενώ σε κάποιες περιοχές όπως το Κατάκολο τα έργα αυτά είναι τόσο προωθημένα, ώστε βάσει των ανακοινωμένων χρονοδιαγραμμάτων της εταιρίας οι πρώτες (δοκιμαστικές) γεωτρήσεις αναμένονται εντός του 2019.






Η θαλάσσια περιοχή που έχει παραχωρηθεί στις πετρελαϊκές επιχειρήσεις για έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου ή/και φυσικού αερίου καλύπτει σχεδόν 60.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα που εκτείνονται από τα βόρεια της Κέρκυρας, καλύπτουν σχεδόν το σύνολο του Ιονίου Πελάγους και φτάνουν ως τα δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης.






Αυτήν την περιοχή, τα νερά, τα νησιά και τις ακτές της, οι περισσότεροι από εμάς τη γνωρίζουμε καλά. Ως τουρίστες, επισκέπτες ή – για τους πιο τυχερούς – κάτοικοι, έχουμε θαυμάσει τη φυσική ομορφιά και τον πλούτο της: οι θάλασσες αυτές είναι σπίτι – μεταξύ άλλων – για φάλαινες (φυσητήρες, πτεροφάλαινες και ζιφιούς), δελφίνια (ρινοδέλφινα, σταχτοδέλφινα, ζωνοδέλφινα), χελώνες καρέτα, μεσογειακές φώκιες, λιβάδια ποσειδωνίας και κοράλλια. Όλα αυτά τα μοναδικά είδη δεν είναι απλά ένας εντυπωσιακός φυσικός πλούτος, αλλά δείκτης ότι η θάλασσά μας είναι υγιής και αποτελεί τη ραχοκοκαλιά για την οικονομία μας.






Οι επιχειρήσεις που εποφθαλμιούν τις περιοχές αυτές φυσικά ελάχιστα ενδιαφέρονται για κάτι τέτοιο. Οι ίδιες άλλωστε έχουν επιδιώξει να εξορύξουν πετρέλαιο στην Αρκτική και τον Αμαζόνιο. Θα διατείνονται τη μακρά εμπειρία τους σε αντίστοιχα εγχειρήματα, την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και τη χρήση της πιο εξελιγμένης τεχνολογίας. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική για τρεις κυρίως λόγους.












Πρώτον, τα νερά του Ιονίου και της Κρήτης είναι ανοιχτή θάλασσα με πολύ μεγάλο βάθος (το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου βρίσκεται ΝΔ της Πύλου και ξεπερνά τα 5.000 μέτρα), καθιστώντας την έρευνα και εξόρυξη εξαιρετικά επικίνδυνη. Δεύτερον, οι εταιρίες που θα δραστηριοποιηθούν στην περιοχή (Exxon, Total, Repsol) έχουν βαρύ ιστορικό περιστατικών πετρελαϊκής ρύπανσης, αδιαφάνειας ή/και διαφθοράς. Τρίτον, η εξόρυξη πετρελαίου είναι ασύμβατη με τη (βιώσιμη) τουριστική ανάπτυξη, τη μεγαλύτερη πηγή εισοδήματος για τη χώρα.






Το κείμενο του ελληνικού τμήματος της οργάνωσης υπογράφουν η Θεοδότα Νάντσου, Επικεφαλής Πολιτικής και ο Δημήτρης Ιμπραήμ, Υπεύθυνος Θαλάσσιου Προγράμματος.







Σύνταξη-Επιμέλεια

Σ.Α/Κεφαλονίτικα Νέα

Κυριακή 26 Αυγούστου 2018

δει δη ονείρων.Της ελένης αθανασοπούλου.



να βρω κάτι χαρούμενο να πω. να θυμηθώ. ένα τσούρμο παιδιά ανεβοκατεβαίναμε πρωί μεσημέρι βράδυ από το χωριό στην πόλη και τούμπαλιν. κοιτάζαμε τις ανατολές, τα ηλιοβασιλέματα, κλαίγαμε για τους έρωτες που θα ζήσουμε στο μέλλον, δοκιμάζαμε τις αντοχές μας, αγκαλιαζόμασταν πολύ συχνά και άνευ λόγου, διαφέραμε σχεδόν στα πάντα αλλά μας έδενε μια λεπτή αυγουστιάτικη κλωστή. και κλαίγαμε. κλαίγαμε όταν πατάγαμε το πόδι μας στο νησί, σουρούπωνε και στο λιμάνι μας περίμενε πάντα ένας πατέρας, στο σπίτι τα σεντόνια μύριζαν μάνα και μεις βουρ στο μπάνιο να αρωματιστούμε για να φύγουμε βολίδα για τη ζωή της νύχτας. τη νύχτα μας βάραιναν οι κουβέντες μας, μας βάραινε ο καπνός από το κάπνισμα που ακόμα δεν αρχίσαμε και το σκάγαμε για κείνη την καφετέρια που άφηνε το τάβλι αφύλαχτο. ασσόδυο σερί μέχρι να ανέβει ο ήλιος πίσω από το μεγάλο βουνό μαζί με όνειρα που θα μείνουν όνειρα για πάντα. να βρω κάτι χαρούμενο να πω. ηλιοβασιλέματα και φωτογραφίες στις θάλασσες που μας περίμεναν υπομονετικά για μήνες. πασαλειβόμασταν με άργιλο και περιμέναμε υπομονετικά τον ήλιο της νιότης μας να μη δύσει ποτέ. και κλαίγαμε. συχνά. τότε δεν ντρεπόσουν να κλάψεις, θυμάσαι; τώρα τα χρόνια σταμάτησαν να καμπυλώνουν. γίνανε γραμμές ευθείες, φαρδιοί δρόμοι με διόδια και ταμπέλες, απαγορεύεται η συγκίνηση, οι παραβάτες θα τιμωρούνται αυστηρώς, ο ευρών τη μέση τιμή μεταβολής της επιτάχυνσης του χρόνου αμειφθήσεται.









να βρω κάτι χαρούμενο να πω. έφτανε η ώρα να φύγουμε και κλαίγαμε πάνω και κάτω από το βαπόρι λες και φεύγαμε για την αμέρικα. έβαζες τους στίχους δυνατά να ακούγονται από το λιμεναρχείο μέχρι τον άη σπυρίδωνα. στις άδειες ώρες θα ακουμπήσεις. θα χαθείς. πρέπει να βρω κάτι αισιόδοξο να πω. τώρα οι μισοί έχουνε γεννήσει τα δικά τους παιδιά. θα τους μάθουμε άραγε να ζήσουν κι αυτά με την καρδιά τους; να πονάνε, να θυμώνουν, να ερωτεύονται κάθε καλοκαίρι, να θυμούνται κάθε σεπτέμβρη, να επιβιώνουν από τα τρομερά τους λάθη, να αγαπιούνται; τι χαρούμενο να βρω να σου πω; δεν έχω νέα. σου γράφω από ένα γραφείο με συρτάρια γεμάτα άγχος. σε μιαν άκρη ένας ολόκληρος σωρός από αποτυχίες περιμένει να αποτιμηθεί σε ήττες. με έναν νόμο και ένα άρθρο περάσαμε βλέπεις σε εποχές άδειες. κι εσύ εκεί. κάθε πρωτοχρονιά να μου δωρίζεις ένα βιβλίο από τη μαρξιστική σου βιβλιοθήκη. ασυζήτητος. ανυποχώρητος. αξεπέραστος.






νομίζαμε πως κάτι θα καταφέρουμε. νομίζαμε πως θα γίνουμε κάτι συναρπαστικό. κάτι που θα συντελέσει στην αλλαγή αυτού του κόσμου. πώς να κινήσει μπροστά αυτή η γη όταν πλουτίζουνε οι πλούσιοι και πεινάνε περισσότερο οι φτωχοί; τι αισιόδοξο να βρω να σου πω; νιώθω σαν να περίσσεψα από τον κόσμο πια. σαν να εξέχουνε τα πόδια μου από ένα κρεβάτι προκρούστειο που δεν ήτανε γραφτό του ποτέ να με χωρέσει. σαν να με περιγελούν οι εποχές και οι μήνες. σαν να φύγανε τα χρόνια μου κι εγώ να ξεχάστηκα στις ιδέες μου. ξαναδιαβάζω τον μωσαϊκό μου νόμο. να μην ξεχνάς να κλαις. να θυμάσαι να ονειρεύεσαι. να προσέχεις να μην χωρέσεις πουθενά. να 'χεις το νου σου στο παιδί. ου βολευτείς. ου προσκυνήσεις. γράφε και τραγούδα. δει δη ονείρων.






λοιπόν δεν έχω κάτι χαρούμενο να θυμηθώ και να σου πω. αλλά με ξέρεις. πάντα με ήξερες. ραντεβού στο αυγουστιάτικο ασσόδυο παρέα με όνειρα παλαβά, σχέδια που ποτέ δεν θα 'ρθουν, επιτυχίες που ποτέ δεν θα συμβούν, ευτυχίες που θα χωράνε σε δυο τρία δάχτυλα, και χαμόγελα με νόημα προς τον κεμάλ για τον κόσμο που αργεί, αχ πόσο πια αργεί, συθέμελα να γκρεμιστεί κι απ' την αρχή και πάλι να ξαναφτιαχτεί.














ελένη αθανασοπούλου


Αντιγραφη απο : https://www.kefalonitikanea.gr/2018/08/blog-post_888.html