Τα κρασιά της Κεφαλλονιάς
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Κέφαλος ήταν γιος του Ερμή και της Έρσης, της κόρης του βασιλιά Κέκροπα, ιδρυτού της Αθήνας.
Ο νέος εκδιώχθηκε από την πατρική γη κι αφού περιπλανήθηκε, με θεϊκή απόφαση εγκαταστάθηκε στο νησί που προς τιμήν του ονομάστηκε Κεφαλληνία. Μαζί του μετέφερε και την άμπελο.
Κατά τους Ομηρικούς χρόνους το κρασί που παραγόταν εδώ, το θεωρούσαν το πιο άξιο δώρο, ικανό να στεριώσει φιλίες, να δημιουργήσει νέους δεσμούς, να διαλύσει παρεξηγήσεις, να οικοδομήσει συμμαχίες.
Αρκεί να κάνεις μια βόλτα στον νότο της Κεφαλονιάς για να δεις πως το αμπέλι καλλιεργείται ανάμεσα σε πεύκα, κυπαρίσσια, ελιές, παντού. Ο αμπελώνας του νησιού, κατά τα 2/3 του βρίσκεται σε ορεινές και ημιορεινές περιοχές, σε εδάφη κυρίως ασβεστολιθικά, ιδιαίτερα φτωχά σε οργανική ουσία.
Το κλίμα είναι μαλακό, οι βροχοπτώσεις αρκετές και η επίδραση του Μαύρου Βουνού, του Αίνου, εξαιρετικά ευνοϊκή. Όλα τα παραπάνω μαζί με τις χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις και το μικρό μέγεθος των αμπελοτεμαχίων (κατά μέσο όρο 4,5 στρέμματα ανά παραγωγό) έχουν καθορίσει τη μορφή της αμπελοκαλλιέργειας.
Τα σταφύλια που καλλιεργούνται είναι η Ρομπόλα, το λευκό Μοσχάτο, η Μαυροδάφνη κι ορισμένα λιγότερο γνωστά όπως το Τσαούσι, το Βοστιλίδι (γνωστό κι ως Γουστολίδι), οι ντόπιες Μοσχατέλλα και Ζακυνθινό. Απ’ αυτές παράγονται τρεις Τοπικοί Οίνοι: Πλαγιές Αίνου, Μεταξάτων, Μαντζαβινάτων και δύο οίνοι Ονομασίας Προέλευσης Ελεγχόμενης, οι γλυκείς Μαυροδάφνη Κεφαλληνίας και Μοσχάτος λευκός Κεφαλληνίας. Στην κορωνίδα όμως των κρασιών του νησιού βρίσκεται ο Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας Ρομπόλα Κεφαλληνίας.
Η ζώνη της Ρομπόλας βρίσκεται στο νότιο και κεντρικό κομμάτι του νησιού, πιο συγκεκριμένα στις κοινότητες Ομαλών, Τρωϊανάτων, Φαρακλάτων, Διλινάτων και Δαυγάτων. Αξίζει τον κόπο να ακολουθήσετε τη φιδίσια διαδρομή που τη διασχίζει. Καταπράσινη φύση και αμπελώνες, συνολικής έκτασης 3.000 στρεμμάτων, να σκαρφαλώνουν μέχρι ψηλά στις πλαγιές του Αίνου, να φτάνουν στα 800 μέτρα. Τα φυτά είναι φυτεμένα στην κυριολεξία πάνω στην πέτρα. Αυτές όμως, οι κροκάλες κρύβουν ένα έδαφος ασβεστοαργιλώδες και παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην ωρίμανση των σταφυλιών.
Η διαμόρφωση είναι φυσικά κυπελλοειδής και το κλάδεμα χαμηλό. Ο τρύγος συνήθως γίνεται στα τέλη του Αυγούστου με αρχές του Σεπτέμβρη και οι αποδόσεις δεν ξεπερνούν τα 400 κιλά το στρέμμα. Ο χαρακτηριστικός τύπος του κρασιού της Ρομπόλας συνίσταται σε φρέσκο, διακριτικό άρωμα άγουρων εσπεριδοειδών, σε ζωηρή οξύτητα και σώμα ικανό να την ισορροπήσει, προσφέροντας γευστική αρμονία. Είναι ένα λευκό κρασί που ταιριάζει απόλυτα με τα όστρακα, τα ψητά ψάρια και άλλα πιάτα του νησιού, όπως η Κεφαλονίτικη μπακαλιαρόπιτα ή τα χόρτα με αλιάδα (πουρέ με ελαφριά γεύση σκόρδου).
Σήμερα στο πλαίσιο μιας αμπελοοινικής «αναγέννησης» του νησιού, έχουν εμφανιστεί και καινούργιες οινοποιητικές επιχειρήσεις με ενδιαφέρουσα δραστηριότητα. Σημειώστε τα ονόματα: Αγροτοβιομηχανικός Συνεταιρισμός Παραγωγών Ρομπόλας Κεφαλληνίας, Gentilini, Κτήμα Γιαννηκώστα Μεταξά, Κτήμα Σκλάβου, Γεράσιμος Χαρτουλιάρης και Οινουργείο Βιτωράτου. Κι έχετε υπ’ όψη σας ότι ορισμένα από τα παραπάνω οινοποιεία είναι ανοικτά στις επισκέψεις των οινόφιλων, διαθέτοντας ωραιότατες αίθουσες υποδοχής.
Δανεισμενο απο : KefaloniaToday.com