.
Έκθεση κόλαφος της Διεθνούς Αμνηστίας για την ΕΛ.ΑΣ.
.
Μια ζοφερή εικόνα της Ελληνικής Αστυνομίας, με σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, νόμων και κανονισμών, καταγράφει η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας «Κράτος εν κράτει: κουλτούρα κακομεταχείρισης και ατιμωρησίας στην Ελληνική Αστυνομία». Η έκθεση καλύπτει την περίοδο από τον Ιούλιο του 2012 μέχρι το πρώτο δεκαπενθήμερο του περασμένου Φεβρουαρίου. Αποτελεί συνέχεια προηγούμενης έκθεσης της οργάνωσης, που διαπίστωνε κι εκείνη εκτεταμένες αστυνομικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«Δεκαοκτώ μήνες αργότερα, η εικόνα εξακολουθεί να εμφανίζεται ζοφερή», αναφέρει η οργάνωση, διαψεύδοντας ευθέως τους ισχυρισμούς της φυσικής και της πολιτικής ηγεσίας πως αποτελούν «μεμονωμένα περιστατικά» τα φαινόμενα κακομεταχείρισης, παρανομίας, βασανισμού, κατάχρησης εξουσίας και ρατσιστικής βίας.
«Οι θεσμικές αποκρίσεις της ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας και του υπουργείου Δημόσιας Τάξης αρνούνται πλήρως τους σοβαρούς ισχυρισμούς ή τους χαρακτηρίζουν «μεμονωμένα περιστατικά». Δεν είναι μεμονωμένα», αναφέρει η έκθεση.
«Η αποτυχία της ΕΛ.ΑΣ. στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Ο παγιωμένος ρατσισμός, η χρήση υπερβολικής βίας και η βαθιά ριζωμένη κουλτούρα ατιμωρησίας αποτελούν μάστιγα για την Ελληνική Αστυνομία», δηλώνει η Γετζέρτσα Τιγκάνι (Jezerka Tigani), αναπληρώτρια διευθύντρια του προγράμματος της Δ.Α. για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αστυνομικής αυθαιρεσίας είναι η συμπεριφορά της Αστυνομίας απέναντι στους διαδηλωτές. Η οργάνωση παραθέτει διεθνείς κανόνες συμπεριφοράς της Αστυνομίας στις διαδηλώσεις, όπως έχουν θεσπιστεί από τον ΟΗΕ: «Σε περίπτωση που μια μικρή μειονότητα προσπαθεί να μετατρέψει μια ειρηνική συνάθροιση σε βίαιη, τα μέλη των σωμάτων ασφαλείας πρέπει να προστατεύουν τους ειρηνικούς διαδηλωτές και να μη χρησιμοποιούν τις βίαιες πράξεις των λίγων ως πρόσχημα για να περιορίσουν ή να παρακωλύσουν την άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων της πλειονότητας». Επισημαίνει επιπλέον ότι σε ορισμένες περιστάσεις «δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούνται» χημικά: «Ως μέσο διάλυσης ειρηνικής συνάθροισης, εκεί όπου υπάρχουν ηλικιωμένοι, παιδιά ή άλλοι που ενδέχεται να δυσκολευτούν να απομακρυνθούν, για να αποφύγουν τα χημικά, ή σε κλειστούς χώρους, όπως κτίρια, οχήματα και αθλητικά γήπεδα, όπου είναι περιορισμένες οι έξοδοι και τα σημεία εξαερισμού».
Οι κανόνες αυτοί μοιάζουν μάλλον εξωπραγματικοί στην περίπτωση της ΕΛ.ΑΣ. Η έκθεση καταγράφει υπερβολική χρήση βίας στις διαδηλώσεις, κακή χρήση λιγότερο θανατηφόρων όπλων, χρήση υπερβολικών και επικίνδυνων χημικών, αυθαίρετες προσαγωγές διαδηλωτών.
Η Αστυνομία παραβιάζει επίσης τους κανονισμούς που απαιτούν να αναγράφονται σε εμφανές σημείο του κράνους οι αναγνωριστικοί αριθμοί των αστυνομικών των Υπηρεσιών Αποκατάστασης Τάξης. Στην πραγματικότητα «αναγράφονται στο πίσω μέρος του κράνους και [...] τα θύματα δεν μπορούν γενικώς να τους δουν».
Η έκθεση αναφέρεται επίσης στα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ εναντίον των διαδηλωτών της αντιφασιστικής μοτοπορίας τον Σεπτέμβριο του 2012 και στα βασανιστήρια στους κατηγορούμενους για τη ληστεία στο Βελβεντό και την επέμβαση με Photoshop στις φωτογραφίες τους.
Πολυάριθμες είναι οι αναφορές στην αστυνομική βία απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες: αυθαίρετη στέρηση ελευθερίας κατά τις επιχειρήσεις του Ξένιου Δία, κακομεταχείριση στα κέντρα κράτησης, ευθείες επιθέσεις κατά προσφύγων και μεταναστών στα σύνορα και παράνομες απωθήσεις στην Τουρκία.
Στο στόχαστρο μπαίνουν και οι αστυνομικές επιχειρήσεις στους οικισμούς Ρομά. Οι επιχειρήσεις αυτές στοχοποιούν άδικα τους Ρομά, καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της ΕΛ.ΑΣ., προκύπτουν μόνο λίγα ποινικά αδικήματα, ενώ πολλές συλλήψεις αφορούν αδικήματα που συνδέονται με την περιθωριοποίησή τους. Από τις 4.671 παραβάσεις της νομοθεσίας που διαπιστώθηκαν από Ρομά, οι 3.373 συνδέονται με παραβάσεις του ΚΟΚ.
Η οργάνωση επαναλαμβάνει το αίτημα που θέτουν επιτακτικά διεθνείς οργανισμοί, να θεσπιστεί ανεξάρτητος μηχανισμός εξέτασης καταγγελιών κατά αστυνομικών.
«Με φόντο την οικονομική κρίση, τις οξυνόμενες κοινωνικές εντάσεις και τις αυξημένες μεταναστευτικές πιέσεις, τα ελλείμματα στις ελληνικές δομές επιβολής του νόμου αποκαλύπτονται τα τελευταία χρόνια ολοένα καταφανέστερα: στον τρόπο με τον οποίο αστυνομεύονται οι διαδηλώσεις, ελέγχονται τα σύνορα και αντιμετωπίζονται τα πολλαπλασιαζόμενα εγκλήματα μίσους. Εκτός από τη μακρόχρονη κουλτούρα ατιμωρησίας, πρόσφατα έχει γίνει εμφανές ένα ισχυρό ρεύμα παγιωμένου ρατσισμού στην Ελληνική Αστυνομία. Και τα δύο χρειάζεται να καταπολεμηθούν επειγόντως, αν πρόκειται να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη του κοινού στις ελληνικές δομές επιβολής του νόμου», καταλήγει η έκθεση.
