Οι άστεγοι έχουν πρόσωπο… το δικό μας!
Tο στέκι του (τουλάχιστον μέχρι σχετικά πρόσφατα) είναι ένα οικοδομικό τετράγωνο σε κάποιο ύψος στην Πανεπιστημίου. Τον βλέπεις πάντοτε με τον (υπέροχα όμορφο) σκύλο του.
Τον έβλεπα συχνά περνώντας μετά από πορείες, συλλαλητήρια και τα τοιαύτα -ξέρετε τώρα, φωτογράφος… το επάγγελμα… η βιοπάλη.
Κάποια στιγμή το αποφάσισα. Σταμάτησα και...
Τον έβλεπα συχνά περνώντας μετά από πορείες, συλλαλητήρια και τα τοιαύτα -ξέρετε τώρα, φωτογράφος… το επάγγελμα… η βιοπάλη.
Κάποια στιγμή το αποφάσισα. Σταμάτησα και...
του είπα: «Μου αρέσεις και εσύ και ο σκύλος σου. Μπορώ να σου τραβήξω κάποιες φωτογραφίες;». Μου απάντησε ευγενικά: «Κανένα πρόβλημα».
Του τράβηξα δύο πόζες…
