Όταν ο πρωθυπουργός αποφασίζει παραβιάζοντας το Σύνταγμα
Όπως είναι γνωστό, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου με σχεδόν ομόφωνη γνωμοδότηση προειδοποιεί την κυβέρνηση για παραβίαση του Συντάγματος σχετικά με τις περικοπές των συντάξεων, το «κόψιμο» των επιδομάτων, την αύξηση των ηλικιακών ορίων στο 67ο έτος, την παράταση του χρόνου καταβολής της σύνταξης στο 67ο έτος κ.λπ.
Ε, και λοιπόν τι έγινε; Η απόφαση αυτή είναι γνωμοδοτική και όχι δεσμευτική. Η τελική απόφαση, με βάση το ισχύον Σύνταγμα, ανήκει…. σε ένα μόνο πρόσωπο. Τον πρωθυπουργό. Επομένως η απόφαση αυτή του ΕΣ μπορεί να γραφτεί στα παλιότερα των υποδημάτων του πρωθυπουργού και τα αντισυνταγματικά αυτά μέτρα να εισαχθούν κανονικά στο μοναδικό άρθρο την άλλη εβδομάδα. Οι δε βουλευτές θα τα ψηφίσουν γιατί δεν τους ενδιαφέρει η προειδοποίηση του Ανώτατου Δικαστηρίου για παραβίαση του Συντάγματος, αλλά η γνώμη που έχει γι’ αυτούς ο κομματικός αρχηγός, από την οποία γνώμη και εξαρτάται η πολιτική τους καριέρα.
Έχουμε γεμίσει στην Ελλάδα με πανάκριβα δικαστήρια, με πανάκριβες ανεξάρτητες αρχές, με χιλιάδες συμβούλια κ.λ.π. και τελικά το μόνο που μας μένει από αυτά είναι το κόστος διατήρησής τους. Κανένα από όλα αυτά δεν μπορεί να προστατέψει τον Έλληνα.
Όσοι ακόμα πιστεύουν στο ισχύον Σύνταγμα, ελπίζουμε τώρα να αντιλαμβάνονται ότι υπέρτατη αρχή στη χώρα μας, πάνω απ’ όλα, είναι ο πρωθυπουργός. Εξ ού και το πολίτευμα χαρακτηρίζεται ως πρωθυπουργοκεντρικό. Όλες οι εξουσίες είναι απόλυτα σε ένα πρόσωπο. Δεν υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες που να υποχρεώνουν τον πρωθυπουργό στην εφαρμογή του Συντάγματος, ούτε προβλέπεται η ανάμιξη του ίδιου του λαού με κάποιο δημοψήφισμα με λαϊκή πρωτοβουλία, όταν παραβιάζεται το Σύνταγμα.
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ κοιμίζουν το λαό λέγοντας ότι τα μέτρα αυτά θα καταρριφθούν μετά ενώπιον των δικαστηρίων. Πότε ακριβώς; Πόσα χρόνια μετά; Όταν ο πρωθυπουργός θα έχει ήδη υλοποιήσει την καταστροφική πολιτική του και δεν θα είναι πλέον ούτε και ο ίδιος πρωθυπουργός; Όταν θα έχει πεθάνει ο συνταξιούχος; δεδομένου ότι η απονομή της δικαιοσύνης θα πάρει 15-20 χρόνια με υψηλά δικαστικά έξοδα και θα αφορά την κάθε ατομική περίπτωση και όχι τη συνολική αντισυνταγματικότητα του νόμου; Το τελευταίο θα ίσχυε αν υπήρχε Συνταγματικό Δικαστήριο όπου και θα μπορούσε από την επόμενη της ψήφισης να κηρυχθεί ο νόμος ως αντισυνταγματικός. Όμως το Σύνταγμα δεν προβλέπει αυτή την ασφαλιστική δικλείδα, δεν προστατεύει την κοινωνία, αφήνοντας στον εκάστοτε πρωθυπουργό να παίζει όπως θέλει χωρίς θεσμικό αντίπαλο.
Αυτό λοιπόν το Σύνταγμα πρέπει να αλλάξει επειγόντως πριν ξεπουλήσουν τις περιουσίες μας και τις ίδιες τις ζωές μας.
Δανεισμενο απο : neakefalonia.blogspot.com
