Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014

Αγαπητε Μεμα... του Σπυρου Αλεβιζοπουλου.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό και άξιο απορίας για την κίνηση των «58» και άλλων παρόμοιων κινήσεων που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, σε μια προσπάθεια διεκδίκησης πολιτικού λόγου και ύπαρξης κατά τη διάρκεια της επόμενης ημέρας μετά την εκλογική συντριβή των κομμάτων της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, είναι ότι δεν έχουν να πουν τίποτε για την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία διαλύει και ισοπεδώνει τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας. Δεν έχουν απολύτως τίποτε να πουν για όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα με τους εταίρους – δανειστές να αλωνίζουν και να επιβάλλουν το «δίκαιο του δανειστή». Είναι αποκρουστικό το θέαμα ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να ανασυστήσουν την «Κεντροαριστερά», δηλαδή να φτιάξουν ένα νέο «αναζωογονημένο» νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ, το οποίο απλά θα καταφέρει να αυξήσει κάπως τα εκλογικά του ποσοστά ή ακριβέστερα θα εξασφαλίσει εκείνο το ποσοστό, το οποίο θα του επιτρέπει να εισέρχεται στη Βουλή και να συγκυβερνά με τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά.
Κοντολογίς, η κατάσταση στην «Κεντροαριστερά» ή στη με το …ζόρι προσπάθεια ανασύστασής της πηγαίνει αντάμα και έχει κοινή μοίρα με την πορεία των κομμάτων – απομειναριών της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Η χώρα και ο ελληνικός λαός χρειάζονται μια νέα αφήγηση, ένα νέο όραμα και κυρίως μια νέα κυβέρνηση, η οποία είναι διατεθειμένη να υπηρετήσει τα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα και όχι να κάνει «μοίρασμα καρεκλών» σε μια προσπάθεια να «σώσει» τη χώρα. Το δείγμα γραφής όμως της «Κεντροαριστεράς» ή όπως αλλιώς θέλει να ονομάζεται είναι σαφές όχι τόσο για το παρελθόν, το οποίο είναι γνωστό σε όλους όσο για το θλιβερό παρόν, το οποίο βιώνει η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού. 
_____________